Relaties
alle pijlers
Hoe ga ik verder?
donderdag 24 maart 2016 22:43
Ik heb in Januari een topic geopend dat ik net 2 weken vrijgezel was en hoe ik dit kon verwerken. Inmiddels ben ik morgen 10 weken vrijgezel en ik ben nog geen stap verder. Elke dag denk ik nog aan hem, huil ik en voel ik me waardeloos.
Leuke dingen ondernemen doe ik wel, maar hij is er nog altijd in mijn gedachten en ik kan het gewoon niet opzij zetten. Hoelang gaat dit nog duren? Nu beginnen alle onzekerheden te komen, straks heeft hij al met een andere meid gedate? Met die gedachten schiet ik gelijk alweer in de tranen, want voor mijn gevoel is hij nog van mij.
De relatie heeft bijna 3 jaren geduurd, voor vele mensen hier is dat niet lang, maar voor mij als 24 jarige wel! We hebben een jaar samen gewoond en ik woon nog in het huis. Ik heb alles al een beetje opnieuw ingericht zodat ik niet telkens er aan word herinnerd dat het ons huisje was.
Hoelang duurde jouw liefdesverdriet? Ik wil zo graag genieten van het leven, maar ik loop gewoon vast.
Ook doet het me even goed om van me af te typen.... Slaap lekker alvast lieve mensen!
Leuke dingen ondernemen doe ik wel, maar hij is er nog altijd in mijn gedachten en ik kan het gewoon niet opzij zetten. Hoelang gaat dit nog duren? Nu beginnen alle onzekerheden te komen, straks heeft hij al met een andere meid gedate? Met die gedachten schiet ik gelijk alweer in de tranen, want voor mijn gevoel is hij nog van mij.
De relatie heeft bijna 3 jaren geduurd, voor vele mensen hier is dat niet lang, maar voor mij als 24 jarige wel! We hebben een jaar samen gewoond en ik woon nog in het huis. Ik heb alles al een beetje opnieuw ingericht zodat ik niet telkens er aan word herinnerd dat het ons huisje was.
Hoelang duurde jouw liefdesverdriet? Ik wil zo graag genieten van het leven, maar ik loop gewoon vast.
Ook doet het me even goed om van me af te typen.... Slaap lekker alvast lieve mensen!
zondag 17 juli 2016 02:41
quote:womansintuition schreef op 15 juli 2016 @ 13:50:
Was mijn ex maar bot. Was mijn ex maar duidelijk..
Hij is dat verre van. Hij is lief voor me. Houdt rekening met me waar hij kan. Geeft aan het fijn te vinden als we samen wat met de kinderen gedaan hebben.
Het enige wat hij wel doet en mij zoveel pijn doet: hij heeft een ander. Al een tijd.
Waarover hij zegt dat hij niet zeker is. Dat het allemaal moeilijk is. Dat hij misschien beter maar kan stoppen ermee..
Ik kan niet loslaten door alles wat er gezegd en gedaan wordt.
En ik snap dat mensen hier nu gaan zeggen dat dat niet eerlijk van hem is (weet ik, heb ik hem ook gezegd) en dat ik me er niks van aan moet trekken (weet ik ook, maar is veel makkelijker gezegd dan gedaan als je elkaar wekelijks zeker 3 tot 4x ziet)
Mijn verstand zegt dat ik hem echt los moet laten. Dat ik mijn eigen leven helemaal moet gaan oppakken.
Mijn hart zegt; probeer het leuk te hebben, maar wacht op hem. Hij is de enige liefde voor je die je wil.
Zelfs in gesprekken met mijn psycholoog komt naar voren dat er gewoon geen duidelijke reden is voor onze breuk en het daarom zo moeilijk is het los te laten.
Pas zodra dingen te begrijpen zullen gaan zijn, logisch zullen gaan zijn kan dat lukken.
Maar zoals het nu gaat is het dat niet....
Ik ben enorm moe. Slaap slecht en heb terugkerende nachtmerries. Ik zou willen dat ik weg kon. Een half jaar vrijwilligerswerk in afrika of weet ik het wat.
Maar ja... kinderen hè.
Mijn vrienden zeggen dat dat weglopen is, maar dat ik niet kan weglopen voor mijn gevoelens. Dat zal allemaal best, maar afstand (letterlijke hele verre afstand), andere omgeving, geen gezamelijke mensen hoeven zien: ik geloof dat dat veel kan doen.
Ik baal dat ik niet sterk genoeg ben van mezelf. Dat ik het niet het ene oor in andere oor uit kan laten gaan wat hij tegen me zegt.
Dat ik dingen doe hij doet niet met een korreltje zout kan nemen.
Maar ik kan het niet.
Womansintuition,
Ik vind wel dat je sterk bent.
Je gaat door een intens liefdesverdriet heen en dat is niet zomaar iets. Ik ben erdoorheen gekomen, heeft wel lang geduurd, ik had dat nodig omdat het ook intens was. Ik was ook zo enorm moe van die gedachten in mijn hoofd, wat zo een pijn gaf, het vechten tegen de realiteit in. Te veel in dat verleden bezig in mijn gedachten. En het voelt goed nu, in het nu. Mijn verhaal is anders, wel had mijn ex ook hoopvolle woorden gezegd, mij te missen, hij hield nog van mij. Wat weer een nieuw proces gaf en waar ik op een gegeven moment genoeg van kreeg omdat ik geen handelingen zag vanuit die mooie woorden. Beetje bij beetje ging ik terug naar mezelf.
Het is een proces waar je doorheen gaat en het heeft mij geholpen om het per persoon te zien. Hij heeft zijn leven en jij hebt jouw leven. Als je echt bij jezelf blijft dan kun je de controle over jezelf terug krijgen. Nu ben je erg met de ander bezig. Dat is ook begrijpelijk maar wees je er bewust van. Dus echt bij jezelf blijven. Moelijk maar blijven proberen. Besef als je ver van jezelf af bent dat je jezelf steeds meer verliest. Laat die pijn binnen om te transformeren, zonder verhaal, laat het verhaal los zeg maar waar het om draait, wat uitvergroot wordt door het ego. Het ego bezeert, geeft aan van ik ben verlaten, hij liet me in de steek. Neeeee!!! we laten onszelf in de steek!!! Waarom laten we onszelf in de steek? Dat is toch vreemd. Voor een man. Of vrouw. Nee klopt niet. We willen anders dan de realiteit en dat doet pijn. Ga erin mee. De controle terugkrijgen, over jezelf is het beste in het hele verhaal.
