Relaties
alle pijlers
Angst om te gaan scheiden...
dinsdag 29 september 2015 10:32
Hoi hoi,
Ik ben Pantoffel, mijn pseudoniem uiteraard,.
Bijna 4 jaar geleden is me man vreemdgegaan. Dat vreemdgaan is nogal zacht uitgedrukt; ik vond het meer een aanvullende relatie buiten ons huwelijk om. Na ruim een half jaar kwam ik erachter via een appje. Ik heb alle appjes gelezen. Het was niet puur platonisch, nee, ze hadden echt diepe gevoelens voor elkaar.
Op dat moment zocht ik nog de schuld bij mijzelf. Ik gaf hem geen liefde, was druk met de kinderen. En de sex? tja, ik overwoog zelfs om met de pil te stoppen omdat we toch maanden geen sex hadden. Ik wees hem vaak af, dus vond het niet eens zo gek dat ie vreemdging.
Hoe dan ook. Hij had spijt, deed het voor de aandacht (blabla, right) en koos voor mij en de kinderen.
Het ging een tijdje erg goed, therapie gehad etc. Maar nu de jongste naar school is en ik meer tijd voor mezelf heb denk ik van: is dit het?
Nu ik terugkijk op ons huwelijk zijn we nooit echt maatjes geweest. We hebben geen schik samen. Totaal andere interesses en praten kunnen we al helemaal niet. Ik noem het altijd appels met andijvie vergelijken. We zitten gewoon niet op één lijn. Misschien heb ik me de laatste jaren wel verder ontwikkeld dan hij. Ik ben immers niet dezelfde als 10-15 jaar geleden. En dat vreet aan me.
Nu denk ik aan scheiden. Ik ben financieel redelijk onafhankelijk, dus dat is zeker het probleem niet, maar ik voel me zo schuldig tegenover mijn meiden. Los van al zijn 'tekortkomingen' is het een goede vader. We zijn ook best een happy family. Hij doet de boodschappen en haalt zelfs de vaatwasser uit
Maar tussen ons is er gewoon NIETS meer. Ik kan hem niet eens om me heen verdragen. Ik duik na het eten vaak in bad om maar niet teveel samen met hem te zijn. Kortom. Ik weet nu al dat ik niet oud met hem ga worden.
Kortom, dilemma dilemma. Ik weet het niet meer, maar weet wel dat het nu niet zo goed met me gaat.
Mijn gevoel zegt scheiden. Maar ik ben gewoon zo bang voor wat komen gaat!
Wie herkent dat? Wie heeft advies tips?
Misschien vraag ik nu wel wat raars, was vroeger alleen te vinden op de babyfora Maar ik zoek lotgenoten.
Alvast bedankt!
Ik ben Pantoffel, mijn pseudoniem uiteraard,.
Bijna 4 jaar geleden is me man vreemdgegaan. Dat vreemdgaan is nogal zacht uitgedrukt; ik vond het meer een aanvullende relatie buiten ons huwelijk om. Na ruim een half jaar kwam ik erachter via een appje. Ik heb alle appjes gelezen. Het was niet puur platonisch, nee, ze hadden echt diepe gevoelens voor elkaar.
Op dat moment zocht ik nog de schuld bij mijzelf. Ik gaf hem geen liefde, was druk met de kinderen. En de sex? tja, ik overwoog zelfs om met de pil te stoppen omdat we toch maanden geen sex hadden. Ik wees hem vaak af, dus vond het niet eens zo gek dat ie vreemdging.
Hoe dan ook. Hij had spijt, deed het voor de aandacht (blabla, right) en koos voor mij en de kinderen.
Het ging een tijdje erg goed, therapie gehad etc. Maar nu de jongste naar school is en ik meer tijd voor mezelf heb denk ik van: is dit het?
