Entertainment
alle pijlers
Uit de schulden
zaterdag 14 juni 2025 om 00:36
Hier is de ervaring ook anders. Best veel luxe feestjes met vooral indoor speeltuinen, maar je wordt er als ouder eigenlijk eerder op aangekeken dat je dat doet dan als je thuis een knutsel/spelletjesfeestje geeft. En dat is echt de ouders he… maar de indoor speeltuin wordt dan toch gezien als de ‘luie’ optie.
Kinderen vinden de indoor speeltuin natuurlijk wel heel leuk, maar mijn eigen dochter heb ik al weleens horen verzuchten ‘gaan we nou alweer naar …’. Na het vierde feestje op dezelfde locatie is een thuis feestje echt meer dan welkom. Hier in elk geval nog nooit klachten gehad. Maar eerlijk is eerlijk, met lunch, iets van cake/taart, wat versiering en knutselspullen of andere dingen voor spelletjes ben je ook al gauw tussen de 50 en 100 euro kwijt voor een thuis feestje. Als je echt weinig te besteden hebt, is dat nog best heel fors.
Kinderen vinden de indoor speeltuin natuurlijk wel heel leuk, maar mijn eigen dochter heb ik al weleens horen verzuchten ‘gaan we nou alweer naar …’. Na het vierde feestje op dezelfde locatie is een thuis feestje echt meer dan welkom. Hier in elk geval nog nooit klachten gehad. Maar eerlijk is eerlijk, met lunch, iets van cake/taart, wat versiering en knutselspullen of andere dingen voor spelletjes ben je ook al gauw tussen de 50 en 100 euro kwijt voor een thuis feestje. Als je echt weinig te besteden hebt, is dat nog best heel fors.
zaterdag 14 juni 2025 om 08:28
De kunst is om je niet te meten met anderen.
Een kinderfeestje thuis hoeft echt niet duur te zijn. Speurtocht uitzetten, naar de lokale speeltuin, oud Hollandse spelletjes, zelf cupcakes bakken en versieren etc. Bij de action heb je veel voor weinig.
Het brein zal echter niet meewerken. Bij een neerwaartse spiraal, slachtofferrol of psychische problemen dan kun je dit niet meer verzinnen.
Een kinderfeestje thuis hoeft echt niet duur te zijn. Speurtocht uitzetten, naar de lokale speeltuin, oud Hollandse spelletjes, zelf cupcakes bakken en versieren etc. Bij de action heb je veel voor weinig.
Het brein zal echter niet meewerken. Bij een neerwaartse spiraal, slachtofferrol of psychische problemen dan kun je dit niet meer verzinnen.
zaterdag 14 juni 2025 om 08:43
Voor een deel zal dit gelden maar ik denk dat er nagedacht moet gaan worden over een verplichte cursus budgetbeheer. Het programma heb ik niet gezien maar vanuit uit mijn werk heb ik diverse redenen gezien van in de 'armoede' raken. Van faillissement of baan kwijt en hypotheek achterstanden. Of gewoon nooit genoeg hebben maar wel roken, structureel teveel uitgeven tot in slachtofferrol blijven zitten. Geef ze 1500 in de maand, geef ze het dubbele het is nooit genoeg.Lucy schreef: ↑13-06-2025 22:24
Voor wat betreft die 150 euro: dat is een proef die nu ruim een jaar loopt in Zaanstad, Tilburg en Amsterdam. Het doel van de proef, waar de Hogeschool aan mee werkt en er goedkeuring is van de overheid, is wat het effect op mensen is als ze niet constant net te weinig hebben.
https://www.kansfonds.nl/artikelen/zaan ... -150-euro/
Ik ben eigenlijk wel heel benieuwd naar de uitkomsten: komt er meer ruimte in het hoofd waardoor mensen eerder aan het werk gaan? Ontstaan er minder schulden? Is er minder inzet van bv jeugdzorg? Ervaren mensen meer bestaanszekerheid?
