Verlatingsangst

Karen, nee helaas heb ik nog geen altijd passende remedie gevonden. Soms werkt iets anders gaan doen letterlijk en relativeren (me ook realiseren dat als ik er weer om vraag, het niet uit hem zelf komt dus tja, dan is t ook wat 'half').

Denk wat je zegt zeker klopt, dat het lastig is om iemand te vertrouwen en ook jezelf.

Moet dan altijd denken wat ik ooit bij dr phil zag (jaja ). Daar was een vrouw die door allerlei nare ervaringen echt geen man meer kon vertrouwen, waarop hij zei dat zij zichzelf niet vertrouwde. Want het kan altijd gebeuren dat je een pathalogische (of minder erge) leugenaar treft echter als je genoeg in jezelf vertrouwd, dan weet je dat je er weer boven op kont. Dat je voelde veerkracht hebt en voldoende zelfvertrouwen hebt dat je weer omhoog veert. Ipv het tot in et diepste v jezelf te voelen ( daar waar meestal al meer ervaringen liggen die dus extra raken).

Maar goed, das wel een mooi verhaal maar toch kan ik mezelf er soms nog in verliezen.

Het is fijn om herkenning te lezen. Nu ik een nieuwe relatie heb ( half jaar nu) merk ik ook pas echt hoeveel bevestiging ik vraag. Haast ongemerkt. Maar goed, mijn vriend van nu geeft me dat meteen weer terug. Eerlijk maar ook confronterend.

5 dagen gewacht! Ik vind t zeker een schouderklop waard!

Hi liselottes,



Ik reageer nog maar een keer: zit vanaaf beetje op het forum. Hahaha duidelijk aangeven wat je wilt, maar dan voelt het zo gemaakt he? En nee ik vertrouw mijzelf niet; een bepaalde periode van mijn leven ben ik echt compleet een draak geweest (schaam ik mij nu nog voor) qua emoties en onhandelbaar gedrag dat wil ik niet nog een keer.



Mag ik vragen hoe(vaak) jij bevestiging vraag? Ik merk dat het bij vooral is dat ik het gevoel heb dat vriend er niet genoeg is (slaat nergens op); en dan ga ik in modus onhandelbaar --> ik heb je niet nodig en je bekijkt het maar (erg fijn!).



In het dagelijks leven valt het mee; we slapen eigenlijk 6 nachten per week bij elkaar nu we 4 maanden wat hebben dus overdag heb ik dan niet zo'n behoefte aan contact of bevestiging.

Pff lastig weekend was dit. Ik merk dat ik me heel vaak moet inhouden, terwijl ik eigenlijk deze gevoelens helemaal niet wil hebben. Dus ook niet zelf voelen. Het is zo'n naar gevoel, wat een schaduw werpt over hoe leuk we het eigenlijk hebben als we samen zijn. Vooral als vriend leuke dingen onderneemt zonder mij, merk ik dat me dat steekt, terwijl ik het eigenlijk gewoon leuk wil vinden voor hem. Vaak reageer ik dan ook chagerijnig en niet zo leuk. Zo ook wanneer plannen opeens wijzigen, ik kan hier slecht mee omgaan en mijn reactie is dan boos worden.



Nu begin ik eigenlijk aan de hele relatie te twijfelen, ik weet niet of ik dit wel vol kan houden zo. Ik heb het gevoel alsof hij mij niet belangrijk vind, hoewel hij zegt van wel. Maar we doen zo weinig samen en als ik daar iets over zeg dan zegt hij dat hij probeert om tijd voor mij te maken, maar het gewoon erg druk heeft. Ik weet verder ook niet of deze gevoelens voelen het waard is om in deze relatie te blijven. Als we samen zijn is het goed, maar het moet apart ook goed zijn.

@ Karen: Alsjeblieft!



