Heb jij wel eens te maken gehad met seksueel wangedrag?

Ik ben trouwens ook wel eens gered nét door een man op de dansvloer.

Zet blijkbaar 20 dronken Grieken samen in een discotheek in Griekenland en ze worden iets te fel en willen handtastelijk worden.
Zet daar 1 stoere Deen tegenover die het ziet gebeuren en ik kon net op tijd weg.

Achteraf gehoord dat de discotheek in de regio bekend stond dat er veelvuldig vrouwen lastig gevallen werden. Maar tja, dat gaan ze natuurlijk niet op hun voorgevel zetten.

Ik heb wel dat soort ervaringen, ja. En ik ben echt verbaasd dat niet alle vrouwen ze hebben. Gelukkig maar!

Ik heb er verder geen trauma's van, denk er zelden aan en voel me ook niet onveilig. Wat mij wel erg geholpen heeft is dat er in twee gevallen is ingegrepen, door mannen.

De eerste keer was een vent die zich naast mij zat af te trekken in de bus (bus stond nog stil op het station) - ik was een jaar of vijftien ofzo en had het niet zo door, zat te suffen, ik had wel het gevoel dat die vent iets raars aan het doen was maar ik snapte het niet zo goed. Maar die viezerik werd dus de bus uit gesleurd door een man die wel doorhad wat er gebeurde. Die 'redder' was echt woedend, hij kon die vent wel wurgen en deed dat ook bijna (tot de buschauffeur tussenbeide kwam, die kwam net aanlopen), en dat deed me wel goed. Was een bevestiging voor mij dat het vage gevoel dat ik had gehad dat er iets gaande was dat niet in de haak was, gewoon klopte (en dat ik mijn gevoel dus kon vertrouwen).

Andere keer was een conciërge die altijd ongepaste seksueel getinte opmerkingen maakte naar studentes, oa naar mij maar gewoon naar bijna iedere achttienjarige studente die langs z'n balie kwam. Die is daar meerdere keren op aangesproken door zijn leidinggevenden, dat moest een paar keer en de hoogste baas moest eraan te pas komen, maar op een gegeven moment heeft die hoogste baas iets gezegd dat wel aangekomen is, hij heeft het daarna nooit meer gedaan. Ik weet dat hij erop is aangesproken omdat een mannelijke docent me dat vertelde, en de manier waarop die docent erover sprak deed me ook goed - daar was geen 'enerzijds anderzijds' bij, wat die conciërge deed kon niet en hij moest daarmee ophouden, klaar.

Ik vond dat heel prettig omdat ik van de vrouwen in mijn leven toch eerder de boodschap kreeg dat het vooral aan mij was om geen aanleiding te geven tot dat soort gedrag, of om mezelf niet in een situatie te plaatsen waar dat soort gedrag vertoond zou kunnen worden. Dat (hele korte) gesprekje met die docent was eigenlijk de eerste keer dat me duidelijk werd dat het ook weleens aan mannen zou kunnen zijn om zich normaal te gedragen.

Ik kan ook wel voor mezelf opkomen (althans toen ik wat ouder was) en dat heb ik zeker ook wel gedaan, maar ik denk wel dat het belangrijk is dat juist mannen ook die norm stellen naar andere mannen toe - 'wat jij doet deugt niet, hou daarmee op'. Het punt is toch een beetje dat kerels die grensoverschrijdend gedrag vertonen, niet echt respect hebben voor vrouwen, dus als je dan als vrouw een grens stelt, komt dat gewoon niet zo goed aan als wanneer een andere man dat doet.

Ik vind dat normale mannen daar wel wat vaker verantwoordelijkheid in zouden kunnen nemen, en ik denk ook dat dat heel veel meer zou helpen dan rechtszaken en me-too-verhalen (al zijn die me-too-verhalen wel heel erg belangrijk voor de bewustwording, maar op de engerds maken ze gewoon geen indruk). Helaas lijkt het ook zo te zijn dat veel normale mannen niet zo goed in de gaten hebben wat zich recht onder hun neus afspeelt. Echt al zo vaak meegemaakt dat ik tegen een mannelijke vriend of collega iets zeg over een man die zij ook kennen die een engerd is (wat bij alle vrouwen in de wijde omtrek bekend is), en dat die vriend of collega dat dan echt, oprecht niet doorhad. Jammer is dat.

redbulletje schreef: ↑

17-01-2022 23:52

Wat oprecht triest voor die man. Het zou mijn type baas mogen zijn, maar ik hoop dat hij vooral veel mannelijke collega's aanneemt ipv vrouwen om dit soort overgevoelig gezeik te kunnen voorkomen en hij zichzelf meer kan blijven.

