KIND IN JE UPPIE - DEEL 7

@loeske,



Afgelopen jaar is er een artikel geweest in het tijdschrift Opzij over alleenstaande vrouwen met een kinderwens. Ik vond het een interessant artikel en hier hadden ze ook een lijst gemaakt met fertiliteitsklinieken die single vrouwen behandelen. Helaas is dit niet in elk ziekenhuis het geval.



Ik heb even moeten zoeken op google maar ik heb een gedeelte van dit artikel kunnen vinden met de lijst van klinieken.. Hopelijk heb je er iets aan!



http://www.opzij.nl/fertiliteit/index.html

@Hope1980,

Dankjewel voor de link. Zie al meteen dat het Amphia ziekenhuis afvalt,,

ergens had ik ook in mijn achterhoofd dat het daar niet kon.

Ik ga eens neuzen wat er nog meer in de buurt zit!

@linnie83: leuk zeg..nu heerlijk op vakantie en daarna beginnen! Vond je het moeilijk om een donor uit te zoeken?



@nausicaa: ik heb inderdaad ook het idee dat elk ziekenhuis/kliniek zijn eigen procedure heeft. Ik heb gekeken waar ik snel terecht kon voor een intakegesprek en ik ben nu blij dat ik dat gedaan heb: er is al direct bloed geprikt om te kijken hoe het met mijn eisprong en eicelvoorraad is. Ook is er gekeken naar schildklierfunctie en daar word ik nu voor behandeld voordat ik kan beginnen met IUI.



@hope: nee, geen klachten, nu ook niet. Normaliter ook niet nodig om nu al te behandelen, maar vanwege kinderwens is het wel beter om nu al medicijnen te slikken, een goede schildklierwerking verhoogt de kans op zwangerschap..en ik kan elke hulp gebruiken Heb jij eigenlijk al je evaluatiegesprek gehad? En weet je al wanneer je weer verder gaat?

@saffronskies ik vond het zeker lastig om een donor uit te kiezen. Maar vooral vanwege de beperkte keus. Als je de map krijgt om doorheen te bladeren zie je echt dat er een donor tekort is

En aangezien ik een donor belangrijk vind die qua uiterlijke kenmerken zo dicht mogelijk tegen mezelf aan zit, bleven er maar zo'n 3 van de 15 over. Hier heb ik dan de 2 uitgekozen die het meest overeenkomen uitgezocht.

Maar ik vond het vooral ook spannend. Op papier weer je wat te verwachten, maar in de praktijk is het toch wat spannender. Vooral kies je de juiste. Maar ja wat is de juiste?

Ik sta in ieder geval achter de keuze van de 2 donoren die ik heb uitgezocht en nu maar hopen dat de zwemmertjes straks hun doel snel bereiken

Liefs linnie

quote:SaffronSkies schreef op 27 mei 2016 @ 11:10:



@nausicaa: ik heb inderdaad ook het idee dat elk ziekenhuis/kliniek zijn eigen procedure heeft. Ik heb gekeken waar ik snel terecht kon voor een intakegesprek en ik ben nu blij dat ik dat gedaan heb: er is al direct bloed geprikt om te kijken hoe het met mijn eisprong en eicelvoorraad is. Ook is er gekeken naar schildklierfunctie en daar word ik nu voor behandeld voordat ik kan beginnen met IUI.







Er zijn niet zo heel veel centra die een eigen donorbank hebben, en ik wil geen buitenlandse donor gebruiken (of een bekende donor). Dat beperkt de 'keuze' qua centrum sowieso al enorm. Dan zijn er nog een aantal die echt aan de andere kant van Nederland liggen, dat heeft ook niet echt voorkeur. Daarom kwam ik dus uit op UMC en AMC (met geografisch voorkeur voor de laatste).



Inmiddels een brief binnen van UMC met afspraak bij psycholoog, dus dat hebben ze heel snel geregeld. Afspraak was alleen midden in mijn vakantie, dus heb ik hem een week verzet. Het is momenteel wel erg druk daar, dus pas augustus, maar goed, het staat tenminste.

Bij het AMC moet ik volgens mij een vragenlijst insturen, en krijg je daarna pas bericht. En dan pas aan het eind van de wachttijd een gesprek denk ik. Maar echt heel duidelijk vind ik dat niet. Misschien moet ik maandag maar even bellen om te vragen wat de procedure nou precies is, want hun eigen site is ook nogal tegenstrijdig.