Ik ging hier trouwens nog een samenvattinkje van 'Bljif bij mij' schrijven, het nieuwe boek van relatietherapeute Rika Ponnet. Komt ie:



Door je opvoeding of door liefdeservaring in je latere leven (bvb bedrog) krijg je één van deze hechtingsstijlen:



- Veilig: dus geen enkel probleem

- Onveilig: die onderscheiden zich in:



1. Vermijdend

• Achtergrond: thuis kreeg je weinig affectie, je kon niet bij je ouders terecht, veel conflicten, agressie waardoor kind leert behoeften te onderdrukken, het kind leert dat liefde afstand is, kan ook komen door verlies van een hechtingsfiguur, oorlogssituatie, moeilijke maatschappelijke of financiële situatie ouders.

• Kenmerken: een blijvend gevoel van alleen-zijn, ook in een relatie; gevoel van alleen kunnen vertrouwen op jezelf, je terugtrekken uit een contact als dat te intiem is, weinig voeling met eigen behoeften, conflictvermijdend gedrag (brengt te veel emoties mee), houdt in relatie altijd vluchtroute open, verliest zich in relatie-ondermijnend gedrag (werk, allerlei engagementen...), richt zich op autonomie

• In relaties: onrealistische verwachtingen, of juist geen verwachtingen, bij het daten pint zich vast op details (bvb iemand afwijzen wegens accent, scheve tand...), voelt zich snel gevangen, veel twijfels bij elke keuze (is dit juiste baan, partner, woonplaats...), deelt niet snel gedachten of gevoelens, heeft het moeilijk met kwetsbaarheid van de ander, communiceert onduidelijk of helemaal niet, typisch is ook smachten naar ex of ander onbereikbaar persoon, gaat vaker lange afstandsrelaties aan of relaties met getrouwde personen

• Tools: stop met smachten naar iemand onbereikbaar, stap uit onmogelijke relaties, kijk of je criteria voor een relatie realistisch zijn, denk na over je strategieën om aftand te houden/creëren, kies een veilig gehechte partner, herken het als een angstig gehechte je bevestigt in je sterkte en autonomie, doe moeite voor anderen, investeer in verbondenheid, als je in een relatie nood hebt aan tijd en ruimte voor jezelf, communiceer dat dan, en verbreek niet zomaar het contact



2. Angstig

• Achtergrond: gezin waar ouders weinig vertrouwen toonden in hun kinderen, of verwenden, of heel wisselvallig waren, vaak emotioneel niet beschikbaar, of te autoritair waardoor kinderen geen ruimte hebben voor zelfontplooiing en zelfvertrouwen, kinderen hebben verlatingsangst en testen vaak betrokkenheid door zich extreem te gedragen (jaloers, opstandig, woedend...)

• In relaties: stelt zich in eerste instantie afhankelijk en bewonderend op, chronisch geactiveerd hechtingssysteem, waardoor je het gevoel hebt niet aan je trekken te komen, zoekt fusie, symbiose in een relatie, heeft het bijzonder moeilijk met breuken, heeft de neiging zichzelf negatief te beoordelen en in een relatie ook de ander, gaat vaak uit van het slechtste: er wordt toch niet naar mij geluisterd, neiging tot perfectionisme, heel trouwe en loyale mensen, 'verbinders' in hun vriendenkring, gevoel geen controle hebben over de dingen, wordt overspoeld door emoties van afwijzing, heel grote behoefte vaan verbinding, aan contact met anderen (bvb heel actief op Facebook en Twitter)

• Tools: probeer een tijdje single te zijn, het zal je gevoel van 'ik kan het ook alleen aan' versterken, je zelfvertrouwen geven, kijk niet te snel op naar anderen, devalueer jezelf niet, herken het als iemand aantrekkelijk voor je is wegens zijn 'sterktes' of mysterieuze gedrag, stel je niet vijandig of koel op maar gedraag je zoals bij bekenden, overlaad de andere niet met aandacht, mindfulness en yoga zijn zinvol om rust te vinden en te stoppen met piekeren, communiceer in een relatie over je angsten, zoek de nabijheid op die je nodig hebt zonder te claimen, als je onrust ervaart en de neiging hebt om ruzie te zoeken (dan is er 'leven' en verbondenheid), verklaar jezelf dan nader aan je partner, maak ruzie maar ga weg als je denkt de controle te gaan verliezen, investeer in een eigen leven, vrienden en familie, een fijne baan