Uiteraard heb je gelijk. Maar de bedoeling van deze proef is kijken of de uitkering structureel omhoog moet, welk effect dat ook heeft op uitstroom uit de uitkering.
Ik meen dat Ede (als ik het goed heb onthouden... zou ook Veenendaal kunnen zijn) nu een proef doet met minimarrgelingen: geen 20 regelingen, maar een vast bedrag en daar moet je het van doen. Ook heel benieuwd hoe dat werkt. Nu weten veel mensen niet van bepaalde regelingen of het aanvraagprocedure is te lastig.
En wat als blijkt na de proef dat het beter is om meer geld te geven? Wat na 2, 5 , 10 jaar? Nog meer geld? En wat als er een groep is dat het wel red met weinig geld. Die lopen dan achter op de groep die het geld 'nodig' heeft maar krijgen het niet.
zaterdag 14 juni 2025 om 08:58
Ik heb ruim 20 jaar geleden WSNP gehad, nadat ik een eigen bedrijf had, wat helaas niet goed ging.Lucy schreef: ↑13-06-2025 13:23En voor wat betreft de schuldhulp: daar kunnen verschillende redenen voor zijn.
1. Nooit gemeld bij shv
2. Al een eerdere schuldregeling hebben afgerond en weer schulden gemaakt
3. Niet saneerbare schulden (zelfstandige geweest, dan wordt het al moeilijker. Of een fraudeschuld bij de gemeente. Of schulden bij de belastingdienst: die kunnen wel meegenomen worden in de wsnp, maar voorheen moeilijker bij een vrijwillige schuldsanering)
4. Niet meegewerkt hebben aan de voorwaarden en de schuldhulp uit zijn gegooid
5. Niet mee willen werken, want dan raak je de zeggenschap kwijt (geef ze de kost die daarom niet in de shv gaan...)
Bij de belastingdienst had ik ook (forse) schuld, die werd, voor ik me überhaupt had gemeld bij shv, kwijtgescholden door de belastingdienst zelf.
Waarschijnlijk zijn de regels aangepast sindsdien.
Het was 3 jaar bikkelen en afzien, maar wat was ik blij met die regeling. Ik had er zelf nooit uitgekomen vrees ik. Of heel lang afbetalen.
Ook een Pluviofiel
zaterdag 14 juni 2025 om 09:00
Hier ook eens!Minik schreef: ↑14-06-2025 00:36Hier is de ervaring ook anders. Best veel luxe feestjes met vooral indoor speeltuinen, maar je wordt er als ouder eigenlijk eerder op aangekeken dat je dat doet dan als je thuis een knutsel/spelletjesfeestje geeft. En dat is echt de ouders he… maar de indoor speeltuin wordt dan toch gezien als de ‘luie’ optie.
Kinderen vinden de indoor speeltuin natuurlijk wel heel leuk, maar mijn eigen dochter heb ik al weleens horen verzuchten ‘gaan we nou alweer naar …’. Na het vierde feestje op dezelfde locatie is een thuis feestje echt meer dan welkom. Hier in elk geval nog nooit klachten gehad. Maar eerlijk is eerlijk, met lunch, iets van cake/taart, wat versiering en knutselspullen of andere dingen voor spelletjes ben je ook al gauw tussen de 50 en 100 euro kwijt voor een thuis feestje. Als je echt weinig te besteden hebt, is dat nog best heel fors.
Wij hebben financieel echt niet te klagen… toen mijn zoon (is al wat jaren geleden) zijn verjaardag wilde vieren wilde hij de hele klas uitnodigen. Dat mocht, maar dan gingen we uiteraard niet naar de film of wat dan ook. Ik ben gekke henkie niet. En dus werd het een disco feestje.
We hebben de woonkamer leeggemaakt, een paar discolampen en een rookmachine op marktplaats gescoord.. buurmeisje en neefje ingeschakeld als DJ en ober..
