Relaties
alle pijlers
Technisch gezien was het geen vreemdgaan, maar toch...
vrijdag 5 oktober 2012 09:39
Zo een lekker wazige titel.
Mijn partner en ik hebben last van wat sleur in de relatie. Op zich niet vreemd, druk gezin, druk leven, minder tijd voor elkaar. Ik ben zelf nogal een flirt. Partner kreeg iemand van lang geleden op facebook en daar bleek dat zij hem en hij haar indertijd leuk vond. Er werd wat geflirt in de chat. Geen probleem, ikzelf weet hoe vleiend een beetje flirten kan zijn.
Alleen sloeg partner een beetje door. Dacht (te) ver door aan hij en zij samen, kreeg van die pretlichtjes in zijn ogen en begon zich verliefd te gedragen. Het chatten en het flirten gingen mij te ver. Hij meldde zich aan op de datingsite waar zij ook staat etc. Daar was ik het niet bepaald mee eens. Hij gaf aan haar te verwijderen als ik dat wilde. Dus ik zei verwijder haar maar. Dat zou hij doen, want hij wilde mij, onze relatie wilde hij niet kwijt enzovoort.
Vervolgens bleef hij met haar chatten. In die chat maakten ze plannen om achter mijn rug om af te spreken, contact te houden via sms/ping/whatapp etc. Hij wilde een andere mail en facebook erbij maken zodat ik er niet achter zou komen etc. Ik was ineens een ex met wie hij het eventueel nog wel wilde proberen en die hysterisch en overdreven en stom/dom deed om hem te vragen haar te verwijderen.
Ik kwam daar achter en ben ontploft. Niet zozeer omdat hij interesse had in een ander, dat kan gebeuren, maar omdat hij achter mijn rug om mee doorgaat en niet aangeeft dat hij iets mist in de relatie. Niet praten over waar je mee zit, nee je gevleid voelen door iemand op de chat van wie je niet eens meer weet hoe ze er uit ziet en met wie je drie dagen weer contact hebt en dáár dan je relatie en gezin voor op het spel willen zetten.
Anyway, ze is verwijderd, nummers zijn verwijderd, hij zit niet meer op de datingsite en we hebben inmiddels veel gepraat. Technisch gezien is hij niet vreemdgegaan. Maar het zit me toch niet lekker. Mijn vertrouwen heeft een behoorlijke deuk opgelopen en ik weet eigenlijk niet zo goed wat daarmee te doen. Ik kan in zijn telefoon, facebook en mail als ik wil. Ik kan alles controleren. Maar dat vind ik eigenlijk ook niet fijn. Ik ben zijn moeder niet en tegelijkertijd heb ik behoefte om wel die controle te hebben. Ik ben gewoon gekwetst.
Iemand tips?
Mijn partner en ik hebben last van wat sleur in de relatie. Op zich niet vreemd, druk gezin, druk leven, minder tijd voor elkaar. Ik ben zelf nogal een flirt. Partner kreeg iemand van lang geleden op facebook en daar bleek dat zij hem en hij haar indertijd leuk vond. Er werd wat geflirt in de chat. Geen probleem, ikzelf weet hoe vleiend een beetje flirten kan zijn.
Alleen sloeg partner een beetje door. Dacht (te) ver door aan hij en zij samen, kreeg van die pretlichtjes in zijn ogen en begon zich verliefd te gedragen. Het chatten en het flirten gingen mij te ver. Hij meldde zich aan op de datingsite waar zij ook staat etc. Daar was ik het niet bepaald mee eens. Hij gaf aan haar te verwijderen als ik dat wilde. Dus ik zei verwijder haar maar. Dat zou hij doen, want hij wilde mij, onze relatie wilde hij niet kwijt enzovoort.
Vervolgens bleef hij met haar chatten. In die chat maakten ze plannen om achter mijn rug om af te spreken, contact te houden via sms/ping/whatapp etc. Hij wilde een andere mail en facebook erbij maken zodat ik er niet achter zou komen etc. Ik was ineens een ex met wie hij het eventueel nog wel wilde proberen en die hysterisch en overdreven en stom/dom deed om hem te vragen haar te verwijderen.
Ik kwam daar achter en ben ontploft. Niet zozeer omdat hij interesse had in een ander, dat kan gebeuren, maar omdat hij achter mijn rug om mee doorgaat en niet aangeeft dat hij iets mist in de relatie. Niet praten over waar je mee zit, nee je gevleid voelen door iemand op de chat van wie je niet eens meer weet hoe ze er uit ziet en met wie je drie dagen weer contact hebt en dáár dan je relatie en gezin voor op het spel willen zetten.