Nu ik terugkijk op ons huwelijk zijn we nooit echt maatjes geweest. We hebben geen schik samen. Totaal andere interesses en praten kunnen we al helemaal niet. Ik noem het altijd appels met andijvie vergelijken. We zitten gewoon niet op één lijn. Misschien heb ik me de laatste jaren wel verder ontwikkeld dan hij. Ik ben immers niet dezelfde als 10-15 jaar geleden. En dat vreet aan me.
Nu denk ik aan scheiden. Ik ben financieel redelijk onafhankelijk, dus dat is zeker het probleem niet, maar ik voel me zo schuldig tegenover mijn meiden. Los van al zijn 'tekortkomingen' is het een goede vader. We zijn ook best een happy family. Hij doet de boodschappen en haalt zelfs de vaatwasser uit
Maar tussen ons is er gewoon NIETS meer. Ik kan hem niet eens om me heen verdragen. Ik duik na het eten vaak in bad om maar niet teveel samen met hem te zijn. Kortom. Ik weet nu al dat ik niet oud met hem ga worden.
Kortom, dilemma dilemma. Ik weet het niet meer, maar weet wel dat het nu niet zo goed met me gaat.
Mijn gevoel zegt scheiden. Maar ik ben gewoon zo bang voor wat komen gaat!
Wie herkent dat? Wie heeft advies tips?
Misschien vraag ik nu wel wat raars, was vroeger alleen te vinden op de babyfora Maar ik zoek lotgenoten.
Alvast bedankt!
anoniem_651d480a3d1d1 wijzigde dit bericht op 27-12-2016 00:08
Reden: herkenning
Reden: herkenning
% gewijzigd
dinsdag 29 september 2015 21:22
quote:Youk79 schreef op 29 september 2015 @ 11:26:
Ik denk dat je nog een hoop moet verwerken mbt het huwelijk van je ouders en het vreemdgaan van je man. Dat zou ik eerst doen. Pas als je dat gedaan hebt weet je of je wilt scheiden.
Mijn tip is om een therapeut voor jezelf te zoeken om je eigen gevoelens te onderzoeken en verwerken. Daarna kun je gaan werken aan jullie relatie en als dan blijkt dat het niet meer gaat kun je gaan scheiden, maar nu denk ik niet dat je er gelukkiger van wordt.Wat een goed advies!
Ik denk dat je nog een hoop moet verwerken mbt het huwelijk van je ouders en het vreemdgaan van je man. Dat zou ik eerst doen. Pas als je dat gedaan hebt weet je of je wilt scheiden.
Mijn tip is om een therapeut voor jezelf te zoeken om je eigen gevoelens te onderzoeken en verwerken. Daarna kun je gaan werken aan jullie relatie en als dan blijkt dat het niet meer gaat kun je gaan scheiden, maar nu denk ik niet dat je er gelukkiger van wordt.Wat een goed advies!
dinsdag 29 september 2015 21:23
Maar je weet niet of je een geliefde zult vinden die je aan het lachen kan krijgen, die ook nog eens betrouwbaar is en ook nog eens goed oor je kinderen is en dan ook nog serieus met jou een relatie wil hebben. Verkijk je niet aan de gemakkelijke complimenten die je buitenshuis krijgt. En de vrolijke overeenstemming die je hebt als je ingaat op het geflirt van een man. Op het moment dat een man denkt dat je in bent voor een flirt of meer, lacht hij om alles wat jij zegt.
Ik zou niet getrouwd blijven als je je man niet meer kan uitstaan, dat bedoel ik er niet mee, maar wees niet overhaast. Voor je kinderen is een lauwe, vriendelijke relatie tussen de ouders voldoende om gelukkig te zijn. Zij kunnen wel degelijk ongelukkig zijn terwijl hun moeder haar seksualiteit opnieuw aan het ontdekken is en zij dus wel blij is. Een blije moeder maakt niet altijd blije kindjes.
