Huizenprijzen

11-10-2018 14:22 90 berichten
Alle reacties Link kopieren
Elke dag meer berichten in de media dat de huizenmarkt ontploft.

Aan de ene kant zorgt het voor een grotere tweedeling in nederland en dat vind ik erg.

Aan de andere kant.....ik heb nu bijna een winst van 3 ton op mijn huis. Dat is ook niet erg.

Ik maak me zorgen, wie nog meer?
Alle reacties Link kopieren
Caitriona* schreef:
11-10-2018 14:23
Ik maak me meer zorgen over de opwarming van de aarde.
Straks staan alle huizen onder water, en wel letterlijk.
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)
Alle reacties Link kopieren
Nectarinepit schreef:
11-10-2018 20:32
Soms zijn de omstandigheden niet anders.

Mijn vriend en ik zijn beide begin 30 en wonen in een kleine studio (gehuurd). We hebben beide een fulltime baan met een mooi salaris. Een huis kopen kan niet; de prijzen zijn hier (Londen) te hoog en er is een 'deposit' van tienduizenden ponden vereist voordat je zelfs maar in aanmerking komt voor een hypotheek. We betalen veel huur en bijkomende kosten (boodschappen, etc.) waardoor sparen voor een deposit heel moeizaam gaat. Ja, we zouden kunnen verhuizen naar een goedkopere stad of regio, maar daar zijn vrijwel geen banen. Zeker niet in mijn sector. Dus tja, dan maar op deze manier.

Ik weet dat het in dit topic over Nederland gaat en ik het over Engeland heb, maar ik kan me voorstellen dat er ook in Nederland (vooral in de Randstad) jonge mensen tegen soortgelijke problemen aanlopen. Misschien in mindere mate, maar toch.
Wel herkenbaar hoor. Vroeger kon je in Nederland van alles meefinancieren, terwijl dat in het buitenland vaak niet mag. Daardoor kon je hier veel duurder kopen en misschien kocht met vaak al jong een woning. Nu moet je sparen voor een deel van de kosten, dus is men vaak ouder voor er echt een huis gekocht kan worden. Maar die omslag (alles financieren -> eigen geld meenemen) vindt nu plaats, dus daardoor denkt men er ook vaak te laat aan. Helaas is de huurmarkt nogal lastig doordat deze zo vast zit, dus voor veel mensen ook geen optie.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Madeliefjees schreef:
11-10-2018 20:26
Ja ze zal eerst een baan moeten vinden. Zonder werk (lees geld), kan je niks huren en ook geen huis inrichten.
Goh, meen je dat nou? Ik bedoel dat ze toch gewoon kan gaan werken. Ze heeft een half jaar om iets te vinden. De banen liggen momenteel voor het oprapen.

Waarom dan terug naar de ouders? Ik vind het een heel bijzondere beslissing. Je wil toch zelfstandig zijn en blijven?
Nectarinepit schreef:
11-10-2018 20:32
Soms zijn de omstandigheden niet anders.

Mijn vriend en ik zijn beide begin 30 en wonen in een kleine studio (gehuurd). We hebben beide een fulltime baan met een mooi salaris. Een huis kopen kan niet; de prijzen zijn hier (Londen) te hoog en er is een 'deposit' van tienduizenden ponden vereist voordat je zelfs maar in aanmerking komt voor een hypotheek. We betalen veel huur en bijkomende kosten (boodschappen, etc.) waardoor sparen voor een deposit heel moeizaam gaat. Ja, we zouden kunnen verhuizen naar een goedkopere stad of regio, maar daar zijn vrijwel geen banen. Zeker niet in mijn sector. Dus tja, dan maar op deze manier.

Ik weet dat het in dit topic over Nederland gaat en ik het over Engeland heb, maar ik kan me voorstellen dat er ook in Nederland (vooral in de Randstad) jonge mensen tegen soortgelijke problemen aanlopen. Misschien in mindere mate, maar toch.
Ja, als je per se in het centrum van Amsterdam of Londen wil wonen, dan wordt het lastig inderdaad. Wat ik ook vaak hoor is dat jongeren hun neus optrekken voor een woning met bijvoorbeeld een oude, eenvoudige keuken. Het moet allemaal direct groot, mooi en perfect zijn. Alles moet nieuw worden gekocht, ook qua inrichting enzo.

