Gezondheid
alle pijlers
GEZOCHT ERVARINGkind al 3 weken ic geperforeerde blindedarm
donderdag 18 december 2014 23:07
Ten einde raad ben ik opzoek naar mensen die zelf of andere kennen die ervaring hebben met blindedarmontsteking, mijn zoontje van 8 werd eindelijk na 2 weken ziek opgenomen in het ziekenhuis, via een (kijk)operatie hebben ze ondekt dat zijn blindedarm al gesprongen was, een buikvliesontsteking erbij en een longonsteking, dubbele stoma, aan de beademing en in slaap gehouden, week later leek iets beter te gaan beademing eraf en wakker laten worden daarna 2e operatie, drains en kleine snee, weer een week later op de dag dat de beademing eraf zou gaan heeft hij een inwendige bloeding die via de stoma en drains eruit komt, ze durven niet te opereren vanwege zijn broose darmen, nu een paar dagen later word hij morgen weer onder narcose gebracht omdat er nieuwe vochtcollectes zijn gevonden van vocht, oud bloed of pus van abcessen, hij heeft er een bloedvergiftiging bij (sepsis) en zijn lever krijgt het moeilijk, sonde is een paar x gestart maar ook weer gestopt hij kan het nog niet aan, dit is even kort en misschien onduidelijk voor meer vragen of uitgebreider is geen probleem,
weet gewoon niet meer of dit normaal is en wat ik kan en moet verwachten, zoveel complicaties pff.. 8 jaar nooit ziek geweest en nu dit, als iemand ervaring of tips heeft hoor ik het echt super graag !!
bedankt alvast
weet gewoon niet meer of dit normaal is en wat ik kan en moet verwachten, zoveel complicaties pff.. 8 jaar nooit ziek geweest en nu dit, als iemand ervaring of tips heeft hoor ik het echt super graag !!
bedankt alvast
vrijdag 19 december 2014 10:29
als ik jullie reacties lees besef ik pas hoe ernstig het is 
.. leef hier echt op adrenaline en totaal geen besef .. het is zo snel gegaan in ene x je word hier echt de hele dag geleefd en sommige doctors zijn wel eerlijk, en de meeste geven me het gevoel alsof het goed/ stabiel gaat en gewoon tijd nodig heeft.. ik weet af en toe echt niet wat ik moet denken/ voelen..
.. leef hier echt op adrenaline en totaal geen besef .. het is zo snel gegaan in ene x je word hier echt de hele dag geleefd en sommige doctors zijn wel eerlijk, en de meeste geven me het gevoel alsof het goed/ stabiel gaat en gewoon tijd nodig heeft.. ik weet af en toe echt niet wat ik moet denken/ voelen..
vrijdag 19 december 2014 10:53
quote:laurentien1979 schreef op 19 december 2014 @ 10:36:
Vraag een gesprek aan, vandaag nog waarin de arts je vertelt hoe het er precies voorstaat en wat de verwachtingen zijn. Het is belangrijk om het duidelijk te hebben.Wss kan geen enkele arts nu duidelijkheid geven, het is gewoon kritiek en het kan 2 kanten op gaan.
Vraag een gesprek aan, vandaag nog waarin de arts je vertelt hoe het er precies voorstaat en wat de verwachtingen zijn. Het is belangrijk om het duidelijk te hebben.Wss kan geen enkele arts nu duidelijkheid geven, het is gewoon kritiek en het kan 2 kanten op gaan.
vrijdag 19 december 2014 11:00
ja maar dat "kritiek"spreken ze dus niet echt uit en dat is wat het voor mij zo onduidelijk maakt, ik leef al in een andere wereld ik heb echt duidelijke woorden nodig, en de artsen zeggen alleen dat zijn buik heel erg ziek is en het een heel lang herstel gaat worden. en dat het thuis ook lang herstel word, de stoma is tijdelijk ( niet dat dat nu iets uitmaakt) maar ALS hij maar thuis komt, ik heb nog een kindje en ik slaap nu al 25 dagen op de ic , maar als het een maanden proces word zal ik toch me dochter ook hierheen moeten halen, ik heb een kamer op ronald mc donald huis maar vind zo moeilijk om afstand te nemen, ik gebruik die kamer alleen om te douche nu voor de rest ben ik hele dag op ic en slaap ik naast hem..
zaterdag 20 december 2014 01:06
Vertrouw op de dokters, als zij er vertrouwen in hebben dan mag jij dat ook hebben. Wij kunnen er hier niks over zeggen omdat wij de zaak niet kennen. Als dingen voor jou niet duidelijk zijn ga dan weer met de dokters om tafel en stel vragen die je misschien niet durft te stellen omdat je bang bent voor het antwoord.
zondag 21 december 2014 10:04
Lieve Samantha,
Wij hebben niet precies hetzelfde meegemaakt, bij mijn jongste was de blindedarm namelijk wel geperforeerd en hij had ook een abces in zijn buik, maar dat zat nog op een kluitje rondom de blindedarm. Dus zonder de complicaties die jij allemaal noemt.
