Actueel
alle pijlers
42 weken zwanger is te lang
maandag 23 november 2009 19:20
Volgens het programma Zembla van afgelopen zondagavond sterven er in Nederland veel pasgeboren babies omdat de verloskundigen en artsen de zwangere vrouwen die over tijd gaan, veel te lang laten doorlopen. Nl. tot 42 weken. In andere landen gaan de medici al opwekken met 41 weken zwangerschap. In de week van 41 t/m 42 schijnt de moederkoek al af te sterven, soms is er heel weinig vruchtwater over, waardoor het gebeurt dat de baby in de baarmoeder zelf de navelstreng afknelt, met het gevolg zuurstofgebrek en soms hersenbeschadiging, maar vaker nog de dood van het kindje.
Natuurlijk kwamen er ook ouders aan het woord waarbij het kindje overleden was. Hartverscheurend. Ben je 9 maanden zwanger en dan aan het eind sta je met lege handen.
En waarom?
Er is steeds meer bewijs dat er niet zolang gewacht moet worden, het zou gaan om 2 babies per 1000 die op deze manier sterven. En gemiddeld worden er 50.000 babies geboren per jaar, dus reken maar uit!
Maar ja, de opvatting dat zwangerschap geen ziekte is....dus ziekenhuisopname niet nodig.....doet ons in deze de das om.
De verloskundigen propageren thuis bevallen, en als het dan mis gaat wordt een vrouw midden in de nacht nog snel naar een ziekenhuis vervoerd, maar dan is het dus vrijwel altijd te laat.....want in het ziekenhuis 's nachts is dus ook geen gyn aanwezig.
Het is toch wel schokkend dat we in Nederland meer baby sterfte hebben dan de andere westerse landen, en daar kan dus best iets aan gedaan worden. Maar het schijnt dat de verloskundigen en gynecologen het niet eens kunnen worden en de regels die opgesteld zijn van hogerhand zijn hopeloos uit de tijd.
Natuurlijk kwamen er ook ouders aan het woord waarbij het kindje overleden was. Hartverscheurend. Ben je 9 maanden zwanger en dan aan het eind sta je met lege handen.
En waarom?
Er is steeds meer bewijs dat er niet zolang gewacht moet worden, het zou gaan om 2 babies per 1000 die op deze manier sterven. En gemiddeld worden er 50.000 babies geboren per jaar, dus reken maar uit!
Maar ja, de opvatting dat zwangerschap geen ziekte is....dus ziekenhuisopname niet nodig.....doet ons in deze de das om.
De verloskundigen propageren thuis bevallen, en als het dan mis gaat wordt een vrouw midden in de nacht nog snel naar een ziekenhuis vervoerd, maar dan is het dus vrijwel altijd te laat.....want in het ziekenhuis 's nachts is dus ook geen gyn aanwezig.
Het is toch wel schokkend dat we in Nederland meer baby sterfte hebben dan de andere westerse landen, en daar kan dus best iets aan gedaan worden. Maar het schijnt dat de verloskundigen en gynecologen het niet eens kunnen worden en de regels die opgesteld zijn van hogerhand zijn hopeloos uit de tijd.
maandag 23 november 2009 22:44
quote:Margaretha2 schreef op 23 november 2009 @ 22:18:
Dat het beter is om door te groeien snap ik niet, op een gegeven moment is een kindje toch klaar om naar buiten te gaan? Ik snap dat een kind altijd doorgroeit (in elk geval tot zo'n 18 jaar later), maar dat doet het toch wel, ook al is het buiten de baarmoeder. Toch? En ik weet dat dit totaal triviaal is vergeleken met de verschrikkelijke ervaringen die ik hier lees, maar als je kindje steeds maar doorgroeit en groter wordt dan de normale grootte bij een bevalling lijkt zo'n bevalling me ook niet echt meer aantrekkelijk.... of vergis ik me? Ik hoorde laatst van een kind van negen pond. Daar krimp ik dus echt van ineen.
Gewicht zegt niet zo (heel) veel, het hoofdje is datgene wat telt. Daar zitten natuurlijk niet de kilo's aan. Ik had een (bijna) 8 ponder, die had ik er binnen een kwartier persen uit. Eerste bevalling rekenen ze een uur voor het persen.
Dochter heeft gewoon niet zo'n vreselijk groot hoofd.
Voor de bevalling leek me het persen het griezeligste van alles (moet dat daaaar door?) maar achteraf gezien is dat juist het zaligste van de hele bevalling geweest. Heerlijk, je kunt eindelijk meewerken. Ik vond het persen ook helemaal geen pijn doen, hoe raar het ook klinkt.
Dat het beter is om door te groeien snap ik niet, op een gegeven moment is een kindje toch klaar om naar buiten te gaan? Ik snap dat een kind altijd doorgroeit (in elk geval tot zo'n 18 jaar later), maar dat doet het toch wel, ook al is het buiten de baarmoeder. Toch? En ik weet dat dit totaal triviaal is vergeleken met de verschrikkelijke ervaringen die ik hier lees, maar als je kindje steeds maar doorgroeit en groter wordt dan de normale grootte bij een bevalling lijkt zo'n bevalling me ook niet echt meer aantrekkelijk.... of vergis ik me? Ik hoorde laatst van een kind van negen pond. Daar krimp ik dus echt van ineen.
Gewicht zegt niet zo (heel) veel, het hoofdje is datgene wat telt. Daar zitten natuurlijk niet de kilo's aan. Ik had een (bijna) 8 ponder, die had ik er binnen een kwartier persen uit. Eerste bevalling rekenen ze een uur voor het persen.
Dochter heeft gewoon niet zo'n vreselijk groot hoofd.
Voor de bevalling leek me het persen het griezeligste van alles (moet dat daaaar door?) maar achteraf gezien is dat juist het zaligste van de hele bevalling geweest. Heerlijk, je kunt eindelijk meewerken. Ik vond het persen ook helemaal geen pijn doen, hoe raar het ook klinkt.
Ja, dat vind ik echt.
maandag 23 november 2009 22:46
quote:Riz schreef op 23 november 2009 @ 22:15:
[...]
Nou, je weet t natuurlijk nooit zeker....maar toen ze zaterdag overleden was had ik nauwelijks vruchtwater meer....dat verdwijnt niet in een dag dus hadden ze waarschijnlijk met een echo wel gezien dat er iets niet in orde was.
Maar ik kreeg alleen controle bij de vk en alles was goed, dus geen reden tot onbezorgdheid.
