Geld & Recht
alle pijlers
Gierige acties, deel V
vrijdag 29 april 2016 om 17:52
Deel I, II, III en deel IV zijn een groot succes.
We gaan hier verder met het beschrijven van gierige acties. Dit topic is vooral bedoeld voor verhalen
Uiteraard kan er ook lekker gereageerd worden op de verhalen maar probeer hier niet te verzanden in een welles-nietes discussie over bepaalde standpunten; dan kan je daar beter een apart topic voor starten. Als je je hier niet aan kan houden, word je gestaft en dan kan je een ban krijgen.
Zo is inmiddels wel duidelijk dat er verschillend gekeken wordt naar het wel of niet betalen van de wc-dame en ook dat het wel of niet hoofdelijk omslaan van een rekening in de horeca zowel gierige als niet gierige kanten heeft. Gelieve deze oude koeien hier met rust te laten.
De link naar deel IV: KLIK, met daarin links naar de eerdere delen.
We gaan hier verder met het beschrijven van gierige acties. Dit topic is vooral bedoeld voor verhalen
Uiteraard kan er ook lekker gereageerd worden op de verhalen maar probeer hier niet te verzanden in een welles-nietes discussie over bepaalde standpunten; dan kan je daar beter een apart topic voor starten. Als je je hier niet aan kan houden, word je gestaft en dan kan je een ban krijgen.
Zo is inmiddels wel duidelijk dat er verschillend gekeken wordt naar het wel of niet betalen van de wc-dame en ook dat het wel of niet hoofdelijk omslaan van een rekening in de horeca zowel gierige als niet gierige kanten heeft. Gelieve deze oude koeien hier met rust te laten.
De link naar deel IV: KLIK, met daarin links naar de eerdere delen.
zondag 1 mei 2016 om 12:25
zondag 1 mei 2016 om 12:35
Sterker nog, ik ken een antal vrijgezellen die in de vaste overtuiging leven dat stellen dubbel inkomen hebben en precies dezelfde lasten.
Kinderen zijn een keuze dus een groter huis en meer eten zijn eigen verantwoording, te vergelijken met het nemen van een paard of veel honden.
Dus dan is al snel alles heel oneerlijk.
Kinderen zijn een keuze dus een groter huis en meer eten zijn eigen verantwoording, te vergelijken met het nemen van een paard of veel honden.
Dus dan is al snel alles heel oneerlijk.
zondag 1 mei 2016 om 12:52
Niet echt gierig maar wel aansluitend op jullie verhalen.
Mijn moeder kocht wel eens spontaan iets voor mij of 1 van mijn zussen, gewoon omdat ze iets zag wat voor dat moment leuk was voor die persoon. En dat kon dan soms 2 keer voor mij zijn en dan weer 1 voor een zus enz. Dus niet 1 voor 1 ofzo hoewel de verhoudingen ook niet zoek waren.
Wij vonden dat alle drie juist heel leuk voor de ander als die wat kreeg en waren dan blij voor dat persoon. Het was ook altijd een beetje spannend als mama ging winkelen want wie weet nam ze wel wat mee voor jou of 1 van de 2 zussen.
Mijn schoonmoeder deed dat echter anders. Die kocht eens in de zoveel tijd wat voor 1 van haar kinderen maar ze kregen het pas als ze voor alle 3 wat gevonden (in ongeveer dezelfde prijsklasse) had en dan allemaal tegelijk. Het gevolg was dus wel dat ze soms een half jaar iets in de kast had liggen voor kind a terwijl het kind inmiddels alweer dat cadeau ontgroeid was.
Heb ik altijd zo raar en jammer gevonden toen ik dat hoorde. Was dat eerlijker? ja misschien wellicht. Maar was het ook spannend en leerzaam? Ik denk van niet. Het leren om je broer of zus wat te gunnen wordt zo wel moeilijker gemaakt naar mijn idee.
Ik merkte het ook wel in het verschil tussen de relatie die ik heb met mijn zussen en zoals hij ze had met zijn broer en zus. Hun waren veel meer gericht op gelijkheid en vergelijken terwijl wij dat veel minder hadden. Soms mag het ene persoon nou eenmaal meer op een bepaald moment als de ander.
Het verschil in gelijkheid kwam natuurlijk ook wel op andere vlakken naar voren.
