Consuminderaars, knieperds en mustachians - deel 6

Bubblegum1 schreef: ↑

05-02-2018 22:26

Ik ben geen ADHD-er, maar ik hou dan weer niet zo van mensenmassa's. Dus de Action sla ik liever over aangezien ze hier voor openingstijd al in de rij staan om naar binnen te kunnen.
Ik kan ook prima alleen het ene dingetje kopen waar ik voor kwam (vaak lampjes), en dan gelijk door naar de kassa.
Ikea ligt hier niet echt in de buurt, daar kom ik dus maar weinig.

Vlak voor een koopavond rond etenstijd is het meestal wel te doen.
Maar heel af en toe ga ik er nog heen. Op andere plaatsen hebben ze ook koopjes.
Bij de Action staan A-merk artikelen voor de gewone prijs. Vaak hebben ze echt voordelige grote spullen niet op voorraad.
Ikea doe ik liever, maar ook daar is de kwaliteit niet meer wat het was. Wel goede service als er iets fout is.

Maar bij de Action kan je heel veel geld uitsparen. Niet alles is er voordeliger. Dingen die meteen kapot gaan is geld weg gooien.

zecora schreef: ↑

11-02-2018 14:46

Maar wat moet je met 60 pakjes spaghettiesaus? Zelfs als je het 1x per week zou eten heb je nog meer dan een jaar voorraad.

Je kan het natuurlijk ook positief zien: voor slechts €3 kan ze nu meer dan een jaar lang elke week spaghettisaus maken Dat krijg ik zelf niet voor elkaar; een blikje tomatenpuree is al duurder dan 5 cent

Gister toevallig nog bij de Action geweest.... Voor zoontje kinetisch zand gekocht en voor mezelf een lijmstift. Beide ook direct gebruikt en reuzeblij mee

Ik ben er gisteren achter gekomen dat zaterdagavond voor mij de beste avond is om naar de Ikea te gaan. Heerlijk rustig en we stonden binnen een half uur weer buiten.

vogelkip schreef: ↑

09-02-2018 09:27

Zijn er hier nog meer mensen die op zoek zijn naar een koopwoning? Mijn vriend en ik zijn nu al zo'n half jaar op zoek, maar ik vind het niet te doen op de huidige woningmarkt. Ik vind de prijzen simpelweg veel te hoog. Wij wonen in een dorp in de randstad, en voor een simpel, oud rijtjeshuis met minituin betaal je ruim 3 ton. Een klushuis heb je dan. We zitten nu in een fijn huurappartement, maar we willen zo graag iets kopen. Vooral een tuin is een groot gemis. Wat zouden jullie doen? Toch nog maar een paar jaar blijven zitten of toch gaan voor een (dure) koopwoning?

Volgend jaar verwacht ik een vast contract en ga dan ook wel op zoek naar iets. Of misschien het jaar erna, ik zal sowieso eigen geld in moeten leggen.
Ik ben alleen, heb modaal salaris dus echt superveel kan ik niet lenen.
Ik wil graag dichter bij mijn werk wonen, is nu ruim een uur. Vanaf die woonplaats zit ik ook weer centraler met andere plaatsen. Maar ik zie het ook daar, prijzen stijgen daar enorm.

V1k1ng schreef: ↑

11-02-2018 18:33

Ik ben er gisteren achter gekomen dat zaterdagavond voor mij de beste avond is om naar de Ikea te gaan. Heerlijk rustig en we stonden binnen een half uur weer buiten.

Fijn he, om zoiets te ontdekken? Ik had dat met de Lidl hier in de buurt. Zondag om 12 uur is het daar echt superstil en dan kan ik tenminste even op mijn gemak boodschappen doen. Als het zo druk is voel ik me altijd heel erg gehaast omdat ik dan het idee heb dat andere mensen misschien wel last van ons hebben.

Bumba1985 schreef: ↑

11-02-2018 18:54

Fijn he, om zoiets te ontdekken? Ik had dat met de Lidl hier in de buurt. Zondag om 12 uur is het daar echt superstil en dan kan ik tenminste even op mijn gemak boodschappen doen. Als het zo druk is voel ik me altijd heel erg gehaast omdat ik dan het idee heb dat andere mensen misschien wel last van ons hebben.

Ik vind het nog steeds niks, maar het was nu in ieder geval te doen om erheen te gaan.