Anyway, ze is verwijderd, nummers zijn verwijderd, hij zit niet meer op de datingsite en we hebben inmiddels veel gepraat. Technisch gezien is hij niet vreemdgegaan. Maar het zit me toch niet lekker. Mijn vertrouwen heeft een behoorlijke deuk opgelopen en ik weet eigenlijk niet zo goed wat daarmee te doen. Ik kan in zijn telefoon, facebook en mail als ik wil. Ik kan alles controleren. Maar dat vind ik eigenlijk ook niet fijn. Ik ben zijn moeder niet en tegelijkertijd heb ik behoefte om wel die controle te hebben. Ik ben gewoon gekwetst.
Iemand tips?
vrijdag 5 oktober 2012 16:43
Monsterpinquin, ik ben het dan ook niet met je suggesties eens. Mijn partner heeft wel behoefte aan aandacht (blijkbaar, want dat gaf hij dus niet aan) op een manier die er een tijdje niet is geweest tussen ons. Alleen zijn manier van dat aanpakken (zoek een ander) is een manier die zeker niet de mijne is. Er is een verandering nodig om onze relatie te redden en goed te houden. We hebben afspraken gemaakt om te zorgen voor meer aandacht en tijd voor elkaar. Dit houdt alleen niet in dat ik van plan ben om te gaan zorgen voor oppas etc. Daar mag hij op dit moment het voortouw innemen. Hij zegt mij te willen en onze relatie te willen redden, dan mag hij dat laten zien ook.
vrijdag 5 oktober 2012 16:47
Fiona, wat een heftig verhaal.. sjongejonge..
Maar wat je hier als laatst zegt is ook wel zo, dat hij dan 2 stapjes harder moet zetten, maar het is van beide kanten geven en nemen he. Waarbij hij in het begin wel meer moet geven om jou te laten zien, maar dat moet ook weer niet te lang duren dat hij het op zich draagt he?! Hij moet wel vechten, ben ik het mee eens maar op een gegeven moment zeggen van oke het verleden is het verleden en we kijken nu vooruit (zonder dat als er ruzie oid is dat erbij wordt gehaald)
Maar wat je hier als laatst zegt is ook wel zo, dat hij dan 2 stapjes harder moet zetten, maar het is van beide kanten geven en nemen he. Waarbij hij in het begin wel meer moet geven om jou te laten zien, maar dat moet ook weer niet te lang duren dat hij het op zich draagt he?! Hij moet wel vechten, ben ik het mee eens maar op een gegeven moment zeggen van oke het verleden is het verleden en we kijken nu vooruit (zonder dat als er ruzie oid is dat erbij wordt gehaald)
vrijdag 5 oktober 2012 16:48
Zijn we gelijkwaardig? Hmmm, ik denk het niet meer in ieder geval. Door de omstandigheden is het scheef gegroeid. Dat besef was er al eerder. Het apart gaan wonen heeft hier wel een verbetering gegeven. Ik werd minder de verzorgende en meer de partner. Hij was in de loop der tijd heel afhankelijk van mij geworden en ik wilde dat niet meer. Ik vond dat bijna verstikkend. Dat afhankelijk zijn is een stuk minder geworden. Dat maakt ons al een stuk gelijkwaardiger. In het zorgen voor de kinderen etc. zijn we nog niet gelijkwaardig. We hebben nogal zorgintensieve kinderen en dat is iets wat veel verantwoordelijkheidsgevoel vraagt en veel tijd en aandacht vergt. Niet zijn sterkste kant, dus in dat opzicht zijn we niet gelijkwaardig.
vrijdag 5 oktober 2012 16:53
Je geeft hem iig de kans, en dat is al heel wat. Hij moet ook zelf leren staan hoor en niet afhaneklijk zijn. Zelf je leven hebben en je relatie heb je erbij, niet dat dat compleet je leven gaat lijden. Duidelijke afspraken en vooral over alles blijven praten of het nou leuk is of niet. Elkaar de aandacht geven die nodig is, van beide kanten! Denk dat jullie dan een heel eind gaan komen komende tijd
vrijdag 5 oktober 2012 16:54
vrijdag 5 oktober 2012 17:18
Fiona, hij mag zeker flink moeite voor jou gaan doen de komende tijd. Maar zeg dat wel duidelijk tegen hem. Dat je ervoor wilt gaan (al dan niet een bepaalde periode) en dat je van hem verwacht dat hij er energie in steekt om samen leuke dingen te doen en samen tijd door te brengen (en de oppas te regelen).
