Geld & Recht
alle pijlers
Gierige acties, deel V
vrijdag 29 april 2016 om 17:52
Deel I, II, III en deel IV zijn een groot succes.
We gaan hier verder met het beschrijven van gierige acties. Dit topic is vooral bedoeld voor verhalen
Uiteraard kan er ook lekker gereageerd worden op de verhalen maar probeer hier niet te verzanden in een welles-nietes discussie over bepaalde standpunten; dan kan je daar beter een apart topic voor starten. Als je je hier niet aan kan houden, word je gestaft en dan kan je een ban krijgen.
Zo is inmiddels wel duidelijk dat er verschillend gekeken wordt naar het wel of niet betalen van de wc-dame en ook dat het wel of niet hoofdelijk omslaan van een rekening in de horeca zowel gierige als niet gierige kanten heeft. Gelieve deze oude koeien hier met rust te laten.
De link naar deel IV: KLIK, met daarin links naar de eerdere delen.
We gaan hier verder met het beschrijven van gierige acties. Dit topic is vooral bedoeld voor verhalen
Uiteraard kan er ook lekker gereageerd worden op de verhalen maar probeer hier niet te verzanden in een welles-nietes discussie over bepaalde standpunten; dan kan je daar beter een apart topic voor starten. Als je je hier niet aan kan houden, word je gestaft en dan kan je een ban krijgen.
Zo is inmiddels wel duidelijk dat er verschillend gekeken wordt naar het wel of niet betalen van de wc-dame en ook dat het wel of niet hoofdelijk omslaan van een rekening in de horeca zowel gierige als niet gierige kanten heeft. Gelieve deze oude koeien hier met rust te laten.
De link naar deel IV: KLIK, met daarin links naar de eerdere delen.
vrijdag 18 november 2016 om 19:12
vrijdag 18 november 2016 om 19:14
quote:MevrouwTomatensoep schreef op 07 november 2016 @ 10:06:
Ik ben snel tevreden, als ik bij je op bezoek kom en je hebt lekkere thee en een koekje ofzo vind ik het allang goed.
Ik werk ook als vrijwilliger bij een stichting. Dat vind ik leuk, gezellig en leerzaam en ik doe het graag, meerdere dagen per week. Laatst vroegen ze me ook voor een evenement op zaterdagavond. Prima voor een keer. Ik moest echter om 15.00 al beschikbaar zijn tot 00.00 en er werd niks van eten oid aangeboden. Dat vind ik dan ook, misschien niet gierig maar in ieder geval echt niet netjes. We zijn maar tussendoor friet gaan halen op eigen kosten maar het geeft een beetje een vervelende nasmaak, zeker omdat het voor ons helemaal niet bijzonder leuk was, vooral promotie.Had een vriend van me ook. Was gevraagd om mee te koken voor een goedkope maaltijd voor mensen in de bijstand. Ik geloof voor 5 euro een driegangenmenu. Maar als hij kwam koken, wel eigen lunchpakketje meebrengen. Hij heeft bedankt voor de eer, zit zelf ook in de bijstand
Ik ben snel tevreden, als ik bij je op bezoek kom en je hebt lekkere thee en een koekje ofzo vind ik het allang goed.
Ik werk ook als vrijwilliger bij een stichting. Dat vind ik leuk, gezellig en leerzaam en ik doe het graag, meerdere dagen per week. Laatst vroegen ze me ook voor een evenement op zaterdagavond. Prima voor een keer. Ik moest echter om 15.00 al beschikbaar zijn tot 00.00 en er werd niks van eten oid aangeboden. Dat vind ik dan ook, misschien niet gierig maar in ieder geval echt niet netjes. We zijn maar tussendoor friet gaan halen op eigen kosten maar het geeft een beetje een vervelende nasmaak, zeker omdat het voor ons helemaal niet bijzonder leuk was, vooral promotie.Had een vriend van me ook. Was gevraagd om mee te koken voor een goedkope maaltijd voor mensen in de bijstand. Ik geloof voor 5 euro een driegangenmenu. Maar als hij kwam koken, wel eigen lunchpakketje meebrengen. Hij heeft bedankt voor de eer, zit zelf ook in de bijstand
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
vrijdag 18 november 2016 om 19:21
quote:Het-groepje schreef op 18 november 2016 @ 19:05:
[...]
Alsof je thuis op een middag 5 keer frisdrank drinkt, doet toch niemand.Bij zo'n gelegenheid wordt ook wijn en bier geschonken. Maar ook dan; het was een vol programma waar ongeveer 2,5 uur niet ingevuld werd door activiteiten. Dan lijkt mij 5 drankjes ook veel. De film werd hen ook gratis aangeboden maar wel met de boodschap; Optioneel, het programma eindigde na het diner. Een aantal gasten vonden het niet kunnen dat ze zelf hun snack (nadat ze net hun buik volgegeten hadden) en drankje tijdens de film moesten betalen. Je kan ook niet naar de film gaan of niet snacken tijdens de film.
