Psyche
alle pijlers
Autisme,wie ook?
woensdag 27 juli 2016 08:48
Als ik kijk naar wat er in de diagnose beschreven staat (maar die is al behoorlijk oud, en ik denk dat bepaalde dingen zijn verbeterd sindsdien), geeft dat de realiteit weer, op zijn minst voor 95 %. Wat daar beschreven staat, had ik al op zeer jonge leeftijd door. Toen ik 8 was, had ik al door dat ik anders was dan anderen.
Als ik kijk naar de gevolgen van de diagnose ben ik daar eerlijk gezegd niet zo blij mee, maar daar heb ik al eerder over gehad. Mensen die mijn diagnose kennen of aan wie ik vertel dat ik autisme heb, kunnen hun gedrag op negatieve wijze veranderen. Het voordeel wel is, dat het mij eerst een woonvorm opleverde, en later door training en begeleiding, zelfstandig leerde wonen. Ik ben ongeveer 3/4 jaar uit de zorg.
Al met al ondervind ik weinig hinder van autisme; ik voel mij niet erg beperkt. Ik schreef al eerder dat ik zelfs een beetje trots was, autistisch te zijn.
Als ik kijk naar de gevolgen van de diagnose ben ik daar eerlijk gezegd niet zo blij mee, maar daar heb ik al eerder over gehad. Mensen die mijn diagnose kennen of aan wie ik vertel dat ik autisme heb, kunnen hun gedrag op negatieve wijze veranderen. Het voordeel wel is, dat het mij eerst een woonvorm opleverde, en later door training en begeleiding, zelfstandig leerde wonen. Ik ben ongeveer 3/4 jaar uit de zorg.
Al met al ondervind ik weinig hinder van autisme; ik voel mij niet erg beperkt. Ik schreef al eerder dat ik zelfs een beetje trots was, autistisch te zijn.
World of Warcraft: Legion
woensdag 27 juli 2016 11:39
Ik was ook blij met de diagnose en vooral dat het niet mijn eigen schuld was dat dingen mis gingen. Hoe vaak ik niet gehoord dat ik wel moest willen.
Nu las ik een stuk over " selectief mutisme". Een psychische stoornis waarbij een kind niet spreekt in sociale situaties terwijl dat wel verwacht wordt. Ze kunnen wel praten en begrijpen de taal goed, maar doen dat alleen tegen vertrouwde mensen. Omdat ze een extreme angst voor sociale situaties hebben
Mijn moeder dacht dat ik misschien ook wel gehad heb. Als kleuter zei ik ook niks terug als iemand vroeg: "Hallo, hoe gaat het met jou?" Dat klonk voor mij te gemaakt, net of ze het vroegen om te vragen. Op mijn 19e heb ik nog eens een cursus "vrijuit spreken" gedaan omdat iedereen dat nodig vond. Toen had ik nog geen diagnose. Voelde me er niet echt happy bij. Ik werd er niet spontaner door. Ben het maar gaan accepteren dat ik nu eenmaal een kat uit de boom kijker ben. En pas later meer ga zeggen als ik iemand beter ken.
Nu las ik een stuk over " selectief mutisme". Een psychische stoornis waarbij een kind niet spreekt in sociale situaties terwijl dat wel verwacht wordt. Ze kunnen wel praten en begrijpen de taal goed, maar doen dat alleen tegen vertrouwde mensen. Omdat ze een extreme angst voor sociale situaties hebben
Mijn moeder dacht dat ik misschien ook wel gehad heb. Als kleuter zei ik ook niks terug als iemand vroeg: "Hallo, hoe gaat het met jou?" Dat klonk voor mij te gemaakt, net of ze het vroegen om te vragen. Op mijn 19e heb ik nog eens een cursus "vrijuit spreken" gedaan omdat iedereen dat nodig vond. Toen had ik nog geen diagnose. Voelde me er niet echt happy bij. Ik werd er niet spontaner door. Ben het maar gaan accepteren dat ik nu eenmaal een kat uit de boom kijker ben. En pas later meer ga zeggen als ik iemand beter ken.
woensdag 27 juli 2016 21:10
Als het mag zou ik graag met jullie willen meeschrijven, dankzij dit topic is er voor mij zeer veel duidelijk geworden en ook nog veel in onzekerheid, wil ik het weten of wil ik het niet.
Ga ik actie ondernemen of laat ik het hierbij.
