Relaties
alle pijlers
Partner wilt scheiden, zonder ooit iets aangegeven te hebben
donderdag 30 juni 2016 16:04
Hallo allemaal,
Mijn man en ik zijn 7 jaar samen, waarvan 2 jaar getrouwd en we hebben een prachtig zoontje van 5 jaar. We hebben altijd een goede relatie gehad, met natuurlijk wel eens een ruzietje maar niets geks. Gek op elkaar, gek op ons zoontje, allebei een leuke baan, grote vriendengroep kortom geen vuiltje aan de lucht. De laatste paar maanden dacht ik zelfs dat onze relatie beter was dan ooit omdat mijn man steeds aangaf weer helemaal opnieuw verliefd te zijn (we waren paar dagen weggeweest samen), veel knuffelen, kusjes, en de sex was ook helemaal super. De laatste 3 weken was hij wel erg afwezig en ik heb meerdere keren aan hem gevraagd wat er was, of het iets met ons te maken had maar fit was absoluut niet het geval, hij had wat stress van het werk en als hij ergens mee zou zitten zou hij dit meteen vertellen. Goede vrienden van ons zijn een aantal maanden geleden uit elkaar gegaan en hij roept vanaf die tijd dit gaat ons nooit gebeuren hoor zolang we altijd eerlijk tegen elkaar zijn komt alles goed. Eergisteren ga ik op de bank zitten en zegt hij ineens ik moet met je praten. Ik zeg oke vertel maar en vervolgens komt eruit dat zijn gevoel voor mij helemaal weg is. Dat hij van me houdt als de moeder van z'n kind maar verder niets meer en dat hij hier al driekwart jaar mee in de rondte loopt. Dat hij nooit iets heeft gezegd omdat hij dacht dat dit erbij hoorde soms en dat het wel weer over zou waaien, maar dat zijn gevoel alleen maar minder en minder were tot het 0 was en nu kan hij niet meer doen alsof, hij wil uit elkaar. Geen therapie meer hij ziet geen enkele redding meer. Ik dacht echt dat ik flauwviel, ik kon alleen maar uitbrengen wat voor toneelstuk heb jij gespeeld je hebt me nooit iets laten merken sterker nog je hebt me wijsgemaakt dat onze relatie beter was dan ooit. En al die liefdesverklaringen, knuffels en alle sex dan? Zijn verklaring hiervoor is dat hij zo graag wilde geloven dat het weer goedkwam en dat hij er niet aan wilde dat dit het einde is dat hij dat zichzelf continu heeft wijsgemaakt in de hoop dat het dan ook echt beter werd. Ik heb meteen gevraagd of er een ander is, of gevoelens voor een ander en hij zweert op alles dat dat niet zo is, dat hij me dat nooit zou aandoen maar dat het puur zijn gevoel is. Ook geeft hij aan geen duidelijke reden te hebben, dat hij me een geweldige moeder vind en een goede vrouw dat hij niks kan opnoemen wat hij veranderd zou willen zien, maar dat hij zo gevochten heeft om z'n gevoel weer terug te halen en dat hij nu inziet dat dit niet langer meer kan. Ik ben echt in shock, vechten doe je met z'n tweeën hij heeft me nooit ingelicht over z'n gevoel of zelfs maar een hint gegeven, maar al die maanden een toneelstuk opgevoerd voel me zo belazerd Ik weet echt even niet meer hoe nu verder, ik ben zo gelukkig met mijn gezin, ik wil geen alleenstaande moeder zijn, ik hun mijn zoontje allebei zijn ouders (kom zelf uit een gebroken gezin maar ik was al 19). Daarnaast zijn al onze aparte vrienden nu 1 grote vriendengroep, mijn schoonmoeder is voor mij m'n tweede moeder, zeker nadat mijn moeder twee jaar geleden is overleden. Ik heb het gevoel dat ik alles in 1 klap kwijtraak.
Weet niet waar ik naar op zoek ben, misschien naar wat herkenning, tips enz enz. Bedankt voor het lezen van mijn lange verhaal (sorry) en alvast voor de reacties.