Mijn ervaring is, dat mannen niet weten wat ze nou moeten doen om het goed te maken. Zeggen dat je leuke dingen wilt doen die hij mag regelen, maakt het duidelijk. En als hij er dan niets mee doet, weet je ook genoeg en kan het niet liggen aan onduidelijkheid.
Mijn ervaring is, dat mannen niet weten wat ze nou moeten doen om het goed te maken. Zeggen dat je leuke dingen wilt doen die hij mag regelen, maakt het duidelijk. En als hij er dan niets mee doet, weet je ook genoeg en kan het niet liggen aan onduidelijkheid.
vrijdag 5 oktober 2012 18:53
Ik heb al gezegd dat ik even tijd nodig heb om mijn wirwar aan emoties uit te laten 'razen'. En dat hoewel hij dat misschien niet leuk gaat vinden, ik niet er gewoon overheen kan stappen. Dit is iets waar ik doorheen moet. Ik heb overwogen om het gewoon weg te stoppen, maar ik merk dat dat niet gaat. Ik ben gekwetst, het doet pijn, mijn vertrouwen is beschadigd, ik twijfel over wat de relatie waard is, wat ik voor hem beteken. Dat kan ik niet gewoon weg stoppen. Dus is het nu even heel wisselend en niet zo leuk. Ik heb mezelf twee weken gegeven om hiermee bezig te zijn. Dan wil ik een streep onder de achtbaan zetten en kijken hoe we er dan voorstaan.
Duidelijkheid is inderdaad een goede. Ik moet zeggen wat ik van hem verwacht, want ernaar raden gaat hem toch niet lukken.
Duidelijkheid is inderdaad een goede. Ik moet zeggen wat ik van hem verwacht, want ernaar raden gaat hem toch niet lukken.
vrijdag 5 oktober 2012 18:57
Heel goed Fiona, neem je eigen tijd om even uit te razen, alle woede en wrok eruit te gooien. Zorg dat hij je echt even met rust laat en niet gaat pushen en jullie vanuit daar verder kijken hoe en wat nu verder. Maar ook dan zou hij niet pushend moeten reageren, jou je tijd geven om dingen te verwerken. Al gaat het hem niet snel genoeg, zeer jammer dan voor hem!
vrijdag 5 oktober 2012 18:58
Dat hij dat niet zo leuk zal vinden is niet zo belangrijk, als je dit wil verwerken zal je door die wirwar heen moeten, je woede uiten, je teleurstelling, alles. Hij heeft dit veroorzaakt en dat mag ie voelen ook. Anders heb je kans dat het onderhuids blijft sluimeren en dat zal de relatie ook niet ten goede komen.
Ik wil trouwens ook even gezegd hebben dat ik je heel sterk over vind komen.
Ik wil trouwens ook even gezegd hebben dat ik je heel sterk over vind komen.
vrijdag 5 oktober 2012 19:09
Bekend verhaal voor mij en geloof me, je blijft altijd op je hoede. Tot de bom een keer barst en je naaktfoto's gaat tegenkomen op de laptop. Dan kies je ervoor op te stappen en blijkt ie een compleet dubbelleven te hebben gehad. Een beerput gaat open... Auw... Dan wordt ie net zo'n psychologische stakker als bing uit gtst.. Maar als je sterk genoeg bent blijf je bij hem weg... En achteraf ben je daar heel blij om.
Sterkte
Sterkte
vrijdag 5 oktober 2012 19:11
Meid, hij is gewoon vreemd gegaan hoor, dan wel niet lichamelijk maar wel emotioneel.. Het geen , waarom zou ik vertrekken is dat hij contact en aandacht bij een andere vrouw zoekt.
Nee, zou ik niet accepteren, loopt hij op een dag door de stad komt die wel een dame tegen waar hij het bed mee in duikt.
Ik denk dat je hem nooit meer volledig kan vertrouwen en ik denk ook niet dat hij vooraltijd jou trouw kan blijven als hij dat nu ook al niet 'echt' kan.
Je verdient véeel beter!
Nee, zou ik niet accepteren, loopt hij op een dag door de stad komt die wel een dame tegen waar hij het bed mee in duikt.