Ze hebben het het hele jaar over de dikke party gehad… de juf vroeg na 4 maanden wat we voor bijzonders hadden gedaan want de kinderen waren er na die tijd nog steeds lyrisch over…
Het was niks bijzonders… gewoon harde muziek, veel licht en rook en het was dikke prima!
Kostte ons echt praktisch niks..
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
zaterdag 14 juni 2025 om 09:05
Ik vind het ook leuk dat er mensen zijn die wel thuisfeestjes geven met spelletjes ipv weer dezelfde ballenbak maar de reden dat ik dit na de éérste keer niet meer wilde was omdat ik dat gestuiter van kleuters zelfs buiten niet trok. Of je nou oud Hollandse spelletjes gaat doen thuis of een speurtocht uitzet in het bos, het vergt meer organisatie en na het eerste tegenvallende feestje wilde ik dat echt niet meer.
zaterdag 14 juni 2025 om 09:06
Hahaha ja dat ben ik zeker met je eens… met de klas van mijn zoon was dat geen probleem. Met de klas van mijn dochter zei mijn dochter zelf al: dat gaan we niet doen hoor mam…die werd zelf al moe bij de gedachteDala schreef: ↑14-06-2025 09:05Ik vind het ook leuk dat er mensen zijn die wel thuisfeestjes geven met spelletjes ipv weer dezelfde ballenbak maar de reden dat ik dit na de éérste keer niet meer wilde was omdat ik dat gestuiter van kleuters zelfs buiten niet trok. Of je nou oud Hollandse spelletjes gaat doen thuis of een speurtocht uitzet in het bos, het vergt meer organisatie en na het eerste tegenvallende feestje wilde ik dat echt niet meer.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
zaterdag 14 juni 2025 om 09:08
In Armhem loopt nu een experiment, Immerloo Schuldenvrij, waar bij een aantal gezinnen alle schulden wordt kwijtgescholden. Deze mensen worden begeleid door coaches, de Hogeschool Arnhem Nijmegen doet het onderzoek. Bestond laatst een jaar, Tim 'S Jongers schreef erover in De Correspondent.
Ik heb een paar pagina's gemist, dus misschien is het al genoemd, maar als je het lastig vindt om te begrijpen waarom mensen met schulden bepaalde keuzes maken, lees dan zijn boek Armoede uitgelegd aan mensen met geld. Of ga naar zijn theatervoorstelling.
Van het project in Armhem wordt ook een docu gemaakt, zijn ze net mee begonnen met draaien. Zelfde makers als de docu "Klassen" over kansongelijkheid, dus ik heb goede hoop op iets moois.
Ik heb een paar pagina's gemist, dus misschien is het al genoemd, maar als je het lastig vindt om te begrijpen waarom mensen met schulden bepaalde keuzes maken, lees dan zijn boek Armoede uitgelegd aan mensen met geld. Of ga naar zijn theatervoorstelling.
Van het project in Armhem wordt ook een docu gemaakt, zijn ze net mee begonnen met draaien. Zelfde makers als de docu "Klassen" over kansongelijkheid, dus ik heb goede hoop op iets moois.
zaterdag 14 juni 2025 om 09:32
Nee hoor, dat is niet lastig te begrijpen. Maar toch niet toepasbaar op iedere ‘arme”. Ook onder armen zijn er mensen die er met de pet naar gooien terwijl ze echt wel beter kunnen.Sanne_A schreef: ↑14-06-2025 09:08In Armhem loopt nu een experiment, Immerloo Schuldenvrij, waar bij een aantal gezinnen alle schulden wordt kwijtgescholden. Deze mensen worden begeleid door coaches, de Hogeschool Arnhem Nijmegen doet het onderzoek. Bestond laatst een jaar, Tim 'S Jongers schreef erover in De Correspondent.
Ik heb een paar pagina's gemist, dus misschien is het al genoemd, maar als je het lastig vindt om te begrijpen waarom mensen met schulden bepaalde keuzes maken, lees dan zijn boek Armoede uitgelegd aan mensen met geld. Of ga naar zijn theatervoorstelling.