Neem t de VK ook niet kwalijk hoor...vrijdag klonk haar hartje nog perfect. Maar neemt niet weg dat me soms t gevoel bekruipt dat als k onder gyn. controle had gestaan alles misschien anders was geweest. En ik deze zwangerschap nog geen halve seconde aan de vk zou toevertrouwen.
Maar goed...dit even volledig offtopic, sorry.
Volgens mij ken heb ik je topic toen meegelezen. Met veel pijn in mijn hart voor jou.
Ik ben zelf 'maar' 6dgn te laat geboren, maar ik was er gisteren al over na aan t denken toen ik alle afleveringen van 16&pregnant aan het kijken was op de comp. Ze hebben het daar bij de meiden die aan hun d-datum kwamen meteen over inleiden. ik dacht misschien omdat ze nog neit geheel uitgegroeid zijnof juist omdat ze zo jong waren, maar nu ik dit topic zo lees is dat daar meer gewoonte en hier eigenlijk slechte gewoonte om dit niet zo te doen. ik heb zelf nog geen kindjes. Ik wel er wel graag een over een paar jaartjes, maar ik denk nu toch al over vanalles na. Ik wens dus bij voorbaat al geen thuisbevalling! Maar als ik dit topic zo lees vind ik het wel maar eng allemaal wat er nog allemaal kan gebeuren. Achterlijk dat dit niet prioriteit heeft bij de politiek/overheid/gezondheidszorg.
[...]
Nou, je weet t natuurlijk nooit zeker....maar toen ze zaterdag overleden was had ik nauwelijks vruchtwater meer....dat verdwijnt niet in een dag dus hadden ze waarschijnlijk met een echo wel gezien dat er iets niet in orde was.
Maar ik kreeg alleen controle bij de vk en alles was goed, dus geen reden tot onbezorgdheid.
Neem t de VK ook niet kwalijk hoor...vrijdag klonk haar hartje nog perfect. Maar neemt niet weg dat me soms t gevoel bekruipt dat als k onder gyn. controle had gestaan alles misschien anders was geweest. En ik deze zwangerschap nog geen halve seconde aan de vk zou toevertrouwen.
Maar goed...dit even volledig offtopic, sorry.
Volgens mij ken heb ik je topic toen meegelezen. Met veel pijn in mijn hart voor jou.
Ik ben zelf 'maar' 6dgn te laat geboren, maar ik was er gisteren al over na aan t denken toen ik alle afleveringen van 16&pregnant aan het kijken was op de comp. Ze hebben het daar bij de meiden die aan hun d-datum kwamen meteen over inleiden. ik dacht misschien omdat ze nog neit geheel uitgegroeid zijnof juist omdat ze zo jong waren, maar nu ik dit topic zo lees is dat daar meer gewoonte en hier eigenlijk slechte gewoonte om dit niet zo te doen. ik heb zelf nog geen kindjes. Ik wel er wel graag een over een paar jaartjes, maar ik denk nu toch al over vanalles na. Ik wens dus bij voorbaat al geen thuisbevalling! Maar als ik dit topic zo lees vind ik het wel maar eng allemaal wat er nog allemaal kan gebeuren. Achterlijk dat dit niet prioriteit heeft bij de politiek/overheid/gezondheidszorg.
maandag 23 november 2009 22:47
maandag 23 november 2009 22:47
quote:mischa04 schreef op 23 november 2009 @ 22:43:
Jeetje wat een verhalen zeg! Verschrikkelijk!
Ik had het er vanavond dus met vriend over dat ik dus echt het gevoel heb dat ze me niet serieus nemen.
Ik heb in het begin van de zwangerschap het Topic van Riz gelezen en hier lig ik dus al maanden wakker van!
De verloskundige zegt gewoon elke week dat 42 weken heeel normaal is terwijl ik dus elke week zeg dat ik dat niet wil.
Zou je hier als zwangere niks tegen kunnen doen?Bellen, desnoods 100 keer per dag, dat je het niet vertrouwt en je er niet lekker bij voelt.....en anders gewoon zelf contact opnemen met t ziekenhuis en je verhaal doen. Kun je misschien langskomen voor een echo of iets en kan je gerust gesteld worden, of als er wel iets is geholpen worden. Tenminste, bij mijn zh kan dat gewoon.
Jeetje wat een verhalen zeg! Verschrikkelijk!
Ik had het er vanavond dus met vriend over dat ik dus echt het gevoel heb dat ze me niet serieus nemen.
Ik heb in het begin van de zwangerschap het Topic van Riz gelezen en hier lig ik dus al maanden wakker van!
De verloskundige zegt gewoon elke week dat 42 weken heeel normaal is terwijl ik dus elke week zeg dat ik dat niet wil.
Zou je hier als zwangere niks tegen kunnen doen?Bellen, desnoods 100 keer per dag, dat je het niet vertrouwt en je er niet lekker bij voelt.....en anders gewoon zelf contact opnemen met t ziekenhuis en je verhaal doen. Kun je misschien langskomen voor een echo of iets en kan je gerust gesteld worden, of als er wel iets is geholpen worden. Tenminste, bij mijn zh kan dat gewoon.
anoniem_56093 wijzigde dit bericht op 23-11-2009 22:53
Reden: d-tjes, t-tjes het blijft lastig!
Reden: d-tjes, t-tjes het blijft lastig!
% gewijzigd
maandag 23 november 2009 22:49
quote:Zamirah schreef op 23 november 2009 @ 22:32:
Ik heb ook begrepen dat het vak "verloskundige " alleen in NL bestaat?Een verloskundig heb je hier ook, die doet i.p. de ongecompliceerde bevallingen in het ziekenhuis, bij problemen komt de gyn erbij. En daarna doet de vk de controles na de geboorte (komt ook bij je thuis). En je kan ook thuis bevallen met vk als je dat wil, maar er zijn maar weinig vk die dat doen en al helemaal weinig vrouwen die dat willen.
Ik heb ook begrepen dat het vak "verloskundige " alleen in NL bestaat?Een verloskundig heb je hier ook, die doet i.p. de ongecompliceerde bevallingen in het ziekenhuis, bij problemen komt de gyn erbij. En daarna doet de vk de controles na de geboorte (komt ook bij je thuis). En je kan ook thuis bevallen met vk als je dat wil, maar er zijn maar weinig vk die dat doen en al helemaal weinig vrouwen die dat willen.
maandag 23 november 2009 22:49
enkele maanden geleden heeft in de wetenschapsbijlage van het NRC nog een artikeltje gestaan waarin academische ziekenhuizen in Nederland overwegen het protocol aan te passen. Zwangere vrouwen met een verhoogde bloeddruk zouden vanaf 40 weken standaard moeten worden ingeleid, juist om problemen met een verzwakte placenta te voorkomen. Althans, dit was zo ongeveer de strekking van het artikel.
