Contact
alle pijlers
Het voel niet goed als ik er over nadenk
donderdag 26 juni 2025 om 18:06
hoi,
Ik ben de laatste tijd enorm aan het piekeren over iets dat gebeurde toen ik 8/9 jaar oud was.
Ik zat op de basisschool en we kregen een inval leerkracht.
Hij bleek de vader te zijn van een meisje bij mij uit de straat waar ik wekelijks over de vloer kwam.
Dat meisje was meervoudig gehandicapt en ik was daar om haar een beetje af te iijden en te laten lachen.
Ouders waren gescheiden dus hadden beide eigen woning.
Ik weet niet meer precies hoe het begonnen was, maar de leraar had ook een hond en hij nam mij regelmatig mee in zijn auto (vanuit school vaak) om samen de hond uit te laten.
Samen met hem mee geweest naar speciaal paardrijles voor gehandicapte kinderen en dan liepen we ook samen buiten de hond uit te laten.
Ik weet nog dat ik een aantal keertjes bij hem thuis was geweest en 1 moment schrok ik wel en ik weet nog steeds niet wat ik daar van moet maken.
Hij was naar de wc geweest en was naar de badkamer gelopen en de deur stond op een kier open... ik als 8 jarige wilde hem laten schrikken en trok de deur open en riep "boe"
Ik zag hem staan voor de wasbak met zijn broek omlaag (zag niet wat hij precies deed) maar hij zag mij en begon een beetje geschrokken te lachen.
Ik gooide de deur ook meteen dicht.
Waar ik veel aan denk is dat moment, maar ook het feit dat hij me gewoon meenam onder schooltijd (lunchpauze) en na school om samen die hond uit te laten.
Ik kan me verder niks "raars" herinneren.. ook niet hoe het geëindigd is.
Als iemand dit nu bij mijn kind zou doen had ie een probleem gehad... dit had toch ook nooit gemogen lijkt mij, want als ik naar zijn dochter ging was het altijd bij die moeder en nooit bij hem.. ik kende hem eigenlijk alleen van school.
Ik merk dat het spookt in mijn hoofd.
Ik ben de laatste tijd enorm aan het piekeren over iets dat gebeurde toen ik 8/9 jaar oud was.
Ik zat op de basisschool en we kregen een inval leerkracht.
Hij bleek de vader te zijn van een meisje bij mij uit de straat waar ik wekelijks over de vloer kwam.
Dat meisje was meervoudig gehandicapt en ik was daar om haar een beetje af te iijden en te laten lachen.
Ouders waren gescheiden dus hadden beide eigen woning.
Ik weet niet meer precies hoe het begonnen was, maar de leraar had ook een hond en hij nam mij regelmatig mee in zijn auto (vanuit school vaak) om samen de hond uit te laten.
Samen met hem mee geweest naar speciaal paardrijles voor gehandicapte kinderen en dan liepen we ook samen buiten de hond uit te laten.
Ik weet nog dat ik een aantal keertjes bij hem thuis was geweest en 1 moment schrok ik wel en ik weet nog steeds niet wat ik daar van moet maken.
Hij was naar de wc geweest en was naar de badkamer gelopen en de deur stond op een kier open... ik als 8 jarige wilde hem laten schrikken en trok de deur open en riep "boe"
Ik zag hem staan voor de wasbak met zijn broek omlaag (zag niet wat hij precies deed) maar hij zag mij en begon een beetje geschrokken te lachen.
Ik gooide de deur ook meteen dicht.
Waar ik veel aan denk is dat moment, maar ook het feit dat hij me gewoon meenam onder schooltijd (lunchpauze) en na school om samen die hond uit te laten.
Ik kan me verder niks "raars" herinneren.. ook niet hoe het geëindigd is.
Als iemand dit nu bij mijn kind zou doen had ie een probleem gehad... dit had toch ook nooit gemogen lijkt mij, want als ik naar zijn dochter ging was het altijd bij die moeder en nooit bij hem.. ik kende hem eigenlijk alleen van school.
Ik merk dat het spookt in mijn hoofd.
vrijdag 27 juni 2025 om 14:46
Als je mijn verhaal goed had gelezen dan wist je dat het vriendinnetje zwaar gehandicapt was en ik er wekelijks een keer heen ging.
