Gezondheid
alle pijlers
GEZOCHT ERVARINGkind al 3 weken ic geperforeerde blindedarm
donderdag 18 december 2014 23:07
Ten einde raad ben ik opzoek naar mensen die zelf of andere kennen die ervaring hebben met blindedarmontsteking, mijn zoontje van 8 werd eindelijk na 2 weken ziek opgenomen in het ziekenhuis, via een (kijk)operatie hebben ze ondekt dat zijn blindedarm al gesprongen was, een buikvliesontsteking erbij en een longonsteking, dubbele stoma, aan de beademing en in slaap gehouden, week later leek iets beter te gaan beademing eraf en wakker laten worden daarna 2e operatie, drains en kleine snee, weer een week later op de dag dat de beademing eraf zou gaan heeft hij een inwendige bloeding die via de stoma en drains eruit komt, ze durven niet te opereren vanwege zijn broose darmen, nu een paar dagen later word hij morgen weer onder narcose gebracht omdat er nieuwe vochtcollectes zijn gevonden van vocht, oud bloed of pus van abcessen, hij heeft er een bloedvergiftiging bij (sepsis) en zijn lever krijgt het moeilijk, sonde is een paar x gestart maar ook weer gestopt hij kan het nog niet aan, dit is even kort en misschien onduidelijk voor meer vragen of uitgebreider is geen probleem,
weet gewoon niet meer of dit normaal is en wat ik kan en moet verwachten, zoveel complicaties pff.. 8 jaar nooit ziek geweest en nu dit, als iemand ervaring of tips heeft hoor ik het echt super graag !!
bedankt alvast
weet gewoon niet meer of dit normaal is en wat ik kan en moet verwachten, zoveel complicaties pff.. 8 jaar nooit ziek geweest en nu dit, als iemand ervaring of tips heeft hoor ik het echt super graag !!
bedankt alvast
maandag 22 december 2014 16:09
quote:Pixiedust schreef op 22 december 2014 @ 13:38:
Sorry kort door bocht ivm zelf niet optimaal, maar ben je bekend met de optie geestelijke verzorging die in elk ziekenhuis aanwezig is? Daar hoef je niet religieus voor te zijn, men vaart op jullie behoeften. Zij zijn een tak die bekend zijn met alle emoties die rondom een dergelijke medische situatie kunnen spelen en zijn er voor steun. Je verhaal kwijt kunnen, mogen huilen als je dat helpt, wat dan ook. Is gratis. Elke verpleegkundige van de afdeling kan ze bellen met verzoek bij je langs te komen. Jij kan dat ook altijd via de algemene balie zelf regelen indien liever zo. Men werkt in diensten elke dag ongeacht weekend of feestdag. Juist ook op momenten van hoge nood kun je op ze terug vallen en omdat men juist voor de kant "de mens achter het medische dossier/omgeving van patiënt" heeft men de tijd. Gewoon even een minuut aanwippen als het je niet uit komt maar ook rustig een half uur jou aanhoren en steunen als keer daarop dat de behoefte is.
Ze kunnen je natuurlijk niets op medische bieden noch magisch genezen zoals je allerliefste zou willen, maar kunnen wel veel bieden in hier doorheen komen. Sterkte.thanks, de zusters hadden na de 2e operatie al een maatschappelijkwerker op me "äfgestuurd " gekke is dat ik (normaal als gevoelig persoon) dit keer juist de rustigste ben, geleefd worden.. en dat vind ik eigenlijk wel prettig om het zo maar te zeggen , ik weet dat de klap nog komt maar dat neem ik maar voor lief , op deze manier afblokken helpt mij nu het beste bedankt allemaal ! xxx 17 uur MRI.. duurt half uur zoiets dan overleg en ben benieuwt na het gesprek ik hou jullie op de hoogte!