Mijn moeder kocht wel eens spontaan iets voor mij of 1 van mijn zussen, gewoon omdat ze iets zag wat voor dat moment leuk was voor die persoon. En dat kon dan soms 2 keer voor mij zijn en dan weer 1 voor een zus enz. Dus niet 1 voor 1 ofzo hoewel de verhoudingen ook niet zoek waren.
Wij vonden dat alle drie juist heel leuk voor de ander als die wat kreeg en waren dan blij voor dat persoon. Het was ook altijd een beetje spannend als mama ging winkelen want wie weet nam ze wel wat mee voor jou of 1 van de 2 zussen.
Mijn schoonmoeder deed dat echter anders. Die kocht eens in de zoveel tijd wat voor 1 van haar kinderen maar ze kregen het pas als ze voor alle 3 wat gevonden (in ongeveer dezelfde prijsklasse) had en dan allemaal tegelijk. Het gevolg was dus wel dat ze soms een half jaar iets in de kast had liggen voor kind a terwijl het kind inmiddels alweer dat cadeau ontgroeid was.
Heb ik altijd zo raar en jammer gevonden toen ik dat hoorde. Was dat eerlijker? ja misschien wellicht. Maar was het ook spannend en leerzaam? Ik denk van niet. Het leren om je broer of zus wat te gunnen wordt zo wel moeilijker gemaakt naar mijn idee.
Ik merkte het ook wel in het verschil tussen de relatie die ik heb met mijn zussen en zoals hij ze had met zijn broer en zus. Hun waren veel meer gericht op gelijkheid en vergelijken terwijl wij dat veel minder hadden. Soms mag het ene persoon nou eenmaal meer op een bepaald moment als de ander.
Het verschil in gelijkheid kwam natuurlijk ook wel op andere vlakken naar voren.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zondag 1 mei 2016 om 13:09
quote:Starshine schreef op 01 mei 2016 @ 12:21:
Ik hoor en lees het heel vaak Marels. Niet alleen hier, maar ik heb bv een vrijgezelle vriendin zonder kinderen die vaak ook verongelijkt benoemd dat ze in het afgelopen jaar 2 keer een huwelijkscadeau moest kopen, 3 keer een kraamcadeau en 5 keer een verjaarscadeau voor een kind van een andere vriendin. EN dat ze zelf maar 1 keer een verjaardagscadeau krijgt.
Ik hoor het echt nooit en het is ook nooit bij me opgekomen. Wij vieren onze verjaardagen zelf niet eens, dus de enige cadeautjes-rechttrek-optie die er zou zijn, benutten we zelf niet .
Ik heb trouwens wel eens gelezen (zal ook wel hier op het forum geweest zijn) dat geen verjaardag vieren eigenlijk ook hartstikke gierig is, want je feest namelijk wel altijd lekker mee met de verjaardagen van anderen. Alsof een stuk taart en kop thee vette winst is bij het bijwonen van een kinderverjaardag ofzo
Ik denk dat er gewoon mensen zijn die overal wel zo'n draai aan kunnen geven dat zij uiteindelijk altijd aan het kortste eind trekken.
Ik hoor en lees het heel vaak Marels. Niet alleen hier, maar ik heb bv een vrijgezelle vriendin zonder kinderen die vaak ook verongelijkt benoemd dat ze in het afgelopen jaar 2 keer een huwelijkscadeau moest kopen, 3 keer een kraamcadeau en 5 keer een verjaarscadeau voor een kind van een andere vriendin. EN dat ze zelf maar 1 keer een verjaardagscadeau krijgt.
Ik hoor het echt nooit en het is ook nooit bij me opgekomen. Wij vieren onze verjaardagen zelf niet eens, dus de enige cadeautjes-rechttrek-optie die er zou zijn, benutten we zelf niet .
Ik heb trouwens wel eens gelezen (zal ook wel hier op het forum geweest zijn) dat geen verjaardag vieren eigenlijk ook hartstikke gierig is, want je feest namelijk wel altijd lekker mee met de verjaardagen van anderen. Alsof een stuk taart en kop thee vette winst is bij het bijwonen van een kinderverjaardag ofzo
Ik denk dat er gewoon mensen zijn die overal wel zo'n draai aan kunnen geven dat zij uiteindelijk altijd aan het kortste eind trekken.
zondag 1 mei 2016 om 13:33
Dat denk ik ook nr zoveel.