Met die instelling snap ik dat het je niet lukt om iets te vinden, of dat je denkt dat je er niet genoeg geld voor hebt. Ik vind het getuigen van weinig zelfredzaamheid en weinig creativiteit als je dan teruggaat naar je ouders.
Het is niet dat ik hier per se wil of moet wonen, maar hier zijn gewoon veel meer banen in mijn sector dan elders in het land (of in Nederland). Ik ben juist uit Nederland weggegaan omdat ik er geen baan kon vinden.

Dat jongeren vaak meteen het nieuwste willen, ben ik wel met je eens. Maar toch geldt dat ook niet voor iedereen hoor. En daarnaast, soms gebeuren er dingen in het leven waardoor je misschien geen andere keus hebt dan terug te gaan naar je ouders. Dat zie ik dan niet per se als getuigenis van weinig zelfredzaamheid of creativiteit. Er zijn gevallen waarin het gewoon niet anders kan.
Alle reacties Link kopieren
Zeker en dat is het wel gewoon mazzel dat je dan op je ouders terug kunt vallen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Nectarinepit schreef:
12-10-2018 15:35
Het is niet dat ik hier per se wil of moet wonen, maar hier zijn gewoon veel meer banen in mijn sector dan elders in het land (of in Nederland). Ik ben juist uit Nederland weggegaan omdat ik er geen baan kon vinden.

Dat jongeren vaak meteen het nieuwste willen, ben ik wel met je eens. Maar toch geldt dat ook niet voor iedereen hoor. En daarnaast, soms gebeuren er dingen in het leven waardoor je misschien geen andere keus hebt dan terug te gaan naar je ouders. Dat zie ik dan niet per se als getuigenis van weinig zelfredzaamheid of creativiteit. Er zijn gevallen waarin het gewoon niet anders kan.
Natuurlijk die gevallen bestaan, maar als ik hier lees over een vrouw van 26 die is afgestudeerd en daarom haar studentenkamer uit moet en dús weer bij haar ouders gaat wonen, dan vind ik dat wel een gekke gevolgtrekking.

Waarom niet fulltime gaan werken na je afstuderen, zodat je een eigen woning kunt betalen? En uiteraard sta je al vanaf je 18e ingeschreven voor een sociale huurwoning, al is het maar voor het geval dat.
Alle reacties Link kopieren
Ikigai schreef:
12-10-2018 19:22
Natuurlijk die gevallen bestaan, maar als ik hier lees over een vrouw van 26 die is afgestudeerd en daarom haar studentenkamer uit moet en dús weer bij haar ouders gaat wonen, dan vind ik dat wel een gekke gevolgtrekking.

Waarom niet fulltime gaan werken na je afstuderen, zodat je een eigen woning kunt betalen? En uiteraard sta je al vanaf je 18e ingeschreven voor een sociale huurwoning, al is het maar voor het geval dat.

Misschien zit ze in een branche waar ze niet zo snel werk heeft, of woont ze ergens waar het lastig is om een huis te krijgen of wil ze graag in de omgeving van haar ouders wonen, dus moet ze daar én een huis én een baan vinden. Misschien gewoon niet beschikbaar op zo kort termijn.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Ikigai schreef:
12-10-2018 19:22
Natuurlijk die gevallen bestaan, maar als ik hier lees over een vrouw van 26 die is afgestudeerd en daarom haar studentenkamer uit moet en dús weer bij haar ouders gaat wonen, dan vind ik dat wel een gekke gevolgtrekking.

Waarom niet fulltime gaan werken na je afstuderen, zodat je een eigen woning kunt betalen? En uiteraard sta je al vanaf je 18e ingeschreven voor een sociale huurwoning, al is het maar voor het geval dat.

