Geld & Recht
alle pijlers
Alimentatie
maandag 13 november 2017 12:20
Hoi,
Wij liggen in scheiding en het is de bedoeling dat we beide een van onze kinderen op het adres nemen. Nu vraag ik me af hoe dit zit met de alimentatie, mijn partner verdiend veel meer dan mij( ik kom in eerste instantie in de bijstand), moet ik dan ook alimentatie betalen omdat een van onze kinderen daar officieel woont?
Het gesprek met de mediator staat gepland maar wellicht weet iemand hier het antwoord.
Wij liggen in scheiding en het is de bedoeling dat we beide een van onze kinderen op het adres nemen. Nu vraag ik me af hoe dit zit met de alimentatie, mijn partner verdiend veel meer dan mij( ik kom in eerste instantie in de bijstand), moet ik dan ook alimentatie betalen omdat een van onze kinderen daar officieel woont?
Het gesprek met de mediator staat gepland maar wellicht weet iemand hier het antwoord.
zondag 19 november 2017 10:23
Bij de rechtbank wordt de ouder waarbij de kinderen niet staan ingeschreven bij voorbaat al in het nauw gedreven omdat hij waarschijnlijk geen recht heeft op gesubsidieerde rechtsbijstand en de andere ouder wel. Dat is al een 10-0 achterstand. 10-0 hè, niet zomaar een klein voor- of nadeeltje dat de een tegenover de ander heeft. 10-0.
Bij werkelijk alles onder dat escalatieniveau zijn alle procedures, formulieren, rechten, bevoegdheden (en de praktische uitvoering daarvan) zodanig ingericht, dat de bal als ouder waarbij een kind staat ingeschreven jouw kant op rolt. En dus, je begrijpt het al, de andere ouder aan het kortste eind trekt. Werkelijk met alles. Alles. Ik zeg het nog maar een keer: alles.
Dan kun jij wel zeggen dat het voor het ouderlijk gezag niets uitmaakt of je kind nu wel of niet bij je ingeschreven staat, maar in de dagelijkse praktijk betekent ouderlijk gezag dus helemaal niets. Inschrijving op je adres, dát is wat telt.
Bij werkelijk alles onder dat escalatieniveau zijn alle procedures, formulieren, rechten, bevoegdheden (en de praktische uitvoering daarvan) zodanig ingericht, dat de bal als ouder waarbij een kind staat ingeschreven jouw kant op rolt. En dus, je begrijpt het al, de andere ouder aan het kortste eind trekt. Werkelijk met alles. Alles. Ik zeg het nog maar een keer: alles.
Dan kun jij wel zeggen dat het voor het ouderlijk gezag niets uitmaakt of je kind nu wel of niet bij je ingeschreven staat, maar in de dagelijkse praktijk betekent ouderlijk gezag dus helemaal niets. Inschrijving op je adres, dát is wat telt.
zondag 19 november 2017 10:53
Sorry voor off-topic even, maar bovenstaand vind ik wel zo’n onzin!LadyLola schreef: ↑19-11-2017 07:33Ik vind het altijd zo bijzonder, vrouwen na de scheiding moeten alles verwerken en huilen en kunnen niet ft of bijna ft werken, soms zelfs helemaal niet werken want de kinderen enz,, terwijl mannen gewoon veelal verder gaan met waar ze mee gebleven zijn tijdens het huwelijk.
Ik ken echt heeeel veel mannen die emotioneel zijn bij een scheiding (al zie je dat vaak niet aan de buitenkant) — zich het schompes werken en daarvan de helft als alimentatie aan de ex betalen. Vaak ook dat de ex inderdaad veel meer tijd met de kinderen kan doorbrengen omdat werken niet loont (als ze gaat werken, gaan toeslagen maar ook de alimentatie omlaag). Ik zie ook net zo vaak dat een vrouw snel een nieuw vriendje heeft, maar dat ze kunstmatig niet gaan samenwonen omdat dan de partner-alimentatie stopt.
