Zwanger
alle pijlers
Zwanger worden na miskramen...
woensdag 29 april 2015 om 18:25
Hoi allemaal,
Ik schrijf hier vaker en open soms een nieuw topic omdat oudere topics uitsterven.
Mijn situatie: Ik probeer zwanger te raken vanaf januari 2014. Daarvoor al een jaar gestopt met de pil.. In september 2014 deed ik na een menstruatie een test omdat ik pijnlijke borsten hield. Deze bleek positief te zijn.. Na een echo in het ziekenhuis bleek ik een hele vroege miskraam te hebben gehad.. Afgelopen februari had ik weer een positieve test.. Helaas, na een paar dagen een bloeding en twee weken later weer een bloeding. De laatste bloeding is de miskraam geweest.. Heb hiervoor nog verschillende echo's gemaakt en alles was verder goed! Nu weer twee maanden verder.. Ik zoek vooral hulp in de alternatieve wereld.. Acupunctuur en ben nu ook twee keer bij een osteopaat geweest! Ik wil vooral meer rust in mijn lijf en hoofd krijgen.. Ik ben soms bang dat het nooit gaat lukken en dat de volgende keer weer een miskraam is.. Ik ken in mijn omgeving maar weinig mensen die dit hebben gehad. Wel vriendinnen die in de medische molen terecht zijn gekomen, vanwege slecht zaad van hun man.. Beide zijn nu moeder
! Ik heb eerder een gesprek gehad met een gynaecoloog en deze geeft aan dat ik gewoon zwanger kan raken en het dus gewoon zelf kan proberen (en dat wil ik ook het liefste natuurlijk...)! Het is dus vooral een kwestie van geduld! Voor wie is deze situatie herkenbaar en wie is alsnog succesvol zwanger geraakt??
Ik schrijf hier vaker en open soms een nieuw topic omdat oudere topics uitsterven.
Mijn situatie: Ik probeer zwanger te raken vanaf januari 2014. Daarvoor al een jaar gestopt met de pil.. In september 2014 deed ik na een menstruatie een test omdat ik pijnlijke borsten hield. Deze bleek positief te zijn.. Na een echo in het ziekenhuis bleek ik een hele vroege miskraam te hebben gehad.. Afgelopen februari had ik weer een positieve test.. Helaas, na een paar dagen een bloeding en twee weken later weer een bloeding. De laatste bloeding is de miskraam geweest.. Heb hiervoor nog verschillende echo's gemaakt en alles was verder goed! Nu weer twee maanden verder.. Ik zoek vooral hulp in de alternatieve wereld.. Acupunctuur en ben nu ook twee keer bij een osteopaat geweest! Ik wil vooral meer rust in mijn lijf en hoofd krijgen.. Ik ben soms bang dat het nooit gaat lukken en dat de volgende keer weer een miskraam is.. Ik ken in mijn omgeving maar weinig mensen die dit hebben gehad. Wel vriendinnen die in de medische molen terecht zijn gekomen, vanwege slecht zaad van hun man.. Beide zijn nu moeder
! Ik heb eerder een gesprek gehad met een gynaecoloog en deze geeft aan dat ik gewoon zwanger kan raken en het dus gewoon zelf kan proberen (en dat wil ik ook het liefste natuurlijk...)! Het is dus vooral een kwestie van geduld! Voor wie is deze situatie herkenbaar en wie is alsnog succesvol zwanger geraakt??
zondag 26 juni 2016 om 00:43
Haha ik moet om je lachen Door! Met een stoel!! Ik ben nogal visueel ingesteld en zie het helemaal voor mij.
Bedankt voor je lieve uitgebreidde antwoord, dat doet mij goed. Ja ik had vandaag ook een verjaardag waar ik vorig jaar ook was, maar toen zwanger. En nu liep er iemand anders hoogzwanger rond, dat helpt niet...
Gelukkig is de hoop er zeker nog! Zelfs door het verdriet heen, alleen hebben de tranen nu even de overhand.
Je bent lief en wordt zeker een top moeder!
Bedankt voor je lieve uitgebreidde antwoord, dat doet mij goed. Ja ik had vandaag ook een verjaardag waar ik vorig jaar ook was, maar toen zwanger. En nu liep er iemand anders hoogzwanger rond, dat helpt niet...
Gelukkig is de hoop er zeker nog! Zelfs door het verdriet heen, alleen hebben de tranen nu even de overhand.