3. ANgstig-vermijdend (ambivalent):

Dit zou het ergste zijn, en bijna niet hanteerbaar in een relatie



• Achtergrond: onvoorspelbaarheid in gezin, heftige conflicten en grote nabijheid volgen elkaar op, wisselende gezinsstructuur: vaak nieuwe partners, veel verhuizen, emotionele of materiële verwaarlozing, kinderen proberen af te stemmen op gemoedstoestand van ouders en onderdrukken eigen behoeftes, leert dat nabijheid heel intens kan zijn, maar bijna nooit duurzaam, laag zelfbeeld, impulsief

• Relaties: wijt single zijn aan foute partnerkeuze, toch veel onzekerheden over zichzelf, gaat snel erg diep in een contact (alles of niets), bevestigt de ander extreem in eerste contact: jij bent mijn prinses, dé man; geeft ander het gevoel in een Hollywoodverhaald beland te zijn, stapt er even snel uit, relatiecycli zijn gekenmerkt door conflict, na conflict volgt periode van verwijdering (afstand) en daarna heftige verzoening waardoor extreme initimiteit hersteld wordt, seks staat erg centraal, knipperlichtrelaties, vreemdgaan (om afstand te creëren), zeggen veel maar geen verbondenheid met 'gevoel', chaotische communicatie met veel tegenstellingen, wisselende vriendschappen

• Tools: bereid zijn hoogtes in te ruilen voor laagtes en zo tot rustiger relationeel leven komen (zo niet, dan rest er alleen een kerkhof van gebroken relaties), zoek niet te snel de nabijheid, je weet het niét binnen een paar minuten, je bent geen prinses of prins, de ander evenmin, vermijd partner met dezelfde hechtingsstijl, communiceer authentiek: spreek jezelf uit op momenten dat je behoefte aan nabijheid of afstand hebt, speel geen spelletjes, probeer inzicht te krijgen in de strategieën die het van je overnemen, ga op de rem staan als je behoefte aan nabijheid groot is en op je gaspedaal als je behoefte aan afstand groot is.



Zo, dat is het zo'n beetje. Ik hoop dat jullie hier iets aan hebben! Ik vond het boek alvast een eye opener!

Ik lees hier toch wel heftige dingen, die mijns inziens zouden kunnen passen onder 'angstige binding'. Zoiets is ook een 'spectrum': je kunt er in min of meerdere mate last van hebben, een ondertoon ervan hebben zeg maar, bij een veilige binding.



Frappant in het boek vond ik ook dat (en dat lees ik wel minder in dit topic) angstig gehechten vaak juist vallen op vermijdende types en vice versa. (of op veilige types met een vermijdende ondertoon). Komt doordat we elkaar bevestigen in ons zelfbeeld. Bvb het prinses en ridder syndroom. Je ziet jezelf bvb als een prinses die redding nodig heeft, hij ziet zichzelf als de autonome, zelfstandige rots in de branding ridder. We gaan dan ook die dynamiek hanteren, waardoor we in de relate ook die rolverderdeling krijgen, die personen worden. Maar eigenlijk zitten hier een aantal issues onder... Prinses heeft nl een angstige binding, en ridder een vermijdende...

@izo, naar dat je je zo voelt! wel erg herkenbaar (alleen het eigen dingen doen niet)...weinig samen doen is irritant! Probeer eens met hem te bespreken waar jij behoefte aan hebt en zet dat af tegen wat hij wil (en wat voor jullie praktisch haalbaar is) en zoek een tussenweg, misschien dat dat helpt!