Van het project in Armhem wordt ook een docu gemaakt, zijn ze net mee begonnen met draaien. Zelfde makers als de docu "Klassen" over kansongelijkheid, dus ik heb goede hoop op iets moois.
zaterdag 14 juni 2025 om 09:36
Dat zul je nooit weten. Want die achtergrond is er en die kun je nooit wegdenken.
Ha! It is funny because the squirrel gets dead.
zaterdag 14 juni 2025 om 09:39
Een van mijn nichtjes wil altijd persé thuis een feestje en mijn zus ziet er altijd vreselijk tegenop. Het is ontzettend veel werk en zij zegt dat thuis ook helemaal niet goedkoper is, je moet vaak toch best veel in huis halen, qua eten en bij wat grotere kinderen, moet je ook dingen kopen voor een activiteit, kralen en kettingen en dat soort dingen. Haar zoons willen gelukkig wel gewoon naar iets dat je kunt boeken.Dala schreef: ↑14-06-2025 09:05Ik vind het ook leuk dat er mensen zijn die wel thuisfeestjes geven met spelletjes ipv weer dezelfde ballenbak maar de reden dat ik dit na de éérste keer niet meer wilde was omdat ik dat gestuiter van kleuters zelfs buiten niet trok. Of je nou oud Hollandse spelletjes gaat doen thuis of een speurtocht uitzet in het bos, het vergt meer organisatie en na het eerste tegenvallende feestje wilde ik dat echt niet meer.
zaterdag 14 juni 2025 om 09:42
Aan de andere kant onderstreept dat misschien ook wel een beetje het probleem, ik weet dat ik dat stressmoment dan dus kan "afkopen" dus ik geef die organisatie volledig uit handen. Het enige dat ik hoef te doen is (met kind) beetje googlen wat een beetje leuk of origineel is en welk prijskaartje het heeft maakt niet uit.
Iemand die al schulden heeft heeft die optie niet en krijgt daar bovenop de stress van het organiseren van een beetje een leuk partijtje terwijl je hoofd daar ook niet naar staat of laat het misschien vanwege die stress ook wel ooit achterwege waardoor het kind geïsoleerd kan raken.
Ik ben me er wel van bewust dat het een enorme luxer is om überhaupt die optie te hebben om het uit te besteden.
zaterdag 14 juni 2025 om 09:42
zaterdag 14 juni 2025 om 09:59
O wat gaaf dat er ook een docu komt! Ik ken het experiment, ook mooi omdat het in een van de armste wijken van nld wordt gedaan, waar veel generatiearmoede is.Sanne_A schreef: ↑14-06-2025 09:08In Armhem loopt nu een experiment, Immerloo Schuldenvrij, waar bij een aantal gezinnen alle schulden wordt kwijtgescholden. Deze mensen worden begeleid door coaches, de Hogeschool Arnhem Nijmegen doet het onderzoek. Bestond laatst een jaar, Tim 'S Jongers schreef erover in De Correspondent.
Ik heb een paar pagina's gemist, dus misschien is het al genoemd, maar als je het lastig vindt om te begrijpen waarom mensen met schulden bepaalde keuzes maken, lees dan zijn boek Armoede uitgelegd aan mensen met geld. Of ga naar zijn theatervoorstelling.
Van het project in Armhem wordt ook een docu gemaakt, zijn ze net mee begonnen met draaien. Zelfde makers als de docu "Klassen" over kansongelijkheid, dus ik heb goede hoop op iets moois.
Begreep dat het moeilijk was om mensen te vinden die mee wilden doen, om achter de voordeur te komen. Weet jij hoe het er nu voorstaat?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
zaterdag 14 juni 2025 om 10:15
Ik denk dat niemand zielig is. Maar dat armoede wel iets doet met een mens. Zeker het opgroeien in armoede.
En het heeft enorm te maken met je karakter, met hoe veilig je ouders verder waren, met je zelfvertrouwen, met je mate van intelligentie hoe je eruit komt of hoe je jezelf eruit kan vechten.
En dan heeft het misschien ook nog wel te maken of de leraar op school in je geloofde. Of je werd gepest of niet. Of je meee kon pp schoolreisjes of niet.
En groepsdruk. Dat het niet gestimuleerd wordt om verder te leren thuis. Dat niemand je helpt met je huiswerk.
De een ziet niet dat het leven ooit anders of beter kan worden, heeft nog nooit geleerd om lange termijn te denken en ziet dus niet in dat sigaretten roken niet heel slim is, "want dan pakken ze dat ook nog van me af". En ja, daar zit een behoorlijke mate van slachtofferrol: niet zien dat jij iets kunt veranderen. En de schuld bij de ander of de politiek leggen.
De ander heeft het geluk dat het karakter anders is, dat er een leraar in hem geloofde, of ouders van vriendjes die je hielpen bijvoorbeeld. Gesprekken die je bij anderen opvangt waardoor je ziet dat het ook anders kan. Soms een goede consulent op de gemeente die in je gelooft.
Ik kan me herinneren dat ik ooit een man in de spreekkamer had. Generatie op generatie zat zijn familie in de bijstand. We hadden gesprekken over werk, hij had via de gemeente zijn groot rijbewijs gehaald. Maar hij kon niet werken, want last van zijn rug. Dieper het gesprek in gegaan, en uiteindelijk kwam eruit dat zijn omgeving hem een watje zou vinden als hij aan het werk zou gaan. We zijn wat meer op zijn eergevoel gaan zitten: je laat je toch niets aanpraten? Bij hem heeft het geholpen. Twee weken later was hij aan de slag, nooit meer terug gezien. Hij heeft ons later bedankt: zijn leven had meer zin gekregen.
Maar dat was voor hem, en het was een stoere vent met een pittig woordje, al een hele stap.
Het is makkelijk oordelen als je niet uit dezelfde situatie komt en een soortgelijke jeugd hebt gehad.
Mensen die naar beneden vallen (waarbij psychische/lichamelijke ziekte niet de grootste rol speelt) hebben vaak even nodig, maar mijn ervaring is dat ze wel weer opkrabbelen (met of zonder hulp).
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
zaterdag 14 juni 2025 om 10:32
En soms kun jij het verschil maken voor een kind. Ik denk dat dat ook belangrijk is om te beseffen.
Niet om mijzelf op de borst te kloppen, maar als voorbeeld. Zoon had een vriendje waar de ouders van gingen scheiden. Werd een vechtscheiding en moeder kwam in de bijstand. Betreffende jongen moest daardoor vanaf zijn 14e zijn eigen boontjes doppen. Wilde hij op sport? Zelf betalen. Op kamp? Zelf betalen. Kleding? Zelf betalen. Hij zat op dezfde club als zoon. Ik heb contact opgenomen met het bestuur en achter zijn rug om geregeld dat ik betaalde, het bestuur heeft hem gezegd dat als hij vrijwilligerswerk ging doen hij niet hoefde te betalen. Hij is dus jongere groepen gaan coachen.
Ook heb ik achter zijn rug om zijn kamp betaald op school. Zodat hij mee kon met de rest.
Hij kwam hier veel, ik heb regelmatig gesprekken met hem gevoerd over de toekomst. Hij wilde het leger in, dus heb ik het boek van Dai Carter gekocht en aan hem uitgeleend, over mentale kracht.
Die jongen is nu bijna 19 en bedrijfsleider. En misschien was hij er ook gekomen zonder mijn hulp. Maar misschien waren dingen net iets makkelijker met. Hij weet niet eens dat ik hem heb geholpen, omdat het feit dat hij bv groepen ging coachen, hem het gevoel gaf zelf het heft in handen te kunnen nemen, zelf ergens controle over uit te oefenen.
Soms helpt het als je ergens bij vriendjes iets signaleert zelf ook te helpen.
Op een gegeven moment gaf ik mijn kinderen op de lagere school standaard een extra broodtrommeltje mee, "voor als iemand zijn lunxh was vergeten". Kleine dingen. Groot bereik.
Niet om mijzelf op de borst te kloppen, maar als voorbeeld. Zoon had een vriendje waar de ouders van gingen scheiden. Werd een vechtscheiding en moeder kwam in de bijstand. Betreffende jongen moest daardoor vanaf zijn 14e zijn eigen boontjes doppen. Wilde hij op sport? Zelf betalen. Op kamp? Zelf betalen. Kleding? Zelf betalen. Hij zat op dezfde club als zoon. Ik heb contact opgenomen met het bestuur en achter zijn rug om geregeld dat ik betaalde, het bestuur heeft hem gezegd dat als hij vrijwilligerswerk ging doen hij niet hoefde te betalen. Hij is dus jongere groepen gaan coachen.
Ook heb ik achter zijn rug om zijn kamp betaald op school. Zodat hij mee kon met de rest.
Hij kwam hier veel, ik heb regelmatig gesprekken met hem gevoerd over de toekomst. Hij wilde het leger in, dus heb ik het boek van Dai Carter gekocht en aan hem uitgeleend, over mentale kracht.
Die jongen is nu bijna 19 en bedrijfsleider. En misschien was hij er ook gekomen zonder mijn hulp. Maar misschien waren dingen net iets makkelijker met. Hij weet niet eens dat ik hem heb geholpen, omdat het feit dat hij bv groepen ging coachen, hem het gevoel gaf zelf het heft in handen te kunnen nemen, zelf ergens controle over uit te oefenen.
Soms helpt het als je ergens bij vriendjes iets signaleert zelf ook te helpen.
Op een gegeven moment gaf ik mijn kinderen op de lagere school standaard een extra broodtrommeltje mee, "voor als iemand zijn lunxh was vergeten". Kleine dingen. Groot bereik.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
zaterdag 14 juni 2025 om 11:19
Natuurlijk doet het iets met kinderen, maar laten we realistisch zijn: 3000 euro netto is geen armoede. Ik vind het meer een vorm van psychische mishandeling wanneer je ouders met zo’n inkomen steeds zeggen dat zij niet kunnen eten omdat jullie voor gaan, en dat je geen kinderfeestjes mag omdat zij niet kunnen bedenken hoe je dat doet zonder ballenbak.Lucy schreef: ↑14-06-2025 10:15Ik denk dat niemand zielig is. Maar dat armoede wel iets doet met een mens. Zeker het opgroeien in armoede.
En het heeft enorm te maken met je karakter, met hoe veilig je ouders verder waren, met je zelfvertrouwen, met je mate van intelligentie hoe je eruit komt of hoe je jezelf eruit kan vechten.
En dan heeft het misschien ook nog wel te maken of de leraar op school in je geloofde. Of je werd gepest of niet. Of je meee kon pp schoolreisjes of niet.
En groepsdruk. Dat het niet gestimuleerd wordt om verder te leren thuis. Dat niemand je helpt met je huiswerk.
De een ziet niet dat het leven ooit anders of beter kan worden, heeft nog nooit geleerd om lange termijn te denken en ziet dus niet in dat sigaretten roken niet heel slim is, "want dan pakken ze dat ook nog van me af". En ja, daar zit een behoorlijke mate van slachtofferrol: niet zien dat jij iets kunt veranderen. En de schuld bij de ander of de politiek leggen.
De ander heeft het geluk dat het karakter anders is, dat er een leraar in hem geloofde, of ouders van vriendjes die je hielpen bijvoorbeeld. Gesprekken die je bij anderen opvangt waardoor je ziet dat het ook anders kan. Soms een goede consulent op de gemeente die in je gelooft.
Ik kan me herinneren dat ik ooit een man in de spreekkamer had. Generatie op generatie zat zijn familie in de bijstand. We hadden gesprekken over werk, hij had via de gemeente zijn groot rijbewijs gehaald. Maar hij kon niet werken, want last van zijn rug. Dieper het gesprek in gegaan, en uiteindelijk kwam eruit dat zijn omgeving hem een watje zou vinden als hij aan het werk zou gaan. We zijn wat meer op zijn eergevoel gaan zitten: je laat je toch niets aanpraten? Bij hem heeft het geholpen. Twee weken later was hij aan de slag, nooit meer terug gezien. Hij heeft ons later bedankt: zijn leven had meer zin gekregen.
Maar dat was voor hem, en het was een stoere vent met een pittig woordje, al een hele stap.
Het is makkelijk oordelen als je niet uit dezelfde situatie komt en een soortgelijke jeugd hebt gehad.
Mensen die naar beneden vallen (waarbij psychische/lichamelijke ziekte niet de grootste rol speelt) hebben vaak even nodig, maar mijn ervaring is dat ze wel weer opkrabbelen (met of zonder hulp).
zaterdag 14 juni 2025 om 11:20
Dat is echt superlief.Lucy schreef: ↑14-06-2025 10:32En soms kun jij het verschil maken voor een kind. Ik denk dat dat ook belangrijk is om te beseffen.
Niet om mijzelf op de borst te kloppen, maar als voorbeeld. Zoon had een vriendje waar de ouders van gingen scheiden. Werd een vechtscheiding en moeder kwam in de bijstand. Betreffende jongen moest daardoor vanaf zijn 14e zijn eigen boontjes doppen. Wilde hij op sport? Zelf betalen. Op kamp? Zelf betalen. Kleding? Zelf betalen. Hij zat op dezfde club als zoon. Ik heb contact opgenomen met het bestuur en achter zijn rug om geregeld dat ik betaalde, het bestuur heeft hem gezegd dat als hij vrijwilligerswerk ging doen hij niet hoefde te betalen. Hij is dus jongere groepen gaan coachen.
Ook heb ik achter zijn rug om zijn kamp betaald op school. Zodat hij mee kon met de rest.
Hij kwam hier veel, ik heb regelmatig gesprekken met hem gevoerd over de toekomst. Hij wilde het leger in, dus heb ik het boek van Dai Carter gekocht en aan hem uitgeleend, over mentale kracht.
Die jongen is nu bijna 19 en bedrijfsleider. En misschien was hij er ook gekomen zonder mijn hulp. Maar misschien waren dingen net iets makkelijker met. Hij weet niet eens dat ik hem heb geholpen, omdat het feit dat hij bv groepen ging coachen, hem het gevoel gaf zelf het heft in handen te kunnen nemen, zelf ergens controle over uit te oefenen.
Soms helpt het als je ergens bij vriendjes iets signaleert zelf ook te helpen.
Op een gegeven moment gaf ik mijn kinderen op de lagere school standaard een extra broodtrommeltje mee, "voor als iemand zijn lunxh was vergeten". Kleine dingen. Groot bereik.
zaterdag 14 juni 2025 om 11:22
Deze titel is toch raar of is deze bewust gekozen. Om lezers te trekken zeg maar, ook bij mensen met weinig geld en niet in armoede leven.Sanne_A schreef: ↑14-06-2025 09:08In Armhem loopt nu een experiment, Immerloo Schuldenvrij, waar bij een aantal gezinnen alle schulden wordt kwijtgescholden.
als je het lastig vindt om te begrijpen waarom mensen met schulden bepaalde keuzes maken, lees dan zijn boek Armoede uitgelegd aan mensen met geld. Of ga naar zijn theatervoorstelling.
zaterdag 14 juni 2025 om 11:25
Je blijft op die 3000 euro hangen.Bontebok schreef: ↑14-06-2025 11:19Natuurlijk doet het iets met kinderen, maar laten we realistisch zijn: 3000 euro netto is geen armoede. Ik vind het meer een vorm van psychische mishandeling wanneer je ouders met zo’n inkomen steeds zeggen dat zij niet kunnen eten omdat jullie voor gaan, en dat je geen kinderfeestjes mag omdat zij niet kunnen bedenken hoe je dat doet zonder ballenbak.
