Relaties
alle pijlers
Technisch gezien was het geen vreemdgaan, maar toch...
vrijdag 5 oktober 2012 09:39
Zo een lekker wazige titel.
Mijn partner en ik hebben last van wat sleur in de relatie. Op zich niet vreemd, druk gezin, druk leven, minder tijd voor elkaar. Ik ben zelf nogal een flirt. Partner kreeg iemand van lang geleden op facebook en daar bleek dat zij hem en hij haar indertijd leuk vond. Er werd wat geflirt in de chat. Geen probleem, ikzelf weet hoe vleiend een beetje flirten kan zijn.
Alleen sloeg partner een beetje door. Dacht (te) ver door aan hij en zij samen, kreeg van die pretlichtjes in zijn ogen en begon zich verliefd te gedragen. Het chatten en het flirten gingen mij te ver. Hij meldde zich aan op de datingsite waar zij ook staat etc. Daar was ik het niet bepaald mee eens. Hij gaf aan haar te verwijderen als ik dat wilde. Dus ik zei verwijder haar maar. Dat zou hij doen, want hij wilde mij, onze relatie wilde hij niet kwijt enzovoort.
Vervolgens bleef hij met haar chatten. In die chat maakten ze plannen om achter mijn rug om af te spreken, contact te houden via sms/ping/whatapp etc. Hij wilde een andere mail en facebook erbij maken zodat ik er niet achter zou komen etc. Ik was ineens een ex met wie hij het eventueel nog wel wilde proberen en die hysterisch en overdreven en stom/dom deed om hem te vragen haar te verwijderen.
Ik kwam daar achter en ben ontploft. Niet zozeer omdat hij interesse had in een ander, dat kan gebeuren, maar omdat hij achter mijn rug om mee doorgaat en niet aangeeft dat hij iets mist in de relatie. Niet praten over waar je mee zit, nee je gevleid voelen door iemand op de chat van wie je niet eens meer weet hoe ze er uit ziet en met wie je drie dagen weer contact hebt en dáár dan je relatie en gezin voor op het spel willen zetten.
Anyway, ze is verwijderd, nummers zijn verwijderd, hij zit niet meer op de datingsite en we hebben inmiddels veel gepraat. Technisch gezien is hij niet vreemdgegaan. Maar het zit me toch niet lekker. Mijn vertrouwen heeft een behoorlijke deuk opgelopen en ik weet eigenlijk niet zo goed wat daarmee te doen. Ik kan in zijn telefoon, facebook en mail als ik wil. Ik kan alles controleren. Maar dat vind ik eigenlijk ook niet fijn. Ik ben zijn moeder niet en tegelijkertijd heb ik behoefte om wel die controle te hebben. Ik ben gewoon gekwetst.
Iemand tips?
Mijn partner en ik hebben last van wat sleur in de relatie. Op zich niet vreemd, druk gezin, druk leven, minder tijd voor elkaar. Ik ben zelf nogal een flirt. Partner kreeg iemand van lang geleden op facebook en daar bleek dat zij hem en hij haar indertijd leuk vond. Er werd wat geflirt in de chat. Geen probleem, ikzelf weet hoe vleiend een beetje flirten kan zijn.
Alleen sloeg partner een beetje door. Dacht (te) ver door aan hij en zij samen, kreeg van die pretlichtjes in zijn ogen en begon zich verliefd te gedragen. Het chatten en het flirten gingen mij te ver. Hij meldde zich aan op de datingsite waar zij ook staat etc. Daar was ik het niet bepaald mee eens. Hij gaf aan haar te verwijderen als ik dat wilde. Dus ik zei verwijder haar maar. Dat zou hij doen, want hij wilde mij, onze relatie wilde hij niet kwijt enzovoort.
Vervolgens bleef hij met haar chatten. In die chat maakten ze plannen om achter mijn rug om af te spreken, contact te houden via sms/ping/whatapp etc. Hij wilde een andere mail en facebook erbij maken zodat ik er niet achter zou komen etc. Ik was ineens een ex met wie hij het eventueel nog wel wilde proberen en die hysterisch en overdreven en stom/dom deed om hem te vragen haar te verwijderen.
Ik kwam daar achter en ben ontploft. Niet zozeer omdat hij interesse had in een ander, dat kan gebeuren, maar omdat hij achter mijn rug om mee doorgaat en niet aangeeft dat hij iets mist in de relatie. Niet praten over waar je mee zit, nee je gevleid voelen door iemand op de chat van wie je niet eens meer weet hoe ze er uit ziet en met wie je drie dagen weer contact hebt en dáár dan je relatie en gezin voor op het spel willen zetten.