Dit herken ik wel (even wat voorbeelden misschien kun je er iets mee): toen vriend aangaf dat hij liever 1 nacht per week apart slaapt voelde ik mij in 1e instantie ook heel erg afgewezen; maar stiekem vind ik het nu wel lekker . Ook met het feit dat ie misschien nog een appartement wil gaan zoeken over 4 a 5 maanden (woont nu op een kamer), terwijl ik een mooi groot appartement heb deed best pijn, voelde als afwijzing; voor de verandering heb ik dit uitgesproken en gezegd dat ik hoop dat ie tzt mij in de beslissing betrekt en dat ik zou balen als het 2 tot 3 jaar zou duren voordat we samenwonen.



Kortom: spreek dingen uit; scheelt enorm (voorkomt niet altijd alles).



@tov ik herken in de 2 bovenste types wel wat (ben ik dat type 3 ; en tuurlijk isabelle is het wat zwaar; maar wel grappig om te lezen en baadt het niet dan schaadt het niet



Oh ja en dames, wie geeft mij een schop onder mijn kont? vriendje heeft nog niet gereageerd op sms. Kans is 75% dat ie geen bereik heeft momenteel (ergens in middele of nowhere), maar begin mij op te eten!

Karen, dat denk ik ook heel vaak. Vervelend als je geen reactie krijgt, maar waarschijnlijk is hij druk aan het werk (of bezig) of inderdaad wat je zegt geen bereik en ontvang je straks heus wel een berichtje (waarom zou hij je niet een berichtje sturen?). Overigens ben ik erachter dat alles uitspreken ook niet goed is, tenminste niet in mijn geval.



Ik herken overigens wel wat in angstig van de stijlen hierboven, of nou ja wel het gedrag in relaties, maar niet dat dat zou komen vanuit familie van vroeger. Ik kom echt uit een heel fijn gezin, waar nooit echt problemen waren en nog steeds niet zijn. Overigens ben ik ook een hele tijd single geweest, maar dat heeft nu weinig geholpen lijkt het. Dus ik vraag me echt af waar dat vandaan komt, want wat gezegd wordt over opstandig gedrag dat herken ik ook, het voelt vaak alsof ik hem aan het testen ben of hij me wel leuk genoeg vindt om bij me te blijven, ondanks mijn gedrag.



Isabella, het is een beetje het gevoel van, is dit het nou. Het is leuk en gezellig als ik hem zie, maar ik zie hem best weinig, meestal alleen weekenden, maar nu eerst ook niet ivm zijn druk zijn. Overigens als we zo'n weekend wel samen zijn, is het echt heel leuk en voel ik me ook echt superfijn met hem. Het is ook dat hij vaak zegt dat hij bijv. even langskomt en dan uiteindelijk niet kan of zo, dat geeft me een beetje het gevoel van afwijzing.

Oh ik ben aan het spammen, maar misschien helpt het als ik het van mij afschrijf



Net reactie gekregen van vriendlief (hij heeft weer bereik); op zich echt een heel lief smsje, maar hij vraagt niet hoe het mij gaat en zegt niks over de groep (al een 2x keer gevraagd hoe die is); hmmm ga weer dingen denken die reeel zijn en moet me inhouden om geen "stom" smsje te sturen..

Dingen die irreëel zijn bedoel je Karen? Ik zou je toch inhouden, even reëel denken, hij stuurt een lief smsje zodra hij weer bereik heeft. Ik weet wat voor groep je bedoeld?

Overigens, dit topic is wel een beetje een van je afschrijven topic geworden, tenminste ik doe het ook, maar het helpt soms wel om ook meningen van anderen te lezen om even te relativeren!

izo, even tussen het werk door: hij is met een groepsrondreis weg en werkelijk in zijn smsjes (in 2 weken) heeft ie daar nog niks overgezegd hoewel ik daar na een week wel explicitet om heb gevraagd. En inderdaad irrieel (zegt meer over mijzelf dan over hem, dat ik vreemd ben gegaan tijdens een reis wil niet zeggen dat hij dat doet)



Ik heb nu een tussen sms gestuurd: met fijn dat het goed gaat, mis jou ook en ps met mij gaat het ook goed ( wel andere bewoordingen maar komt hier op neer.