Sorry kort door bocht ivm zelf niet optimaal, maar ben je bekend met de optie geestelijke verzorging die in elk ziekenhuis aanwezig is? Daar hoef je niet religieus voor te zijn, men vaart op jullie behoeften. Zij zijn een tak die bekend zijn met alle emoties die rondom een dergelijke medische situatie kunnen spelen en zijn er voor steun. Je verhaal kwijt kunnen, mogen huilen als je dat helpt, wat dan ook. Is gratis. Elke verpleegkundige van de afdeling kan ze bellen met verzoek bij je langs te komen. Jij kan dat ook altijd via de algemene balie zelf regelen indien liever zo. Men werkt in diensten elke dag ongeacht weekend of feestdag. Juist ook op momenten van hoge nood kun je op ze terug vallen en omdat men juist voor de kant "de mens achter het medische dossier/omgeving van patiënt" heeft men de tijd. Gewoon even een minuut aanwippen als het je niet uit komt maar ook rustig een half uur jou aanhoren en steunen als keer daarop dat de behoefte is.
Ze kunnen je natuurlijk niets op medische bieden noch magisch genezen zoals je allerliefste zou willen, maar kunnen wel veel bieden in hier doorheen komen. Sterkte.thanks, de zusters hadden na de 2e operatie al een maatschappelijkwerker op me "äfgestuurd " gekke is dat ik (normaal als gevoelig persoon) dit keer juist de rustigste ben, geleefd worden.. en dat vind ik eigenlijk wel prettig om het zo maar te zeggen , ik weet dat de klap nog komt maar dat neem ik maar voor lief , op deze manier afblokken helpt mij nu het beste bedankt allemaal ! xxx 17 uur MRI.. duurt half uur zoiets dan overleg en ben benieuwt na het gesprek ik hou jullie op de hoogte!
maandag 22 december 2014 17:00
maandag 22 december 2014 22:35
nou net uitslag gehoord van de arts en neuroloog toen maar ff wat sigaretjes achter elkaar gerookt.. en maar laten bezinken ben bang dat ik weer de helft kwijt ben, maar morgen krijg ik nog een gesprek voor eventuele vragen omdat dit veel info is...
ehmm ja de MRI scan.. het is wat ze al vermoedde, doordat de bloeddruk al langere tijd zo (onverklaarbaar) hoog is heeft hij zwellingen in de hersens , om de schade niet erger te maken moet nu geleidelijk aan de bloeddruk dalen, daar zijn ze gisteravond al mee begonnen met een hele lage dosis omdat die niet te laag mag worden, maar die hebben ze vandaag al stukken moeten verhogen en nu begint het langzaam, verder moet daarna het lichaam zelf de schade herstellen ( als ik dat goed uitleg) ik denk dat zijn spraak en adequaatheid terugkomt, want vandaag is er gewoon totaal geen cntact met hem te krijgen..
maar het probleem van de buik is groter ( wat ik zelf niet had verwacht) zijn lever heeft het moeilijk gekregen omdat er teveel vetten zijn binnengekomen de sondevoeding lukt nog niet dus hij krijgt alleen via een infuus meteen zijn zouten en vetten rechtstreeks in het bloed, maar de vetten zijn moeten stoppen dus word hij nu ook weer zwakker, en omdat hij hoge koortspieken blijft houden moeten er toch nog genoeg onstekingen zijn, en elke dag langer een katheter, infuus en noem maar op is elke dag weer meer kans op infectie..
ik vroeg weer hoe erg ik bang moest zijn.. of de kansen van wel en niet beter worden, daar kunnen ze nooit echt iets over zeggen, hij zei dat hij nu meer kans maakt om beter te worden maar elke dag dat we niet vooruit gaan die kans wel afneemt..
ehmm ja de MRI scan.. het is wat ze al vermoedde, doordat de bloeddruk al langere tijd zo (onverklaarbaar) hoog is heeft hij zwellingen in de hersens , om de schade niet erger te maken moet nu geleidelijk aan de bloeddruk dalen, daar zijn ze gisteravond al mee begonnen met een hele lage dosis omdat die niet te laag mag worden, maar die hebben ze vandaag al stukken moeten verhogen en nu begint het langzaam, verder moet daarna het lichaam zelf de schade herstellen ( als ik dat goed uitleg) ik denk dat zijn spraak en adequaatheid terugkomt, want vandaag is er gewoon totaal geen cntact met hem te krijgen..