Ik denk dat je hem nooit meer volledig kan vertrouwen en ik denk ook niet dat hij vooraltijd jou trouw kan blijven als hij dat nu ook al niet 'echt' kan.
Je verdient véeel beter!
Weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet
vrijdag 5 oktober 2012 19:27
Het is nogal uit de hand gelopen, maar ik zou niet m'n gezin voor zoiets opgeven. Dames die hier beweren dat je hem moet dumpen, snappen vast niet de impact hiervan oftewel hebben zelf geen gezin. Maar je hoeft niet alles te pikken en je hebt je tanden laten zien. Houd jij nog van hem? Soms leiden je emoties je liefde en meestal brengt dat ongeluk. Heb je op hartniveau nog een connectie met hem? Het is makkelijk gezegd en killing, maar kijk hoe het zich ontwikkeld. Kijk wat hy doet, niet naar wat hy zegt.
vrijdag 5 oktober 2012 20:59
Fiona, hij heeft je gewoon bedonderd. Emotioneel vreemdgaan. Wij hebben hier hetzelfde gehad. Nog weet ik niet zeker hoe ver het is gegaan maar ik heb er ook geen behoeft meer aan om dat te weten. Wij zijn in therapie gegaan en daar kwam heel wat uit. Klein verschil was wel dat hij hier alle contact verbroken heeft en er ook voor de volle 100 procent voor gaat. Of dat het resultaat is van het feit dat ik al een ander huis, andere scholen en een advocaat geregeld had weet ik niet. Heel eerlijk gezegd hadden we allebei een enorme schop onder de kont nodig. Begrijp me niet verkeerd, ik ben nog steed pislink om wat ie gedaan heeft. De bom die hij onder ons gezin heeft gelegd, maar ik heb wel gekozen om bij hem te blijven en vind dat ik er dan ook voor moet gaan. Dat wil niet zeggen dat alles vergeten en vergeven is, zeker niet. En nog 1 zo'n geintje en het is einde verhaal. Maar ik merk wel dat het ongemakkelijke gevoel, die onrust die je nu ongetwijfeld voelt, etc. langzaam wegebt. Ik ben hierdoor veranderd, maar of ik bij hem blijf of een andere relatie begin, dat deel van mij zal niet meer veranderen. Een soort onschuld die er was is voor altijd weg. Het is hier nu zo'n 9 maanden geleden.
zaterdag 6 oktober 2012 08:45
quote:astrid1974 schreef op 05 oktober 2012 @ 20:59:
Fiona, hij heeft je gewoon bedonderd. Emotioneel vreemdgaan. Wij hebben hier hetzelfde gehad. Nog weet ik niet zeker hoe ver het is gegaan maar ik heb er ook geen behoeft meer aan om dat te weten. Wij zijn in therapie gegaan en daar kwam heel wat uit. Klein verschil was wel dat hij hier alle contact verbroken heeft en er ook voor de volle 100 procent voor gaat. Of dat het resultaat is van het feit dat ik al een ander huis, andere scholen en een advocaat geregeld had weet ik niet. Heel eerlijk gezegd hadden we allebei een enorme schop onder de kont nodig. Begrijp me niet verkeerd, ik ben nog steed pislink om wat ie gedaan heeft. De bom die hij onder ons gezin heeft gelegd, maar ik heb wel gekozen om bij hem te blijven en vind dat ik er dan ook voor moet gaan. Dat wil niet zeggen dat alles vergeten en vergeven is, zeker niet. En nog 1 zo'n geintje en het is einde verhaal. Maar ik merk wel dat het ongemakkelijke gevoel, die onrust die je nu ongetwijfeld voelt, etc. langzaam wegebt. Ik ben hierdoor veranderd, maar of ik bij hem blijf of een andere relatie begin, dat deel van mij zal niet meer veranderen. Een soort onschuld die er was is voor altijd weg. Het is hier nu zo'n 9 maanden geleden.Net alsof ik het zelf schrijf! Enigste verschil zijn de geslachten
Fiona, hij heeft je gewoon bedonderd. Emotioneel vreemdgaan. Wij hebben hier hetzelfde gehad. Nog weet ik niet zeker hoe ver het is gegaan maar ik heb er ook geen behoeft meer aan om dat te weten. Wij zijn in therapie gegaan en daar kwam heel wat uit. Klein verschil was wel dat hij hier alle contact verbroken heeft en er ook voor de volle 100 procent voor gaat. Of dat het resultaat is van het feit dat ik al een ander huis, andere scholen en een advocaat geregeld had weet ik niet. Heel eerlijk gezegd hadden we allebei een enorme schop onder de kont nodig. Begrijp me niet verkeerd, ik ben nog steed pislink om wat ie gedaan heeft. De bom die hij onder ons gezin heeft gelegd, maar ik heb wel gekozen om bij hem te blijven en vind dat ik er dan ook voor moet gaan. Dat wil niet zeggen dat alles vergeten en vergeven is, zeker niet. En nog 1 zo'n geintje en het is einde verhaal. Maar ik merk wel dat het ongemakkelijke gevoel, die onrust die je nu ongetwijfeld voelt, etc. langzaam wegebt. Ik ben hierdoor veranderd, maar of ik bij hem blijf of een andere relatie begin, dat deel van mij zal niet meer veranderen. Een soort onschuld die er was is voor altijd weg. Het is hier nu zo'n 9 maanden geleden.Net alsof ik het zelf schrijf! Enigste verschil zijn de geslachten
Don't cry because it's over, smile because it happened.