Genoemde oom en tante hebben daar ook zo'n handje van. Als je ze bij wijze van spreken een vakantie aan zou bieden, zouden ze nog klagen dat ze de reis naar Schiphol zelf moesten betalen en dat de terrasjes zou duur waren en dat ze nou helemaal speciaal zonneband moesten kopen etc etc.
Genoemde oom en tante hebben daar ook zo'n handje van. Als je ze bij wijze van spreken een vakantie aan zou bieden, zouden ze nog klagen dat ze de reis naar Schiphol zelf moesten betalen en dat de terrasjes zou duur waren en dat ze nou helemaal speciaal zonneband moesten kopen etc etc.
zondag 1 mei 2016 om 14:58
Ik heb een nicht die voornamelijk zuinig/gierig is als t om haar kinderen gaat.
Zij en haar man verdienen echt goed en lopen ook in mooie en dure kleding bij. De kids in versleten 2ehands of joggingbroeken van de zeeman. Eindelijk heeft 1 na oudste een andere fiets gekregen. Zn oude was veel te klein. Oma zei er al vaker iets van en kreeg dan steeds te horen: duur, niet nodig, moeten zuinig doen etc... en dan vervolgens wel 2x per jaar op vakantie met gezin en man en vrouw nog minimaal 1x apart van elkaar (als in met vrienden), 2x per maand met zn 2en of vrienden chique uit eten, wellness uitjes etc. Maar voor de kids...
Mijn vader was ook zo. Hij in dure maatpakken en ik, broer en moeder in zeeman en bij gods gratie in c&a. Echter kreeg ik wel als t nodig was op tijd een nieuwe fiets of andere dure dingen die al dan niet nodig/handig waren ivm school.
Zij en haar man verdienen echt goed en lopen ook in mooie en dure kleding bij. De kids in versleten 2ehands of joggingbroeken van de zeeman. Eindelijk heeft 1 na oudste een andere fiets gekregen. Zn oude was veel te klein. Oma zei er al vaker iets van en kreeg dan steeds te horen: duur, niet nodig, moeten zuinig doen etc... en dan vervolgens wel 2x per jaar op vakantie met gezin en man en vrouw nog minimaal 1x apart van elkaar (als in met vrienden), 2x per maand met zn 2en of vrienden chique uit eten, wellness uitjes etc. Maar voor de kids...
Mijn vader was ook zo. Hij in dure maatpakken en ik, broer en moeder in zeeman en bij gods gratie in c&a. Echter kreeg ik wel als t nodig was op tijd een nieuwe fiets of andere dure dingen die al dan niet nodig/handig waren ivm school.
zondag 1 mei 2016 om 15:18
Daar snap ik de logica wel van.
Een kind in de groei draagt iets hooguit een seizoen (als je mazzel hebt) en dan is het te klein... Heeft het dan echt nut om dure merkkleding te kopen?
Als ik voor mezelf een mooi, duur merkstuk koop, geef ik er inderdaad wel geld aan uit, maar dan draag ik dat item ook jaaaaaaren. Heb zo een hele dure winterjas gehad (uitverkoop, dat wel). Rib uit mijn lijf, maar ik heb hem wel vijf jaar lang elke winter gedragen. Helaas is ie nu echt te groot
Voor kinderen is dat gewoon niet nuttig. Ik kan mn koter wel in Chanel laten lopen maar het kind dweilt er toch mee door de modder en groeit er in no time uit.
Heb zo een vriend gehad. Die was miljonair maar kocht kleding voor de kleine ook gewoon bij de C&A of soms Zeeman. Inderdaad niet omdat hij gierig was maar gewoon omdat hij het zonde vond om veel geld uit te geven aan iets waar kleine toch mee in de zandbak lag. Vond ik eigenlijk altijd wel nuchter en logisch gezien.
Een kind in de groei draagt iets hooguit een seizoen (als je mazzel hebt) en dan is het te klein... Heeft het dan echt nut om dure merkkleding te kopen?
Als ik voor mezelf een mooi, duur merkstuk koop, geef ik er inderdaad wel geld aan uit, maar dan draag ik dat item ook jaaaaaaren. Heb zo een hele dure winterjas gehad (uitverkoop, dat wel). Rib uit mijn lijf, maar ik heb hem wel vijf jaar lang elke winter gedragen. Helaas is ie nu echt te groot
Voor kinderen is dat gewoon niet nuttig. Ik kan mn koter wel in Chanel laten lopen maar het kind dweilt er toch mee door de modder en groeit er in no time uit.