[...]
Alsof je thuis op een middag 5 keer frisdrank drinkt, doet toch niemand.Bij zo'n gelegenheid wordt ook wijn en bier geschonken. Maar ook dan; het was een vol programma waar ongeveer 2,5 uur niet ingevuld werd door activiteiten. Dan lijkt mij 5 drankjes ook veel. De film werd hen ook gratis aangeboden maar wel met de boodschap; Optioneel, het programma eindigde na het diner. Een aantal gasten vonden het niet kunnen dat ze zelf hun snack (nadat ze net hun buik volgegeten hadden) en drankje tijdens de film moesten betalen. Je kan ook niet naar de film gaan of niet snacken tijdens de film.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
dinsdag 6 december 2016 om 13:30
Even een upje voor dit topic.
En een (denk ik) gierige actie.
Een familielid van me wilde graag mijn baby zien. Ze hebben een kaartje gehad enzo. Prima maar blijkbaar wonen we te ver weg want ze was aan het vissen om langs te komen terwijl wij bij mijn ouders waren ivm sinterklaas, familielid woont in dezelfde stad.
Dus wij de planning beetje aangepast en zij kwam langs. Gezellig, na een uurtje zij weer de deur uit.
Nadat ze weg is, vraagt mijn moeder of familielid wel een cadeautje had meegenomen. Nee dus...
En het gaat me niet om de cadeaus maar dat vond ik toch een beetje vreemd... zeker omdat het haar initiatief was.
En een (denk ik) gierige actie.
Een familielid van me wilde graag mijn baby zien. Ze hebben een kaartje gehad enzo. Prima maar blijkbaar wonen we te ver weg want ze was aan het vissen om langs te komen terwijl wij bij mijn ouders waren ivm sinterklaas, familielid woont in dezelfde stad.
Dus wij de planning beetje aangepast en zij kwam langs. Gezellig, na een uurtje zij weer de deur uit.
Nadat ze weg is, vraagt mijn moeder of familielid wel een cadeautje had meegenomen. Nee dus...
En het gaat me niet om de cadeaus maar dat vond ik toch een beetje vreemd... zeker omdat het haar initiatief was.
dinsdag 6 december 2016 om 14:09
Klinkt inderdaad wel wat gierig, Captain_Obvious. Het zou inderdaad wel gebruikelijk zijn om een kraamcadeautje mee te nemen.
Het zou pas écht een goede gierige actie zijn als het familielid expres vermeden heeft om bij jullie thuis te komen omdat het dan kraambezoek is en er dan een cadeautje moet komen en dat niet nodig is als je elkaar bij jouw ouders treft. En dat er dan ook zo bij zegt Zodat je ook echt niet meer kunt denken dat het haar misschien wel ontschoten is.
Het zou pas écht een goede gierige actie zijn als het familielid expres vermeden heeft om bij jullie thuis te komen omdat het dan kraambezoek is en er dan een cadeautje moet komen en dat niet nodig is als je elkaar bij jouw ouders treft. En dat er dan ook zo bij zegt Zodat je ook echt niet meer kunt denken dat het haar misschien wel ontschoten is.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
dinsdag 6 december 2016 om 14:16
quote:DG2015 schreef op 06 december 2016 @ 14:09:
Klinkt inderdaad wel wat gierig, Captain_Obvious. Het zou inderdaad wel gebruikelijk zijn om een kraamcadeautje mee te nemen.
Het zou pas écht een goede gierige actie zijn als het familielid expres vermeden heeft om bij jullie thuis te komen omdat het dan kraambezoek is en er dan een cadeautje moet komen en dat niet nodig is als je elkaar bij jouw ouders treft. En dat er dan ook zo bij zegt Zodat je ook echt niet meer kunt denken dat het haar misschien wel ontschoten is.Ze had wel een aardigheidje bij zich voor m'n moeder. Schiet mij maar lek
Klinkt inderdaad wel wat gierig, Captain_Obvious. Het zou inderdaad wel gebruikelijk zijn om een kraamcadeautje mee te nemen.
Het zou pas écht een goede gierige actie zijn als het familielid expres vermeden heeft om bij jullie thuis te komen omdat het dan kraambezoek is en er dan een cadeautje moet komen en dat niet nodig is als je elkaar bij jouw ouders treft. En dat er dan ook zo bij zegt Zodat je ook echt niet meer kunt denken dat het haar misschien wel ontschoten is.Ze had wel een aardigheidje bij zich voor m'n moeder. Schiet mij maar lek
dinsdag 6 december 2016 om 21:24
Wij hadden op het werk afgesproken om sinterklaas te vieren. Gisterenavond dus. Daar was al iemand aardig bezig om de sfeer te bepalen verpesten, en vandaag is diegene langs gegaan bij de persoon die het geregeld had om haar € 5.00 terug te vragen, want ze had niets meegegeten of gedronken. Diegene die de pot beheert heeft toen alleen maar droogjes gevraagd of ze wel helemaal lekker was
dinsdag 6 december 2016 om 21:28
quote:fietsertje schreef op 06 december 2016 @ 21:24:
Wij hadden op het werk afgesproken om sinterklaas te vieren. Gisterenavond dus. Daar was al iemand aardig bezig om de sfeer te bepalen verpesten, en vandaag is diegene langs gegaan bij de persoon die het geregeld had om haar € 5.00 terug te vragen, want ze had niets meegegeten of gedronken. Diegene die de pot beheert heeft toen alleen maar droogjes gevraagd of ze wel helemaal lekker was
Dat is de enige juiste reactie!
Wij hadden op het werk afgesproken om sinterklaas te vieren. Gisterenavond dus. Daar was al iemand aardig bezig om de sfeer te bepalen verpesten, en vandaag is diegene langs gegaan bij de persoon die het geregeld had om haar € 5.00 terug te vragen, want ze had niets meegegeten of gedronken. Diegene die de pot beheert heeft toen alleen maar droogjes gevraagd of ze wel helemaal lekker was
Dat is de enige juiste reactie!
dinsdag 6 december 2016 om 21:46
quote:fietsertje schreef op 06 december 2016 @ 21:24:
Wij hadden op het werk afgesproken om sinterklaas te vieren. Gisterenavond dus. Daar was al iemand aardig bezig om de sfeer te bepalen verpesten, en vandaag is diegene langs gegaan bij de persoon die het geregeld had om haar € 5.00 terug te vragen, want ze had niets meegegeten of gedronken. Diegene die de pot beheert heeft toen alleen maar droogjes gevraagd of ze wel helemaal lekker was Echt hoor. Waarom? Hoe kom je erop?
Wij hadden op het werk afgesproken om sinterklaas te vieren. Gisterenavond dus. Daar was al iemand aardig bezig om de sfeer te bepalen verpesten, en vandaag is diegene langs gegaan bij de persoon die het geregeld had om haar € 5.00 terug te vragen, want ze had niets meegegeten of gedronken. Diegene die de pot beheert heeft toen alleen maar droogjes gevraagd of ze wel helemaal lekker was Echt hoor. Waarom? Hoe kom je erop?
donderdag 8 december 2016 om 13:10
Leuk topic! Ik heb al een boel pagina's doorgelezen. Ook leuk om te zien hoe sommige mensen iets gierig vinden, terwijl anderen het heel normaal vinden om zo te doen.
Ik ben zelf student en woon op mijzelf dus vrienden die thuis wonen vinden het vaak fijn om bij mij langs te komen. Vaak biedt iemand aan om wijntje mee te nemen, de ander wat fris en zorg ik voor wat te eten. Als ik langs iemand ga, ook al wonen zij nog thuis, bied ik ook altijd aan om wat mee te nemen. Een vriendin, Dora, biedt nooit aan om iets mee te nemen. Ze is best een geldwolf, maar ze woont thuis en mag daar altijd iets uit de voorraad pakken. Zij komt hier regelmatig over de vloer. Het is niet dat ik arm wordt van twee pakken huismerk sap en aldichips, maar ik vind het toch wel gierig dat zij nooit aanbied om iets mee te nemen. Ikzelf voel me er ook niet fijn bij dat als ik mensen heb over de vloer ik niks in huis heb, maar het voelt toch wel raar als iedereen iets meeneemt en zij loopt mee te snaaien/drinken van ons. Dit is mij recentelijk pas opgevallen, nu vraag ik altijd of Dora misschien nog een pak sap of zak chips thuis heeft liggen wat ze mee mag nemen van haar ouders. Dat is dan nooit een probleem. Misschien staat ze er zelf niet zo goed bij stil, dat kan ook.
Ook terugbetalen als ik iets voorschiet duurt vaak veel te lang. Soms denk ik wel eens dat ze hoopt dat ik het vergeet en dat ze niet iets hoeft te betalen omdat het vaak zo moeilijk gaat. "Oh vergeten, doe het thuis, kan het nu niet doen, doe het morgen". Of het is gewoon echt pure vergetelheid, God mag het weten. Voorschieten doe ik daarom ook niet meer.
Ik ben zelf student en woon op mijzelf dus vrienden die thuis wonen vinden het vaak fijn om bij mij langs te komen. Vaak biedt iemand aan om wijntje mee te nemen, de ander wat fris en zorg ik voor wat te eten. Als ik langs iemand ga, ook al wonen zij nog thuis, bied ik ook altijd aan om wat mee te nemen. Een vriendin, Dora, biedt nooit aan om iets mee te nemen. Ze is best een geldwolf, maar ze woont thuis en mag daar altijd iets uit de voorraad pakken. Zij komt hier regelmatig over de vloer. Het is niet dat ik arm wordt van twee pakken huismerk sap en aldichips, maar ik vind het toch wel gierig dat zij nooit aanbied om iets mee te nemen. Ikzelf voel me er ook niet fijn bij dat als ik mensen heb over de vloer ik niks in huis heb, maar het voelt toch wel raar als iedereen iets meeneemt en zij loopt mee te snaaien/drinken van ons. Dit is mij recentelijk pas opgevallen, nu vraag ik altijd of Dora misschien nog een pak sap of zak chips thuis heeft liggen wat ze mee mag nemen van haar ouders. Dat is dan nooit een probleem. Misschien staat ze er zelf niet zo goed bij stil, dat kan ook.
Ook terugbetalen als ik iets voorschiet duurt vaak veel te lang. Soms denk ik wel eens dat ze hoopt dat ik het vergeet en dat ze niet iets hoeft te betalen omdat het vaak zo moeilijk gaat. "Oh vergeten, doe het thuis, kan het nu niet doen, doe het morgen". Of het is gewoon echt pure vergetelheid, God mag het weten. Voorschieten doe ik daarom ook niet meer.
donderdag 8 december 2016 om 13:14
O van thuiswonenden snap ik wel dat die er niet aan denken iets mee te brengen. Die zijn gewend aan een voorraad waaruit te pakken is, dus die denken dat die voorraad overal aanwezig is. Ja ook als ze oud genoeg zijn om te beseffen dat boodschappen geld kosten. Ze denken er eenvoudig niet over na. Geld lenen en niet op tijd terugbetalen is iets anders, verstandig dat je daar mee gestopt bent
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 8 december 2016 om 13:28
Oh, door mijn vorige post komt er nog opeenvolgende traumatische gebeurtenissen van jaren geleden naar boven!
Mijn opa en oma wouden altijd uit eten met de familie. Hier hadden ze geld voor, maar de familie vond het altijd prettig om iets aan de rekening bij te dragen. Geen probleem, toch. Nu heb ik een tante, tante Jannie. Tante Jannie belde altijd om te reserveren bij het restaurant naar keuze van mijn grootouders. Tante Jannie probeerde dan altijd korting te regelen. Dit lukte haar áltijd. Tot nu toch nog niet echt gierig, restaurants bieden vaak korting voor grotere groepen, wij zijn grote eters en zeker het gezin van tante Jannie kon er een paar flessen wijn doorheen slaan. Mijn opa dronk dan ook flink wat pilsjes, lachen was dat. Of ik het zelf zou doen, zo afdingen bij het reserveren, geen idee. De eigenaar zou in ieder geval zeker geen verlies draaien op onze familie.
Dus tante Jannie dronk en dronk en de flessen wijn bleven maar komen. Volgens mij was dit om haar voor te bereiden op wat er hierna kwam. Want dit gebeurde dus altijd; tante Jannie liep naar de kassa om af te rekenen. En hier begon het hoor. "Aan de telefoon heeft u gezegd dat wij zoveel korting zouden krijgen.", Mijn kennis was hier laatst en zij kreeg dit. Dit kregen wij niet, ik vind dat niet kunnen.", "Aan het personeel vroegen we dit, dit duurde echt veel te lang en ik vind dit dan ook niet kunnen.", "We zitten hier met twee AOWer's, er kan toch nog wel iets vanaf?.". Leugens, dreigingen over het geven van een slechte review, persoonlijke details, alles kwam naar boven tijdens het afrekenen. Mooi was als de kassa in een centrale plek van het restaurant stond. Iedereen zou verdomme wel gedacht hebben dat wij de tokkies in levende lijven waren. Komt tot zien allemaal. Ik stond daar als tiener met open mond naar te kijken en durfde hier echt geen opmerking over te maken. Maar ook mijn volwassen ouders, tante en oom en de man van tante Jannie zeiden hier gewoon helemaal niets van?!!.
Uiteindelijk kwam ze terug met nog drie tientjes korting op een rekening van een paar honderd euro. Volgens mij schaamde iedereen zich de ogen uit de kop.
Ik hoef er denk ik niet bij te zeggen dat ik daarna nooit meer in de restaurants waar we waren geweest naar binnen durfde te gaan .
Mijn opa en oma wouden altijd uit eten met de familie. Hier hadden ze geld voor, maar de familie vond het altijd prettig om iets aan de rekening bij te dragen. Geen probleem, toch. Nu heb ik een tante, tante Jannie. Tante Jannie belde altijd om te reserveren bij het restaurant naar keuze van mijn grootouders. Tante Jannie probeerde dan altijd korting te regelen. Dit lukte haar áltijd. Tot nu toch nog niet echt gierig, restaurants bieden vaak korting voor grotere groepen, wij zijn grote eters en zeker het gezin van tante Jannie kon er een paar flessen wijn doorheen slaan. Mijn opa dronk dan ook flink wat pilsjes, lachen was dat. Of ik het zelf zou doen, zo afdingen bij het reserveren, geen idee. De eigenaar zou in ieder geval zeker geen verlies draaien op onze familie.
Dus tante Jannie dronk en dronk en de flessen wijn bleven maar komen. Volgens mij was dit om haar voor te bereiden op wat er hierna kwam. Want dit gebeurde dus altijd; tante Jannie liep naar de kassa om af te rekenen. En hier begon het hoor. "Aan de telefoon heeft u gezegd dat wij zoveel korting zouden krijgen.", Mijn kennis was hier laatst en zij kreeg dit. Dit kregen wij niet, ik vind dat niet kunnen.", "Aan het personeel vroegen we dit, dit duurde echt veel te lang en ik vind dit dan ook niet kunnen.", "We zitten hier met twee AOWer's, er kan toch nog wel iets vanaf?.". Leugens, dreigingen over het geven van een slechte review, persoonlijke details, alles kwam naar boven tijdens het afrekenen. Mooi was als de kassa in een centrale plek van het restaurant stond. Iedereen zou verdomme wel gedacht hebben dat wij de tokkies in levende lijven waren. Komt tot zien allemaal. Ik stond daar als tiener met open mond naar te kijken en durfde hier echt geen opmerking over te maken. Maar ook mijn volwassen ouders, tante en oom en de man van tante Jannie zeiden hier gewoon helemaal niets van?!!.
Uiteindelijk kwam ze terug met nog drie tientjes korting op een rekening van een paar honderd euro. Volgens mij schaamde iedereen zich de ogen uit de kop.
Ik hoef er denk ik niet bij te zeggen dat ik daarna nooit meer in de restaurants waar we waren geweest naar binnen durfde te gaan .
donderdag 8 december 2016 om 13:31
quote:nlies schreef op 08 december 2016 @ 13:14:
O van thuiswonenden snap ik wel dat die er niet aan denken iets mee te brengen. Die zijn gewend aan een voorraad waaruit te pakken is, dus die denken dat die voorraad overal aanwezig is. Ja ook als ze oud genoeg zijn om te beseffen dat boodschappen geld kosten. Ze denken er eenvoudig niet over na. Geld lenen en niet op tijd terugbetalen is iets anders, verstandig dat je daar mee gestopt bentMaar toch heb ik ook thuiswonende vrienden die altijd wat meebrengen. Ik weet niet hoe het zit, maak me daar ook niet zoveel zorgen over als het maar om een zakje chips en iets te drinken gaat. Ben nu wel benieuwd hoe het gaat zijn als zij straks op haar eigen benen moet staan , kijken of ze dan van gedrag veranderd.
O van thuiswonenden snap ik wel dat die er niet aan denken iets mee te brengen. Die zijn gewend aan een voorraad waaruit te pakken is, dus die denken dat die voorraad overal aanwezig is. Ja ook als ze oud genoeg zijn om te beseffen dat boodschappen geld kosten. Ze denken er eenvoudig niet over na. Geld lenen en niet op tijd terugbetalen is iets anders, verstandig dat je daar mee gestopt bentMaar toch heb ik ook thuiswonende vrienden die altijd wat meebrengen. Ik weet niet hoe het zit, maak me daar ook niet zoveel zorgen over als het maar om een zakje chips en iets te drinken gaat. Ben nu wel benieuwd hoe het gaat zijn als zij straks op haar eigen benen moet staan , kijken of ze dan van gedrag veranderd.
donderdag 8 december 2016 om 13:33
quote:Pam_Grier schreef op 08 december 2016 @ 13:31:
[...]
Maar toch heb ik ook thuiswonende vrienden die altijd wat meebrengen. Ik weet niet hoe het zit, maak me daar ook niet zoveel zorgen over als het maar om een zakje chips en iets te drinken gaat. Ben nu wel benieuwd hoe het gaat zijn als zij straks op haar eigen benen moet staan , kijken of ze dan van gedrag veranderd.Ik nam ook altijd wat mee toen ik nog thuis woonde, gewoon omdat ik attent ben opgevoed en mijn ouders ook nooit zonder lege handen ergens aankwamen. Daar heeft het meer mee te maken denk ik.
[...]
Maar toch heb ik ook thuiswonende vrienden die altijd wat meebrengen. Ik weet niet hoe het zit, maak me daar ook niet zoveel zorgen over als het maar om een zakje chips en iets te drinken gaat. Ben nu wel benieuwd hoe het gaat zijn als zij straks op haar eigen benen moet staan , kijken of ze dan van gedrag veranderd.Ik nam ook altijd wat mee toen ik nog thuis woonde, gewoon omdat ik attent ben opgevoed en mijn ouders ook nooit zonder lege handen ergens aankwamen. Daar heeft het meer mee te maken denk ik.
donderdag 8 december 2016 om 14:15
donderdag 8 december 2016 om 14:54
quote:nlies schreef op 08 december 2016 @ 14:15:
Wel iets in de vorm van een bloemetje, of als ik ga eten een flesje wijn, maar niet als ik ergens op de koffie ga, of het moet al tijden geleden zijn dat ik ze gezien heb, dan krijgen ze ook een bloemetje
Oh absoluut. Als ik nu naar mijn moeder of oma zou gaan zouden ze me uitlachen als ik een fles cola mee zou nemen. Een bloemetje of een fles sterke drank doe ik af en toe wel, als een teken van dankbaarheid.
Maar bij mijn vrienden ben ik het gewoon echt gewend om iets mee te nemen. Is ook omdat wij allemaal niet veel te besteden hebben. Dan zou het (in mijn ogen) raar zijn als iemand constant drank en eten verzorgd voor de rest. Maar zoals jij zei, misschien is dit echt een verschil van perceptie. Vinden ik en mijn vrienden het uiterst gewoon om iets mee te nemen en vind Dora het vanzelfsprekend dat alles al klaarstaat als zij aan komt zetten.
Alsnog blijf ik bij mijn punt dat ik het gierig vind als iedereen overlegt wat hij/zij meeneemt maar er één iemand is die structureel met niets aan komt zetten. Het lijkt mij, 'goed' of 'netjes' opgevoed terzijde, je dit ook op gaat vallen en denkt van "goh, de volgende keer neem ik ook iets mee". Ik zou me er in ieder geval heel bezwaard bij voelen. Maar misschien heeft Dora dit totaal niet. De mens is vreemd.
Wel iets in de vorm van een bloemetje, of als ik ga eten een flesje wijn, maar niet als ik ergens op de koffie ga, of het moet al tijden geleden zijn dat ik ze gezien heb, dan krijgen ze ook een bloemetje
Oh absoluut. Als ik nu naar mijn moeder of oma zou gaan zouden ze me uitlachen als ik een fles cola mee zou nemen. Een bloemetje of een fles sterke drank doe ik af en toe wel, als een teken van dankbaarheid.
Maar bij mijn vrienden ben ik het gewoon echt gewend om iets mee te nemen. Is ook omdat wij allemaal niet veel te besteden hebben. Dan zou het (in mijn ogen) raar zijn als iemand constant drank en eten verzorgd voor de rest. Maar zoals jij zei, misschien is dit echt een verschil van perceptie. Vinden ik en mijn vrienden het uiterst gewoon om iets mee te nemen en vind Dora het vanzelfsprekend dat alles al klaarstaat als zij aan komt zetten.
Alsnog blijf ik bij mijn punt dat ik het gierig vind als iedereen overlegt wat hij/zij meeneemt maar er één iemand is die structureel met niets aan komt zetten. Het lijkt mij, 'goed' of 'netjes' opgevoed terzijde, je dit ook op gaat vallen en denkt van "goh, de volgende keer neem ik ook iets mee". Ik zou me er in ieder geval heel bezwaard bij voelen. Maar misschien heeft Dora dit totaal niet. De mens is vreemd.
donderdag 8 december 2016 om 15:22
donderdag 8 december 2016 om 18:57
donderdag 8 december 2016 om 19:04
Ik sleep geen eten en drinken mee naar mensen.
Mijn omgeving sleept dat ook niet mee naar mij.
Als ik mensen uitnodig bij mij thuis, trakteer ik.
Als mensen mij uitnodigen, trakteren zij.
Zelfs toen ik op kamers zat ging die regel op.
De duurste van de duurste drankjes had ik natuurlijk niet in huis.
Maar een fles frisdrank, sap of niet te dure wijn en een pak chips ... geen probleem.
De volgende keer was het aan hen en trakteerden zij.
Mijn omgeving sleept dat ook niet mee naar mij.
Als ik mensen uitnodig bij mij thuis, trakteer ik.
Als mensen mij uitnodigen, trakteren zij.
Zelfs toen ik op kamers zat ging die regel op.
De duurste van de duurste drankjes had ik natuurlijk niet in huis.
Maar een fles frisdrank, sap of niet te dure wijn en een pak chips ... geen probleem.
De volgende keer was het aan hen en trakteerden zij.
woensdag 14 december 2016 om 04:02
Mijn vriend en ik waren, samen met een ander stel dat van koken houdt, uitgenodigd voor een potluck en borrel bij vriend's neef en zijn vriendin thuis. Er was afgesproken dat wij en het andere stel allebei een hoofdgerecht zouden maken, de gastvrouw verantwoordelijk was voor het toetje (gastheer kan niet koken en gastvrouw is een hobby-bakster) en dat we allemaal ook wat blikjes fris en bier zouden kopen om te delen.
Eenmaal bij gastheer en -vrouw (die ik voor het gemak vanaf hier zal aanduiden als GH en GV) aangekomen, blijkt dat ze, afgezien van één blikje cola (met kortingssticker erop geplakt en een maand over datum!) geen drinken in huis hebben gehaald. Nou ja, geen probleem, aangezien wij met z'n vieren wel genoeg voor zes hadden ingekocht en, mocht het nodig zijn, we naar de supermarkt om de hoek konden rennen om meer drinken te halen.
Na van de lekkere hoofdgerechten (curry met kip en mosselen in wijn) te hebben gesmuld, is het tijd voor het toetje. GV verdwijnt voor tien minuten de keuken in en komt terug met iets dat alleen kan worden beschreven als een lichtbruine drab. Het blijkt dessertsoep te zijn. Ik ken dit gerecht niet en neem voorzichtig een hap: heet, bitter en slijmerig water met een vleugje gember. Het smaakt naar bijna niks, en toch is het vies. Maar goed, smaken verschillen en GV heeft er hoogstwaarschijnlijk haar best op gedaan, dus ik besluit uit beleefdheid zoveel mogelijk naar binnen te werken en dan de rest discreet naar m'n vriend te schuiven onder het mom van 'ik zit vol'. Dan zie ik dat vriend en het andere stel de soep óók met lange tanden op zitten te lepelen.
Vriend blijkt het toetje vaker te hebben gegeten. "Deze soep," begint hij beleefd, "hoort daar ook geen suiker, fruit, noten enzo in te zitten?"
"Ja, eigenlijk wel, maar dat hadden we niet in huis," zegt GV. "En om nou voor één recept al die ingrediënten te gaan kopen..."
Vriend, het andere stel en ik hebben er opeens geen probleem meer mee om de rest van onze soep te laten staan.
De rest van de avond is best gezellig, en als het tijd is om naar huis te gaan blijkt dat er nog aardig wat drinken over is. "Jullie kunnen die blikjes wel hier in de koelkast laten staan," stelt GH voor. "Dan staat er alvast wat koud voor een volgend feestje."
Eenmaal bij gastheer en -vrouw (die ik voor het gemak vanaf hier zal aanduiden als GH en GV) aangekomen, blijkt dat ze, afgezien van één blikje cola (met kortingssticker erop geplakt en een maand over datum!) geen drinken in huis hebben gehaald. Nou ja, geen probleem, aangezien wij met z'n vieren wel genoeg voor zes hadden ingekocht en, mocht het nodig zijn, we naar de supermarkt om de hoek konden rennen om meer drinken te halen.
Na van de lekkere hoofdgerechten (curry met kip en mosselen in wijn) te hebben gesmuld, is het tijd voor het toetje. GV verdwijnt voor tien minuten de keuken in en komt terug met iets dat alleen kan worden beschreven als een lichtbruine drab. Het blijkt dessertsoep te zijn. Ik ken dit gerecht niet en neem voorzichtig een hap: heet, bitter en slijmerig water met een vleugje gember. Het smaakt naar bijna niks, en toch is het vies. Maar goed, smaken verschillen en GV heeft er hoogstwaarschijnlijk haar best op gedaan, dus ik besluit uit beleefdheid zoveel mogelijk naar binnen te werken en dan de rest discreet naar m'n vriend te schuiven onder het mom van 'ik zit vol'. Dan zie ik dat vriend en het andere stel de soep óók met lange tanden op zitten te lepelen.
Vriend blijkt het toetje vaker te hebben gegeten. "Deze soep," begint hij beleefd, "hoort daar ook geen suiker, fruit, noten enzo in te zitten?"
"Ja, eigenlijk wel, maar dat hadden we niet in huis," zegt GV. "En om nou voor één recept al die ingrediënten te gaan kopen..."
Vriend, het andere stel en ik hebben er opeens geen probleem meer mee om de rest van onze soep te laten staan.
De rest van de avond is best gezellig, en als het tijd is om naar huis te gaan blijkt dat er nog aardig wat drinken over is. "Jullie kunnen die blikjes wel hier in de koelkast laten staan," stelt GH voor. "Dan staat er alvast wat koud voor een volgend feestje."
veni vidi viva
woensdag 14 december 2016 om 08:43
quote:-voyageuse- schreef op 14 december 2016 @ 04:02:
Mijn vriend en ik waren, samen met een ander stel dat van koken houdt, uitgenodigd voor een potluck en borrel bij vriend's neef en zijn vriendin thuis. Er was afgesproken dat wij en het andere stel allebei een hoofdgerecht zouden maken, de gastvrouw verantwoordelijk was voor het toetje (gastheer kan niet koken en gastvrouw is een hobby-bakster) en dat we allemaal ook wat blikjes fris en bier zouden kopen om te delen.
Eenmaal bij gastheer en -vrouw (die ik voor het gemak vanaf hier zal aanduiden als GH en GV) aangekomen, blijkt dat ze, afgezien van één blikje cola (met kortingssticker erop geplakt en een maand over datum!) geen drinken in huis hebben gehaald. Nou ja, geen probleem, aangezien wij met z'n vieren wel genoeg voor zes hadden ingekocht en, mocht het nodig zijn, we naar de supermarkt om de hoek konden rennen om meer drinken te halen.
Na van de lekkere hoofdgerechten (curry met kip en mosselen in wijn) te hebben gesmuld, is het tijd voor het toetje. GV verdwijnt voor tien minuten de keuken in en komt terug met iets dat alleen kan worden beschreven als een lichtbruine drab. Het blijkt dessertsoep te zijn. Ik ken dit gerecht niet en neem voorzichtig een hap: heet, bitter en slijmerig water met een vleugje gember. Het smaakt naar bijna niks, en toch is het vies. Maar goed, smaken verschillen en GV heeft er hoogstwaarschijnlijk haar best op gedaan, dus ik besluit uit beleefdheid zoveel mogelijk naar binnen te werken en dan de rest discreet naar m'n vriend te schuiven onder het mom van 'ik zit vol'. Dan zie ik dat vriend en het andere stel de soep óók met lange tanden op zitten te lepelen.
Vriend blijkt het toetje vaker te hebben gegeten. "Deze soep," begint hij beleefd, "hoort daar ook geen suiker, fruit, noten enzo in te zitten?"
"Ja, eigenlijk wel, maar dat hadden we niet in huis," zegt GV. "En om nou voor één recept al die ingrediënten te gaan kopen..."
Vriend, het andere stel en ik hebben er opeens geen probleem meer mee om de rest van onze soep te laten staan.
De rest van de avond is best gezellig, en als het tijd is om naar huis te gaan blijkt dat er nog aardig wat drinken over is. "Jullie kunnen die blikjes wel hier in de koelkast laten staan," stelt GH voor. "Dan staat er alvast wat koud voor een volgend feestje."Krenten waren er in ieder geval wél!
Mijn vriend en ik waren, samen met een ander stel dat van koken houdt, uitgenodigd voor een potluck en borrel bij vriend's neef en zijn vriendin thuis. Er was afgesproken dat wij en het andere stel allebei een hoofdgerecht zouden maken, de gastvrouw verantwoordelijk was voor het toetje (gastheer kan niet koken en gastvrouw is een hobby-bakster) en dat we allemaal ook wat blikjes fris en bier zouden kopen om te delen.
Eenmaal bij gastheer en -vrouw (die ik voor het gemak vanaf hier zal aanduiden als GH en GV) aangekomen, blijkt dat ze, afgezien van één blikje cola (met kortingssticker erop geplakt en een maand over datum!) geen drinken in huis hebben gehaald. Nou ja, geen probleem, aangezien wij met z'n vieren wel genoeg voor zes hadden ingekocht en, mocht het nodig zijn, we naar de supermarkt om de hoek konden rennen om meer drinken te halen.
Na van de lekkere hoofdgerechten (curry met kip en mosselen in wijn) te hebben gesmuld, is het tijd voor het toetje. GV verdwijnt voor tien minuten de keuken in en komt terug met iets dat alleen kan worden beschreven als een lichtbruine drab. Het blijkt dessertsoep te zijn. Ik ken dit gerecht niet en neem voorzichtig een hap: heet, bitter en slijmerig water met een vleugje gember. Het smaakt naar bijna niks, en toch is het vies. Maar goed, smaken verschillen en GV heeft er hoogstwaarschijnlijk haar best op gedaan, dus ik besluit uit beleefdheid zoveel mogelijk naar binnen te werken en dan de rest discreet naar m'n vriend te schuiven onder het mom van 'ik zit vol'. Dan zie ik dat vriend en het andere stel de soep óók met lange tanden op zitten te lepelen.
Vriend blijkt het toetje vaker te hebben gegeten. "Deze soep," begint hij beleefd, "hoort daar ook geen suiker, fruit, noten enzo in te zitten?"
"Ja, eigenlijk wel, maar dat hadden we niet in huis," zegt GV. "En om nou voor één recept al die ingrediënten te gaan kopen..."
Vriend, het andere stel en ik hebben er opeens geen probleem meer mee om de rest van onze soep te laten staan.
De rest van de avond is best gezellig, en als het tijd is om naar huis te gaan blijkt dat er nog aardig wat drinken over is. "Jullie kunnen die blikjes wel hier in de koelkast laten staan," stelt GH voor. "Dan staat er alvast wat koud voor een volgend feestje."Krenten waren er in ieder geval wél!