Kortom: ‘dat mannen meestal gewoon doorleven’ is echt falicante onzin!
zondag 19 november 2017 10:59
Ik denk dat je alles op je eigen situatie betrekt, helaas is dat dus alleen maar negatief. Ik ken genoeg "zaken" waarbij het inschrijfadres er helemaal niet toe deed. Sterker nog, waarbij vader in het gelijk gesteld werd terwijl kinderen bij moeder ingeschreven stonden._Amand schreef: ↑19-11-2017 10:23Bij de rechtbank wordt de ouder waarbij de kinderen niet staan ingeschreven bij voorbaat al in het nauw gedreven omdat hij waarschijnlijk geen recht heeft op gesubsidieerde rechtsbijstand en de andere ouder wel. Dat is al een 10-0 achterstand. 10-0 hè, niet zomaar een klein voor- of nadeeltje dat de een tegenover de ander heeft. 10-0.
Bij werkelijk alles onder dat escalatieniveau zijn alle procedures, formulieren, rechten, bevoegdheden (en de praktische uitvoering daarvan) zodanig ingericht, dat de bal als ouder waarbij een kind staat ingeschreven jouw kant op rolt. En dus, je begrijpt het al, de andere ouder aan het kortste eind trekt. Werkelijk met alles. Alles. Ik zeg het nog maar een keer: alles.
Dan kun jij wel zeggen dat het voor het ouderlijk gezag niets uitmaakt of je kind nu wel of niet bij je ingeschreven staat, maar in de dagelijkse praktijk betekent ouderlijk gezag dus helemaal niets. Inschrijving op je adres, dát is wat telt.
Je hebt wel gelijk dat er in het geval van een vechtscheiding door de kinderrechter voor de rust voor het kind gekozen wordt. Wat inhoudt dat als kind altijd bij moeder verblijft hier geen verandering in komt. Vaak wordt in zulke situaties eerst wel gedwongen hulp opgelegd om als ouders nader tot elkaar te komen. Wanneer dit door tegenwerken niet van de grond komt er voor de rust van het kind gekozen wordt. In dat opzicht snap ik jouw uitspraak wel, echter nogmaals is het niet zo zwart wit als dat jij schets.
Zo hebben mijn ex en ik co ouderschap en staan de kinder bij mij ingeschreven. We hebben een 50/50 regeling en als ik kwaad zou willen en de kinderen niet meer naar hem zou laten gaan of alles zou tegenwerken, kan mijn ex-man aantonen dat hij de afgelopen jaren voor 50% voor de kinderen gezorgd heeft en staat hij mega sterk in de rechtbank. Veel sterker dan dat ik sta (omdat ik tegenwerk) terwijl ze bij mij ingeschreven staan.
zondag 19 november 2017 11:04
Ze bedoelt dat mannen gewoon doorwerken ondanks de omstandigheden en dat vrouwen die huisvrouw/thuisblijfmoeder zíjn de scheiding aanpakken als excuus om niet aan het werk te kunnen gaan.daddy_gijs schreef: ↑19-11-2017 10:53Sorry voor off-topic even, maar bovenstaand vind ik wel zo’n onzin!
Ik ken echt heeeel veel mannen die emotioneel zijn bij een scheiding (al zie je dat vaak niet aan de buitenkant) — zich het schompes werken en daarvan de helft als alimentatie aan de ex betalen. Vaak ook dat de ex inderdaad veel meer tijd met de kinderen kan doorbrengen omdat werken niet loont (als ze gaat werken, gaan toeslagen maar ook de alimentatie omlaag). Ik zie ook net zo vaak dat een vrouw snel een nieuw vriendje heeft, maar dat ze kunstmatig niet gaan samenwonen omdat dan de partner-alimentatie stopt.
Kortom: ‘dat mannen meestal gewoon doorleven’ is echt falicante onzin!
When they go low, we go high. (M.Obama)
zondag 19 november 2017 11:49
Het feit dat jij in de bijstand zit, kan nadelig zijn voor jouw ex-partner, omdat hij verplicht gesteld kan worden om partneralimentatie te betalen in plaats van (een deel van) jouw bijstandsuitkering, zoals al eerder genoemd is. Dit is afhankelijk van de hoogte van zijn inkomen, zijn draagkracht.
In dat licht kan ik me voorstellen dat het voor hem aantrekkelijk is als hij financieel gezien als ouder van een van jullie kinderen ingeschreven staat als wettelijk verzorger. Hij ontvangt dan o.a. kindgebonden budget en kinderbijslag voor 1 kind en is niet degene die alleen maar betaalt.
Jij zult een beperkter inkomen hebben dan hij, vanwege het feit dat je in de bijstand zit. Wel heb je recht op toeslagen. Geen vetpot met twee kleine kinderen. Maar moet te doen zijn.
Dat is puur vanuit financieel oogpunt voor jullie allebei.