Ik zou niet getrouwd blijven als je je man niet meer kan uitstaan, dat bedoel ik er niet mee, maar wees niet overhaast. Voor je kinderen is een lauwe, vriendelijke relatie tussen de ouders voldoende om gelukkig te zijn. Zij kunnen wel degelijk ongelukkig zijn terwijl hun moeder haar seksualiteit opnieuw aan het ontdekken is en zij dus wel blij is. Een blije moeder maakt niet altijd blije kindjes.
dinsdag 29 september 2015 21:24
Hij doet verder nooit iets leuks/ aardigs/ liefs voor je?
Jawel, hij doet de wekelijkse boodschappen en scheelt de piepers als ik nog niet thuis ben. Ook maait hij het gras als ik er 4 keer om vraag. En heel soms neemt ie ook mijn favo yoghurt mee uit de supermarkt. En ik mag af en toe op zaterdag een wijntje drinken of lunchen met vriendinnen, maar alleen als hij niet naar voetbal hoeft!
Wat we in het begin van onze relatie deden? Tja. Film kijken. Sexen, shoppen. The usual...
Jawel, hij doet de wekelijkse boodschappen en scheelt de piepers als ik nog niet thuis ben. Ook maait hij het gras als ik er 4 keer om vraag. En heel soms neemt ie ook mijn favo yoghurt mee uit de supermarkt. En ik mag af en toe op zaterdag een wijntje drinken of lunchen met vriendinnen, maar alleen als hij niet naar voetbal hoeft!
Wat we in het begin van onze relatie deden? Tja. Film kijken. Sexen, shoppen. The usual...
dinsdag 29 september 2015 21:29
Zij kunnen wel degelijk ongelukkig zijn terwijl hun moeder haar seksualiteit opnieuw aan het ontdekken is en zij dus wel blij is. Een blije moeder maakt niet altijd blije kindjes.
Mocht ik de knoop doorhakken word ik ZEKER NIET zo iemand die de kinderen verrast met elk weekend een andere man aan het ontbijt!
Ik heb zo mijn principes, begrijp me niet verkeerd!
Mocht ik de knoop doorhakken word ik ZEKER NIET zo iemand die de kinderen verrast met elk weekend een andere man aan het ontbijt!
Ik heb zo mijn principes, begrijp me niet verkeerd!
dinsdag 29 september 2015 21:31
quote:pantoffel81 schreef op 29 september 2015 @ 21:24:
Hij doet verder nooit iets leuks/ aardigs/ liefs voor je?
Jawel, hij doet de wekelijkse boodschappen en scheelt de piepers als ik nog niet thuis ben. Ook maait hij het gras als ik er 4 keer om vraag. En heel soms neemt ie ook mijn favo yoghurt mee uit de supermarkt. En ik mag af en toe op zaterdag een wijntje drinken of lunchen met vriendinnen, maar alleen als hij niet naar voetbal hoeft!
Wat we in het begin van onze relatie deden? Tja. Film kijken. Sexen, shoppen. The usual...Echt??? doet hij dat????? dus hij helpt mee en laat je op zijn manier blijken hoeveel hij om je geeft. Maar jij wil liever dat hij het laat zien op jouw manier.
Hij doet verder nooit iets leuks/ aardigs/ liefs voor je?
Jawel, hij doet de wekelijkse boodschappen en scheelt de piepers als ik nog niet thuis ben. Ook maait hij het gras als ik er 4 keer om vraag. En heel soms neemt ie ook mijn favo yoghurt mee uit de supermarkt. En ik mag af en toe op zaterdag een wijntje drinken of lunchen met vriendinnen, maar alleen als hij niet naar voetbal hoeft!