Laat ik mensen denken dat ik lui ben, laat ik mensen denken dat ik saai ben en niets wil ondernemen, laat ik mijn collega's denken dat ik moeilijk en eigenwijs/negatief ben als er veranderingen op komst zijn of doorgevoerd worden waardoor de lange goede onderlinge werkband op losse schroeven kwam te liggen.
Gelukkig zijn het ook mijn collega's die nu wel achter me staan nadat ik mijn vermoedens heb geuit dat ik zit te denken aan Ass.
Zij kennen me al jaren, we zijn met een klein team.
Bij mijn oudste dochter is het mij eigenlijk wel heel duidelijk al heeft ze zelf denk ik geen idee, wel dat ze anders is maar niet hoe of wat.
Eigenlijk heb ik zoveel vragen want ik herken veel dingen maar sommige dingen ook weer niet en dat verwart me heel erg.
Ik ben ook bang dat als ik naar de huisarts stap dat ze me niet serieus nemen.
Ga ik actie ondernemen of laat ik het hierbij.
Laat ik mensen denken dat ik lui ben, laat ik mensen denken dat ik saai ben en niets wil ondernemen, laat ik mijn collega's denken dat ik moeilijk en eigenwijs/negatief ben als er veranderingen op komst zijn of doorgevoerd worden waardoor de lange goede onderlinge werkband op losse schroeven kwam te liggen.
Gelukkig zijn het ook mijn collega's die nu wel achter me staan nadat ik mijn vermoedens heb geuit dat ik zit te denken aan Ass.
Zij kennen me al jaren, we zijn met een klein team.
Bij mijn oudste dochter is het mij eigenlijk wel heel duidelijk al heeft ze zelf denk ik geen idee, wel dat ze anders is maar niet hoe of wat.
Eigenlijk heb ik zoveel vragen want ik herken veel dingen maar sommige dingen ook weer niet en dat verwart me heel erg.
Ik ben ook bang dat als ik naar de huisarts stap dat ze me niet serieus nemen.
woensdag 27 juli 2016 21:21
quote:Mother_Earth schreef op 27 juli 2016 @ 21:10:
Als het mag zou ik graag met jullie willen meeschrijven, dankzij dit topic is er voor mij zeer veel duidelijk geworden en ook nog veel in onzekerheid, wil ik het weten of wil ik het niet.
Ga ik actie ondernemen of laat ik het hierbij.
Laat ik mensen denken dat ik lui ben, laat ik mensen denken dat ik saai ben en niets wil ondernemen, laat ik mijn collega's denken dat ik moeilijk en eigenwijs/negatief ben als er veranderingen op komst zijn of doorgevoerd worden waardoor de lange goede onderlinge werkband op losse schroeven kwam te liggen.
Gelukkig zijn het ook mijn collega's die nu wel achter me staan nadat ik mijn vermoedens heb geuit dat ik zit te denken aan Ass.
Zij kennen me al jaren, we zijn met een klein team.
Bij mijn oudste dochter is het mij eigenlijk wel heel duidelijk al heeft ze zelf denk ik geen idee, wel dat ze anders is maar niet hoe of wat.
Eigenlijk heb ik zoveel vragen want ik herken veel dingen maar sommige dingen ook weer niet en dat verwart me heel erg.
Ik ben ook bang dat als ik naar de huisarts stap dat ze me niet serieus nemen.
Tuurlijk mag dat! Welkom!
De vraag is, wil je dat mensen dat beeld van je hebben wat ze nu hebben of wil je jezelf kunnen zijn? Ik vind het verdrietig om te lezen dat je jezelf zo minderwaardig opstelt (sorry, ik kan me op dit moment niet anders uitdrukken. Weet ik het beter te verwoorden, dan verbeter ik het).
Je moet jezelf niet wegcijferen. Je bent goed zoals je bent. Ik zou je laten testen en daarna verder zien. Maar je vermoedelijke ASS wegstoppen is voor niemand goed en daar wordt je niet gelukkig van.
Als het mag zou ik graag met jullie willen meeschrijven, dankzij dit topic is er voor mij zeer veel duidelijk geworden en ook nog veel in onzekerheid, wil ik het weten of wil ik het niet.
Ga ik actie ondernemen of laat ik het hierbij.
Laat ik mensen denken dat ik lui ben, laat ik mensen denken dat ik saai ben en niets wil ondernemen, laat ik mijn collega's denken dat ik moeilijk en eigenwijs/negatief ben als er veranderingen op komst zijn of doorgevoerd worden waardoor de lange goede onderlinge werkband op losse schroeven kwam te liggen.
