Relaties
alle pijlers
Verliefd - dilemma
vrijdag 18 april 2014 20:34
Hallo iedereen,
Tijd terug heb ik een meid leren kennen. In het begin liet ze me koud, bovendien heeft ze een vriend. Dus een dubbele reden om haar links te laten liggen. We hadden echter eerst wat gewoon contact. Dat is uitgelopen tot ik durf wel te zeggen een goede vriendschap. We kunnen het erg goed met elkaar vinden, doen zo nu en dan wat samen. Vond ik ook leuk, wat onderbreking en wat gezelligheid, maar het is voor mij nu meer dan een vriendschap geworden. Ik ben verliefd.
Ik merk aan haar dat zij mij ook zo nu en dan meer dan leuk vind. Zij gooit bijvoorbeeld geen barrière op als dichtbij sta. Ze deinst niet terug...we lachen veel met elkaar, we hebben erg veel gemeen. Als zij geen relatie had gehad, dan hadden wij denk ik nu een relatie gehad.
Alleen nu ik vlinders in mijn buik krijg, begin ik onzeker te worden. Ik durf ook niet verder te gaan, omdat ik ook niet de vriendschap om zeep zou willen helpen.
Maar ik wil ook niet dat zij denkt dat ik wil dat het alleen bij vriendschap blijft. Zij heeft immers een relatie en zal naar mijn idee ook iets minder snel het initiatief durven nemen.
Ik heb haar als een heel leuk, spontaan, gezellig iemand leren kennen. Als mijn gelijke. Iemand waar ik verder mee wil in het leven.
Hebben jullie tips? Hoe kan ik subtiel als het ware pushen?
Of gewoon het gesprek brengen op dat ik gevoelens voor haar begin te krijgen? Ik ben begin gewoon zo onzeker te worden dat ik dat soort dingen gewoon minder goed durf.
Tijd terug heb ik een meid leren kennen. In het begin liet ze me koud, bovendien heeft ze een vriend. Dus een dubbele reden om haar links te laten liggen. We hadden echter eerst wat gewoon contact. Dat is uitgelopen tot ik durf wel te zeggen een goede vriendschap. We kunnen het erg goed met elkaar vinden, doen zo nu en dan wat samen. Vond ik ook leuk, wat onderbreking en wat gezelligheid, maar het is voor mij nu meer dan een vriendschap geworden. Ik ben verliefd.
Ik merk aan haar dat zij mij ook zo nu en dan meer dan leuk vind. Zij gooit bijvoorbeeld geen barrière op als dichtbij sta. Ze deinst niet terug...we lachen veel met elkaar, we hebben erg veel gemeen. Als zij geen relatie had gehad, dan hadden wij denk ik nu een relatie gehad.
Alleen nu ik vlinders in mijn buik krijg, begin ik onzeker te worden. Ik durf ook niet verder te gaan, omdat ik ook niet de vriendschap om zeep zou willen helpen.
Maar ik wil ook niet dat zij denkt dat ik wil dat het alleen bij vriendschap blijft. Zij heeft immers een relatie en zal naar mijn idee ook iets minder snel het initiatief durven nemen.
Ik heb haar als een heel leuk, spontaan, gezellig iemand leren kennen. Als mijn gelijke. Iemand waar ik verder mee wil in het leven.
Hebben jullie tips? Hoe kan ik subtiel als het ware pushen?
Of gewoon het gesprek brengen op dat ik gevoelens voor haar begin te krijgen? Ik ben begin gewoon zo onzeker te worden dat ik dat soort dingen gewoon minder goed durf.
zondag 20 april 2014 23:14
Het zou er voor mij niet toe doen of de ander in een relatie zou zitten of niet
Ik kan niet liegen, ik wil geen dingen achterhouden dus ik zou zeggen dat ik verliefd geworden ben en dat ik daarom afstand neem
Ongeacht de consequenties
Ik blijf graag trouw aan mijn gevoel, en respecteer het gevoel van een ander
Ik kan niet liegen, ik wil geen dingen achterhouden dus ik zou zeggen dat ik verliefd geworden ben en dat ik daarom afstand neem
Ongeacht de consequenties
Ik blijf graag trouw aan mijn gevoel, en respecteer het gevoel van een ander
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zondag 20 april 2014 23:21
zondag 20 april 2014 23:22
quote:Summerdance schreef op 20 april 2014 @ 23:14:
Het zou er voor mij niet toe doen of de ander in een relatie zou zitten of niet
Ik kan niet liegen, ik wil geen dingen achterhouden dus ik zou zeggen dat ik verliefd geworden ben en dat ik daarom afstand neem
Ongeacht de consequenties
Ik blijf graag trouw aan mijn gevoel, en respecteer het gevoel van een anderDan zou ik zeggen dat jij vrij impulsief bent en ik weet van mijzelf dat ik dat toch niet ben.
Het zou er voor mij niet toe doen of de ander in een relatie zou zitten of niet
Ik kan niet liegen, ik wil geen dingen achterhouden dus ik zou zeggen dat ik verliefd geworden ben en dat ik daarom afstand neem
Ongeacht de consequenties
Ik blijf graag trouw aan mijn gevoel, en respecteer het gevoel van een anderDan zou ik zeggen dat jij vrij impulsief bent en ik weet van mijzelf dat ik dat toch niet ben.
zondag 20 april 2014 23:24
zondag 27 april 2014 16:17
Nou mensen....sinds mijn laatste post was alles weer goed. Ik heb voor mijzelf de afstand kunnen nemen en ben gewoon verder gegaan. Ik heb, zoals ik nog altijd doe, gewoon mijn gevoel gevolgd. Mijn gevoel heeft mij nooit echt in de steek gelaten.
Zij voelt ook meer. Is het uitgesproken? Nee, maar ik merk het wel. Is het "wishful thinking" de "roze bril", maak ik van het kleinste aardige gebaar iets heel groots alsof het liefde is....? Nee.
Het is veel meer dan dat. Ik merk zelf goed het verschil. Laat ik het zo zeggen. Ik heb voor een paar jaar terug wel die fout gemaakt en ben er toen vrij pijnlijk (niet fysiek) achter gekomen hoe de vork in de steel zat.
Ik kan er een heel verhaal van gaan typen, maar om een lang verhaal kort te houden. Het was voor mijzelf een zeer goede les.
Dat overkomt mij geen twee keer en nee, hier is het ook niet stilletjes aan aan de hand. Ik merk voor mijzelf goed het verschil.
Ik heb en kan er vrede mee hebben dat zij in een relatie zit. Dat had ik al vanaf het moment dat zij uitsprak dat ze een vriend had. Ik heb haar sindsdien gewoon behandeld als ieder ander. Gewoon als een vriend vriendin. In het Engels duiden ze mooi dat verschil aan met "friend" en "girlfriend". Ik heb ook niet en nog steeds niet, voor ogen gehad om even de "buit" binnen te halen. Ik ben wat dat betreft gewoon een zeer tevreden mens.
Alleen ik merk toch dat ja, voor haar brandt diep van binnen wel een vlammetje, sinds kort. Het houdt me alleen niet warm in de zin van "we hebben wat met elkaar".
Eergisteren sprak ik haar (en je moet weten, we leven in hetzelfde huis). Het begon over koetjes en kalfjes. We begonnen toch over een wat serieuzer onderwerp te praten. Nog steeds een lolletje, maar met veel meer diepgang.
Dat is gewoon zo, ik verzin het niet....
Haar vriend belde...ik keek maar gewoon wat om mij heen, want ja...ik wil niet de indruk geven dat ik echt meeluister. Boeit mij ook niet. Toen zocht ze toch even contact met mij door een houding aan te nemen van *zucht*...haar schouders zakte, ze keek er bij van "nee hè..." en het meest opvallende...ze maakte toen met haar handen het gebaar van *blablabla*, met een lach erbij naar mij toe.
Toen ze ophing zei ze tegen mij "Het is soms net een vrouw...".
Ze moest nog even wat dingen doen, want hij was in aantocht en zij moest nog even wat dingen aan kant maken.
Kort daarna komt ze weer even naar mij toe. Ik stond in de keuken en toen bood ze iets aan, wat ze eigenlijk voor haar vriend had gekocht.
We raken weer in een zeer goed gesprek. Ik zal de meeste details besparen, maar op een gegeven moment lachen we beide even over iets. We kijken beide voorruit en ik merk dat haar ogen langzaam naar mij toe draaien. Ik kijk vanuit mijn ooghoeken haar kant op en draai langzaam mijn gezicht bij. Nog voordat ik echt oogcontact heb, draait zij haar ogen weer voorruit.
Ik zeg jullie....als zij niet in een relatie zat dan was dit overduidelijk. Dat zij in een relatie zit, maakt het voor mij en voor haar een stuk lastiger.
Over haar relatie gesproken. Eerder trok zij al een beetje in twijfel dat zij zichzelf al met haar huidige vriend verder zag gaan. Later vroeg ik haar naar hoe ze haar vriend heeft leren kennen en toen zei ze luid en duidelijk dat ze in het begin helemaal niets van hem moest hebben.