Heb zo een vriend gehad. Die was miljonair maar kocht kleding voor de kleine ook gewoon bij de C&A of soms Zeeman. Inderdaad niet omdat hij gierig was maar gewoon omdat hij het zonde vond om veel geld uit te geven aan iets waar kleine toch mee in de zandbak lag. Vond ik eigenlijk altijd wel nuchter en logisch gezien.
668, the neighbour of the Beast
zondag 1 mei 2016 om 15:25
Hier ook, de kinderen groeien/verslijten tot hun (pre)puberteit hun kleren veels te vlug op.
Eens hun kleren iets langer meegaan, krijgen ze ook wel duurdere stukken.
Zelfs man en ik maken onderling verschil: hij heeft een paar pakken à 600-1000€; ik draag jurken van hooguit 100€.
Maar hij draagt zijn pakken jaren, af en toe een nieuw hemd eronder en hij is klaar.
Ik heb een stuk of 20 jurken en 10 paar schoenen, vind dat voor mezelf veel fijner dan 2 jurken van 500€ want daar ben ik toch na een jaar op uitgekeken.
Eens hun kleren iets langer meegaan, krijgen ze ook wel duurdere stukken.
Zelfs man en ik maken onderling verschil: hij heeft een paar pakken à 600-1000€; ik draag jurken van hooguit 100€.
Maar hij draagt zijn pakken jaren, af en toe een nieuw hemd eronder en hij is klaar.
Ik heb een stuk of 20 jurken en 10 paar schoenen, vind dat voor mezelf veel fijner dan 2 jurken van 500€ want daar ben ik toch na een jaar op uitgekeken.
zondag 1 mei 2016 om 17:39
Ook dat ligt aan de gelegenheid.
Om mee buiten te spelen is versleten kleding met gaten prima. Om er mee naar oma te gaan om haar een gelukkig nieuwjaar te wensen, dan vind ik ook dat kind wel iets fatsoenlijks aan mag.
Maar ik vind er dus niks mis mee om voor kinderen goedkope en/of tweedehands kleding te kopen. Het gemiddelde kind is een duur kledingstuk toch niet waard. En niet in de zin van dat ik kinderen te min vind om mooie kleding te dragen, maar wat ik eerder zei; door de modder rollen in je Ralph Lauren polo is vrij nutteloos en zonde van het geld voor de polo.
Om mee buiten te spelen is versleten kleding met gaten prima. Om er mee naar oma te gaan om haar een gelukkig nieuwjaar te wensen, dan vind ik ook dat kind wel iets fatsoenlijks aan mag.
Maar ik vind er dus niks mis mee om voor kinderen goedkope en/of tweedehands kleding te kopen. Het gemiddelde kind is een duur kledingstuk toch niet waard. En niet in de zin van dat ik kinderen te min vind om mooie kleding te dragen, maar wat ik eerder zei; door de modder rollen in je Ralph Lauren polo is vrij nutteloos en zonde van het geld voor de polo.
668, the neighbour of the Beast
zondag 1 mei 2016 om 18:13
Tuurlijk kun je ook wel eens iets duurders kopen, zeker voor pubers is dat wel zo leuk.
Hier ook een puberneefje die echt wel duurdere kleding heeft.
Maar die vriend waar ik het net over had, dat ging over een peuter/kleuter.
Dan kun je nog zoveel geld hebben, maar tis gewoon bullshit om je peuter in dure merkkleding te steken. Nergens voor nodig.
Gelukkig heb ik geen kinderen en koop ik gewoon alleen kleding voor mezelf.
Hier ook een puberneefje die echt wel duurdere kleding heeft.
Maar die vriend waar ik het net over had, dat ging over een peuter/kleuter.
Dan kun je nog zoveel geld hebben, maar tis gewoon bullshit om je peuter in dure merkkleding te steken. Nergens voor nodig.
Gelukkig heb ik geen kinderen en koop ik gewoon alleen kleding voor mezelf.
668, the neighbour of the Beast
zondag 1 mei 2016 om 18:15
Schaam schaam schaam.
Hier gebruik ik de broeken met kapotte knieën voor buiten spelen en voor BSO. Elke broek die namelijk bij ofwel het een ofwel het ander gedragen wordt zonder gaten eindigt hoe dan ook met gaten.
Ik repareer niet eens. Ik creëer cq hou de stoere spijkerbroek met gaten-look in stand.
Hier gebruik ik de broeken met kapotte knieën voor buiten spelen en voor BSO. Elke broek die namelijk bij ofwel het een ofwel het ander gedragen wordt zonder gaten eindigt hoe dan ook met gaten.
Ik repareer niet eens. Ik creëer cq hou de stoere spijkerbroek met gaten-look in stand.
zondag 1 mei 2016 om 18:16
quote:sas_andrea schreef op 01 mei 2016 @ 14:58:
Ik heb een nicht die voornamelijk zuinig/gierig is als t om haar kinderen gaat.
Zij en haar man verdienen echt goed en lopen ook in mooie en dure kleding bij. De kids in versleten 2ehands of joggingbroeken van de zeeman. Eindelijk heeft 1 na oudste een andere fiets gekregen. Zn oude was veel te klein. Oma zei er al vaker iets van en kreeg dan steeds te horen: duur, niet nodig, moeten zuinig doen etc... en dan vervolgens wel 2x per jaar op vakantie met gezin en man en vrouw nog minimaal 1x apart van elkaar (als in met vrienden), 2x per maand met zn 2en of vrienden chique uit eten, wellness uitjes etc. Maar voor de kids...
Mijn vader was ook zo. Hij in dure maatpakken en ik, broer en moeder in zeeman en bij gods gratie in c&a. Echter kreeg ik wel als t nodig was op tijd een nieuwe fiets of andere dure dingen die al dan niet nodig/handig waren ivm school.
Dat snap ik wel.
Ik ben dol op kleding kopen. Maar collega met zelfde salaris heeft huis in het buitenland. Keuzes.
Ik heb een nicht die voornamelijk zuinig/gierig is als t om haar kinderen gaat.
Zij en haar man verdienen echt goed en lopen ook in mooie en dure kleding bij. De kids in versleten 2ehands of joggingbroeken van de zeeman. Eindelijk heeft 1 na oudste een andere fiets gekregen. Zn oude was veel te klein. Oma zei er al vaker iets van en kreeg dan steeds te horen: duur, niet nodig, moeten zuinig doen etc... en dan vervolgens wel 2x per jaar op vakantie met gezin en man en vrouw nog minimaal 1x apart van elkaar (als in met vrienden), 2x per maand met zn 2en of vrienden chique uit eten, wellness uitjes etc. Maar voor de kids...
Mijn vader was ook zo. Hij in dure maatpakken en ik, broer en moeder in zeeman en bij gods gratie in c&a. Echter kreeg ik wel als t nodig was op tijd een nieuwe fiets of andere dure dingen die al dan niet nodig/handig waren ivm school.
Dat snap ik wel.
Ik ben dol op kleding kopen. Maar collega met zelfde salaris heeft huis in het buitenland. Keuzes.
zondag 1 mei 2016 om 21:17
quote:-NummerZoveel- schreef op 01 mei 2016 @ 10:07:
[...]
Toen ik net op mezelf was, had ik het financieel heel moeilijk. (Lees: er waren dagen dat ik zelfs geen eten kon kopen). Ik ben toen nooit financieel geholpen door mijn ouders, en daar baalde ik destijds flink van. Het ging tenslotte niet om luxe ofzo. Later gingen mijn twee siblings ook door moeilijke periodes, en die hebben elk uiteindelijk beiden duizenden euro's toegestopt gekregen. Nu zou ik heel verbolgen kunnen zijn en kan ik zeggen dat het allemaal vreselijk oneerlijk is. En dat is het natuurlijk feitelijk ook. Maar ik heb hen daar zelf nooit op aangesproken. Ik ben juist blij dat ze later wel in staat waren om op deze manier steun te bieden aan wie dat nodig had. (En ik ben heel dankbaar dat ik nooit meer in een situatie ben verzeild waarin ik dergelijke steun ook nodig zou hebben. En het zou best eens kunnen dat de wetenschap dat ik niet op dergelijke steun kon rekenen er juist toe heeft bijgedragen dat ik mijn zaken nu zelf goed op orde heb).