Anyway, ze is verwijderd, nummers zijn verwijderd, hij zit niet meer op de datingsite en we hebben inmiddels veel gepraat. Technisch gezien is hij niet vreemdgegaan. Maar het zit me toch niet lekker. Mijn vertrouwen heeft een behoorlijke deuk opgelopen en ik weet eigenlijk niet zo goed wat daarmee te doen. Ik kan in zijn telefoon, facebook en mail als ik wil. Ik kan alles controleren. Maar dat vind ik eigenlijk ook niet fijn. Ik ben zijn moeder niet en tegelijkertijd heb ik behoefte om wel die controle te hebben. Ik ben gewoon gekwetst.
Iemand tips?
vrijdag 5 oktober 2012 12:51
Nikke, ik kijk keek niet op hem neer, maar ben wel de sterkere van ons twee. Dat weet hij en dat weet ik. Daar is op zich ook niets mis mee. Sterk zijn of gelijkwaardig zijn is in mijn opinie niet hetzelfde. Of ik nu op hem neerkijk... ja best wel eigenlijk. Hij heeft zich laten gaan naar mijn idee. Op een manier die hij van mij ook niet zou pikken, in een situatie waarin ik eerder heel anders gehandeld heb (en dat was met iemand die ik wel kende en zag) en op een manier die mij heel veel pijn doet. Hij staat wat dat betreft voor mij even niet op een hoog niveau.
vrijdag 5 oktober 2012 12:53
vrijdag 5 oktober 2012 13:07
vrijdag 5 oktober 2012 13:17
Dat vind ik ook vaag. Hij zegt dat hij niet wilde dat het zou aflopen tussen ons, maar niet wist wat hij moest doen om dat te voorkomen. Het idee van dat het af zou lopen was omdat we niet meer echte aandacht of tijd voor elkaar hadden. Dat hij daar zelf ook geen tijd en energie instak en het niet aangaf dat hij daarmee zit, daar heeft hij niet echt een antwoord op. Het klinkt als een excuus, niet als een reden.
vrijdag 5 oktober 2012 13:27
Nou zijn mannen meestal niet zo handig in het werken aan een relatie
Ik lees in een aantal van je postings dat het al niet zo lekker tussen jullie ging. Dat er te weinig tijd en aandacht voor elkaar was. Zou je er wat voor voelen daar de komende tijd en energie in te steken en dan te kijken hoe het zich ontwikkelt? Voorwaarde is wel, dat hij er vooral tijd en energie in steekt.
Ik lees in een aantal van je postings dat het al niet zo lekker tussen jullie ging. Dat er te weinig tijd en aandacht voor elkaar was. Zou je er wat voor voelen daar de komende tijd en energie in te steken en dan te kijken hoe het zich ontwikkelt? Voorwaarde is wel, dat hij er vooral tijd en energie in steekt.
vrijdag 5 oktober 2012 13:36
Het ging niet zo lekker qua tijd en aandacht nee. Een beetje sleur door een druk leven. Zoals in zoveel relaties denk ik. Er meer tijd en energie insteken is iets dat we hebben afgesproken te doen. Om te kijken of het nog een kans heeft tussen ons. Maar die onzekerheid en dat getwijfel is moordend. Ik heb al meer dan eens gedacht dat ik de stekker er maar gewoon uit trek. Dan hoef ik me over de relatie in ieder geval geen zorgen meer te maken. Maar dat is nu ook niet bepaald een goede insteek om een relatie te verbreken denk ik.
vrijdag 5 oktober 2012 13:41
Ik persoonlijk zou het "onze relatie was af aan het lopen" en het "hysterische ex" verhaal het ergste vinden.
Hij geeft jou indirect de schuld voor zijn eigen gedrag.
En ik zou het persoonlijk op vatten als of hij al aan het kijken was voor iets nieuws.
Zodat hij het oude weg kon gooien.
Maar goed dat ben ik en als het iemand is waar je van houdt is dat lastiger dus
Hij geeft jou indirect de schuld voor zijn eigen gedrag.
En ik zou het persoonlijk op vatten als of hij al aan het kijken was voor iets nieuws.
Zodat hij het oude weg kon gooien.