Waarom is dat gek? Die dingen gebeuren nu eenmaal. En ik weet uit ervaring dat je niet altijd direct na je afstuderen een baan vindt. Je kunt alles wel tot in de puntjes plannen of een hoop verwachten, maar het leven loopt nu eenmaal niet altijd zoals je gepland hebt of verwacht.

Als ik nu mijn baan kwijt zou raken, en ik niet direct een nieuwe baan vind, of als ik het land uit moet na Brexit (wat ik niet zie gebeuren) dan zal ik ook terug moeten gaan naar mijn ouders. Ik sta namelijk niet ingeschreven voor een sociale huurwoning omdat ik niet in Nederland woon (toen ik er wel woonde, was ik trouwens ook niet ingeschreven) en een soortgelijk systeem kennen ze hier niet. Dan zijn mijn ouders dus mijn enige optie.

Getuigt dat in jouw ogen dan ook van weinig zelfredzaamheid? In mijn ogen namelijk niet. Ik ben in mijn eentje geëmigreerd naar een voor mij onbekend land maar inmiddels woon ik er al jaren en heb ik een fijn leven. Er is dus niets mis met mijn zelfredzaamheid want in die jaren dat ik hier woon, heb ik mezelf heel goed weten te reden ook al was (en is) het soms lastig.
anoniem_64cfde2573b58 wijzigde dit bericht op 16-10-2018 15:29
13.28% gewijzigd
dianaf schreef:
16-10-2018 15:16
Misschien zit ze in een branche waar ze niet zo snel werk heeft, of woont ze ergens waar het lastig is om een huis te krijgen of wil ze graag in de omgeving van haar ouders wonen, dus moet ze daar én een huis én een baan vinden. Misschien gewoon niet beschikbaar op zo kort termijn.

+1.
Nectarinepit schreef:
16-10-2018 15:24
Waarom is dat gek? Die dingen gebeuren nu eenmaal. En ik weet uit ervaring dat je niet altijd direct na je afstuderen een baan vindt. Je kunt alles wel tot in de puntjes plannen of een hoop verwachten, maar het leven loopt nu eenmaal niet altijd zoals je gepland hebt of verwacht.

Als ik nu mijn baan kwijt zou raken, en ik niet direct een nieuwe baan vind, of als ik het land uit moet na Brexit (wat ik niet zie gebeuren) dan zal ik ook terug moeten gaan naar mijn ouders. Ik sta namelijk niet ingeschreven voor een sociale huurwoning omdat ik niet in Nederland woon (toen ik er wel woonde, was ik trouwens ook niet ingeschreven) en een soortgelijk systeem kennen ze hier niet. Dan zijn mijn ouders dus mijn enige optie.

Getuigt dat in jouw ogen dan ook van weinig zelfredzaamheid? In mijn ogen namelijk niet. Ik ben in mijn eentje geëmigreerd naar een voor mij onbekend land maar inmiddels woon ik er al jaren en heb ik een fijn leven. Er is dus niets mis met mijn zelfredzaamheid want in die jaren dat ik hier woon, heb ik mezelf heel goed weten te reden ook al was (en is) het soms lastig.
Als je niet direct een baan kan vinden in je eigen vakgebied, dan kun je toch eerst ander werk gaan doen en vanuit daar verder zoeken naar een baan die beter bij je past? Dat bedoel ik met zelfredzaamheid, dat je jezelf redt, ook als het eens tegenzit.

Ik vind dat je dit echt wel van een volwassene mag verwachten. 26 is echt ruim volwassen, dus de stap om terug te gaan naar je ouders vind ik een beetje gek.

Ik heb dit zelf ook een jaar gedaan trouwens. Toen ben ik fulltime receptioniste geweest, omdat ik niet direct iets passends kon vinden. Ik vond het niet erg om zo een jaartje te overbruggen. Volgens mij was ik toen ook een jaar of 25.