Je bent lief en wordt zeker een top moeder!
zondag 26 juni 2016 om 08:53
Ach Bloem, wat ongelofelijk verdrietig! Bij mij is trouwens na mk nr. 2 ook een cyste vastgesteld, want ik bleef maar zeurderig gevoel van pijn houden. Deze is wel uit zichzelf uiteindelijk weer vertrokken, maar ik was er zó zat van op dat moment. Maar echt lieve Bloem, ook jij gaat een baby krijgen en moeder worden en alles meemaken, wij hebben alleen een langere aanloop nodig maar zullen het daardoor ook nooit allemaal voor lief nemen. En echt, huil zoveel als je wilt, dat er wel of niet mee bezig zijn heeft geen invloed op hoe makkelijk je zwanger wordt.
Maar ik kan me voorstellen dat je al die dikke buiken ook even niet meer kan zien. Ik had het zelf toen een vriendin haar bruiloft een jaar vantevoren aankondigde. Ik was net pril de eerste keer zwanger en dacht nog: moet zien hoe ik dat straks met baby doe. Daarna werd het: o, misschien sta ik daar dan wel hoogzwanger. En daarna: hopelijk ben ik dan zwanger... Uiteindelijk ben ik maar gewoon keihard aan de wijn gegaan Het is gewoon verdomd oneerlijk
@analist: weet je al wat er aan de hand was?
@rosalinde: heb jij ook dat je de laatste weken ineens nog explosief groeit qua buikomtrek? komt nu echt dichtbij he?
@Door: ik ben zo blij voor je, klinkt alsof je nu ook de berusting hebt dat het écht gaat gebeuren! kan je ook nog voor een gentle sectio kiezen?
Hier erg aan het genieten van ons mooie mannetje. Gisteren was schoonmoeder er, die zit in rolstoel en kan niet echt meer praten na een beroerte. Ze snapt alles nog wel wat je zegt, maar ze kan zelf de woorden niet meer vinden. Zij en zoon spreken dezelfde taal, ze Oe-en en a-en wat af en zoon is begonnen met schateren. Hij ontroert me zo, hij is zo puur en voelt haar liefde zo sterk (en geeft hetzelfde terug). Voor veel mensen is mijn schoonmoeder toch die kwijlende mevrouw in die rolstoel die gekke geluiden maakt. Maar zoon en zij begrijpen elkaar volkomen, zo lijkt het wel. We moeten dan ook alles filmen, dat wordt op de iPad gezet en daar kijkt ze dan de hele week naar.
Zoon is vorige week al uurtje wezen wennen bij de kinderopvang. Ik was nog een maandje vrij, maar begin al wel weer met drie dagen werken. Zoon is dan al twee dagen per week bij kinderopvang en man claimt z'n papa-dag, dus dan ga ik liever weer aan de slag en kan ik die vrije dagen inzetten om tussendoor vaker extra vrij te vragen
Maar ik kan me voorstellen dat je al die dikke buiken ook even niet meer kan zien. Ik had het zelf toen een vriendin haar bruiloft een jaar vantevoren aankondigde. Ik was net pril de eerste keer zwanger en dacht nog: moet zien hoe ik dat straks met baby doe. Daarna werd het: o, misschien sta ik daar dan wel hoogzwanger. En daarna: hopelijk ben ik dan zwanger... Uiteindelijk ben ik maar gewoon keihard aan de wijn gegaan Het is gewoon verdomd oneerlijk
@analist: weet je al wat er aan de hand was?
@rosalinde: heb jij ook dat je de laatste weken ineens nog explosief groeit qua buikomtrek? komt nu echt dichtbij he?
@Door: ik ben zo blij voor je, klinkt alsof je nu ook de berusting hebt dat het écht gaat gebeuren! kan je ook nog voor een gentle sectio kiezen?
Hier erg aan het genieten van ons mooie mannetje. Gisteren was schoonmoeder er, die zit in rolstoel en kan niet echt meer praten na een beroerte. Ze snapt alles nog wel wat je zegt, maar ze kan zelf de woorden niet meer vinden. Zij en zoon spreken dezelfde taal, ze Oe-en en a-en wat af en zoon is begonnen met schateren. Hij ontroert me zo, hij is zo puur en voelt haar liefde zo sterk (en geeft hetzelfde terug). Voor veel mensen is mijn schoonmoeder toch die kwijlende mevrouw in die rolstoel die gekke geluiden maakt. Maar zoon en zij begrijpen elkaar volkomen, zo lijkt het wel. We moeten dan ook alles filmen, dat wordt op de iPad gezet en daar kijkt ze dan de hele week naar.
