Hoe ga ik verder?

Hey dames, ik heb toch besloten om hier in Nederland eerst de draad op te pikken.

Het lekkere weer helpt wel een handje mee, ik merk dat ik op het werk juist ook eenzaam word, maar ik doe ook schoonmaakwerk wat behoorlijk eenzaam en niet echt een droombaan is. Ik vind het fijner om lekker bij mijn moeder in de tuin te liggen.

Of met een goede vriend te praten. Ik heb nog inkomsten uit een woning die ik verhuur.



Ik was er inderdaad obsessief mee bezig, maar sinds die sms van afgelopen zondag zie ik geen hoop meer, ze smste duidelijk: ik wil geen relatie meer met je. Ik kan hoog of laag springen, op me kop staan en al maar haar besluit staat vast. Ik hou me daar aan vast, om geen contact meer op te nemen.



Ik kom langzaam steeds meer tot het besef dat ze misschien helemaal niet de ideale partner voor me was.

Als je word gedumpt krijg je eerst de neiging om je ex op een voetstuk te zetten,

Omdat jij degene bent die gedumpt word. Daarom denk je al snel dat JIJ degene bent die iets verkeerds heeft gedaan.

Maar er zijn veel momenten geweest waar ik me ook dood irriteerde aan haar ik zal ze hier maar niet benoemen.

Ik heb mezelf de afgelopen 3 weken zo verlaagd pff, het is ook vooral het slaapgebrek wat je gestoord maakt.

Ik merk dat ik de dagen als ik goed slaap en afleiding heb, veel minder neiging heb om te smssen of er langs te gaan en ook minder droevig ben!!

Maargoed na zondag zijn mijn ogen sowieso geopend. Duidelijker kan niet.

Ik zit op tinder maar heb niet echt de motivatie om gesprekken voort te zetten.. moet eerst even rust,

Ben tot het besef gekomen dat ik mijn ex niet mis maar de RELATIE, het feit dat je iemand hebt die er altijd voor je is.

Tuurlijk vind ik het klote als ze een nieuwe vriend krijgt en dat zal wel weer een klap worden, maargoed voor nu heb ik in iedergeval alles geblokkeerd op facebook. ik kan niks meer zien.

heb mijn vrienden ook gevraagd om mij niet meer op de hoogte te stellen

Zewasalles, waar woon je nu dan? Ik zou juist wel naar Thailand gaan en nieuwe dingen uitproberen. En wellicht je focussen om jouw droombaan te vinden.....

Gisteren het contact met mijn ex definitief verbroken. Ik heb aangegeven nog gevoelens te hebben en dat dit in de wegzit om vrienden te zijn. Toen ik dat zei, was het even stil en ik merkte dat het hem degelijk wel iets deed. Nu heb ik hem weer in de armen van dat meisje geduwd. Dat doet me eerlijk gezegd wel wat, maar ik denk dat het voor mij beter is om geen contact meer met hem te hebben. Hij hoopt op een vriendschap in de toekomst, maar ik heb laten weten dat ik hier niet vanuit wil gaan. Soms doet het pijn, soms weet ik de pijn te relativeren.. Het is toch even slikken nu ik er definitief een einde aan heb gemaakt. Zo ervaart hij het ook, definitief een einde aan ons..

Missmadame. Ik Heb besloten eind september naar bali te gaan. Dan gaan mijn broer en zus ook mee.

Ik ben al heel vaak in thailand geweest en als ik nu ga ben ik bang toch nog steeds een beetje eenzaam te voelen.

LOEC ik vind het knap van je.

Ik ben toch van mening dat je iemand beter kunt laten gaan zolang hij of zij nog twijfels heeft. Je verdient iemand die verliefd op je is.

Het is trouwens flauw van hem om gelijk naar een ander meisje te gaan.. kan hij niet alleen zijn, misschien kan hij ook beter ff nadenken wat ie wil??.. maar als ik jou was zou ik het inderdaad even loslaten. Het is moeilijk vooral omdat ie gelijk naar een ander gaat. Maar geloof me het is gewoon graag of niet.

Mijn ex heeft me vanmiddag ineens gesmst: zullen we donderdag praten? x.

Ik hebber niet meer op gereageerd. Ze smste zondag nog: ik kan geen relatie meer hebben met je. Wat is dan de toegevoegde waarde nog van een gesprek? Ik heb geen zin om weer met een gebroken hart rond te lopen.

Ik ben het nu net aan het afsluiten voor mezelf.