Het voelt trouwens wel raar om ineens met allerlei medische diensten in de weer te zijn, terwijl ik helemaal niet ziek ben. Deze week al de huisarts (en dus meteen een dubbele afspraak ivm bevolkingsonderzoek) en nu staat er dus een afspraak met een psycholoog/seksuologe. Ik ben blij dat het allemaal kan, en dat ik geen man ben (dan ben je pas echt de pineut als je geen partner kunt vinden en wel een kind wilt), maar ergens voelt het wel een beetje vreemd.

@saffronskies

Het gesprek is begin deze week door de gyneacoloog afgezegd. Ze vertelde dat ze mijn dossier samen met een collega heeft bekeken en niks geks of afwijkends kunnen zien.. Regelmatige cyclus, eitje groeit goed, baarmoederslijmvlies ziet er steeds goed uit. Ze noemde het eigenlijk gewoon pure pech dat het tot op heden nog niet is gelukt..



Ik verwacht volgende week weer ongesteld te worden dus dan ga ik over 2 weken weer verder.

Vakantiegeld is ook weer binnen dus heb deze week weer voor 2 pogingen zaad besteld..



Ik hoop dat ze snel je schildklier "op orde" krijgen met de medicijnen!

@hope1980 wat fijn dat je snel weer verder kan en dat alles goed is! Hoop voor je dat het dit keer wel lukt!??

Spannend Hope!



Ik heb denk ik even wat advies nodig;) Ik ben inmiddels al 2 a 3maanden gestopt met de pil,

dit om mijn cyclus te kunnen bepalen.

Eerste keer menstrueerde ik netjes, maar nu komt het niet meer..

Heb ik nu alsnog wel vruchtbare dagen of moet ik vanaf dat ik menstrueer pas weer tellen?

Ik kan het nergens op internet vinden;)

Hi Loesje,



Wat vervelend joh! Ik denk dat je gewoon vanaf dag 1 van je menstruatie moet tellen..

Anders gewoon ff je kliniek/ziekenhuis ff bellen!



Volgens mij kan dit 2 dingen betekenen..

Dat je lichaam eraan moet wennen om "normaal" ongesteld te worden.. Na een lange periode pilgebruik kan je lichaam even van slag zijn.

Of dat je deze maand geen eisprong hebt gehad en dat je daarom dus ook niet ongesteld bent geworden.



Hoe lang heb je de pil gebruikt? Als dit heel lang is geweest is het volgens mij niet gek dat je lichaam even van slag is. Met de pil heb je toch eigenlijk een ontrekkingsbloeding ipv dat je echt ongesteld wordt?



Ik heb wel eens gelezen dat teunisbloemolie een positief effect zou hebben op de cyclus, misschien het proberen waard als je cyclus zo raar blijft doen!

*1 keer is genoeg *

quote:nausicaa schreef op 25 mei 2016 @ 22:40:

Heb hier een hele tijd geleden al eens meegeschreven, en nu net ook de stap naar de huisarts gezet. Verwijzing naar UMC en AMC zijn binnen, dus nu wachten op afspraken daar. Als ik het goed begrepen heb, krijg je in het UMC eerst afspraken (en inwendig onderzoek?) en kom je na 'goedkeuring' op de wachtlijst, terwijl het AMC eerst de wachtlijst hanteert en pas na de wachttijd de gesprekken/goedkeuring doet. Of heb ik dat nou verkeerd begrepen? De huisarts was heel aardig, maar wist ook niet helemaal precies wat de procedures zijn. Het was op zich wel grappig, ik was nog nooit bij die huisarts geweest (net verhuisd en daarom een nieuwe), en nu kwam ik in een keer hiervoor én voor het maken van een uitstrijkje. Ze zei zelf ook al 'zo, jij legt meteen alles wat persoonlijk is maar op tafel .'



En hoe idioot dat het voelt alsof er nu iets gebeurt, terwijl dat op zijn allerbest pas over 2 jaar is, en waarschijnlijker meer dan 3 jaar.Ik zit bij het UMC dus kan je wel vertellen hoe het daar 'werkt'. Je krijgt idd eerst gesprekken en als je door de commissie bent ook een inwendige echo, bloedprikken etc. Maar daarna sta je wel met terugwerkende kracht op de wachtlijst vanaf de datum van je eerste afspraak. Voordeel van deze volgorde lijkt me dat ze bv als je vervroegd in de overgang blijkt te zijn je voorrang geven etc. En je kunt bij eventuele lichamelijke 'problemen' je daar vast op instellen.

quote:vivadiva85 schreef op 30 mei 2016 @ 20:44:

[...]