Wat veel belangrijker is: hoe zorgen jullie straks voor jullie kinderen? Hoe gaan jullie zorgen dat zij de verzorging krijgen die nodig is? Wat hebben zij nodig? Wie betaalt wat? Dat soort dingen moet je heel goed regelen in het ouderschapsplan!
De meeste vechtscheidingen ontstaan doordat er alleen gekeken wordt naar: wie ontvangt/ wie betaalt. Als je beide de verantwoordelijkheid kunt dragen voor de kinderen, ook op financieel gebied en daar is ook overleg over mogelijk dan komt dat de kinderen alleen maar ten goede. Dan gaat het er niet om wie het meeste betaalt ( dat zal in deze situatie sowieso jouw ex zijn waarschijnlijk) maar de behoefte aan inzicht, inspraak en controle van allebei. Dat maakt je samen verantwoordelijk voor je kinderen, ook al ben je gescheiden.
Dat lukt niet altijd, want je moet elkaar dan wel kunnen vertrouwen op financieel gebied.
Laat het allemaal goed voorrekenen door je advocaat, voor jullie allebei.
In dat licht kan ik me voorstellen dat het voor hem aantrekkelijk is als hij financieel gezien als ouder van een van jullie kinderen ingeschreven staat als wettelijk verzorger. Hij ontvangt dan o.a. kindgebonden budget en kinderbijslag voor 1 kind en is niet degene die alleen maar betaalt.
Jij zult een beperkter inkomen hebben dan hij, vanwege het feit dat je in de bijstand zit. Wel heb je recht op toeslagen. Geen vetpot met twee kleine kinderen. Maar moet te doen zijn.
Dat is puur vanuit financieel oogpunt voor jullie allebei.
Wat veel belangrijker is: hoe zorgen jullie straks voor jullie kinderen? Hoe gaan jullie zorgen dat zij de verzorging krijgen die nodig is? Wat hebben zij nodig? Wie betaalt wat? Dat soort dingen moet je heel goed regelen in het ouderschapsplan!
De meeste vechtscheidingen ontstaan doordat er alleen gekeken wordt naar: wie ontvangt/ wie betaalt. Als je beide de verantwoordelijkheid kunt dragen voor de kinderen, ook op financieel gebied en daar is ook overleg over mogelijk dan komt dat de kinderen alleen maar ten goede. Dan gaat het er niet om wie het meeste betaalt ( dat zal in deze situatie sowieso jouw ex zijn waarschijnlijk) maar de behoefte aan inzicht, inspraak en controle van allebei. Dat maakt je samen verantwoordelijk voor je kinderen, ook al ben je gescheiden.
Dat lukt niet altijd, want je moet elkaar dan wel kunnen vertrouwen op financieel gebied.
Laat het allemaal goed voorrekenen door je advocaat, voor jullie allebei.
zondag 19 november 2017 12:49
Nou nee hoor. Ik vertel hoe de praktijk in elkaar zit. En uit je je grieven hierover, dan is het standaardantwoord vaak zoiets als ‘naar individuele gevallen wordt niet gekeken’. Precies wat jij doet, feitelijk. Het gaat echter niet om individuele gevallen, maar om een heel groot deel van de ouders die na de scheiding geen kind op hun adres ingeschreven hebben staan. Maar goed, wanneer je er blind voor wil zijn ga je het niet zien, laat staan erkennen.
zondag 19 november 2017 14:09
Als je mijn berichten goed gelezen hebt zie je dat ik erkend dat het jn sommige gevallen heel moeilijk kan uitpakken, ik denk dat dat in jouw geval van toepassing is._Amand schreef: ↑19-11-2017 12:49Nou nee hoor. Ik vertel hoe de praktijk in elkaar zit. En uit je je grieven hierover, dan is het standaardantwoord vaak zoiets als ‘naar individuele gevallen wordt niet gekeken’. Precies wat jij doet, feitelijk. Het gaat echter niet om individuele gevallen, maar om een heel groot deel van de ouders die na de scheiding geen kind op hun adres ingeschreven hebben staan. Maar goed, wanneer je er blind voor wil zijn ga je het niet zien, laat staan erkennen.
Dan had je ook gelezen dat mijn ervaring icm co-ouderschap heel anders uitpakt als zoals jij schetst. En nee, niet alleen privé juist qua werk en nogmaals ik heb hier dagelijks mee te maken. Situaties die jij schetst zijn echt een uitzondering bij vechtscheidingen.