Dat de ouders van de vriendinnetje gescheiden waren en ik hem dus nooit zag als ik bij het vriendinnetje was.
EN dat ze bij mij in de straat woonde dus daar liep ik heen.
Ik zag hem dus nooit als ik bij het vriendinnetje was..
vrijdag 27 juni 2025 om 14:52
Nou, je kunt gaan katten maar je zegt zelf dat je met hem naar een speciale paardrijles reed. Net zo gek als mensen denken dat daar zijn dochter ook was?Xazandria schreef: ↑27-06-2025 14:46Als je mijn verhaal goed had gelezen dan wist je dat het vriendinnetje zwaar gehandicapt was en ik er wekelijks een keer heen ging.
Dat de ouders van de vriendinnetje gescheiden waren en ik hem dus nooit zag als ik bij het vriendinnetje was.
EN dat ze bij mij in de straat woonde dus daar liep ik heen.
Ik zag hem dus nooit als ik bij het vriendinnetje was..
En los van dat , ook niet gek om te denken dat je ouders op de hoogte waren van deze ritjes.
vrijdag 27 juni 2025 om 14:54
Maar je herinnert je dus niks raars.
Alleen dingen waar met de ogen van nu anders naar gekeken wordt.
Wat wil je nu? Dat wij zeggen dat het toch raar was en er vast iets is gebeurd maar dat je dat bent vergeten? Voel je je dan beter over dit alles?
Of wil je dat wij zeggen dat er een grote kans is dat er niks is gebeurd omdat je het dan wel had geweten?
Voel je je beter als wij zeggen dat het een leuk is, of er nu wel of niet iets is gebeurd?
Wat wil je nu?
Alleen dingen waar met de ogen van nu anders naar gekeken wordt.
Wat wil je nu? Dat wij zeggen dat het toch raar was en er vast iets is gebeurd maar dat je dat bent vergeten? Voel je je dan beter over dit alles?
Of wil je dat wij zeggen dat er een grote kans is dat er niks is gebeurd omdat je het dan wel had geweten?
Voel je je beter als wij zeggen dat het een leuk is, of er nu wel of niet iets is gebeurd?
Wat wil je nu?
vrijdag 27 juni 2025 om 14:55
Vivalafete25 schreef: ↑27-06-2025 14:52Nou, je kunt gaan katten maar je zegt zelf dat je met hem naar een speciale paardrijles reed. Net zo gek als mensen denken dat daar zijn dochter ook was?
En los van dat , ook niet gek om te denken dat je ouders op de hoogte waren van deze ritjes.
Lijkt mij ook. Misschien dat TO eens bij haar ouders kan informeren hoe dat zo gekomen is.
vrijdag 27 juni 2025 om 14:57
Ben je erg aan het malen over dingen van vroeger en krijg je daar hulp bij? Hoe komt het dat het nu spookt in je hoofd?
Je topic doet mij vooral de vraag oproepen: wat wil je hieruit halen? Ik lees dat er niks geks is gebeurd en je er ook niet meer achter gaat komen. Zou het betrokkenheid kunnen zijn, het gemis van een gezonde dochter met wie je bijv de hond kan uitlaten? Genegenheid, onnadenkendheid? En mbt dat voorval met die badkamer, waarom in vredesnaam zou je daar iets van maken? Als die man net zijn ballen aan het wassen was, nou, goed idee lijkt me, zouden meer mannen mogen doen!
Je topic doet mij vooral de vraag oproepen: wat wil je hieruit halen? Ik lees dat er niks geks is gebeurd en je er ook niet meer achter gaat komen. Zou het betrokkenheid kunnen zijn, het gemis van een gezonde dochter met wie je bijv de hond kan uitlaten? Genegenheid, onnadenkendheid? En mbt dat voorval met die badkamer, waarom in vredesnaam zou je daar iets van maken? Als die man net zijn ballen aan het wassen was, nou, goed idee lijkt me, zouden meer mannen mogen doen!