Wat we in het begin van onze relatie deden? Tja. Film kijken. Sexen, shoppen. The usual...Echt??? doet hij dat????? dus hij helpt mee en laat je op zijn manier blijken hoeveel hij om je geeft. Maar jij wil liever dat hij het laat zien op jouw manier.
dinsdag 29 september 2015 21:31
dinsdag 29 september 2015 21:32
quote:pantoffel81 schreef op 29 september 2015 @ 21:16:
Na de uitkomst van zijn affaire zijn we 5 dagen naar zee geweest en hebben we meer gepraat dan in ons hele huwelijk. Dat voelde toen erg fijn. .Ga nog eens langs het strand lopen, zou ik zeggen.
Na de uitkomst van zijn affaire zijn we 5 dagen naar zee geweest en hebben we meer gepraat dan in ons hele huwelijk. Dat voelde toen erg fijn. .Ga nog eens langs het strand lopen, zou ik zeggen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 29 september 2015 21:34
[quote]parbleumondieu schreef op 29 september 2015 @ 21:23:
Maar je weet niet of je een geliefde zult vinden die je aan het lachen kan krijgen, die ook nog eens betrouwbaar is en ook nog eens goed oor je kinderen is en dan ook nog serieus met jou een relatie wil hebben. Verkijk je niet aan de gemakkelijke complimenten die je buitenshuis krijgt. En de vrolijke overeenstemming die je hebt als je ingaat op het geflirt van een man. Op het moment dat een man denkt dat je in bent voor een flirt of meer, lacht hij om alles wat jij zegt.
Ik zou niet getrouwd blijven als je je man niet meer kan uitstaan, dat bedoel ik er niet mee, maar wees niet overhaast. Voor je kinderen is een lauwe, vriendelijke relatie tussen de ouders voldoende om gelukkig te zijn. Zij kunnen wel degelijk ongelukkig zijn terwijl hun moeder haar seksualiteit opnieuw aan het ontdekken is en zij dus wel blij is. Een blije moeder maakt niet altijd blije kindjes.[/quote]
Heel erg waar.
Maar je weet niet of je een geliefde zult vinden die je aan het lachen kan krijgen, die ook nog eens betrouwbaar is en ook nog eens goed oor je kinderen is en dan ook nog serieus met jou een relatie wil hebben. Verkijk je niet aan de gemakkelijke complimenten die je buitenshuis krijgt. En de vrolijke overeenstemming die je hebt als je ingaat op het geflirt van een man. Op het moment dat een man denkt dat je in bent voor een flirt of meer, lacht hij om alles wat jij zegt.
Ik zou niet getrouwd blijven als je je man niet meer kan uitstaan, dat bedoel ik er niet mee, maar wees niet overhaast. Voor je kinderen is een lauwe, vriendelijke relatie tussen de ouders voldoende om gelukkig te zijn. Zij kunnen wel degelijk ongelukkig zijn terwijl hun moeder haar seksualiteit opnieuw aan het ontdekken is en zij dus wel blij is. Een blije moeder maakt niet altijd blije kindjes.[/quote]
Heel erg waar.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 29 september 2015 21:34
quote:pantoffel81 schreef op 29 september 2015 @ 21:16:
Catalaya, zeker weten doe ik het niet of hij die relatie heeft afgekapt. Soms hoop ik van niet. Hij verdient ook iemand die echt gek op hem is, om wie hij is. Ik gun hem dat geluk wel.
Na de uitkomst van zijn affaire zijn we 5 dagen naar zee geweest en hebben we meer gepraat dan in ons hele huwelijk. Dat voelde toen erg fijn. Daarna therapie gehad maar de therapeut vond dat we al heel ver waren omdat we beiden toegeven dat dit had moeten gebeuren om in te zien dat ons huwelijk moest veranderen. En dat ging 2-3 jaar redelijk. Maar nu twijfel ik dus. Omdat ik mezelf niet oud met hem zie worden omdat we teveel verschillen.