Maar wat wil je met die informatie over hoe de groepssamenstelling is? Mannen zijn wel een beetje zo ingesteld om te reageren op wat zij belangrijk vinden en de rest maar te laten voor wat het is, tenminste dat is wat ik gemerkt heb. Misschien ziet hij het nut niet van deze vraag, of weet hij ook dat jij bent vreemdgegaan op zo'n reis?

Maar goed dat je geen 'stom' smsje hebt gestuurd, voelt dat goed? Of onrustig nu, omdat je het niet gedaan hebt?

Okay het gaat weer niet zo lekker. Overdag kan ik nog wel afleiding vinden en dan voel ik me vaak ook goed. 's avonds, alleen thuis en zo, wordt dat toch een stuk lastiger.. Iemand nog tips om dit te voorkomen.

Hm, lastig. Wat gebeurt er met je, als je 's avonds alleen bent? Krijg je allerlei nare gedachten die met je op de loop gaan? En is dat gegrond, is er aanleiding toe?

Zo zit ik nu ook alleen op de bank, en heb vriend dit weekend niet gezien. We hebben overdag geen contact vanwege zijn nieuwe baan. Net even gebeld, daarna nog een berichtje en that's it. Voorheen zou ik me suf gepiekerd hebben, me afvragen waarom het zo stil blijft. Máár er is een concrete afspraak gemaakt om elkaar te zien, er is iets liefs gezegd en dus heb ik er helemaal rust in gevonden.

Wat het verschil voor mij maakt tussen toen en nu; een vriend die heel duidelijk is in wat hij voor mij voelt. Dit laat zien, en weten in woorden. Voor mij is het nu enorm duidelijk, hoe belangrijk het is om de juiste persoon te treffen als je zo in elkaar steekt (onzeker, verlatingsangst). Je moet iemand hebben die in woorden en daden laat zien dat hij voor je gaat. Op die manier groeit het vertrouwen en de zekerheid en ik heb dat nodig. Nooit meer wil ik iemand die mij niet voor 100% het gevoel geeft voor mij te gaan. Daarvoor ben ik te kwetsbaar.

Ja Julus dat krijg ik heel erg. Hoewel het vandaag wel beter ging, ik kan dingen beter in perspectief plaatsen, deze relatie beter in perspectief plaatsen. Maar toch vind ik het vervelend dat ik dan zo lang niks van hem hoor, waar we eerder vaak hele avonden berichtjes stuurden, is er nu veel minder.

Vriend naar gevraagd, hij zegt er verder niet veel over, behalve dat het niks betekend over zijn gevoel naar mij.



Ik kan dat dan ook weer niet geloven. En de bevestiging geeft hij me wel, tenminste hij zegt vaak dat hij me leuk vindt en zo, maar toch blijft er iets knagen.

Maar waarom geloof je hem dan niet, en anderen die zeggen dat het normaal is na verloop van tijd, dat je minder berichtjes stuurt? Een relatie wordt gewoner, en juist als het goed zit, heb je ook niet constant die bevestiging nodig. Omdat je weet, waar je ook bent, dat het goed zit...

Dat is juist positief!



Als hij geen aanleiding geeft voor jou om onzeker te zijn, probeer die gedachten dan om te buigen naar iets positiefs. Kijk naar wat hij WEL doet en zegt...

Zet eens (hier) op een rijtje, wat hij de afgelopen dagen heeft gezegd en gedaan. En hoe voelde je je toen je samen was?

Ik denk dat dat gewoon positief was, maar het zit in je hoofd dat het niet goed is.