maar het probleem van de buik is groter ( wat ik zelf niet had verwacht) zijn lever heeft het moeilijk gekregen omdat er teveel vetten zijn binnengekomen de sondevoeding lukt nog niet dus hij krijgt alleen via een infuus meteen zijn zouten en vetten rechtstreeks in het bloed, maar de vetten zijn moeten stoppen dus word hij nu ook weer zwakker, en omdat hij hoge koortspieken blijft houden moeten er toch nog genoeg onstekingen zijn, en elke dag langer een katheter, infuus en noem maar op is elke dag weer meer kans op infectie..
ik vroeg weer hoe erg ik bang moest zijn.. of de kansen van wel en niet beter worden, daar kunnen ze nooit echt iets over zeggen, hij zei dat hij nu meer kans maakt om beter te worden maar elke dag dat we niet vooruit gaan die kans wel afneemt..
maandag 22 december 2014 22:55
Samantha, heel veel sterkte in deze slopende tijd.
Misschien werkt het voor jou om dingen op te schrijven in een schriftje. Zodat je het later allemaal terug kan lezen. Nu heb je amper besef wat er allemaal gebeurt... En als je zoon straks weer wat helderder is wil hij ook dingen weten. Ben zelf (op volwassen leeftijd) plotseling erg ziek geweest (maanden IC, morfine, ketamine, ketanest, methadon) Sommige dingen uit die tijd weet ik echt heel erg helder te herinneren, andere dingen zijn weg en daar heb ik lang last van gehad. Totaal anders dan jullie situatie, maar ik hoop dat je iets hebt aan mijn tip.
Ik hoop voor jullie het allerbeste, dat je zoon snel op mag knappen!
Misschien werkt het voor jou om dingen op te schrijven in een schriftje. Zodat je het later allemaal terug kan lezen. Nu heb je amper besef wat er allemaal gebeurt... En als je zoon straks weer wat helderder is wil hij ook dingen weten. Ben zelf (op volwassen leeftijd) plotseling erg ziek geweest (maanden IC, morfine, ketamine, ketanest, methadon) Sommige dingen uit die tijd weet ik echt heel erg helder te herinneren, andere dingen zijn weg en daar heb ik lang last van gehad. Totaal anders dan jullie situatie, maar ik hoop dat je iets hebt aan mijn tip.
Ik hoop voor jullie het allerbeste, dat je zoon snel op mag knappen!
maandag 22 december 2014 23:04
Hé Samantha, wat een hel zit je nu in zeg!
Drie jaar geleden had mijn dochter ook een gesprongen, ontstoken blinde darm. Ook wij zijn nog een keer naar huis gestuurd door de huisarts, toen we later dezelfde dag binnen kwamen strompelen (zij dan) stuurde hij ons naar de SEH. Daar zagen ze op de echo dat de blinde darm al was gesprongen en toen ging het heel snel. Omgekleed voor OK en voor we het goed en wel in de gaten hadden zat ik in een pak in de wachtkamer en zij onder het mes.
Hierna is ze nog 3 terug geweest naar de OK. Vanwege abcessen, drains en een centrale lijn in haar nek voor voeding en medicatie. Ze heeft een longontsteking, maagvliesontsteking en buikvliesontsteking ontwikkeld hierna en was ontzettend ziek. Toen op een avond was het of terug naar de OK en had ze een grote buikoperatie moeten krijgen en dus wat jij beschrijft een stoma en waarschijnlijk een grote buikwond die niet te sluiten zou zijn omdat haar darmen zo opgezwollen waren. De tweede optie was verplaatsen naar het Radboud in Nijmegen. Dat hebben we gedaan. Daar zijn ze met agressieve antibiotica aan de gang gegaan en het actief spoelen van de drains. En eindelijk knapte mijn meisje op. Ik heb echt aan haar bed gestaan en gedacht dat ze zo tussen mijn vingers vandaag glipte...