LOEC als je wil, mag je me wel mailen; geldrop187@hotmail.com

Gr

@missmadame

nou al die mensen willen niet meer met mij praten, zelfs mijn kind bij de voordeur afgeven bij hun gaat niet. ik heb al verschilllende malen om gesprek gevraagd, zelfs kaartje gestuurd voor verjaardagen.. Maar alles wordt genegeerd. Ze willen me niet binnen een paar meter hebben.



Ook heeft zijn vader kort na de eerste breuk duidelijk gemaakt hoe erg ik hun allemaal kapot maakte etc..



@loec, knap van je!! probeer je er ook echt aan te houden.. voor mij wordt het nu steeds makkelojker geen contact te zoeken omdat ik weet dat het tot pijn leid, en dat wil ik niet...

Maar je duwt hem niet meer richting haar, als zijn gevoel echt heel diep zit voor jou, dan blijft hij dat bij je hebben, en anders zat het schijnbaar niet zo heel diep.. Maar knap van je, de eerste stap op de goede weg is er



@zewalles, het is allemaal vers, en goed dat je alles geblokkeerd hebt.. probeer daar ook niet meer mee bezig te zijn. Maar ik denk ook dat thailand een goede optie is om op te laden, even een nieuwe start op eigen benen..

probeer je echt op jezelf te focussen, dingen waar jij je foed van voelt..

@beertje dat is helemaal kut! wat raar.....Tsja soms lopen die dingen zo. Niks aan te doen helaas. Maar hij heeft er toch een punt achter gezet? Wouden jullie wel samen een kind?



@LOEC sommige mensen verwerken het op die manier. En ja het einde van een lange relatie doet pijn en das ff kut!

quote:-LOEC schreef op 19 juli 2016 @ 15:53:

Gisteren het contact met mijn ex definitief verbroken. Ik heb aangegeven nog gevoelens te hebben en dat dit in de wegzit om vrienden te zijn. Toen ik dat zei, was het even stil en ik merkte dat het hem degelijk wel iets deed. Nu heb ik hem weer in de armen van dat meisje geduwd. Dat doet me eerlijk gezegd wel wat, maar ik denk dat het voor mij beter is om geen contact meer met hem te hebben. Hij hoopt op een vriendschap in de toekomst, maar ik heb laten weten dat ik hier niet vanuit wil gaan. Soms doet het pijn, soms weet ik de pijn te relativeren.. Het is toch even slikken nu ik er definitief een einde aan heb gemaakt. Zo ervaart hij het ook, definitief een einde aan ons..



Ik heb dit ook moeten doen en het deed vreselijk veel pijn. Maar anders had het nu nog erger geweest. Het is een maand geleden en ik heb het er nog moeilijk mee, maar het wordt wel beter.

Ik heb wel nog af en toe een berichtje gehad of een tweet (ik volg hem niet en hij mij niet dus dat was vreemd. Die leest ie dus blijkbaar nog?)

En dat vind ik nog heel moeilijk want heb ook echt duidelijk gezegd dat ik dat niet wil en toch doet ie het.

Maar uiteindelijk wordt het beter. Hoop ik. We zitten in hetzelfde schuitje dus ik snap je sowieso helemaal.

Hey jij ook nog wakker? Pff warm he?

Al het contact verbreken. Ik heb ook tegen mijn vrienden gezegd dat ik niks meer over haar wil horen.

Dat gaf me meteen een stuk rust.

Loec geef je ex eens het gevoel dat ie je echt kwijt is. Dan heb je nog een kans dat hij niet twijfelt, maar zeker weet dat ie je terug wil.

En als dat eenmaal is ben jij misschien wel allang over hem heen.

Je moet iemand ook de kans geven om je te missen. Soms werkt het ook om te laten zien dat het beter met je gaat of om de ander te laten zien dat jij ook aantrekkelijk bent. Door bijvoorbeeld leuke foto's op facebook te plaatsen. Of een mooie selfie te maken. Dat je best verder kan zonder hem. En dat jij ook gewilt bent.

Een onafhankelijke man of vrouw is aantrekkelijker dan eentje die maar blijft stalken. Maar ik weet hoe moeilijk het is, nu zullen je selfies wss niet echt mooi worden.

Je moet het eerst goed voor jezelf afsluiten, dan pas kun je vrolijk verder leven maar doe het niet met de intentie om hem terug te krijgen. Maar ga echt verder met je leven.

Er zijn nog zoveel leuke jongens op de aardbol!! De kans zou klein zijn dat er niemand bestaat die leuker is dan hij. Stort je ff op iets anders. Alles komt goed.

Ik dacht 3 weken geleden dat het niet zou stoppen. Maar op een gegeven moment word je afgestompt. Je ziet ook steeds meer negatieve punten. En praat met mensen. Die zien de negatieve kant van je ex ook wel.