Dat hij lief is voor de kinderen en jou, hun moeder, dat is niet meer dan logisch.
Met jezelf afspraken maken, zodat je dan die afspraak met jezelf moet nakomen. Zodat je eigenwaarde niet aangetast wordt zeg maar. Dan blijf je in je eigen kracht. Hoe vaak je hem ook ziet, blijf in je eigen kracht.
Het heeft tijd nodig, voor alles weer op zijn plek valt. Ik leef met je mee.
Heel veel sterkte.
Was mijn ex maar bot. Was mijn ex maar duidelijk..
Hij is dat verre van. Hij is lief voor me. Houdt rekening met me waar hij kan. Geeft aan het fijn te vinden als we samen wat met de kinderen gedaan hebben.
Het enige wat hij wel doet en mij zoveel pijn doet: hij heeft een ander. Al een tijd.
Waarover hij zegt dat hij niet zeker is. Dat het allemaal moeilijk is. Dat hij misschien beter maar kan stoppen ermee..
Ik kan niet loslaten door alles wat er gezegd en gedaan wordt.
En ik snap dat mensen hier nu gaan zeggen dat dat niet eerlijk van hem is (weet ik, heb ik hem ook gezegd) en dat ik me er niks van aan moet trekken (weet ik ook, maar is veel makkelijker gezegd dan gedaan als je elkaar wekelijks zeker 3 tot 4x ziet)
Mijn verstand zegt dat ik hem echt los moet laten. Dat ik mijn eigen leven helemaal moet gaan oppakken.
Mijn hart zegt; probeer het leuk te hebben, maar wacht op hem. Hij is de enige liefde voor je die je wil.
Zelfs in gesprekken met mijn psycholoog komt naar voren dat er gewoon geen duidelijke reden is voor onze breuk en het daarom zo moeilijk is het los te laten.
Pas zodra dingen te begrijpen zullen gaan zijn, logisch zullen gaan zijn kan dat lukken.
Maar zoals het nu gaat is het dat niet....
Ik ben enorm moe. Slaap slecht en heb terugkerende nachtmerries. Ik zou willen dat ik weg kon. Een half jaar vrijwilligerswerk in afrika of weet ik het wat.
Maar ja... kinderen hè.
Mijn vrienden zeggen dat dat weglopen is, maar dat ik niet kan weglopen voor mijn gevoelens. Dat zal allemaal best, maar afstand (letterlijke hele verre afstand), andere omgeving, geen gezamelijke mensen hoeven zien: ik geloof dat dat veel kan doen.
Ik baal dat ik niet sterk genoeg ben van mezelf. Dat ik het niet het ene oor in andere oor uit kan laten gaan wat hij tegen me zegt.
Dat ik dingen doe hij doet niet met een korreltje zout kan nemen.
Maar ik kan het niet.
Womansintuition,
Ik vind wel dat je sterk bent.
Je gaat door een intens liefdesverdriet heen en dat is niet zomaar iets. Ik ben erdoorheen gekomen, heeft wel lang geduurd, ik had dat nodig omdat het ook intens was. Ik was ook zo enorm moe van die gedachten in mijn hoofd, wat zo een pijn gaf, het vechten tegen de realiteit in. Te veel in dat verleden bezig in mijn gedachten. En het voelt goed nu, in het nu. Mijn verhaal is anders, wel had mijn ex ook hoopvolle woorden gezegd, mij te missen, hij hield nog van mij. Wat weer een nieuw proces gaf en waar ik op een gegeven moment genoeg van kreeg omdat ik geen handelingen zag vanuit die mooie woorden. Beetje bij beetje ging ik terug naar mezelf.
Het is een proces waar je doorheen gaat en het heeft mij geholpen om het per persoon te zien. Hij heeft zijn leven en jij hebt jouw leven. Als je echt bij jezelf blijft dan kun je de controle over jezelf terug krijgen. Nu ben je erg met de ander bezig. Dat is ook begrijpelijk maar wees je er bewust van. Dus echt bij jezelf blijven. Moelijk maar blijven proberen. Besef als je ver van jezelf af bent dat je jezelf steeds meer verliest. Laat die pijn binnen om te transformeren, zonder verhaal, laat het verhaal los zeg maar waar het om draait, wat uitvergroot wordt door het ego. Het ego bezeert, geeft aan van ik ben verlaten, hij liet me in de steek. Neeeee!!! we laten onszelf in de steek!!! Waarom laten we onszelf in de steek? Dat is toch vreemd. Voor een man. Of vrouw. Nee klopt niet. We willen anders dan de realiteit en dat doet pijn. Ga erin mee. De controle terugkrijgen, over jezelf is het beste in het hele verhaal.
Dat hij lief is voor de kinderen en jou, hun moeder, dat is niet meer dan logisch.
Met jezelf afspraken maken, zodat je dan die afspraak met jezelf moet nakomen. Zodat je eigenwaarde niet aangetast wordt zeg maar. Dan blijf je in je eigen kracht. Hoe vaak je hem ook ziet, blijf in je eigen kracht.
Het heeft tijd nodig, voor alles weer op zijn plek valt. Ik leef met je mee.
Heel veel sterkte.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
zondag 17 juli 2016 03:08
Update:
Vorige week zat ik nog zo in mijn hoofd dat ik mijn ex wilde zien. Met hem gebeld en afgesproken dat we aankomende week even een koffieavondje doen en bijkletsen want we hebben elkaar al weer een maand niet gezien.
Tot ik een leuke vent ontmoette via een datingsapp. De gesprekken waren zo leuk, alsof we elkaar kenden. Over veel denken we hetzelfde. En we appten er op los, ik kon niet meer en hij ook niet... dus we zeiden ineens: zullen we nu ergens afspreken, ik wil je zien! We wonen tenslotte maar 20 km bij elkaar vandaan.
Ik was dood zenuwachtig maar we hebben gisternacht om 2 uur!! ergens afgesproken. Allebei wat verlegen naar elkaar toe maar het voelde zo goed. We hebben 2 keer geknuffeld, verder is er niks gebeurd. Bij thuiskomst weer geappt en we zeiden beide dat we elkaar echt wel erg leuk vonden en dat we elkaar wilden knuffelen, maar het niet durfden omdat we dus beide bang waren dat het niet wederzijds was.
Het contact is nu zo goed. Ik krijg ook zulke lieve berichten van hem, dat ik mijn ex vergeet en denk fuckit, ik hoef jou niet te zien aankomende week!