Gelukkig zijn het ook mijn collega's die nu wel achter me staan nadat ik mijn vermoedens heb geuit dat ik zit te denken aan Ass.
Zij kennen me al jaren, we zijn met een klein team.
Bij mijn oudste dochter is het mij eigenlijk wel heel duidelijk al heeft ze zelf denk ik geen idee, wel dat ze anders is maar niet hoe of wat.
Eigenlijk heb ik zoveel vragen want ik herken veel dingen maar sommige dingen ook weer niet en dat verwart me heel erg.
Ik ben ook bang dat als ik naar de huisarts stap dat ze me niet serieus nemen.
Tuurlijk mag dat! Welkom!
De vraag is, wil je dat mensen dat beeld van je hebben wat ze nu hebben of wil je jezelf kunnen zijn? Ik vind het verdrietig om te lezen dat je jezelf zo minderwaardig opstelt (sorry, ik kan me op dit moment niet anders uitdrukken. Weet ik het beter te verwoorden, dan verbeter ik het).
Je moet jezelf niet wegcijferen. Je bent goed zoals je bent. Ik zou je laten testen en daarna verder zien. Maar je vermoedelijke ASS wegstoppen is voor niemand goed en daar wordt je niet gelukkig van.
woensdag 27 juli 2016 21:51
Heel lief van je Duende12,
Weet je hoe raar het aanvoelt om eindelijk na zoveel jaren herkenning te zien, weten dat er reden kan zijn dat je bent hoe je bent.
Ik heb veel angst voor het onbekende dus ook de stap naar de huisarts is voor mij hoog.
Als ik al eens daar kom ( met een van mijn kinderen ) dan hoor ik altijd ....goh we zien jullie ook nooit....we komen er eens in de 2 a 3 jaar ofzo als het niet anders kan en noodzakelijk is.
Ik ben een echte uitsteller
Weet je hoe raar het aanvoelt om eindelijk na zoveel jaren herkenning te zien, weten dat er reden kan zijn dat je bent hoe je bent.
Ik heb veel angst voor het onbekende dus ook de stap naar de huisarts is voor mij hoog.
Als ik al eens daar kom ( met een van mijn kinderen ) dan hoor ik altijd ....goh we zien jullie ook nooit....we komen er eens in de 2 a 3 jaar ofzo als het niet anders kan en noodzakelijk is.
Ik ben een echte uitsteller
woensdag 27 juli 2016 23:10
woensdag 27 juli 2016 23:42
donderdag 28 juli 2016 08:08
quote:duende12 schreef op 27 juli 2016 @ 23:10:
Ja, klopt. Ik heb mijn nick veranderd vanwege verwarring met een andere Elf12. Niet alleen voor sommige forummers, maar ook voor mezelf. Deze naam betekent, als het goed is, hetzelfde.Het is - volgens Google - het Spaanse woord voor "elf".
Ja, klopt. Ik heb mijn nick veranderd vanwege verwarring met een andere Elf12. Niet alleen voor sommige forummers, maar ook voor mezelf. Deze naam betekent, als het goed is, hetzelfde.Het is - volgens Google - het Spaanse woord voor "elf".
World of Warcraft: Legion
donderdag 28 juli 2016 09:00
quote:hans66 schreef op 28 juli 2016 @ 08:08:
[...]
Het is - volgens Google - het Spaanse woord voor "elf". Het gekke is dat het ook het Portugese woord voor "elf" is volgens Google. Maar dan klopt het dus, dat het woord hoe dan ook hetzelfde betekent. Dan had ik het goed opgezocht. Bedankt voor het opzoeken, nu weten we het dus zeker
[...]
Het is - volgens Google - het Spaanse woord voor "elf". Het gekke is dat het ook het Portugese woord voor "elf" is volgens Google. Maar dan klopt het dus, dat het woord hoe dan ook hetzelfde betekent. Dan had ik het goed opgezocht. Bedankt voor het opzoeken, nu weten we het dus zeker
donderdag 28 juli 2016 09:20
quote:duende12 schreef op 28 juli 2016 @ 07:12:
Hoe komt het, Solo?
Ik twijfelde of ik het hier neer zou zetten, vanwege privacy enzo, maar ik heb een heftige onbeantwoorde verliefdheid.