Als ik jouw situatie lees is het zoveel heftiger! Knap dat je je staande houdt (ook al zal je wel moeten). Wat ik gemerkt heb is dat kinderen ongelooflijk flexibel zijn. En dat je moet doen wat jij denkt dat goed voelt. Ik heb toen ongelooflijk veel geschreven. Van dag tot dag hield ik bij wat er allemaal gebeurde. Zodat ik het later nog eens door kon lezen (tot op de dag van vandaag niet meer gedaan, maar het is er wel).
Wat mij hielp was het kringetje klein houden. Iemand die familie op de hoogte hield en iemand die vrienden op de hoogte hield. Ik had destijds nog geen what's app, dat is nu wel makkelijker denk ik.
Een pittige tijd waarvan je niet weet waar hij naartoe gaat. Hopelijk knapt hij snel op of laat hij in ieder geval verbetering zien.
Drie jaar geleden had mijn dochter ook een gesprongen, ontstoken blinde darm. Ook wij zijn nog een keer naar huis gestuurd door de huisarts, toen we later dezelfde dag binnen kwamen strompelen (zij dan) stuurde hij ons naar de SEH. Daar zagen ze op de echo dat de blinde darm al was gesprongen en toen ging het heel snel. Omgekleed voor OK en voor we het goed en wel in de gaten hadden zat ik in een pak in de wachtkamer en zij onder het mes.
Hierna is ze nog 3 terug geweest naar de OK. Vanwege abcessen, drains en een centrale lijn in haar nek voor voeding en medicatie. Ze heeft een longontsteking, maagvliesontsteking en buikvliesontsteking ontwikkeld hierna en was ontzettend ziek. Toen op een avond was het of terug naar de OK en had ze een grote buikoperatie moeten krijgen en dus wat jij beschrijft een stoma en waarschijnlijk een grote buikwond die niet te sluiten zou zijn omdat haar darmen zo opgezwollen waren. De tweede optie was verplaatsen naar het Radboud in Nijmegen. Dat hebben we gedaan. Daar zijn ze met agressieve antibiotica aan de gang gegaan en het actief spoelen van de drains. En eindelijk knapte mijn meisje op. Ik heb echt aan haar bed gestaan en gedacht dat ze zo tussen mijn vingers vandaag glipte...
Als ik jouw situatie lees is het zoveel heftiger! Knap dat je je staande houdt (ook al zal je wel moeten). Wat ik gemerkt heb is dat kinderen ongelooflijk flexibel zijn. En dat je moet doen wat jij denkt dat goed voelt. Ik heb toen ongelooflijk veel geschreven. Van dag tot dag hield ik bij wat er allemaal gebeurde. Zodat ik het later nog eens door kon lezen (tot op de dag van vandaag niet meer gedaan, maar het is er wel).
Wat mij hielp was het kringetje klein houden. Iemand die familie op de hoogte hield en iemand die vrienden op de hoogte hield. Ik had destijds nog geen what's app, dat is nu wel makkelijker denk ik.
Een pittige tijd waarvan je niet weet waar hij naartoe gaat. Hopelijk knapt hij snel op of laat hij in ieder geval verbetering zien.
maandag 22 december 2014 23:18
Dat is het ook, je staat erbij en kijkt ernaar.
En ik weet niet hoe het bij jou zit Samantha, maar ik heb ontelbaar veel keer mezelf afgevraagd of ik iets gemist had? Had ik eerder of harder aan de bel moeten trekken? Ik heb me daar nog lang schuldig over gevoeld... Maar ja, als zelfs een arts je naar huis stuurt?
En ik weet niet hoe het bij jou zit Samantha, maar ik heb ontelbaar veel keer mezelf afgevraagd of ik iets gemist had? Had ik eerder of harder aan de bel moeten trekken? Ik heb me daar nog lang schuldig over gevoeld... Maar ja, als zelfs een arts je naar huis stuurt?