Ik zei altijd dat ik bij hem wilde blijven totdat de kinderen oud genoeg waren. Maar hoe eerlijk is dat tegenover de kinderen, of tegen hem? En mezelf.Heb jij wel in die relatie geinvesteerd? hoe kan je nu serieus een gezin vormen terwijl je eigenlijk helemaal nooit moeite hebt gestoken in je relatie? Je zegt nota bene tegen hem dat je hem eigenlijk liever verlaat. Waarom begin je een gezin met iemand zonder er iets voor te willen doen?
Catalaya, zeker weten doe ik het niet of hij die relatie heeft afgekapt. Soms hoop ik van niet. Hij verdient ook iemand die echt gek op hem is, om wie hij is. Ik gun hem dat geluk wel.
Na de uitkomst van zijn affaire zijn we 5 dagen naar zee geweest en hebben we meer gepraat dan in ons hele huwelijk. Dat voelde toen erg fijn. Daarna therapie gehad maar de therapeut vond dat we al heel ver waren omdat we beiden toegeven dat dit had moeten gebeuren om in te zien dat ons huwelijk moest veranderen. En dat ging 2-3 jaar redelijk. Maar nu twijfel ik dus. Omdat ik mezelf niet oud met hem zie worden omdat we teveel verschillen.
Ik zei altijd dat ik bij hem wilde blijven totdat de kinderen oud genoeg waren. Maar hoe eerlijk is dat tegenover de kinderen, of tegen hem? En mezelf.Heb jij wel in die relatie geinvesteerd? hoe kan je nu serieus een gezin vormen terwijl je eigenlijk helemaal nooit moeite hebt gestoken in je relatie? Je zegt nota bene tegen hem dat je hem eigenlijk liever verlaat. Waarom begin je een gezin met iemand zonder er iets voor te willen doen?
dinsdag 29 september 2015 21:34
quote:pantoffel81 schreef op 29 september 2015 @ 21:29:
Zij kunnen wel degelijk ongelukkig zijn terwijl hun moeder haar seksualiteit opnieuw aan het ontdekken is en zij dus wel blij is. Een blije moeder maakt niet altijd blije kindjes.
Mocht ik de knoop doorhakken word ik ZEKER NIET zo iemand die de kinderen verrast met elk weekend een andere man aan het ontbijt!
Ik heb zo mijn principes, begrijp me niet verkeerd!Het gaat niet over nieuwe vriendjes. Het gaat over het gebrek aan een stabiel gezin. Jij gaat hun hele leven dan veranderen. Kinderen willen hun ouders gewoon onder 1 dak. Dus zolang er niet elke dag ruzie is, zijn ze gelukkiger op deze manier.
Zij kunnen wel degelijk ongelukkig zijn terwijl hun moeder haar seksualiteit opnieuw aan het ontdekken is en zij dus wel blij is. Een blije moeder maakt niet altijd blije kindjes.
Mocht ik de knoop doorhakken word ik ZEKER NIET zo iemand die de kinderen verrast met elk weekend een andere man aan het ontbijt!
Ik heb zo mijn principes, begrijp me niet verkeerd!Het gaat niet over nieuwe vriendjes. Het gaat over het gebrek aan een stabiel gezin. Jij gaat hun hele leven dan veranderen. Kinderen willen hun ouders gewoon onder 1 dak. Dus zolang er niet elke dag ruzie is, zijn ze gelukkiger op deze manier.
I don't care what is written about me so long as it isn't true.
dinsdag 29 september 2015 21:35
quote:pantoffel81 schreef op 29 september 2015 @ 21:24:
Ook maait hij het gras als ik er 4 keer om vraag.
Ik dacht dat JIJ zo van tuinieren hield?
Wat we in het begin van onze relatie deden? Tja. Film kijken. Sexen, shoppen. The usual...En dat doen jullie nu niet meer? Waarom niet?
Ook maait hij het gras als ik er 4 keer om vraag.
Ik dacht dat JIJ zo van tuinieren hield?