En ik vraag me af of jullie herkennen dat emoties zo enorm heftig kunnen zijn? Misschien is het wel normaal hoor, zo vaak ben ik (godzijdank) niet verliefd, maar ik ben mezelf helemaal kwijt. Verdriet omdat het niet wederzijds is en omdat ik als het dat wel zou zijn er toch niet mee om zou kunnen gaan, ik heb niet voor niks ooit besloten dat ik zonder relatie door het leven ga. Maar ook de verliefdheid zelf vind ik erg heftig, echt fysiek pijnlijk.
Ik kan diezelfde heftigheid ervaren bij boosheid of angst.
En vraag me dus af of dat heftige herkenbaar is voor autisten, of dat ik gewoon een beetje overtrokken reageer?
Hoe komt het, Solo?
Ik twijfelde of ik het hier neer zou zetten, vanwege privacy enzo, maar ik heb een heftige onbeantwoorde verliefdheid.
En ik vraag me af of jullie herkennen dat emoties zo enorm heftig kunnen zijn? Misschien is het wel normaal hoor, zo vaak ben ik (godzijdank) niet verliefd, maar ik ben mezelf helemaal kwijt. Verdriet omdat het niet wederzijds is en omdat ik als het dat wel zou zijn er toch niet mee om zou kunnen gaan, ik heb niet voor niks ooit besloten dat ik zonder relatie door het leven ga. Maar ook de verliefdheid zelf vind ik erg heftig, echt fysiek pijnlijk.
Ik kan diezelfde heftigheid ervaren bij boosheid of angst.
En vraag me dus af of dat heftige herkenbaar is voor autisten, of dat ik gewoon een beetje overtrokken reageer?
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
donderdag 28 juli 2016 09:31
donderdag 28 juli 2016 09:44
quote:Mother_Earth schreef op 28 juli 2016 @ 09:31:
Ik ervaar deze emoties ook als heftig, bij boosheid kan ik echt even flippen, kan het ook niet tegenhouden.
Bij verdriet voel ik soms echt mijn buik/borst ''samenknijpen'', net als bij angstgevoelens/stress, liefste trek ik me dan helemaal terug en verdraag weinig mensen om me heen dan.Wat het voor mij nog verwarrender maakt is dat ik nu juist behoefte heb aan mensen om me heen. Normaal moet ik toch minimaal een x aantal uren per dag alleen zijn, liefst af en toe een hele dag, maar momenteel zie ik als een berg op tegen alleen zijn, dan voel ik me zo vreselijk eenzaam. En dat ken ik totaal niet van mezelf.
Ik ervaar deze emoties ook als heftig, bij boosheid kan ik echt even flippen, kan het ook niet tegenhouden.
Bij verdriet voel ik soms echt mijn buik/borst ''samenknijpen'', net als bij angstgevoelens/stress, liefste trek ik me dan helemaal terug en verdraag weinig mensen om me heen dan.Wat het voor mij nog verwarrender maakt is dat ik nu juist behoefte heb aan mensen om me heen. Normaal moet ik toch minimaal een x aantal uren per dag alleen zijn, liefst af en toe een hele dag, maar momenteel zie ik als een berg op tegen alleen zijn, dan voel ik me zo vreselijk eenzaam. En dat ken ik totaal niet van mezelf.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
donderdag 28 juli 2016 09:51
Is het dan zo dat je de behoefte hebt om je ''pijn'' weg te praten ?
Zelf merk ik wel als ik eenmaal mensen in mijn buurt heb wel veel behoefte heb om te praten erover, heel veel praten, ook veel in herhaling vallen net alsof ik zeker wil weten dat ze me begrijpen, dat besef ik meestal achteraf dan.
Hoe ervaar jij dat ?
Zelf merk ik wel als ik eenmaal mensen in mijn buurt heb wel veel behoefte heb om te praten erover, heel veel praten, ook veel in herhaling vallen net alsof ik zeker wil weten dat ze me begrijpen, dat besef ik meestal achteraf dan.
Hoe ervaar jij dat ?
donderdag 28 juli 2016 09:55
Bij mij zijn het echt periodes dat ik alleen wil zijn.
In de familie is een tijdje terug iemand overleden. Die persoon betekende echt heel veel voor me, was een 2e vader geworden. Hij kreeg vorig jaar te horen dat hij ongeneeslijk ziek was.