Nogal raar te zeggen dat ik blind voor wil zijn. Dat jij een negatieve ervaring hebt wil niet zeggen dat het bij elke situatie zo is.
Daarnaast nogmaals een kind kan maar op 1 adres ingeschreven staan. Als jouw theorie van toepassing zou zijn zou bij een scheiding altijd 1 ouder niks meer te vertellen hebben.
Hoe zou dat dan werken als er twee kinderen ieder bij 1 ouder ingeschreven zouden staan voor de belasting?
Als de andere ouder gezag heeft ben je toch echt afhankelijk van de andere ouder. Legitimatie, inschrijven bij een school, (medische) behandelingen enz.
Maargoed ik denk dat we hier niet uitkomen. Ik hoop alleen dat je stopt met verkeerde informatie (gebaseerd op jouw negatieve ervaring) hier te schrijven waardoor anderen op een verkeerd spoor komen.
zondag 19 november 2017 15:47
zondag 19 november 2017 17:40
Oei dan lees je me niet goed Gijs, ik geef hiermee juist aan met dat doorleven, dat zij gewoon blijven werken enz terwijl vrouwen huilen medelijden krijgen en niet kunnen werken door al die emoties, handje ophouden en veelal meer onderaan de streep hebben dan hun ex.daddy_gijs schreef: ↑19-11-2017 10:53Sorry voor off-topic even, maar bovenstaand vind ik wel zo’n onzin!
Ik ken echt heeeel veel mannen die emotioneel zijn bij een scheiding (al zie je dat vaak niet aan de buitenkant) — zich het schompes werken en daarvan de helft als alimentatie aan de ex betalen. Vaak ook dat de ex inderdaad veel meer tijd met de kinderen kan doorbrengen omdat werken niet loont (als ze gaat werken, gaan toeslagen maar ook de alimentatie omlaag). Ik zie ook net zo vaak dat een vrouw snel een nieuw vriendje heeft, maar dat ze kunstmatig niet gaan samenwonen omdat dan de partner-alimentatie stopt.
Kortom: ‘dat mannen meestal gewoon doorleven’ is echt falicante onzin!
Het was juist mijn ergernis richting veel vrouwen en voor ik een dame over me heen krijg, veel is niet iedereen.
Ik ken een aantal gescheiden dames die idd niet of heel weinig werken en fors alimentatie vangen plus toeslagen omdat , juist meer uren maken dat " gratis " geld dan minder wordt, ik vind dat een mentaliteit van lik me vessie, maar goed ik ben dan ook bevooroordeeld met een ex niet betaald en ik dus gewoon 32 uur ben blijven werken en ja ook ik heb toeslagen dat dan weer wel.
Ik heb 2 vrouwelijke collega's die minder zijn gaan werken omdat ze met toeslagen evenveel inkomen zouden hebben
Dus het was alles behalve aan een aanval op de gescheiden man integendeel.
zondag 19 november 2017 17:50
Dan komen beide ouders er achter dat ze voor wat betreft het kind dat niet bij hun ingeschreven staat aan het kortste eind trekken. En worden ze opeens allebei redelijk. Want geen machtspositie.Tess1981 schreef: ↑19-11-2017 14:09Daarnaast nogmaals een kind kan maar op 1 adres ingeschreven staan. Als jouw theorie van toepassing zou zijn zou bij een scheiding altijd 1 ouder niks meer te vertellen hebben.
Hoe zou dat dan werken als er twee kinderen ieder bij 1 ouder ingeschreven zouden staan voor de belasting?
As if.Als de andere ouder gezag heeft ben je toch echt afhankelijk van de andere ouder. Legitimatie, inschrijven bij een school, (medische) behandelingen enz.
Specifiek met scholen heb ik ervaring; het interesseert ze helemaal niks dat niet beide ouders instemmen met inschrijving, om maar iets te noemen. De procedure zit zo in elkaar dat eerst het kind op school kan komen (met de handtekening van één ouder) en dat daarna pas gekeken wordt of het allemaal wel legaal is (wat te laat is).
Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor het mogen verhuizen (inschrijven op een adres in een nieuwe gemeente); pas achteraf zegt iemand dat ook de andere ouder akkoord had moeten gaan. En wat kan de andere ouder doen? Zichzelf voor tig jaar in de schulden steken om een advocaat in te huren om een zaak aan te spannen, waarin het hem verweten wordt dat hij niet eerder aan de bel getrokken heeft.