Wat een persoonlijk draaaaaaama inderdaad. Dat je collega’s niet willen dat je ze aanraakt, pure schande. Stel je voor dat je zo verschrikkelijk beperkt wordt in je levenssfeer dat je de persoonlijke ruimte van een ander niet meer kunt binnen dringen. Vreselijk, ik brand vanavond een kaarsje voor deze man. Hij zal er vast hé-le-maal kapot van zijn. Vast net zo erg als al die vrouwen hier die vanaf zeer jonge leeftijd geneukt zijn door volwassen kerels in een machtspositie en tot op de dag van vandaag twijfelen over hun eigen aandeel. Totaal aanstellerig dat je de context van je knuffelige baas dan niet in perspectief kan zien inderdaad.

Als deze man wil knuffelen moet hij lekker een vriendin, hond, kind of kat nemen. Zijn reactie op de klachten is de enige juiste, fijn dat hij het respect wel op kan brengen. Er is geen noodzaak tot aanraken in zakelijke sferen, kap ermee. Het is irritant.

Het doet mij zo onwijs goed te lezen dat er hier ook zoveel vrouwen zijn die niet dit soort ervaringen hebben. Ik had dat echt niet verwacht, zoveel. Mooi man.

Ook wel een ander perspectief dat mensen zijn die er niet te zwaar aan tillen. Ik denk dat ik tot geweld binnen mijn relatie ook zo was. Nu het mannen zijn geweest die ik ten diepste vertrouwde denk ik dat andere zaken ook zwaarder zijn gaan wegen oid.

Hier ook. Vanaf 8 tot ergens in de 30. Familielid die in mijn onderbroek zat, studiegenoten die dronken de deur van mijn kamer open trapten om in mijn bed te komen, collega die dacht dat samen een biertje doen betekende dat je in de bloes mag grabbelen en ga maar door. Ik heb er behoorlijk wat aan overgehouden. Maar nog steeds vertrouwen in een deel van de mannen. Zegt mijn radar dat een man niet te vertrouwen is, komt het ook nooit meer goed.

Katoenenslip schreef: ↑

18-01-2022 05:14

Het doet mij zo onwijs goed te lezen dat er hier ook zoveel vrouwen zijn die niet dit soort ervaringen hebben. Ik had dat echt niet verwacht, zoveel. Mooi man.

Ook wel een ander perspectief dat mensen zijn die er niet te zwaar aan tillen. Ik denk dat ik tot geweld binnen mijn relatie ook zo was. Nu het mannen zijn geweest die ik ten diepste vertrouwde denk ik dat andere zaken ook zwaarder zijn gaan wegen oid.

Ik denk dat dat echt zo is hoor. Voor mij waren het (dronken) vreemde mannen, scharrels, tijdelijke collega’s, een paar patiënten (ja, dat kan dus ook nog), passanten in mijn leven.
1 keer een vriend, en dat is daarna wel verwaterd, er was toch iets ‘stuk’ aan vertrouwen.

Overigens is het nog steeds wel belachelijk natuurlijk, dat het je überhaupt overkomt.

ClumsyNinja schreef: ↑

17-01-2022 21:02

Je kan het beter andersom vragen: wie niet?

Toen me too net opkwam heb ik veel gesprekken met allerlei vrouwen hier over gehad. Mijn conclusie: er is geen vrouw die hier geen verhaal over heeft.

Ik ben (gelukkig) nooit geïntimideerd en ben 43.

Katoenenslip schreef: ↑

18-01-2022 05:14

Het doet mij zo onwijs goed te lezen dat er hier ook zoveel vrouwen zijn die niet dit soort ervaringen hebben. Ik had dat echt niet verwacht, zoveel. Mooi man.