Zoon is vorige week al uurtje wezen wennen bij de kinderopvang. Ik was nog een maandje vrij, maar begin al wel weer met drie dagen werken. Zoon is dan al twee dagen per week bij kinderopvang en man claimt z'n papa-dag, dus dan ga ik liever weer aan de slag en kan ik die vrije dagen inzetten om tussendoor vaker extra vrij te vragen
maandag 27 juni 2016 om 19:37
dinsdag 28 juni 2016 om 07:49
quote:laurabb schreef op 26 juni 2016 @ 08:53:
Ach Bloem, wat ongelofelijk verdrietig! Bij mij is trouwens na mk nr. 2 ook een cyste vastgesteld, want ik bleef maar zeurderig gevoel van pijn houden. Deze is wel uit zichzelf uiteindelijk weer vertrokken, maar ik was er zó zat van op dat moment. Maar echt lieve Bloem, ook jij gaat een baby krijgen en moeder worden en alles meemaken, wij hebben alleen een langere aanloop nodig maar zullen het daardoor ook nooit allemaal voor lief nemen. En echt, huil zoveel als je wilt, dat er wel of niet mee bezig zijn heeft geen invloed op hoe makkelijk je zwanger wordt.
Maar ik kan me voorstellen dat je al die dikke buiken ook even niet meer kan zien. Ik had het zelf toen een vriendin haar bruiloft een jaar vantevoren aankondigde. Ik was net pril de eerste keer zwanger en dacht nog: moet zien hoe ik dat straks met baby doe. Daarna werd het: o, misschien sta ik daar dan wel hoogzwanger. En daarna: hopelijk ben ik dan zwanger... Uiteindelijk ben ik maar gewoon keihard aan de wijn gegaan Het is gewoon verdomd oneerlijk
@analist: weet je al wat er aan de hand was?
@rosalinde: heb jij ook dat je de laatste weken ineens nog explosief groeit qua buikomtrek? komt nu echt dichtbij he?
@Door: ik ben zo blij voor je, klinkt alsof je nu ook de berusting hebt dat het écht gaat gebeuren! kan je ook nog voor een gentle sectio kiezen?
Hier erg aan het genieten van ons mooie mannetje. Gisteren was schoonmoeder er, die zit in rolstoel en kan niet echt meer praten na een beroerte. Ze snapt alles nog wel wat je zegt, maar ze kan zelf de woorden niet meer vinden. Zij en zoon spreken dezelfde taal, ze Oe-en en a-en wat af en zoon is begonnen met schateren. Hij ontroert me zo, hij is zo puur en voelt haar liefde zo sterk (en geeft hetzelfde terug). Voor veel mensen is mijn schoonmoeder toch die kwijlende mevrouw in die rolstoel die gekke geluiden maakt. Maar zoon en zij begrijpen elkaar volkomen, zo lijkt het wel. We moeten dan ook alles filmen, dat wordt op de iPad gezet en daar kijkt ze dan de hele week naar.
Zoon is vorige week al uurtje wezen wennen bij de kinderopvang. Ik was nog een maandje vrij, maar begin al wel weer met drie dagen werken. Zoon is dan al twee dagen per week bij kinderopvang en man claimt z'n papa-dag, dus dan ga ik liever weer aan de slag en kan ik die vrije dagen inzetten om tussendoor vaker extra vrij te vragen Zo genieten hoe je schrijft over je manneke.. Geweldig! Is het nu ook alles wat je ervan voorstelde? Soms lig ik 's nachts wakker en denk ik: wat gaat er allemaal gebeuren als de baby er is?! Zo spannend.. Gesprek over hoe en wat rondom de keizersnede hebben we donderdag! Dan ben ik 35 weken en 3 dagen.. Ben al zo blij zo ver te zijn gekomen! Ik hou jullie op de hoogte!
Ach Bloem, wat ongelofelijk verdrietig! Bij mij is trouwens na mk nr. 2 ook een cyste vastgesteld, want ik bleef maar zeurderig gevoel van pijn houden. Deze is wel uit zichzelf uiteindelijk weer vertrokken, maar ik was er zó zat van op dat moment. Maar echt lieve Bloem, ook jij gaat een baby krijgen en moeder worden en alles meemaken, wij hebben alleen een langere aanloop nodig maar zullen het daardoor ook nooit allemaal voor lief nemen. En echt, huil zoveel als je wilt, dat er wel of niet mee bezig zijn heeft geen invloed op hoe makkelijk je zwanger wordt.
Maar ik kan me voorstellen dat je al die dikke buiken ook even niet meer kan zien. Ik had het zelf toen een vriendin haar bruiloft een jaar vantevoren aankondigde. Ik was net pril de eerste keer zwanger en dacht nog: moet zien hoe ik dat straks met baby doe. Daarna werd het: o, misschien sta ik daar dan wel hoogzwanger. En daarna: hopelijk ben ik dan zwanger... Uiteindelijk ben ik maar gewoon keihard aan de wijn gegaan Het is gewoon verdomd oneerlijk
@analist: weet je al wat er aan de hand was?
@rosalinde: heb jij ook dat je de laatste weken ineens nog explosief groeit qua buikomtrek? komt nu echt dichtbij he?