Het is en blijft voor mij een volkomen raadsel waarom hier zo'n ongefundeerde aversie is tegen ingeleide bevallingen. Ja, er is vaker sprake van een kunstverlossing maar is dat het einde van de wereld? Een losgelaten placenta kan binnen een half uur tot de dood van de baby leiden; who cares dan over een eventuele tangverlossing of een vacuumpomp; dat is misschien enkele ongenblikken onprettig voor de baby (maar is de weg door het geboortekanaal niet per definitie al geen lolletje voor zowel moeder als kind??), maar dan is het er tenminste uit!! Ik ben ervan overtuigd: vanaf 37 weken is een kind in principe 'af' en kan de placenta alleen nog maar een zwakke schakel vormen in plaats van een levensader...
Het is en blijft voor mij een volkomen raadsel waarom hier zo'n ongefundeerde aversie is tegen ingeleide bevallingen. Ja, er is vaker sprake van een kunstverlossing maar is dat het einde van de wereld? Een losgelaten placenta kan binnen een half uur tot de dood van de baby leiden; who cares dan over een eventuele tangverlossing of een vacuumpomp; dat is misschien enkele ongenblikken onprettig voor de baby (maar is de weg door het geboortekanaal niet per definitie al geen lolletje voor zowel moeder als kind??), maar dan is het er tenminste uit!! Ik ben ervan overtuigd: vanaf 37 weken is een kind in principe 'af' en kan de placenta alleen nog maar een zwakke schakel vormen in plaats van een levensader...
maandag 23 november 2009 22:49
quote:Riz schreef op 23 november 2009 @ 22:47:
[...]
Bellen, desnoods 100 keer per dag, dat je het niet vertrouwd en je er niet lekker bij voelt.....en anders gewoon zelf contact opnemen met t ziekenhuis en je verhaal doen. Kun je misschien langskomen voor een echo of iets en kan je gerust gesteld worden, of als er wel iets is geholpen worden. Tenminste, bij mijn zh kan dat gewoon.
Inderdaad! Heel veel bellen, heel veel je onrust uiten. Was bij mij niet echt nodig, ze namen me na 1 keer bellen al serieus.
Maar dat hoor ik veel om me heen.
[...]
Bellen, desnoods 100 keer per dag, dat je het niet vertrouwd en je er niet lekker bij voelt.....en anders gewoon zelf contact opnemen met t ziekenhuis en je verhaal doen. Kun je misschien langskomen voor een echo of iets en kan je gerust gesteld worden, of als er wel iets is geholpen worden. Tenminste, bij mijn zh kan dat gewoon.
Inderdaad! Heel veel bellen, heel veel je onrust uiten. Was bij mij niet echt nodig, ze namen me na 1 keer bellen al serieus.
Maar dat hoor ik veel om me heen.
maandag 23 november 2009 22:50
quote:Riz schreef op 23 november 2009 @ 22:47:
[...]
Bellen, desnoods 100 keer per dag, dat je het niet vertrouwd en je er niet lekker bij voelt.....en anders gewoon zelf contact opnemen met t ziekenhuis en je verhaal doen. Kun je misschien langskomen voor een echo of iets en kan je gerust gesteld worden, of als er wel iets is geholpen worden. Tenminste, bij mijn zh kan dat gewoon.Ja, en anders ook andere ziekenhuizen bellen, desnoods buitenland (dat kan tegenwoordig toch, zelf kiezen?), tot je er 1 vindt die actie wil ondernemen.
[...]
Bellen, desnoods 100 keer per dag, dat je het niet vertrouwd en je er niet lekker bij voelt.....en anders gewoon zelf contact opnemen met t ziekenhuis en je verhaal doen. Kun je misschien langskomen voor een echo of iets en kan je gerust gesteld worden, of als er wel iets is geholpen worden. Tenminste, bij mijn zh kan dat gewoon.Ja, en anders ook andere ziekenhuizen bellen, desnoods buitenland (dat kan tegenwoordig toch, zelf kiezen?), tot je er 1 vindt die actie wil ondernemen.
maandag 23 november 2009 22:53
quote:Mamasaar schreef op 23 november 2009 @ 22:44:
[...]
Gewicht zegt niet zo (heel) veel, het hoofdje is datgene wat telt. Daar zitten natuurlijk niet de kilo's aan. Ik had een (bijna) 8 ponder, die had ik er binnen een kwartier persen uit. Eerste bevalling rekenen ze een uur voor het persen.
Dochter heeft gewoon niet zo'n vreselijk groot hoofd.
Voor de bevalling leek me het persen het griezeligste van alles (moet dat daaaar door?) maar achteraf gezien is dat juist het zaligste van de hele bevalling geweest. Heerlijk, je kunt eindelijk meewerken. Ik vond het persen ook helemaal geen pijn doen, hoe raar het ook klinkt.Dat geeft de burger moed!
[...]
Gewicht zegt niet zo (heel) veel, het hoofdje is datgene wat telt. Daar zitten natuurlijk niet de kilo's aan. Ik had een (bijna) 8 ponder, die had ik er binnen een kwartier persen uit. Eerste bevalling rekenen ze een uur voor het persen.
Dochter heeft gewoon niet zo'n vreselijk groot hoofd.
Voor de bevalling leek me het persen het griezeligste van alles (moet dat daaaar door?) maar achteraf gezien is dat juist het zaligste van de hele bevalling geweest. Heerlijk, je kunt eindelijk meewerken. Ik vond het persen ook helemaal geen pijn doen, hoe raar het ook klinkt.Dat geeft de burger moed!
maandag 23 november 2009 22:55
En ik blijf maar doorpennen (want dat kruidenvrouwtjes geneuzel over thuisbevallen maakt me nou eenmaal razend); iemand, ik meen Milaatje, merkte al terecht op dat zwangerschap dan misschien geen ziekte is, maar wel in heel, heel veel landen voor veel vrouwen nog altijd doodsoorzaak nummer 1. En in Nederland gaan vrouwen inderdaad niet dagelijk dood in het kraambed maar dat is dan vooral te danken aan het feit dat die blije thuisbevallers als het weer eens mis gaat allemaal met ambulances en traumahelicopters als de donder naar ziekenhuizen worden gebracht waar een gynaecoloog dan nog even in de gauwigheid het leven van moeder en kind mag gaan redden omdat het thuisbevallen zo romantisch en sfeervol met kaarsjes en gitaarmuziek had moeten zijn. Stel je eens voor dat ziekenhuizen al die mislukte thuisbevallingen eens NIET zouden opnemen en ze gewoon aan lieten modderen; reken maar dat het sterftecijfer voor moeder en kind dan even hoog ligt als in een gemiddeld Afrikaans land.