Mijn man en ik zijn 7 jaar samen, waarvan 2 jaar getrouwd en we hebben een prachtig zoontje van 5 jaar. We hebben altijd een goede relatie gehad, met natuurlijk wel eens een ruzietje maar niets geks. Gek op elkaar, gek op ons zoontje, allebei een leuke baan, grote vriendengroep kortom geen vuiltje aan de lucht. De laatste paar maanden dacht ik zelfs dat onze relatie beter was dan ooit omdat mijn man steeds aangaf weer helemaal opnieuw verliefd te zijn (we waren paar dagen weggeweest samen), veel knuffelen, kusjes, en de sex was ook helemaal super. De laatste 3 weken was hij wel erg afwezig en ik heb meerdere keren aan hem gevraagd wat er was, of het iets met ons te maken had maar fit was absoluut niet het geval, hij had wat stress van het werk en als hij ergens mee zou zitten zou hij dit meteen vertellen. Goede vrienden van ons zijn een aantal maanden geleden uit elkaar gegaan en hij roept vanaf die tijd dit gaat ons nooit gebeuren hoor zolang we altijd eerlijk tegen elkaar zijn komt alles goed. Eergisteren ga ik op de bank zitten en zegt hij ineens ik moet met je praten. Ik zeg oke vertel maar en vervolgens komt eruit dat zijn gevoel voor mij helemaal weg is. Dat hij van me houdt als de moeder van z'n kind maar verder niets meer en dat hij hier al driekwart jaar mee in de rondte loopt. Dat hij nooit iets heeft gezegd omdat hij dacht dat dit erbij hoorde soms en dat het wel weer over zou waaien, maar dat zijn gevoel alleen maar minder en minder were tot het 0 was en nu kan hij niet meer doen alsof, hij wil uit elkaar. Geen therapie meer hij ziet geen enkele redding meer. Ik dacht echt dat ik flauwviel, ik kon alleen maar uitbrengen wat voor toneelstuk heb jij gespeeld je hebt me nooit iets laten merken sterker nog je hebt me wijsgemaakt dat onze relatie beter was dan ooit. En al die liefdesverklaringen, knuffels en alle sex dan? Zijn verklaring hiervoor is dat hij zo graag wilde geloven dat het weer goedkwam en dat hij er niet aan wilde dat dit het einde is dat hij dat zichzelf continu heeft wijsgemaakt in de hoop dat het dan ook echt beter werd. Ik heb meteen gevraagd of er een ander is, of gevoelens voor een ander en hij zweert op alles dat dat niet zo is, dat hij me dat nooit zou aandoen maar dat het puur zijn gevoel is. Ook geeft hij aan geen duidelijke reden te hebben, dat hij me een geweldige moeder vind en een goede vrouw dat hij niks kan opnoemen wat hij veranderd zou willen zien, maar dat hij zo gevochten heeft om z'n gevoel weer terug te halen en dat hij nu inziet dat dit niet langer meer kan. Ik ben echt in shock, vechten doe je met z'n tweeën hij heeft me nooit ingelicht over z'n gevoel of zelfs maar een hint gegeven, maar al die maanden een toneelstuk opgevoerd voel me zo belazerd Ik weet echt even niet meer hoe nu verder, ik ben zo gelukkig met mijn gezin, ik wil geen alleenstaande moeder zijn, ik hun mijn zoontje allebei zijn ouders (kom zelf uit een gebroken gezin maar ik was al 19). Daarnaast zijn al onze aparte vrienden nu 1 grote vriendengroep, mijn schoonmoeder is voor mij m'n tweede moeder, zeker nadat mijn moeder twee jaar geleden is overleden. Ik heb het gevoel dat ik alles in 1 klap kwijtraak.
Weet niet waar ik naar op zoek ben, misschien naar wat herkenning, tips enz enz. Bedankt voor het lezen van mijn lange verhaal (sorry) en alvast voor de reacties.
donderdag 30 juni 2016 18:48
quote:haedor schreef op 30 juni 2016 @ 17:52:
Sorry hoor, maar wat een slappe kerel.
Als je een kind hebt, dan ben je toch minimaal verplicht om te proberen er samen uit te komen.
En niet gaan lopen jammeren dat je dat in je eentje al driekwart jaar probeert.
Als hij zijn zoontje het niet eens waard vind om therapie te proberen, dan vind ik hem een waardeloze vader.+1
Sorry hoor, maar wat een slappe kerel.
Als je een kind hebt, dan ben je toch minimaal verplicht om te proberen er samen uit te komen.
En niet gaan lopen jammeren dat je dat in je eentje al driekwart jaar probeert.
Als hij zijn zoontje het niet eens waard vind om therapie te proberen, dan vind ik hem een waardeloze vader.+1
donderdag 30 juni 2016 18:51
donderdag 30 juni 2016 19:00
quote:huurvrouwtje schreef op 30 juni 2016 @ 18:51:
Hij is heel duidelijk hoor... geen ander, geen gevoel en wilt scheiden? Hij maakt haar niet onzeker!
Jij bent wel erg voortvarend zeg. Ze heeft het nog maar net gehoord, is totaal in shock en volgens jou is het accepteren, slikken en doorgaan? Klinkt allemaal wel erg zakelijk. Gevoel is 'weg' dus in sneltreinvaart maar uit elkaar? Op naar de volgende? Ik blijf je voor eeuwig trouw tot ik je zat ben? Het klinkt allemaal wel er zakelijk en vluchtig zo. En nee, ik ben vast niet objectief (ben niet lang geleden zelf met zoiets geconfronteerd).
Als je een of meer jonge kinderen hebt en je vecht elkaar niet de tent uit, waarom zou je dan uberhaupt weggaan? Als je normaal als 'vrienden' met elkaar om kunt gaan (wat TO en haar man kennelijk kunnen), waarom blijf je dan niet gewoon bij elkaar? Zal haar man zoveel gelukkiger worden in z'n eentje met een bezoekregeling? Of op naar de volgende vrouw waar het verhaal zich weer herhaalt?
Hij is heel duidelijk hoor... geen ander, geen gevoel en wilt scheiden? Hij maakt haar niet onzeker!
Jij bent wel erg voortvarend zeg. Ze heeft het nog maar net gehoord, is totaal in shock en volgens jou is het accepteren, slikken en doorgaan? Klinkt allemaal wel erg zakelijk. Gevoel is 'weg' dus in sneltreinvaart maar uit elkaar? Op naar de volgende? Ik blijf je voor eeuwig trouw tot ik je zat ben? Het klinkt allemaal wel er zakelijk en vluchtig zo. En nee, ik ben vast niet objectief (ben niet lang geleden zelf met zoiets geconfronteerd).
Als je een of meer jonge kinderen hebt en je vecht elkaar niet de tent uit, waarom zou je dan uberhaupt weggaan? Als je normaal als 'vrienden' met elkaar om kunt gaan (wat TO en haar man kennelijk kunnen), waarom blijf je dan niet gewoon bij elkaar? Zal haar man zoveel gelukkiger worden in z'n eentje met een bezoekregeling? Of op naar de volgende vrouw waar het verhaal zich weer herhaalt?
donderdag 30 juni 2016 19:03
quote:Havertje-12 schreef op 30 juni 2016 @ 19:00:
[...]
Jij bent wel erg voortvarend zeg. Ze heeft het nog maar net gehoord, is totaal in shock en volgens jou is het accepteren, slikken en doorgaan? Klinkt allemaal wel erg zakelijk. Gevoel is 'weg' dus in sneltreinvaart maar uit elkaar? Op naar de volgende? Ik blijf je voor eeuwig trouw tot ik je zat ben? Het klinkt allemaal wel er zakelijk en vluchtig zo. En nee, ik ben vast niet objectief (ben niet lang geleden zelf met zoiets geconfronteerd).
Als je een of meer jonge kinderen hebt en je vecht elkaar niet de tent uit, waarom zou je dan uberhaupt weggaan? Als je normaal als 'vrienden' met elkaar om kunt gaan (wat TO en haar man kennelijk kunnen), waarom blijf je dan niet gewoon bij elkaar? Zal haar man zoveel gelukkiger worden in z'n eentje met een bezoekregeling? Of op naar de volgende vrouw waar het verhaal zich weer herhaalt?
[...]
Jij bent wel erg voortvarend zeg. Ze heeft het nog maar net gehoord, is totaal in shock en volgens jou is het accepteren, slikken en doorgaan? Klinkt allemaal wel erg zakelijk. Gevoel is 'weg' dus in sneltreinvaart maar uit elkaar? Op naar de volgende? Ik blijf je voor eeuwig trouw tot ik je zat ben? Het klinkt allemaal wel er zakelijk en vluchtig zo. En nee, ik ben vast niet objectief (ben niet lang geleden zelf met zoiets geconfronteerd).
Als je een of meer jonge kinderen hebt en je vecht elkaar niet de tent uit, waarom zou je dan uberhaupt weggaan? Als je normaal als 'vrienden' met elkaar om kunt gaan (wat TO en haar man kennelijk kunnen), waarom blijf je dan niet gewoon bij elkaar? Zal haar man zoveel gelukkiger worden in z'n eentje met een bezoekregeling? Of op naar de volgende vrouw waar het verhaal zich weer herhaalt?
donderdag 30 juni 2016 19:12
quote:lila01 schreef op 30 juni 2016 @ 18:51:
[...]
Het maakt wel uit.
Als er een ander in het spel is dan is het een ander verhaal. Dan heeft het niet eens zoveel met TO te maken.
Lekker dat hij haar nu zo onzeker maakt.een ander verhaal ja, namelijk:
Nog meer ellende en valse hoop in de vorm dat hij even blind van liefde voor een ander was maar dat dat wel weer overwaait. Dat moet je niet willen.
En het kan toch? Dat de liefde gewoon over is?
Wel heel heel pijnlijk. Ik wens je heel veel sterkte TO.
[...]
Het maakt wel uit.
Als er een ander in het spel is dan is het een ander verhaal. Dan heeft het niet eens zoveel met TO te maken.
Lekker dat hij haar nu zo onzeker maakt.een ander verhaal ja, namelijk:
Nog meer ellende en valse hoop in de vorm dat hij even blind van liefde voor een ander was maar dat dat wel weer overwaait. Dat moet je niet willen.
En het kan toch? Dat de liefde gewoon over is?
Wel heel heel pijnlijk. Ik wens je heel veel sterkte TO.
donderdag 30 juni 2016 19:23
Nou, sorry, maar het is wel duidelijk hoor. Het druipt van je topic af.
Hij kan honderd keer zeggen dat er geen ander is maar ik geloof er geen barst van.
Natuurlijk zeggen ze dat allemaal, wat moet je anders? Het drama nog groter maken door te vertellen dat je verliefd bent op een ander?
Neem van mij maar aan dat er echt geen man bestaat die wil scheiden zonder 'vangnet'. Die blijft nog liever de rest van zijn leven, ongelukkig, bij zijn vrouw. Zeker als er een kind in het spel is.
Je komt er later wel achter TO maar het blijft kut voor je.
Hij kan honderd keer zeggen dat er geen ander is maar ik geloof er geen barst van.
Natuurlijk zeggen ze dat allemaal, wat moet je anders? Het drama nog groter maken door te vertellen dat je verliefd bent op een ander?
Neem van mij maar aan dat er echt geen man bestaat die wil scheiden zonder 'vangnet'. Die blijft nog liever de rest van zijn leven, ongelukkig, bij zijn vrouw. Zeker als er een kind in het spel is.
Je komt er later wel achter TO maar het blijft kut voor je.
donderdag 30 juni 2016 19:24
donderdag 30 juni 2016 19:25
quote:huurvrouwtje schreef op 30 juni 2016 @ 18:34:
[...]
AMEN!!!!
Loslaten en niet als een zielig vrouwetje achter hem aan blijven gaan! Hij wilt niet,vind je niet meer leuk en aantrekkelijk.... hou de eer aan jezelf en denk terug aan de mooie tijd... Liefde kan overgaan! En jij akn denken dat het perfect is, hoeft dus niet voor de ander zo tezijn... Slikken en LOSLATEN!
Zo, jij hebt ook de empathie van een garnaal of niet? TO weet sinds 2 dagen zonder enig voorteken dat haar man wil scheiden. En dan kom jij hier haar nog even wat verder in de grond trappen of wat? Heeft ze vast super veel aan, dat je even komt vertellen dat hij haar niet meer leuk en aantrekkelijk vindt!
Ik vind jou je eerder als een zielig "vrouwetje" gedragen dan TO. (AMEN!!!!)
[...]
AMEN!!!!
Loslaten en niet als een zielig vrouwetje achter hem aan blijven gaan! Hij wilt niet,vind je niet meer leuk en aantrekkelijk.... hou de eer aan jezelf en denk terug aan de mooie tijd... Liefde kan overgaan! En jij akn denken dat het perfect is, hoeft dus niet voor de ander zo tezijn... Slikken en LOSLATEN!
Zo, jij hebt ook de empathie van een garnaal of niet? TO weet sinds 2 dagen zonder enig voorteken dat haar man wil scheiden. En dan kom jij hier haar nog even wat verder in de grond trappen of wat? Heeft ze vast super veel aan, dat je even komt vertellen dat hij haar niet meer leuk en aantrekkelijk vindt!
Ik vind jou je eerder als een zielig "vrouwetje" gedragen dan TO. (AMEN!!!!)
donderdag 30 juni 2016 19:29
quote:spuit_111 schreef op 30 juni 2016 @ 19:25:
[...]
Zo, jij hebt ook de empathie van een garnaal of niet? TO weet sinds 2 dagen zonder enig voorteken dat haar man wil scheiden. En dan kom jij hier haar nog even wat verder in de grond trappen of wat? Heeft ze vast super veel aan, dat je even komt vertellen dat hij haar niet meer leuk en aantrekkelijk vindt!
Ik vind jou je eerder als een zielig "vrouwetje" gedragen dan TO. (AMEN!!!!)Komt inderdaad nogal verbitterd over.
[...]
Zo, jij hebt ook de empathie van een garnaal of niet? TO weet sinds 2 dagen zonder enig voorteken dat haar man wil scheiden. En dan kom jij hier haar nog even wat verder in de grond trappen of wat? Heeft ze vast super veel aan, dat je even komt vertellen dat hij haar niet meer leuk en aantrekkelijk vindt!
Ik vind jou je eerder als een zielig "vrouwetje" gedragen dan TO. (AMEN!!!!)Komt inderdaad nogal verbitterd over.
donderdag 30 juni 2016 19:31