Het was toch wat geworden. Ze was licht enthousiast over een bepaald iets wat hij deed, maar voor de rest gaf ze toch wel te kennen dat het matig was.
We hebben ongemerkt een hele tijd gepraat. Ik merk gewoon dat wij erg uit hetzelfde hout gesneden zijn. Er is zo'n klik...we kunnen gewoon goed met elkaar praten, goed met elkaar opschieten....ik begin een grap en zij maakt het gewoon af....
Ik weet nu wat zij (mogelijk) in mij ziet. Ik zeg mogelijk erbij, omdat het niet luid en duidelijk uitgesproken is, maar ik kan op mijn vingers natellen dat het dat is. Ik heb een betere indruk gekregen van haar vriend van hoe hij is en ik zeg nu gewoon even heel egoïstisch, ik ben in zekere zin een betere match. En daar houdt het op.
Ik ga niet lopen stoken, dingen naar mijn hand proberen te zetten, of doelbewust haar huidige relatie om zeep helpen. Dingen lopen gewoon zoals ze lopen. Ik ben mijzelf. Ik kan gelukkig zijn zonder haar en ik zou ook nog gewoon heel gelukkig zijn met haar. Wel wat gelukkiger, maar goed dat even terzijde...
Vlak voordat haar vriend kwam vroeg ik nog wat ze van plan waren, want ik wist van eerder dat zij al wat ideetjes had wat ze wilde gaan doen. Zij zei...dat ze het nog niet wisten en zei dat ze het nog wel aan mij zou laten weten. Dan zou ik eventueel wel mee kunnen. Helemaal afslaan wilde ik het niet maar ik zei zoiets van "...nah, als jullie alleen willen zijn, vind ik het ook prima hoor..." Zij schrok niet terug van mijn reactie, maar bleef erbij dat het "wel leuk kon zijn". Ik gaf half te kennen "ok".
Toen haar vriend aankwam merkte ik gewoon dat zij er gewoon niet helemaal achter stond. Het ging gewoon niet meer van harte. Het verschil wat ik goed merk met andere stelletjes.
Verder vind ik het erg moeilijk inschatten. Ik doe gewoon mijn ding. Ga verder met de dingen die ik moet doen. Hoe zij het nu met elkaar hebben...? Ik heb verder geen idee.
Ik heb voor mijzelf al wel drie mogelijk scenario's in gedachten, want het dilemma houdt nog even aan.
Of dit weekend wakkert hun liefde aan en zij leven nog lang en gelukkig. (Vind ik prima...ik ga toch al verder met de dingen waar ik gelukkig van wordt).
Of dit weekend trekt haar relatie verder in twijfel. (Ik ben niet iemand die dan in mijn handen gaat wrijven en denkt "mooi! dan kan ik mijn slag slaan" nee...het loopt zoals het loopt en als ik de betere match ben, dan ja...ik sta er meer dan open voor!)
Of dit weekend is het einde van hun relatie en zij heeft haar keuze gemaakt. (In ieder geval dat zij niet verder wilt..)
Scenario 3 lijkt mij het meest onwaarschijnlijk. Ik denk namelijk niet dat zij die stap echt goed zou durven nemen.
Scenario 2 is heel goed mogelijk, maar dat kan ik nu niet inschatten.
Scenario 1 is daarom ook nog heel goed mogelijk.
Komt zij straks terug en is het scenario 1, dan kan ik alleen maar blij zijn voor haar. In geval van de andere 2 scenario's zal ik het heel lastig gaan vinden om er richting in te gaan geven.
Scenario 2...ik wil niet gaan lopen stoken, maar wat kan ik dan in hemelsnaam doen...? Haar nog meer twijfels gaan geven door gewoon als vriend door te blijven gaan, of toch maar te kennen geven dat ik ook met haar verder zou willen gaan?
Scenario 3...ik zou het dapper vinden als zij de stap zou hebben genomen. Sowieso. Want ik weet dat het geen makkelijke stap zal zijn. Alleen wat verder?
Een relatie met haar, als verder er niets toe doet....ja!
Maar de situatie is nu zoals hierboven omschreven....graag tips.
Zij voelt ook meer. Is het uitgesproken? Nee, maar ik merk het wel. Is het "wishful thinking" de "roze bril", maak ik van het kleinste aardige gebaar iets heel groots alsof het liefde is....? Nee.
Het is veel meer dan dat. Ik merk zelf goed het verschil. Laat ik het zo zeggen. Ik heb voor een paar jaar terug wel die fout gemaakt en ben er toen vrij pijnlijk (niet fysiek) achter gekomen hoe de vork in de steel zat.
Ik kan er een heel verhaal van gaan typen, maar om een lang verhaal kort te houden. Het was voor mijzelf een zeer goede les.
Dat overkomt mij geen twee keer en nee, hier is het ook niet stilletjes aan aan de hand. Ik merk voor mijzelf goed het verschil.
Ik heb en kan er vrede mee hebben dat zij in een relatie zit. Dat had ik al vanaf het moment dat zij uitsprak dat ze een vriend had. Ik heb haar sindsdien gewoon behandeld als ieder ander. Gewoon als een vriend vriendin. In het Engels duiden ze mooi dat verschil aan met "friend" en "girlfriend". Ik heb ook niet en nog steeds niet, voor ogen gehad om even de "buit" binnen te halen. Ik ben wat dat betreft gewoon een zeer tevreden mens.
Alleen ik merk toch dat ja, voor haar brandt diep van binnen wel een vlammetje, sinds kort. Het houdt me alleen niet warm in de zin van "we hebben wat met elkaar".
Eergisteren sprak ik haar (en je moet weten, we leven in hetzelfde huis). Het begon over koetjes en kalfjes. We begonnen toch over een wat serieuzer onderwerp te praten. Nog steeds een lolletje, maar met veel meer diepgang.
Dat is gewoon zo, ik verzin het niet....
Haar vriend belde...ik keek maar gewoon wat om mij heen, want ja...ik wil niet de indruk geven dat ik echt meeluister. Boeit mij ook niet. Toen zocht ze toch even contact met mij door een houding aan te nemen van *zucht*...haar schouders zakte, ze keek er bij van "nee hè..." en het meest opvallende...ze maakte toen met haar handen het gebaar van *blablabla*, met een lach erbij naar mij toe.
Toen ze ophing zei ze tegen mij "Het is soms net een vrouw...".
Ze moest nog even wat dingen doen, want hij was in aantocht en zij moest nog even wat dingen aan kant maken.
Kort daarna komt ze weer even naar mij toe. Ik stond in de keuken en toen bood ze iets aan, wat ze eigenlijk voor haar vriend had gekocht.
We raken weer in een zeer goed gesprek. Ik zal de meeste details besparen, maar op een gegeven moment lachen we beide even over iets. We kijken beide voorruit en ik merk dat haar ogen langzaam naar mij toe draaien. Ik kijk vanuit mijn ooghoeken haar kant op en draai langzaam mijn gezicht bij. Nog voordat ik echt oogcontact heb, draait zij haar ogen weer voorruit.
Ik zeg jullie....als zij niet in een relatie zat dan was dit overduidelijk. Dat zij in een relatie zit, maakt het voor mij en voor haar een stuk lastiger.
Over haar relatie gesproken. Eerder trok zij al een beetje in twijfel dat zij zichzelf al met haar huidige vriend verder zag gaan. Later vroeg ik haar naar hoe ze haar vriend heeft leren kennen en toen zei ze luid en duidelijk dat ze in het begin helemaal niets van hem moest hebben.
Het was toch wat geworden. Ze was licht enthousiast over een bepaald iets wat hij deed, maar voor de rest gaf ze toch wel te kennen dat het matig was.
We hebben ongemerkt een hele tijd gepraat. Ik merk gewoon dat wij erg uit hetzelfde hout gesneden zijn. Er is zo'n klik...we kunnen gewoon goed met elkaar praten, goed met elkaar opschieten....ik begin een grap en zij maakt het gewoon af....
Ik weet nu wat zij (mogelijk) in mij ziet. Ik zeg mogelijk erbij, omdat het niet luid en duidelijk uitgesproken is, maar ik kan op mijn vingers natellen dat het dat is. Ik heb een betere indruk gekregen van haar vriend van hoe hij is en ik zeg nu gewoon even heel egoïstisch, ik ben in zekere zin een betere match. En daar houdt het op.
Ik ga niet lopen stoken, dingen naar mijn hand proberen te zetten, of doelbewust haar huidige relatie om zeep helpen. Dingen lopen gewoon zoals ze lopen. Ik ben mijzelf. Ik kan gelukkig zijn zonder haar en ik zou ook nog gewoon heel gelukkig zijn met haar. Wel wat gelukkiger, maar goed dat even terzijde...