@Door: ik ben zo blij voor je, klinkt alsof je nu ook de berusting hebt dat het écht gaat gebeuren! kan je ook nog voor een gentle sectio kiezen?
Hier erg aan het genieten van ons mooie mannetje. Gisteren was schoonmoeder er, die zit in rolstoel en kan niet echt meer praten na een beroerte. Ze snapt alles nog wel wat je zegt, maar ze kan zelf de woorden niet meer vinden. Zij en zoon spreken dezelfde taal, ze Oe-en en a-en wat af en zoon is begonnen met schateren. Hij ontroert me zo, hij is zo puur en voelt haar liefde zo sterk (en geeft hetzelfde terug). Voor veel mensen is mijn schoonmoeder toch die kwijlende mevrouw in die rolstoel die gekke geluiden maakt. Maar zoon en zij begrijpen elkaar volkomen, zo lijkt het wel. We moeten dan ook alles filmen, dat wordt op de iPad gezet en daar kijkt ze dan de hele week naar.
Zoon is vorige week al uurtje wezen wennen bij de kinderopvang. Ik was nog een maandje vrij, maar begin al wel weer met drie dagen werken. Zoon is dan al twee dagen per week bij kinderopvang en man claimt z'n papa-dag, dus dan ga ik liever weer aan de slag en kan ik die vrije dagen inzetten om tussendoor vaker extra vrij te vragen Zo genieten hoe je schrijft over je manneke.. Geweldig! Is het nu ook alles wat je ervan voorstelde? Soms lig ik 's nachts wakker en denk ik: wat gaat er allemaal gebeuren als de baby er is?! Zo spannend.. Gesprek over hoe en wat rondom de keizersnede hebben we donderdag! Dan ben ik 35 weken en 3 dagen.. Ben al zo blij zo ver te zijn gekomen! Ik hou jullie op de hoogte!
dinsdag 28 juni 2016 om 09:45
Voorzichtige felicitaties Analist !
@Door: ik heb tot het laatste moment nog wel eens gedacht: wat heb ik gedaan, wil ik dit echt wel, ga ik dit wel leuk vinden...? En ik had ook na de bevalling nog niet direct de grote emotionele ontlading, pas drie dagen later kwam het geluksgevoel ineens overweldigend opzetten. En toen hij na 4-5 weken ging lachen en vervolgens ook echt contact probeerde te maken, was het geluk helemaal compleet.
Ik weet niet of ik er verwachtingen van had vooraf. Ik weet wel dat hij geweldig is, ondanks gebroken nachten (want hij komt nog altijd om 02:00 en 05:00) en een wat moeizame start met veel gehuil door verborgen reflux.
Hij is nu even twee uurtjes wennen op kinderdagverblijf, maar hij had vanochtend al zo'n lol met wakker worden en aankleden (hij kan inmiddels ook echt schaterlachen ).
@Door: ik heb tot het laatste moment nog wel eens gedacht: wat heb ik gedaan, wil ik dit echt wel, ga ik dit wel leuk vinden...? En ik had ook na de bevalling nog niet direct de grote emotionele ontlading, pas drie dagen later kwam het geluksgevoel ineens overweldigend opzetten. En toen hij na 4-5 weken ging lachen en vervolgens ook echt contact probeerde te maken, was het geluk helemaal compleet.
Ik weet niet of ik er verwachtingen van had vooraf. Ik weet wel dat hij geweldig is, ondanks gebroken nachten (want hij komt nog altijd om 02:00 en 05:00) en een wat moeizame start met veel gehuil door verborgen reflux.
Hij is nu even twee uurtjes wennen op kinderdagverblijf, maar hij had vanochtend al zo'n lol met wakker worden en aankleden (hij kan inmiddels ook echt schaterlachen ).