Maar nu komt het: volgende week willen we gaan stappen met een groepje en hij wil graag bij me slapen zodat hij kan drinken. Ik ben niet bang dat het hem ergens om gaat, daar is ie te zacht voor en denk dat ie het niet eens gelijk zal doen. Maar ik vraag me af of het niet raar is om dat zo snel te doen? Aan de andere kant denk ik, ik voel me happy als ik hem zie of spreek dus waarom niet?
Ik moest het even van me af typen. Hoop dat ik het duidelijk heb getypt want ik ben een beetje aangeschoten oeps!
Welterusten dames. Xxx
Vorige week zat ik nog zo in mijn hoofd dat ik mijn ex wilde zien. Met hem gebeld en afgesproken dat we aankomende week even een koffieavondje doen en bijkletsen want we hebben elkaar al weer een maand niet gezien.
Tot ik een leuke vent ontmoette via een datingsapp. De gesprekken waren zo leuk, alsof we elkaar kenden. Over veel denken we hetzelfde. En we appten er op los, ik kon niet meer en hij ook niet... dus we zeiden ineens: zullen we nu ergens afspreken, ik wil je zien! We wonen tenslotte maar 20 km bij elkaar vandaan.
Ik was dood zenuwachtig maar we hebben gisternacht om 2 uur!! ergens afgesproken. Allebei wat verlegen naar elkaar toe maar het voelde zo goed. We hebben 2 keer geknuffeld, verder is er niks gebeurd. Bij thuiskomst weer geappt en we zeiden beide dat we elkaar echt wel erg leuk vonden en dat we elkaar wilden knuffelen, maar het niet durfden omdat we dus beide bang waren dat het niet wederzijds was.
Het contact is nu zo goed. Ik krijg ook zulke lieve berichten van hem, dat ik mijn ex vergeet en denk fuckit, ik hoef jou niet te zien aankomende week!
Maar nu komt het: volgende week willen we gaan stappen met een groepje en hij wil graag bij me slapen zodat hij kan drinken. Ik ben niet bang dat het hem ergens om gaat, daar is ie te zacht voor en denk dat ie het niet eens gelijk zal doen. Maar ik vraag me af of het niet raar is om dat zo snel te doen? Aan de andere kant denk ik, ik voel me happy als ik hem zie of spreek dus waarom niet?
Ik moest het even van me af typen. Hoop dat ik het duidelijk heb getypt want ik ben een beetje aangeschoten oeps!
Welterusten dames. Xxx
zondag 17 juli 2016 03:50
Eslaeralidad, wat schrijf jij altijd prachtige en bemoedigende woorden. Ook al gaat het over iemand anders, ik lees je erg graag.
Teddy, doe het gewoon! Ga ervoor. Het klikt met deze man en hij helpt je nu vooruit. Neem dat gewoon zoals het komt.
Nog even de quote die mij op de been houdt op dit moment.
"She lost him, but she found herself. And somehow that was everything."
Teddy, doe het gewoon! Ga ervoor. Het klikt met deze man en hij helpt je nu vooruit. Neem dat gewoon zoals het komt.
Nog even de quote die mij op de been houdt op dit moment.
"She lost him, but she found herself. And somehow that was everything."
She needed a hero. So that's what she became.
zondag 17 juli 2016 12:09
Eslaeralidad, ik vind het super lief dat je zo persoonlijk op me reageert.
Ik snap echt niet wat er met me aan de hand is. Ik heb zulke sterke periodes er tussen gehad, maar op dit moment loopt alles mis.
Ik ben in de afgelopen maanden vrienden kwijt geraakt en sta op het punt er nog meer kwijt te raken door het intense verdriet wat ik heb.
Op mijn werk heb ik geen collega's en dus geen aanspraak, ik maak er weinig spannends mee, heb veel tijd om te piekeren en druk te maken.. en het lijkt wel alsof het erger wordt.
Ik snap niet waarom ik het niet kan loslaten..
Ik zie dat de vrienden die mij hebben laten vallen vrienden worden met de vriendin van mn ex... en dat doet pijn. Dat maakt me van binnen kapot.
En in plaats van leuke ervaringen op te doen zelf, kan ik over niks anders nadenken en over niks anders hebben dan hoe boos en rot ik me voel.
Ik ben bang dat ik niemand meer om me heen overhou als ik zo doorga.
Maar ik móet het van me af praten tegen iemand. Want ik ontplof in mezelf, ik moet bij mijn kinderen mijn masker ophebben dehele dag, en nu ook bij de mensen in mijn omgeving omdat zij er klaar mee zijn.... maar ík ben er nog niet klaar mee. In mij voelt het alsof het nog zo hard aanwezig is.
Ik snap echt niet wat er met me aan de hand is. Ik heb zulke sterke periodes er tussen gehad, maar op dit moment loopt alles mis.
Ik ben in de afgelopen maanden vrienden kwijt geraakt en sta op het punt er nog meer kwijt te raken door het intense verdriet wat ik heb.
Op mijn werk heb ik geen collega's en dus geen aanspraak, ik maak er weinig spannends mee, heb veel tijd om te piekeren en druk te maken.. en het lijkt wel alsof het erger wordt.
Ik snap niet waarom ik het niet kan loslaten..
Ik zie dat de vrienden die mij hebben laten vallen vrienden worden met de vriendin van mn ex... en dat doet pijn. Dat maakt me van binnen kapot.
En in plaats van leuke ervaringen op te doen zelf, kan ik over niks anders nadenken en over niks anders hebben dan hoe boos en rot ik me voel.
Ik ben bang dat ik niemand meer om me heen overhou als ik zo doorga.
Maar ik móet het van me af praten tegen iemand. Want ik ontplof in mezelf, ik moet bij mijn kinderen mijn masker ophebben dehele dag, en nu ook bij de mensen in mijn omgeving omdat zij er klaar mee zijn.... maar ík ben er nog niet klaar mee. In mij voelt het alsof het nog zo hard aanwezig is.
zondag 17 juli 2016 15:07
@esla wat een mooie woorden!
@teddy ik zou gewoon lekker gaan genieten! Als je een beetje oplet zou het prima moeten kunnen . Fijn dat je iemand bent tegengekomen, hopelijk helpt het een beetje...
@women het lijkt mij echt lastig. Heb je nog wel mensen met wie je kunt praten? Kun je de kinderen niet eventueel een week naar jouw ouders brengen of bij ex, zodat jij even wat tijd voor jezelf hebt?
Ik ga zo op date en misschien blijf ik slapen, vind het allemaal erg spannend!