Zwangerschap geen ziekte...my ass!!
Zwangerschap geen ziekte...my ass!!
maandag 23 november 2009 22:55
quote:blop schreef op 23 november 2009 @ 22:49:
; who cares dan over een eventuele tangverlossing of een vacuumpomp; dat is misschien enkele ongenblikken onprettig voor de baby (maar is de weg door het geboortekanaal niet per definitie al geen lolletje voor zowel moeder als kind??), maar dan is het er tenminste uit!!
Nou als dát de reden is breekt mijn klomp. Ik ben zelf met vacuumpomp geboren en weet er echt niets meer van.
Ook nooit hoofdpijn trouwens
; who cares dan over een eventuele tangverlossing of een vacuumpomp; dat is misschien enkele ongenblikken onprettig voor de baby (maar is de weg door het geboortekanaal niet per definitie al geen lolletje voor zowel moeder als kind??), maar dan is het er tenminste uit!!
Nou als dát de reden is breekt mijn klomp. Ik ben zelf met vacuumpomp geboren en weet er echt niets meer van.
Ook nooit hoofdpijn trouwens
maandag 23 november 2009 22:55
Helemaal mee eens, 42 weken is way to long. Bij mijn eerste gingen ze pas inleiden met 42 weken en 3 dagen. En dan nog op mijn eigen aandringen want eigenlijk was het beleid van dat ziekenhuis dat ze me tot 43 weken zouden laten doorlopen (wel elke dag controles in het zhuis).
De bevalling was één trauma en ik heb er mede een PPD door opgelopen (ik weet wel dat dat niet alleen door een bevalling komt, maar het was wel een extra trigger). Het was op het laatst heel spannend, er stonden ineens 9 mensen in de kamer. Mijn kindje had in het vruchtwater gepoept, lag er verkeerd voor met zijn hoofdje en was letterlijk veel te groot om er door te passen, maar het was te laat voor een keizersnee. Doordat er niet/nauwelijks gecommuniceerd was en ik te bleu en te veel in doodsangst was (en dat is niet overdreven, zo heb ik het echt ervarenI) dacht ik serieus "mijn kindje is al dood, haal het er nu in godsnaam zo snel mogelijk uit want ik heb zoveel pijn, ik wil dood". Hij werd geboren met een zware hersenschudding.
Ik heb sindsdien altijd geroepen, tegen iedereen, 42 weken is te laat, laat staan de 42+3 dagen die ik uitgezongen heb. Natuurlijk vond ik dat van tevoren natuurlijk ook al, als hoogzwangere ben je het echt spuugzat, maar na die bevalling helemaal. Gelukkig heb ik op andere 3 kinderen helemaal niet hoeven wachten (die werden met 40 weken2dagen, 40weken1dag en 39 weken geboren).
Verder heb ik later nog in mijn omgeving mee gemaakt dat een moeder die niet zwanger kan worden, al 2 kinderen geadopteerd had, op haar 40ste toch ineens spontaan zwanger werd. Ze lieten haar doorlopen tot 42 weken en bij een controle constateerde de gyn dat ze wel erg weinig vruchtwater had, waarop hij haar doodleuk naar huis liet gaan. Thuis braken de vliezen, kindje had in het vruchtwater gepoept en ze waren niet op tijd in het ziekenhuis, het kindje heeft het dus niet gered.
Ik kan me er heel erg over opwinden, dat dat nog steeds het beleid is in Nederland notabene!
De bevalling was één trauma en ik heb er mede een PPD door opgelopen (ik weet wel dat dat niet alleen door een bevalling komt, maar het was wel een extra trigger). Het was op het laatst heel spannend, er stonden ineens 9 mensen in de kamer. Mijn kindje had in het vruchtwater gepoept, lag er verkeerd voor met zijn hoofdje en was letterlijk veel te groot om er door te passen, maar het was te laat voor een keizersnee. Doordat er niet/nauwelijks gecommuniceerd was en ik te bleu en te veel in doodsangst was (en dat is niet overdreven, zo heb ik het echt ervarenI) dacht ik serieus "mijn kindje is al dood, haal het er nu in godsnaam zo snel mogelijk uit want ik heb zoveel pijn, ik wil dood". Hij werd geboren met een zware hersenschudding.
Ik heb sindsdien altijd geroepen, tegen iedereen, 42 weken is te laat, laat staan de 42+3 dagen die ik uitgezongen heb. Natuurlijk vond ik dat van tevoren natuurlijk ook al, als hoogzwangere ben je het echt spuugzat, maar na die bevalling helemaal. Gelukkig heb ik op andere 3 kinderen helemaal niet hoeven wachten (die werden met 40 weken2dagen, 40weken1dag en 39 weken geboren).
Verder heb ik later nog in mijn omgeving mee gemaakt dat een moeder die niet zwanger kan worden, al 2 kinderen geadopteerd had, op haar 40ste toch ineens spontaan zwanger werd. Ze lieten haar doorlopen tot 42 weken en bij een controle constateerde de gyn dat ze wel erg weinig vruchtwater had, waarop hij haar doodleuk naar huis liet gaan. Thuis braken de vliezen, kindje had in het vruchtwater gepoept en ze waren niet op tijd in het ziekenhuis, het kindje heeft het dus niet gered.
Ik kan me er heel erg over opwinden, dat dat nog steeds het beleid is in Nederland notabene!
Whatever, I do what I want
maandag 23 november 2009 22:58
quote:Elmira schreef op 23 november 2009 @ 19:28:
Misschien moeten vrouwen eerder gewezen worden op 'natuurlijke' methoden om de bevalling op te wekken. Bv veel lopen. Wie weet als alle zwangere vrouwen dat doen dat er veel minder tot 42 weken komen.onzin, ik heb me rotgelopen, gesekst en weet ik veel wat, dat hielp allemaal geen ene moer.
Misschien moeten vrouwen eerder gewezen worden op 'natuurlijke' methoden om de bevalling op te wekken. Bv veel lopen. Wie weet als alle zwangere vrouwen dat doen dat er veel minder tot 42 weken komen.onzin, ik heb me rotgelopen, gesekst en weet ik veel wat, dat hielp allemaal geen ene moer.
Whatever, I do what I want
maandag 23 november 2009 22:58
Ik zie het hele voordeel aan thuisbevallen eigenlijk niet zo. Een buitenlandse vriendin vertelde eens over dat het daar gewoon was op een zaal te bevallen (dus tussen nog een aantal bevallende vrouwen, met gordijntjes er tussen) en dat lijkt me niet echt je van het. Maar tegenwoordig heb je toch in alle ziekenhuizen van die speciale zwangerschapssuites, wat is er dan nog vervelend aan ?
maandag 23 november 2009 22:59
Ook op de kraam/verlos afdeling waar ik werk hebben de artsen veel vertrouwen in de natuur. Bij twijfel niet direct ingrijpen maar even aankijken, vaak loopt het zo'n vaart niet., en... ze moeten elk medisch ingrijpen verantwoorden naar collega's toe (ooh hij had weer dienst hoor, 4 primaire sectios en wel 4 zwangere observatie opnames!
Of naar de zorgverzekeringen (waarom worden er in jullie ziekenhuis zoveel kunstverlossingen gedaan?) Het is net als er in de docu gezegd werd door die belgische arts, als er per 1400 baby's per jaar 1a 2 overlijden lijkt dat per ziekenhuis niet veel maar op 100 ziekenhuizen is het een schrikbarend aantal.
Ik denk dat er soms zakenlijk wordt gedacht; honderden vrouwen inleiden bij 41 weken, waarbij veel kunstgrepen zullen worden gebruikt om 1 baby te redden (de ene kunstgreep werkt de ander in de hand nl) hoeveel vrouwen of baby's zullen daarbij schade oplopen? En wie gaat dat betalen?
Bij de vrouw die vertelde dat ze erg ongerust was na het strippen geloof ik zeker dat haar baby gered had kunnen worden. De verloskundige was eigenwijs en heeft misbruik gemaakt van haar macht. De vrouw durfde niet op eigen initiatief naar het ziekenhuis te gaan. Al vind je als VK dat iemand "zeurt", ongerustheid bij de zwangere, ZEKER in dat stadium van de zwangerschap is een hele goede reden om iemand voor een hartfilmpje naar het zh te sturen. Dan hadden ze hoogstwaarschijnlijk bij deze mw een secio gedaan ivm slecht ctg.
Bij de 2e mw vind ik het een ander verhaal. Als je sectowond scheurt is de prognose sowieso zeer slecht. Deze mw dacht zelf als ze overdag was bevallen en er DIRECT een sectio was gedaan ze een blakend kind in haar armen zou hebben gehad. Dat is niet rieel. (hard gezegd: Als je eenmaal een sectio hebt gehad en je wordt weer zwanger is het scheuren van de wond een risico wat je zelf neemt)
Je kunt iemand niet zomaar opensnijden, er moet lab worden geprikt, mw moet een infuus, ze moet "gevuld" worden, catheter geplaatst. naar de OK gereden worden (vaak aan de andere kant van het ziekenhuis). Er moeten voorbereidingen worden getroffen om tot verantwoord operen te kunnen overgaan, ook met het oog op het leven van de moeder. Dat kost allemaal tijd, op zijn minst 20/30 minuten. Een kind dat zolang zonder zuurstof zit komt niet onbeschadigd uit de strijd.
In andere landen hebben ze in hun grote bevalcentra OK's op de verlosafdeling, daar kunnen ze mischien binnen een kwartier een spoedsecto doen. Maar ook daar zal het nog wel eens fout lopen, hoe goed je ook bemand bent, er zijn weleens 3 bevallingen tegelijk waardoor mensen langer moeten wachten op hulp dan eigenlijk verantwoord is.
En vergeet niet dat er ook altijd inschattingsfouten zullen worden gemaakt, bij elke bevalling kun je pas achteraf zeggen of het beleid goed was.
Ik ben heel benieuwd of er naar aanleiding van dit onderzoek beleidsveranderingen zullen komen.
Of naar de zorgverzekeringen (waarom worden er in jullie ziekenhuis zoveel kunstverlossingen gedaan?) Het is net als er in de docu gezegd werd door die belgische arts, als er per 1400 baby's per jaar 1a 2 overlijden lijkt dat per ziekenhuis niet veel maar op 100 ziekenhuizen is het een schrikbarend aantal.
Ik denk dat er soms zakenlijk wordt gedacht; honderden vrouwen inleiden bij 41 weken, waarbij veel kunstgrepen zullen worden gebruikt om 1 baby te redden (de ene kunstgreep werkt de ander in de hand nl) hoeveel vrouwen of baby's zullen daarbij schade oplopen? En wie gaat dat betalen?
Bij de vrouw die vertelde dat ze erg ongerust was na het strippen geloof ik zeker dat haar baby gered had kunnen worden. De verloskundige was eigenwijs en heeft misbruik gemaakt van haar macht. De vrouw durfde niet op eigen initiatief naar het ziekenhuis te gaan. Al vind je als VK dat iemand "zeurt", ongerustheid bij de zwangere, ZEKER in dat stadium van de zwangerschap is een hele goede reden om iemand voor een hartfilmpje naar het zh te sturen. Dan hadden ze hoogstwaarschijnlijk bij deze mw een secio gedaan ivm slecht ctg.
Bij de 2e mw vind ik het een ander verhaal. Als je sectowond scheurt is de prognose sowieso zeer slecht. Deze mw dacht zelf als ze overdag was bevallen en er DIRECT een sectio was gedaan ze een blakend kind in haar armen zou hebben gehad. Dat is niet rieel. (hard gezegd: Als je eenmaal een sectio hebt gehad en je wordt weer zwanger is het scheuren van de wond een risico wat je zelf neemt)
Je kunt iemand niet zomaar opensnijden, er moet lab worden geprikt, mw moet een infuus, ze moet "gevuld" worden, catheter geplaatst. naar de OK gereden worden (vaak aan de andere kant van het ziekenhuis). Er moeten voorbereidingen worden getroffen om tot verantwoord operen te kunnen overgaan, ook met het oog op het leven van de moeder. Dat kost allemaal tijd, op zijn minst 20/30 minuten. Een kind dat zolang zonder zuurstof zit komt niet onbeschadigd uit de strijd.
In andere landen hebben ze in hun grote bevalcentra OK's op de verlosafdeling, daar kunnen ze mischien binnen een kwartier een spoedsecto doen. Maar ook daar zal het nog wel eens fout lopen, hoe goed je ook bemand bent, er zijn weleens 3 bevallingen tegelijk waardoor mensen langer moeten wachten op hulp dan eigenlijk verantwoord is.