Wij zijn niet van plan te verhuizen. Wel loopt geloof ik dit jaar de rentevaste periode wee af. En moet de buitenboel geschilderd worden.

Ik ben het sowieso helemaal niet van huis uit gewend, om de zoveel jaar verhuizen. Mijn ouders wonen nu al 40 jaar in hetzelfde huis, waar ik ook ben opgegroeid.

Zelf ben ik nu 2 keer verhuisd, de eerste keer om te gaan samenwonen en toen daarna al vrij snel naar een koopwoning omdat we in de huurwoning enorm veel last hadden van onze bovenburen.

Mijn man daarentegen is al iets van 6 keer verhuisd, dus die vindt het heel normaal dat we dit huis bij wijze van spreken over 10 jaar te koop zetten en weer gaan verhuizen. Dan denk ik: waarom in godsnaam? Ik ben zo blij met dit huis, ik kan me niet voorstellen dat ik hier weg zou willen. Het wordt elke dag weer een stukje meer eigen. Het is het huis waar mijn zoontje is geboren, het huis waar zoveel mooie dingen zijn gebeurt, waar we zoveel moeite en tijd en aandacht in hebben gestoken. Waarom zou ik dan gaan verhuizen?

Ik hoop hier echt minstens nog te wonen tot ik de trap niet meer op kan klimmen

Wow bumba, nog maar 2 keer verhuisd.

ik zit op 5 en volgens mij heb ik niet iets heel geks gedaan: 1 keer als puber, samenwonen, alleenwonen, samenwonen #2, huis kopen.

Nu zou ik willen dat mijn huis dichtbij het werk van ons beiden ligt, maar verder is het huis zo fijn dat we er voorlopig niet aan beginnen.

Misschien als de dames het huis uit zijn en we kleiner kunnen wonen. Wel zo goedkoop ook.

Het kan nog 'erger': mijn moeder is maar 1 keer verhuisd. Toen ze gingen trouwen zijn ze eerst bij mijn oma blijven wonen om te sparen voor de koopwoning waar ze nu ruim 40 jaar wonen

Ik ben het van huis uit dus ook helemaal niet gewend. Mijn ouders zijn sowieso niet iemand die snel iets veranderen, mijn vader heeft bijvoorbeeld ook ruim 40 jaar bij hetzelfde bedrijf gewerkt, als het niet failliet was gegaan denk ik dat ie nooit van baan was gewisseld.

het is volgens mij echt een familie-dingetje, ik ken eigenlijk niemand in mijn directe familie die vaak is verhuisd of van baan wisselt of scheidt ofzo. We zijn allemaal heel erg vasthoudend met alles, geloof ik Ik ben dan nog een uitzondering omdat ik niet met mijn eerste partner direct ben getrouwd, de rest van de familie heeft allemaal maar 1 partner voor het leven zelfs.... Volgens mij is dat tegenwoordig wel vrij uniek

Bumba, hier is verhuizen ook niet normaal hoor. De generatie van mijn ouders (in mijn omgeving) is vaak 2-3 keer verhuisd. Het huis uit, groter/kleiner wonen en eventueel ivm scheiding.
Genoeg mensen in mijn omgeving, die ook nog maar 1 of 2 keer zijn verhuisd, keer het huis uit en/of samenwonen. De enkeling weer ivm uit elkaar gaan.

Aan mijn vriend zijn kant heb je of mensen die al 100 jaar in hetzelfde huis/dorp wonen en degenen die dat dus niet doen. Hijzelf al een keer of 7 en ouders/zus nog vaker. Ook veel mensen die geemigreerd zijn.

Vriend heeft aan de ene kant ook wel weer zin in een nieuw huis, maar zonder goede reden weiger ik te verhuizen. De reden is het gemis aan garage voor klussen en de fietsen. Ze zijn aan die kant gewoon heel rusteloos, snel op de omgeving uitgekeken en zo.

Ik ben meester in verhuizen ondertussen... tot mijn 17de in mijn ouderlijk huis. Daarna als student in 4 verschillende kamers (2 steden), op wereldreis geweest en daarna even dakloos, samen wonen 1ste keer, tijdelijke woning, verhuizen naar koopwoning, relatie uit en na een lange logeerpartij bij vriendin weer eigen studio, poos in het buitenland gewoond, half jaar ' dakloos' geweest, weer eigen huurwoning en 2 jaar geleden verhuisd naar betere eigen huurwoning... ik heb sinds ik het huis uit gegaan ben nog niet langer dan 2,5 jaar op 1 plek gewoond

Mijn ouders en rest van de familie zijn wel heel standvastig qua woningen... ik van een beetje buiten de boot... Maar ik steek inmiddels ook niet veel geld meer in woningen en verhuizen. Ik kan met een busje in een dag verhuizen...

