
Uit de schulden
zondag 1 juni 2025 om 19:25
Maar die zekerheid heb je toch niet altijd? De hoop dat het in de toekomst anders gaat zijn kun je wel hebben (dat lijkt me sowieso goed voor je mentale gezondheid als je die hoop kunt hebben) maar de zekerheid heb je niet echt.
En wat is te doen? De een zit helemaal in de stress wanneer die 100 euro in de min staat, of wanneer die een keer een achterstand heeft bij de belastingdienst, en de ander gaat gewoon door met maximaal negatief saldo en schuldsanering. (Bij wijze van spreken)
Ik denk dat dat ook een stuk belastbaarheid is. Wat kun je als mens op een redelijk normale manier verwerken en mee omgaan.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
zondag 1 juni 2025 om 19:29
Dala schreef: ↑01-06-2025 19:24Ja, daar heb je wel gelijk in. Hoewel duurzaamheid voor mij niet eens de hoofd-ergernis is (maar helaas wel ook een vervelend bijverschijnsel, ik begrijp echter dondersgoed dat dat vanuit een minder bevoorrechte positie geen prioriteit heeft). Het is idd breder voor mij, meer een aanklacht tegen bijna elke vorm van consumentisme, markering, reclame, beïnvloeding en dat ánderen daar dan ook nog geld aan verdienen. Ik heb daar heel veel moeite mee maar misschien moet dat in een breder topic want mijn berichten over armoede worden niet helemaal begrepen zoals ik ze bedoel. Maar ik heb misschien geen recht van spreken, ik heb geen ervaring met armoede en net zo min met hard werken voor mijn geld. En het zal niemand verbazen, al helemaal niet met ondernemerschap.
Ja dat heb je met een kapitalistisch systeem. Daar verander je weinig aan, alleen je eigen gedrag kun je beïnvloeden. Maar je kan/mag een ander niet veroordelen op andere keuzes.
Dat iemand geld verdient aan consumeren van anderen is ook niet iets wat vies is, ik weet niet wat voor werk je doet, maar ik denk dat vrijwel de meeste banen bestaan door het willen consumeren van anderen. Dan kun je het die ondernemers ook niet kwalijk nemen dat zij in een markt stappen waar vraag naar is.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
zondag 1 juni 2025 om 19:31
Nou ja, als je altijd 'gewoon' werk hebt gehad is de verwachting redelijk gegrond dat je binnen afzienbare tijd een nieuwe baan vindt. Als je nooit een betaalde baan hebt gehad is die verwachting een stuk minder realistisch.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)

zondag 1 juni 2025 om 19:40
MrsM schreef: ↑01-06-2025 19:29Ja dat heb je met een kapitalistisch systeem. Daar verander je weinig aan, alleen je eigen gedrag kun je beïnvloeden. Maar je kan/mag een ander niet veroordelen op andere keuzes.
Dat iemand geld verdient aan consumeren van anderen is ook niet iets wat vies is, ik weet niet wat voor werk je doet, maar ik denk dat vrijwel de meeste banen bestaan door het willen consumeren van anderen. Dan kun je het die ondernemers ook niet kwalijk nemen dat zij in een markt stappen waar vraag naar is.
En dat consumeren wordt ook niet anders dan aangemoedigd. Ik zet met de tv aan. 'Weer verliefd op je huis'. Superknus huisje in beeld, leuk ingericht, maar het programma kennende moet het helemaal anders, alles nieuw, want foei, de keuken is al vijfentwintig jaar oud en ziet er uit als een vakantiehuisje.
De expert vind het doorleefd en een allegaartje van stijlen.
Ik denk dan: nou en? Maar kennelijk moet het aangemoedigd worden om nog meer te voldoen aan hedendaagse interieurontwerpen.

zondag 1 juni 2025 om 19:44
Lady*Voldemort schreef: ↑01-06-2025 19:31Nou ja, als je altijd 'gewoon' werk hebt gehad is de verwachting redelijk gegrond dat je binnen afzienbare tijd een nieuwe baan vindt. Als je nooit een betaalde baan hebt gehad is die verwachting een stuk minder realistisch.