Konden je ouders niet helpen, of wilde ze niet helpen? Dat maakt natuurlijk wel een verschil. Mijn punt was dat je kinderen gelijkwaardig moet behandelen, maar dat moet natuurlijk wel kunnen binnen de (financiële) situatie. Want die kan natuurlijk veranderen, zeker als er groot leeftijdsverschil zit tussen de verschillende kinderen. Dit zie ik wel in mijn omgeving, jongste kinderen krijgen soms meer ondersteuning, gewoon omdat ze de 'laatste' zijn die financiële ondersteuning krijgen. En 1 kind onderhouden kost minder dan 3, dus dan is er meer ruimte.
Maar uiteindelijk vind ik dat je altijd blij moet zijn met financiële ondersteuning van ouders/grootouders, want ze kunnen het ook altijd niet doen.
[...]
Toen ik net op mezelf was, had ik het financieel heel moeilijk. (Lees: er waren dagen dat ik zelfs geen eten kon kopen). Ik ben toen nooit financieel geholpen door mijn ouders, en daar baalde ik destijds flink van. Het ging tenslotte niet om luxe ofzo. Later gingen mijn twee siblings ook door moeilijke periodes, en die hebben elk uiteindelijk beiden duizenden euro's toegestopt gekregen. Nu zou ik heel verbolgen kunnen zijn en kan ik zeggen dat het allemaal vreselijk oneerlijk is. En dat is het natuurlijk feitelijk ook. Maar ik heb hen daar zelf nooit op aangesproken. Ik ben juist blij dat ze later wel in staat waren om op deze manier steun te bieden aan wie dat nodig had. (En ik ben heel dankbaar dat ik nooit meer in een situatie ben verzeild waarin ik dergelijke steun ook nodig zou hebben. En het zou best eens kunnen dat de wetenschap dat ik niet op dergelijke steun kon rekenen er juist toe heeft bijgedragen dat ik mijn zaken nu zelf goed op orde heb).
Konden je ouders niet helpen, of wilde ze niet helpen? Dat maakt natuurlijk wel een verschil. Mijn punt was dat je kinderen gelijkwaardig moet behandelen, maar dat moet natuurlijk wel kunnen binnen de (financiële) situatie. Want die kan natuurlijk veranderen, zeker als er groot leeftijdsverschil zit tussen de verschillende kinderen. Dit zie ik wel in mijn omgeving, jongste kinderen krijgen soms meer ondersteuning, gewoon omdat ze de 'laatste' zijn die financiële ondersteuning krijgen. En 1 kind onderhouden kost minder dan 3, dus dan is er meer ruimte.
Maar uiteindelijk vind ik dat je altijd blij moet zijn met financiële ondersteuning van ouders/grootouders, want ze kunnen het ook altijd niet doen.
zondag 1 mei 2016 om 21:58
quote:-NummerZoveel- schreef op 01 mei 2016 @ 21:50:
[...]
Dankjewel.
Maar mijn punt was eigenlijk dat je een ander ook gewoon iets kunnen gunnen terwijl je dat zelf nooit hebt gehad, gewoon omdat je een ander het beste gunt.
O ja dat snap ik wel. Mijn broers en zussen hebben ook even het heel goed gehad nog thuis terwijl ik de eindjes aan elkaar moest knopen.
Pas later,,toen een vriendin er wat van zei, vond ik het idd wat gek al die dure spullen en ik niks.
Maar nooit echt erg gevonden ofzo.
Ik denk zelf ook niet zo.
Maar: Ik voel me ook niet geroepen ten koste van mezelf maar iedereen te helpen. Door die opmerking van die vriendin heb ik wel minder de neiging de Gekke Gerritje uit te hangen zeg maar.
[...]
Dankjewel.
Maar mijn punt was eigenlijk dat je een ander ook gewoon iets kunnen gunnen terwijl je dat zelf nooit hebt gehad, gewoon omdat je een ander het beste gunt.
O ja dat snap ik wel. Mijn broers en zussen hebben ook even het heel goed gehad nog thuis terwijl ik de eindjes aan elkaar moest knopen.
Pas later,,toen een vriendin er wat van zei, vond ik het idd wat gek al die dure spullen en ik niks.
Maar nooit echt erg gevonden ofzo.
Ik denk zelf ook niet zo.
Maar: Ik voel me ook niet geroepen ten koste van mezelf maar iedereen te helpen. Door die opmerking van die vriendin heb ik wel minder de neiging de Gekke Gerritje uit te hangen zeg maar.