Vlak voordat haar vriend kwam vroeg ik nog wat ze van plan waren, want ik wist van eerder dat zij al wat ideetjes had wat ze wilde gaan doen. Zij zei...dat ze het nog niet wisten en zei dat ze het nog wel aan mij zou laten weten. Dan zou ik eventueel wel mee kunnen. Helemaal afslaan wilde ik het niet maar ik zei zoiets van "...nah, als jullie alleen willen zijn, vind ik het ook prima hoor..." Zij schrok niet terug van mijn reactie, maar bleef erbij dat het "wel leuk kon zijn". Ik gaf half te kennen "ok".
Toen haar vriend aankwam merkte ik gewoon dat zij er gewoon niet helemaal achter stond. Het ging gewoon niet meer van harte. Het verschil wat ik goed merk met andere stelletjes.
Verder vind ik het erg moeilijk inschatten. Ik doe gewoon mijn ding. Ga verder met de dingen die ik moet doen. Hoe zij het nu met elkaar hebben...? Ik heb verder geen idee.
Ik heb voor mijzelf al wel drie mogelijk scenario's in gedachten, want het dilemma houdt nog even aan.
Of dit weekend wakkert hun liefde aan en zij leven nog lang en gelukkig. (Vind ik prima...ik ga toch al verder met de dingen waar ik gelukkig van wordt).
Of dit weekend trekt haar relatie verder in twijfel. (Ik ben niet iemand die dan in mijn handen gaat wrijven en denkt "mooi! dan kan ik mijn slag slaan" nee...het loopt zoals het loopt en als ik de betere match ben, dan ja...ik sta er meer dan open voor!)
Of dit weekend is het einde van hun relatie en zij heeft haar keuze gemaakt. (In ieder geval dat zij niet verder wilt..)
Scenario 3 lijkt mij het meest onwaarschijnlijk. Ik denk namelijk niet dat zij die stap echt goed zou durven nemen.
Scenario 2 is heel goed mogelijk, maar dat kan ik nu niet inschatten.
Scenario 1 is daarom ook nog heel goed mogelijk.
Komt zij straks terug en is het scenario 1, dan kan ik alleen maar blij zijn voor haar. In geval van de andere 2 scenario's zal ik het heel lastig gaan vinden om er richting in te gaan geven.
Scenario 2...ik wil niet gaan lopen stoken, maar wat kan ik dan in hemelsnaam doen...? Haar nog meer twijfels gaan geven door gewoon als vriend door te blijven gaan, of toch maar te kennen geven dat ik ook met haar verder zou willen gaan?
Scenario 3...ik zou het dapper vinden als zij de stap zou hebben genomen. Sowieso. Want ik weet dat het geen makkelijke stap zal zijn. Alleen wat verder?
Een relatie met haar, als verder er niets toe doet....ja!
Maar de situatie is nu zoals hierboven omschreven....graag tips.
zondag 27 april 2014 16:55
Houd jezelf afzijdig.
Gooi jezelf niet in de aanbieding als potentiële partner.
Geef haar de ruimte zelf haar relatie te beëindigen als zij dat wil.
Laat haar dat op eigen kracht doen.
Zonder druk van jouw kant.
Zolang zij niets duidelijk heeft uitgesproken naar zowel haar partner als naar jou kan jij de situatie alleen invullen vanuit jouw rozekleurige perspectief.
Natuurlijk zie jij jezelf als haar "perfecte partner" en gaat in jouw ogen haar relatie met hem niet "van harte".
Naar mijn idee leg jij door jouw verliefdheid nog steeds veel meer betekenis in haar blikken en houdingen dan dat zij ermee hoeft te bedoelen.
Houd op met luchtfietsen via allerlei scenario's.
Jij maakt jezelf gek op die manier.
Gooi jezelf niet in de aanbieding als potentiële partner.
Geef haar de ruimte zelf haar relatie te beëindigen als zij dat wil.
Laat haar dat op eigen kracht doen.
Zonder druk van jouw kant.
Zolang zij niets duidelijk heeft uitgesproken naar zowel haar partner als naar jou kan jij de situatie alleen invullen vanuit jouw rozekleurige perspectief.
Natuurlijk zie jij jezelf als haar "perfecte partner" en gaat in jouw ogen haar relatie met hem niet "van harte".
Naar mijn idee leg jij door jouw verliefdheid nog steeds veel meer betekenis in haar blikken en houdingen dan dat zij ermee hoeft te bedoelen.
Houd op met luchtfietsen via allerlei scenario's.
Jij maakt jezelf gek op die manier.
volg je verstand, gebruik je gevoel
zondag 27 april 2014 17:15
En ik dacht dat vrouwen sterren waren in dingen zien die er niet zijn!
Maar jij kan het beter hoor...veel beter
Hoe goed ik je epistel ook lees
Ik blijf een vrouw zien die een goed gesprek heeft met haar huisgenoot
Oh, ik heb vanmiddag ook tegen een vriendin met mijn ogen zitten rollen toen vriend belde!
En ook nog deed ik het bla bla gebaar met mijn hand
Die rijdt de rit Luik Bastenaken Luik mee vandaag en hij wilde even vertellen hoe het was
Enig natuurlijk, maar dat hele fietsen interesseert me geen moer
Maar volgens jou maatstaf is dus mijn relatie niet goed, en wil ik eigenlijk een relatie met mijn vriendin die bij me was?
Maar jij kan het beter hoor...veel beter
Hoe goed ik je epistel ook lees
Ik blijf een vrouw zien die een goed gesprek heeft met haar huisgenoot
Oh, ik heb vanmiddag ook tegen een vriendin met mijn ogen zitten rollen toen vriend belde!
En ook nog deed ik het bla bla gebaar met mijn hand
Die rijdt de rit Luik Bastenaken Luik mee vandaag en hij wilde even vertellen hoe het was
Enig natuurlijk, maar dat hele fietsen interesseert me geen moer
Maar volgens jou maatstaf is dus mijn relatie niet goed, en wil ik eigenlijk een relatie met mijn vriendin die bij me was?
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zondag 27 april 2014 17:18
quote:highlander schreef op 27 april 2014 @ 16:55:
Houd jezelf afzijdig.
Gooi jezelf niet in de aanbieding als potentiële partner.
Geef haar de ruimte zelf haar relatie te beëindigen als zij dat wil.
Laat haar dat op eigen kracht doen.
Zonder druk van jouw kant.
Zolang zij niets duidelijk heeft uitgesproken naar zowel haar partner als jou kan jij niets anders dan invullen vanuit jouw rozekleurige perspectief.
Natuurlijk zie jij jezelf als haar "perfecte partner" en gaat in jouw ogen haar relatie met hem niet "van harte".
Naar mijn idee leg jij door jouw verliefdheid nog steeds veel meer betekenis in haar blikken en houdingen dan dat zij ermee hoeft te bedoelen.
Houd op met luchtfietsen via allerlei scenario's.
Jij maakt jezelf gek op die manier.
Rooskleurig perspectief wil ik het niet noemen, want ik denk dat ik er zelf vrij nuchter onder blijf en alles reëel wil inzien.
Wel denk ik er net zo over wat je zegt dat zij de stap zal moeten nemen. Ik kan en zal niet voor haar beslissen.
Alleen ik hoop wel dat je me begrijpt dat ik geen lakse houding wil aannemen en dat zij denkt dat ik verder niets in haar zie.
Alleen over dat het niet van harte gaat. Wat zou jij doen als je elkaar na een tijdje weer ziet? Ik zou elkaar in de armen vliegen, blij zijn...dicht bij elkaar willen zijn, maar toen ze elkaar weer zagen was het kil. Zij liep een meter naast hem... verder wordt er bijna geen woord gesproken...is dat mijn gevoel van verliefdheid? Ik geloof niet dat mijn ogen en oren mij daarin bedriegen. Wat ik er uiteindelijk van denk zou beïnvloed kunnen zijn door een gevoel van verliefdheid.
Ik ben daar verder heel eerlijk in en dat zeg ik ook, ik kan het verder niet inschatten. Ik weet niet hoe het er nu verder aan toe gaat. Logischerwijs zijn er drie scenario's. Ik spreek verder ook geen voorkeur uit, maar ik wil wel rekening houden met...
Scenario 1 zou voor mij wel het makkelijkst zijn. Scenario 2 en 3 zouden toch een stuk lastiger zijn. Lastiger omdat ik mijn eigen gevoel dan niet helemaal uit de weg kan gaan. Ik zou het wel opzij kunnen zetten, maar ik wil mezelf ook niet tekort doen.
Van de ene kant heb ik zoiets van. Ik zie het wel. Tot nu toe heb ik mijn gevoel gevolgd, dat zal ik blijven doen, maar het is wel fijn om gewoon even openlijk na te denken en de mening van anderen te horen.
Houd jezelf afzijdig.
Gooi jezelf niet in de aanbieding als potentiële partner.
Geef haar de ruimte zelf haar relatie te beëindigen als zij dat wil.
Laat haar dat op eigen kracht doen.
Zonder druk van jouw kant.
Zolang zij niets duidelijk heeft uitgesproken naar zowel haar partner als jou kan jij niets anders dan invullen vanuit jouw rozekleurige perspectief.