Je hebt echt geen idee, dat blijkt maar weer.
Mensen doen gewoon dingen die niet mogen. En de ander heeft het nakijken, want de wet steunt die ander.
anoniem_350628 wijzigde dit bericht op 19-11-2017 17:52
0.19% gewijzigd
zondag 19 november 2017 17:51
Wat ik ook wel zie in mijn omgeving ( een mannelijke collega en een vriend) dat zij juist maar slikken omdat ze bang zijn om te stikken, die zetten alles op alles om rond te komen bang om de alimentatie te herzien, en daardoor misschien het contact te verliezen met de kinderen.
Ik zie diezelfde mannen kruipen voor hun exen ik begrijp dat niet.
Ik juich niet over mijn ex sterker nog ik minacht hem om de manier hoe hij het toen gespeeld heeft en ja ik moet soms extra werken als zij in de vakantie bij hem zijn omdat hij zelfs niet meebetaald aan de extra kosten die de studie van dochter ( 16 ) niet mee wil betalen, zijn reden?
Komt tie Armand let je op? Omdat IK de zorgouder ben en de kosten voor de zorgouder zijn daar waar de kinderen wonen.
Van co- ouderschap kan geen sprake zijn hij woont 100 km verderop.
Ik heb ruimte om meer dan 32 uur te werken gelukkig, en dat doe ik alleen voor extra kosten immers die ene vrije dag staat met 4 kinderen al veelal vol met allerlei verplichtingen/afspraken enz.
Zwaar? rete zwaar ik zal de laatste zijn die zegt dat het appeltje eitje is, maar hij doet maar, na 10 jaar maak ik me er niet meer zo druk om tof ga ik het nooit vinden.
Dit mijn situatie maakt dat ik idd ja zonder mensen te willen kwetsen weinig respect kan opbrengen voor vrouwen die niet de schouders eronder zetten, hoe ga je doen als je ex ziek wordt zijn baan verliest overlijdt en je dus geen KA meer ontvangt.
Zo on topic maar weer
Ik zie diezelfde mannen kruipen voor hun exen ik begrijp dat niet.
Ik juich niet over mijn ex sterker nog ik minacht hem om de manier hoe hij het toen gespeeld heeft en ja ik moet soms extra werken als zij in de vakantie bij hem zijn omdat hij zelfs niet meebetaald aan de extra kosten die de studie van dochter ( 16 ) niet mee wil betalen, zijn reden?
Komt tie Armand let je op? Omdat IK de zorgouder ben en de kosten voor de zorgouder zijn daar waar de kinderen wonen.
Van co- ouderschap kan geen sprake zijn hij woont 100 km verderop.
Ik heb ruimte om meer dan 32 uur te werken gelukkig, en dat doe ik alleen voor extra kosten immers die ene vrije dag staat met 4 kinderen al veelal vol met allerlei verplichtingen/afspraken enz.
Zwaar? rete zwaar ik zal de laatste zijn die zegt dat het appeltje eitje is, maar hij doet maar, na 10 jaar maak ik me er niet meer zo druk om tof ga ik het nooit vinden.
Dit mijn situatie maakt dat ik idd ja zonder mensen te willen kwetsen weinig respect kan opbrengen voor vrouwen die niet de schouders eronder zetten, hoe ga je doen als je ex ziek wordt zijn baan verliest overlijdt en je dus geen KA meer ontvangt.
Zo on topic maar weer
zondag 19 november 2017 17:57
Dat kan, kom ik met iets wat ik zelf aan de hand heb gehad, een van mijn kinderen zit enorm in de put en heeft psychische hulp nodig dat is de wens ook van mijn kind._Amand schreef: ↑19-11-2017 17:50Dan komen beide ouders er achter dat ze voor wat betreft het kind dat niet bij hun ingeschreven staat aan het kortste eind trekken. En worden ze opeens allebei redelijk. Want geen machtspositie.
As if.
Specifiek met scholen heb ik ervaring; het interesseert ze helemaal niks dat niet beide ouders instemmen met inschrijving, om maar iets te noemen. De procedure zit zo in elkaar dat eerst het kind op school kan komen (met de handtekening van één ouder) en dat daarna pas gekeken wordt of het allemaal wel legaal is (wat te laat is).
Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor het mogen verhuizen (inschrijven op een adres in een nieuwe gemeente); pas achteraf zegt iemand dat ook de andere ouder akkoord had moeten gaan. En wat kan de andere ouder doen? Zichzelf voor tig jaar in de schulden steken om een advocaat in te huren om een zaak aan te spannen, waarin het hem verweten wordt dat hij niet eerder aan de bel getrokken heeft.
Je hebt echt geen idee, dat blijkt maar weer.
Mensen doen gewoon dingen die niet mogen. En de ander heeft het nakijken, want de wet steunt die ander.
Geen hulp hoor zonder handtekening van vader die 100 km verderop woont, het heeft 2 maanden geduurd voor hij eindelijk tekende.
En in die 2 maanden is het hier best heftig geweest kan ik je vertellen, maar 100 km heeft daar toch geen last van?
En ja ik had via de rechter een vervangende handtekening kunnen krijgen maar met al het heftige hier thuis zat ik niet ook nog op de rompslomp van een zaak te wachten.
Dus Amand echt je bent niet de enige die kampt met een "lastige " ex bij jou is het een vrouw bij mij een man het kan zomaar echt het kan.
zondag 19 november 2017 18:07
zondag 19 november 2017 18:19
LadyLola schreef: ↑19-11-2017 17:40Oei dan lees je me niet goed Gijs, ik geef hiermee juist aan met dat doorleven, dat zij gewoon blijven werken enz terwijl vrouwen huilen medelijden krijgen en niet kunnen werken door al die emoties, handje ophouden en veelal meer onderaan de streep hebben dan hun ex.
Het was juist mijn ergernis richting veel vrouwen en voor ik een dame over me heen krijg, veel is niet iedereen.
Ik ken een aantal gescheiden dames die idd niet of heel weinig werken en fors alimentatie vangen plus toeslagen omdat , juist meer uren maken dat " gratis " geld dan minder wordt, ik vind dat een mentaliteit van lik me vessie, maar goed ik ben dan ook bevooroordeeld met een ex niet betaald en ik dus gewoon 32 uur ben blijven werken en ja ook ik heb toeslagen dat dan weer wel.
Ik heb 2 vrouwelijke collega's die minder zijn gaan werken omdat ze met toeslagen evenveel inkomen zouden hebben
Ik heb nooit in die positie gezeten maar ik zou dat ook gelijk doen als ik wel in die positie zou zitten. Waarom meert werken als je met lekker thuis zitten hetzelfde geld krijgt. Die keuze snap ik wel. Ik zou echt hetzelfde doen.
Dus het was alles behalve aan een aanval op de gescheiden man integendeel.
zondag 19 november 2017 18:33
Ja..zo doen mijn vrouwelijke gescheiden collega's dat ook..bah.LadyLola schreef: ↑19-11-2017 17:40Oei dan lees je me niet goed Gijs, ik geef hiermee juist aan met dat doorleven, dat zij gewoon blijven werken enz terwijl vrouwen huilen medelijden krijgen en niet kunnen werken door al die emoties, handje ophouden en veelal meer onderaan de streep hebben dan hun ex.
Het was juist mijn ergernis richting veel vrouwen en voor ik een dame over me heen krijg, veel is niet iedereen.
Ik ken een aantal gescheiden dames die idd niet of heel weinig werken en fors alimentatie vangen plus toeslagen omdat , juist meer uren maken dat " gratis " geld dan minder wordt, ik vind dat een mentaliteit van lik me vessie, maar goed ik ben dan ook bevooroordeeld met een ex niet betaald en ik dus gewoon 32 uur ben blijven werken en ja ook ik heb toeslagen dat dan weer wel.
Ik heb 2 vrouwelijke collega's die minder zijn gaan werken omdat ze met toeslagen evenveel inkomen zouden hebben
Dus het was alles behalve aan een aanval op de gescheiden man integendeel.
zondag 19 november 2017 18:38
.