@teddy ik zou gewoon lekker gaan genieten! Als je een beetje oplet zou het prima moeten kunnen . Fijn dat je iemand bent tegengekomen, hopelijk helpt het een beetje...
@women het lijkt mij echt lastig. Heb je nog wel mensen met wie je kunt praten? Kun je de kinderen niet eventueel een week naar jouw ouders brengen of bij ex, zodat jij even wat tijd voor jezelf hebt?
Ik ga zo op date en misschien blijf ik slapen, vind het allemaal erg spannend!
zondag 17 juli 2016 19:48
Hey ik wil jullie even een update geven,
Mijn ex (zo raar om te zeggen) heeft me de brief gegeven,
Er staan een hoop dingen in waar ik aan zou kunnen werken, zoals bijvoorbeeld het jaloerse, het controlerende.
Maar ook een paar dingen waar ik niks aan kan doen, ze heeft me wat dingen nooit vergeven.
Ze zegt dat ze niet meer gelukkig is in de relatie en dat ze zichzelf wil ondekken, ze had vaak het gevoel dat ze niet kon zeggen wat ze dacht. Er zijn teveel gebeurtenissen weg gestopt, maar niet vergeven.
Ze durfte zich niet meer te hechten, omdat ik het zo vaak heb uitgemaakt tijdens een kleine ruzie.
Ze moet de knoop doorhakken, ze schrijft wel: wat bij elkaar hoort komt wel weer bij elkaar.
Sinds ze het uit heeft gemaakt hebben we misschien een half uur gepraat in totaal.
Ik kan dat niet echt verkroppen, ik haat het om het met deze brief te moeten doen.
Het ergste is nog dat ze me na de brief belt en zegt: ik heb die brief voor jou geschreven zodat jij het kan afsluiten maar ik heb nog steeds gevoel voor je.
Ook werd ze jaloers toen ik een hartje kreeg op een foto op facebook.
Ze vroeg gelijk of ik met haar praatte enz, ze werd jaloers... Als iemand echt van je af wil dan word ie toch niet jaloers?
of zie ik dat verkeerd?
Soms weet ik niet of ze echt achter haar keuze staat, of dat ze gewoon wil dat ze me achter de hand heeft.
Ik ben vandaag enorm de fout in gegaan door naar haar werk te gaan.
Ik wou een pizza bestellen (natuurlijk wou ik haar ff zien)
Ze zuchtte en gaf me een cola en zei dat ik die snel op moest drinken en moest wegwezen.
Ik vroeg of ze boos was ze zei ja.
Ik voel me nu weer een loser, heb me weer laten kennen door daarheen te gaan, omg wat ben ik ook dom om te denken dat ze blij zou zijn om mij te zien ofzo.
Toch kreeg ik wel een paar glimlachjes los.
Ik vroeg of ik haar vanavond kon zien, ze zei dat ze pas dinsdag tijd heeft en dan zelfs nog MISSCHIEN.
Het is voor mij moeilijk om te bevatten dat ze echt niet meer wil, en ik weet ook zeker dat er twijfels zijn
Het is ook een meisje wat moeilijk nee kan zeggen en zich vaak laat beinvloeden door andere.
Toch heeft ze me best hard de deur gewezen en voel ik me weer een verloren tekkel.
Nu zit ik te twijfelen om bij haar werk te gaan staan om misschien toch nog wat menselijkheid los te krijgen, een knuffel, iets?
Ik ben al eens eerder zomaar langsgekomen, en er staat in de brief dat ze dat toch wel fijn vond omdat ze toen dingen tegen me heeft gezegt die ze al een tijdje wou zeggen.
Ik ga nu ff een durtje doen, slaap slecht
Mijn ex (zo raar om te zeggen) heeft me de brief gegeven,
Er staan een hoop dingen in waar ik aan zou kunnen werken, zoals bijvoorbeeld het jaloerse, het controlerende.
Maar ook een paar dingen waar ik niks aan kan doen, ze heeft me wat dingen nooit vergeven.
Ze zegt dat ze niet meer gelukkig is in de relatie en dat ze zichzelf wil ondekken, ze had vaak het gevoel dat ze niet kon zeggen wat ze dacht. Er zijn teveel gebeurtenissen weg gestopt, maar niet vergeven.
Ze durfte zich niet meer te hechten, omdat ik het zo vaak heb uitgemaakt tijdens een kleine ruzie.
Ze moet de knoop doorhakken, ze schrijft wel: wat bij elkaar hoort komt wel weer bij elkaar.
Sinds ze het uit heeft gemaakt hebben we misschien een half uur gepraat in totaal.
Ik kan dat niet echt verkroppen, ik haat het om het met deze brief te moeten doen.
Het ergste is nog dat ze me na de brief belt en zegt: ik heb die brief voor jou geschreven zodat jij het kan afsluiten maar ik heb nog steeds gevoel voor je.
Ook werd ze jaloers toen ik een hartje kreeg op een foto op facebook.
Ze vroeg gelijk of ik met haar praatte enz, ze werd jaloers... Als iemand echt van je af wil dan word ie toch niet jaloers?
of zie ik dat verkeerd?
Soms weet ik niet of ze echt achter haar keuze staat, of dat ze gewoon wil dat ze me achter de hand heeft.
Ik ben vandaag enorm de fout in gegaan door naar haar werk te gaan.
Ik wou een pizza bestellen (natuurlijk wou ik haar ff zien)
Ze zuchtte en gaf me een cola en zei dat ik die snel op moest drinken en moest wegwezen.
Ik vroeg of ze boos was ze zei ja.
Ik voel me nu weer een loser, heb me weer laten kennen door daarheen te gaan, omg wat ben ik ook dom om te denken dat ze blij zou zijn om mij te zien ofzo.
Toch kreeg ik wel een paar glimlachjes los.
Ik vroeg of ik haar vanavond kon zien, ze zei dat ze pas dinsdag tijd heeft en dan zelfs nog MISSCHIEN.
Het is voor mij moeilijk om te bevatten dat ze echt niet meer wil, en ik weet ook zeker dat er twijfels zijn
Het is ook een meisje wat moeilijk nee kan zeggen en zich vaak laat beinvloeden door andere.
Toch heeft ze me best hard de deur gewezen en voel ik me weer een verloren tekkel.
Nu zit ik te twijfelen om bij haar werk te gaan staan om misschien toch nog wat menselijkheid los te krijgen, een knuffel, iets?
Ik ben al eens eerder zomaar langsgekomen, en er staat in de brief dat ze dat toch wel fijn vond omdat ze toen dingen tegen me heeft gezegt die ze al een tijdje wou zeggen.
Ik ga nu ff een durtje doen, slaap slecht
zondag 17 juli 2016 22:30
Laat haar eerst nog een tijdje helemaal met rust. Ik snap de frustratie en ik snap dat het moeilijk is, maar gun het haar. En gun het je zelf. De brief is pijnlijk duidelijk.
Met vrouwen is het vaak zo dat het gevoel ook echt niet helemaal weg is. Maar het is niet iets waar je je aan vast moet houden.
Ga niet meer naar haar werk. Dat zal averechts werken.
Met vrouwen is het vaak zo dat het gevoel ook echt niet helemaal weg is. Maar het is niet iets waar je je aan vast moet houden.
Ga niet meer naar haar werk. Dat zal averechts werken.
She needed a hero. So that's what she became.
maandag 18 juli 2016 00:12
enchantedjewell, helaas lees ik nu pas je bericht en ben ik toch gegaan.
Ik stond te wachten bij haar scooter tot ze klaar was met werken, oke dat klinkt creepy en zo voel ik me ook de laatste tijd.
Ik smsste dat ik graag nog een knuffel wou en ik had gesmst dat ik het vreemd vond dat ze jaloers werd om die meid van facebook omdat ze het wel uit wil hebben
Ze zei: je wist dat ik geen tijd heb vandaag, ik weet dat ik jaloers deed, het is voor mij ook nieuw maar ik kan het niet meer, een relatie met je, sorry.
nou duidelijker kan ik het niet hebben!! ik heb nog gevraagd of ze akkoord gaat om een maand toch nog elkaar trouw te blijven.
Ze zei alleen: ik ben daar nu toch niet mee bezig. en: val me niet lastig op mijn werk.
Maargoed, ik wou haar alleen even knuffelen als ze klaar was.. Nu ben ik ineens een doorn in haar oog..
terwijl ze eerst altijd blij was om me te zien.
Ik heb gesmst: Oke dan is dit de laatste keer dat je me hebt gezien Xx
Het is voor mij duidelijk nu, geen sprankeltje hoop meer. OMG wat heb ik een kutleven zeg, nu ze weg is gevallen.
Heel de zondag geen mens gezien.
Oke misschien is het ook wel goed voor mij, even mezelf ontdekken.
Ik ga haar wel missen, we appte eerst nooit langer dan 3 uur niet naar elkaar. En ik zag haar 3 - 4 keer in de week.
Ze heeft erg veel steun aan haar beste vriendin, ik heb eerlijk gezegd met niemand verder een STERKE band.
Heb wel mijn moeder, vader en nog 1 vriend maar dat is ook een beetje een aparte..
Maargoed, oke ik ben nu singel, zit in een luxe appartement, heb een part time avondbaan waarmee ik sowieso ga stoppen.
Ik heb het verder niet slecht, zie er nog goed uit en er zullen vast wel wat dames interesse hebben, maar toch voelt het alsof ik de ware kwijt ben geraakt.. Ik denk dat ik aan een lijstje van minpunten ga werken van haar.
Heb geprobeerd al haar lelijkste foto's te bestuderen, maar dat helpt niet echt, mis haar daardoor nog meer.
Maar misschien werkt een minpuntenlijstje wel.
Ik denk dat ik toch maar richting mijn vader in thailand ga om daar bij te komen van alles wat ik heb meegemaakt de afgelopen 3 weken. De afgelopen 3 weken waren een echte hel. En ik ben er nog steeds niet overheen.
Ik wil haar zo graag blokkeren op facebook maar ik heb ook het gevoel dat het dan gelijk zo definitief is, net zoals het boeken naar thailand, Maar ik moet het doen! Voor mezelf.
Ik stond te wachten bij haar scooter tot ze klaar was met werken, oke dat klinkt creepy en zo voel ik me ook de laatste tijd.
Ik smsste dat ik graag nog een knuffel wou en ik had gesmst dat ik het vreemd vond dat ze jaloers werd om die meid van facebook omdat ze het wel uit wil hebben
Ze zei: je wist dat ik geen tijd heb vandaag, ik weet dat ik jaloers deed, het is voor mij ook nieuw maar ik kan het niet meer, een relatie met je, sorry.
nou duidelijker kan ik het niet hebben!! ik heb nog gevraagd of ze akkoord gaat om een maand toch nog elkaar trouw te blijven.
Ze zei alleen: ik ben daar nu toch niet mee bezig. en: val me niet lastig op mijn werk.
Maargoed, ik wou haar alleen even knuffelen als ze klaar was.. Nu ben ik ineens een doorn in haar oog..
terwijl ze eerst altijd blij was om me te zien.Ik heb gesmst: Oke dan is dit de laatste keer dat je me hebt gezien Xx
Het is voor mij duidelijk nu, geen sprankeltje hoop meer. OMG wat heb ik een kutleven zeg, nu ze weg is gevallen.
Heel de zondag geen mens gezien.
Oke misschien is het ook wel goed voor mij, even mezelf ontdekken.
Ik ga haar wel missen, we appte eerst nooit langer dan 3 uur niet naar elkaar. En ik zag haar 3 - 4 keer in de week.
Ze heeft erg veel steun aan haar beste vriendin, ik heb eerlijk gezegd met niemand verder een STERKE band.
Heb wel mijn moeder, vader en nog 1 vriend maar dat is ook een beetje een aparte..
Maargoed, oke ik ben nu singel, zit in een luxe appartement, heb een part time avondbaan waarmee ik sowieso ga stoppen.
Ik heb het verder niet slecht, zie er nog goed uit en er zullen vast wel wat dames interesse hebben, maar toch voelt het alsof ik de ware kwijt ben geraakt.. Ik denk dat ik aan een lijstje van minpunten ga werken van haar.
Heb geprobeerd al haar lelijkste foto's te bestuderen, maar dat helpt niet echt, mis haar daardoor nog meer.
Maar misschien werkt een minpuntenlijstje wel.
Ik denk dat ik toch maar richting mijn vader in thailand ga om daar bij te komen van alles wat ik heb meegemaakt de afgelopen 3 weken. De afgelopen 3 weken waren een echte hel. En ik ben er nog steeds niet overheen.
Ik wil haar zo graag blokkeren op facebook maar ik heb ook het gevoel dat het dan gelijk zo definitief is, net zoals het boeken naar thailand, Maar ik moet het doen! Voor mezelf.
maandag 18 juli 2016 00:18
Ik zou het liefst willen dat ik de tijd fftjes een paar maanden vooruit kon spoelen, tot ik helemaal over haar heen ben.
Ik weet dat die tijd wel gaat komen en hou me daar aan vast, ik ben alleen bang dat ik lang geen juiste partner kan vinden, maargoed we zullen zien. Blijkbaar ben ik zelf toch my best friend, het is altijd my myself and i geweest, op dit soort momenten kom je er achter.
Ik kan me wel goed herinneren dat ik in de tijd dat ik singel was 6 jaar geleden, erg gelukkig was, soms wel eenzaam maar ik vond het toch wel fijn om vrij te zijn.. om te fantaseren over de ideale partner en de zoektocht ernaar, gelukkig ben ik pas 29.
Ik weet dat die tijd wel gaat komen en hou me daar aan vast, ik ben alleen bang dat ik lang geen juiste partner kan vinden, maargoed we zullen zien. Blijkbaar ben ik zelf toch my best friend, het is altijd my myself and i geweest, op dit soort momenten kom je er achter.
Ik kan me wel goed herinneren dat ik in de tijd dat ik singel was 6 jaar geleden, erg gelukkig was, soms wel eenzaam maar ik vond het toch wel fijn om vrij te zijn.. om te fantaseren over de ideale partner en de zoektocht ernaar, gelukkig ben ik pas 29.
maandag 18 juli 2016 07:39
Je bent pas 29 oh god ik dacht echt vanwege je posts dat je pas 20 was of zo. Het is goed dat je nu duidelijkheid hebt. Geef haar rust. Werk aan jezelf en als je de kans hebt, zeker naar Thailand gaan. Neem de tijd om het te verwerken.
En dan komt er vanzelf wel weer iemand op je pad.
En dan komt er vanzelf wel weer iemand op je pad.
She needed a hero. So that's what she became.
maandag 18 juli 2016 08:56
@zewasalles je bent net zo oud als ik, maar ik vind een beetje obsessief klinken eerlijk gezegd. Ik zou wat jewel al zegt: ga naar Thailand, probeer nieuwe dingen uit en ga eens met een psycholoog praten.
Nou de date was leuk en hij is echt serieus! Wel even wennen om weer iemand te daten die van knuffelen houdt en andere dingen. Zo erg anders dan ex!
Nou de date was leuk en hij is echt serieus! Wel even wennen om weer iemand te daten die van knuffelen houdt en andere dingen. Zo erg anders dan ex!
maandag 18 juli 2016 10:11
Fijn dat de date bevallen is missmadam!
Ik ben nog teveel in de vergelijkingsfase... dus als het teveel verschilt dan kap ik t al af.
Heb dus maar besloten echt nergens aan te beginnen op t moment haha.
Zewasalles: ga idd naar thailand. Ten eerste is dat (lijkt me) een super ervaring, ten tweede: weg uit je omgeving kan veel doen. Ik wou dat ik de optie had.
Sterkte.
Ik ben nog teveel in de vergelijkingsfase... dus als het teveel verschilt dan kap ik t al af.
Heb dus maar besloten echt nergens aan te beginnen op t moment haha.
Zewasalles: ga idd naar thailand. Ten eerste is dat (lijkt me) een super ervaring, ten tweede: weg uit je omgeving kan veel doen. Ik wou dat ik de optie had.
Sterkte.
maandag 18 juli 2016 12:06
Bedankt voor de felicitaties!! we hebben echt genoten, hij is ontzettend verwent met al zijn kadoos haha.
wisselen met ex ging ook erg goed, even gezellig gekletst, over de taarten etc.. 3 zoenen om te feliciteren, en dat was het. Hoef hem nu pas zondag weer te zien
Heb wel een leuke jongen leren kennen die veel interesse toont en dat is een leuke afleiding.
Maar ik ga volgende week eerst op vakantie, rust en hoofd leeg maken!!
wisselen met ex ging ook erg goed, even gezellig gekletst, over de taarten etc.. 3 zoenen om te feliciteren, en dat was het. Hoef hem nu pas zondag weer te zien
Heb wel een leuke jongen leren kennen die veel interesse toont en dat is een leuke afleiding.
Maar ik ga volgende week eerst op vakantie, rust en hoofd leeg maken!!
maandag 18 juli 2016 15:44
quote:enchantedjewell schreef op 17 juli 2016 @ 03:50:
Eslaeralidad, wat schrijf jij altijd prachtige en bemoedigende woorden. Ook al gaat het over iemand anders, ik lees je erg graag.
Teddy, doe het gewoon! Ga ervoor. Het klikt met deze man en hij helpt je nu vooruit. Neem dat gewoon zoals het komt.
Nog even de quote die mij op de been houdt op dit moment.
"She lost him, but she found herself. And somehow that was everything."
Enchantedjewell, dankje, fijn om te horen.
Ik ben gek op quotes. Goed dat deze jou op de been houdt. Dat je er kracht uit kunt halen.
Deze vind ik ook goed:
"You'll never find the RIGHT person
If you never let go of the WRONG one."
Eslaeralidad, wat schrijf jij altijd prachtige en bemoedigende woorden. Ook al gaat het over iemand anders, ik lees je erg graag.
Teddy, doe het gewoon! Ga ervoor. Het klikt met deze man en hij helpt je nu vooruit. Neem dat gewoon zoals het komt.
Nog even de quote die mij op de been houdt op dit moment.
"She lost him, but she found herself. And somehow that was everything."
Enchantedjewell, dankje, fijn om te horen.
Ik ben gek op quotes. Goed dat deze jou op de been houdt. Dat je er kracht uit kunt halen.
Deze vind ik ook goed:
"You'll never find the RIGHT person
If you never let go of the WRONG one."
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
maandag 18 juli 2016 16:01
quote:missmadame schreef op 17 juli 2016 @ 15:07:
@esla wat een mooie woorden!
@teddy ik zou gewoon lekker gaan genieten! Als je een beetje oplet zou het prima moeten kunnen . Fijn dat je iemand bent tegengekomen, hopelijk helpt het een beetje...
@women het lijkt mij echt lastig. Heb je nog wel mensen met wie je kunt praten? Kun je de kinderen niet eventueel een week naar jouw ouders brengen of bij ex, zodat jij even wat tijd voor jezelf hebt?
Ik ga zo op date en misschien blijf ik slapen, vind het allemaal erg spannend!
Missmadame, dankjewel
Heb je weer afgesproken met je date?
Een beetje verliefd?
@esla wat een mooie woorden!
@teddy ik zou gewoon lekker gaan genieten! Als je een beetje oplet zou het prima moeten kunnen . Fijn dat je iemand bent tegengekomen, hopelijk helpt het een beetje...
@women het lijkt mij echt lastig. Heb je nog wel mensen met wie je kunt praten? Kun je de kinderen niet eventueel een week naar jouw ouders brengen of bij ex, zodat jij even wat tijd voor jezelf hebt?
Ik ga zo op date en misschien blijf ik slapen, vind het allemaal erg spannend!
Missmadame, dankjewel
Heb je weer afgesproken met je date?
Een beetje verliefd?
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
maandag 18 juli 2016 18:41
quote:womansintuition schreef op 17 juli 2016 @ 12:09:
Eslaeralidad, ik vind het super lief dat je zo persoonlijk op me reageert.
Ik snap echt niet wat er met me aan de hand is. Ik heb zulke sterke periodes er tussen gehad, maar op dit moment loopt alles mis.
Ik ben in de afgelopen maanden vrienden kwijt geraakt en sta op het punt er nog meer kwijt te raken door het intense verdriet wat ik heb.
Op mijn werk heb ik geen collega's en dus geen aanspraak, ik maak er weinig spannends mee, heb veel tijd om te piekeren en druk te maken.. en het lijkt wel alsof het erger wordt.
Ik snap niet waarom ik het niet kan loslaten..
Ik zie dat de vrienden die mij hebben laten vallen vrienden worden met de vriendin van mn ex... en dat doet pijn. Dat maakt me van binnen kapot.
En in plaats van leuke ervaringen op te doen zelf, kan ik over niks anders nadenken en over niks anders hebben dan hoe boos en rot ik me voel.
Ik ben bang dat ik niemand meer om me heen overhou als ik zo doorga.
Maar ik móet het van me af praten tegen iemand. Want ik ontplof in mezelf, ik moet bij mijn kinderen mijn masker ophebben dehele dag, en nu ook bij de mensen in mijn omgeving omdat zij er klaar mee zijn.... maar ík ben er nog niet klaar mee. In mij voelt het alsof het nog zo hard aanwezig is.
Ik vind het zo erg om te zien dat je zo erg lijdt.
Je kunt het ook niet gelijk loslaten.
Ook dat hoort wel bij het proces van liefdesverdriet dat het erger lijkt en dan weer minder, met vallen en opstaan. Als je zo op kantoor zit dan ga je helemaal in je hoofd zitten. Kun je het dan niet onderbreken bewust en wat anders gaan doen. Heeft mij geholpen en als ik weer zo in mijn hoofd zat dan dacht ik, ik moet eruit, ik maak mezelf te ziek. Door er niet heel lang in mee te gaan in gedachten, gaat de ex wat meer naar achteren. Hij is er dan nog wel maar de pijn is wat minder. Je weet dat te lange gedachten je ziek maken. Ik kroop ook over de grond van verdriet en nu echt niet meer. Dat intense verdriet gaat echt minder worden.
Je bent boos en zie ook dat die boosheid zich tegen jezelf keert. Jij voelt die pijn dan zo erg. En dat gun je jezelf toch niet.
Heb je nog andere vrienden die jou wel trouw zijn? Steek daar je energie in. Echte vrienden!
Maak een leuk vooruitzicht, een plan! Leuke uitjes enzo.
Je bent een goede, lieve Mama die haar kinderen het niet laat merken. Good!
Gezellig samen en vrolijkheid.
Ga wat meer uit je hoofd, proberen. Voor jou, om te helen. Je neemt jezelf toch altijd overal mee naar toe.
Eslaeralidad, ik vind het super lief dat je zo persoonlijk op me reageert.
Ik snap echt niet wat er met me aan de hand is. Ik heb zulke sterke periodes er tussen gehad, maar op dit moment loopt alles mis.
Ik ben in de afgelopen maanden vrienden kwijt geraakt en sta op het punt er nog meer kwijt te raken door het intense verdriet wat ik heb.
Op mijn werk heb ik geen collega's en dus geen aanspraak, ik maak er weinig spannends mee, heb veel tijd om te piekeren en druk te maken.. en het lijkt wel alsof het erger wordt.
Ik snap niet waarom ik het niet kan loslaten..
Ik zie dat de vrienden die mij hebben laten vallen vrienden worden met de vriendin van mn ex... en dat doet pijn. Dat maakt me van binnen kapot.
En in plaats van leuke ervaringen op te doen zelf, kan ik over niks anders nadenken en over niks anders hebben dan hoe boos en rot ik me voel.
Ik ben bang dat ik niemand meer om me heen overhou als ik zo doorga.
Maar ik móet het van me af praten tegen iemand. Want ik ontplof in mezelf, ik moet bij mijn kinderen mijn masker ophebben dehele dag, en nu ook bij de mensen in mijn omgeving omdat zij er klaar mee zijn.... maar ík ben er nog niet klaar mee. In mij voelt het alsof het nog zo hard aanwezig is.
Ik vind het zo erg om te zien dat je zo erg lijdt.
Je kunt het ook niet gelijk loslaten.
Ook dat hoort wel bij het proces van liefdesverdriet dat het erger lijkt en dan weer minder, met vallen en opstaan. Als je zo op kantoor zit dan ga je helemaal in je hoofd zitten. Kun je het dan niet onderbreken bewust en wat anders gaan doen. Heeft mij geholpen en als ik weer zo in mijn hoofd zat dan dacht ik, ik moet eruit, ik maak mezelf te ziek. Door er niet heel lang in mee te gaan in gedachten, gaat de ex wat meer naar achteren. Hij is er dan nog wel maar de pijn is wat minder. Je weet dat te lange gedachten je ziek maken. Ik kroop ook over de grond van verdriet en nu echt niet meer. Dat intense verdriet gaat echt minder worden.
Je bent boos en zie ook dat die boosheid zich tegen jezelf keert. Jij voelt die pijn dan zo erg. En dat gun je jezelf toch niet.
Heb je nog andere vrienden die jou wel trouw zijn? Steek daar je energie in. Echte vrienden!
Maak een leuk vooruitzicht, een plan! Leuke uitjes enzo.
Je bent een goede, lieve Mama die haar kinderen het niet laat merken. Good!
Gezellig samen en vrolijkheid.
Ga wat meer uit je hoofd, proberen. Voor jou, om te helen. Je neemt jezelf toch altijd overal mee naar toe.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
maandag 18 juli 2016 22:05
Wijze post elsa!