vrijdag 27 juni 2025 om 14:59
Je moet je verhaal iets duidelijker vertellen denk ik. Uit je openingspost leek ik op te maken dat hij je wel eens naar zijn huis nam na school, zodat je wat tijd met z'n dochter kon doorbrengen. Maar uit bovenstaande begrijp ik dat zijn dochter niet bij hem woonde. Dus als hij je mee naar zijn huis nam, waren jullie daar met z'n tweeen? En dan gingen jullie wel eens de hond uitlaten? En toen heb je 'm een keer betrapt toen hij (misschien) aan het masturberen was terwijl jullie de enige twee personen in huis waren? Ja, ik moet zeggen dat ik dat vreemd vind, als een volwassen man zo'n relatie heeft met een kind van 8-9 jaar.Xazandria schreef: ↑27-06-2025 14:46Als je mijn verhaal goed had gelezen dan wist je dat het vriendinnetje zwaar gehandicapt was en ik er wekelijks een keer heen ging.
Dat de ouders van de vriendinnetje gescheiden waren en ik hem dus nooit zag als ik bij het vriendinnetje was.
EN dat ze bij mij in de straat woonde dus daar liep ik heen.
Ik zag hem dus nooit als ik bij het vriendinnetje was..
Ik snap dat dat je nu aan het denken zet. Aan de andere kant, er is verder nooit iets gebeurt lijkt het? Dan zou ik dit toch proberen een plekje te geven en door te gaan.
Edit: aanname verzwakt.
honingmeloen wijzigde dit bericht op 27-06-2025 15:30
1.51% gewijzigd
vrijdag 27 juni 2025 om 15:11
Je ging na school met hem mee om de hond uit te laten. Je ging mee naar speciale paardrijles (voor zijn dochter?) en ging daar ook samen de hond uitlaten en je bent een paar keer bij hem thuis geweest?
Je ouders wisten hier niks vanaf? Waar dachten ze dan dat je was na school? En wat deed je dan bij hem thuis? Ging je daar zelf naartoe of vroeg hij of je langskwam ofzo?
Je ouders wisten hier niks vanaf? Waar dachten ze dan dat je was na school? En wat deed je dan bij hem thuis? Ging je daar zelf naartoe of vroeg hij of je langskwam ofzo?
vrijdag 27 juni 2025 om 15:16
Xazandria schreef: ↑27-06-2025 14:46Als je mijn verhaal goed had gelezen dan wist je dat het vriendinnetje zwaar gehandicapt was en ik er wekelijks een keer heen ging.
Dat de ouders van de vriendinnetje gescheiden waren en ik hem dus nooit zag als ik bij het vriendinnetje was.
EN dat ze bij mij in de straat woonde dus daar liep ik heen.
Ik zag hem dus nooit als ik bij het vriendinnetje was..
Dus?
TAFKAPML
vrijdag 27 juni 2025 om 15:19
Honingmeloen schreef: ↑27-06-2025 14:59En toen heb je 'm een keer betrapt toen hij (waarschijnlijk) aan het masturberen was terwijl jullie de enige twee personen in huis waren?
Dat is wel een enorme aanname.
TAFKAPML
vrijdag 27 juni 2025 om 15:25
Ik weet niet of je er wat aan hebt maar ik ben me, op dezelfde leeftijd als jij een keer rot geschrokken: ik was met mijn ouders een dagje bij vrienden van mijn ouders (we noemden ze tante en oom). Zij hadden een peuter en na het middagdutje mocht ik naar boven om hem uit bed te halen. Tante was beneden in de keuken, ik liep naar boven, wist niet precies achter welke deur ik moest zijn, maar ik hoorde geluid dus ik trok een deur open. Bleek dat de badkamer te zijn en stond oom in de wastafel te plassen. 
Het geeft me nog steeds een raar gevoel in mijn buik. Een mengeling van schrik, ongemak, geen houding weten geven. Zoiets.
Ik heb heel snel de deur weer dicht gedaan, maar de schrik van dat moment voel ik nog steeds in mijn buik.
Tja, niet handig maar kan gebeuren blijkbaar. We hebben het er nooit over gehad maar hij zal het vast ook vervelend gevonden hebben.
Het geeft me nog steeds een raar gevoel in mijn buik. Een mengeling van schrik, ongemak, geen houding weten geven. Zoiets.
Ik heb heel snel de deur weer dicht gedaan, maar de schrik van dat moment voel ik nog steeds in mijn buik.