Dat ligt toch ook aan de economie en of er nog vraag is naar het beroep dat diegene had. De komst van de geldautomaat maakte mijn baan na heel wat jaren uiteindelijk overbodig. Voor heel veel dingen was ik ondergekwalificeerd en voor heel veel andere dingen (schoonmaak/kassamedewerker supermarkt) overgekwalificeerd. Er was nog een personeelsoverschot dus er was altijd iemand anders die de job kreeg.

zondag 1 juni 2025 om 19:47
Als je opgroeit in een gezin dat arm is, dan leer je bepaalde dingen onbewust. Dat is heel anders dan 100 euro in de min staan, dat is een soort wantrouwen ten opzichte van alle autoriteit, het gevoel dat niemand het iets kan schelen hoe het met jou gaat, achterdocht, angst, "ja, ja, dat zal wel." Je leert vaak ook (ik in elk geval wel) je geld uit te geven als je toevallig wél iets hebt, want je hebt gvd nooit iets en nu wel en als Jaap en Marijke dat merken dan komen ze zeuren of ze mogen lenen en alle andere kinderen op school konden wel naar Slagharen dus nu gaan wij ook en dan mag je ook een ijsje én een frikandel.MrsM schreef: ↑01-06-2025 19:25Maar die zekerheid heb je toch niet altijd? De hoop dat het in de toekomst anders gaat zijn kun je wel hebben (dat lijkt me sowieso goed voor je mentale gezondheid als je die hoop kunt hebben) maar de zekerheid heb je niet echt.
En wat is te doen? De een zit helemaal in de stress wanneer die 100 euro in de min staat, of wanneer die een keer een achterstand heeft bij de belastingdienst, en de ander gaat gewoon door met maximaal negatief saldo en schuldsanering. (Bij wijze van spreken)
Ik denk dat dat ook een stuk belastbaarheid is. Wat kun je als mens op een redelijk normale manier verwerken en mee omgaan.
Ik kan nog steeds onwaarschijnlijk blij worden van een goed koopje, terwijl er helemaal geen noodzaak is tot besparen. Het is een soort oerreactie, die ik niet echt uitgelegd kan krijgen aan mensen die niet zo opgegroeid zijn.
zondag 1 juni 2025 om 19:47
Speculaastaart schreef: ↑01-06-2025 19:44Dat ligt toch ook aan de economie en of er nog vraag is naar het beroep dat diegene had. De komst van de geldautomaat maakte mijn baan na heel wat jaren uiteindelijk overbodig. Voor heel veel dingen was ik ondergekwalificeerd en voor heel veel andere dingen (schoonmaak/kassamedewerker supermarkt) overgekwalificeerd. Er was nog een personeelsoverschot dus er was altijd iemand anders die de job kreeg.
Maar jullie financiële situatie was ondanks alle zwarigheden nog wel zo rooskleurig dat jij je om kon laten scholen. Je hoefde tenminste niet naar de wasserij zal ik maar zeggen. En je kinderen konden leningsloos studeren. Dus waar jij het vandaan haalt om te beweren dat jij weet wat armoede is is mij een volslagen raadsel.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
zondag 1 juni 2025 om 19:49
Dit ja. En dit soort programma's is toch enorm toegenomen de afgelopen 20 (?) jaar of ligt dat nou aan mij?Speculaastaart schreef: ↑01-06-2025 19:40En dat consumeren wordt ook niet anders dan aangemoedigd. Ik zet met de tv aan. 'Weer verliefd op je huis'. Superknus huisje in beeld, leuk ingericht, maar het programma kennende moet het helemaal anders, alles nieuw, want foei, de keuken is al vijfentwintig jaar oud en ziet er uit als een vakantiehuisje.
De expert vind het doorleefd en een allegaartje van stijlen.
Ik denk dan: nou en? Maar kennelijk moet het aangemoedigd worden om nog meer te voldoen aan hedendaagse interieurontwerpen.
Het is echt niet alleen dat het zich uit in programma's over armoede. Het druipt overal door. En ja, je zou kunnen zeggen, iedereen is zelf verantwoordelijk voor wat ie doet maar ik denk dat het voor velen verrekte moeilijk is daar weerstand tegen te bieden.