Ik heb altijd zelf mijn huur kunnen betalen en ben al uit huis vanaf mijn 18e.
forsyth schreef:
11-10-2018 16:11
En krijg je wel een hypotheek, dan worden de betaalbare woningen voor je neus weggekaapt door de babyboomers die de armslag hebben om meer te bieden dan de vraagprijs en cash kunnen aftikken.
Babyboomers zijn 70+. Die kijken over het algemeen naar een ander soort huizen dan starters en jonge gezinnen.
Ikigai schreef:
16-10-2018 15:37
Als je niet direct een baan kan vinden in je eigen vakgebied, dan kun je toch eerst ander werk gaan doen en vanuit daar verder zoeken naar een baan die beter bij je past? Dat bedoel ik met zelfredzaamheid, dat je jezelf redt, ook als het eens tegenzit.

Ik vind dat je dit echt wel van een volwassene mag verwachten. 26 is echt ruim volwassen, dus de stap om terug te gaan naar je ouders vind ik een beetje gek.

Ik heb dit zelf ook een jaar gedaan trouwens. Toen ben ik fulltime receptioniste geweest, omdat ik niet direct iets passends kon vinden. Ik vond het niet erg om zo een jaartje te overbruggen. Volgens mij was ik toen ook een jaar of 25.

Ik heb altijd zelf mijn huur kunnen betalen en ben al uit huis vanaf mijn 18e.

Natuurlijk kan dat, maar dan moet je ook maar net aangenomen worden voor een baan in een andere sector. Daar liep ik namelijk tegen aan; ik was te oud, te duur, te hoog opgeleid of ik had niet de juiste kwalificaties. Tja, en dan? Dan blijven er weinig opties over.

Fijn voor jou dat je altijd zelf je huur hebt kunnen betalen en je al op je 18e uit huis bent gegaan. Niet iedereen doet dit of kan dit doen en dat is prima. We zijn allemaal anders en leiden ons leven op onze eigen manier.
Alle reacties Link kopieren
Ikigai schreef:
16-10-2018 15:37
Als je niet direct een baan kan vinden in je eigen vakgebied, dan kun je toch eerst ander werk gaan doen en vanuit daar verder zoeken naar een baan die beter bij je past? Dat bedoel ik met zelfredzaamheid, dat je jezelf redt, ook als het eens tegenzit.

Ik vind dat je dit echt wel van een volwassene mag verwachten. 26 is echt ruim volwassen, dus de stap om terug te gaan naar je ouders vind ik een beetje gek.

Ik heb dit zelf ook een jaar gedaan trouwens. Toen ben ik fulltime receptioniste geweest, omdat ik niet direct iets passends kon vinden. Ik vond het niet erg om zo een jaartje te overbruggen. Volgens mij was ik toen ook een jaar of 25.

Ik heb altijd zelf mijn huur kunnen betalen en ben al uit huis vanaf mijn 18e.
Fijn dat het jou gelukt is, maar het lukt niet iedereen. Misschien dat je bij een bijbaan meer uren kunt maken, maar die optie is er niet altijd en de vraag is of je met dát salaris een huis/kamer kunt huren. En het is ook een beetje zonde om eerst een baan in een totaal andere richting te zoeken en nemen ipv gelijk voor je eigen vakgebied te gaan. En wat versta je onder niet direct, binnen één week, een maand, 2 maanden?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
De laatste 20 jaar zijn we er aan gewend dat je bij je afstuderen direct een huis kon kopen (ik weet niet hoe het daarvoor was). Dat is nu aan het veranderen en ik zou eigenlijk niet weten waarom dat zo slecht is. Ja, omdat ook de huurmarkt behoorlijk verziekt is en wonen sowieso een probleem is, daarom zeker.

Maar de drang om per se een eigen huis te moeten hebben op je 25e/30e, met een nieuwe keuken en badkamer en ook nog steeds minstens twee keer per jaar op vakantie te kunnen, daar moeten we misschien gewoon van af. Er zijn zat Europese landen waar mensen voor hun 40e niet eens over een eigen huis nadenken en daar is volgens mij niet per se iets mis mee.

Wat ik erger vind, is dat huizen tegenwoordig puur handel lijken te zijn geworden. Dat is volgens mij ook een van de redenen dat de prijzen (zowel huur als koop) zo achterlijk gestegen zijn.