Nou ik heb 'm afgelopen maandag voor het laatst gezien. Normaal gesproken zijn we vaak weekenden samen, maar dat lukte afgelopen weekend niet. Door de week zien we elkaar niet eigenlijk. Hij was paar dagen geleden boos op me, omdat ik al een tijdje twijfel aan dingen die hij tegen me zegt en vaak spreek ik die twijfel ook uit. Voor hem is dat natuurlijk vervelend, omdat hij het wel meent en ik dat niet geloof.



Maar op een of andere manier weet hij dingen zo te brengen dat het een beetje koel overkomt, zelfs als hij iets liefs zegt. Iedere ander zou daar waarschijnlijk geen problemen mee hebben, maar omdat ik zo onzeker ben, twijfel ik daardoor aan zijn woorden. Ik kan niet zo goed uitleggen waar dat aan ligt dat ik hem niet kan geloven.

Ik probeer me nu wel een beetje los te maken van hem, minder waarde te hechten aan het berichtjes sturen en meer waarde aan de dingen die hij zegt.

Hm, en helpt het ook niet mee dat jullie elkaar zo weinig kunnen zien? Is er geen mogelijkheid om elkaar, al is het maar een uurtje, tussendoor te kunnen zien? Heb jij het idee dat hij alles doet, om dat voor elkaar te krijgen?



Dat koele, dat zal zijn gewone manier van doen zijn. Kan zijn dat dat voor jou onzekerheid oproept. Ik ken dat wel een beetje, van mijn vriend. Die hangt bijv. nogal koel op, en heb dit ook met hem besproken. Hij weet dit, en zegt dat het in de familie zit en dat het bij hem nog meevalt. Ik moest eraan wennen, maar nu weet ik dat hij zo is en dat staat los van zijn gevoel voor mij.

Kijk, het is niet leuk als jij zijn goed bedoelde woorden in twijfel trekt. Hij zegt ze niet als hij ze niet meent. Dat jij je er niet fijn bij voelt, daar kan hij niks aan doen. Hij is zoals hij is..



wél kun je je afvragen of hij wat dit betreft bij je past, of jij er voldoende uithaalt. Als jij je nog tig jaar zo moet voelen, dan is dat ook niet goed. Het is een wisselwerking, want misschien zou een ander meisje zich er prima bij voelen omdat die wat zekerder is. De combinatie van jullie beiden maakt dat jij je onzeker voelt, maar met een andere man, die warmer in zijn bewoordingen is, kun jij je misschien zekerder voelen. Het is aan jou wat je wil. Overall moet je je gewoon prettig en veilig voelen bij iemand, door gedrag, door woorden.

heb even niet veel toe te voegen aan Julus, maar gaat het al beter izo?

Niet echt. Ik heb het idee dat het helemaal verkeerd gaat en dat wil ik helemaal niet. Ik weet niet hoe ik het op moet lossen, ik ben onzeker, ik zeur, hij moet mij bevestigen, raakt geïrriteerd. Ik raak geïrriteerd dat hij me niet begrijpt.

Nou ja, en nu weet ik niet wat ik moet doen. Sowieso is de hele situatie om ons heen al vrij lastig en dit maakt het allemaal niet makkelijker. Ik zou gewoon graag een fijne relatie willen, heb ik eindelijk een stabiele man gevonden en dan nog werkt het niet.

Ja ik blijf nu inderdaad heel erg in het cirkeltje hangen en daardoor ben ik van het kleinste dingetje al van slag. Ik merk ook dat ik daar gisteren best wel uit was, doordat ik hier las en gewoon alles beter kon relativeren. Maar ik heb gewoon het gevoel dat hij niet bij me wil zijn. Hij zegt ik heb het nu even druk, ik vind je heel erg leuk, maar op dit moment heb ik niet meer tijd.



En ik denk dat we in de toekomst wel meer tijd gaan krijgen samen, maar goed, vooral in het begin van een relatie moet je toch willen samen zijn?