P.s vergeet niet goed te eten en te slapen!! Middagdutjes doen ook goed. Eet fruit

Om te reageren op je allereerste berichtje. Ik kwam uit een fantastische 18 jarige relatie. Laatste jaar ging iets minder met moeilijke omstandigheden. Uit het niets gedumpt. Zeer pijnlijk en voelde me een stuk vuilnis wat aan de kant gegooid was.

Ik ben ruim een jaar een wrak geweest. Daarna langzaam aan gaan daten. Helpt je zelfvertrouwen en ontwikkeling. Nu twee half jaar later gelukkiger dan ooit.

Je gaat er niet snel uitkomen maar geloof me je komt er zo veel beter en sterker uit.

Mooi anoniem dat je er zo goed uit bent gekomen!



Ik merk wel dat ik het hele dagen maar weer lastig vind! Wanneer whatsapp teveel en te enthousiast?

@Beertje_Pooh, dankjewel! Ik ga het zeker proberen, omdat ik weet dat ik er uiteindelijk beter uit zal komen dan wanneer ik erin blijf hangen. Het rare is dat ik geen behoefte heb aan contact, maar dat ik hem niet kwijt wil. Al zal ik hem nu een maand niet spreken, dan zou het mij niets uitmaken. Ik wil hem gewoon niet kwijt.. Hoe kom ik van dit gevoel af? Ook knap van jou dat je ook tot dat inzicht bent gekomen! Het is in het begin even lastig, maar de tijd zal ervoor zorgen dat we het meer gaan loslaten. Hoop ik. Je woorden helpen enorm. Het zorgt toch voor een geruststelling. We zullen de komende weken zien hoe diep zijn gevoelens zitten voor mij. Hij heeft gezegd dat hij gevoelens meer voor me had.



@Missmadame, het valt me zeker zwaar dat ik er nu een definitief einde aan heb gemaakt. Ik heb ook geen hoop meer dat het goedkomt of dat we ooit weer bij elkaar zullen komen. Mede vanwege dat meisje. Ik moet er even doorheen.



@Enchantedjewell, het voelt goed om te weten dat ik gelukkig niet de enige ben op dit moment die door deze ellende gaat. Al vind ik het voor jou natuurlijk ook super vervelend! Doordat mijn ex telkens weer contact heeft gezocht, blijf ik telkens in het verleden hangen en daardoor kan ik ook gewoon niet verder. Het is alsof ze vergeten wat we hebben gezegd en maar doen waar ze zelf behoefte aan hebben zonder rekening te houden met de ander.



@Zewasalles, hij moest donderdag zelfs huilen toen ik op het punt stond het contact te verbreken. Hij wilde mij echt niet kwijt, misschien had ik toen moeten doorzetten om tot hem door te dringen. Maar daar kan ik nu niets meer aan doen. Ik denk eerlijk gezegd ook niet dat het hem wat kan schelen nu het contact weg is. Hij heeft voor dat meisje gekozen, dus zijn ogen en hart zullen op haar gericht zijn. Dankjewel voor je steunende woorden en de tips. Ik zie het zelf niet helemaal zo helder vanwege het verdriet.



Hoe gaat het nu verder met iedereen? Lekker aan het genieten van het warme weer? Over een weekje vertrek ik naar China toe! Even wat cultuur snuiven, hopelijk zal mij dat goed doen

@ LOEC , ik ben blij dat het je wat gerusstelling geeft, het is gewoon ontzettend lastig.. en ik begrijp precies wat je bedoeld.. ik kan ook prima zonder het contact, maar.. ja wil hem ook niet kwijt ( ook al ben ik dat al).

En je komt heel erg sterk over, dus ook jij gaat er doorheen komen, wij allemaal!



ik zit me hier keihard in te houden niks meer te appen, hebben even contact gehad over ons zoontje, ik ben gewoon vriendelijk, maar toch afstandelijk gebleven, dit gaat nu een week zo.



maar vindt het heel moeilijk, wil hem het liefst van alles vragen, wat doe je? ga je naar dat en dat festival? is er al een ander etc...



Maaaar!!!! ik doe het niet, ik wil hem echt gaan laten zien dat ik afstand neem en niet meer met hem bezig ben ( al ben ik dat wel).

Ik zal moeten, want ik schiet er niks mee op om alles te vragen, oke dan weet ik het.. en dan? dan kan ik me zorgen gaan maken..



het verlies van de controle, het deel uit maken van zijn leven, en het geen relatie meer hebben... is lastig.