Deze mensen zitten in de bijstand. Dat is het minimum. Minder verdienen gaat niet (zonder aanvulling van de bijstand).
3000 euro is met toeslagen, kinderbijslag, kindgebonden budget, bijzondere bijstand voor bewindvoeringskosten. (Alleen dat laatste is voor een gezin als 200 euro, wat dus naar de bewindvoerder gaat).
Dit is wat een gezin in Nederland te besteden heeft als deze op het minimum zit.
Overigens ben ik het met je eens dat ze hun kinderen niet verantwoordelijk moeten maken voor hun keuzes, en dat er een soort parentificering optreedt wat nooit zo mogen. Ouders denken "uit te leggen" waarom iets niet kan. Maar dat uitleggen is de verantwoording afschuiven, ipv een redelijk alternatief te bedenken dat geen geld kost.
Maar kennelijk zijn deze ouders daar niet toe in staat. En dat is treurig genoeg.
lucy wijzigde dit bericht op 14-06-2025 11:34
19.41% gewijzigd
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
zaterdag 14 juni 2025 om 11:31
Zeer bewust gekozen. Het is een boek wat in eerste instantie is geschreven voor beleidsmakers. En het gros van de beleidsmakers snapt niets van armoede, generatiearmoede en de patronen die er aan vast zitten.
Die zeggen idd: stop met roken. Ga werken, wees niet zo lui. Het is je eigen keuze, je eigen schuld.
De hele participatiewet gaat uit van eigen kracht, en boetes en maatregelen als je iets fout doet. Bij een doelgroep die moeite heeft het hoofd boven water te houden. Bedacht door mensen uit gezinnen met midden- of hoge inkomens en een universitaire studie.
En ja, ik weet het. Ik hoor daar ook bij.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
zaterdag 14 juni 2025 om 11:32
Lucy, toch is er waarschijnlijk iets in die jongen geweest waardoor jij (en zijn omgeving later misschien) vertrouwen in hen hadden. Doorzettingsvermogen, sympathiek, intelligentie etc. Het feit dat jij hem, ook zonder dat hij het wist, wílde helpen bedoel ik.
Want armoede of achtergrond is één ding maar niet ieder kind heeft dan iemand in zijn omgeving die zich a) om hem bekommert maar vooral ook b) het karakter dat bij volwassenen in zijn omgeving oproept jij komt er wel.
Om te beginnen moet je daarvoor wel het gevoel hebben bij het kind dat je het een sympathiek kind vindt.
Want armoede of achtergrond is één ding maar niet ieder kind heeft dan iemand in zijn omgeving die zich a) om hem bekommert maar vooral ook b) het karakter dat bij volwassenen in zijn omgeving oproept jij komt er wel.
Om te beginnen moet je daarvoor wel het gevoel hebben bij het kind dat je het een sympathiek kind vindt.
zaterdag 14 juni 2025 om 11:35
Die hele participatiewet is een draak die nooit doorgevoerd had mogen worden.Lucy schreef: ↑14-06-2025 11:31Zeer bewust gekozen. Het is een boek wat in eerste instantie is geschreven voor beleidsmakers. En het gros van de beleidsmakers snapt niets van armoede, generatiearmoede en de patronen die er aan vast zitten.
Die zeggen idd: stop met roken. Ga werken, wees niet zo lui. Het is je eigen keuze, je eigen schuld.
De hele participatiewet gaat uit van eigen kracht, en boetes en maatregelen als je iets fout doet. Bij een doelgroep die moeite heeft het hoofd boven water te houden. Bedacht door mensen uit gezinnen met midden- of hoge inkomens en een universitaire studie.
En ja, ik weet het. Ik hoor daar ook bij.
To the end of my days; I will follow.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