En vergeet niet dat er ook altijd inschattingsfouten zullen worden gemaakt, bij elke bevalling kun je pas achteraf zeggen of het beleid goed was.
Ik ben heel benieuwd of er naar aanleiding van dit onderzoek beleidsveranderingen zullen komen.
maandag 23 november 2009 23:09
Hoi Malibu,
voor een heel groot deel ben ik het inhoudelijk echt wel met je eens: 'even' kunstverlossing, keizersnede of wat dan ook is in de praktijk natuurlijk een logistieke nachtmerrie; zeker voor regionale zoekenhuizen. Maar komt dat niet mede omdat zwangere vrouwen 7 maanden lang alléén gezien worden door de VK en er dus geen enkel dossier van de zwangere in het ziekenhuis aanwezig is als deze persoon met spoed naar het ziekenhuis moet worden overgebracht omdat de thuisbevalling uit de hand dreigt te lopen? Zou het geen kostbare tijd schelen als zwangere vrouwen toch een actueel dossier bij het ziekenhuis te hebben; met name ten behoeve van de anaesthesie bvij evt spoedkeizersnede en/of epiduraal?
Ik weet niet hoe iets dergelijks precies in z'n werk gaat maar mijn eigen bescheiden ervaring is dat een ziekenhuis in principe niets van een patient weet als zij van het ene op het andere moment wordt binnengebracht na een mislukte thuisbevalling.
voor een heel groot deel ben ik het inhoudelijk echt wel met je eens: 'even' kunstverlossing, keizersnede of wat dan ook is in de praktijk natuurlijk een logistieke nachtmerrie; zeker voor regionale zoekenhuizen. Maar komt dat niet mede omdat zwangere vrouwen 7 maanden lang alléén gezien worden door de VK en er dus geen enkel dossier van de zwangere in het ziekenhuis aanwezig is als deze persoon met spoed naar het ziekenhuis moet worden overgebracht omdat de thuisbevalling uit de hand dreigt te lopen? Zou het geen kostbare tijd schelen als zwangere vrouwen toch een actueel dossier bij het ziekenhuis te hebben; met name ten behoeve van de anaesthesie bvij evt spoedkeizersnede en/of epiduraal?
Ik weet niet hoe iets dergelijks precies in z'n werk gaat maar mijn eigen bescheiden ervaring is dat een ziekenhuis in principe niets van een patient weet als zij van het ene op het andere moment wordt binnengebracht na een mislukte thuisbevalling.
maandag 23 november 2009 23:09
Weet uit ervaring dat 42 weken te lang is, lekker laten door tobben, want ja mijn bloeddruk bleef zo keurig, formaat skippybal, alle baker dingetjes uitgevoerd voor opwekking (werkt dus ook niet), en jawel eindelijk begon de bevalling vliezen geprikt, zelfs mijn man en ik zagen dat hij in het vruchtwater gepoept had (zo groen zag het), en ja we moesten toen naar het ziekenhuis van de zenuwachtige verloskundige (wilde toch al in het ziekenhuis bevallen), toen bleek dat de baby niet goed lag (sterrekijker), toen mocht ik niet persen want ja randje, twee uur persweeen tegen moeten houden en joh geen persweeen meer, beroerder was dat de hartslag van de baby daalde, en helaas keizersnee te laat, kind in geboortekanaal en toen moeten persen (zonder weeen) omdat het leven er van af hing, kind ruim 8 pond, door ligging groot hoofdoppervlak, wat ik mocht bekopen met een TR, en ja mijn placenta kwam ook niet spontaan dus nog even narcose, en goh wat een eiwitten had ik soms gerookt nee trut, nooit gedaan ook maar kind zat al 42 weken en dat is te langggggg!
Kind een raar punt hoofd en hoofdpijn, moeder gehavend, geweldige verloskundige zorg (en ook nog tijdperk zonder verdoving jaar 2000). Maar ach al zoveel pijn dat het compleet scheuren al niet eens meer voelde gebeuren). En dan heeft mijn kind het nog gered! Twee kinderen van vriendinnen overleden door niet of te laat ingrijpen, en een moeder overleden door te laat reageren op zwangerschapsvergiftiging bij ons in de straat.
Had zelf een heel protocol gemaakt bij volgende bevalling kind kwam met 40 weken en vier dagen, lag goed, was wat kleiner (logisch minder lang gezeten), en zeer makkelijke en voorspoedige bevalling, kindje mooi rond bolletje, alleen een placenta die weer niet kwam. (voor het kruidenvrouwtje, als dat niet gebeurd overlijdt de moeder, dus in mijn geval was ik dus zelf gestorven!).
Alleen voor het koninklijk huis wordt een complete kraamafdeling en verloskamer paraat gehouden en die hoeven niet te tobben tot 43 weken..
Kind een raar punt hoofd en hoofdpijn, moeder gehavend, geweldige verloskundige zorg (en ook nog tijdperk zonder verdoving jaar 2000). Maar ach al zoveel pijn dat het compleet scheuren al niet eens meer voelde gebeuren). En dan heeft mijn kind het nog gered! Twee kinderen van vriendinnen overleden door niet of te laat ingrijpen, en een moeder overleden door te laat reageren op zwangerschapsvergiftiging bij ons in de straat.
Had zelf een heel protocol gemaakt bij volgende bevalling kind kwam met 40 weken en vier dagen, lag goed, was wat kleiner (logisch minder lang gezeten), en zeer makkelijke en voorspoedige bevalling, kindje mooi rond bolletje, alleen een placenta die weer niet kwam. (voor het kruidenvrouwtje, als dat niet gebeurd overlijdt de moeder, dus in mijn geval was ik dus zelf gestorven!).