Natuurlijk zie jij jezelf als haar "perfecte partner" en gaat in jouw ogen haar relatie met hem niet "van harte".
Naar mijn idee leg jij door jouw verliefdheid nog steeds veel meer betekenis in haar blikken en houdingen dan dat zij ermee hoeft te bedoelen.
Houd op met luchtfietsen via allerlei scenario's.
Jij maakt jezelf gek op die manier.
Rooskleurig perspectief wil ik het niet noemen, want ik denk dat ik er zelf vrij nuchter onder blijf en alles reëel wil inzien.
Wel denk ik er net zo over wat je zegt dat zij de stap zal moeten nemen. Ik kan en zal niet voor haar beslissen.
Alleen ik hoop wel dat je me begrijpt dat ik geen lakse houding wil aannemen en dat zij denkt dat ik verder niets in haar zie.
Alleen over dat het niet van harte gaat. Wat zou jij doen als je elkaar na een tijdje weer ziet? Ik zou elkaar in de armen vliegen, blij zijn...dicht bij elkaar willen zijn, maar toen ze elkaar weer zagen was het kil. Zij liep een meter naast hem... verder wordt er bijna geen woord gesproken...is dat mijn gevoel van verliefdheid? Ik geloof niet dat mijn ogen en oren mij daarin bedriegen. Wat ik er uiteindelijk van denk zou beïnvloed kunnen zijn door een gevoel van verliefdheid.
Ik ben daar verder heel eerlijk in en dat zeg ik ook, ik kan het verder niet inschatten. Ik weet niet hoe het er nu verder aan toe gaat. Logischerwijs zijn er drie scenario's. Ik spreek verder ook geen voorkeur uit, maar ik wil wel rekening houden met...
Scenario 1 zou voor mij wel het makkelijkst zijn. Scenario 2 en 3 zouden toch een stuk lastiger zijn. Lastiger omdat ik mijn eigen gevoel dan niet helemaal uit de weg kan gaan. Ik zou het wel opzij kunnen zetten, maar ik wil mezelf ook niet tekort doen.
Van de ene kant heb ik zoiets van. Ik zie het wel. Tot nu toe heb ik mijn gevoel gevolgd, dat zal ik blijven doen, maar het is wel fijn om gewoon even openlijk na te denken en de mening van anderen te horen.
zondag 27 april 2014 17:47
quote:Summerdance schreef op 27 april 2014 @ 17:15:
En ik dacht dat vrouwen sterren waren in dingen zien die er niet zijn!
Maar jij kan het beter hoor...veel beter
Hoe goed ik je epistel ook lees
Ik blijf een vrouw zien die een goed gesprek heeft met haar huisgenoot
Oh, ik heb vanmiddag ook tegen een vriendin met mijn ogen zitten rollen toen vriend belde!
En ook nog deed ik het bla bla gebaar met mijn hand
Die rijdt de rit Luik Bastenaken Luik mee vandaag en hij wilde even vertellen hoe het was
Enig natuurlijk, maar dat hele fietsen interesseert me geen moer
Maar volgens jou maatstaf is dus mijn relatie niet goed, en wil ik eigenlijk een relatie met mijn vriendin die bij me was?
Kijk dat is het lastige als je er verder niet bij bent. Maar hoe ik me voorstel hoe jij dat hebt gedaan is. Je ziet wie er belt. Je lacht al, want je weet dat het je vriend is. Je neemt blij de telefoon op. Of wat minder blij, want je bent eventjes druk met je vriendin aan het kletsen. Alleen jij gaat denk ik wel een gesprek aan. Bent verder blij voor hem.
Hier was het naar mijn idee toch wat anders. Zeker omdat ze vlak daarvoor nog te kennen gaf dat ze zichzelf niet helemaal met haar huidige vriend verder zag gaan. Heel letterlijk zei ze dat niet, maar we hadden het zo een beetje over de toekomst en ze zei zoiets van dat ze gelukkig wilde zijn in een relatie. Hoe ze het precies zei weet ik niet meer, iets in die trant.
Verder toen ik naar haar relatie vroeg zei ze dat ze in het begin niets van hem moest hebben. Haar huidige vriend is (zo zei zij) gewoon erg met zichzelf bezig. Gewoon lol maken, dingen beleven zit gewoon niet in hem. Zij houdt van reizen (net als ik trouwens), maar hij totaal niet.
Het lijkt me toch niet dat je je zo uitlaat over iemand waar je echt van houdt? Tuurlijk heeft iedereen slechte eigenschappen en praten we er allemaal wel eens over, maar ik merkte niet de hartstocht die ik bij andere wel kan bespeuren.
En dan als je elkaar na een tijd niet gezien te hebben, dan zo kil met elkaar omgaan....
Nota bene mij dan in wezen ook mee uitvragen, in een weekend waarin zij samen horen te zijn.....?
Verklaar mij gek, maar het heeft toch wel de schijn dat ze niet helemaal tevreden meer is. In ieder geval op dat moment! En het zijn ook niet enkel deze drie dingen die ik zojuist noem, maar een hele reeks aan dingen waarvan ik denk....ik heb dit nog nooit één van mijn andere vriendinnen zo zien doen...
Ik zeg je wel....scenario 1. Wie weet laat hij nu zich van zijn beste kant zien. Neemt dat bij haar alle twijfels weg en leven zij nog happily ever after...
Maar dan nogmaals, wat als ik gelijk heb? Wat als zich straks scenario 2 of het heftigere scenario 3 zich ontvouwt?
Wat dan? Hoe ga ik daar een houding aan geven?
Het is ook niet zo dat ik nu van slag ben of er non-stop aan over na denken ben. Ik zal zo meteen weer even mijn ding doen. Eten koken, nog wat dingen afmaken.....maar zo nu en dan denk ik er toch even aan. Ik laat het verder los en ik zie het wel, maar er over nadenken helpt me in ieder geval een stuk ontspanner mee om te gaan.
En ik dacht dat vrouwen sterren waren in dingen zien die er niet zijn!
Maar jij kan het beter hoor...veel beter
Hoe goed ik je epistel ook lees
Ik blijf een vrouw zien die een goed gesprek heeft met haar huisgenoot
Oh, ik heb vanmiddag ook tegen een vriendin met mijn ogen zitten rollen toen vriend belde!
En ook nog deed ik het bla bla gebaar met mijn hand
Die rijdt de rit Luik Bastenaken Luik mee vandaag en hij wilde even vertellen hoe het was
Enig natuurlijk, maar dat hele fietsen interesseert me geen moer
Maar volgens jou maatstaf is dus mijn relatie niet goed, en wil ik eigenlijk een relatie met mijn vriendin die bij me was?
Kijk dat is het lastige als je er verder niet bij bent. Maar hoe ik me voorstel hoe jij dat hebt gedaan is. Je ziet wie er belt. Je lacht al, want je weet dat het je vriend is. Je neemt blij de telefoon op. Of wat minder blij, want je bent eventjes druk met je vriendin aan het kletsen. Alleen jij gaat denk ik wel een gesprek aan. Bent verder blij voor hem.
Hier was het naar mijn idee toch wat anders. Zeker omdat ze vlak daarvoor nog te kennen gaf dat ze zichzelf niet helemaal met haar huidige vriend verder zag gaan. Heel letterlijk zei ze dat niet, maar we hadden het zo een beetje over de toekomst en ze zei zoiets van dat ze gelukkig wilde zijn in een relatie. Hoe ze het precies zei weet ik niet meer, iets in die trant.
Verder toen ik naar haar relatie vroeg zei ze dat ze in het begin niets van hem moest hebben. Haar huidige vriend is (zo zei zij) gewoon erg met zichzelf bezig. Gewoon lol maken, dingen beleven zit gewoon niet in hem. Zij houdt van reizen (net als ik trouwens), maar hij totaal niet.
Het lijkt me toch niet dat je je zo uitlaat over iemand waar je echt van houdt? Tuurlijk heeft iedereen slechte eigenschappen en praten we er allemaal wel eens over, maar ik merkte niet de hartstocht die ik bij andere wel kan bespeuren.
En dan als je elkaar na een tijd niet gezien te hebben, dan zo kil met elkaar omgaan....
Nota bene mij dan in wezen ook mee uitvragen, in een weekend waarin zij samen horen te zijn.....?
Verklaar mij gek, maar het heeft toch wel de schijn dat ze niet helemaal tevreden meer is. In ieder geval op dat moment! En het zijn ook niet enkel deze drie dingen die ik zojuist noem, maar een hele reeks aan dingen waarvan ik denk....ik heb dit nog nooit één van mijn andere vriendinnen zo zien doen...
Ik zeg je wel....scenario 1. Wie weet laat hij nu zich van zijn beste kant zien. Neemt dat bij haar alle twijfels weg en leven zij nog happily ever after...
Maar dan nogmaals, wat als ik gelijk heb? Wat als zich straks scenario 2 of het heftigere scenario 3 zich ontvouwt?
Wat dan? Hoe ga ik daar een houding aan geven?
Het is ook niet zo dat ik nu van slag ben of er non-stop aan over na denken ben. Ik zal zo meteen weer even mijn ding doen. Eten koken, nog wat dingen afmaken.....maar zo nu en dan denk ik er toch even aan. Ik laat het verder los en ik zie het wel, maar er over nadenken helpt me in ieder geval een stuk ontspanner mee om te gaan.
zondag 27 april 2014 17:57
Natuurlijk zie jij hun relatie als niet hartstochtelijk en kil.
Dat wil jij jezelf graag wijsmaken.
Jij denk zo weinig aan haar dat jij ellenlange epistels over haar kunt schrijven waarin jij jezelf ervan probeert te overtuigen dat zij net zo verliefd is op jou als jij op haar bent.
Houd op met het analyseren van al haar gedrag ten gunste van jezelf.
Zij is pas van jou als zij duidelijk en letterlijk tegen jou zegt dat zij een liefdesrelatie met jou wil.
Houd op met jouw dromelarij en maak in jouw hoofd niet meer van jullie contact dan dat het feitelijk is.
Zoals ik jouw situatie begrijp ben jij voor haar niets anders dan een vriendelijke huisgenoot met wie zij sociaal doet.
Haal jouw hoofd kortom uit de roze wolken voordat jij jezelf gek maakt met al jouw uit de lucht gegrepen toekomstscenario's.
Dat wil jij jezelf graag wijsmaken.
Jij denk zo weinig aan haar dat jij ellenlange epistels over haar kunt schrijven waarin jij jezelf ervan probeert te overtuigen dat zij net zo verliefd is op jou als jij op haar bent.
Houd op met het analyseren van al haar gedrag ten gunste van jezelf.
Zij is pas van jou als zij duidelijk en letterlijk tegen jou zegt dat zij een liefdesrelatie met jou wil.
Houd op met jouw dromelarij en maak in jouw hoofd niet meer van jullie contact dan dat het feitelijk is.
Zoals ik jouw situatie begrijp ben jij voor haar niets anders dan een vriendelijke huisgenoot met wie zij sociaal doet.
Haal jouw hoofd kortom uit de roze wolken voordat jij jezelf gek maakt met al jouw uit de lucht gegrepen toekomstscenario's.
volg je verstand, gebruik je gevoel
zondag 27 april 2014 18:01
Mijn god... Ik dacht echt dat alleen vrouwen konden over analyseren...!
Ok, sta even stil en haal adem. Je slaat in jouw hoofd nu door met alle opties, scenario's, feiten, roze brillen en het opslaan van werkelijk elk detail in jullie contact. Wat wij nu ook gaan zeggen, het gaat niet aankomen als jij dit voor jezelf geen halt toe roept en even drie stappen terug zet om het allemaal eens duidelijk vanaf een afstandje te bekijken.
Allereerst, jouw ene laatste post met de detaillistische omschrijving doet mij denken aan het begin van de vriendschap met mijn allerbeste vriend. Wij gingen ook zo met elkaar om, leefden ook in hetzelfde huis etc. Ik zat met hem diep in de nacht over zijn relatie te ouwehoeren. Zijn twijfels, zijn toekomstverwachtingen met haar etc. Wij zaten tot diep in de nacht aan de borrel als zij al op bed lag. Wij gingen samen stappen als zij geen zin had, we deelden een hobby waar zij niets mee had, hij bracht mij snel naar mijn werk als ik mij weer eens verslapen had, we lachten ons suf met elkaar en knuffelden elkaar dood. (Nog steeds allemaal overigens, nu negen jaar later).
Nooit, maar dan ook nooit heb ik bij hem een ander gevoel gehad dan diepe vriendschap en nooit heb ik uit deze 'signalen' gehaald dat hij verliefde gevoelens voor mij heeft of met mij een relatie zou willen. Zijn relatie liep uiteindelijk jaren later (na het uitspreken van zijn eerste twijfels) stuk maar dat heeft nooit met mij te maken gehad. Toen mijn relatie scheef liep heb ik ook alles met hem gedeeld, alleen hij weet het 100% ware verhaal. Wat dat met mij deed, hoe ik mij voelde. Omdat we elkaar zo goed kennen is hij ook de enige die mij werkelijk begrijpt. Mijn relatie is geklapt, maar ook heeft hij daar geen rol in gespeeld. Gewoon omdat we die gevoelens niet voor elkaar hebben. Heb je in al jouw gedachtengangen er ook bij stil gestaan dat het van haar kant wellicht ook zoiets kan zijn? Een diepe vriendschap?
En... Over de afstand tussen haar en haar vriend wat jij dan ziet... Misschien heeft zij door dat jij meer voor haar voelt. En waardeert zij jullie vriendschap en wil ze vanuit dat perspectief jou niet kwetsen door klef met vriendje te doen waar jij bij bent. En het kan maar zo zijn dat zij vanuit dat perspectief ook een beetje lullig doet als vriendje belt waar jij bij bent. Zegt wel iets over haar, maar ik kan het mij zo maar voorstellen.
Verder denk ik dat je het denken verder achterwege moet laten en eerlijk aan haar moet bekennen wat je voor haar voelt. Want los van het feit dat zij niet beschikbaar is, zitten deze gevoelens die jij hebt een eerlijke en oprechte vriendschap in de weg. Je houdt haar, en haar vriend, voor de gek door op te treden als 'goede vriend' terwijl je eigenlijk iets anders voelt. Dat is een vorm van liegen in mijn ogen.
En vervolgens is het beste om afstand te nemen, wat haar reactie ook wordt. Als zij ook gevoelens heeft voor jou zal zij namelijk verward zijn over wat zij moet doen betreft haar huidige relatie en ben jij de LAATSTE die haar daarbij kan helpen. Pas als zij daar over uit en heen is (in het positieve voor jou geval) kan je kijken of jullie een kans hebben een relatie te ontwikkelen. Als zij geen gevoelens voor je heeft zal jij over jouw verliefdheid heen moeten komen en dat lukt niet als je zo close met elkaar blijft. Je hoeft dan de vriendschap niet te verbreken, maar ik zou hem pas weer aandikken als het vlammetje bij jou is gedoofd en je weer oprecht alleen vriendschappelijk kan zijn.
Hoe je er ook over nadenkt... Ik vind dat je eerlijk moet zijn en ballen moet tonen. Je kiest niet voor deze gevoelens maar wel hoe je er mee omgaat. In alles wat je hebt bedacht zit niets van het haar loslaten en de optie meenemend oprecht eerlijk te zijn. Ik vind dat heel egocentrisch en zelfs manipulerend.
Ok, sta even stil en haal adem. Je slaat in jouw hoofd nu door met alle opties, scenario's, feiten, roze brillen en het opslaan van werkelijk elk detail in jullie contact. Wat wij nu ook gaan zeggen, het gaat niet aankomen als jij dit voor jezelf geen halt toe roept en even drie stappen terug zet om het allemaal eens duidelijk vanaf een afstandje te bekijken.
Allereerst, jouw ene laatste post met de detaillistische omschrijving doet mij denken aan het begin van de vriendschap met mijn allerbeste vriend. Wij gingen ook zo met elkaar om, leefden ook in hetzelfde huis etc. Ik zat met hem diep in de nacht over zijn relatie te ouwehoeren. Zijn twijfels, zijn toekomstverwachtingen met haar etc. Wij zaten tot diep in de nacht aan de borrel als zij al op bed lag. Wij gingen samen stappen als zij geen zin had, we deelden een hobby waar zij niets mee had, hij bracht mij snel naar mijn werk als ik mij weer eens verslapen had, we lachten ons suf met elkaar en knuffelden elkaar dood. (Nog steeds allemaal overigens, nu negen jaar later).
Nooit, maar dan ook nooit heb ik bij hem een ander gevoel gehad dan diepe vriendschap en nooit heb ik uit deze 'signalen' gehaald dat hij verliefde gevoelens voor mij heeft of met mij een relatie zou willen. Zijn relatie liep uiteindelijk jaren later (na het uitspreken van zijn eerste twijfels) stuk maar dat heeft nooit met mij te maken gehad. Toen mijn relatie scheef liep heb ik ook alles met hem gedeeld, alleen hij weet het 100% ware verhaal. Wat dat met mij deed, hoe ik mij voelde. Omdat we elkaar zo goed kennen is hij ook de enige die mij werkelijk begrijpt. Mijn relatie is geklapt, maar ook heeft hij daar geen rol in gespeeld. Gewoon omdat we die gevoelens niet voor elkaar hebben. Heb je in al jouw gedachtengangen er ook bij stil gestaan dat het van haar kant wellicht ook zoiets kan zijn? Een diepe vriendschap?