Ook wel een ander perspectief dat mensen zijn die er niet te zwaar aan tillen. Ik denk dat ik tot geweld binnen mijn relatie ook zo was. Nu het mannen zijn geweest die ik ten diepste vertrouwde denk ik dat andere zaken ook zwaarder zijn gaan wegen oid.

78% van de vrouwen wel, laten we het probleem niet bagataliseren omdat er vrouwen zijn die (nog?) niks hebben meegemaakt

lux- schreef: ↑

18-01-2022 07:50

Ik denk dat dat echt zo is hoor. Voor mij waren het (dronken) vreemde mannen, scharrels, tijdelijke collega’s, een paar patiënten (ja, dat kan dus ook nog), passanten in mijn leven.
1 keer een vriend, en dat is daarna wel verwaterd, er was toch iets ‘stuk’ aan vertrouwen.

Overigens is het nog steeds wel belachelijk natuurlijk, dat het je überhaupt overkomt.

Ja en nog steeds net zo kwalijk, natuurlijk. Dat het er maar “bij hoort”. Want al die gasten waar jij nu over spreekt hebben thuis misschien een vriendin zitten die ze blind vertrouwd. Tja.

lilalinda schreef: ↑

18-01-2022 07:55

78% van de vrouwen wel, laten we het probleem niet bagataliseren omdat er vrouwen zijn die (nog?) niks hebben meegemaakt

Nee dat is op geen enkele wijze mijn intentie hoor. Het geeft gewoon een luchtig perspectief op de dagelijkse impact die het op mijn psyche heeft.

Ik hoor bij de 22% die het nooit meegemaakt heeft. Ben ik heel blij mee. Zijn er ook cijfers hoeveel mannen dit doen? Ik begrijp dat dat lastiger is om te onderzoeken maar lijkt me ook goed om duidelijk te hebben.

Als puber ben ik vreselijk gechanteerd op MSN door een (paar jaar oudere) jongen die ik in het weekend wel eens zag. Ik moest van hem mijn borsten laten zien op de webcam en dat heb ik gedaan, want ik zag geen andere uitweg. Heb me er echt jaren vreselijk om gevoeld, maar gelukkig voor mij heeft hij het niet opgenomen (of iig niets met die beelden gedaan).

Hij is enkele jaren geleden op vreselijke wijze om het leven gekomen bij een bedrijfsongeval. Karma.

Tullia schreef: ↑

18-01-2022 08:05

Ik hoor bij de 22% die het nooit meegemaakt heeft. Ben ik heel blij mee. Zijn er ook cijfers hoeveel mannen dit doen? Ik begrijp dat dat lastiger is om te onderzoeken maar lijkt me ook goed om duidelijk te hebben.

ik gok, een hele ruime minderheid

[...]

Stouteboel schreef: ↑

18-01-2022 08:11

[..]

weet je, dat wij jij nu doet: victim blaming is?

Stouteboel schreef: ↑

18-01-2022 08:11

[...]

Dus eigen schuld, dikke bult?

Ook zo'n 78% misschien?
Ik denk dat er een belangrijke rol gespeeld zou kunnen worden door de andere groep in het aanspreken van de anderen en de norm veranderen. Zou mooi zijn als ze dat zouden doen.

deadpoetssociety schreef: ↑

18-01-2022 00:26

Prijs jezelf gelukkig. Ik zie nu eigenlijk ook de voordelen aan een beetje “saai” zijn, misschien als vrouw wel het gezondste om zo te zijn… lekker thuis aanrommelen en niet in zulke akelige toestanden terecht komen.

Ik ben thuis verkracht en de meeste andere ‘heftige’ dingen waren werkrelateerd. En dan zou het gezond zijn om als vrouw maar lekker thuis aan te rommelen?

Verder is dat de omgekeerde wereld natuurlijk: er zijn mannen die zich ernstig misdragen en dan als oplossing aandragen dat je als vrouw maar zoveel mogelijk thuis moet blijven.

Yup, een paar keer op mijn werk.
1 kerel bleek al meerdere incidenten te hebben veroorzaakt maar hij ontplofte toen ik niet voor hem aan de kant ging en er stond een manager bij. Jammer joh, ontslag.