zaterdag 6 oktober 2012 09:17
zaterdag 6 oktober 2012 10:55
Slapen wil niet heel erg op het moment. Ik heb er al een paar beroerde nachten opzitten. Gister flink gepraat. Hij weet dat ik tijd nodig heb om mijn emoties er uit te laten komen. En dat hoewel hij er niet altijd zin in zal hebben, ik er over moet/wil praten. Het moet eruit, want ik kan en wil dit niet zo oppotten. Hoewel ik nog heel erg twijfel wil ik een termijn afspreken wel een kans geven. Met voorwaarde dat hij voorlopig aan de bak mag/moet om mij te laten zien dat hij echt voor mij wil gaan, er geen gekloot achter mijn rug om gebeurd. Geen gechat, geen gedoe, geen datingsites etc. Ik geef hem mijn woord dat ik ervan uit te gaan dat hij dit niet zal doen en dat ik hem dus vertrouw. Gaat lastig worden, maar als ik dat niet wil proberen, moet ik er helemaal niet aan beginnen.
zaterdag 6 oktober 2012 11:00
Heb je het wel met een vriendin oid besproken die je kunt vertrouwen? Kan zo helpen in dit soort turbulente tijden om iemand ernaast te hebben. Zeker bij pijn en verraad door je partner is het moeilijk om je écht kwetsbaar op te stellen terwijl dat vaak wel heel verhelderend en troostend kan zijn. Een buitenstaander kan die veilige plek bieden.
zaterdag 6 oktober 2012 11:12
Ik heb twee vriendinnen die op de hoogte zijn en met wie ik kan praten als ik wil. Het hier schrijven en lezen helpt bij het ordenen van mijn gedachten. Hoewel ik waarschijnlijk als het een ander betrof zou zeggen Run Forrest Run, is het anders als je er zelf middenin staat. Emotioneel vreemdgaan zoals Astrid het omschrijft is voor mij nog erger dan fysiek vreemdgaan. Nog kwetsender en het voelt nog meer als verraad. Het blijft heftig.
zaterdag 6 oktober 2012 11:36
Ik vind dat helemaal niet raar, dat het moeilijk is. Dat je niet gelijk je spullen pakt of je man eruit schopt. Gedeeld verleden, gedeelde liefde, gedeeld leven, kinderen... ik zou dat ook niet één twee drie opzij kunnen of willen zetten. Het lijkt me niet makkelijk om dan door te gaan. Ik denk wel dat een relatie, wanneer hij in de kern goed zit, een hoop kan hebben. Het is hooguit de vraag hoeveel je zelf kunt hebben, lijkt mij schipperen in dit soort situaties .
En fijn dat je je vriendinnen hebt.
En fijn dat je je vriendinnen hebt.
zaterdag 6 oktober 2012 12:36
Fiona, wil je heel veel sterkte en wijsheid toewensen in deze situatie. Het hele fundament wordt onder je voeten vandaan geschoffeld door zijn acties. Je weet niet meer wat echt is, en waar jij precies staat. Die onzekerheid zal je zeker slapeloze nachten bezorgen, maar ik vind je oersterk overkomen. Als jullie allebei je volledig inzetten vanuit WIL (dat is hier het belangrijkst), dan kun je eruit komen.
zaterdag 6 oktober 2012 15:02