Wat mij opviel was dat de dokteren er ontzettend relaxt onder waren. Of dit terecht was weet ik niet. Ik had eigenlijk het idee dat het een soort van basishouding is en ook een beetje om te verhullen dat ze ontzettend geblunderd hadden.
Zo snel mogelijk om een gesprek met de doktoren vragen lijkt mij de enig mogelijke optie. En veel kaarsjes branden in de OLV kerk. Eerlijk gezegd denk ik dat ze het zelf ook nog niet weten.
Wij hebben niet precies hetzelfde meegemaakt, bij mijn jongste was de blindedarm namelijk wel geperforeerd en hij had ook een abces in zijn buik, maar dat zat nog op een kluitje rondom de blindedarm. Dus zonder de complicaties die jij allemaal noemt.
Wat mij opviel was dat de dokteren er ontzettend relaxt onder waren. Of dit terecht was weet ik niet. Ik had eigenlijk het idee dat het een soort van basishouding is en ook een beetje om te verhullen dat ze ontzettend geblunderd hadden.
Zo snel mogelijk om een gesprek met de doktoren vragen lijkt mij de enig mogelijke optie. En veel kaarsjes branden in de OLV kerk. Eerlijk gezegd denk ik dat ze het zelf ook nog niet weten.
Reik niet naar de hemel - maar haal hem naar je toe, Karin Bloemen.
zondag 21 december 2014 10:52
ik heb dit niet bij een kind meegemaakt, wel bij volwassen man.. Hij heeft 8 weken in het ziekenhuis gelegen en heeft er een stoma aan overgehouden.. Het is niet niets.. Ik zou zorgen dat je een goed gesprek krijgt met de arts en laat je goed uitleggen wat er aan de hand is, wat ze doen en wat ze nog gaan doen. Prognoses geven ze niet omdat het een grillig verloop kent.. De AB moet aanslaan bijvoorbeeld en dat kan soms even duren voordat de juiste combi van medicatie gevonden is.. Op de PICU ligt je kind wel goed hoor.. hele kundige mensen, maar omdat het daar wel een drukte van belang is, gaan ze soms, per ongeluk, voorbij aan het goed informeren van ouders..
Dus.. veel binnenlopen, veel vragen en je niet laten afschepen
Sterkte..
Dus.. veel binnenlopen, veel vragen en je niet laten afschepen
Sterkte..
zondag 21 december 2014 12:31
Dit is echt hartverscheurend om te lezen allemaal. Ik snap in eerste instantie niet dat ze het kind pas opnemen als het al 2 weken ernstig ziek is. Gaat mijn pet te boven. Hier hebben ook 2 kinderen een acute appendicitis gehad. Bij onze dochter was het net op tijd, werd in de nacht nog geopereerd. Was al een behoorlijke ontsteking. Ze was destijds erg ziek en werd snel opgenomen. Als ik hoor wat jouw zoon al had , hadden de artsen toch al veel eerder aan de bel moeten trekken. Onbegrijpelijk dit.
Ik wens jou en je zoon echt alle sterkte en kracht toe. Hoop zo voor jullie dat hij beter mag worden.
Ik wens jou en je zoon echt alle sterkte en kracht toe. Hoop zo voor jullie dat hij beter mag worden.
zondag 21 december 2014 15:58
Wel ervaring met kind met ruim een week geperforeerde darm, bij haar waren er wel allerlei complicaties maar niet die jij beschrijft. Zij is er weer helemaal bovenop gekomen, met welliswaar fikse gevolgschade, maar goed, dat is niet anders. Ze is er nog, weer gezond en wel verder. Ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen in deze helse tijd voor jullie
zondag 21 december 2014 16:27
quote:jo-elise schreef op 21 december 2014 @ 12:31:
Dit is echt hartverscheurend om te lezen allemaal. Ik snap in eerste instantie niet dat ze het kind pas opnemen als het al 2 weken ernstig ziek is. Gaat mijn pet te boven.