@vogelkip: ik vind het lastig om hierover te adviseren. Het is een heel dure tijd om in te stappen, dus wat dat betreft zou ik blijven zitten als je nu goed woont. Maar aan de andere kant kan het ook zo zijn dat het nog verder gaat stijgen en het over een paar jaar helemaal onbetaalbaar is. Ik zou denk ik vooral mee laten spelen of je nu een huis zou kunnen kopen waar je zeker zo'n 10-20 jaar in zou willen en kunnen blijven wonen. Als dat zo is dan zou ik eerder de gok nemen dan als dat wat je nu kunt kopen het eigenlijk net niet is of over 5 jaar waarschijnlijk te klein of anderszins niet meer bij jullie passend.

Ik ben net als Zonnigkleintje ook 5x verhuisd en heb ook weinig geks gedaan. Ik ben met name verhuisd in mijn studententijd en de jaren erna, dat waren de 'flexibele jonge jaren' waarbij ik elke paar jaar een stukje 'steeg op de woningladder'. Van een kamer in een studentenhuis naar een zelfstandige studio naar een tweekamerwoning. Een paar jaar daarna ging ik werken in een andere stad en heb ik daar een huurappartement gezocht (3-kamerwoning, op de groei). Man is na een tijd daar bij me komen wonen en toen zoon er was zijn we naar een eengezinswoning verhuisd (eerste koopwoning). Ik kan me voorstellen dat het anders is als je niet gestudeerd hebt of als je tijdens je studie thuis bent blijven wonen en direct daarna bent gaan samenwonen. Dan sla je zo een paar stappen over.

Inmiddels zitten we juist in een levensfase waarin verhuizen niet handig is. We hebben 5 slaapkamers, fijne buren die 's avonds oppassen met de babyfoon prima vinden, wonen aan een kindvriendelijk pleintje, dichtbij de school van de oudste en opvang van de jongste en met zeer goede (OV- en fiets-) verbindingen naar ons werk. Dus wat wil je nog meer? Ik zit wel eens te kijken op Funda naar andere huizen, met bijv. een eigen oprit, een wat grotere tuin met achterom, iets vrijer gelegen en net iets grotere kinderkamers, maar dan is het altijd inleveren op een van de punten die nu juist zo fijn zijn. En dat heb ik er niet voor over. Ik wil niet een stuk langer onderweg zijn naar school of werk alleen maar voor een oprit of iets grotere tuin en al helemaal niet mijn kind daardoor van school moeten laten wisselen.

Als de kinderen van de basisschool af zijn dan veranderen er wat zaken en zijn bijv dat speelpleintje en de afstand tot school niet meer belangrijk. Dus dan worden de opties weer wat breder en zullen keuzes wellicht anders uitvallen. Of als de kinderen het huis uit zijn: dan zijn die 5 slaapkamers wellicht wat aan de vele kant. Maar ik kan me ook voorstellen dat we hier blijven wonen tot we bejaard zijn, we hebben behoorlijk wat straatgenoten die er al 30 jaar met groot plezier wonen.

Ik vind verhuizen niet iets wat je om de 10 jaar doet in het kader van 'verhuizen om het verhuizen', maar wat je doet als de omstandigheden veranderen. En soms veranderen die snel, soms langzaam (of niet). Ander werk, nieuwe partner, kinderen krijgen, kinderen naar/van school, andere nieuwe woonwensen, etc. Of als je financieel eerst niet de mogelijkheden had om je wensen te realiseren, maar later wel.