Maar goed dat ben ik en als het iemand is waar je van houdt is dat lastiger dus
vrijdag 5 oktober 2012 13:44
quote:missfiona schreef op 05 oktober 2012 @ 13:36:
Het ging niet zo lekker qua tijd en aandacht nee. Een beetje sleur door een druk leven. Zoals in zoveel relaties denk ik. Er meer tijd en energie insteken is iets dat we hebben afgesproken te doen. Om te kijken of het nog een kans heeft tussen ons. Maar die onzekerheid en dat getwijfel is moordend. Ik heb al meer dan eens gedacht dat ik de stekker er maar gewoon uit trek. Dan hoef ik me over de relatie in ieder geval geen zorgen meer te maken. Maar dat is nu ook niet bepaald een goede insteek om een relatie te verbreken denk ik.
Die onzekerheid ga je niet meteen wegnemen, al maak je 100 afspraken om er aan te werken en wat dan ook. Die twijfel, daar ben je zelf een beetje bij natuurlijk. Je zou jezelf kunnen voornemen om het een half jaar (ik noem maar even wat) serieus aan te kijken en er vol voor te gaan. Jij, hij en jullie samen. Dat half jaar ´mag´ je dan ook niet twijfelen, je kiest dan in ieder geval ervoor om nog een half jaar met hem verder te gaan.
Zou dat niet kunnen helpen?
Het ging niet zo lekker qua tijd en aandacht nee. Een beetje sleur door een druk leven. Zoals in zoveel relaties denk ik. Er meer tijd en energie insteken is iets dat we hebben afgesproken te doen. Om te kijken of het nog een kans heeft tussen ons. Maar die onzekerheid en dat getwijfel is moordend. Ik heb al meer dan eens gedacht dat ik de stekker er maar gewoon uit trek. Dan hoef ik me over de relatie in ieder geval geen zorgen meer te maken. Maar dat is nu ook niet bepaald een goede insteek om een relatie te verbreken denk ik.
Die onzekerheid ga je niet meteen wegnemen, al maak je 100 afspraken om er aan te werken en wat dan ook. Die twijfel, daar ben je zelf een beetje bij natuurlijk. Je zou jezelf kunnen voornemen om het een half jaar (ik noem maar even wat) serieus aan te kijken en er vol voor te gaan. Jij, hij en jullie samen. Dat half jaar ´mag´ je dan ook niet twijfelen, je kiest dan in ieder geval ervoor om nog een half jaar met hem verder te gaan.
Zou dat niet kunnen helpen?
vrijdag 5 oktober 2012 13:51
Waarom ik er wel voor zou gaan? Omdat ik van hem hou, omdat ik ondanks al het gedoe tussen ons er altijd vanuit was gegaan dat wij samen oud zouden worden, omdat als het goed gaat tussen ons het wel erg leuk is om samen te zijn.
Geeft hij mij indirect de schuld? Weet ik niet. Hij praat zichzelf niet schoon. Tenminste daar lijkt het niet op. Hij schiet niet in de verdediging. Geeft antwoord op wat ik vraag.
Een termijn afspreken zou kunnen helpen denk ik. Al is het alleen maar omdat ik dan zeker weten alles op alles heb gezet om de relatie te redden. Voorwaarde is wel dat hij initiatief neemt in het redden, want ik ga niet trekken aan een dood paard.
Geeft hij mij indirect de schuld? Weet ik niet. Hij praat zichzelf niet schoon. Tenminste daar lijkt het niet op. Hij schiet niet in de verdediging. Geeft antwoord op wat ik vraag.
Een termijn afspreken zou kunnen helpen denk ik. Al is het alleen maar omdat ik dan zeker weten alles op alles heb gezet om de relatie te redden. Voorwaarde is wel dat hij initiatief neemt in het redden, want ik ga niet trekken aan een dood paard.
vrijdag 5 oktober 2012 14:28
Het lijkt me voor jou beter om toch eens te kijken waar het mis is gegaan in de relatie, en niet zozeer puur van zijn kant.
Als ik het zo samenvat, ben jij een pittige tante die druk is met van alles en nog wat. Af en toe zeg je "dit kan ik er niet bij hebben".
Maar volgens mij is jouw partner iemand die graag op de eerste plaats staat. Ik heb niet het idee dat hij daar staat.
Bovendien geef je aan dat jij de sterkste van de twee bent maar ik proef dat je in het begin van de relatie er anders in stond.