Na wat puzzelen haalde ik er dit uit:
“Ik heb nooit in die positie gezeten maar ik zou dat ook gelijk doen als ik wel in die positie zou zitten. Waarom meert werken als je met lekker thuis zitten hetzelfde geld krijgt. Die keuze snap ik wel. Ik zou echt hetzelfde doen.”
zondag 19 november 2017 19:00
Appelleren aan de luiheid van mensen kun je de mensen die er gebruik van maken amper kwalijk nemen. Veel mensen zijn opportunisten die niet (willen) doorzien wat hun keuzes voor gevolgen in de toekomst hebben. Wat vooral kwalijk is, is dat die mogelijkheid geboden wordt. Maar ja; politiek. Wie het meeste geld uitdeelt, krijgt de stemmen van de opportunisten.
zondag 19 november 2017 19:36
En zo zijn er wel meer dingen die niet op jouw theorie van toepassing zijn. Je blijft alles maar meten met jouw situatie en dat is gewoon niet terecht. Het systeem zal best wel eens falen, ik zal dat echt niet ontkennen. Jammere is alleen dat mensen juist in deze situatie hun gal spuwen en de mensen bij wie het wel goed gaat de behoefte niet voelen dit met de buitenwereld te delen want het gaat vaker goed dan fout.
zondag 19 november 2017 20:46
En je doet het weer; ‘‘naar individuele gevallen wordt niet gekeken’. Op die manier kun je je comfortabel wentelen in je eigen gelijk omdat je geen zicht hebt op het geheel van regels, wetten en gewoontes die ervoor zorgen dat de man, pardon ouder die geen kinderen op zijn adres ingeschreven heeft staan, altijd aan het kortste eind trekt.Tess1981 schreef: ↑19-11-2017 19:36En zo zijn er wel meer dingen die niet op jouw theorie van toepassing zijn. Je blijft alles maar meten met jouw situatie en dat is gewoon niet terecht. Het systeem zal best wel eens falen, ik zal dat echt niet ontkennen. Jammere is alleen dat mensen juist in deze situatie hun gal spuwen en de mensen bij wie het wel goed gaat de behoefte niet voelen dit met de buitenwereld te delen want het gaat vaker goed dan fout.
Dat is nou precies wat er mankeert aan ambtenaren; ze zien niet het totaalplaatje, maar slechts hun eigen procedures. Dat kun je ze ook niet kwalijk nemen overigens; dat is immers exact waar ze voor betaald worden.
zondag 19 november 2017 20:56
Geen zicht op regels en wetten... Hmm ok. Ik ben geen ambtenaar trouwens en wordt betaald mijn werk te doen en dat betekend niet de procedures volgen. Soms zou je wensen dat dat zo was, dat zou het een stuk minder gecompliceerd maken. Want als het zo was als jij schets is het heel simpel. Ouders gaan scheiden, kind staat bij vader ingeschreven, bedankt mevrouw voor uw jarenlange inzet. Het is genoeg geweest uw kind staat niet bij u ingeschreven dus het is voorbij. Dat zou trouwens een goede oplossing voor alle vechtscheidingen zijn!_Amand schreef: ↑19-11-2017 20:46En je doet het weer; ‘‘naar individuele gevallen wordt niet gekeken’. Op die manier kun je je comfortabel wentelen in je eigen gelijk omdat je geen zicht hebt op het geheel van regels, wetten en gewoontes die ervoor zorgen dat de man, pardon ouder die geen kinderen op zijn adres ingeschreven heeft staan, altijd aan het kortste eind trekt.
Dat is nou precies wat er mankeert aan ambtenaren; ze zien niet het totaalplaatje, maar slechts hun eigen procedures. Dat kun je ze ook niet kwalijk nemen overigens; dat is immers exact waar ze voor betaald worden.
Weet je laat maar het heeft geen zin.
zondag 19 november 2017 21:00
Ik begrijp dat de ouders jou vrijwillig uit eigen zak betalen? Bij elk ander antwoord dan ‘ja’ ben je voor mij een ambtenaar, trouwens. Ik verwacht geen antwoord van je, hoor. Je zult er vast van overtuigd zijn dat je bijdraagt aan de goede zaak, wat die ook moge zijn.Tess1981 schreef: ↑19-11-2017 20:56Geen zicht op regels en wetten... Hmm ok. Ik ben geen ambtenaar trouwens en wordt betaald mijn werk te doen en dat betekend niet de procedures volgen. Soms zou je wensen dat dat zo was, dat zou het een stuk minder gecompliceerd maken. Want als het zo was als jij schets is het heel simpel. Ouders gaan scheiden, kind staat bij vader ingeschreven, bedankt mevrouw voor uw jarenlange inzet. Het is genoeg geweest uw kind staat niet bij u ingeschreven dus het is voorbij. Dat zou trouwens een goede oplossing voor alle vechtscheidingen zijn!
Weet je laat maar het heeft geen zin.