Kraaienpootje schreef: ↑

12-02-2018 15:12

Ik ben meester in verhuizen ondertussen... tot mijn 17de in mijn ouderlijk huis. Daarna als student in 4 verschillende kamers (2 steden), op wereldreis geweest en daarna even dakloos, samen wonen 1ste keer, tijdelijke woning, verhuizen naar koopwoning, relatie uit en na een lange logeerpartij bij vriendin weer eigen studio, poos in het buitenland gewoond, half jaar ' dakloos' geweest, weer eigen huurwoning en 2 jaar geleden verhuisd naar betere eigen huurwoning... ik heb sinds ik het huis uit gegaan ben nog niet langer dan 2,5 jaar op 1 plek gewoond

Ik zit inmiddels op 10 verhuizingen, dus wij kunnen elkaar de hand schudden denk ik. Woon nu 1,5 jaar op dezelfde plaats en dat is al bijna lang voor mijn doen. Al ben ik nu wel een beetje klaar met verhuizen hoor, dus ik hoop hier wel wat jaren op dezelfde plaats te wonen.

Ik heb mijn hele studententijd bij mijn ouders thuis doorgebracht. Misschien ook niet zo ideaal achteraf, want ik heb wel het gevoel dat ik pas vanaf mijn 25e echt zelfstandiger ben geworden. En dat ik daarin ook best nog wel wat in te halen had, bijvoorbeeld ten opzichte van mijn man die al op zijn 18e het huis uit is gegaan en dus al flink wat op zichzelf woon ervaring had ten opzichte van mij...

V1k1ng schreef: ↑

12-02-2018 16:49

Ik zit inmiddels op 10 verhuizingen, dus wij kunnen elkaar de hand schudden denk ik. Woon nu 1,5 jaar op dezelfde plaats en dat is al bijna lang voor mijn doen. Al ben ik nu wel een beetje klaar met verhuizen hoor, dus ik hoop hier wel wat jaren op dezelfde plaats te wonen.

Ik zit idd ook op 10+ verhuizingen... En niet eens omdat ik het op plaatsen/in woningen niet naar mijn zin heb (dat is me 2 keer overkomen), maar eigenlijk altijd door externe factoren of omstandigheden die een verhuizing tot gevolg hebben. Wat banen betreft ben ik overigens ook niet erg standvastig. Er komt steeds weer een uitdaging op mijn pad die ik aan wil gaan. En dan wordt dat weer verhuizen... Nu al bijna 2 jaar in dezelfde woning (bijna een record) en al 4 jaar dezelfde baan (een record). Maar ik heb vorige week ontslag genomen. Over 3 maanden heb ik weer een eigen bedrijf

Ik denk dat ik nog max 1,5 tot 2 jaar op deze plek zal wonen en dan willen vriend en ik de wereld rond zeilen. Mijn huisje is wel heeel erg fijn, dus die zal ik wel gaan missen tegen die tijd!

Woning kopen heb ik 1 keer gedaan en dat was ook gelijk de laatste keer. Ik vond het verschrikkelijk en benauwend. Ik was in die periode ook echt ongelukkig. Dus voor advies mbt koopwoningen en hypotheken is iedereen bij mij aan het verkeerde adres...

Kraaienpootje schreef: ↑

12-02-2018 17:13

Ik zit idd ook op 10+ verhuizingen... En niet eens omdat ik het op plaatsen/in woningen niet naar mijn zin heb (dat is me 2 keer overkomen), maar eigenlijk altijd door externe factoren of omstandigheden die een verhuizing tot gevolg hebben. Wat banen betreft ben ik overigens ook niet erg standvastig. Er komt steeds weer een uitdaging op mijn pad die ik aan wil gaan. En dan wordt dat weer verhuizen... Nu al bijna 2 jaar in dezelfde woning (bijna een record) en al 4 jaar dezelfde baan (een record). Maar ik heb vorige week ontslag genomen. Over 3 maanden heb ik weer een eigen bedrijf

Bij mij ook allemaal wegens omstandigheden. Tijdelijke kamers/huizen, studeren in meerdere steden, vervolgens weer echt op mezelf gaan wonen en vorig jaar samen gaan wonen in een huurappartement. Hoewel dat vast geld weggooien is zou ik niet anders willen, kopen verplicht me om ergens daadwerkelijk te blijven.
Ik ben nu trouwens aan mijn 4e baan sinds mijn afstuderen begonnen. Nu in de detachering, dus voordeel daarvan kan zijn dat ik toch steeds andere dingen ga doen zonder daadwerkelijk een andere werkgever te zoeken. Lijkt vooralsnog te werken.

Ik ben 6 keer verhuisd; 2 x in mijn jeugd, 2x in mijn studententijd, toen daarna bij mijn vriend ingetrokken en samen zijn we verhuisd naar de huidige woning. Ik ga er vanuit dat we hier voorlopig wel blijven wonen, want het is helemaal naar ons zin. Leuk om te lezen hoe vaak mensen verhuisd zijn en waarom

Voor mij is het niet mogelijk te kopen. Voorlopig denk ik ook nog niet, zou dat op termijn wel willen. Ik schat in dat het nog een jaar of 5-8 gaat duren voor dat wel kan. Nu woon ik in een huurappartement met wel (heel fijn) lage huur. Maar ik zou graag doorstromen naar ietsje groter (2e slaapkamer). Dat zal denk ik dan eerst huur worden. Ik woon nu ongeveer een jaar in het huidige appartement dus best kort, maar toen nog zeer twijfelachtig inkomen en nog maar 3 maanden op contract toen. Inmiddels een vast contract en weet nu beter wat ik verdien. Sowieso is de hoogte van het inkomen nu stabieler dus durf het dan ook aan om een iets voor iets duurders te gaan. Het hoeft niet perse maar als ik dus iets tegenkom met 2 slaapkamers probeer ik het wel.

Wat grappig die grote verschillen. Mijn moeder is ook maar een keer verhuisd: van haar ouderlijk huis naar het huis waar ze nu al 30 jaar met mijn vader woont. Mijn vader is geloof ik een keer of 3 verhuisd.

Zelf zit ik ook al op 7 verhuizingen, maar ik vind verhuizen leuk. En heb tot nu toe nog nooit mijn hele inboedel hoeven verhuizen, dat scheelt een boel.

Wij hebben een tijdje gekeken naar koophuizen, maar wachten nu toch maar tot het rustiger wordt. Ik heb wel nog een vraag: men zegt dat je beter op een inkomen kunt kopen en ik begrijp waarom, dat lijkt ons echter haast onmogelijk. Of je moet in je eentje dubbelmodaal verdienen of in een goedkope regio wonen. Voor ons geldt dit beiden niet. We hebben laatst eens laten berekenen hoeveel we zouden kunnen lenen en stel dat we dan 'slechts' 70% van dat bedrag zouden willen leven, kunnen we hier nog niets fatsoenlijks kopen.
Wat is wijsheid in zo'n geval? Zorgen dat je veel geld in kunt brengen, zodat je minder hoeft te lenen, toch maar gewoon wel die dure hypotheek nemen?

@Plek, wij wonen in een van de duurdere gemeentes van Nederland. En we wilden graag een huis waar we langer mee vooruit konden. Ik verdien erg goed (netto 1000 euro meer dan mijn vriend die ook niet slecht verdiend), en ik kan het huis in mijn eentje net niet betalen. Mijn vriend kan het bij lange na niet betalen.

Dat heeft gevolgen. Namelijk dat we niet zomaar kunnen stoppen met werken zonder dat we een andere baan hebben. Dat we na onze ww periodes een probleem hebben, want bijstand krijgen we niet. Dat we in de problemen kunnen komen als we gedeeltelijk afgekeurd raken en geen baan kunnen vinden voor dat overige gedeelte. Dat we een probleem hebben als de ander kom te overlijden.

Sommige van deze gevolgen schatten we in dat de kans er op klein is. We hebben beiden functies waar vraag naar is en we denken dat dit zo zal blijven. Dus we verwachten dat er geen na de ww komt. Niet zomaar kunnen stoppen met werken betekend dat we eerst een andere baan moeten vinden. Voor overlijden hebben we ons verzekerd. Gedeeltelijk afkeuren betekend ofwel een voorschot vragen van onze ouders op de erfenis zodat we onze lasten kunnen verlagen ofwel het huis verkopen en elders goedkoper gaan wonen.

De kans dat dit allemaal een probleem wordt is kleiner als we onze lasten lager weten te krijgen. Dus dat is waar we nu (beperkt) op in zetten.

Bedankt trouwens voor alle input over de buffer.

We willen onderscheidt maken tussen een buffer die bovenstaande problemen enige tijd kan verlichten (door de lasten ervan te kunnen betalen). En reserveringen. Daarvoor hebben we nu een eerste globale opzet gemaakt en dat voelt goed. Later maar eens nog een keer goed doorspreken en wat meer op de specifieke bedragen in gaan zoomen.

Ik ben als kind nooit verhuist. Mijn man wel een aantal keer. Mijn ouders wonen nog in hun 1e koophuis.