De mijne ook inderdaad. Ik hoor het zo vaak dat er laat wordt ingegrepen. Ik snap daar niks van. Het zou zoveel eenvoudiger zijn als er sneller wordt ingegrepen. Eenvoudige operatie en iemand knapt snel weer op. Nu wachten ze totdat de boel klapt. Echt ongelooflijk.
Het is toch het eerste waar je als arts aan zou moeten denken bij buikpijn en zo ziek zijn.
Dit is echt hartverscheurend om te lezen allemaal. Ik snap in eerste instantie niet dat ze het kind pas opnemen als het al 2 weken ernstig ziek is. Gaat mijn pet te boven.
De mijne ook inderdaad. Ik hoor het zo vaak dat er laat wordt ingegrepen. Ik snap daar niks van. Het zou zoveel eenvoudiger zijn als er sneller wordt ingegrepen. Eenvoudige operatie en iemand knapt snel weer op. Nu wachten ze totdat de boel klapt. Echt ongelooflijk.
Het is toch het eerste waar je als arts aan zou moeten denken bij buikpijn en zo ziek zijn.
zondag 21 december 2014 16:30
quote:salinarosseno schreef op 21 december 2014 @ 16:27:
[...]
De mijne ook inderdaad. Ik hoor het zo vaak dat er laat wordt ingegrepen. Ik snap daar niks van. Het zou zoveel eenvoudiger zijn als er sneller wordt ingegrepen. Eenvoudige operatie en iemand knapt snel weer op. Nu wachten ze totdat de boel klapt. Echt ongelooflijk.
Het is toch het eerste waar je als arts aan zou moeten denken bij buikpijn en zo ziek zijn.Nogal kort door de bocht dit. ieder mens kent andere symptomen en diagnoses kunnen altijd gemist worden. en wat denk je dat TO er mee op schiet om verwijten te maken in dit stadium?
[...]
De mijne ook inderdaad. Ik hoor het zo vaak dat er laat wordt ingegrepen. Ik snap daar niks van. Het zou zoveel eenvoudiger zijn als er sneller wordt ingegrepen. Eenvoudige operatie en iemand knapt snel weer op. Nu wachten ze totdat de boel klapt. Echt ongelooflijk.
Het is toch het eerste waar je als arts aan zou moeten denken bij buikpijn en zo ziek zijn.Nogal kort door de bocht dit. ieder mens kent andere symptomen en diagnoses kunnen altijd gemist worden. en wat denk je dat TO er mee op schiet om verwijten te maken in dit stadium?
zondag 21 december 2014 16:44
Ik kan me voorstellen dat je op adrenaline leeft. Probeer waar mogelijk je rustmomenten te pakken. Je weet niet hoe lang deze rot periode nog duurt... De dagelijkse douche kan je gebruiken om jezelf weer (een mini beetje) op te laden.
Darmperforaties kunnen lang duren voordat iemand weer is opgekrabbeld. In die periode zul je vast veel vragen hebben. Schrijf ze op dan kan je ze op een later moment in rust stellen.
Heel veel sterkte de komende periode.
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
maandag 22 december 2014 13:10
sorry voor mijn late reactie.. hij is vrijdag ( ben de dagen kwijt) na de ok gegaan onder narcose gebracht , en gelukkig konden ze het met drains en spoelen doen, ipv echt een snee maken, hij kwam terug aan de beaeming maar een uur later mocht die ook weer eruit,
toen leek het ff "goed'" te gaan, alleen heel veel braken, heeft een maagsonde maar toch via zijn mond veel braken,
zijn bloed waardes zouden vooruit zijn het gaan( minimaal natuurlijk)
en zijn koorts was een stuk minder
nu gister avond rond een uur of 17.00 was hij in de war, angstig, ik vroeg of ze de medicijnen te snel waren af het bouwen en dat dit de ontwenningsverschijnselen waren..
om een lang verhaal ff kort te houden heeft hij (uit het niets) 3 epileptische aanvallen gehad heeft hij een hersenscan gekregen en rond een uur of 1.30 uur kregen we gesprek met de artsen en kinderneuroloog, zijn scan zag er niet goed uit ze twijfelen tussen 3 dingen, hersenabces, hersenberoerte of iets aan de hersens vanwege zijn hoge bloeddruk.. het meest waarschijnlijke is het laatste maar ben zo in een andere wereld dat ik gek genoeg niet meer weet hoe of wat,
ben rond een uur of 3 gaan slapen.. om 8 uur weer wakker hij i alleen maar auw roepen , pulken, en krijg totaal geen contact met hem wat ik gister wel had.. hij heeft ook net een echo voor zijn lever gekregen, en neuroloog kwam net vertellen dat hij vandaag na de MRI gaat om alles uit te sluiten en te bepalen wat het nu precies is..