Helaas heb ik geen idee hoe je dat soort dingen op moet lossen.
Alle reacties Link kopieren
Kastanjez, wat je zegt klopt denk ik wel. Mijn ouders hadden pas een koophuis toen ze net 30 waren. Ze waren toen al bijna 10 jaar getrouwd en waren gewoon beginnen op een beneden woning (woonkamer + slaapkamer). Beiden werkten fulltime en hadden veel gespaard om een woning te kunnen kopen.
Mijn zus ging het huis uit en kon 'gewoon' een huis kopen met haar vriend.

Een groot verschil was ook dat in de tijd van mijn ouders, een annuïtaire of lineaire hypotheek de norm was. Bij mijn zus was de aflossingsvrije hypotheek en eventueel de spaarhypotheek de norm. Met name met de aflossingsvrije hypotheek was het makkelijker om een huis te kopen omdat je lasten ivm de hoogte van de lening veel lager waren dan bij een annuïtaire of lineaire hypotheek. Nu zijn we terug aan het gaan naar hoe het vroeger was, met als extra complicatie dat er nu meer mensen geïnteresseerd zijn in goedkopere woningen. En de huurmarkt volledig verziekt is.

Het is dus niet zo dat je jeugd verwend is, maar gelijk een eigen koopwoning is wel hetgeen dat ze mee hebben gekregen tijdens de opvoeding. En ze zijn heus niet stom en kunnen ook rekenen. Je komt niet zo snel in aanmerking voor sociale huur want of de wachtlijsten zijn lang of je verdient te veel. En particuliere huur is gewoon heel erg duur. Gevoelsmatig is het wrang om elke maand 1.000 euro uit te geven als je dit ook in een eigen huis had kunnen stoppen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Wat ook meetelt is het feit, dat als je nu teveel betaalt voor je huis, dat verschil over een aantal jaren wegvalt. Die euro wordt geleidelijk aan goedkoper; inflatie, loonsverhoging enzo. Die huur daarentegen wordt met het klimmen steeds duurder; ieder jaar huurverhoging over die euro die, in dat geval, niet goedkoper wordt.
Ergo: de euro van nu is over tien jaar in prijs gedaald, de huur is over tien jaar verhoogd en wordt met de prijs van de euro die dan telt betaald.
In veel regio's heb je een wachttijd van rond de 20 jaar. Als je dan in die regio werkt kan het dus zomaar zijn dat als je 26 jaar bent, je nog een jaartje of twaalf thuis moet wonen, als het even tegenzit.
dianaf schreef:
17-10-2018 08:45
En particuliere huur is gewoon heel erg duur. Gevoelsmatig is het wrang om elke maand 1.000 euro uit te geven als je dit ook in een eigen huis had kunnen stoppen.

Ik heb laatst uitgerekend hoeveel ik de afgelopen vier jaar betaald heb aan huur. Had ik beter niet kunnen doen :proud: het is een belachelijk hoog bedrag en dat voelt zeker wrang.
Alle reacties Link kopieren
Nectarinepit schreef:
17-10-2018 10:37
Ik heb laatst uitgerekend hoeveel ik de afgelopen vier jaar betaald heb aan huur. Had ik beter niet kunnen doen :proud: het is een belachelijk hoog bedrag en dat voelt zeker wrang.
Nee, gewoon nee. Dat soort dingen moet je ook helemaal niet willen. ;-D Maar dat geldt ook gewoon als je een hypotheek hebt.
Je wilt echt niet weten hoeveel rente je betaald hebt als de looptijd voorbij is...
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dianaf schreef:
17-10-2018 11:07
Nee, gewoon nee. Dat soort dingen moet je ook helemaal niet willen. ;-D Maar dat geldt ook gewoon als je een hypotheek hebt.
Je wilt echt niet weten hoeveel rente je betaald hebt als de looptijd voorbij is...