Ik zit bij het UMC dus kan je wel vertellen hoe het daar 'werkt'. Je krijgt idd eerst gesprekken en als je door de commissie bent ook een inwendige echo, bloedprikken etc. Maar daarna sta je wel met terugwerkende kracht op de wachtlijst vanaf de datum van je eerste afspraak. Voordeel van deze volgorde lijkt me dat ze bv als je vervroegd in de overgang blijkt te zijn je voorrang geven etc. En je kunt bij eventuele lichamelijke 'problemen' je daar vast op instellen.Ok, dan heb ik dat alvast goed begrepen. Nou hopen dat er ook iemand van het AMC meeleest . Het lijkt inderdaad logischer om de gesprekken en testen meteen te doen, zowel om medische redenen als logistiek. De wachtlijsten zijn lang genoeg, dan ben je helemaal niet blij als ze je na 1,5 jaar wachten nog eens afwijzen en je dan weer opnieuw kunt beginnen.

Hallo iedereen.

Na jarenlang getwijfeld heb ik na de geboorte van mijn neefje afgelopen week ook de knoop doorgehakt en besloten om nu actief stappen te gaan ondernemen om zwanger te worden. In eerste instantie wilde ik graag een bekende donor en dan 80-20 regeling maar ik wil dit nu niet meer omdat ik eigenlijk geen tijd heb om iemand nog zo goed te leren kennen. Ik ben nu 35 jaar. Wel zou ik graag een bekende donor willen maar ik vind dit ook een raar idee. Elke man die ik ken is wel bij mij de revue gepasseerd maar vaak zijn het getrouwde mannen die dan alleen aan mijn eisen voldoen en ik heb met geen enkele man echt een goede band dus toch maar besloten om dan voor een "onbekende" donor te gaan. Wel blijf ik twijfelen met het idee dat mijn kind (mocht ik die krijgen) het mij niet kwalijk gaat nemen dat zij/hij geen vader heeft. Hoe gaan jullie hiermee om?

Ook heb ik een te traag werkende schildklier en slik ik hier medicijnen voor, wel een verhoogd risico op complicaties enzo dus erg vervelend...

Wat is nu precies de volgende stap? Verwijzing van een huisarts? maar mag ik dan zelf een kliniek uitzoeken of kiest je huisarts deze uit? Ik heb ook al vaak op Cyros zitten kijken, zijn er ook vrouwen die zelf sperma hiervan hebben besteld en dit thuis hebben ingebracht? zoja is dit aan te raden of kun je beter naar een kliniek gaan zodat zij het insemineren?

Hoe doen jullie het op het werk? Ik wil het nog stil houden, alleen mijn moeder en 1 vriendin weten het. De rest is ook allemaal druk bezig met zwanger worden enzo maar die hebben allemaal gelukkig een relatie en als ik dat zie wordt ik toch altijd een beetje eenzaam. Oja waar ik ook last van heb is dat ik nu mijn huis wil verbouwen, nieuwe keuken en badkamer enzo voor het geval er straks wel een baby komt, dat mijn huis tenminste netjes is.. haha (niet dat het nu verschrikkelijk is hoor). herkennen anderen zich hierin?

Hi vivadiva,



Ik vraag me af of je bij UMC daadwerkelijk voorrang zou krijgen op wachtlijst als er sprake is van bv. vervroegde of aanstaande overgang. Bij Isala is dat zeker niet het geval. Desalniettemin vind ik het toch fijn dat de bloedtesten direct gedaan worden bij intake.



@abrikozenpitje..ik herken veel in je verhaal. Zal later nog wat uitgebreider reageren. Verwijzing van je huisarts is inderdaad 1e stap. Je mag zelf kiezen bij welke kliniek je je aanmeldt.

@abrikozenpitje..

Allereerst welkom!

Ook voor mij is jouw verhaal heel herkenbaar . Ik zit er soms ook aan te denken om toch te gaan verhuizen (heb een prima huisje hoor, alleen 4 hoog zonder lift) of een nieuw autootje te kopen, al doet degene die ik nu heb het nog prima.. Ik merk dat ik soms graag het perfecte plaatje zou willen hebben maar heeft het kind nou daadwerkelijk last van een auto of een trap? Zijn meer mijn eigen dingetjes merk ik



Ik hoop door er zo eerlijk over te zijn tegenover het kind en het zoveel mogelijk te laten mengen met mannelijke rolmodelen dat het kind niks gaat missen van een vaderfiguur. Als het uiteindelijk wel een issue wordt is het iets voor die tijd. Ik wil me nog niet druk maken over iets wat misschien wel/niet gaat gebeuren..



De eerste stap is inderdaad een verwijzing vragen bij je huisarts. Waar je misschien wel op moet letten is dat sommige verzekeraars niet met alle ziekenhuizen een contract hebben..



Mijn manager weet van het traject en een paar collega's zodat zij afspraken kunnen overnemen als ik naar het ziekenhuis moet, maar tot nu toe heb ik het altijd goed kunnen plannen zodat zij er bijna geen last van hebben..

quote:abrikozenpitje schreef op 30 mei 2016 @ 22:47:

Hallo iedereen.

Na jarenlang getwijfeld heb ik na de geboorte van mijn neefje afgelopen week ook de knoop doorgehakt en besloten om nu actief stappen te gaan ondernemen om zwanger te worden. In eerste instantie wilde ik graag een bekende donor en dan 80-20 regeling maar ik wil dit nu niet meer omdat ik eigenlijk geen tijd heb om iemand nog zo goed te leren kennen. Ik ben nu 35 jaar. Wel zou ik graag een bekende donor willen maar ik vind dit ook een raar idee. Elke man die ik ken is wel bij mij de revue gepasseerd maar vaak zijn het getrouwde mannen die dan alleen aan mijn eisen voldoen en ik heb met geen enkele man echt een goede band dus toch maar besloten om dan voor een "onbekende" donor te gaan. Wel blijf ik twijfelen met het idee dat mijn kind (mocht ik die krijgen) het mij niet kwalijk gaat nemen dat zij/hij geen vader heeft. Hoe gaan jullie hiermee om?



Ik heb heel lang gedacht dat ik pas over kinderen wilde nadenken als er een man in mijn leven was met wie ik dat zou willen proberen (in een stabiele relatie). Na de laatste keer dat zo'n man uit mijn leven verdween, is er bij mij een knop om gegaan: ik realiseerde me dat ik als ik bijvoorbeeld 50 ben niet wil terugkijken op mijn 'vruchtbare' leven en spijt te hebben van het feit dat ik niet andere opties heb onderzocht om een kindje te kunnen krijgen. Daarna ging het snel. Ik wil nog steeds heel graag een relatie, maar ik wil ook heel graag een kindje. Alleen, wat jij zegt heb ik ook: ik had geen tijd meer (voor mijn gevoel) om een relatie met iemand aan te gaan, deze man echt goed te leren kennen en samen te beslissen dat je voor een kind gaat.

Ik heb maar heel kort nagedacht over een bekende donor, maar ik zag te veel haken en ogen. Wat als de man in kwestie toch meer contact wil met zijn kind bijvoorbeeld. Daarom heb ik me aangemeld bij een kliniek en ziet het er naar uit dat ik gebruik ga maken van een buitenlandse donor (Cryos).

Ik vind het ook lastig dat mijn kind geen vader zal hebben, zoals ik een vader heb.

Maar wie weet wat voor een leuke man ik nog ga tegen komen die voor mijn kind een goed mannelijk rolmodel kan zijn. Dus ook wat Hope zegt: in mijn omgeving zal ik bewust op zoek gaan naar mannelijke rolmodellen (vader, broers, vrienden). Mocht mijn kind willen leren banden plakken, timmeren, auto's repareren whatever, dan zoek ik t.z.t. naar een oplossing. Ik dacht zelfs laatst: ik kan zo'n cursus klussen ook zelf wel gebruiken



quote:Ook heb ik een te traag werkende schildklier en slik ik hier medicijnen voor, wel een verhoogd risico op complicaties enzo dus erg vervelend...



Is het niet zo dat als je schildklier goed ingesteld is met behulp van medicatie, dat je kansen op zwangerschap en/of complicaties net zo groot zijn als wanneer je schildklier zonder medicijnen goed werkte? Heb jij andere dingen gehoord van je huisarts/internist?



quote:Wat is nu precies de volgende stap? Verwijzing van een huisarts? maar mag ik dan zelf een kliniek uitzoeken of kiest je huisarts deze uit? Ik heb ook al vaak op Cyros zitten kijken, zijn er ook vrouwen die zelf sperma hiervan hebben besteld en dit thuis hebben ingebracht? zoja is dit aan te raden of kun je beter naar een kliniek gaan zodat zij het insemineren?