Eigenlijk is zo ongeveer iedereen daar een "slachtoffer" van.
zondag 1 juni 2025 om 19:50
Ja precies. Dan kom ik juichend thuis, terwijl ik die zes euro extra best had kunnen missen. Maar ik ben er nog steeds niet echt aan gewend dat ik die zes euro wel kan missen. Wat ongetwijfeld reuze verstandig zal zijn, maar dat is een ander verhaal.Nana_Mouskouri schreef: ↑01-06-2025 19:47
Ik kan nog steeds onwaarschijnlijk blij worden van een goed koopje, terwijl er helemaal geen noodzaak is tot besparen. Het is een soort oerreactie, die ik niet echt uitgelegd kan krijgen aan mensen die niet zo opgegroeid zijn.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)

zondag 1 juni 2025 om 19:57
Lady*Voldemort schreef: ↑01-06-2025 19:47Maar jullie financiële situatie was ondanks alle zwarigheden nog wel zo rooskleurig dat jij je om kon laten scholen. Je hoefde tenminste niet naar de wasserij zal ik maar zeggen. En je kinderen konden leningsloos studeren. Dus waar jij het vandaan haalt om te beweren dat jij weet wat armoede is is mij een volslagen raadsel.
Dat omscholen en het meeste spaargeld voor de studie is allemaal na die tijd bij elkaar gespaard. Er zat ook een stukje in een niet open te breken spaarverzekering.
En ik weet misschien niet wat langdurige armoede is maar ik weet wel hoe het is om heel veel niet te doen. Anderhalf jaar beton op de vloer in de huiskamer omdat er niet genoeg reserve was voor een vloer. Nooit iets gebruiken buitenshuis. Etc.
zondag 1 juni 2025 om 19:58
Nana_Mouskouri schreef: ↑01-06-2025 19:47Als je opgroeit in een gezin dat arm is, dan leer je bepaalde dingen onbewust. Dat is heel anders dan 100 euro in de min staan, dat is een soort wantrouwen ten opzichte van alle autoriteit, het gevoel dat niemand het iets kan schelen hoe het met jou gaat, achterdocht, angst, "ja, ja, dat zal wel." Je leert vaak ook (ik in elk geval wel) je geld uit te geven als je toevallig wél iets hebt, want je hebt gvd nooit iets en nu wel en als Jaap en Marijke dat merken dan komen ze zeuren of ze mogen lenen en alle andere kinderen op school konden wel naar Slagharen dus nu gaan wij ook en dan mag je ook een ijsje én een frikandel.
Ik kan nog steeds onwaarschijnlijk blij worden van een goed koopje, terwijl er helemaal geen noodzaak is tot besparen. Het is een soort oerreactie, die ik niet echt uitgelegd kan krijgen aan mensen die niet zo opgegroeid zijn.
Nee dat snap ik wel, althans ik hoop dat ik het snap want ik ken het zelf niet. Dus echt snappen doe je het dan niet natuurlijk.
Maar wat ik bedoel is dat je voorzichtig moet zijn met het oordelen naar anderen die in een voor hen ongunstige financiële situatie zitten omdat je het zelf een stuk slechter hebt gehad. Want je weet gewoonweg niet goe diegene er mentaal aan toe is en wat die kan verwerken.
(En dan heb ik het niet over diegenen die klagen dat ze ineens niet meer iedere week uit eten kunnen gaan natuurlijk, maar echt in financiële problemen zitten.)
Naar mezelf kijkend ben ik mezelf wel flink tegengekomen de afgelopen 5 jaar. Ik heb toen nooit beseft hoe goed ik het had, dat ik in feite gewoon een verwend mens was. Totdat corona kwam, het bedrijf van mijn man failliet ging, de curator afbetaald moest worden, persoonlijke leningen om personeel te kunnen betalen, extra hypotheek op ons huis om andere schulden te betalen vanwege faillissement van man, en iedere keer wanneer ik dacht hèhè ik krijg wat lucht, gebeurde er weer iets waardoor ik onverwachte kosten had en moest gaan verzinnen hoe ik dat geld bij elkaar kon krijgen.
In de ogen van anderen zal het nog steeds geen reden tot klagen zijn geweest, maar voor mij was het een enorm zware tijd. En ik kon niet ziekmelden omdat ik het niet meer trok, ik moest juist meer uren werken om uit de problemen te komen. Ik denk dat ik in die periode wel tegen depressiviteit aanzet en overspannenheid, maar ik had geen ruimte om hier iets aan te doen. Nu ben ik er zo goed als bovenop, maar die stress zit nog wel ergens in mij, ik heb altijd het gevoel aan te moeten staan en kan niet echt ontspannen, ook niet op vakantie of een weekendje weg. (Wel beter dan thuis, maar ik kom nooit los van werk omdat ik bang ben iets mis te lopen en in de problemen te komen.)
(Sorry voor het; how can I make this about me-tje)
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
zondag 1 juni 2025 om 20:03
MrsM schreef: ↑01-06-2025 18:42Ben je misschien de bankencrisis vergeten? Waar mensen een woning kochten die later dus veel minder waard was dan wat de hypotheek was?
En die 2 ton overwaarde? Die is er wel voor de gelukkigen. Maar velen die nu een woning hebben gekocht voor veel te hoge bedragen, hebben dat niet.
Overwaarde is ook maar op papier. Dat heb je pas wanneer je je woning verkoopt. En waar moet je dan naartoe?
Ik word een beetje moe van het feit dat veel mensen (algemeen) huiseigenaren zien als een soort rijke stinkerds die vooral niet mogen klagen want ze hebben immers een huis. De hypotheek van 5 ton daar hebben we het dan maar niet over, en dat die altijd betaald moet worden ook al val je uit door arbeidsongeschiktheid, ook maar niet.
Beetje jammer dat je niet gewoon reageert op de context. Namelijk die van Speculaas, waar ik op reageerde (en Nana ook). Dan komen met wat ik over het hoofd zou zien - wat hier dus totaal niet van toepassing is - is al helemaal niet chique. Ik ga er dan verder ook niet op in want wat jij benoemt hadden we het niet over.

zondag 1 juni 2025 om 20:04
Oh, dat lijkt me ook verschrikkelijk. Sterker nog, ik zou nooit van mijn leven zelfstandige kunnen zijn, omdat ik doodsbang voor dit soort situaties ben. Ik vind het naar voor je dat je nog steeds dat gejaagde gevoel hebt en ik hoop dat je de rust weer terug kunt vinden.
Ik probeer ook niet te oordelen over andere mensen en hun beleving, tenzij ze hun eigen situatie vergelijken met die van een ander om te laten zien dat zij het wél konden, terwijl ik die situatie niet vergelijkbaar vind.
Ik probeer ook niet te oordelen over andere mensen en hun beleving, tenzij ze hun eigen situatie vergelijken met die van een ander om te laten zien dat zij het wél konden, terwijl ik die situatie niet vergelijkbaar vind.

zondag 1 juni 2025 om 20:05
Tsja.Speculaastaart schreef: ↑01-06-2025 19:57Dat omscholen en het meeste spaargeld voor de studie is allemaal na die tijd bij elkaar gespaard. Er zat ook een stukje in een niet open te breken spaarverzekering.
En ik weet misschien niet wat langdurige armoede is maar ik weet wel hoe het is om heel veel niet te doen. Anderhalf jaar beton op de vloer in de huiskamer omdat er niet genoeg reserve was voor een vloer. Nooit iets gebruiken buitenshuis. Etc.
zondag 1 juni 2025 om 20:08
MrsM., dat moet ook echt heel erg kut zijn geweest. En jij komt hier tenminste niet opscheppen hoe goed jij het wel niet gedaan hebt en hoe dom die mensen in dat programma wel niet zijn.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
zondag 1 juni 2025 om 20:09
Waarom haal je je oude vloer dan ook meteen weg, als je geen geld hebt voor een nieuwe?Speculaastaart schreef: ↑01-06-2025 19:57Dat omscholen en het meeste spaargeld voor de studie is allemaal na die tijd bij elkaar gespaard. Er zat ook een stukje in een niet open te breken spaarverzekering.
En ik weet misschien niet wat langdurige armoede is maar ik weet wel hoe het is om heel veel niet te doen. Anderhalf jaar beton op de vloer in de huiskamer omdat er niet genoeg reserve was voor een vloer. Nooit iets gebruiken buitenshuis. Etc.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
zondag 1 juni 2025 om 20:10

zondag 1 juni 2025 om 20:12
MrsM schreef: ↑01-06-2025 19:58Nee dat snap ik wel, althans ik hoop dat ik het snap want ik ken het zelf niet. Dus echt snappen doe je het dan niet natuurlijk.
Maar wat ik bedoel is dat je voorzichtig moet zijn met het oordelen naar anderen die in een voor hen ongunstige financiële situatie zitten omdat je het zelf een stuk slechter hebt gehad. Want je weet gewoonweg niet goe diegene er mentaal aan toe is en wat die kan verwerken.
(En dan heb ik het niet over diegenen die klagen dat ze ineens niet meer iedere week uit eten kunnen gaan natuurlijk, maar echt in financiële problemen zitten.)
Naar mezelf kijkend ben ik mezelf wel flink tegengekomen de afgelopen 5 jaar. Ik heb toen nooit beseft hoe goed ik het had, dat ik in feite gewoon een verwend mens was. Totdat corona kwam, het bedrijf van mijn man failliet ging, de curator afbetaald moest worden, persoonlijke leningen om personeel te kunnen betalen, extra hypotheek op ons huis om andere schulden te betalen vanwege faillissement van man, en iedere keer wanneer ik dacht hèhè ik krijg wat lucht, gebeurde er weer iets waardoor ik onverwachte kosten had en moest gaan verzinnen hoe ik dat geld bij elkaar kon krijgen.
In de ogen van anderen zal het nog steeds geen reden tot klagen zijn geweest, maar voor mij was het een enorm zware tijd. En ik kon niet ziekmelden omdat ik het niet meer trok, ik moest juist meer uren werken om uit de problemen te komen. Ik denk dat ik in die periode wel tegen depressiviteit aanzet en overspannenheid, maar ik had geen ruimte om hier iets aan te doen. Nu ben ik er zo goed als bovenop, maar die stress zit nog wel ergens in mij, ik heb altijd het gevoel aan te moeten staan en kan niet echt ontspannen, ook niet op vakantie of een weekendje weg. (Wel beter dan thuis, maar ik kom nooit los van werk omdat ik bang ben iets mis te lopen en in de problemen te komen.)
(Sorry voor het; how can I make this about me-tje)
Wat onzettend mooi omschreven. Mijn situatie was anders, maar het gevoel hetzelfde inderdaad.
Ik heb destijds vooral geleerd dat je het meeste bespaart door dingen helemaal niet te doen. Geen goedkope cola, maar geen cola. Geen goedkope uitstapjes maar geen uitstapjes. Of door repareren van dingen.
Nu het inmiddels meer dan goed is gekomen heb ik dat nog steeds. Van een tafellaken met een gat maak ik dus een kleiner tafellaken, terwijl ik prima en nieuwe kan gaan halen. Maar we dekken meestal maar de halve tafel nu we nog maar met drie zijn de meeste dagen.
zondag 1 juni 2025 om 20:15
Wat ik ook zat te denken:
Zou het grote verschil misschien vooral erin zitten dat mijn kapotte jas, handdoeken met gaten en servies met gebroken hoekjes voortkomt uit desinteresse en nonchalance (niet eens uit duurzaamheid dus) waar het bij een ander die misschien eigenlijk de noodzaak heeft om langer te doen met spullen, daardoor júist gevoeliger wordt om (uit) te kijken wanneer dingen goedkoop kunnen worden gekocht?
Zoals hierboven staat over de blijdschap die wordt ervaren bij een koopje?
Het zou kunnen zijn dat er daardoor juist onbewust een focus is gelegd op kopen die bij mij totaal afwezig is. Ik denk ach ja dat vervang ik nog wel eens maar dat doe ik vervolgens nooit.
Zou het grote verschil misschien vooral erin zitten dat mijn kapotte jas, handdoeken met gaten en servies met gebroken hoekjes voortkomt uit desinteresse en nonchalance (niet eens uit duurzaamheid dus) waar het bij een ander die misschien eigenlijk de noodzaak heeft om langer te doen met spullen, daardoor júist gevoeliger wordt om (uit) te kijken wanneer dingen goedkoop kunnen worden gekocht?
Zoals hierboven staat over de blijdschap die wordt ervaren bij een koopje?
Het zou kunnen zijn dat er daardoor juist onbewust een focus is gelegd op kopen die bij mij totaal afwezig is. Ik denk ach ja dat vervang ik nog wel eens maar dat doe ik vervolgens nooit.
zondag 1 juni 2025 om 20:15
Jij weet inderdaad niet wat langdurige armoede was en je had in de hele tijd dat je het 'minder' moest doen uitzicht op potjes en die aangesproken konden worden. Je vergelijkt echt appelen met peren.Speculaastaart schreef: ↑01-06-2025 19:57wat langdurige armoede is maar ik weet wel hoe het is om heel veel niet te doen. Anderhalf jaar beton op de vloer in de huiskamer omdat er niet genoeg reserve was voor een vloer. Nooit iets gebruiken buitenshuis. Etc.
Poehpoeh anderhalf jaar beton op de vloer en geen horeca. Poehpoeh.... WAT een opoffering! En je hebt waarschijnlijk niet eens gejankt maar flink doorgebuffeld en en en...
Je snapt geen barst van wat armoede is en met je doet.
ollegrieze wijzigde dit bericht op 01-06-2025 20:16
2.23% gewijzigd

zondag 1 juni 2025 om 20:15
Lady*Voldemort schreef: ↑01-06-2025 20:09Waarom haal je je oude vloer dan ook meteen weg, als je geen geld hebt voor een nieuwe?
Ja, jeetje wat waren wij dom om die vloer eruit te halen.
zondag 1 juni 2025 om 20:16
Herkenbaar. Ik kom niet uit een arm gezin, maar er ging zoveel geld op aan drank, dat er verder toch weinig kon.Nana_Mouskouri schreef: ↑01-06-2025 19:47Als je opgroeit in een gezin dat arm is, dan leer je bepaalde dingen onbewust. Dat is heel anders dan 100 euro in de min staan, dat is een soort wantrouwen ten opzichte van alle autoriteit, het gevoel dat niemand het iets kan schelen hoe het met jou gaat, achterdocht, angst, "ja, ja, dat zal wel." Je leert vaak ook (ik in elk geval wel) je geld uit te geven als je toevallig wél iets hebt, want je hebt gvd nooit iets en nu wel en als Jaap en Marijke dat merken dan komen ze zeuren of ze mogen lenen en alle andere kinderen op school konden wel naar Slagharen dus nu gaan wij ook en dan mag je ook een ijsje én een frikandel.
Ik kan nog steeds onwaarschijnlijk blij worden van een goed koopje, terwijl er helemaal geen noodzaak is tot besparen. Het is een soort oerreactie, die ik niet echt uitgelegd kan krijgen aan mensen die niet zo opgegroeid zijn.
Wat jij omschrijft heb ik vooral met schoenen. Niet door armoede, maar doordat ik al heel jong veel te ouwelijke (heren)schoenen moest dragen, omdat ik grote voeten heb.
Elk paar leuke schoenen dat ik nu zie moet ik kopen, want het kan wel het allerlaatste paar zijn dat ik ooit tegenkom.
Sorry, offtopic, maar vergelijkbare 'oer'reactie.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
zondag 1 juni 2025 om 20:17
Natuurlijk wel! Ieder weldenkend mens zal erkennen dat dat een vreselijke en ontzettend onzekere tijd geweest moet zijn en er alle begrip voor hebben dat je dat ook niet weer even van je afschudt. Maar als we het over armoede hebben en over hoe dat voor veel mensen generationeel is dan hebben we het wel over iets anders. En als we het dan hebben over het wijzen naar díe mensen door mensen die dat vanuit een bevoorrechte positie doen (wat hier in het topic schrijnend veel gebeurt), dan laat ik daar mijn mening over weten. Dat wil niet zeggen dat sommige van die mensen niet ook (flinke) financiële zorgen hebben gehad en daar niet over mogen klagen, maar dat ik nog steeds vind dat je dan lekker makkelijk al die arme mensen wegzet omdat jij het zoveel beter weet en hebt gedaan (vanuit je kansrijke positie).
zondag 1 juni 2025 om 20:18
Is dit dan een topic waarin alleen mensen die weten wat armoede is, mogen meeschrijven? Volgens mij is dit een topic over een tv-programma.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in