Oh ja, absoluut. Over dit soort dingen moet je niet te lang nadenken. ;-D
Niet belangrihk
anoniem_334005 wijzigde dit bericht op 18-10-2018 00:56
98.10% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
We stevenen vooral af op een nieuwe crisis over een paar jaar. Ga maar na: mensen kopen een te duur huis, want het is nu te betalen met een rente van 2% bij 10 jaar vast. De rente stijgt nu al licht, maar over 10 jaar is deze zeker wel gestegen, wellicht tot 4 a 5%. Dan loopt de rente vaste periode af en moet dat te dure huis opnieuw gefinancierd worden. Zijn je maandlasten ineens twee keer zo hoog. Ja, je kunt je rente langer vast zetten, maar dat doen de meeste nieuwe kopers niet, want dan kan je minder lenen en dan kan je dus je te dure huis niet kopen.

Maar alles is betrekkelijk, want ondertussen gaat de aarde toch naar de knoppen.
Alle reacties Link kopieren
luiwammes schreef:
17-10-2018 14:45
We stevenen vooral af op een nieuwe crisis over een paar jaar. Ga maar na: mensen kopen een te duur huis, want het is nu te betalen met een rente van 2% bij 10 jaar vast. De rente stijgt nu al licht, maar over 10 jaar is deze zeker wel gestegen, wellicht tot 4 a 5%. Dan loopt de rente vaste periode af en moet dat te dure huis opnieuw gefinancierd worden. Zijn je maandlasten ineens twee keer zo hoog. Ja, je kunt je rente langer vast zetten, maar dat doen de meeste nieuwe kopers niet, want dan kan je minder lenen en dan kan je dus je te dure huis niet kopen.

Maar alles is betrekkelijk, want ondertussen gaat de aarde toch naar de knoppen.
Je vergeet een belangrijk ding: je bent nu verplicht af te lossen. dus als je jouw hypotheek opnieuw moet gaan afsluiten is het bedrag waarover over 10 jaar alweer over 1 ton minder...
Alle reacties Link kopieren
Koffiekop1 schreef:
17-10-2018 14:35
Hoe kom je daar nou bij? Ik ben 20 jaar geleden afgestudeerd en heb tot mijn 30e op een studentenkamer gewoond omdat er absoluut geen huis te krijgen was. Sociale huur was ook toen gewoon 10+ jaar wachtlijst en kopen kon niet vanwege studieschuld en laag startsalaris. En ik was geen uitzondering. Van mijn sociale netwerk is iedereen pas zo na zijn 30e qua huizen een beetje gaan starten. Allemaal WO opgeleid. Wel Amsterdam en omgeving, dat zal wel schelen.

Overigens gingen alleen uitzonderingen terug naar hun ouders, daar zaten babyboomer-ouders echt niet op te wachten over het algemeen, die waren biet zo pamperend. De meesten bleven gewoon lang met huisgenoten wonen.

Volgens mij is het in Amsterdam eo al jaren een crime om een woning te vinden, of het nu huur of koop is?!
k woonde net buiten de randstad en in de tijd van mijn ouders waren dat 'groeiregio's' met veel nieuwe huizen. Een lange tijd was er een redelijke doorstroom doordat er nog nieuwe huizen werden gebouwd en men doorschoof naar een nieuwe/duurdere/grotere woning. Nu is de tendens dat die 'ouderen' kleiner willen wonen, want kinderen zijn (al jaren) het huis uit en onderhoud aan een groot huis (met tuin) wordt teveel. Maar jeugd zoekt ook een eerste woning. Dus zit de boel zit nu op slot.

Mensen in mijn omgeving die terug zijn gegaan naar ouders, deden dat voornamelijk omdat de relatie uit ging en zo. Ik ken mensen die zo'n beetje alle kinderen weer terug hebben gehad, inclusief inwonende kleinkinderen. o_o
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Geen woning geen kroning :-) Wie kent hem nog? Woningnood is van alle tijden. Toch denk ik dat starters het tegenwoordig wel behoorlijk zwaar hebben op de woningmarkt. Er zijn bijna geen starterswoningen en bovendien zijn ze veel te duur. Je kunt beter wachten tot de volgende crisis. Tot die tijd sparen (en thuis wonen) en dan met eigen inleg een woning kopen. Dan is de kans dat de woning binnen no time weer onder water staat ook een stuk kleiner. Figuurlijk dan, letter staan we wellicht wel onder water, zoals eerder al opgeworpen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven