
Gierige acties, deel V

vrijdag 29 april 2016 om 17:52
Deel I, II, III en deel IV zijn een groot succes.
We gaan hier verder met het beschrijven van gierige acties. Dit topic is vooral bedoeld voor verhalen
Uiteraard kan er ook lekker gereageerd worden op de verhalen maar probeer hier niet te verzanden in een welles-nietes discussie over bepaalde standpunten; dan kan je daar beter een apart topic voor starten. Als je je hier niet aan kan houden, word je gestaft en dan kan je een ban krijgen.
Zo is inmiddels wel duidelijk dat er verschillend gekeken wordt naar het wel of niet betalen van de wc-dame en ook dat het wel of niet hoofdelijk omslaan van een rekening in de horeca zowel gierige als niet gierige kanten heeft. Gelieve deze oude koeien hier met rust te laten.
De link naar deel IV: KLIK, met daarin links naar de eerdere delen.
We gaan hier verder met het beschrijven van gierige acties. Dit topic is vooral bedoeld voor verhalen
Uiteraard kan er ook lekker gereageerd worden op de verhalen maar probeer hier niet te verzanden in een welles-nietes discussie over bepaalde standpunten; dan kan je daar beter een apart topic voor starten. Als je je hier niet aan kan houden, word je gestaft en dan kan je een ban krijgen.
Zo is inmiddels wel duidelijk dat er verschillend gekeken wordt naar het wel of niet betalen van de wc-dame en ook dat het wel of niet hoofdelijk omslaan van een rekening in de horeca zowel gierige als niet gierige kanten heeft. Gelieve deze oude koeien hier met rust te laten.
De link naar deel IV: KLIK, met daarin links naar de eerdere delen.

zondag 1 mei 2016 om 07:00
quote:Fedora schreef op 01 mei 2016 @ 01:18:
[...]
Nee, ze verbood het haar partner om voor haar te betalen. Vrienden boden toen nog aan om het voor haar te betalen, maar dat heb ik geweigerd. Het ging niet meer om geld, maar om het principe. Zij wilde poolen, zij vrat bijna 30 stuks aan bittergarnituur op, weigerde de laatste ronde te doen en weigerde vervolgens te betalen voor het poolen. Ja, dan heb je op basis van principe een verkeerde.
Vriend en ik hebben het geld op één grote hoop en we kunnen ons niet indenken dat we niet zouden betalen voor een uitje, maar zijn door profiteurs ook zover dat we niet langer betalen voor mensen die wel een leuke avond willen, maar op het eind niet willen betalen.
Wat je nu schrijft staat er niet hoor.
Oh, en toen bleek ze ook geen geld bij zich te hebben voor het poolen en het drinken en dat heeft haar vriend nog voor haar betaald.
Dus er is wel voor poolen en drank betaald toch?
Eens hoor dat allemaal nogal gierig overkomt maar ik reageerde op dat betalen voor een partner.
[...]
Nee, ze verbood het haar partner om voor haar te betalen. Vrienden boden toen nog aan om het voor haar te betalen, maar dat heb ik geweigerd. Het ging niet meer om geld, maar om het principe. Zij wilde poolen, zij vrat bijna 30 stuks aan bittergarnituur op, weigerde de laatste ronde te doen en weigerde vervolgens te betalen voor het poolen. Ja, dan heb je op basis van principe een verkeerde.
Vriend en ik hebben het geld op één grote hoop en we kunnen ons niet indenken dat we niet zouden betalen voor een uitje, maar zijn door profiteurs ook zover dat we niet langer betalen voor mensen die wel een leuke avond willen, maar op het eind niet willen betalen.
Wat je nu schrijft staat er niet hoor.
Oh, en toen bleek ze ook geen geld bij zich te hebben voor het poolen en het drinken en dat heeft haar vriend nog voor haar betaald.
Dus er is wel voor poolen en drank betaald toch?
Eens hoor dat allemaal nogal gierig overkomt maar ik reageerde op dat betalen voor een partner.

zondag 1 mei 2016 om 07:46
quote:Taralina schreef op 30 april 2016 @ 19:51:
[...]
Dat iemand überhaupt zo'n constructie verzínt!!
En wat lullig voor die kleinkinderen, het vieren van Sinterklaas is juist voor hen zo leuk.
Dat bedoelde ik dus met: oma slaat de plank behoorlijk mis.
Dat ze niet even haar budget kan vergroten begrijp ik, echter dan zou ik met de ouders van de kinderen of met de oma/opa tot een andere constructie komen. Die kinderen zouden van Sint minimaal een klein presentje mogen ontvangen.
[...]
Dat iemand überhaupt zo'n constructie verzínt!!
En wat lullig voor die kleinkinderen, het vieren van Sinterklaas is juist voor hen zo leuk.
Dat bedoelde ik dus met: oma slaat de plank behoorlijk mis.
Dat ze niet even haar budget kan vergroten begrijp ik, echter dan zou ik met de ouders van de kinderen of met de oma/opa tot een andere constructie komen. Die kinderen zouden van Sint minimaal een klein presentje mogen ontvangen.

zondag 1 mei 2016 om 08:39
quote:Mieshka schreef op 01 mei 2016 @ 01:09:
[...]
Ik ga alleen uit beleefdheid, als ik al ga. Van mij hoeven al die verjaardagen niet. Ik vier die van mezelf ook al jaren niet meer. Maar dat is weer een heel ander onderwerp waar al een topic over is. En als je dan ook nog gaat berekenen hoe oneerlijk het allemaal is, zou ik inderdaad niet meer gaan.
[...]
Ik ga alleen uit beleefdheid, als ik al ga. Van mij hoeven al die verjaardagen niet. Ik vier die van mezelf ook al jaren niet meer. Maar dat is weer een heel ander onderwerp waar al een topic over is. En als je dan ook nog gaat berekenen hoe oneerlijk het allemaal is, zou ik inderdaad niet meer gaan.
zondag 1 mei 2016 om 08:45
quote:Marana_ schreef op 30 april 2016 @ 20:00:
Op zich snap ik de constructie wel. Stel oma geeft altijd 50 euro bij een verjaardag, en voor 50 euro aan iedereen met Sinterklaas. Dan krijgt haar ene kind, met zijn vrouw en 4 kinderen met aanhang en 2 achterkleinkinderen in totaal voor 1200 euro in een jaar, en haar alleenstaande dochter voor 100 euro. Voelt toch alsof je je ene kind met zijn gezin voortrekt, terwijl je andere kind er wellicht niets aan kan doen dat ze geen partner en/of kinderen heeft.
Maar dat moet je niet met kerst recht willen trekken, dat moet je anders oplossen. Mijn moeder neemt mij zo af en toe mee uit winkelen bijv.
Ik snap de constructie juist niet.
Het acherliggende idee van deze constructie is dat het geld eerlijk verdeeld moet worden onder de eigen kinderenen dat de rest (partners en kinderen van) slechts een aanhangsel zijn van die eigen kinderen.
Dat vind ik te begrijpen bij zaken als een erfenis, maar niet bij persoonlijke cadeaus.
Daar telt, in mijn optiek, ieder familielid gewoon als eigen individu.
Dus voor mij is de gedachte niet 'gezin A krjgt 500 euro voor kerst en docher B maar 100', maar 'ieder gezinslid krijgt 100 euro voor kerst'.
Op zich snap ik de constructie wel. Stel oma geeft altijd 50 euro bij een verjaardag, en voor 50 euro aan iedereen met Sinterklaas. Dan krijgt haar ene kind, met zijn vrouw en 4 kinderen met aanhang en 2 achterkleinkinderen in totaal voor 1200 euro in een jaar, en haar alleenstaande dochter voor 100 euro. Voelt toch alsof je je ene kind met zijn gezin voortrekt, terwijl je andere kind er wellicht niets aan kan doen dat ze geen partner en/of kinderen heeft.
Maar dat moet je niet met kerst recht willen trekken, dat moet je anders oplossen. Mijn moeder neemt mij zo af en toe mee uit winkelen bijv.
Ik snap de constructie juist niet.
Het acherliggende idee van deze constructie is dat het geld eerlijk verdeeld moet worden onder de eigen kinderenen dat de rest (partners en kinderen van) slechts een aanhangsel zijn van die eigen kinderen.
Dat vind ik te begrijpen bij zaken als een erfenis, maar niet bij persoonlijke cadeaus.
Daar telt, in mijn optiek, ieder familielid gewoon als eigen individu.
Dus voor mij is de gedachte niet 'gezin A krjgt 500 euro voor kerst en docher B maar 100', maar 'ieder gezinslid krijgt 100 euro voor kerst'.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.

zondag 1 mei 2016 om 08:46
quote:Starshine schreef op 01 mei 2016 @ 08:39:
[...]
En als je dan ook nog gaat berekenen hoe oneerlijk het allemaal is, zou ik inderdaad niet meer gaan.Wat is jouw probleem dan? Jij hebt nooit eens een gedachte, over wat dan ook, die je zelf eigenlijk al niet vindt kunnen? Ben jij de heiligheid en goedheid zelve? Saai hoor.
[...]
En als je dan ook nog gaat berekenen hoe oneerlijk het allemaal is, zou ik inderdaad niet meer gaan.Wat is jouw probleem dan? Jij hebt nooit eens een gedachte, over wat dan ook, die je zelf eigenlijk al niet vindt kunnen? Ben jij de heiligheid en goedheid zelve? Saai hoor.

zondag 1 mei 2016 om 08:53
Huh? Zeg ik dat dan?
Het valt me gewoon op dat kinderlozen (pardon vrijijijijen) altijd klagen over de verjaardagen van kinderen uit de familie en kinderen van vrienden en dat ze daar zoveel geld aan kwijt zijn en dat ze zelf altijd maar 1 cadeau krijgen dat ook niet de waarde heeft van vier kindercadeautjes.
Kaart het aan, ga niet, geef voortaan alleen hele kleine cadeautjes, weet ik veel. Of neem zelf kinderen, dan is het weer ' eerlijk'.
Ik snap die hele houding niet. En ik denk nooit aan het feit dat ik bv wel een huwelijkscadeau voor een vriendin heb gekocht, maar zij niet voor mij want toen kenden we elkaar nog niet.
Het valt me gewoon op dat kinderlozen (pardon vrijijijijen) altijd klagen over de verjaardagen van kinderen uit de familie en kinderen van vrienden en dat ze daar zoveel geld aan kwijt zijn en dat ze zelf altijd maar 1 cadeau krijgen dat ook niet de waarde heeft van vier kindercadeautjes.
Kaart het aan, ga niet, geef voortaan alleen hele kleine cadeautjes, weet ik veel. Of neem zelf kinderen, dan is het weer ' eerlijk'.
Ik snap die hele houding niet. En ik denk nooit aan het feit dat ik bv wel een huwelijkscadeau voor een vriendin heb gekocht, maar zij niet voor mij want toen kenden we elkaar nog niet.



zondag 1 mei 2016 om 09:23
quote:Goede-Fee schreef op 01 mei 2016 @ 09:19:
Ik heb wel kinderen maar ik koop ook meer cadeau's en vaak duurdere cadeau's voor anderen. En bruiloftcadeau's, babyshowerdingen ect. Nooit zelf gehad. Ik heb het niet breed maar als ik dat ga zitten te vergelijken. Pff. Daar word je geen leuker persoon van denk ik.Eens. Ik leg dat soort dingen ook niet op een weegschaal. Kijk wat ik op dat moment kan missen en de ene keer koop je iets duurders dan de andere keer. Ik geef omdat ik het leuk vind om te geven niet omdat ik iets terug verwacht van dezelfde waarde
Ik heb wel kinderen maar ik koop ook meer cadeau's en vaak duurdere cadeau's voor anderen. En bruiloftcadeau's, babyshowerdingen ect. Nooit zelf gehad. Ik heb het niet breed maar als ik dat ga zitten te vergelijken. Pff. Daar word je geen leuker persoon van denk ik.Eens. Ik leg dat soort dingen ook niet op een weegschaal. Kijk wat ik op dat moment kan missen en de ene keer koop je iets duurders dan de andere keer. Ik geef omdat ik het leuk vind om te geven niet omdat ik iets terug verwacht van dezelfde waarde

zondag 1 mei 2016 om 09:41
De oma van een goede vriendin gaf aan al haar kleinkinderen 1000 euro (iedereen ongeveer zelfde leeftijd, toen rond de 20). Alleen bij mijn vriendin bleven ze het uitstellen. Uiteindelijk kwam het hoge woord eruit. "Ouders hadden toch genoeg geld (tweeverdieners) en ze was enig kind dus ze kreeg niks". Volgensmij zijn de familiebanden toen een beetje kapot gegaan. Uiteindelijk hebben ze het wel gegeven, maar niet van harte. Vriendin kon het goed gebruiken trouwens.

zondag 1 mei 2016 om 09:50
quote:Broedkippetje schreef op 01 mei 2016 @ 08:45:
[...]
Ik snap de constructie juist niet.
Het acherliggende idee van deze constructie is dat het geld eerlijk verdeeld moet worden onder de eigen kinderenen dat de rest (partners en kinderen van) slechts een aanhangsel zijn van die eigen kinderen.
Dat vind ik te begrijpen bij zaken als een erfenis, maar niet bij persoonlijke cadeaus.
Daar telt, in mijn optiek, ieder familielid gewoon als eigen individu.
Dus voor mij is de gedachte niet 'gezin A krjgt 500 euro voor kerst en docher B maar 100', maar 'ieder gezinslid krijgt 100 euro voor kerst'.Tja, die oma ziet dat anders. Ik zie het niet zo krampachtig als zij hoor, ik probeer het alleen maar te verduidelijken. Ondanks dat mijn moeder mij wel eens iets toeschuift komt het bij ons thuis niet zo tot op de euro uit en dat is prima. Ik wist eerst niet waarom ze mij wel eens wat cadeau gaf bij het winkelen, totdat ze dit zo uitlegde, ik had er werkelijk nog nooit bij stil gestaan en vind het ook niet nodig maar wel lief.
[...]
Ik snap de constructie juist niet.
Het acherliggende idee van deze constructie is dat het geld eerlijk verdeeld moet worden onder de eigen kinderenen dat de rest (partners en kinderen van) slechts een aanhangsel zijn van die eigen kinderen.
Dat vind ik te begrijpen bij zaken als een erfenis, maar niet bij persoonlijke cadeaus.
Daar telt, in mijn optiek, ieder familielid gewoon als eigen individu.
Dus voor mij is de gedachte niet 'gezin A krjgt 500 euro voor kerst en docher B maar 100', maar 'ieder gezinslid krijgt 100 euro voor kerst'.Tja, die oma ziet dat anders. Ik zie het niet zo krampachtig als zij hoor, ik probeer het alleen maar te verduidelijken. Ondanks dat mijn moeder mij wel eens iets toeschuift komt het bij ons thuis niet zo tot op de euro uit en dat is prima. Ik wist eerst niet waarom ze mij wel eens wat cadeau gaf bij het winkelen, totdat ze dit zo uitlegde, ik had er werkelijk nog nooit bij stil gestaan en vind het ook niet nodig maar wel lief.

zondag 1 mei 2016 om 09:50
quote:pangea schreef op 01 mei 2016 @ 09:41:
De oma van een goede vriendin gaf aan al haar kleinkinderen 1000 euro (iedereen ongeveer zelfde leeftijd, toen rond de 20). Alleen bij mijn vriendin bleven ze het uitstellen. Uiteindelijk kwam het hoge woord eruit. "Ouders hadden toch genoeg geld (tweeverdieners) en ze was enig kind dus ze kreeg niks". Volgensmij zijn de familiebanden toen een beetje kapot gegaan. Uiteindelijk hebben ze het wel gegeven, maar niet van harte. Vriendin kon het goed gebruiken trouwens.Dat is echt heel stom van die oma, zo zet je de zaken wel op scherp
De oma van een goede vriendin gaf aan al haar kleinkinderen 1000 euro (iedereen ongeveer zelfde leeftijd, toen rond de 20). Alleen bij mijn vriendin bleven ze het uitstellen. Uiteindelijk kwam het hoge woord eruit. "Ouders hadden toch genoeg geld (tweeverdieners) en ze was enig kind dus ze kreeg niks". Volgensmij zijn de familiebanden toen een beetje kapot gegaan. Uiteindelijk hebben ze het wel gegeven, maar niet van harte. Vriendin kon het goed gebruiken trouwens.Dat is echt heel stom van die oma, zo zet je de zaken wel op scherp
zondag 1 mei 2016 om 09:53
quote:pangea schreef op 01 mei 2016 @ 09:41:
De oma van een goede vriendin gaf aan al haar kleinkinderen 1000 euro (iedereen ongeveer zelfde leeftijd, toen rond de 20). Alleen bij mijn vriendin bleven ze het uitstellen. Uiteindelijk kwam het hoge woord eruit. "Ouders hadden toch genoeg geld (tweeverdieners) en ze was enig kind dus ze kreeg niks". Volgensmij zijn de familiebanden toen een beetje kapot gegaan. Uiteindelijk hebben ze het wel gegeven, maar niet van harte. Vriendin kon het goed gebruiken trouwens.Raar van oma.
De oma van een goede vriendin gaf aan al haar kleinkinderen 1000 euro (iedereen ongeveer zelfde leeftijd, toen rond de 20). Alleen bij mijn vriendin bleven ze het uitstellen. Uiteindelijk kwam het hoge woord eruit. "Ouders hadden toch genoeg geld (tweeverdieners) en ze was enig kind dus ze kreeg niks". Volgensmij zijn de familiebanden toen een beetje kapot gegaan. Uiteindelijk hebben ze het wel gegeven, maar niet van harte. Vriendin kon het goed gebruiken trouwens.Raar van oma.

zondag 1 mei 2016 om 10:07
quote:Stokstaartjenl schreef op 30 april 2016 @ 20:32:
[...]
Dus niet kind 1 altijd een kado van 100 euro, en kind 2 een kado van 20 euro. Of als kind 1 geldproblemen heeft, een keer wat extra's geven, maar dat bij kind 2 niet doen.Toen ik net op mezelf was, had ik het financieel heel moeilijk. (Lees: er waren dagen dat ik zelfs geen eten kon kopen). Ik ben toen nooit financieel geholpen door mijn ouders, en daar baalde ik destijds flink van. Het ging tenslotte niet om luxe ofzo. Later gingen mijn twee siblings ook door moeilijke periodes, en die hebben elk uiteindelijk beiden duizenden euro's toegestopt gekregen. Nu zou ik heel verbolgen kunnen zijn en kan ik zeggen dat het allemaal vreselijk oneerlijk is. En dat is het natuurlijk feitelijk ook. Maar ik heb hen daar zelf nooit op aangesproken. Ik ben juist blij dat ze later wel in staat waren om op deze manier steun te bieden aan wie dat nodig had. (En ik ben heel dankbaar dat ik nooit meer in een situatie ben verzeild waarin ik dergelijke steun ook nodig zou hebben. En het zou best eens kunnen dat de wetenschap dat ik niet op dergelijke steun kon rekenen er juist toe heeft bijgedragen dat ik mijn zaken nu zelf goed op orde heb).
[...]
Dus niet kind 1 altijd een kado van 100 euro, en kind 2 een kado van 20 euro. Of als kind 1 geldproblemen heeft, een keer wat extra's geven, maar dat bij kind 2 niet doen.Toen ik net op mezelf was, had ik het financieel heel moeilijk. (Lees: er waren dagen dat ik zelfs geen eten kon kopen). Ik ben toen nooit financieel geholpen door mijn ouders, en daar baalde ik destijds flink van. Het ging tenslotte niet om luxe ofzo. Later gingen mijn twee siblings ook door moeilijke periodes, en die hebben elk uiteindelijk beiden duizenden euro's toegestopt gekregen. Nu zou ik heel verbolgen kunnen zijn en kan ik zeggen dat het allemaal vreselijk oneerlijk is. En dat is het natuurlijk feitelijk ook. Maar ik heb hen daar zelf nooit op aangesproken. Ik ben juist blij dat ze later wel in staat waren om op deze manier steun te bieden aan wie dat nodig had. (En ik ben heel dankbaar dat ik nooit meer in een situatie ben verzeild waarin ik dergelijke steun ook nodig zou hebben. En het zou best eens kunnen dat de wetenschap dat ik niet op dergelijke steun kon rekenen er juist toe heeft bijgedragen dat ik mijn zaken nu zelf goed op orde heb).


zondag 1 mei 2016 om 10:30
quote:-NummerZoveel- schreef op 01 mei 2016 @ 10:09:
[...]
Dat ligt er maar net aan hoe je daar zelf tegenaan kijkt. Ik zou me er als (klein)kind niet druk om kunnen maken.
Tja, als oma je je hele leven belooft dat je 1000 euro krijgt, vervolgens alleen bij jou afhaakt en de rest wel geeft omdat zij het volgens haar meer verdienen zou ik dat best wel zuur vinden.
Natuurlijk is het oma's goed recht om te geven aan wie ze wil (en niet), maar de manier waarop kan beter zegmaar...
[...]
Dat ligt er maar net aan hoe je daar zelf tegenaan kijkt. Ik zou me er als (klein)kind niet druk om kunnen maken.
Tja, als oma je je hele leven belooft dat je 1000 euro krijgt, vervolgens alleen bij jou afhaakt en de rest wel geeft omdat zij het volgens haar meer verdienen zou ik dat best wel zuur vinden.
Natuurlijk is het oma's goed recht om te geven aan wie ze wil (en niet), maar de manier waarop kan beter zegmaar...


zondag 1 mei 2016 om 10:56
quote:pangea schreef op 01 mei 2016 @ 10:30:
[...]
Tja, als oma je je hele leven belooft dat je 1000 euro krijgt, vervolgens alleen bij jou afhaakt en de rest wel geeft omdat zij het volgens haar meer verdienen zou ik dat best wel zuur vinden.
Natuurlijk is het oma's goed recht om te geven aan wie ze wil (en niet), maar de manier waarop kan beter zegmaar...Daar nog maar even bij opgeteld dat, omdat je ouders veel verdienen, dat niet betekent dat jij als onafhankelijke jongvolwassene daar ook de vruchten van plukt. Vind alle kleinkinderen behalve 1 iets geven eigenlijk alleen gerechtvaardigd als je zeker weet dat dat ene kleinkind dat geld al van de ouders krijgt (denk bijvoorbeeld aan studiekosten of een eerste auto kopen oid).
[...]
Tja, als oma je je hele leven belooft dat je 1000 euro krijgt, vervolgens alleen bij jou afhaakt en de rest wel geeft omdat zij het volgens haar meer verdienen zou ik dat best wel zuur vinden.
Natuurlijk is het oma's goed recht om te geven aan wie ze wil (en niet), maar de manier waarop kan beter zegmaar...Daar nog maar even bij opgeteld dat, omdat je ouders veel verdienen, dat niet betekent dat jij als onafhankelijke jongvolwassene daar ook de vruchten van plukt. Vind alle kleinkinderen behalve 1 iets geven eigenlijk alleen gerechtvaardigd als je zeker weet dat dat ene kleinkind dat geld al van de ouders krijgt (denk bijvoorbeeld aan studiekosten of een eerste auto kopen oid).
zondag 1 mei 2016 om 11:04
Een paar jaar geleden hadden mijn opa en oma hun huis verkocht.
Kregen alle kleinkinderen (4 stuks) een dik gevulde envelop. Iedereen natuurlijk evenveel.
De maand erna was ik jarig en kreeg ik niks, want ik had de maand ervoor die envelop al gehad. (en dat zat niet in die envelop erbij.)
Broertje en neefjes waren alledrie ervoor jarig en hadden wel iets voor hun verjaardag gekregen.
Broertje en neefjes krijgen ook vaker iets toegestopt (zegt oma gewoon) omdat ze het zo moeilijk hebben (lees: niet willen werken en zielig doen). Ik heb dat niet nodig omdat ik werk.
Heb het ook niet nodig, verdien ondertussen genoeg om alles te doen wat ik wil.
Maar zeg dan niet zulke dingen hardop, daar voel je je niet echt geliefd door.
Vriend krijgt ook nooit wat, hoeft ook niet hoor. Maar niet om de volgende reden: hij hoort er voor hun niet bij omdat we ongetrouwd samen wonen, dus wij leven in zonde.
Kregen alle kleinkinderen (4 stuks) een dik gevulde envelop. Iedereen natuurlijk evenveel.
De maand erna was ik jarig en kreeg ik niks, want ik had de maand ervoor die envelop al gehad. (en dat zat niet in die envelop erbij.)
Broertje en neefjes waren alledrie ervoor jarig en hadden wel iets voor hun verjaardag gekregen.
Broertje en neefjes krijgen ook vaker iets toegestopt (zegt oma gewoon) omdat ze het zo moeilijk hebben (lees: niet willen werken en zielig doen). Ik heb dat niet nodig omdat ik werk.
Heb het ook niet nodig, verdien ondertussen genoeg om alles te doen wat ik wil.
Maar zeg dan niet zulke dingen hardop, daar voel je je niet echt geliefd door.
Vriend krijgt ook nooit wat, hoeft ook niet hoor. Maar niet om de volgende reden: hij hoort er voor hun niet bij omdat we ongetrouwd samen wonen, dus wij leven in zonde.

zondag 1 mei 2016 om 12:00
quote:the-dowager schreef op 01 mei 2016 @ 10:56:
[...]
Daar nog maar even bij opgeteld dat, omdat je ouders veel verdienen, dat niet betekent dat jij als onafhankelijke jongvolwassene daar ook de vruchten van plukt. Vind alle kleinkinderen behalve 1 iets geven eigenlijk alleen gerechtvaardigd als je zeker weet dat dat ene kleinkind dat geld al van de ouders krijgt (denk bijvoorbeeld aan studiekosten of een eerste auto kopen oid).
Zelfs dan vind ik het niet gerechtvaardigd om heel eerlijk te zijn.
Je kunt niemand in zijn beurs kijken. En iedereen mag zelf bepalen wat hij/zij besteed of misschien kan iemand niet meer besteden. Echter in dit geval vind ik het verschil te groot. 1000 euro is veel, helemaal wanneer daar 0 euro tegenover staat om benoemde reden.
[...]
Daar nog maar even bij opgeteld dat, omdat je ouders veel verdienen, dat niet betekent dat jij als onafhankelijke jongvolwassene daar ook de vruchten van plukt. Vind alle kleinkinderen behalve 1 iets geven eigenlijk alleen gerechtvaardigd als je zeker weet dat dat ene kleinkind dat geld al van de ouders krijgt (denk bijvoorbeeld aan studiekosten of een eerste auto kopen oid).
Zelfs dan vind ik het niet gerechtvaardigd om heel eerlijk te zijn.
Je kunt niemand in zijn beurs kijken. En iedereen mag zelf bepalen wat hij/zij besteed of misschien kan iemand niet meer besteden. Echter in dit geval vind ik het verschil te groot. 1000 euro is veel, helemaal wanneer daar 0 euro tegenover staat om benoemde reden.
zondag 1 mei 2016 om 12:05
Is dat zo, dat kindlozen klagen dat ze teveel geld moeten spenderen aan andermans kroost?
Maf. Ik ben zelf redelijk bewust kindvrij maar ik spendeer eerder teveel aan neefje en kind van mijn beste vriendin...
Toen ik op een gegeven moment zes neefjes en nichtjes had die natuurlijk allemaal jarig waren moest ik op den duur wel een beetje kijken wat ik uit gaf, en dan stelde ik het budget voor een verjaardag bijvoorbeeld op 20 euro. Ook om niemand "achter te stellen".
Iedereen gelijk.
Nu alleen nog een neefje en sindsdien is het budget een beetje zoek
Maf. Ik ben zelf redelijk bewust kindvrij maar ik spendeer eerder teveel aan neefje en kind van mijn beste vriendin...
Toen ik op een gegeven moment zes neefjes en nichtjes had die natuurlijk allemaal jarig waren moest ik op den duur wel een beetje kijken wat ik uit gaf, en dan stelde ik het budget voor een verjaardag bijvoorbeeld op 20 euro. Ook om niemand "achter te stellen".
Iedereen gelijk.
Nu alleen nog een neefje en sindsdien is het budget een beetje zoek
668, the neighbour of the Beast