De andere werkte bij de concurrent, maar we hadden vaak met elkaar te maken helaas. Ook al meerdere incidenten geweest met andere vrouwen, maar toen ik op een gegeven moment brak bij mijn manager heeft die me naar het politiebureau gesleept. Achteraf heel blij mee maar man wat zag ik er tegen op.

Wat een rare conclusie: victim blaming!
Ik zeg alleen dat ik nooit ben lastiggevallen op die manier. Ik ben niet opvallend voor mannen en ik heb een onbewuste, waarschijnlijk sterke houding.
Dat is alles.

Ik geef alleen antwoord op de vraag in de OP en ik suggereer niets, noppes, nada!
Het is verschrikkelijk, die viespeuken bij The Voice.

Slaat nergens op: victimblaming.

Stouteboel schreef: ↑

18-01-2022 08:27

Wat een rare conclusie: victim blaming!
Ik zeg alleen dat ik nooit ben lastiggevallen op die manier. Ik ben niet opvallend voor mannen en ik heb een onbewuste, waarschijnlijk sterke houding.
Dat is alles.

Ik geef alleen antwoord op de vraag in de OP en ik suggereer niets, noppes, nada!
Het is verschrikkelijk, die viespeuken bij The Voice.

Slaat nergens op: victimblaming.

jij suggereert, dat het door jouzelf komt, dat het je niet gebeurt
daarmee zeg je dus, dat het bij vrouwen die het wel overkomt, ook aan hen zelf ligt

Een bijna-verkrachting door een groep jongens in een overdekte glijbaan in een Rotterdams tropisch zwembad.
Twee pogingen tot aanranding door mijn schoonvader. Bij de tweede poging duwde ik een eetkamerstoel tegen hem aan. Mijn vriend (nu mijn man) en ik moesten later die dag naar beneden komen en werden ter verantwoording geroepen dat er regels waren in hun huis en dat wij ons daaraan diende te houden. Dat had ik niet gedaan, dus ik was niet meer welkom. Later zeiden de nichtjes dat hij nu eenmaal zo was en dat je dat moest accepteren. Uh, wat denk je zelf?!
En in beide gevallen werd ik niet geloofd door mijn ouders. Het waren rotsmoesjes om aandacht.

Op mijn oude werk waar veel hiërarchie heerste gebeurde er regelmatig wel wat dat vaak in de doofpot verdween. Bij mijzelf is het 1 keer bijna fout gegaan maar ben ik op tijd weg gegaan voor het escaleerde.

Een keer waarvan ik zelf niet zo goed weet wat ik er van moet denken. Misschien gewoon stom en veels te veel gedronken. Ik was 18 woonde net op mezelf en was te stappen met vriendin. Vriendin ging naar huis en ik bleef nog praten met een man uit mijn dorp. Daarna weet ik niks meer geen idee hoe ik naar huis gelopen ben. Maar ik werd 's morgens in mijn eigen bed wakker en die man was daar ook. Hij ging weg toen hij zag dat ik niet zo blij was dat hij daar was. Hij belde mij later nog om een soort van excuses aan te bieden dat hij dit anders nooit deed en een vriendin had en spijt had. Nooit meer veel gedronken daarna was een goede les.

Mijn ex man kon ook niet zo goed met het woordje nee omgaan begreep vaak niet wat nee betekend. Of hij noemde het een huwelijkse verplichting. Had ik maar niet moeten trouwen hij had er recht op volgens hem. Is ook een van de redenen dat hij nu mijn ex is.

We hebben nog heel wat te leren als man en als maatschappij als ik het zo lees.

Stouteboel schreef: ↑

18-01-2022 08:27

Wat een rare conclusie: victim blaming!
Ik zeg alleen dat ik nooit ben lastiggevallen op die manier. Ik ben niet opvallend voor mannen en ik heb een onbewuste, waarschijnlijk sterke houding.
Dat is alles.

Ik geef alleen antwoord op de vraag in de OP en ik suggereer niets, noppes, nada!
Het is verschrikkelijk, die viespeuken bij The Voice.

Slaat nergens op: victimblaming.

Een al dan niet bewuste sterke houding? En wat moeten al die vrouwen die al het eea hebben meegemaakt met deze info? Erkennen dat het aan hun eigen ‘zwakke uitstraling’ ligt?