dinsdag 28 juni 2016 om 21:47
Ach lieve Bloem ik krijg ook tranen in m'n ogen als ik je berichtje lees. Die dieptepunten blijven je altijd bij... We hebben ze allemaal gehad. Ik weet nog dat ik met m'n familie op het strand liep de dag na de tweede miskraam. Ik was die avond ervoor teruggevlogen van een vakantie met vriendinnen die dezelfde ochtend pas was begonnen. Ik heb me nog nooit zo verloren gevoeld en zo bang. En dat was slechts 1 moment. De derde miskraam waarbij we zo hoopvol waren omdat we nu tenslotte gestart waren met bloedverdunners bracht me ook in een diep onzeker dal. De hele periode is verschrikkelijk en er zijn veel momenten dat je het niet meer trekt. Wonder boven wonder zijn er ook altijd kleine lichtpuntjes en door de hoop blijf je dan toch weer doorgaan. Het lange lange wachten en alle ellende worden hopelijk voor jullie snel beloond. In de tussentijd is het gewoon shit en neem het er inderdaad lekker van met een lekker wijntje of nieuw jurkje of lekker uit eten of wat dan ook. Soms probeer ik er nu even niet meer bij stil te staan en te genieten van inmiddels 18 weken zwangerschap, maar toen ik je berichtje las kwam het gevoel even zo sterk terug. Ooit sta jij ook waar sommigen hier al staan, aftellend en wel. Dikke knuffel
vrijdag 1 juli 2016 om 06:33
Lieve meiden,
Ik ben even niet op het forum geweest met ook hier een mooie reden, ons zoontje is maandag geboren! Alles is goed gegaan en hij is echt de alleemooiste baby op aarde.. Het zijn emotionele en mooie kraamdagen en ik kan er niet over uit dat we nu uiteindelijk dan toch echt papa en mama zijn van dat prachtige mannetje!
Ik probeer later vandaag of dit weekend uitgebreider te reageren op jullie berichtjes, vooral jouw bericht raakte me erg Bloem..
We kennen elkaar al n tijd op het forum en ik leef zo met je mee.. Je hebt je emoties zo duidelijk en mooi verwoord in je bericht.. Precies zoals ik me vorig jaar voelde.. Met allerlei gebeurtenissen denk je: vorig jaar rond deze tijd was ik.... Net zwanger/net niet meer zwanger enz. Ik zag dat laatst ook duidelijk terug toen ik n foto-album van 2015 ging maken, heel confronterend.. En wat klote van die cyste nu weer.. Ik wens je heel veel kracht toe meis, het valt niet mee.. Ik weet zeker dat je na n tijdje (misschien nu al) weer de lichtpuntjes ziet, want als er iemand sterk en optimistisch is, ben jij het
En ik weet hoe moeilijk is het vertrouwen te houden, want je hebt geen garanties. Maar ik ben het wel met Laura eens: jij gaat dit ook meemaken.. Echt, dat weet ik gewoon zeker!
Dat moest ik even kwijt
En Lisa: van harte gefeliciteerd!!!
En analist natuurlijk ook voorzichtig gefeliciteerd! Deel ook de komende tijd hier je twijfels, het is een spannende periode!
Ik ben even niet op het forum geweest met ook hier een mooie reden, ons zoontje is maandag geboren! Alles is goed gegaan en hij is echt de alleemooiste baby op aarde.. Het zijn emotionele en mooie kraamdagen en ik kan er niet over uit dat we nu uiteindelijk dan toch echt papa en mama zijn van dat prachtige mannetje!
Ik probeer later vandaag of dit weekend uitgebreider te reageren op jullie berichtjes, vooral jouw bericht raakte me erg Bloem..
We kennen elkaar al n tijd op het forum en ik leef zo met je mee.. Je hebt je emoties zo duidelijk en mooi verwoord in je bericht.. Precies zoals ik me vorig jaar voelde.. Met allerlei gebeurtenissen denk je: vorig jaar rond deze tijd was ik.... Net zwanger/net niet meer zwanger enz. Ik zag dat laatst ook duidelijk terug toen ik n foto-album van 2015 ging maken, heel confronterend.. En wat klote van die cyste nu weer.. Ik wens je heel veel kracht toe meis, het valt niet mee.. Ik weet zeker dat je na n tijdje (misschien nu al) weer de lichtpuntjes ziet, want als er iemand sterk en optimistisch is, ben jij het
En ik weet hoe moeilijk is het vertrouwen te houden, want je hebt geen garanties. Maar ik ben het wel met Laura eens: jij gaat dit ook meemaken.. Echt, dat weet ik gewoon zeker!
Dat moest ik even kwijt
En Lisa: van harte gefeliciteerd!!!
En analist natuurlijk ook voorzichtig gefeliciteerd! Deel ook de komende tijd hier je twijfels, het is een spannende periode!
vrijdag 1 juli 2016 om 08:31
Geweldig Rosalinde!!!! Gefeliciteerd!!!!! Geniet van je mannetje!!!! Wat mooi dat we na alle ellende dit mogen meemaken.. Hopelijk geeft het hoop voor vrouwen die nog aan het begin van deze weg staan.. Vorig jaar rond deze tijd kreeg ik ook te horen dat het hele zwanger worden toch wel wat lastiger zou worden.. Ik was de hoop ook kwijt.. Maar nu ben ik bijna uitgerekend! Ongelooflijk!