Tja, niet handig maar kan gebeuren blijkbaar. We hebben het er nooit over gehad maar hij zal het vast ook vervelend gevonden hebben.
vrijdag 27 juni 2025 om 15:31
Als iemand die sexueel overschrijdbaar gedrag heeft meegemaakt op 10jarige leeftijd vind ik dit ook wel erg naar klinken moet ik zeggen. Ik denk niet dat je het groter maakt dan het is, en ik snap helemaal waarom je je nu hier zorgen over maakt.
Ik ben het eens dat je niet per definitie van ongepast gedrag hier kan praten, maar ik zou ook niet meteen roepen dat dit allemaal onschuldig moet zijn. Ik schrik een beetje van de reacties van anderen hier.
Heb je hier al eens in therapie over gepraat?
Ik ben het eens dat je niet per definitie van ongepast gedrag hier kan praten, maar ik zou ook niet meteen roepen dat dit allemaal onschuldig moet zijn. Ik schrik een beetje van de reacties van anderen hier.
Heb je hier al eens in therapie over gepraat?
vrijdag 27 juni 2025 om 15:32
Je bent vroeger met deze leerkracht / vader meegegaan in de auto / hond uitlaten / paardrijden en er is dat incident geweest in zijn badkamer. Dit houdt je de laatste tijd bezig, het zit je niet lekker en je weet (denk ik) niet goed wat je hier nou mee moet. En je worstelt met de vraag: is dit wel normaal??
Je plaatst je verhaal op een forum om te zien: hoe kijken anderen hier nou naar? Wordt dat “het zit me niet helemaal lekker deel” gedeeld door anderen?
De overheersende reactie is: ik lees er niet zoveel geks in, het klinkt onschuldig. Misschien niet meer in de tijd van nu, maar “vroeger” ging het zo. Het klinkt als een aardige man.
Ik hoop TO, dat die reacties hier, relativerend voor jou werken. Dat het verhaal, wat een beetje rond blijft spoken in jouw hoofd, hiermee wat kleiner kan worden, omdat je leest dat de meeste mensen het niet als iets raars zien. Hopelijk kan je er wat mee.
Je plaatst je verhaal op een forum om te zien: hoe kijken anderen hier nou naar? Wordt dat “het zit me niet helemaal lekker deel” gedeeld door anderen?
De overheersende reactie is: ik lees er niet zoveel geks in, het klinkt onschuldig. Misschien niet meer in de tijd van nu, maar “vroeger” ging het zo. Het klinkt als een aardige man.
Ik hoop TO, dat die reacties hier, relativerend voor jou werken. Dat het verhaal, wat een beetje rond blijft spoken in jouw hoofd, hiermee wat kleiner kan worden, omdat je leest dat de meeste mensen het niet als iets raars zien. Hopelijk kan je er wat mee.
vrijdag 27 juni 2025 om 15:37
Ik vind het ook niet zo heel gek. Kan het ook zijn dat jij gek was/ bent op honden en hij je daarom ook graag meenam met de hond uitlaten? Zeker als je een vriendinnetje bent van dochter?
Het incident in de badkamer lijkt zeker niet uitgelokt. Kan gebeuren, ongemakkelijk zeker, maar verder gebeurde er niets.
Het incident in de badkamer lijkt zeker niet uitgelokt. Kan gebeuren, ongemakkelijk zeker, maar verder gebeurde er niets.
vrijdag 27 juni 2025 om 15:40
Ik denk dat TO ineens in andere context terug denkt aan herinneringen en zich daar plots niet comfortabel bij voelt. Volgens mij is dat niet heel vreemd om herinnering ineens in ander licht te zien.
En ik snap ook dat ze de neiging heeft daarover te praten en te delen, en zich waarschijnlijk gehoord wilt voelen.
Misschien is het inderdaad niks, maar om het meteen af te strepen als onschuldig is net zo ongegrond als zeggen dat er wel iets is gebeurd.
Mijn advies is wel hier met een therapeut of praktijk ondersteuner oid over te praten. Zij kunnen je beter inzicht geven in waarom je je zo voelt nu, en je daarin begeleiden als nodig is.
En ik snap ook dat ze de neiging heeft daarover te praten en te delen, en zich waarschijnlijk gehoord wilt voelen.
Misschien is het inderdaad niks, maar om het meteen af te strepen als onschuldig is net zo ongegrond als zeggen dat er wel iets is gebeurd.
