Angst om te gaan scheiden...

De knoop doorhakken en een punt erachter zetten is naar mijn idee altijd de laatste optie.



Wat hier al wordt gezegd komt ook in me naar boven; waarom dan wel trouwen en kinderen & wat ging er goed na de therapie en wat bracht jullie ooit bij elkaar.



Zijn jullie niet 'gewoon' langs elkaar heen gaan leven? Doen jullie nog iets extra's voor elkaar, genieten jullie nog wel samen? Pas wanneer er weer liefde is, kan er ook weer meer bloeien, maar daarvoor moet je investeren.



Misschien is het heel lastig, maar probeer hem eens te verrassen en verheug je er gewoon op om het te regelen en te plannen. Zoals ooit een date met een van je eerste vriendjes.



Pas wanneer dat niks meer in je oproept ... weet je waarschijnlijk Hoe laat het is.



En met de meiden; beter gescheiden ouders en twee keer een liefdevol thuis, dan samen blijven en meer en meer ruzies ervaren!



Succes.

quote:pantoffel81 schreef op 29 september 2015 @ 18:06:

Exact BGB! Daarom de titel van dit topic.

Een samengesteld gezin lijkt me ook niets. Te ingewikkeld. Vind je het erg dat ik je reactie bijna hilarisch vind? Maar oh zo waar! (Ik hoor graag tegenberichten overigens...)

Maare, hier word ik ook niet happy van. Wil je het 'alleen zijn' scenario ook even schetsen?



Of misschien moet ik gewoon genoegen nemen met mijn middelmatige vorm van 'gelukkig zijn'. Maar dat is niet echt Carpe Diem. Of Yolo.



Hoe denk JIJ dat het zal zijn; alleen zijn? Heeft iedereen dan net zo veel tijd - en zin - in wijntjes en uit etentjes als jij? En heb je daar dan geld voor?

En als jij alleen bent; je ex zal dat misschien niet blijven en dan heb je het nog steeds het halve scenario van wat ik net schetste.





Hoe denk jij trouwens dat gelukkig zijn er uit ziet? is dat continue huizenhoog jubelend of is dat misschien wel kalme tevredenheid met zo af en toe eens een leuke uitschieter?

YOLO en Carpe Diem zijn leuke motto's voor vrijgezelle meiden die geen kinderen hebben.

Moeders zouden iets moeten hebben als " family first " of zo.

Alleen is zelf koken, tafel dekken en de afwas doen, natafelen in je eentje terwijl je kinderen tv kijken. Is zelf hun band plakken, zelf ingrijpen bij een ruzie als je aan het koken bent, is zelf 's avonds kijken of er een inbreker is, is niet samen genieten van een jarig kinderkoppie, is niet datgene doen waar je het beste in bent maar alles oppakken, is thuiskomen in een leeg huis, is weggaan terwijl niemand dag zegt,....

Maar waar zit die angst nu in? In de pijn die je bij mensen gaat veroorzaken? In de situatie die mogelijk alleen maar lastiger wordt? In alles lees ik dat je weg wil.. Je kunt allerlei redenen zoeken voor het waarom maar dat maakt allemaal niet uit, als jij niet meer wil is het zo. Als je weet dat je weg wil dan zul je stappen moeten ondernemen, berijd de zaken goed voor en probeer het belang van je kinderen voor ogen te houden wanneer je de zaken met hun vader afhandelt. Het laatste wat je wil is een vechtscheiding. Er is genoeg over scheiden te lezen dus bekijk eens rustig wat de do's en don'ts zijn.

quote:pantoffel81 schreef op 29 september 2015 @ 18:58:

BGB; Gelukkig zijn is volgens mij nauw verwant aan tevreden zijn. Maar nu vraag ik me steeds af: 'hoe zou het zijn als...?' Een soort onrust in mij. Een onvolledigheid.





En waarom zou een man - jouw man - dat op moeten vullen?

Hoe zou het zijn als.....als wat? Als je tante klootjes had gehad? dan zou het je oom zijn geweest.





Je alleen-zijn scenario klinkt niet heel verkeerd. Volgens mijn praatdokter was ik mijn hele leven al eenzaam (eye-opener) en was ik een kameleon: in staat om me in elke situatie aan te passen en daarin ook een vorm van tevredenheid te vinden. Family first is een goeie.



Misschien moet ik niet willen pieken in geluk. Maar ook niet in dalen van onvolledigheid.

Misschien is anti-depressiva zo'n gek idee nog niet...



Misschien eens op aarde dalen en beseffen; This is it. Dit is dus " later als je groot bent " . Dit is real life. Doe het er maar mee. Misschien kun je het nog leuker maken.



Patton. Die leuke dingen hebben we geprobeerd. Was leuk maar het roept niet veel op nee. Ik geloof niet dat er een klik kan komen die er nooit is geweest. Maar nogmaals, als gezin zijn we echt wel OK. Alleen samen... Tja.Onzin; er is ooit een klik geweest. Het lijkt me bijzonder stug dat je niet één van zijn eigenschappen die je toen leuk vond nu niet meer zou waarderen. En jullie zouden ook gericht op zoek kunnen gaan naar dingen die jullie samen willen doen; diepzeeduiken, tennissen, stijldansen, suikerzakjes sparen, naar parenclubs gaan, motorrijbewijs gaan halen en je samen aansluiten bij een tourclub, tantra cursus, Peruaans koken,.....

...

Mooi beschreven, Bloemetje.

Inderdaad mooi beschreven ,bloemetje.

Rrr

quote:pantoffel81 schreef op 29 september 2015 @ 20:07:

OK, nu moet ik echt aan het zuurstof: suikerzakjes sparen? Hoe weet je dat? Peruaans koken? Vertel!

Zijn leuke eigenschappen: op tijd komen, op hem aan kunnen, harde werker, goede vader. Kortom, een beste vent.



Nare eigenschappen: altijd kortaf, snauwerig, nooit enthousiast, kijkt altijd voetbal, is altijd naar voetbal. Houdt niet van praten. Wel van actiefilms, liefst met Tarentino of Stallone. Schrijf ik dat goed?



Tja, en ik. Ik hou van BBC kostuumdrama's. Vergeet altijd alles, hou van diepe gesprekken (ik filosofeer wat af met mijn praatdokter) ben een anti-ster in poetsen en koken, maar gek op tuinieren en in de zon liggen.

Daar heeft mijn man een hekel aan. Buiten zitten. Ook zo jammer.



'



Dus zijn nare eigenschappen zijn eigenlijk zijn hobby's die jij niet deelt?



Gaan jullie een weekendje samen naar zonnig Barcelona; mag hij daar het stadion bekijken. Wil hij vast wel met jou op een terrasje in de zon zitten.

En er zijn ook leuke films die over sport gaan. Ik zou eens zoeken naar de overeenkomsten, ipv aleen de verschillen.

quote:bloemetje77 schreef op 29 september 2015 @ 20:21:

En jij denkt echt dat je een man vindt die houdt van bbc kostuumdrama's, diepe, filosofische gesprekken, een buitenmens is én waar je ook nog eens lol mee kan maken en kan lachen?



De realiteit is dat je als je gaat scheiden straks alleen op de bank naar de bbc kijkt, met je vriendinnen lacht tijdens een borrel en filosofeert met je psych. En als je iets buiten wil ondernemen zal je bij een wandelclub of tuinierclub moeten gaan want je vriendinnen houden vast ook niet van precies al die dingen die jij leuk vindt.

Net als nu dus.



En dan na wat jaren alleen vindt je een lieve man die de afwas uitruimt en naar wielrennen kijkt en zeker niet naar kostuumdrama's en dan vindt je dat helemaal prima. Want dan heb je geleerd dat het hem niet in al die dingen zit.A-men!!!

Je hebt niks gemeen met je man. Behalve twee kinderen dan

quote:hamerhaai schreef op 29 september 2015 @ 11:39:

Ik gooi mijn favoriete gedicht er maar weer eens in:

AM I WITH THE RIGHT PARTNER?

During a seminar, a woman asked," How do I know if I am with the right person?"

The author then noticed that there was a large man sitting next to her so he said, "It depends. Is that your partner?" In all seriousness, she answered "How do you know?" Let me answer this question because the chances are good that it's weighing on your mind replied the author.

Here's the answer.

Every relationship has a cycle… In the beginning; you fall in love with your partner. You anticipate their calls, want their touch, and like their idiosyncrasies. Falling in love wasn't hard. In fact, it was a completely natural and spontaneous experience. You didn't have to DO anything. That's why it's called "falling" in love.

People in love sometimes say, "I was swept of my feet."Picture the expression. It implies that you were just standing there; doing nothing, and then something happened TO YOU.

Falling in love is a passive and spontaneous experience. But after a few months or years of being together, the euphoria of love fades. It's a natural cycle of EVERY relationship.

Slowly but surely, phone calls become a bother (if they come at all), touch is not always welcome (when it happens), and your spouse's idiosyncrasies, instead of being cute, drive you nuts. The symptoms of this stage vary with every relationship; you will notice a dramatic difference between the initial stage when you were in love and a much duller or even angry subsequent stage.

At this point, you and/or your partner might start asking, "Am I with the right person?" And as you reflect on the euphoria of the love you once had, you may begin to desire that experience with someone else. This is when relationships breakdown.

The key to succeeding in a relationship is not finding the right person; it's learning to love the person you found.

People blame their partners for their unhappiness and look outside for fulfillment. Extramarital fulfillment comes in all shapes and sizes.

Infidelity is the most common. But sometimes people turn to work, a hobby, friendship, excessive TV, or abusive substances. But the answer to this dilemma does NOT lie outside your relationship. It lies within it.

I'm not saying that you couldn't fall in love with someone else. You could. And TEMPORARILY you'd feel better. But you'd be in the same situation a few years later.

Because (listen carefully to this):

The key to succeeding in a Relationship is not finding the right person; it's learning to love the Person you found.

SUSTAINING love is not a passive or spontaneous experience. You have to work on it day in and day out. It takes time, effort, and energy. And most importantly, it demands WISDOM. You have to know WHAT TO DO to make it work. Make no mistake about it.

Love is NOT a mystery. There are specific things you can do (with or without your partner), Just as there are physical laws Of the universe (such as gravity), there are also laws for relationships. If you know how to apply these laws, the results are predictable.

Love is therefore a "decision". Not just a feeling.

Remember this always: God determines who walks into your life. It is up to you to decide who you let walk away, who you let stay, and who you refuse to let GO..Heel mooi, maar het rijmt niet

Is een minnaar niet een idee?

Blijf je lekker getrouwd maar als je jeuk hebt krabt een ander.

quote:sabbaticalmeds schreef op 29 september 2015 @ 20:31:

[...]





Heel mooi, maar het rijmt niet

quote:pantoffel81 schreef op 29 september 2015 @ 13:26:

Mijn ouders waren overigens niet gescheiden.

Ik was het kind die 's avonds in bed de ruzies aanhoorde en vurig HOOPTE wanneer ze eindelijk uit elkaar zouden gaan.



Ze zijn nu nog steeds samen en vormen tegenwoordig mijn voorbeeld van hoe het niet moet.





Ik herken dit idd ook van mijn ouders en ondervind er nog steeds de psychologische gevolgen van. Als jouw kinderen spanning, ongelukkigheid etc voelen in huis is dat ook geen fijne omgeving. Soms worden ouders ineens veel leuker als ze uit elkaar zijn. Ik wil niet meteen zeggen dat je dat moet doen, maar als je op dit punt belandt of al bent beland dan zou ik er wel goed over nadenken. Mijn ouders zijn ook nog bij elkaar en mijn moeder belt me bijna dagelijks op hoe zwaar het wel niet is met mijn vader.



Beide kanten van je verhaal kan ik goed begrijpen; je man kreeg geen aandacht en zocht het bij een ander, wat natuurlijk fout is, maar je kan niet zwart/wit denken want er is altijd een grijs gebied waar we niks van weten of de situatie kan nuanceren. In dit geval dus waarom je man het bij een ander zocht en de werkelijke reden waarom jij hem die aandacht niet gaf of kon geven los gezien van alle omstandigheden waar jullie je in bevonden. Had je toen niet al hetzelfde gevoel als nu dat je geen hoop meer zag in de relatie? En weet je ook zeker dat je man het contact heeft afgekapt? Wat hebben jullie er nadien aan gedaan om de relatie weer op te bouwen?

quote:blijfgewoonbianca schreef op 29 september 2015 @ 20:24:

[...]





Dus zijn nare eigenschappen zijn eigenlijk zijn hobby's die jij niet deelt?



Gaan jullie een weekendje samen naar zonnig Barcelona; mag hij daar het stadion bekijken. Wil hij vast wel met jou op een terrasje in de zon zitten.

En er zijn ook leuke films die over sport gaan. Ik zou eens zoeken naar de overeenkomsten, ipv aleen de verschillen.Ja en ook misschien bijvoorbeeld interesseren in de verschillen. Als je je partner leuk vindt om tijd mee te spenderen dan zet je je soms ook wel over iets heen om samen een leuke tijd te beleven en de ander te zien genieten daar geniet jij uiteindelijk ook van. Ook idd de overeenkomsten benadrukken lijkt me heel goed uit dit voorbeeld.

quote:pantoffel81 schreef op 29 september 2015 @ 21:07:

Proest! nee, ik denk niet dat ik op een man kan vallen die van BBC kostuumdrama's houdt, Bloemetje. Laat staan een man die weet wat een vlijtig liesje is.

Maar een wijntje in de tuin met een kaasje zou soms wel prettig zijn. Net als een man die me kan 'troosten' als mijn moeder weer eens alle energie uit me heeft gezogen i.p.v. het eeuwige 'wat doe je moeilijk, je weet toch hoe ze is...'



Ik wacht nu met smart op al jullie opmerkingen dat dit slechts kleine dingetjes zijn en dat het vooral onmogelijk is om gelukkig te worden zonder mijn ubergezellige man en dat alle evt. toekomstige relaties gedoemd zijn om te mislukken.

Dat weet ik nu inmiddels wel. Got to deal with it. Bitter sweet symphony...



Help, ik word bijna melig van dit geforum. Best verslavend. Krijg haast zin om me te mengen in een borstvoeding- versus flesvoedingstopic.Hij doet verder nooit iets leuks/ aardigs/ liefs voor je?

quote:pantoffel81 schreef op 29 september 2015 @ 21:07:



Maar een wijntje in de tuin met een kaasje zou soms wel prettig zijn. Net als een man die me kan 'troosten' als mijn moeder weer eens alle energie uit me heeft gezogen i.p.v. het eeuwige 'wat doe je moeilijk, je weet toch hoe ze is...'



.



Hij zou het misschien wel leuk vinden als je eens mee ging naar de voetbal. En dan een biertje dronk in de kantine. En iets zinnigs over de wedstrijd zou zeggen. In ieder geval niet " het is maar een spelletje, maak je niet zo druk " .



Voor drie uur ouwehoeren over iets wat al lang bekend ( je moeder ) is moet je inderdaad bij vriendinnen zijn. Maar dat maakt niet dat je man ongelijk heeft met " je weet hoe ze is " .



Wat voor leuke dingen deden jullie in het begin van jullie relatie?