Ik ga ook gebruik maken van Cryos. Mocht ik naar verloop van tijd ver genoeg op de wachtlijst staan voor gebruik van de spermabank van de kliniek, dan wil ik wel overstappen waarschijnlijk. De prijzen van Cryos zijn bepaald niet misselijk..

Ik heb ook nagedacht over zelfinseminatie...zeker nu ik weer moeten wachten tot mijn schildklier netjes werkt..ik weet dat het niet verstandig is om toch te proberen (kans op succes is klein bij niet goed werkende schildklier), maar ik voel best een tijdsdruk. Ik ben er nog niet over uit. Ik ben wel benieuwd naar ervaringen van vrouwen die rietjes bij Cryos besteld hebben, het thuis laten bezorgen en vervolgens zelf insemineren. Is het eenvoudig te doen, hoe zit het met de tank of droogijs container, gaat dat goed?

Als ik de inseminatie in de kliniek laat doen, dan zal het IUI worden. Het zaad wordt dan in de baarmoeder gebracht, dus al iets verder dan wanneer je zelf insemineert.



quote:Hoe doen jullie het op het werk? Ik wil het nog stil houden, alleen mijn moeder en 1 vriendin weten het. De rest is ook allemaal druk bezig met zwanger worden enzo maar die hebben allemaal gelukkig een relatie en als ik dat zie wordt ik toch altijd een beetje eenzaam.



Ach meid, ik voel echt precies wat je bedoelt over dat beetje eenzaam voelen. Ik mis ook een man om dit mee te delen en straks hopelijk het geluk te ervaren, maar het is echt niet anders en zoals gezegd: ik wil het niet meer af laten hangen van de kans op een serieuze stabiele relatie op zeer korte termijn.

Ik heb het al best wel wat vriendinnen verteld. Ook aan mijn ouders. Ze reageren enthousiast, verbaasd, hebben veel vragen. Voor heel veel mensen is het een hele nieuwe wereld. Ik vind het fijn om de stappen vanaf nu te kunnen delen met hen. Op mijn werk weet niemand het. Ik heb flexibele werktijden en kan thuiswerken, geen probleem om naar afspraken te gaan.



quote:Oja waar ik ook last van heb is dat ik nu mijn huis wil verbouwen, nieuwe keuken en badkamer enzo voor het geval er straks wel een baby komt, dat mijn huis tenminste netjes is.. haha (niet dat het nu verschrikkelijk is hoor). herkennen anderen zich hierin?



Ha, ik wil zelfs het liefst eerst een huis kopen Ik zal tegen die tijd ook graag een auto willen hebben.

Het draait er om dat jij je happy voelt in je situatie en als dat betekent dat er een nieuwe keuken en badkamer moet komen: ga het doen. Maar inderdaad ook weer zoals Hope zegt: voor de baby is een nieuwe keuken/badkamer niet zo belangrijk



Veel succes met je overwegingen/afwegingen en tot schrijfs..

Bedankt voor het reageren. 'leuk' om te weten dat jullie ook met dezelfde dingen rondlopen als ik.

Saffron skies zie het onderstaande;

Als je de ziekte van Hashimoto hebt, (dat heb ik) dan heb je in de eerste instantie een ontstoken schildklier en dit leidt uiteindelijk tot een langzaam werkende schildklier. Bij deze ziekte is het juist belangrijk om anti-TPO-antistoffen te hebben. Als je een verhoogde anti-TPO-waarde hebt, dan heb je meer kans op een miskraam in vergelijking tot gezonde vrouwen, ook als zijn je TSH- en FT4-waarde normaal. (volgens internet)

Heb jij een te snel werkende of een te trage? misschien dat het anders ligt bij een te snel werkende.

Maar ik ga dit allemaal eens goed navragen bij de huisarts..

Waar letten jullie op als je een donor gaat uitzoeken bij Cyros?

Ik heb ovulatietesten binnengekregen dus ga eerst eens mijn cyclus in kaart brengen. Hebben jullie dit ook gedaan?

Bij mij werkt de schildklier te traag. Als ik geen kinderwens had was het nog niet nodig om te behandelen.



Ik hou al jaren bij hoelang mijn cyclus is...best stabiel. Heb nu 1x ovulatietesten gebruikt om te zien hoe het werkt en of ik mn LH piek kan ontdekken. Viel me nog niet mee.. heb dipsticks van sensitest en die van zwanger&kind

Bij het uitzoeken naar een donor bij Cryos heb ik vooral naar mijn eigen gevoel geluisterd, vond ik hem passen bij mezelf? Ik merk dat ik best wel afga op de babyfoto's..



Een verpleegkundige in het ziekenhuis gaf mij juist een heel ander advies dan wat ik eigenlijk overal voorbij zie komen.. Kies een donor waar je in real life ook op zou vallen.. Val je op blond haar blauwe ogen? Dan kies je daar voor.. Val je op donker, dan kies je daarvoor. Ik merk dat ik daar persoonlijk wel achter sta..



Ook let ik nu wel meer op het prijskaartje, de eerste 3 pogingen waren duur.. Erg duur en nu heb ik iets minder geld uit gegeven (al is het onder aan de streep nog steeds een hoop geld inclusief verzenden en btw)..



Mijn cyclus hield ik ook al jaren bij en is ook regelmatig. Ik hield het altijd puur bij om te zien wanneer ik ongesteld moest worden..

Nu merk ik dat mijn eisprong erg vast staat.. Piek is steeds op dag 11, heb daar eigenlijk maar 1 keer voor moeten testen.

Vervolgens plan ik nu steeds op dag 10 een echo en mag ik diezelfde avond al pregnyl spuiten om de eisprong te plannen..

Ik heb ook een donor van Cryos, ik heb een basis profiel dis dat beteken dat je geen foto's in kan zien. Maar dat hoeft voor mij ook niet. In mijn kliniek was het advies om iemand te kiezen die op jou zelf lijkt. En dat heb ik met de uiterlijke kenmerken ook gekozen.



Mijn cyclus wist ik niet precies en duurde steeds 35 dagen daar kwam ik tijdens de echo's bij de kliniek achter. Zo konden ze duidelijk mijn eisprong in de gaten houden.

quote:SaffronSkies schreef op 31 mei 2016 @ 12:57:

Hi vivadiva,



Ik vraag me af of je bij UMC daadwerkelijk voorrang zou krijgen op wachtlijst als er sprake is van bv. vervroegde of aanstaande overgang. Bij Isala is dat zeker niet het geval. Desalniettemin vind ik het toch fijn dat de bloedtesten direct gedaan worden bij intake.



Hoi dames,

Af en toe lees ik hier nog mee, en alvast een korte reactie: nee, je krijgt geen voorrang in het UMC in geval van vervroegde overgang.

(Ik meldde me eind 2013 aan en begin 2014 bleek ik vervroegd in de overgang. Er werden geen uitzonderingen gemaakt op de wachttijd en het advies was om zelf door te zoeken en bijvoorbeeld te werken met de Deense banken omdat daar geen wachtlijst is.)

Hi zojo,



Ik kan aan de ene kant begrijpen dat ziekenhuizen geen voorrang geven, aan de andere kant: time is running out voor sommigen van ons

Ik heb wat berichten van je terug gelezen. Hoe is het ondertussen met je/jullie (als je er iets over kwijt wilt)?

Hi Saffron,



Ja, ik vond het zó frustrerend toen!

Het gaat goed met mij en ons ! De kinderwens is wel een pittig traject. We hebben twee icsi pogingen gedaan in Düsseldorf, welke niet zijn gelukt.

Uiteindelijk hebben we afgelopen zomer de keuze gemaakt dat we voor eiceldonatie zouden gaan, en een poging gewaagd in Spanje. Het resultaat is een prachtig mannetje van een week oud. Ik ben ontzettend gelukkig, al heb ik het soms nog wel even moeilijk met het feit dat ik geen biologisch eigen kinderen zal krijgen. Ik ben enorm blij hem zelf gedragen te hebben, maar het is niet altijd even makkelijk. De opmerkingen 'dat heeft ie dan van jou' of 'had jij dat ook' vallen nog regelmatig, grappig genoeg ook bij mensen die er vanaf weten.

Hoi Zojo,



Van harte, nieuwbakken mama

Jullie hebben dan een lang en zwaar traject achter de rug. Als ik het goed begrijp hebben jullie gebruik gemaakt van een donoreicel, maar wel sperma van je vriend? En dan in Spanje..fijn dat het nu gelukt is.

Het is jouw kindje..vanaf de start niet helemaal biologisch eigen misschien, maar wel met jouw lichaam tot een kindje volbracht uiteindelijk. Geniet ervan!

@blij_ei ik begrijp dat je op de lijst van Reinier hebt gestaan. Maar je bent er niet mee doorgegaan? Is er een specifieke reden voor?



Nog meer mensen bij Reinier onder behandeling?