Misschien heeft jouw vriend het nodig, dat iemand hem bewonderd, als man zijnde. Dat wordt natuurlijk lastig als jij de sterkste bent.
Persoonlijk zou ik helemaal niet wachten tot "hij initiatief neemt om het te redden", zoals je hierboven zegt. Daar zit iets van verwachting in, over de manier waarop hij moet gaan acteren, en wat hij moet doen om jouw gevoel goed te krijgen. Maar die reparatie-slag ligt bij jou, niet bij hem, mijns inziens.
Het lijkt mij een veel beter idee om samen eens langs een therapeut te gaan. Als je die moeite er tenminste in wilt steken.
Als ik het zo samenvat, ben jij een pittige tante die druk is met van alles en nog wat. Af en toe zeg je "dit kan ik er niet bij hebben".
Maar volgens mij is jouw partner iemand die graag op de eerste plaats staat. Ik heb niet het idee dat hij daar staat.
Bovendien geef je aan dat jij de sterkste van de twee bent maar ik proef dat je in het begin van de relatie er anders in stond.
Misschien heeft jouw vriend het nodig, dat iemand hem bewonderd, als man zijnde. Dat wordt natuurlijk lastig als jij de sterkste bent.
Persoonlijk zou ik helemaal niet wachten tot "hij initiatief neemt om het te redden", zoals je hierboven zegt. Daar zit iets van verwachting in, over de manier waarop hij moet gaan acteren, en wat hij moet doen om jouw gevoel goed te krijgen. Maar die reparatie-slag ligt bij jou, niet bij hem, mijns inziens.
Het lijkt mij een veel beter idee om samen eens langs een therapeut te gaan. Als je die moeite er tenminste in wilt steken.
vrijdag 5 oktober 2012 14:30
Lieve TO, ik vraag me af waarom jij en de meesten hier vallen over ´t feit dat hij je heeft afgeschilderd als hysterische ex. Ja, dat is heel kwetsend en vernederend. Nu heb je deze uitspraken daadwerkelijk gelezen, en eenmaal geschreven hakt dit er behoorlijk in. Maar, denk je serieus dat een man die van plan is vreemd te gaan (want dat was toch wel de bedoeling van dit alles) tegenover de minnares in spé zijn liefde voor zijn partner verklaart? "Ik ga vreemd, want ik hou heel erg van mijn vrouw?" Natuurlijk niet, man gaat redenen verzinnen om zijn gedrag te rechtvaardigen, dus dan verandert de partner ineens in een hysterische heks.
Leg het probleem daar neer waar het hoort nl bij je man. Heeft hij te weinig aandacht ? Dan moet hij die aandacht vragen en wel van degene van wie hij vindt dat hij te weinig aandacht krijgt en niet bij een derde.
Opvallend is wel dat hij kennelijk niet zo goed in zijn vel zit en zie daar een wonder! Via FB wordt er ineens een mogelijkheid geboden om zich weer goed te voelen. Man zou zich ook af kunnen vragen waarom deze vrouw zich na 10 jaar meldt. Zou het misschien kunnen dat zij ook te weinig aandacht krijgt in haar leven? Komt dat even goed uit.Of heeft hij gezocht? Misschien niet helemaal onbelangrijk om uit te vinden hoe de volgorde was.
Leg het probleem daar neer waar het hoort nl bij je man. Heeft hij te weinig aandacht ? Dan moet hij die aandacht vragen en wel van degene van wie hij vindt dat hij te weinig aandacht krijgt en niet bij een derde.
Opvallend is wel dat hij kennelijk niet zo goed in zijn vel zit en zie daar een wonder! Via FB wordt er ineens een mogelijkheid geboden om zich weer goed te voelen. Man zou zich ook af kunnen vragen waarom deze vrouw zich na 10 jaar meldt. Zou het misschien kunnen dat zij ook te weinig aandacht krijgt in haar leven? Komt dat even goed uit.Of heeft hij gezocht? Misschien niet helemaal onbelangrijk om uit te vinden hoe de volgorde was.
vrijdag 5 oktober 2012 14:51
quote:monsterpinguin schreef op 05 oktober 2012 @ 14:28:
Het lijkt me voor jou beter om toch eens te kijken waar het mis is gegaan in de relatie, en niet zozeer puur van zijn kant.
Als ik het zo samenvat, ben jij een pittige tante die druk is met van alles en nog wat. Af en toe zeg je "dit kan ik er niet bij hebben".
Maar volgens mij is jouw partner iemand die graag op de eerste plaats staat. Ik heb niet het idee dat hij daar staat.
Bovendien geef je aan dat jij de sterkste van de twee bent maar ik proef dat je in het begin van de relatie er anders in stond.
Misschien heeft jouw vriend het nodig, dat iemand hem bewonderd, als man zijnde. Dat wordt natuurlijk lastig als jij de sterkste bent.
Persoonlijk zou ik helemaal niet wachten tot "hij initiatief neemt om het te redden", zoals je hierboven zegt. Daar zit iets van verwachting in, over de manier waarop hij moet gaan acteren, en wat hij moet doen om jouw gevoel goed te krijgen. Maar die reparatie-slag ligt bij jou, niet bij hem, mijns inziens.
Het lijkt mij een veel beter idee om samen eens langs een therapeut te gaan. Als je die moeite er tenminste in wilt steken.Dit verhaal kan kloppen. Maar het willen vreemdgaan doet hij toch gewoon zelf hoor. Als hij met bovenstaande issues zat had hij het maar bespreekbaar moeten maken of een einde aan de huidige relatie moeten maken. Dat de relatie niet top is zorg je meestal samen voor, maar (bijna) vreemdgaan. Die keuze heeft hij toch zelf gemaakt!
Het lijkt me voor jou beter om toch eens te kijken waar het mis is gegaan in de relatie, en niet zozeer puur van zijn kant.
Als ik het zo samenvat, ben jij een pittige tante die druk is met van alles en nog wat. Af en toe zeg je "dit kan ik er niet bij hebben".
Maar volgens mij is jouw partner iemand die graag op de eerste plaats staat. Ik heb niet het idee dat hij daar staat.
Bovendien geef je aan dat jij de sterkste van de twee bent maar ik proef dat je in het begin van de relatie er anders in stond.
Misschien heeft jouw vriend het nodig, dat iemand hem bewonderd, als man zijnde. Dat wordt natuurlijk lastig als jij de sterkste bent.
Persoonlijk zou ik helemaal niet wachten tot "hij initiatief neemt om het te redden", zoals je hierboven zegt. Daar zit iets van verwachting in, over de manier waarop hij moet gaan acteren, en wat hij moet doen om jouw gevoel goed te krijgen. Maar die reparatie-slag ligt bij jou, niet bij hem, mijns inziens.
Het lijkt mij een veel beter idee om samen eens langs een therapeut te gaan. Als je die moeite er tenminste in wilt steken.Dit verhaal kan kloppen. Maar het willen vreemdgaan doet hij toch gewoon zelf hoor. Als hij met bovenstaande issues zat had hij het maar bespreekbaar moeten maken of een einde aan de huidige relatie moeten maken. Dat de relatie niet top is zorg je meestal samen voor, maar (bijna) vreemdgaan. Die keuze heeft hij toch zelf gemaakt!
Don't cry because it's over, smile because it happened.
vrijdag 5 oktober 2012 15:00
Je wilt er dus voor gaan. Ik zie een vriend die jou op gemene en achterbakse wijze wilde bedriegen. Je houdt van hem, maar houdt hij ook echt van jou? Zijn gedrag zegt me van niet. Ja nu het is uitgekomen en die andere dame weg is, huilt hij krokodilletranen en zegt hoeveel het hem spijt en hoeveel hij van je houdt. En als je er niet achter was gekomen? Misschien had hij je wel gedumpt, of at hij nu van twee walletjes.
vrijdag 5 oktober 2012 15:06
Monsterpinguin, je impliceert nu dat het de schuld is van fiona dat haar man wil vreemdgaan omdat 'zij hem niet op de eerste plaats zet' en 'hem niet genoeg bewondert'. Volgens mij leven we niet meer in de jaren 50, en hoeft een vrouw niet meer bewonderend naar haar vriend op te kijken en hem de leiding te geven. Laten we gewoon naar het gedrag kijken: de vriend doet iets achterbaks. Als de houding van zijn vriendin hem niet bevalt, kan hij dat ook bespreekbaar maken of het desnoods uitmaken. Maar deze jongen probeert haar te bedriegen achter haar rug om en zeikt haar ook nog even af in het proces.