Mijn advies is wel hier met een therapeut of praktijk ondersteuner oid over te praten. Zij kunnen je beter inzicht geven in waarom je je zo voelt nu, en je daarin begeleiden als nodig is.
vrijdag 27 juni 2025 om 16:00
Op basis van je verhaal valt niet perse te zeggen of het raar is of niet, al zijn er misschien wat elementen aan te wijzen die wellicht raar zouden kunnen zijn. Wat ik wel raar vind, is dat hier zo makkelijk over jouw gevoel wordt heen gestapt. Je maakt je er druk om en ik denk dat je dat best serieus mag nemen. Dat wil helemaal niet zeggen dat het te ver ging of dat er dingen zijn gebeurd die niet horen, maar het kan in ieder geval zo zijn dat je er nu achter komt dat je het toen toch als niet prettig hebt ervaren. En wat is er mis mee om dat gevoel serieus te nemen?
vrijdag 27 juni 2025 om 16:04
Dat zegt niet zo veel. Ik ken wel mensen wier ouders in de jaren 70/80 helemaal okee waren met het feit dat een bewezen pedofiel omgang had met hun kind. Niet dat ik denk dat dat hier aan de hand is, dat nou ook weer niet.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
vrijdag 27 juni 2025 om 20:20
Lady*Voldemort schreef: ↑27-06-2025 16:04Dat zegt niet zo veel. Ik ken wel mensen wier ouders in de jaren 70/80 helemaal okee waren met het feit dat een bewezen pedofiel omgang had met hun kind. Niet dat ik denk dat dat hier aan de hand is, dat nou ook weer niet.
Snap ik. Maar specifiek in dit geval lijkt het me wel relevant voor TO. Er is bij haar weten niets gebeurd maar ze vindt het allemaal wel heel raar en niet passend terwijl het in een hele andere tijd was en als haar ouders het dan ook allemaal nog prima vonden dan begrijp ik het enorme gepieker hierover echt niet.
vrijdag 27 juni 2025 om 20:23
Ik snap TO ook niet zo goed hoor. Ik lees eigenlijk niks geks, behalve dan dat men het nu, in 2025, wel allemaal heel gek zouden hebben gevonden. Maar dat kon die man toen natuurlijk ook niet weten he.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
vrijdag 27 juni 2025 om 21:24
Ik heb je OP nog een keer gelezen en zie de nodige gaten in de informatie die je geeft (en lezers vullen die gaten onbewust in): niemand wist dus dat jij in de pauzes en na school bij hem in de auto stapte en/of met de hond ging wandelen? Je ouders niet en ook de school niet? Hoe kan dat? In de pauzes zijn er toch overblijfkrachten, en anders ga je toch thuis bij je ouders eten? Niemand vroeg zich ooit af waar jij tussen 12 en 1 was gebleven? En hoe kwam jij (alleen? Of samen met zijn dochter?) bij hem thuis terecht? Was dat in een pauze? Na school? En die paardrijlessen voor gehandicapte kinderen, ging je daar dan niet (zoals ik dacht) naartoe omdat het vriendinnetje paardrijles had? En als je nooit bij hem thuiskwam, hoe kwam je dan toch opeens in zijn huis terecht?Xazandria schreef: ↑27-06-2025 14:46Als je mijn verhaal goed had gelezen dan wist je dat het vriendinnetje zwaar gehandicapt was en ik er wekelijks een keer heen ging.
Dat de ouders van de vriendinnetje gescheiden waren en ik hem dus nooit zag als ik bij het vriendinnetje was.
EN dat ze bij mij in de straat woonde dus daar liep ik heen.
Ik zag hem dus nooit als ik bij het vriendinnetje was..
Het is heel warrig opgeschreven allemaal, misschien omdat je het allemaal niet meer helder voor de geest hebt, maar begin daar eens mee: welke rol speelde jouw omgeving (ouders, school, overblijfkrachten enzovoort) in dit verhaal? Of denk je dat iedereen het wel best vond omdat hij jouw leraar was? Maar dan nóg wisten je ouders toch wel waar je uithing? Op 8-jarige leeftijd kun je toch niet ongezien hele middagen bij een vader/leraar/vriendinnetje zijn zonder dat er een haan naar kraait?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