Maar ik vertrek maandag voor 11 dagen naar de zon samen met een vriendin, dus ik ga ook even mijn hoofd leegmaken

Ik ben wel jaloers op jullie met een vakantie in het vooruitzicht! En niks genieten van het weer: ik zit gewoon op kantoor

@Missmadame, ik was bijna niet gegaan vanwege mijn ex. Ik ben blij dat ik nu uiteindelijk toch even wegga! In dit weer op kantoor zitten lijkt me echt niet prettig.



@Beertje_Pooh, ik voel me ook wat sterker dan een paar dagen geleden en misschien komt het doordat ik het contact heb verbroken. Wat je ook zegt, het heeft geen zin om te weten wat hij aan het doen is en of er een ander is, het zal je namelijk alleen maar pijn doen en zorgen wekken. Het lijkt me wel lastig dat je samen een kind hebt, want dan ben je genoodzaakt om contact te houden. Goed van je dat je het beperkt houdt, ik weet dat het lastig is.. Nu ik het contact heb verbroken ben ik niet telkens bezig met het contact met hem. Dat was ik voorheen wel. Je neemt de woorden uit mijn mond, het verlies van de controle, deel uit maken van zijn leven en geen relatie meer hebben. Het gewoon kwijt zijn van deze dingen maakt het lastig. Maar we komen er wel!

Gelukkig hebben we airco



Ik ga dit najaar nog 2x weg en naar Lowlands .

En geen contact helpt echt. En een andere leuke (rebound) vent tegenkomen ook.

Hoi meiden, ik ben een beetje laat om in te haken op dit topic maar ik zou graag mijn verhaal kwijt willen.. ik lees al een tijdje met jullie mee maar afgelopen vrijdag is mijn relatie uit gegaan om wel een heel bizarre reden...



Al vanaf het begin van de relatie tussen mij en mijn vriend heeft mijn schoonmoeder mij niet geaccepteerd. Ik kwam ook snel na zijn ex, dus ik kon me er wel enigzins in vinden dat ze het er moeilijk mee had. Ik heb vanaf het begin eigenlijk altijd initiatief en interesse in haar getoond, kwam samen met vriend op bezoek, zijn regelmatig ergens naartoe gegaan etc. De klik was er nooit echt, maar het was oké. Mijn vriend had in het begin van onze relatie nog wat problemen met zichzelf i.v.m. onverwerkte zaken rondom zijn scheiding die nogal heftig is geweest. Daar heeft hij aan gewerkt en we hebben hierna bewust voor elkaar gekozen.



we hadden inmiddels 2 jaar een relatie, en we zijn alweer een jaar verder na de "nieuwe start". Echter is de band met mijn schoonmoeder steeds meer verslechterd omdat ze mij niet goed genoeg vond voor haar zoon. Nadat wij weer voor elkaar kozen vorig jaar heeft ze, toen hij even 10 min. weg was, tegen me gezegd dat ze me vanaf het begin al niet heeft geaccepteerd. Ik zou hun humor niet begrijpen en er was nog meer mis met mij. Dit alles achter zijn rug om. Zulk soort dingen. Ze heeft de afgelopen maanden geprobeert steeds te manipuleren door te zeggen dat ik zijn hele huis moest schoonmaken omdat hij 70 uur werkt in de week. (ik woon niet bij hem, ben er zelf 3 dagen in de week en werk daarnaast ook fulltime). Ze zegt tegen hem dat hij door mij al zijn vrienden kwijt raakt, waar ook niks van waar is want ik ben helemaal geen type dat dingen verbied, controleert of wat dan ook. Ik heb zijn familie ook allemaal niet op facebook (want dat wilde ze niet?) en dus nauwelijks contact. Mijn ex was sowieso al geen type met veel vrienden dus hoe kon hij ze dan kwijt raken? Hij werkte teveel om echt hechte vriendschappen te kunnen onderhouden.



Ik had mijn ex- schoonfamilie ook 3 maanden niet gezien begin dit jaar omdat ze me gewoon niet meer hoefde te zien, met de reden omdat ze me gewoon niet mochten. Ze hadden ook tegen mijn ex vriend gezegd dat hij het beter kon uitmaken met mij maar mijn ex vriend zei dat ze mij gewoon maar moesten accepteren! Dit was net weer een beetje overgewaaid en ik was weer een paar keer samen met hem langsgekomen.... Mede op moederdag en schoonmoeders verjaardag. Maar zelf heb ik geen enkele felicitatie gekregen van zijn familie toen ik zelf laatst jarig was. Terwijl mijn ouders hem zelfs nog een cadeautje hebben gegeven toen hij jarig was! Wat een verschil...



Maar goed, om er even op terug te komen: Mijn ex begreep dit van het huishouden ook, dat dat niet geheel mijn taak is. Maar zelf tijd voor het huishouden had hij dus ook niet echt en een werkster vertrouwde hij niet i.v.m. veel vertrouwelijke info over zijn 2 bedrijven die in huis liggen, evenals cash geld. Wat ik ook wel enigzins begrijp. Dus mijn schoonmoeder bood aan om dan een keer in de week even door het huis te gaan, want ze werkt toch niet.



Nja prima dacht ik, als mijn vriend zijn moeder met zijn huishouden belast dan is dat niet mijn probleem. Als ik er maar niet op wordt aangekeken als het niet gebeurd want dat is gewoon niet rechtvaardig voor de 3 dagen dat ik er ben. Nou dat was de grootste fout ever. Ze belde me vorige week in alle staten op dat ik een smeerlap ben, omdat er wat make up doekjes op mijn nachtkastje lagen. Dat mijn vuile was (4 kledingstukken) in het WAS hok lagen en mijn schone kleding in de bijkamer aan het drogen was op het droogrek. Ze was erg agressief dat ik er een puinhoop van maakte en dat ik niet meer mocht wassen bij mijn vriend thuis. Ik werd natuurlijk best wel emotioneel omdat ze zo tekeer ging en was nota bene op mijn werk. Ik vroeg haar of we het van aankomend weekend face to face konden uitpraten, maar dat wilde ze niet want niemand hoefde mij meer te zien. Ze heeft me bedreigd met "hou de eer aan jezelf en maak het uit met vriend, want anders ga je het nog heel moeilijk krijgen meisje".



En nog dingen als: De liefde van vriend (nu ex) voor jou zit toch niet diep. Vriend zijn ex was erg maar jij bent 10 keer erger. Ze wist ook te vertellen dat ik wel vaak met een vriendin weg ga etc. Die ik in zijn stad heb leren kennen (want het was ook nog een lange afstandsrelatie, dus was ik vaak een lang weekend bij hem). Ik werd dus ook nog eens heel erg via via in de gaten gehouden via facebook! Ik had nog aan mijn schoonmoeder gevraagd of ik afgelopen weekend naar haar toe kon komen om het uit te praten, maar ze zei dat niemand mij meer hoefde te zien. Het was echt heel erg, en heb daarna mijn ex helemaal overstuur opgebeld. Hij is toen naar zijn moeder toe gegaan en nu hebben zijn ouders tegen hem gezegd dat hij moet kiezen. Of ik, zijn (ex)vriendin. Of zij, zijn ouders. Hij heeft tegen ze gezegd dat hij voor mij koos en is boos weg gegaan. Maar dit is gewoon te ziekelijk voor woorden en was helemaal in de war, want zijn ouders zijn zijn alles en zij werken zelfs in een van zijn bedrijven. Er wordt gedaan alsof ik een soort werkloze drugsdealer ben die op zijn zak teert, maar ik ben gewoon iemand met een gediplomeerde sociale baan, werk fulltime, netjes opgevoed, netjes gekleed, ik deed daar altijd de boodschappen i.v.m. ik ook eigen bijdrage wilde leveren, ik kookte elke avond als ik bij hem was en heb zelf ook een deel bijdrage aan het huishouden wat ik helemaal niet erg vind, zolang ik maar niet elke week 4 uur sta te soppen op mijn vrije dag! Dat was mijn enige voorwaarde. De standaard dingen deed ik eigenlijk vrijwel altijd zoals spullen achter mn kont opruimen, incl de zooi van mijn vriend. Ook het overige huishoudwerk zoals handdoekenwasje, wc, stofzuigen etc. Maar er mocht blijkbaar niet geleefd worden in huis en ik kreeg alles op mijn dak bij het geringste troepje.



Hoe kunnen de ouders van een 27 jarige man zich zo bemoeien met zijn privé leven? Hij loopt al bijna tegen de 30 aan! En hoe kan je überhaupt zoiets tegen je kind zeggen, dat je diegene niet meer wil zien omdat je het niet eens bent met zijn relatiekeuze? Hou je dan wel van je kind? De reden is totaal ongegrond en onvolwassen.



Ik was dus vorige week weer naar vriend toe gegaan en die vertoonde nogal akward en ongemakkelijk gedrag. Hij kon me niet echt meer aankijken en deed vreemd. Ik dacht, ik laat hem gewoon.. want het is logisch dat hij van slag is door zijn ouders. De dag erna deed hij weer vaag en heb ik, nadat ik natuurlijk weer voor ons had gekookt, gevraagd of hij zijn moeder nog had gesproken. Dit was niet het geval en hij zei dat hij het allemaal niet meer trok. Met andere woorden: ik kies toch voor mijn ouders. Maar hij kreeg het zijn bek niet uit. Ik ben toen mijn spullen gaan pakken in een hysterische bui en heb alles incl de halve inboedel (die ik voor ZIJN huis had gekocht om het wat op te leuken) bij elkaar gepakt. Hij hield me niet tegen, hielp me zelfs met de spullen inladen. Hij vond zichzelf heel erg zielig, want ja "wat moest hij anders doen, het waren zijn ouders". Nou sorry, maar wat ben je voor slappe zak als je je laat chanteren door je ouders. Hij js godver 27 jaar oud, maar zijn mammie doet zijn was, zijn huishouden en nu gaat ie waarschijnlijk ook 7 dagen in de week bij zijn mammie vreten want koken voor zichzelf doet ie niet. Tenzij hij natuurlijk al gauw een nieuw slachtoffer heeft gevonden.



Ik voel me zo stom dat ik hier nog zo lang in ben mee gegaan. De navelstreng tussen hem en zijn moeder is nooit doorgeknipt, het is zo'n ongezonde relatie! De schuld ligt daarom ook grotendeels bij hem. Hij liet zijn moeder zo ver in zijn privé leven toe. Ik walg ervan. En het ergste is nog dat zijn ego zo groot is dat hij vind dat hij het recht heeft op een vriendin of moeder die alles voor hem doet "omdat hij zoveel werkt". Elke avond als ik er was stond zijn bordje vreten er, en dan geen goedkope dingen bij wijze van. Ik kwam daar elk weekend helemaal heen gereden vanuit mijn werk. Hij werkte alleen maar en lag bijna altijd te slapen als hij er wel was. Af en toe gingen we uit eten of naar de bioscoop, en o hij had ook altijd een winterdip als excuus om sagerijnig te zijn. Veel van zijn geld zag ik overigens ook niet, dus het was niet dat als ik wel 4 uur zijn huis zou soppen op een dag dat hij me dan eens een extra weekendje weg nam ofzo. Ook dat wilde hij niet en op vakantie had ie ook geen tijd en geld voor, want hij gaf zichzelf het minimum salaris en de rest waren investeringen in zijn bedrijven. Waardering was ver te zoeken en hij sloeg nooit eens een arm om me heen als ik verdriet had of überhaupt een keer. Seks hadden we nadat hij de hele avond op zijn telefoon filmpjes had zitten kijken of had liggen slapen, waardoor ik eerlijk gezegd ook nooit meer zin had. Ik zie nu dat het beter is dat het nu over is. Dit was gewoon door de zure appel heen bijten. Ik hield me gewoon steeds vast aan de schaarse momenten, de man waarop ik straalverliefd was geworden en mij in het eerste half jaar overal mee naartoe nam met het hoogtepunt parijs. Er was gewoon niks meer van deze man over. Ik voel me zo genept. Toch mis ik hem echt wel en we hebben ook geen een contact meer gehad. Behalve dat hij nog geld heeft overgemaakt van iets wat ik nog terug kreeg en gisteren doodleuk een foto likede op facebook die ik had geplaatst. Als een soort na trap ofzo. Het is nu 5 dagen later en die zeurende pijn is er nog steeds. Ik heb ook het idee dat ik serieus niemand meer zal vinden met wie ik zo'n klik heb. Of in ieder geval de klik waarvan ik DACHT dat ik met mijn ex had. Ik hoop dat ik snel verder kan met mijn leven... sorry voor het mega lange verhaal.

hoi @dlafx, eerst heel veel sterkte, het is super vers en daardoor nog extra zwaar!!



ik heb niet alles helemaal gelezen,was zo'n verhaal hihi.. maar ik snap je helemaal. Het is bij mij hetzelfde.



ik kreeg pnd, en daardoor chagerijnig, in mezelf gekeerd, en zocht regelmatif ruzie etc. Na een ruzie ging die bij zijn ouders klagen, en sindsdien is er haat.. zijn moeder had me ook al nooit geaccepteerd wat ik ook deed, ook ik deed het huishouden nirt goed, bepaalde teveel voor hem, hij raakte door mij vrienden kwijt, hij was niet meer spontaan etc..



na de breuk, is er echt haat ontstaan van uit hun, ze zijn enorm tegen me te keer gegaan, zeggen dat ik hun zoon kapot heb gemaakt, en ook hun.. heb zijn toekomst verwoest, etc etc. Ik ben alleen maar aardig gebleven en was in tranen..



we kwam weer bij elkaar in april, maar tegen mijn ex bleven ze zeggen dat ze me niet meer wilde.. hij ging met ons zoontje daar eten terwijl ik alleen thuis bleef... ik voelde me zo alleen..

hij bleef ook maar zeggen dat als die moest kiezen, hij voor mij koos... maar liever had dat ee het uit konden werken.



ik regelmatig contact gezocht voor een gesprek, maar geen gehoord gekregen.. ik werd compleet door de genegeerd..

na een ruzie, vertelde hij me begin mei ineens alweer dat hij het niet meer trok..



dit is echt onder invloed geweest van zijn ouderd, ik mag ook nooit 1 woord over ze zeggen... als ik zeg hoe absurd het is dat ik ons kind daar kan afzetten als ze oppassen, zodat we niet moeilijk hoeven te doen... nou dan heb ik het gedaan..



sinds de breuk eet hij daar ook regelmatig, zijn mama koopt kleren.. doet alles..



kortom ik snap hoe frustrerend het is.. maar tegen deze dingen kunnen we niks doen, je wordt er boos van, maar verdien je echt een vent die dit niet kan of wil oplossen?

En een bepaalde ruimte kunnen zijn ouders niet vullen, hij zit weer alleen aan tafel, hij ligt alleen in bed etc..



als zijn gevoelens diep zitten komt hij er nog wel achter, bij mijn ex heb ik die hoop bijna niet meer helaas... hoe graag ik ook wil..



maar bedenk goed wat jij wilt, wil jij echt zo'n man? en denk dan even met allern je hoofd en verstand...



en probeer met je boosheid niks te doen, echt geloof me.. ik lig avonden soms zo ontzettend boos te zijn hoe verknipt die familie is, en ze inderdaad nog aan de navelstreng zitten.. maar je wint er niks mee... je geeft hun een soort "zie je wel hoe ze is" en hij zal alleen bozer worden omdat je dat over zijn pappie rn mammie zegt..



sorry voor het kange verhaal, ga stoppen met typen, want voel me weer zo boos worden haha

Wat is dat toch met die schoonmoeders die een relatie zitten te zieken. Mijne deed dat ook echt verschrikkelijk erg. Weet ook zeker dat ze er een handje in heeft gehad.



Anyhow, Dalfx hij klinkt inderdaad als een vreselijk moederskind. Ontzettend sneu eigenlijk. Ik vind het knap dat je nu al in ziet dat je beter af bent zonder hem.

Je mag altijd hier je verhaal komen doen. Zo'n nare break is vast niet makkelijk om te verwerken.

Ik vroeg zelfs nog aan hem: Wat als dit nou met je ex was gebeurd en ze was niet vreemdgegaan etc. Maar je ouders vroegen nu hetzelfde aan jou, dat je moest kiezen. Had je je ex dan ook op straat gezet terwijl je al met haar was getrouwd etc? Zegt ie ja want mijn ouders zijn mijn alles. O M G. "In voor en tegenspoed" zeggen ze dan toch? Slappe zak. Ik zei: wat denk jij nou? Dat een verstandige weldenkende vrouw hier niet op afknapt dat je mammie alles voor je doet? Mag je nog zo ambitieus zijn in je werk, twee bedrijven hebben.. maar iedereen gaat op den duur zien dat jullie familie een ongezonde relatie heeft en dit zal altijd terugkomen. Zegt ie: nou dan blijf ik toch voor altijd vrijgezel. Hij vond zichzelf zo zielig. Bah.. het klinkt misschien echt stom, maar heb hem express niet verwijderd op facebook/whatsapp. Ook al doet het er niet meer toe, laat hem maar voelen dat mijn leven veel leuker is zonder hem. Ben zo boos. Waar ik eerst blaakte van zelfvertrouwen is dat nu zo ingedeukt. Alsof ik nooit goed genoeg zijn voor iemand, wat ik ook doe. Doordat ik zo erg ben uitgekotst door iedereen daar ben ik best wel introvert geworden en zit ik erg in mijn hoofd. Als je alles geeft aan iemand maar je wordt zo aan de kant gezet dan doet dat zoveel pijn. Maar ik probeer er positief naar te kijken. Ik kan nu iemand vinden die wel echt bij mij past.. en als ik sommige topics hier op het viva forum zie dan denk ik echt: count you're blessings. Ik ben jong, geen kinderen, het was maar een relatie van 2 jaar.. niet van 15 jaar. Dat probeer ik me gewoon voor te houden. Ik eet, ik slaap, en ik kan ook lachen. Ik had verwacht dat ik weer helemaal hysterisch zou zijn net als vorig jaar, toen hij ineens afstand wilde omdat hij nog dingen moest verwerken en ik hem 5 weken niet zag in onzekerheid. Vriendinnen zeggen dat ze klap misschien nog komt. Maar ik denk dat die klap al is gekomen voordat het over ging. Ik ben zo kapot gemaakt in deze relatie, ben zo vaak op de proef gesteld en ging zo ver over mijn eigen grenzen heen. Dat er ergens ook een opluchting is. Ik hoef eindelijk voor niemand meer op mijn tenen te lopen en zit eindelijk niet meer zo in de stress over dingen. Heb zo vaak gehuild tijdens mijn relatie, dat ik sinds de avond dat het over ging geen een traan meer heb gelaten. Misschien zijn je tranen gewoon op gegeven moment op voor iemand. Natuurlijk mis ik hem echt wel, maar daar tegenover stond elke keer zoveel stress.. het ergste vind ik dat ik me zo alleen voel. Ik ben echt een zorg type en hou ervan om voor iemand te zorgen. Tussen mijn vorige 3 relaties zat dan ook gemiddeld 8 maanden voordat ik weer een nieuwe vriend kreeg en verliefd werd. Maar dit keer voelt het anders. Ik denk dat het heel lang gaat duren voordat ik weer überhaupt gevoelens voor iemand kam krijgen..

welkom @dalfx

quote:Teddy91 schreef op 21 juli 2016 @ 09:35:

Gisteren een fantastische date gehad. Ik heb met hem gezoend, en raar maar waar ik heb kriebels in mijn buik. Nooit gedacht dat ik dit weer zou kunnen voelen... Terwijl ik hiervoor nog zo met mijn ex bezig was! Hij zit nu meer in mijn achterhoofd, het ebt echt weg.



Het mag ook wel na een half jaar toch?





Fijn teddy! Geniet ervan. Niet teveel verwachtingen hebben enzo en gewoon genieten van de momenten.

Mag ik vragen hoe je "aan hem bent gekomen?"

En wat je zegt, mag wel na een half jaar, ik snap dat je het fijn vindt dat het verdriet om je ex naar de achtergrond verdwijnt.





Hier gaat het nog redelijk hetzelfde. Verdriet blijft aanwezig, evenals het vele contact met mn ex.

Met name in verband met onze kinderen. Maar ook in verband met onze eigen dingen.. verdriet, twijfels, depressies..

Het gaat met mijn ex ook niet goed vertelt hij. Hij vertelt alleen geen duidelijke redenen. Wat mij weer aan het denken doet zetten.

Ik weet dat hij ruzie heeft met zijn vriendin. Ik weet ook dat hij me nog mist. Maar ik weet ook dat hij nu toch niet weg zal gaan bij haar of wat dan ook. En als hij dat wel doet, ik weet niet eens zeker of ik nog wel met hem terug samen wil zijn.



Het wordt me vaak gevraagd door mensen die ons kennen, of er nog een kans is voor ons. We hebben eigenlijk altijd gezegd "ja, we kijken wel hoe het loopt".

Maar ik weet het inmiddels niet meer. Ik hou van hem, tot op de dag van vandaag nog steeds even veel als toen we nog samen waren. Maar ik voel me ook zo verraden dat hij al die tijd met een andere vrouw is.



Afsluiten zou dan alleen vanuit mijn kant moeten komen, doe ik dat niet, dan blijven we zo nog wel tijden door gaan. We blijven elkaar aantrekken. Maar uiteindelijk ook weer afstoten omdat er een ander in het spel is.



De kinderen zijn in de vakantie 3 weken hier en 3 weken daar. Ik vind dat erg moeilijk. Vooral om de snoetjes van de kinderen te moeten zien als ze zeggen dat ze wel vinden dat ze ons lang moeten missen. Vorig jaar hebben we nog samen dingen gedaan. Dat vonden ze erg fijn. Wie weet kan dat dit jaar ook wel.

Ik ben na bijna 2 jaar niet meer samen te zijn wel klaar met mezelf zo rot te voelen.

ik hoop dat er op welke manier dan ook iets veranderd. Of de afsluiting of we gaan er weer voor. Dit onduidelijke is enorm vermoeiend.

Jaaa tuurlijk mag dat wel!

Wees bij dat je ex nu meer in je achterhoofd zit. Yes!

Ik ben echt blij voor je Teddy, wat leuk zeg om te horen, dat je kriebels in je buik hebt.

quote:Teddy91 schreef op 21 juli 2016 @ 09:35:

Gisteren een fantastische date gehad. Ik heb met hem gezoend, en raar maar waar ik heb kriebels in mijn buik. Nooit gedacht dat ik dit weer zou kunnen voelen... Terwijl ik hiervoor nog zo met mijn ex bezig was! Hij zit nu meer in mijn achterhoofd, het ebt echt weg.



Het mag ook wel na een half jaar toch?



Teddy wat leuk! Zeker mag dat nette tijd hoor!



geniet ervan