Wat we in het begin van onze relatie deden? Tja. Film kijken. Sexen, shoppen. The usual...En dat doen jullie nu niet meer? Waarom niet?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 29 september 2015 21:37
quote:pantoffel81 schreef op 29 september 2015 @ 21:29:
Zij kunnen wel degelijk ongelukkig zijn terwijl hun moeder haar seksualiteit opnieuw aan het ontdekken is en zij dus wel blij is. Een blije moeder maakt niet altijd blije kindjes.
Mocht ik de knoop doorhakken word ik ZEKER NIET zo iemand die de kinderen verrast met elk weekend een andere man aan het ontbijt!
Ik heb zo mijn principes, begrijp me niet verkeerd!
Al is het steeds één en dezelfde....
Kinderen worden meestal niet zo blij van scheidingen, twee huizen, twee nieuwe ouders, etc.
Zij kunnen wel degelijk ongelukkig zijn terwijl hun moeder haar seksualiteit opnieuw aan het ontdekken is en zij dus wel blij is. Een blije moeder maakt niet altijd blije kindjes.
Mocht ik de knoop doorhakken word ik ZEKER NIET zo iemand die de kinderen verrast met elk weekend een andere man aan het ontbijt!
Ik heb zo mijn principes, begrijp me niet verkeerd!
Al is het steeds één en dezelfde....
Kinderen worden meestal niet zo blij van scheidingen, twee huizen, twee nieuwe ouders, etc.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 29 september 2015 21:55
Je weet het allemaal zo goed TO. Je man is een trul en het is één en al ellende met hem. En een scheiding is prima te handelen. Nogmaals, waar wacht je nog op? Waarom al die moeite om ons te overtuigen?
Goede tip die al eerder gegeven werd: kijk eens naar de positieve dingen, de overeenkomsten.
Of doe mee aan dat programma, hoe heet het, 'jouw vrouw mijn vrouw'? Ik wed dat je met de staart tussen de benen terug rent naar je norse, voetbalminnende grasmaaier.
Goede tip die al eerder gegeven werd: kijk eens naar de positieve dingen, de overeenkomsten.
Of doe mee aan dat programma, hoe heet het, 'jouw vrouw mijn vrouw'? Ik wed dat je met de staart tussen de benen terug rent naar je norse, voetbalminnende grasmaaier.
dinsdag 29 september 2015 22:00
Jouw man klinkt niet als een verkeerde partner om je kinderen op te voeden en een huishouden te runnen.
Bij hem blijven totdat de kinderen volwassen zijn, is misschien niet eens een slecht idee. En als jullie weer zover zouden komen dat jullie samen wat leuks doen, wordt het nog best fijn ook.
Overschat ook niet jouw 'groei'. Mensen veranderen niet zo heel veel meer als ze eenmaal volwassen zijn.
Ik ben helemaal niet tegen scheiden. Behalve als er kinderen ongelukkig van worden. Volwassenen vinden wel weer een nieuwe liefde meestal. En als een van de ouders dingen doet waar de kinderen onder lijden, zoals teveel drinken, gewelddadig zijn, de kinderen verwaarlozen, dan is een scheiding vaak ook niet een verkeerde keuze. Maar jouw man is best wel een goede echtgenoot en vader. En zou een scheiding alleen voor jou iets opleveren. Misschien.
Bij hem blijven totdat de kinderen volwassen zijn, is misschien niet eens een slecht idee. En als jullie weer zover zouden komen dat jullie samen wat leuks doen, wordt het nog best fijn ook.
Overschat ook niet jouw 'groei'. Mensen veranderen niet zo heel veel meer als ze eenmaal volwassen zijn.
Ik ben helemaal niet tegen scheiden. Behalve als er kinderen ongelukkig van worden. Volwassenen vinden wel weer een nieuwe liefde meestal. En als een van de ouders dingen doet waar de kinderen onder lijden, zoals teveel drinken, gewelddadig zijn, de kinderen verwaarlozen, dan is een scheiding vaak ook niet een verkeerde keuze. Maar jouw man is best wel een goede echtgenoot en vader. En zou een scheiding alleen voor jou iets opleveren. Misschien.
dinsdag 29 september 2015 22:03
Topic loopt een beetje op z'n eind geloof ik. Maar ik zal het nog een keer herhalen.