Het wordt hier trouwens ook definitief een geplande keizersnede (in week 39).. Nu 35, 4.. Hoor dus graag van Lisa hoe dat is gegaan! Stiekem hoop ik dat hij met 38 weken al komt.. Door de stuitligging drukt zijn hoofd in mn maag en moet ik dus weer regelmatig overgeven.. Heb ook veel harde buiken dus moet rustig aan doen maar daar word ik nou nooit echt supervrolijk van.. Ga dan veel piekeren en zie dan opeens overal beren op de weg.. Herkenbaar?!
Anyway, Lisa, Rosalinde.. Heel erg trots op jullie en super super blij!
Het wordt hier trouwens ook definitief een geplande keizersnede (in week 39).. Nu 35, 4.. Hoor dus graag van Lisa hoe dat is gegaan! Stiekem hoop ik dat hij met 38 weken al komt.. Door de stuitligging drukt zijn hoofd in mn maag en moet ik dus weer regelmatig overgeven.. Heb ook veel harde buiken dus moet rustig aan doen maar daar word ik nou nooit echt supervrolijk van.. Ga dan veel piekeren en zie dan opeens overal beren op de weg.. Herkenbaar?!
Anyway, Lisa, Rosalinde.. Heel erg trots op jullie en super super blij!
zondag 3 juli 2016 om 13:36
@Rosalinde: gefeliciteerd!!! Op dezelfde dag uitgerekend en op dezelfde dag bevallen. Dat is toch wel heel toevallig.
Ik zit hier echt op een roze wolk: ze is zo mooi en lief en ook haar grote zus is zo lief met haar.
Wat betreft de keizersnede: de ingreep is me echt meegevallen. Ze maken er echt wat gezelligs van en alles ging goed. Het herstel van de wond neemt wel wat meer tijd in beslag dan het herstel van een normale bevalling. Dus mijn gouden tip: probeer het zo te regelen dat je partner in ieder geval de eerste week thuis is (liever twee), zeker als je al een kindje hebt rondlopen. Ik kan nu echt heerlijk uitrusten en genieten van mijn kraamtijd.
Ik zit hier echt op een roze wolk: ze is zo mooi en lief en ook haar grote zus is zo lief met haar.
Wat betreft de keizersnede: de ingreep is me echt meegevallen. Ze maken er echt wat gezelligs van en alles ging goed. Het herstel van de wond neemt wel wat meer tijd in beslag dan het herstel van een normale bevalling. Dus mijn gouden tip: probeer het zo te regelen dat je partner in ieder geval de eerste week thuis is (liever twee), zeker als je al een kindje hebt rondlopen. Ik kan nu echt heerlijk uitrusten en genieten van mijn kraamtijd.
zondag 3 juli 2016 om 13:48
Analist gefeliciteerd met je positieve test. Ik hoop dat je het een beetje trekt de aankomende weken! Super spannend allemaal natuurlijk.
Rosa en Lisa gefeliciteerd met jullie wondertjes!
Bedankt dat je ondanks de bevalling de tijd heb genomen een berichtje te schrijven Rosa, dat waardeer ik enorm. Ik denk dat het uiteindelijk ook goed komt maar ik moet nog even wachten helaas. Jouw zoontje is op mijn verjaardag geboren trouwens
Bedankt dames voor de lieve woorden. Ik ben op dag 17 ongesteld geworden en op dag 6 van nieuwe cyclus was te zien dat mn cyste gegroeid was en er ook niets nieuws groeide. Ik ga er nu maar vanuit dat zwanger worden er voorlopig niet in zit, dan kan t alleen maar meevallen. Laura ik had na mk 1 ook een cyste, maar die was kleiner en waarschijnlijk overgebleven vd zwangerschap. Toen kreeg ik wel gewoon eisprongen. Afwachten is het enige dat ik nu kan doen...
Rosa en Lisa gefeliciteerd met jullie wondertjes!
Bedankt dat je ondanks de bevalling de tijd heb genomen een berichtje te schrijven Rosa, dat waardeer ik enorm. Ik denk dat het uiteindelijk ook goed komt maar ik moet nog even wachten helaas. Jouw zoontje is op mijn verjaardag geboren trouwens
Bedankt dames voor de lieve woorden. Ik ben op dag 17 ongesteld geworden en op dag 6 van nieuwe cyclus was te zien dat mn cyste gegroeid was en er ook niets nieuws groeide. Ik ga er nu maar vanuit dat zwanger worden er voorlopig niet in zit, dan kan t alleen maar meevallen. Laura ik had na mk 1 ook een cyste, maar die was kleiner en waarschijnlijk overgebleven vd zwangerschap. Toen kreeg ik wel gewoon eisprongen. Afwachten is het enige dat ik nu kan doen...
zondag 3 juli 2016 om 17:45
quote:analist88 schreef op 03 juli 2016 @ 17:42:
Dag dames, het is helaas weer uitgelopen in een vroege miskraam. Vandaag is mijn menstruatie doorgebroken. Op naar de volgende ronde maar weer. Gelukkig gaan we woensdag op vakantie. Even lekker met zijn tweeën weg en genieten.