zondag 1 mei 2016 om 12:09
quote:Marels schreef op 01 mei 2016 @ 12:05:
Is dat zo, dat kindlozen klagen dat ze teveel geld moeten spenderen aan andermans kroost?
Maf. Ik ben zelf redelijk bewust kindvrij maar ik spendeer eerder teveel aan neefje en kind van mijn beste vriendin...
Toen ik op een gegeven moment zes neefjes en nichtjes had die natuurlijk allemaal jarig waren moest ik op den duur wel een beetje kijken wat ik uit gaf, en dan stelde ik het budget voor een verjaardag bijvoorbeeld op 20 euro. Ook om niemand "achter te stellen".
Iedereen gelijk.
Nu alleen nog een neefje en sindsdien is het budget een beetje zoek Huh, wat is er met je andere neefjes/nichtjes gebeurd dan?
Is dat zo, dat kindlozen klagen dat ze teveel geld moeten spenderen aan andermans kroost?
Maf. Ik ben zelf redelijk bewust kindvrij maar ik spendeer eerder teveel aan neefje en kind van mijn beste vriendin...
Toen ik op een gegeven moment zes neefjes en nichtjes had die natuurlijk allemaal jarig waren moest ik op den duur wel een beetje kijken wat ik uit gaf, en dan stelde ik het budget voor een verjaardag bijvoorbeeld op 20 euro. Ook om niemand "achter te stellen".
Iedereen gelijk.
Nu alleen nog een neefje en sindsdien is het budget een beetje zoek Huh, wat is er met je andere neefjes/nichtjes gebeurd dan?

zondag 1 mei 2016 om 12:21
Ik hoor en lees het heel vaak Marels. Niet alleen hier, maar ik heb bv een vrijgezelle vriendin zonder kinderen die vaak ook verongelijkt benoemd dat ze in het afgelopen jaar 2 keer een huwelijkscadeau moest kopen, 3 keer een kraamcadeau en 5 keer een verjaarscadeau voor een kind van een andere vriendin. EN dat ze zelf maar 1 keer een verjaardagscadeau krijgt.
Tja, de enige optie die ik dan nog kan aandragen is gewoon niet meer naar andermans feestje te gaan als het allemaal zo'n opgave is.
Ik heb trouwens liever weinig mensen op mijn feest die gewoon graag komen ipv veel mensen waarvan de helft alleen maar uit beleefdheid komt en dan hun cadeau gaan wegstrepen tegen het cadeau dat ik weer op hun verjaardag geef.
Tja, de enige optie die ik dan nog kan aandragen is gewoon niet meer naar andermans feestje te gaan als het allemaal zo'n opgave is.
Ik heb trouwens liever weinig mensen op mijn feest die gewoon graag komen ipv veel mensen waarvan de helft alleen maar uit beleefdheid komt en dan hun cadeau gaan wegstrepen tegen het cadeau dat ik weer op hun verjaardag geef.