Alleen voor het koninklijk huis wordt een complete kraamafdeling en verloskamer paraat gehouden en die hoeven niet te tobben tot 43 weken..
maandag 23 november 2009 23:16
Als ik sommige van deze verhalen hoor ben ik wel echt blij dat ik mijn kind niet in NL krijg (alhoewel ik wel baal van gebrek aan kraamzorg hier), ik ben er eigenlijk wel van overtuigd dat als ik met 40 weken zeg dat ik het niet meer trek dat mijn gyn me doorstuurt naar het ziekenhuis en ik ingeleid ga worden.
maandag 23 november 2009 23:20
quote:Christiana schreef op 23 november 2009 @ 23:09:
Weet uit ervaring dat 42 weken te lang is, lekker laten door tobben, want ja mijn bloeddruk bleef zo keurig, formaat skippybal, alle baker dingetjes uitgevoerd voor opwekking (werkt dus ook niet), en jawel eindelijk begon de bevalling vliezen geprikt, zelfs mijn man en ik zagen dat hij in het vruchtwater gepoept had (zo groen zag het), en ja we moesten toen naar het ziekenhuis van de zenuwachtige verloskundige (wilde toch al in het ziekenhuis bevallen), toen bleek dat de baby niet goed lag (sterrekijker), toen mocht ik niet persen want ja randje, twee uur persweeen tegen moeten houden en joh geen persweeen meer, beroerder was dat de hartslag van de baby daalde, en helaas keizersnee te laat, kind in geboortekanaal en toen moeten persen (zonder weeen) omdat het leven er van af hing, kind ruim 8 pond, door ligging groot hoofdoppervlak, wat ik mocht bekopen met een TR, en ja mijn placenta kwam ook niet spontaan dus nog even narcose, en goh wat een eiwitten had ik soms gerookt nee trut, nooit gedaan ook maar kind zat al 42 weken en dat is te langggggg!
Kind een raar punt hoofd en hoofdpijn, moeder gehavend, geweldige verloskundige zorg (en ook nog tijdperk zonder verdoving jaar 2000). Maar ach al zoveel pijn dat het compleet scheuren al niet eens meer voelde gebeuren). En dan heeft mijn kind het nog gered! Twee kinderen van vriendinnen overleden door niet of te laat ingrijpen, en een moeder overleden door te laat reageren op zwangerschapsvergiftiging bij ons in de straat.
Had zelf een heel protocol gemaakt bij volgende bevalling kind kwam met 40 weken en vier dagen, lag goed, was wat kleiner (logisch minder lang gezeten), en zeer makkelijke en voorspoedige bevalling, kindje mooi rond bolletje, alleen een placenta die weer niet kwam. (voor het kruidenvrouwtje, als dat niet gebeurd overlijdt de moeder, dus in mijn geval was ik dus zelf gestorven!).
Alleen voor het koninklijk huis wordt een complete kraamafdeling en verloskamer paraat gehouden en die hoeven niet te tobben tot 43 weken..Goh tot hier klinkt het als mijn eerste bevalling, met dien verschil dat kind hier zelfs 9 pond was (niet om je te overtroeven hoor) en mij hebben ze geknipt, kind werd er uit getrokken en geduwd (3 mensen aan het duwen op je buik en 2 aan het trekken aan het hoofd), ik voelde me echt een stuk vee, maar anders was hij er niet meer geweest.
Weet uit ervaring dat 42 weken te lang is, lekker laten door tobben, want ja mijn bloeddruk bleef zo keurig, formaat skippybal, alle baker dingetjes uitgevoerd voor opwekking (werkt dus ook niet), en jawel eindelijk begon de bevalling vliezen geprikt, zelfs mijn man en ik zagen dat hij in het vruchtwater gepoept had (zo groen zag het), en ja we moesten toen naar het ziekenhuis van de zenuwachtige verloskundige (wilde toch al in het ziekenhuis bevallen), toen bleek dat de baby niet goed lag (sterrekijker), toen mocht ik niet persen want ja randje, twee uur persweeen tegen moeten houden en joh geen persweeen meer, beroerder was dat de hartslag van de baby daalde, en helaas keizersnee te laat, kind in geboortekanaal en toen moeten persen (zonder weeen) omdat het leven er van af hing, kind ruim 8 pond, door ligging groot hoofdoppervlak, wat ik mocht bekopen met een TR, en ja mijn placenta kwam ook niet spontaan dus nog even narcose, en goh wat een eiwitten had ik soms gerookt nee trut, nooit gedaan ook maar kind zat al 42 weken en dat is te langggggg!
Kind een raar punt hoofd en hoofdpijn, moeder gehavend, geweldige verloskundige zorg (en ook nog tijdperk zonder verdoving jaar 2000). Maar ach al zoveel pijn dat het compleet scheuren al niet eens meer voelde gebeuren). En dan heeft mijn kind het nog gered! Twee kinderen van vriendinnen overleden door niet of te laat ingrijpen, en een moeder overleden door te laat reageren op zwangerschapsvergiftiging bij ons in de straat.
Had zelf een heel protocol gemaakt bij volgende bevalling kind kwam met 40 weken en vier dagen, lag goed, was wat kleiner (logisch minder lang gezeten), en zeer makkelijke en voorspoedige bevalling, kindje mooi rond bolletje, alleen een placenta die weer niet kwam. (voor het kruidenvrouwtje, als dat niet gebeurd overlijdt de moeder, dus in mijn geval was ik dus zelf gestorven!).
Alleen voor het koninklijk huis wordt een complete kraamafdeling en verloskamer paraat gehouden en die hoeven niet te tobben tot 43 weken..Goh tot hier klinkt het als mijn eerste bevalling, met dien verschil dat kind hier zelfs 9 pond was (niet om je te overtroeven hoor) en mij hebben ze geknipt, kind werd er uit getrokken en geduwd (3 mensen aan het duwen op je buik en 2 aan het trekken aan het hoofd), ik voelde me echt een stuk vee, maar anders was hij er niet meer geweest.
Whatever, I do what I want
maandag 23 november 2009 23:38
Verweg de meeste verloskundigen weten heel goed wat ze doen. Bij ons zie je zelden dat een verloskundige te lang door moddert thuis tijdens de bevalling. Bij de minste twijfel staan ze op de stoep, ze zijn in mijn ogen zich ontzettend bewust van hun verantwoording. Dat stuk herken ik niet in de docu.
Iedereen screenen voor de bevalling? Schijnveiligheid! Je kunt je niet voorbereiden op de meeste situatie's. De bloedgroep wordt bij de verloskundige bepaald maar er zal bij een spoedsectio toch nog bloed worden geprikt, hoe is het hb op dit moment? En het tox lab bij bloeddruk klachten? mw is waarschijnlijk niet nuchter, ander soort narcose. Of heeft mw al een epiduraal waarop doorgegaan kan worden? Of toch maar een spinaal erboven zetten? Hoe duf is de baby van de pethedine die mw gehad heeft? Of toch maar eerst een MBO bij de baby doen?
Soms draait de baby op het laatste moment in een ongunstige (kruin) ligging, doen we een vacuum, een kiwi of als dit niet lukt een forceps met in of expressie?