XxAhhhh nee!! Mag ik schelden hier??? Kl***tezooi!!! Veel sterkte met jezelf weer bij elkaar rapen!! Ik voel met je mee!
Dag dames, het is helaas weer uitgelopen in een vroege miskraam. Vandaag is mijn menstruatie doorgebroken. Op naar de volgende ronde maar weer. Gelukkig gaan we woensdag op vakantie. Even lekker met zijn tweeën weg en genieten.
XxAhhhh nee!! Mag ik schelden hier??? Kl***tezooi!!! Veel sterkte met jezelf weer bij elkaar rapen!! Ik voel met je mee!
maandag 4 juli 2016 om 20:05
donderdag 7 juli 2016 om 09:40
Hee meiden,
Eindelijk even tijd voor een update!
@analist: wat een rotbericht! Wat ontzettend balen dat je na voorzichtige blijdschap de droom alweer moet loslaten ik hoop dat jullie verl steun aan elkaar hebben en wat afleiding vinden op vakantie!! Waren jullue nou ook met onderzoeken bezig? Sorry, ben t even kwijt..
@Bloem: Thanks voor de felicitaties van Jade! Doe je de andere dames de groeten van me? Lief dat ze aan me denken!
Spannende dag voor jou morgen weer. Gaan ze er vanuit dat cyste vanzelf verdwijnt? Sterkte maar weer!!
@Door, tanks voor je lieve berichtje! Hoe is t met jou? Schiet ook echt op nu he!! Spannend hoor.. En tsja die Beren, die zag (en zie) ik ook nog regelmatig.. Hoort er n beetje bij na al deze ellende vrees ik! Dus neem je knuppel mee om ze uit de weg te slaan als t nodig is
Succes met de laatste loodjes!
@Lisa: jeee, dat is wel heel toevallig!! En wat heerlijk he die kraamweek! Wij hadden ook n hele fijne kraamverzorgster die er echt n feestje van maakte! Fijn dat de keizersnede is meegevallen!
@Laura, hoe is t met jou? Hoe oud is je mannetje nu? Was je nu ook alweer aant werk?
Hier gaat t goed! Mannetje is echt een schatje, slaapt veel en is over het algemeen heel tevreden, behalve als ie honger heeft!
De bevalling ging vrij soepel, 's ochtends braken de vliezen, eind vd middag kwamen de weeen op gang en om 22.30 is ie geboren! Geen complicaties, baby helemaal gezond en ik ben er ook zonder al te grote kleerscheuren vanaf gekomen!
Borstvoeding ging in t begin wat moeizaam, maar loopt nu ook goed! Vriend is nu ook nog lekker thuis, dus we genieten volop met zn drietjes!
Wel merkte ik vooral de eerste dagen ook dat ik t heftig vond.. Alle spanning van de miskramen en deze zwangerschap kwam er even uit.. Ik had me zo bezig gehouden met zwangerschap en bevling dat ik even was vergeten dat ik m daarna ook nog in leven moet zien te houden.. Dat verantwoordelijkheidsgevoel overviel me enorm! Gelukkig veel steun van mn vriend, moeder en kraamzorg en binnen n paar dagen voelde t helemaal vertrouwd..
Ik kan echt verwonderd naar m kijken en bedenken dat hij dus al die tijd in mn buik zat.. Vind t ook bizar dat zonder de miskramen hij er nooit was geweest.. Alsof het zo heeft moeten zijn, hij is zo lief, mooi en perfect..
Vannacht nog n nachtmerrie gehad over dat t bij 38 weken alsnog misging.. Gelukkig werd ik wakker en hoorde ik de kleine man, maar het speelt dus nog wel door mijn hoofd allemaal hoor! Denk ook de combi met hormonen en vermoeidheid waardoor ik al snel emotioneel ben.
Maar de blauwe wolk voert gelukkig wel de boventoon!
Dus meiden, ook de dames bij wie het nog ver weg lijkt: Hou vol, het is het echt waard! Ik bedenk me ook steeds dat we er 10 maanden geleden nog heel anders bij zaten.. Hopelijk geldt dat voor jullue uiteindelijk ook allemaal!!
Eindelijk even tijd voor een update!
@analist: wat een rotbericht! Wat ontzettend balen dat je na voorzichtige blijdschap de droom alweer moet loslaten ik hoop dat jullie verl steun aan elkaar hebben en wat afleiding vinden op vakantie!! Waren jullue nou ook met onderzoeken bezig? Sorry, ben t even kwijt..