ik kan me voorstellen dat het een beetje onduidelijk verhaal is..
voor mij helaas ook onduidelijk en denk weer/nog steeds geen besef wat hier allemaal aan de hand is..
en klopt hij was al te lang ziek maar met hele andere klachten, koorts,verkouden, diaree overgeven, ben in totaal 3x bij huisarts en nightcare geweest voordat ze me doorverwezen naar kinderarts in heerlen, die heeft van allerlei onderzoeken gedaan en besloten dat hij de volgende ochtend pas naar maastricht zou gaan voor (kijk)operatie.. als heerlen meteen had ingegrepe had dit ook weer wat bespaard.. maar dat is achteraf praten natuurlijk..
toen leek het ff "goed'" te gaan, alleen heel veel braken, heeft een maagsonde maar toch via zijn mond veel braken,
zijn bloed waardes zouden vooruit zijn het gaan( minimaal natuurlijk)
en zijn koorts was een stuk minder
nu gister avond rond een uur of 17.00 was hij in de war, angstig, ik vroeg of ze de medicijnen te snel waren af het bouwen en dat dit de ontwenningsverschijnselen waren..
om een lang verhaal ff kort te houden heeft hij (uit het niets) 3 epileptische aanvallen gehad heeft hij een hersenscan gekregen en rond een uur of 1.30 uur kregen we gesprek met de artsen en kinderneuroloog, zijn scan zag er niet goed uit ze twijfelen tussen 3 dingen, hersenabces, hersenberoerte of iets aan de hersens vanwege zijn hoge bloeddruk.. het meest waarschijnlijke is het laatste maar ben zo in een andere wereld dat ik gek genoeg niet meer weet hoe of wat,
ben rond een uur of 3 gaan slapen.. om 8 uur weer wakker hij i alleen maar auw roepen , pulken, en krijg totaal geen contact met hem wat ik gister wel had.. hij heeft ook net een echo voor zijn lever gekregen, en neuroloog kwam net vertellen dat hij vandaag na de MRI gaat om alles uit te sluiten en te bepalen wat het nu precies is..
ik kan me voorstellen dat het een beetje onduidelijk verhaal is..
voor mij helaas ook onduidelijk en denk weer/nog steeds geen besef wat hier allemaal aan de hand is..
en klopt hij was al te lang ziek maar met hele andere klachten, koorts,verkouden, diaree overgeven, ben in totaal 3x bij huisarts en nightcare geweest voordat ze me doorverwezen naar kinderarts in heerlen, die heeft van allerlei onderzoeken gedaan en besloten dat hij de volgende ochtend pas naar maastricht zou gaan voor (kijk)operatie.. als heerlen meteen had ingegrepe had dit ook weer wat bespaard.. maar dat is achteraf praten natuurlijk..
maandag 22 december 2014 13:16
quote:jo-elise schreef op 21 december 2014 @ 12:31:
Dit is echt hartverscheurend om te lezen allemaal. Ik snap in eerste instantie niet dat ze het kind pas opnemen als het al 2 weken ernstig ziek is. Gaat mijn pet te boven. Hier hebben ook 2 kinderen een acute appendicitis gehad. Bij onze dochter was het net op tijd, werd in de nacht nog geopereerd. Was al een behoorlijke ontsteking. Ze was destijds erg ziek en werd snel opgenomen. Als ik hoor wat jouw zoon al had , hadden de artsen toch al veel eerder aan de bel moeten trekken. Onbegrijpelijk dit.
Ik wens jou en je zoon echt alle sterkte en kracht toe. Hoop zo voor jullie dat hij beter mag worden. je zegt 2 kinderen.. hoe is het met de ander afgelopen ?
Dit is echt hartverscheurend om te lezen allemaal. Ik snap in eerste instantie niet dat ze het kind pas opnemen als het al 2 weken ernstig ziek is. Gaat mijn pet te boven. Hier hebben ook 2 kinderen een acute appendicitis gehad. Bij onze dochter was het net op tijd, werd in de nacht nog geopereerd. Was al een behoorlijke ontsteking. Ze was destijds erg ziek en werd snel opgenomen. Als ik hoor wat jouw zoon al had , hadden de artsen toch al veel eerder aan de bel moeten trekken. Onbegrijpelijk dit.