Inmiddels is de crematie bijna een paar weken geleden geweest. In die weken heb ik expres veel afleiding gezocht. Naar de kermis gegaan, veel onder de mensen geweest.. Heel fijn maar ik denk dat nu even de grens bereikt is. Heb nu ook even een paar dagen dat ik even tijd voor mezelf wil. De hele week last van mijn spieren (zodra ik niet lekker in mijn vel zit krijg ik daar last van). Heb nu gelukkig 2 weken vakantie, maandag ga ik er even een paar dagen tussenuit.. Heerlijk. Heb besloten om de komende dagen niet veel meer te doen dan nodig is. Vannacht gelukkig wel heel goed geslapen. Zaterdag ga ik gourmetten met wat vrienden, heb even gedacht om het af te zeggen maar heb toch besloten om er naar toe te gaan. Het is wel een stukje reizen met OV maar dat heb ik er voor over. Heb wel gezegd dat ik dezelfde avond nog terug ga omdat ik de volgende dag echt nog veel moet doen, en dan ook nog naar familie ga.
Hoe gaan jullie eigenlijk om met rouwverwerking?
In de familie is een tijdje terug iemand overleden. Die persoon betekende echt heel veel voor me, was een 2e vader geworden. Hij kreeg vorig jaar te horen dat hij ongeneeslijk ziek was.
Inmiddels is de crematie bijna een paar weken geleden geweest. In die weken heb ik expres veel afleiding gezocht. Naar de kermis gegaan, veel onder de mensen geweest.. Heel fijn maar ik denk dat nu even de grens bereikt is. Heb nu ook even een paar dagen dat ik even tijd voor mezelf wil. De hele week last van mijn spieren (zodra ik niet lekker in mijn vel zit krijg ik daar last van). Heb nu gelukkig 2 weken vakantie, maandag ga ik er even een paar dagen tussenuit.. Heerlijk. Heb besloten om de komende dagen niet veel meer te doen dan nodig is. Vannacht gelukkig wel heel goed geslapen. Zaterdag ga ik gourmetten met wat vrienden, heb even gedacht om het af te zeggen maar heb toch besloten om er naar toe te gaan. Het is wel een stukje reizen met OV maar dat heb ik er voor over. Heb wel gezegd dat ik dezelfde avond nog terug ga omdat ik de volgende dag echt nog veel moet doen, en dan ook nog naar familie ga.
Hoe gaan jullie eigenlijk om met rouwverwerking?
donderdag 28 juli 2016 09:55
quote:Mother_Earth schreef op 28 juli 2016 @ 09:51:
Is het dan zo dat je de behoefte hebt om je ''pijn'' weg te praten ?
Zelf merk ik wel als ik eenmaal mensen in mijn buurt heb wel veel behoefte heb om te praten erover, heel veel praten, ook veel in herhaling vallen net alsof ik zeker wil weten dat ze me begrijpen, dat besef ik meestal achteraf dan.
Hoe ervaar jij dat ?
Ja, zeer herkenbaar. Zolang ik erover kan praten blijft het hanteerbaar ofzo. Als ik alleen ben gaat het ergens van binnen een eigen leven leiden.
Bij jouw eerste zin (de pijn wegpraten) moet ik denken aan mijn bevallingen: hoe heftiger de weeën werden, hoe meer ik ging praten. Wat de meeste bevallende vrouwen juist niet doen, dus de deskundigen hadden niet in de gaten dat ik daadwerkelijk aan het bevallen was, daarvoor praatte ik namelijk te veel, vonden ze.
Is het dan zo dat je de behoefte hebt om je ''pijn'' weg te praten ?
Zelf merk ik wel als ik eenmaal mensen in mijn buurt heb wel veel behoefte heb om te praten erover, heel veel praten, ook veel in herhaling vallen net alsof ik zeker wil weten dat ze me begrijpen, dat besef ik meestal achteraf dan.
Hoe ervaar jij dat ?
Ja, zeer herkenbaar. Zolang ik erover kan praten blijft het hanteerbaar ofzo. Als ik alleen ben gaat het ergens van binnen een eigen leven leiden.
Bij jouw eerste zin (de pijn wegpraten) moet ik denken aan mijn bevallingen: hoe heftiger de weeën werden, hoe meer ik ging praten. Wat de meeste bevallende vrouwen juist niet doen, dus de deskundigen hadden niet in de gaten dat ik daadwerkelijk aan het bevallen was, daarvoor praatte ik namelijk te veel, vonden ze.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