Nou ex was wat spullen vergeten die vanavond kwam ophalen. Het werd toch weer trappen. Hij kan het niet laten, nu moest hij weer melden dat iemand had gezegd ik snap niet dat je ooit iets met haar begonnen bent. Later heeft ie er dan wel weer spijt van, maar niet voordat ik in tranen ben. En maar zeggen dat nooit iets goed genoeg is. Pfff dat komt weer even hard binnen.
Nou ex was wat spullen vergeten die vanavond kwam ophalen. Het werd toch weer trappen. Hij kan het niet laten, nu moest hij weer melden dat iemand had gezegd ik snap niet dat je ooit iets met haar begonnen bent. Later heeft ie er dan wel weer spijt van, maar niet voordat ik in tranen ben. En maar zeggen dat nooit iets goed genoeg is. Pfff dat komt weer even hard binnen.
maandag 18 juli 2016 22:56
quote:Eslarealidad schreef op 18 juli 2016 @ 18:41:
[...]
Ik vind het zo erg om te zien dat je zo erg lijdt.
Je kunt het ook niet gelijk loslaten.
Ook dat hoort wel bij het proces van liefdesverdriet dat het erger lijkt en dan weer minder, met vallen en opstaan. Als je zo op kantoor zit dan ga je helemaal in je hoofd zitten. Kun je het dan niet onderbreken bewust en wat anders gaan doen. Heeft mij geholpen en als ik weer zo in mijn hoofd zat dan dacht ik, ik moet eruit, ik maak mezelf te ziek. Door er niet heel lang in mee te gaan in gedachten, gaat de ex wat meer naar achteren. Hij is er dan nog wel maar de pijn is wat minder. Je weet dat te lange gedachten je ziek maken. Ik kroop ook over de grond van verdriet en nu echt niet meer. Dat intense verdriet gaat echt minder worden.
Je bent boos en zie ook dat die boosheid zich tegen jezelf keert. Jij voelt die pijn dan zo erg. En dat gun je jezelf toch niet.
Heb je nog andere vrienden die jou wel trouw zijn? Steek daar je energie in. Echte vrienden!
Maak een leuk vooruitzicht, een plan! Leuke uitjes enzo.
Je bent een goede, lieve Mama die haar kinderen het niet laat merken. Good!
Gezellig samen en vrolijkheid.
Ga wat meer uit je hoofd, proberen. Voor jou, om te helen. Je neemt jezelf toch altijd overal mee naar toe.
Super! Thanks! Ik ben momenteel even enorm moe dus een uitgebreide reactie moet nog even op zich laten wachten.
Maar echt hartstikke bedankt. Ik kan veel kracht uit je woorden halen.
[...]
Ik vind het zo erg om te zien dat je zo erg lijdt.
Je kunt het ook niet gelijk loslaten.
Ook dat hoort wel bij het proces van liefdesverdriet dat het erger lijkt en dan weer minder, met vallen en opstaan. Als je zo op kantoor zit dan ga je helemaal in je hoofd zitten. Kun je het dan niet onderbreken bewust en wat anders gaan doen. Heeft mij geholpen en als ik weer zo in mijn hoofd zat dan dacht ik, ik moet eruit, ik maak mezelf te ziek. Door er niet heel lang in mee te gaan in gedachten, gaat de ex wat meer naar achteren. Hij is er dan nog wel maar de pijn is wat minder. Je weet dat te lange gedachten je ziek maken. Ik kroop ook over de grond van verdriet en nu echt niet meer. Dat intense verdriet gaat echt minder worden.
Je bent boos en zie ook dat die boosheid zich tegen jezelf keert. Jij voelt die pijn dan zo erg. En dat gun je jezelf toch niet.
Heb je nog andere vrienden die jou wel trouw zijn? Steek daar je energie in. Echte vrienden!
Maak een leuk vooruitzicht, een plan! Leuke uitjes enzo.
Je bent een goede, lieve Mama die haar kinderen het niet laat merken. Good!
Gezellig samen en vrolijkheid.
Ga wat meer uit je hoofd, proberen. Voor jou, om te helen. Je neemt jezelf toch altijd overal mee naar toe.
Super! Thanks! Ik ben momenteel even enorm moe dus een uitgebreide reactie moet nog even op zich laten wachten.
Maar echt hartstikke bedankt. Ik kan veel kracht uit je woorden halen.
dinsdag 19 juli 2016 11:04
@missmadame, fijn dat het zo goed gaat met die date!! tja, schijnbaar heeft hij dat nodig voor zichzelf ofzo...maar jij bent sterk genoeg het van je af te zetten!
hier wissel ik steeds... als ik ga slapen, dan komt alles, en dan ga ik nadenken.. en dan word ik weer zo boos, hoe iedereen me zo heeft laten vallen daar...
maar ze doen ook allemaal of dat ik in een bubbel leef, ik doe alles, alles is mijn schuld.. en niemand die nadenkt hoe allew voor mij is geweeest enz..
en dan word ik boos, verdrietig.. zou echt van alles willen schreeuwen, maar ik hou mezelf weer in.. probeer te slapen en de volgende dag is weer een nieuwe dag.
ik weet namelijk dat ik kan schreeuwen, roepen etc alles.. maar hun zullen altijd alles zo maken, dat het weer mijn schuld is...
hier wissel ik steeds... als ik ga slapen, dan komt alles, en dan ga ik nadenken.. en dan word ik weer zo boos, hoe iedereen me zo heeft laten vallen daar...
maar ze doen ook allemaal of dat ik in een bubbel leef, ik doe alles, alles is mijn schuld.. en niemand die nadenkt hoe allew voor mij is geweeest enz..
en dan word ik boos, verdrietig.. zou echt van alles willen schreeuwen, maar ik hou mezelf weer in.. probeer te slapen en de volgende dag is weer een nieuwe dag.
ik weet namelijk dat ik kan schreeuwen, roepen etc alles.. maar hun zullen altijd alles zo maken, dat het weer mijn schuld is...
dinsdag 19 juli 2016 12:58
Missmadame, is het nu definitief en heeft hij alles opgehaald al? En van die natrap pffff dat was je al gewent van hem. Daar heb je ook van geleerd toch? Om dat niet meer te willen in een relatie. Let op bij de volgende of die die trek niet bezit. Logisch je tranen, het is ook wat zeg... die tranen helen je verdriet ook weer druppelsgewijs of als ze eruit stromen.
Mooie quote:
"Geen man of vrouw is je tranen waard en degene die het wel is, zal je niet laten huilen."
Sterkte voor jullie! xxx
Mooie quote:
"Geen man of vrouw is je tranen waard en degene die het wel is, zal je niet laten huilen."
Sterkte voor jullie! xxx
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