Ik wens jou en je zoon echt alle sterkte en kracht toe. Hoop zo voor jullie dat hij beter mag worden. je zegt 2 kinderen.. hoe is het met de ander afgelopen ?
maandag 22 december 2014 13:28
quote:samantha23 schreef op 22 december 2014 @ 13:16:
[...]
Je zegt 2 kinderen.. hoe is het met de ander afgelopen ?
Onze dochter was 15 jaar toen ze beroerd werd. Eerst leek het op buikgriep, wat in 3 dagen veranderde in ernstige buikpijn, beginnend rond de navel en wat later ook rechts. We zijn direct naar de HAP gegaan en die stuurden ons direct door naar het ziekenhuis waarbij ze dezelfde nacht nog is geopereerd. De artsen hadden ons verteld dat ze een flinke banaan aan ontsteking weg hadden gehaald. Ze was ook heel erg ziek, maar gelukkig net op tijd.
Onze zoon liep al een paar weken met lichte buikklachten die steeds erger werden. Naar de HA, maar die vond het nog niet erg genoeg. Binnen 2 dagen werd hij ook heel snel geopereerd. Ineens hield hij het niet meer uit van de pijn. Bij hem was het minder erg als bij de dochter, toch was ook hij er knap beroerd van.
Ik lees net jou verhaal. Wat een ellende voor jullie. Als je je eigen kind zo achteruit ziet gaan. Ik wens jou , je man en natuurlijk je zoon veel sterkte toe . Laten we hopen op een wonder dat je zoon stapje voor stapje weer beter mag worden.
[...]
Je zegt 2 kinderen.. hoe is het met de ander afgelopen ?
Onze dochter was 15 jaar toen ze beroerd werd. Eerst leek het op buikgriep, wat in 3 dagen veranderde in ernstige buikpijn, beginnend rond de navel en wat later ook rechts. We zijn direct naar de HAP gegaan en die stuurden ons direct door naar het ziekenhuis waarbij ze dezelfde nacht nog is geopereerd. De artsen hadden ons verteld dat ze een flinke banaan aan ontsteking weg hadden gehaald. Ze was ook heel erg ziek, maar gelukkig net op tijd.
Onze zoon liep al een paar weken met lichte buikklachten die steeds erger werden. Naar de HA, maar die vond het nog niet erg genoeg. Binnen 2 dagen werd hij ook heel snel geopereerd. Ineens hield hij het niet meer uit van de pijn. Bij hem was het minder erg als bij de dochter, toch was ook hij er knap beroerd van.
Ik lees net jou verhaal. Wat een ellende voor jullie. Als je je eigen kind zo achteruit ziet gaan. Ik wens jou , je man en natuurlijk je zoon veel sterkte toe . Laten we hopen op een wonder dat je zoon stapje voor stapje weer beter mag worden.
maandag 22 december 2014 13:38
Sorry kort door bocht ivm zelf niet optimaal, maar ben je bekend met de optie geestelijke verzorging die in elk ziekenhuis aanwezig is? Daar hoef je niet religieus voor te zijn, men vaart op jullie behoeften. Zij zijn een tak die bekend zijn met alle emoties die rondom een dergelijke medische situatie kunnen spelen en zijn er voor steun. Je verhaal kwijt kunnen, mogen huilen als je dat helpt, wat dan ook. Is gratis. Elke verpleegkundige van de afdeling kan ze bellen met verzoek bij je langs te komen. Jij kan dat ook altijd via de algemene balie zelf regelen indien liever zo. Men werkt in diensten elke dag ongeacht weekend of feestdag. Juist ook op momenten van hoge nood kun je op ze terug vallen en omdat men juist voor de kant "de mens achter het medische dossier/omgeving van patiënt" heeft men de tijd. Gewoon even een minuut aanwippen als het je niet uit komt maar ook rustig een half uur jou aanhoren en steunen als keer daarop dat de behoefte is.
Ze kunnen je natuurlijk niets op medische bieden noch magisch genezen zoals je allerliefste zou willen, maar kunnen wel veel bieden in hier doorheen komen. Sterkte.
Ze kunnen je natuurlijk niets op medische bieden noch magisch genezen zoals je allerliefste zou willen, maar kunnen wel veel bieden in hier doorheen komen. Sterkte.
when you wish upon a star...