We hebben therapie gehad. Zijn na die tijd vaak weg geweest samen. Ik heb ZELF nu nog therapie.
Maar eerlijk? Ik heb geen zin meer om dingen samen met hem te doen. En hij ook niet met mij. Ik ga sinds kort weer wekelijks naar de kerk, een nieuwe, maar ook daarin wil hij niet mee. En ik vind het niet eens erg ook.
De pap is op denk ik. We leven langs elkaar heen en dat is prima. Voor nu. Denk ik.
We hebben therapie gehad. Zijn na die tijd vaak weg geweest samen. Ik heb ZELF nu nog therapie.
Maar eerlijk? Ik heb geen zin meer om dingen samen met hem te doen. En hij ook niet met mij. Ik ga sinds kort weer wekelijks naar de kerk, een nieuwe, maar ook daarin wil hij niet mee. En ik vind het niet eens erg ook.
De pap is op denk ik. We leven langs elkaar heen en dat is prima. Voor nu. Denk ik.
dinsdag 29 september 2015 22:04
quote:sabbaticalmeds schreef op 29 september 2015 @ 22:01[/message]:
[...]
alleen wijn drinken met kaas is zo saai
oja, waar ook!
maar ik vind het echt verbazingwekkend, mensen willen/gaan scheiden en denken gelijk aan een nieuwe grote liefde.
ik ben al jaren vrijwillig single, en dat blijf ik ook, maar het is gewoon heel anders als je kinderen hebt.
alles is gewoon anders dan single en zoekend zijn dan toen je , fictief getal, 22 was.
[...]
alleen wijn drinken met kaas is zo saai
oja, waar ook!
maar ik vind het echt verbazingwekkend, mensen willen/gaan scheiden en denken gelijk aan een nieuwe grote liefde.
ik ben al jaren vrijwillig single, en dat blijf ik ook, maar het is gewoon heel anders als je kinderen hebt.
alles is gewoon anders dan single en zoekend zijn dan toen je , fictief getal, 22 was.
wij slapen nooit.
dinsdag 29 september 2015 22:07
quote:pantoffel81 schreef op 29 september 2015 @ 22:03:
Topic loopt een beetje op z'n eind geloof ik. Maar ik zal het nog een keer herhalen.
We hebben therapie gehad. Zijn na die tijd vaak weg geweest samen. Ik heb ZELF nu nog therapie.
Maar eerlijk? Ik heb geen zin meer om dingen samen met hem te doen. En hij ook niet met mij. Ik ga sinds kort weer wekelijks naar de kerk, een nieuwe, maar ook daarin wil hij niet mee. En ik vind het niet eens erg ook.
De pap is op denk ik. We leven langs elkaar heen en dat is prima. Voor nu. Denk ik.
de pap is op
de rapen gaar
en de appels zuur
en kinderen kan je op de rekening zetten
Topic loopt een beetje op z'n eind geloof ik. Maar ik zal het nog een keer herhalen.
We hebben therapie gehad. Zijn na die tijd vaak weg geweest samen. Ik heb ZELF nu nog therapie.
Maar eerlijk? Ik heb geen zin meer om dingen samen met hem te doen. En hij ook niet met mij. Ik ga sinds kort weer wekelijks naar de kerk, een nieuwe, maar ook daarin wil hij niet mee. En ik vind het niet eens erg ook.
De pap is op denk ik. We leven langs elkaar heen en dat is prima. Voor nu. Denk ik.
de pap is op
de rapen gaar
en de appels zuur
en kinderen kan je op de rekening zetten
dinsdag 29 september 2015 22:10