En... Over de afstand tussen haar en haar vriend wat jij dan ziet... Misschien heeft zij door dat jij meer voor haar voelt. En waardeert zij jullie vriendschap en wil ze vanuit dat perspectief jou niet kwetsen door klef met vriendje te doen waar jij bij bent. En het kan maar zo zijn dat zij vanuit dat perspectief ook een beetje lullig doet als vriendje belt waar jij bij bent. Zegt wel iets over haar, maar ik kan het mij zo maar voorstellen.
Verder denk ik dat je het denken verder achterwege moet laten en eerlijk aan haar moet bekennen wat je voor haar voelt. Want los van het feit dat zij niet beschikbaar is, zitten deze gevoelens die jij hebt een eerlijke en oprechte vriendschap in de weg. Je houdt haar, en haar vriend, voor de gek door op te treden als 'goede vriend' terwijl je eigenlijk iets anders voelt. Dat is een vorm van liegen in mijn ogen.
En vervolgens is het beste om afstand te nemen, wat haar reactie ook wordt. Als zij ook gevoelens heeft voor jou zal zij namelijk verward zijn over wat zij moet doen betreft haar huidige relatie en ben jij de LAATSTE die haar daarbij kan helpen. Pas als zij daar over uit en heen is (in het positieve voor jou geval) kan je kijken of jullie een kans hebben een relatie te ontwikkelen. Als zij geen gevoelens voor je heeft zal jij over jouw verliefdheid heen moeten komen en dat lukt niet als je zo close met elkaar blijft. Je hoeft dan de vriendschap niet te verbreken, maar ik zou hem pas weer aandikken als het vlammetje bij jou is gedoofd en je weer oprecht alleen vriendschappelijk kan zijn.
Hoe je er ook over nadenkt... Ik vind dat je eerlijk moet zijn en ballen moet tonen. Je kiest niet voor deze gevoelens maar wel hoe je er mee omgaat. In alles wat je hebt bedacht zit niets van het haar loslaten en de optie meenemend oprecht eerlijk te zijn. Ik vind dat heel egocentrisch en zelfs manipulerend.
zondag 27 april 2014 18:07
quote:Summerdance schreef op 27 april 2014 @ 17:15:Oh, ik heb vanmiddag ook tegen een vriendin met mijn ogen zitten rollen toen vriend belde!
En ook nog deed ik het bla bla gebaar met mijn hand
Die rijdt de rit Luik Bastenaken Luik mee vandaag en hij wilde even vertellen hoe het was
Enig natuurlijk, maar dat hele fietsen interesseert me geen moer
Maar volgens jou maatstaf is dus mijn relatie niet goed, en wil ik eigenlijk een relatie met mijn vriendin die bij me was?[sarcasm]Dat mòet wel Summerdance!
Je weet toch dat alleen mensen die elkaars "perfecte liefde" zijn diepzinnige gesprekken met elkaar kunnen hebben.
En dat je je weleens irriteert aan het gedrag van je partner dat komt in een "droomrelatie" al helemáal niet voor.
Je weet toch; in een perfecte liefde met je droompartner ben je het nooit oneens met elkaar, doe je altijd àlles samen met een glimlach van oor tot oor en zodra je elkaar ziet ren je als in een alpenweidescène naar elkaar toe om als een Siamese tweeling bij de heupen met elkaar te versmelten.[/sarcasm]
Seabert, zoals jij jouw beste vriend omschrijft heb ik ook een aantal vriendinnen. Romantische gevoelens spelen geen rol, zelfs niet nu we allemaal alleenstaand zijn.
Ik ben het met je eens dat Oldspice beter echt afstand kan nemen.
Dit is geen zuivere vriendschap.
Elk detail wat zij hem in vertrouwen vertelt over haar relatie gebruikt hij als voeding voor zijn verliefdheid op haar.
Hij is de laatste met wie zij over haar relatie zou moeten praten.
Alleen weet zij dat nu niet en vertrouwt zij erop dat hij een goede vriend is.
Hij bedondert haar waar ze bij staat.
En ook nog deed ik het bla bla gebaar met mijn hand
Die rijdt de rit Luik Bastenaken Luik mee vandaag en hij wilde even vertellen hoe het was
Enig natuurlijk, maar dat hele fietsen interesseert me geen moer
Maar volgens jou maatstaf is dus mijn relatie niet goed, en wil ik eigenlijk een relatie met mijn vriendin die bij me was?[sarcasm]Dat mòet wel Summerdance!
Je weet toch dat alleen mensen die elkaars "perfecte liefde" zijn diepzinnige gesprekken met elkaar kunnen hebben.
En dat je je weleens irriteert aan het gedrag van je partner dat komt in een "droomrelatie" al helemáal niet voor.
Je weet toch; in een perfecte liefde met je droompartner ben je het nooit oneens met elkaar, doe je altijd àlles samen met een glimlach van oor tot oor en zodra je elkaar ziet ren je als in een alpenweidescène naar elkaar toe om als een Siamese tweeling bij de heupen met elkaar te versmelten.[/sarcasm]
Seabert, zoals jij jouw beste vriend omschrijft heb ik ook een aantal vriendinnen. Romantische gevoelens spelen geen rol, zelfs niet nu we allemaal alleenstaand zijn.
Ik ben het met je eens dat Oldspice beter echt afstand kan nemen.
Dit is geen zuivere vriendschap.
Elk detail wat zij hem in vertrouwen vertelt over haar relatie gebruikt hij als voeding voor zijn verliefdheid op haar.
Hij is de laatste met wie zij over haar relatie zou moeten praten.
Alleen weet zij dat nu niet en vertrouwt zij erop dat hij een goede vriend is.
Hij bedondert haar waar ze bij staat.
volg je verstand, gebruik je gevoel
zondag 27 april 2014 18:13
ik heb een relatie maar daarnaast ook een zeer goede vriend
ik kom bij hem op bezoek zonder mijn man, hij komt hier ook op bezoek als mijn man er niet is
we slaan een arm om elkaar, geven elkaar cadeautjes zonder dat iemand jarig is
we lachen met en om elkaar en als ik woorden heb met mijn man praat ik daar soms over met mijn goede vriend
als hij naar een ziekenhuisafspraak moet, rij ik hem en mag ik mee naar binnen (2 horen meer dan 1 en ik vind het ook nog eens erg interessant)
ik denk aan hem als ik weet dat hij een belangrijke afspraak heeft en andersom ook
we kunnen uren praten over zijn overleden zoon, mijn overleden vriendin en alles wat ons bezig houdt
en weet je, we hebben niks met elkaar en willen dat ook niet
ik denk dat je ziet wat er niet is
ik kom bij hem op bezoek zonder mijn man, hij komt hier ook op bezoek als mijn man er niet is
we slaan een arm om elkaar, geven elkaar cadeautjes zonder dat iemand jarig is
we lachen met en om elkaar en als ik woorden heb met mijn man praat ik daar soms over met mijn goede vriend
als hij naar een ziekenhuisafspraak moet, rij ik hem en mag ik mee naar binnen (2 horen meer dan 1 en ik vind het ook nog eens erg interessant)
ik denk aan hem als ik weet dat hij een belangrijke afspraak heeft en andersom ook
we kunnen uren praten over zijn overleden zoon, mijn overleden vriendin en alles wat ons bezig houdt
en weet je, we hebben niks met elkaar en willen dat ook niet
ik denk dat je ziet wat er niet is
zondag 27 april 2014 18:38
zondag 27 april 2014 18:44
quote:oldspice schreef op 27 april 2014 @ 17:47:
Maar hoe ik me voorstel hoe jij dat hebt gedaan is. Je ziet wie er belt. Je lacht al, want je weet dat het je vriend is. Je neemt blij de telefoon op. Of wat minder blij, want je bent eventjes druk met je vriendin aan het kletsen. Alleen jij gaat denk ik wel een gesprek aan. Bent verder blij voor hem.
Ik zal je vertellen hoe het gaat: *tune van Doctor Who* (das mijn beltoon
Heyy de fietser! (zegt tegen vriendin, 2 tellen even vriend afwimpelen) We zaten Mannenharten te kijken met flessen wijn
Ik: Hi Fiestert!
Hij: Hi Sum...bla bla bla bla fiets, berg op, bla bla bla, berg af.....( ik maak ondertussen de bla bla gebaren met mijn hand)
Ik: Euhh...schat....do I Look like I care?
Hij: Nog steeds niet hè Sum
Ik: Nope
Hij: Dan zie je me woensdag
Ik: Tot woensdag
Einde gesprek
Nou, de romantiek spat eraf hè?
Maar hoe ik me voorstel hoe jij dat hebt gedaan is. Je ziet wie er belt. Je lacht al, want je weet dat het je vriend is. Je neemt blij de telefoon op. Of wat minder blij, want je bent eventjes druk met je vriendin aan het kletsen. Alleen jij gaat denk ik wel een gesprek aan. Bent verder blij voor hem.
Ik zal je vertellen hoe het gaat: *tune van Doctor Who* (das mijn beltoon
Heyy de fietser! (zegt tegen vriendin, 2 tellen even vriend afwimpelen) We zaten Mannenharten te kijken met flessen wijn
Ik: Hi Fiestert!
Hij: Hi Sum...bla bla bla bla fiets, berg op, bla bla bla, berg af.....( ik maak ondertussen de bla bla gebaren met mijn hand)
Ik: Euhh...schat....do I Look like I care?
Hij: Nog steeds niet hè Sum
Ik: Nope
Hij: Dan zie je me woensdag
Ik: Tot woensdag
Einde gesprek
Nou, de romantiek spat eraf hè?
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zondag 27 april 2014 19:01
zondag 27 april 2014 19:28
quote:seabert81 schreef op 27 april 2014 @ 18:01:
Mijn god... Ik dacht echt dat alleen vrouwen konden over analyseren...!
Ok, sta even stil en haal adem. Je slaat in jouw hoofd nu door met alle opties, scenario's, feiten, roze brillen en het opslaan van werkelijk elk detail in jullie contact. Wat wij nu ook gaan zeggen, het gaat niet aankomen als jij dit voor jezelf geen halt toe roept en even drie stappen terug zet om het allemaal eens duidelijk vanaf een afstandje te bekijken. Ik dank je voor je zorgen, maar ik ben er behoorlijk rustig onder. Ik haal niets in mijn hoofd, maar bekijk alles zo realistisch mogelijk.quote:seabert81 schreef op 27 april 2014 @ 18:01:
Allereerst, jouw ene laatste post met de detaillistische omschrijving doet mij denken aan het begin van de vriendschap met mijn allerbeste vriend. Wij gingen ook zo met elkaar om, leefden ook in hetzelfde huis etc. Ik zat met hem diep in de nacht over zijn relatie te ouwehoeren. Zijn twijfels, zijn toekomstverwachtingen met haar etc. Wij zaten tot diep in de nacht aan de borrel als zij al op bed lag. Wij gingen samen stappen als zij geen zin had, we deelden een hobby waar zij niets mee had, hij bracht mij snel naar mijn werk als ik mij weer eens verslapen had, we lachten ons suf met elkaar en knuffelden elkaar dood. (Nog steeds allemaal overigens, nu negen jaar later). Zoals je zelf al aangeeft. Jullie ouwehoerden met elkaar. Jullie hebben de grootste lol met elkaar. Ik kan het mezelf al indenken en ik ken het gevoel. Hij sprak zijn twijfels uit, zoals je zegt, maar het belangrijkste...zijn toekomstverwachtingen met haar . Aan zoiets merk je dat het goed zit. Ik heb haar nog niet één keer over haar toekomst gehoord met hem...ik heb één ding gehoord waarover zij enthousiast was van hem, maar los daarvan, niets anders dan twijfels. En verder alle andere signalen.quote:seabert81 schreef op 27 april 2014 @ 18:01:
Nooit, maar dan ook nooit heb ik bij hem een ander gevoel gehad dan diepe vriendschap en nooit heb ik uit deze 'signalen' gehaald dat hij verliefde gevoelens voor mij heeft of met mij een relatie zou willen. Zijn relatie liep uiteindelijk jaren later (na het uitspreken van zijn eerste twijfels) stuk maar dat heeft nooit met mij te maken gehad. Toen mijn relatie scheef liep heb ik ook alles met hem gedeeld, alleen hij weet het 100% ware verhaal. Wat dat met mij deed, hoe ik mij voelde. Omdat we elkaar zo goed kennen is hij ook de enige die mij werkelijk begrijpt. Mijn relatie is geklapt, maar ook heeft hij daar geen rol in gespeeld. Gewoon omdat we die gevoelens niet voor elkaar hebben. Heb je in al jouw gedachtengangen er ook bij stil gestaan dat het van haar kant wellicht ook zoiets kan zijn? Een diepe vriendschap?
Vanaf het begin af aan, dat ik weet dat zij een vriend heeft, heb ik verder echt geen moeite gedaan op een vriendschap aan te sturen. Laat staan een relatie. Het is echter uitgegroeid tot wat het nu is, waarvan ik je het hele verhaal maar bespaar.
quote:seabert81 schreef op 27 april 2014 @ 18:01:
En... Over de afstand tussen haar en haar vriend wat jij dan ziet... Misschien heeft zij door dat jij meer voor haar voelt. En waardeert zij jullie vriendschap en wil ze vanuit dat perspectief jou niet kwetsen door klef met vriendje te doen waar jij bij bent. En het kan maar zo zijn dat zij vanuit dat perspectief ook een beetje lullig doet als vriendje belt waar jij bij bent. Zegt wel iets over haar, maar ik kan het mij zo maar voorstellen. Ik heb het noch uitgesproken, noch de intentie laten zien. Ik ben gewoon altijd mijzelf gebleven. Vlak voordat haar vriend kwam heb ik nog luid en duidelijk gezegd dat als zij tijd voor zichzelf willen hebben, dat het voor mij prima is. Daarnaast heeft zij niet geweten dat ik hen een stuk samen heb zien lopen. Ze heeft het wellicht kunnen bedenken dat het kon, maar het lijkt me sterk dat ze zich toen heeft laten beïnvloeden door de gedachte dat ze mij niet wilde kwetsen.
Bovenal omdat ze vlak daarvoor nog haar twijfels uitte naar mij toe over haar huidige vriend.
quote:seabert81 schreef op 27 april 2014 @ 18:01:
Verder denk ik dat je het denken verder achterwege moet laten en eerlijk aan haar moet bekennen wat je voor haar voelt. Want los van het feit dat zij niet beschikbaar is, zitten deze gevoelens die jij hebt een eerlijke en oprechte vriendschap in de weg. Je houdt haar, en haar vriend, voor de gek door op te treden als 'goede vriend' terwijl je eigenlijk iets anders voelt. Dat is een vorm van liegen in mijn ogen. Nee ik bedrieg verder niemand en ik lieg verder ook niet over mijn gevoelens. Ik behandel haar niet anders dan anderen, ik doe niet anders....
De gevoelens zitten mij niet in de weg. Ik heb ook geen gevoel dat ik indruk hoef te maken, iets speciaals moet doen of wat dan ook....
quote:seabert81 schreef op 27 april 2014 @ 18:01:
En vervolgens is het beste om afstand te nemen, wat haar reactie ook wordt. Als zij ook gevoelens heeft voor jou zal zij namelijk verward zijn over wat zij moet doen betreft haar huidige relatie en ben jij de LAATSTE die haar daarbij kan helpen. Pas als zij daar over uit en heen is (in het positieve voor jou geval) kan je kijken of jullie een kans hebben een relatie te ontwikkelen. Als zij geen gevoelens voor je heeft zal jij over jouw verliefdheid heen moeten komen en dat lukt niet als je zo close met elkaar blijft. Je hoeft dan de vriendschap niet te verbreken, maar ik zou hem pas weer aandikken als het vlammetje bij jou is gedoofd en je weer oprecht alleen vriendschappelijk kan zijn. Het mooie is dat ik al die tijd al alleen vriendschappelijk ben geweest. Maar diep van binnen weet ik dat, mochten de gevoelens wederzijds zijn, ik best verder zou willen. Zoals ik al zei is het enkel een vlammetje, maar waar ik mijzelf verder niet warm van kan houden.
Welk scenario zich ook mag ontvouwen op dit moment....ik zal haar pas spreken als onze wegen elkaar weer kruizen. Daar stuur ik verder ook niet op. Ik heb nog altijd andere dingen te doen.
quote:seabert81 schreef op 27 april 2014 @ 18:01:
Hoe je er ook over nadenkt... Ik vind dat je eerlijk moet zijn en ballen moet tonen. Je kiest niet voor deze gevoelens maar wel hoe je er mee omgaat. In alles wat je hebt bedacht zit niets van het haar loslaten en de optie meenemend oprecht eerlijk te zijn. Ik vind dat heel egocentrisch en zelfs manipulerend.Ik weet niet of je net bij dit topic bent komen kijken, maar lees gerust al mijn andere posts door. Ik geloof dat ik verder eerlijk en realistisch naar dit kijk. Mijn recente post die dit topic weer een nieuw leven in blies, laat dat (hopelijk) ook zien. Ik ben niet iemand die denkt van "YES...en de buit is binnen!", of die haar helemaal de hemel in prijst alsof het een godin is die mogelijk wat in mij ziet. Ik probeer zo eerlijk mogelijk de dingen te zeggen en verder houdt ik alle mogelijke opties open. Zelfs als dat betekent dat het van haar uit allemaal vriendschappelijk is.
Mijn god... Ik dacht echt dat alleen vrouwen konden over analyseren...!
Ok, sta even stil en haal adem. Je slaat in jouw hoofd nu door met alle opties, scenario's, feiten, roze brillen en het opslaan van werkelijk elk detail in jullie contact. Wat wij nu ook gaan zeggen, het gaat niet aankomen als jij dit voor jezelf geen halt toe roept en even drie stappen terug zet om het allemaal eens duidelijk vanaf een afstandje te bekijken. Ik dank je voor je zorgen, maar ik ben er behoorlijk rustig onder. Ik haal niets in mijn hoofd, maar bekijk alles zo realistisch mogelijk.quote:seabert81 schreef op 27 april 2014 @ 18:01:
Allereerst, jouw ene laatste post met de detaillistische omschrijving doet mij denken aan het begin van de vriendschap met mijn allerbeste vriend. Wij gingen ook zo met elkaar om, leefden ook in hetzelfde huis etc. Ik zat met hem diep in de nacht over zijn relatie te ouwehoeren. Zijn twijfels, zijn toekomstverwachtingen met haar etc. Wij zaten tot diep in de nacht aan de borrel als zij al op bed lag. Wij gingen samen stappen als zij geen zin had, we deelden een hobby waar zij niets mee had, hij bracht mij snel naar mijn werk als ik mij weer eens verslapen had, we lachten ons suf met elkaar en knuffelden elkaar dood. (Nog steeds allemaal overigens, nu negen jaar later). Zoals je zelf al aangeeft. Jullie ouwehoerden met elkaar. Jullie hebben de grootste lol met elkaar. Ik kan het mezelf al indenken en ik ken het gevoel. Hij sprak zijn twijfels uit, zoals je zegt, maar het belangrijkste...zijn toekomstverwachtingen met haar . Aan zoiets merk je dat het goed zit. Ik heb haar nog niet één keer over haar toekomst gehoord met hem...ik heb één ding gehoord waarover zij enthousiast was van hem, maar los daarvan, niets anders dan twijfels. En verder alle andere signalen.quote:seabert81 schreef op 27 april 2014 @ 18:01:
Nooit, maar dan ook nooit heb ik bij hem een ander gevoel gehad dan diepe vriendschap en nooit heb ik uit deze 'signalen' gehaald dat hij verliefde gevoelens voor mij heeft of met mij een relatie zou willen. Zijn relatie liep uiteindelijk jaren later (na het uitspreken van zijn eerste twijfels) stuk maar dat heeft nooit met mij te maken gehad. Toen mijn relatie scheef liep heb ik ook alles met hem gedeeld, alleen hij weet het 100% ware verhaal. Wat dat met mij deed, hoe ik mij voelde. Omdat we elkaar zo goed kennen is hij ook de enige die mij werkelijk begrijpt. Mijn relatie is geklapt, maar ook heeft hij daar geen rol in gespeeld. Gewoon omdat we die gevoelens niet voor elkaar hebben. Heb je in al jouw gedachtengangen er ook bij stil gestaan dat het van haar kant wellicht ook zoiets kan zijn? Een diepe vriendschap?
Vanaf het begin af aan, dat ik weet dat zij een vriend heeft, heb ik verder echt geen moeite gedaan op een vriendschap aan te sturen. Laat staan een relatie. Het is echter uitgegroeid tot wat het nu is, waarvan ik je het hele verhaal maar bespaar.
quote:seabert81 schreef op 27 april 2014 @ 18:01:
En... Over de afstand tussen haar en haar vriend wat jij dan ziet... Misschien heeft zij door dat jij meer voor haar voelt. En waardeert zij jullie vriendschap en wil ze vanuit dat perspectief jou niet kwetsen door klef met vriendje te doen waar jij bij bent. En het kan maar zo zijn dat zij vanuit dat perspectief ook een beetje lullig doet als vriendje belt waar jij bij bent. Zegt wel iets over haar, maar ik kan het mij zo maar voorstellen. Ik heb het noch uitgesproken, noch de intentie laten zien. Ik ben gewoon altijd mijzelf gebleven. Vlak voordat haar vriend kwam heb ik nog luid en duidelijk gezegd dat als zij tijd voor zichzelf willen hebben, dat het voor mij prima is. Daarnaast heeft zij niet geweten dat ik hen een stuk samen heb zien lopen. Ze heeft het wellicht kunnen bedenken dat het kon, maar het lijkt me sterk dat ze zich toen heeft laten beïnvloeden door de gedachte dat ze mij niet wilde kwetsen.
Bovenal omdat ze vlak daarvoor nog haar twijfels uitte naar mij toe over haar huidige vriend.
quote:seabert81 schreef op 27 april 2014 @ 18:01:
Verder denk ik dat je het denken verder achterwege moet laten en eerlijk aan haar moet bekennen wat je voor haar voelt. Want los van het feit dat zij niet beschikbaar is, zitten deze gevoelens die jij hebt een eerlijke en oprechte vriendschap in de weg. Je houdt haar, en haar vriend, voor de gek door op te treden als 'goede vriend' terwijl je eigenlijk iets anders voelt. Dat is een vorm van liegen in mijn ogen. Nee ik bedrieg verder niemand en ik lieg verder ook niet over mijn gevoelens. Ik behandel haar niet anders dan anderen, ik doe niet anders....
De gevoelens zitten mij niet in de weg. Ik heb ook geen gevoel dat ik indruk hoef te maken, iets speciaals moet doen of wat dan ook....
quote:seabert81 schreef op 27 april 2014 @ 18:01:
En vervolgens is het beste om afstand te nemen, wat haar reactie ook wordt. Als zij ook gevoelens heeft voor jou zal zij namelijk verward zijn over wat zij moet doen betreft haar huidige relatie en ben jij de LAATSTE die haar daarbij kan helpen. Pas als zij daar over uit en heen is (in het positieve voor jou geval) kan je kijken of jullie een kans hebben een relatie te ontwikkelen. Als zij geen gevoelens voor je heeft zal jij over jouw verliefdheid heen moeten komen en dat lukt niet als je zo close met elkaar blijft. Je hoeft dan de vriendschap niet te verbreken, maar ik zou hem pas weer aandikken als het vlammetje bij jou is gedoofd en je weer oprecht alleen vriendschappelijk kan zijn. Het mooie is dat ik al die tijd al alleen vriendschappelijk ben geweest. Maar diep van binnen weet ik dat, mochten de gevoelens wederzijds zijn, ik best verder zou willen. Zoals ik al zei is het enkel een vlammetje, maar waar ik mijzelf verder niet warm van kan houden.
Welk scenario zich ook mag ontvouwen op dit moment....ik zal haar pas spreken als onze wegen elkaar weer kruizen. Daar stuur ik verder ook niet op. Ik heb nog altijd andere dingen te doen.
quote:seabert81 schreef op 27 april 2014 @ 18:01:
Hoe je er ook over nadenkt... Ik vind dat je eerlijk moet zijn en ballen moet tonen. Je kiest niet voor deze gevoelens maar wel hoe je er mee omgaat. In alles wat je hebt bedacht zit niets van het haar loslaten en de optie meenemend oprecht eerlijk te zijn. Ik vind dat heel egocentrisch en zelfs manipulerend.Ik weet niet of je net bij dit topic bent komen kijken, maar lees gerust al mijn andere posts door. Ik geloof dat ik verder eerlijk en realistisch naar dit kijk. Mijn recente post die dit topic weer een nieuw leven in blies, laat dat (hopelijk) ook zien. Ik ben niet iemand die denkt van "YES...en de buit is binnen!", of die haar helemaal de hemel in prijst alsof het een godin is die mogelijk wat in mij ziet. Ik probeer zo eerlijk mogelijk de dingen te zeggen en verder houdt ik alle mogelijke opties open. Zelfs als dat betekent dat het van haar uit allemaal vriendschappelijk is.
zondag 27 april 2014 19:36
quote:highlander schreef op 27 april 2014 @ 18:07:
Ik ben het met je eens dat Oldspice beter echt afstand kan nemen.
Dit is geen zuivere vriendschap.
Elk detail wat zij hem in vertrouwen vertelt over haar relatie gebruikt hij als voeding voor zijn verliefdheid op haar.
Hij is de laatste met wie zij over haar relatie zou moeten praten.
Alleen weet zij dat nu niet en vertrouwt zij erop dat hij een goede vriend is.
Hij bedondert haar waar ze bij staat.
Ik ben niet iemand die zijn kans schoon ziet en verder kapitaliseert op de slechte eigenschappen van haar huidige vriend.
In al die tijd dat ik met haar te maken heb gehad, heb ik geen flauw benul gehad van hoe hij verder was of überhaupt wat hij deed in het leven.
Mijn geweten is schoon.
Ik ben het met je eens dat Oldspice beter echt afstand kan nemen.
Dit is geen zuivere vriendschap.
Elk detail wat zij hem in vertrouwen vertelt over haar relatie gebruikt hij als voeding voor zijn verliefdheid op haar.
Hij is de laatste met wie zij over haar relatie zou moeten praten.
Alleen weet zij dat nu niet en vertrouwt zij erop dat hij een goede vriend is.
Hij bedondert haar waar ze bij staat.
Ik ben niet iemand die zijn kans schoon ziet en verder kapitaliseert op de slechte eigenschappen van haar huidige vriend.
In al die tijd dat ik met haar te maken heb gehad, heb ik geen flauw benul gehad van hoe hij verder was of überhaupt wat hij deed in het leven.
Mijn geweten is schoon.