vrijdag 5 oktober 2012 15:25
Monsterpinguin, ik ben vanaf het begin de sterkste geweest. Door de situatie zoals die is in mijn leven, is dat nodig. Het verschil met toen en nu is dat er meer kinderen bij zijn gekomen, de verantwoordelijkheden zijn toegenomen en het leven drukker is geworden. Ik ben niet heel romantisch aangelegd en dat is er zeker bij ingeschoten in de loop der tijd. Maar ik was en ben niet van plan om mijn partner (wie dat dan ook is) op een soort voetstukje te zetten en er bewonderend omheen te gaan dansen. Ook ben ik niet van plan mijn partner op de eerste plaats te zetten. Op die eerste plaats sta ikzelf. Ik kan niet voor anderen zorgen als ik niet voor mijzelf zorg. De reparatieslag zoals jij het noemt, ligt wel degelijk bij hem. Hij heeft mijn vertrouwen kapot gemaakt, ik niet het zijne. En welke grondslag dat ook heeft, dan nog is praten over wat er mis gaat in je relatie echt een betere oplossing om je relatie te behouden dan gaan chatten en willen vreemdgaan met een facebookdingetje.
vrijdag 5 oktober 2012 15:28
Zij heeft hem opgezocht en aan aangegeven dat zij hem vroeger leuk vond. Ze heeft zitten hengelen naar zijn leeftijd, relatiestatus, wat hij ooit van haar vond, gezegd dat hij nog steeds leuk was etc. Ik heb bij dat eerste chatgesprek gezeten, dus het initiatief kwam van haar uit. Hij is meegegaan in flirten en dat was eerst gewoon grappig. Net als een knipoog op straat of een lollig praatje met de groenteboer. Dat niveau. Niets serieus. Het werd veel serieuzer toen ze ´s avonds, waar ik dus niet meer bij was, verder gingen chatten. En nog véél verder nadat ik al had aangegeven dat ik vond dat het te ver ging.
vrijdag 5 oktober 2012 15:30
WDR, ik heb het nu gestopt voor hem. Als ik dat niet gedaan had, was het veel verder gegaan. Dan hadden ze in ieder geval afgesproken en waar dat toe had geleid weet niemand. Nou ja, eigenlijk wel. Partner heeft op mijn vraag wat hij dan gedaan zou hebben, aangegeven dat hij als er een klik was geweest waarschijnlijk wel sex met haar had gehad. (Nooit vragen stellen waarvan je het antwoord niet wil horen...).
vrijdag 5 oktober 2012 15:40
Ik weet niet of ik hem het voordeel van de twijfel wil geven. Ik wil in ieder geval niet nu alles in een keer het raam uitgooien. Maar ja, ik hoef ook niet nu te beslissen.
De plicht roept nu even (lees, ze willen gevoerd worden en of ik even de pc vrij wil maken, leuk joh, kinderen ). Ik kom vanavond zeker weer reageren, dus blijf gerust schrijven.
De plicht roept nu even (lees, ze willen gevoerd worden en of ik even de pc vrij wil maken, leuk joh, kinderen ). Ik kom vanavond zeker weer reageren, dus blijf gerust schrijven.
vrijdag 5 oktober 2012 15:45
Ik lees dat je kinderen hebt met hem. Dat maakt de kwestie idd wel ingewikkelder, want de vader van je kinderen zet je niet zo snel de deur uit. Als jullie geen kinderen hadden gehad, zou ik zeer zeker zeggen opzouten met hem. Maar ja, een gezin is het waard om voor te strijden, binnen de grenzen van de redelijkheid.
vrijdag 5 oktober 2012 16:19
quote:missfiona schreef op 05 oktober 2012 @ 15:30:
WDR, ik heb het nu gestopt voor hem. Als ik dat niet gedaan had, was het veel verder gegaan. Dan hadden ze in ieder geval afgesproken en waar dat toe had geleid weet niemand. Nou ja, eigenlijk wel. Partner heeft op mijn vraag wat hij dan gedaan zou hebben, aangegeven dat hij als er een klik was geweest waarschijnlijk wel sex met haar had gehad. (Nooit vragen stellen waarvan je het antwoord niet wil horen...).
Dat vind ik heel pijnlijk om te lezen. Ik begreep eerder dat jullie relatie meer open is dan de mijne maar toch.. lijkt me niet de bedoeling dat het zo gaat. Dat je opzij geschoven wordt en de relatie (tijdelijk?) niets betekent.
Wat ik me afvraag, zijn jullie in andere opzichten wel gelijkwaardig? Want ik denk, ondanks dat het idd de jaren 50 niet meer zijn , dat het niet leuk is als partner om te ervaren dat je de zwakkere partij bent. Niet om het goed te praten maar ik kan me voorstellen dat wanneer je aandacht krijgt en je weer even helemaal man kunt voelen, dat wel een valkuil kan zijn die niet alleen ontstaat door zwakte in hem maar ook in de relatie.
Mijn man en ik zijn beiden in sommige dingen minder sterk of juist sterker en dat voelt, ondanks soms een ruzietje hier en daar als dat botst, juist als elkaar goed aanvullend. Wederzijds respect en bewondering voor elkaars kwaliteiten (zonder voetstukken) zijn toch prettig binnen een relatie lijkt mij.
WDR, ik heb het nu gestopt voor hem. Als ik dat niet gedaan had, was het veel verder gegaan. Dan hadden ze in ieder geval afgesproken en waar dat toe had geleid weet niemand. Nou ja, eigenlijk wel. Partner heeft op mijn vraag wat hij dan gedaan zou hebben, aangegeven dat hij als er een klik was geweest waarschijnlijk wel sex met haar had gehad. (Nooit vragen stellen waarvan je het antwoord niet wil horen...).
Dat vind ik heel pijnlijk om te lezen. Ik begreep eerder dat jullie relatie meer open is dan de mijne maar toch.. lijkt me niet de bedoeling dat het zo gaat. Dat je opzij geschoven wordt en de relatie (tijdelijk?) niets betekent.
Wat ik me afvraag, zijn jullie in andere opzichten wel gelijkwaardig? Want ik denk, ondanks dat het idd de jaren 50 niet meer zijn , dat het niet leuk is als partner om te ervaren dat je de zwakkere partij bent. Niet om het goed te praten maar ik kan me voorstellen dat wanneer je aandacht krijgt en je weer even helemaal man kunt voelen, dat wel een valkuil kan zijn die niet alleen ontstaat door zwakte in hem maar ook in de relatie.
Mijn man en ik zijn beiden in sommige dingen minder sterk of juist sterker en dat voelt, ondanks soms een ruzietje hier en daar als dat botst, juist als elkaar goed aanvullend. Wederzijds respect en bewondering voor elkaars kwaliteiten (zonder voetstukken) zijn toch prettig binnen een relatie lijkt mij.
vrijdag 5 oktober 2012 16:25
quote:missfiona schreef op 05 oktober 2012 @ 15:25:
mijn leven drukker is geworden (..) niet van plan om mijn partner op een soort voetstukje te zetten (...) niet van plan mijn partner op de eerste plaats te zetten (...) niet voor anderen zorgen (...) ligt wel degelijk bij hem
Op letterlijk elke suggestie die ik deed, heb je nee gezegd.
Ik garandeer je, dat als je niet samen naar een oplossing kijkt, je bedrogen uit gaat komen.
Er is iets geks aan jouw relatie, het is een voedingsbodem geweest waarop dit onkruid (bijna vreemdgaande man) is gaan groeien.
Wat mij opvalt, is dat jij je mening zeer helder kunt formuleren. Maar ik zeg dat een mening niet automatisch zorgt voor een verandering in de werkelijkheid.
En volgens mij is die verandering wel nodig voor een leuke relatie.
Ik wil daarmee helemaal niet zijn stommiteit teniet doen. Maar een oordeel daarover gaat niks veranderen.
mijn leven drukker is geworden (..) niet van plan om mijn partner op een soort voetstukje te zetten (...) niet van plan mijn partner op de eerste plaats te zetten (...) niet voor anderen zorgen (...) ligt wel degelijk bij hem
Op letterlijk elke suggestie die ik deed, heb je nee gezegd.
Ik garandeer je, dat als je niet samen naar een oplossing kijkt, je bedrogen uit gaat komen.
Er is iets geks aan jouw relatie, het is een voedingsbodem geweest waarop dit onkruid (bijna vreemdgaande man) is gaan groeien.
Wat mij opvalt, is dat jij je mening zeer helder kunt formuleren. Maar ik zeg dat een mening niet automatisch zorgt voor een verandering in de werkelijkheid.
En volgens mij is die verandering wel nodig voor een leuke relatie.
Ik wil daarmee helemaal niet zijn stommiteit teniet doen. Maar een oordeel daarover gaat niks veranderen.