Deze vragen kun je niet van te voren beantwoorden, op het moment zelf moeten er razendsnel de juiste beslissingen worden genomen, waarvan je pas achteraf kan zeggen of dat het echt de juiste waren.
Het werken op zo'n afdeling is nooit saai, heel wat adrenaline momenten in een dienst. Kom regelmatig bekaf thuis, maar het is het waard, nooit werken op de automatische piloot.
Iedereen screenen voor de bevalling? Schijnveiligheid! Je kunt je niet voorbereiden op de meeste situatie's. De bloedgroep wordt bij de verloskundige bepaald maar er zal bij een spoedsectio toch nog bloed worden geprikt, hoe is het hb op dit moment? En het tox lab bij bloeddruk klachten? mw is waarschijnlijk niet nuchter, ander soort narcose. Of heeft mw al een epiduraal waarop doorgegaan kan worden? Of toch maar een spinaal erboven zetten? Hoe duf is de baby van de pethedine die mw gehad heeft? Of toch maar eerst een MBO bij de baby doen?
Soms draait de baby op het laatste moment in een ongunstige (kruin) ligging, doen we een vacuum, een kiwi of als dit niet lukt een forceps met in of expressie?
Deze vragen kun je niet van te voren beantwoorden, op het moment zelf moeten er razendsnel de juiste beslissingen worden genomen, waarvan je pas achteraf kan zeggen of dat het echt de juiste waren.
Het werken op zo'n afdeling is nooit saai, heel wat adrenaline momenten in een dienst. Kom regelmatig bekaf thuis, maar het is het waard, nooit werken op de automatische piloot.
maandag 23 november 2009 23:43
Na het zien van de docu kwam de stoom al uit mijn oren, maar na het lezen van jullie verhalen al helemaal. Zomaar een topic op het viva forum en binnen de kortste keren zoveel negatieve en verdrietige reacties! Het gebeurt dus veel vaker dan je zou denken... dat kan niet anders.
De hamvraag voor degenen onder ons is misschien wel:hoe kan je zorgen dat je niet tot en met 42 weken rond blijft lopen? Is er iets wat je kunt zeggen/ aandragen waar verloskundigen naar luisteren? Het lijkt erop dat gynaecologen het inmiddels wel eens zijn dat 42 weken te lang is maar dat dat nog niet tot de verloskundigen is doorgedrongen... Maar ja, als ongecompliceerde zwangere kom je niet zomaar bij de gyn natuurlijk...
Iemand een tip die ik in geval van nood kan aanwenden (ben bijna 35 weken zwanger), uitgerekend rond kerst/oud&nieuw en zie de bui al hangen...
De hamvraag voor degenen onder ons is misschien wel:hoe kan je zorgen dat je niet tot en met 42 weken rond blijft lopen? Is er iets wat je kunt zeggen/ aandragen waar verloskundigen naar luisteren? Het lijkt erop dat gynaecologen het inmiddels wel eens zijn dat 42 weken te lang is maar dat dat nog niet tot de verloskundigen is doorgedrongen... Maar ja, als ongecompliceerde zwangere kom je niet zomaar bij de gyn natuurlijk...
Iemand een tip die ik in geval van nood kan aanwenden (ben bijna 35 weken zwanger), uitgerekend rond kerst/oud&nieuw en zie de bui al hangen...
if we all light up, we can scare away the dark...
maandag 23 november 2009 23:47
dinsdag 24 november 2009 00:02
Met 41 weken bevallen. De verloskundige en de gyneacoloog schrokken echt van het weinige vruchtwater wat ik had. Ze braken mijn vliezen en meer dan een klein straaltje was het niet.
Ik moet zeggen dat ze in ons ziekenhuis gelukkig het beleid hebben aangepast naar 41 weken als je het zelf aangeeft om te gaan inleiden. Gelukkig ook maar.
Ik moet zeggen dat ze in ons ziekenhuis gelukkig het beleid hebben aangepast naar 41 weken als je het zelf aangeeft om te gaan inleiden. Gelukkig ook maar.
dinsdag 24 november 2009 00:05
quote:blop schreef op 23 november 2009 @ 22:55:
En ik blijf maar doorpennen (want dat kruidenvrouwtjes geneuzel over thuisbevallen maakt me nou eenmaal razend); iemand, ik meen Milaatje, merkte al terecht op dat zwangerschap dan misschien geen ziekte is, maar wel in heel, heel veel landen voor veel vrouwen nog altijd doodsoorzaak nummer 1. En in Nederland gaan vrouwen inderdaad niet dagelijk dood in het kraambed maar dat is dan vooral te danken aan het feit dat die blije thuisbevallers als het weer eens mis gaat allemaal met ambulances en traumahelicopters als de donder naar ziekenhuizen worden gebracht waar een gynaecoloog dan nog even in de gauwigheid het leven van moeder en kind mag gaan redden omdat het thuisbevallen zo romantisch en sfeervol met kaarsjes en gitaarmuziek had moeten zijn. Stel je eens voor dat ziekenhuizen al die mislukte thuisbevallingen eens NIET zouden opnemen en ze gewoon aan lieten modderen; reken maar dat het sterftecijfer voor moeder en kind dan even hoog ligt als in een gemiddeld Afrikaans land.
Zwangerschap geen ziekte...my ass!!wat een rare opmerking vind ik dit.
En ik blijf maar doorpennen (want dat kruidenvrouwtjes geneuzel over thuisbevallen maakt me nou eenmaal razend); iemand, ik meen Milaatje, merkte al terecht op dat zwangerschap dan misschien geen ziekte is, maar wel in heel, heel veel landen voor veel vrouwen nog altijd doodsoorzaak nummer 1. En in Nederland gaan vrouwen inderdaad niet dagelijk dood in het kraambed maar dat is dan vooral te danken aan het feit dat die blije thuisbevallers als het weer eens mis gaat allemaal met ambulances en traumahelicopters als de donder naar ziekenhuizen worden gebracht waar een gynaecoloog dan nog even in de gauwigheid het leven van moeder en kind mag gaan redden omdat het thuisbevallen zo romantisch en sfeervol met kaarsjes en gitaarmuziek had moeten zijn. Stel je eens voor dat ziekenhuizen al die mislukte thuisbevallingen eens NIET zouden opnemen en ze gewoon aan lieten modderen; reken maar dat het sterftecijfer voor moeder en kind dan even hoog ligt als in een gemiddeld Afrikaans land.
Zwangerschap geen ziekte...my ass!!wat een rare opmerking vind ik dit.