@Bloem: Thanks voor de felicitaties van Jade! Doe je de andere dames de groeten van me? Lief dat ze aan me denken!
Spannende dag voor jou morgen weer. Gaan ze er vanuit dat cyste vanzelf verdwijnt? Sterkte maar weer!!
@Door, tanks voor je lieve berichtje! Hoe is t met jou? Schiet ook echt op nu he!! Spannend hoor.. En tsja die Beren, die zag (en zie) ik ook nog regelmatig.. Hoort er n beetje bij na al deze ellende vrees ik! Dus neem je knuppel mee om ze uit de weg te slaan als t nodig is
Succes met de laatste loodjes!
@Lisa: jeee, dat is wel heel toevallig!! En wat heerlijk he die kraamweek! Wij hadden ook n hele fijne kraamverzorgster die er echt n feestje van maakte! Fijn dat de keizersnede is meegevallen!
@Laura, hoe is t met jou? Hoe oud is je mannetje nu? Was je nu ook alweer aant werk?
Hier gaat t goed! Mannetje is echt een schatje, slaapt veel en is over het algemeen heel tevreden, behalve als ie honger heeft
!De bevalling ging vrij soepel, 's ochtends braken de vliezen, eind vd middag kwamen de weeen op gang en om 22.30 is ie geboren! Geen complicaties, baby helemaal gezond en ik ben er ook zonder al te grote kleerscheuren vanaf gekomen!
Borstvoeding ging in t begin wat moeizaam, maar loopt nu ook goed! Vriend is nu ook nog lekker thuis, dus we genieten volop met zn drietjes!
Wel merkte ik vooral de eerste dagen ook dat ik t heftig vond.. Alle spanning van de miskramen en deze zwangerschap kwam er even uit.. Ik had me zo bezig gehouden met zwangerschap en bevling dat ik even was vergeten dat ik m daarna ook nog in leven moet zien te houden.. Dat verantwoordelijkheidsgevoel overviel me enorm! Gelukkig veel steun van mn vriend, moeder en kraamzorg en binnen n paar dagen voelde t helemaal vertrouwd..
Ik kan echt verwonderd naar m kijken en bedenken dat hij dus al die tijd in mn buik zat.. Vind t ook bizar dat zonder de miskramen hij er nooit was geweest.. Alsof het zo heeft moeten zijn, hij is zo lief, mooi en perfect..
Vannacht nog n nachtmerrie gehad over dat t bij 38 weken alsnog misging.. Gelukkig werd ik wakker en hoorde ik de kleine man, maar het speelt dus nog wel door mijn hoofd allemaal hoor! Denk ook de combi met hormonen en vermoeidheid waardoor ik al snel emotioneel ben.
Maar de blauwe wolk voert gelukkig wel de boventoon!
Dus meiden, ook de dames bij wie het nog ver weg lijkt: Hou vol, het is het echt waard! Ik bedenk me ook steeds dat we er 10 maanden geleden nog heel anders bij zaten.. Hopelijk geldt dat voor jullue uiteindelijk ook allemaal!!
donderdag 7 juli 2016 om 15:25
Bloem, het is je zó gegund! Ik ben niet helemaal specialist op dit gebied, maar wat gaan ze evt morgen doen als het eitje goed groeit?
@Rosalinde: klinkt heerlijk! ik heb idd na de bevalling ook gehad dat alle ellende als een boomerang weer terugkwam. de gedachte: als ik geen miskraam had gehad, had ik jou niet gehad..., die heb ik ook gehad.
inmiddels is ons ventje alweer ruim drie maanden oud, werk ik weer en gaat hij twee dagen per week naar kinderopvang. het voelt nu alsof het allemaal vrij snel gegaan is, maar ik weet nog dat ik die eerste weken de dagen erg lang vond duren met al die voedingen en luiers. hier alles goed hoor, enne... als je denkt dat je nú al superverliefd bent op je mannetje... wacht maar tot hij gaat lachen! en daarna gaan ze ook nog eens brabbelen. en schaterlachen
@Rosalinde: klinkt heerlijk! ik heb idd na de bevalling ook gehad dat alle ellende als een boomerang weer terugkwam. de gedachte: als ik geen miskraam had gehad, had ik jou niet gehad..., die heb ik ook gehad.
inmiddels is ons ventje alweer ruim drie maanden oud, werk ik weer en gaat hij twee dagen per week naar kinderopvang. het voelt nu alsof het allemaal vrij snel gegaan is, maar ik weet nog dat ik die eerste weken de dagen erg lang vond duren met al die voedingen en luiers. hier alles goed hoor, enne... als je denkt dat je nú al superverliefd bent op je mannetje... wacht maar tot hij gaat lachen! en daarna gaan ze ook nog eens brabbelen. en schaterlachen
