Geld & Recht
alle pijlers
Grafrechten vader na 10 jaar van ons, wat kunnen wij hiermee
maandag 21 september 2020 20:36
Na 10 jaar is mevrouw het zat en wil zij verder met haar leven dus krijgen wij, de kinderen het grafrecht.
Toen mijn vader overleed wilde mevrouw zeggenschap over alles en moesten wij als kinderen daarin meegaan anders zou ze ervoor zorgen dat het een stille begrafenis werd.
Nu 10 jaar later wil ze van het grafrecht af en word dit weer op ons bordje geschoven, na overleg met mijn broer hebben wij besloten dit te doen zodat mijn vader zijn plek kan blijven bestaan waar hij begraven ligt. Nu is het zo dat mijn broer er nooit komt en ik bijna nooit, dit omdat de grafsteen gemaakt is vanuit zijn vrouw en wij er dus totaal niets mee hebben of er ook maar iets op staat wat van toepassing is op ons of de band tussen vader en kinderen. Nu wij de grafrechten hebben wil ik kijken of er mogelijkheden zijn om het meer onze plek te maken. Er staat een tekst in zijn grafsteen ‘gedrukt’ die op hun band slaat (vanuit haar) dus dit krijgen we niet zomaar weg. Heeft iemand hier ervaring mee en kan diegene mij de juiste weg wijzen of heeft iemand ideeën wat ik zou kunnen doen?
Alvast bedankt voor het meedenken.
Toen mijn vader overleed wilde mevrouw zeggenschap over alles en moesten wij als kinderen daarin meegaan anders zou ze ervoor zorgen dat het een stille begrafenis werd.
Nu 10 jaar later wil ze van het grafrecht af en word dit weer op ons bordje geschoven, na overleg met mijn broer hebben wij besloten dit te doen zodat mijn vader zijn plek kan blijven bestaan waar hij begraven ligt. Nu is het zo dat mijn broer er nooit komt en ik bijna nooit, dit omdat de grafsteen gemaakt is vanuit zijn vrouw en wij er dus totaal niets mee hebben of er ook maar iets op staat wat van toepassing is op ons of de band tussen vader en kinderen. Nu wij de grafrechten hebben wil ik kijken of er mogelijkheden zijn om het meer onze plek te maken. Er staat een tekst in zijn grafsteen ‘gedrukt’ die op hun band slaat (vanuit haar) dus dit krijgen we niet zomaar weg. Heeft iemand hier ervaring mee en kan diegene mij de juiste weg wijzen of heeft iemand ideeën wat ik zou kunnen doen?
Alvast bedankt voor het meedenken.
knopper wijzigde dit bericht op 21-09-2020 20:39
3.23% gewijzigd
woensdag 23 september 2020 15:20
Ergens begrijp ik die vrouw wel.
TO geeft aan dat TO zelf het contact met vader heeft verbroken toen die vrouw in het leven van haar vader kwam, en dat er sinds de scheiding van haar moeder al een slechte band was.
TO schrijft ook dat haar vader meerdere pogingen heeft gedaan om contact te herstellen.
Ongetwijfeld zal het vader dus veel verdriet gedaan hebben dat al zijn pogingen mislukten.
Nieuwe vrouw van vader zag dus een kind dat telkens opnieuw haar vader afwees en zijn keuze om weer gelukkig te zijn in de liefde niet accepteerde. En nu verwacht dat kind dat meerdere keren aan heeft gegeven geen contact meer te willen, dat ze wel op de hoogte gehouden wordt van gezondheid en dat ze mee vorm mag geven aan de uitvaart van een man die ze niet meer in haar leven wilde toen hij nog gezond was. Dat vind ik ook nogal een tegenstrijdige boodschap. En dan kan ik me voorstellen dat je als nieuwe partner denkt : “ bij leven wilde je niets meer van je vader, dus na zijn dood hoeft t ook niet meer”.
En zelfs 10 jaar! na zijn overlijden verwijt TO de weduwe van haar vader dat ze verder gaat met haar leven omdat ze getrouwd waren “ in voor en tegenspoed” maar het “ tot de dood ons scheidt “ , heeft TO kennelijk gemist.
Voor alle betrokkenen triest hoe dit is gelopen en dat er nog zoveel boosheid en wrok is bij TO. Ik hoop dat het verlies uiteindelijk een plek krijgt. Ik denk dat ik ook het graf zou laten ruimen als je er al 10 jaar niet de plek om te rouwen vindt die je zoekt. Zoals al eerder gezegd: je vader zit in je hoofd en je hart, en die steen doet daar niets aan af.
TO geeft aan dat TO zelf het contact met vader heeft verbroken toen die vrouw in het leven van haar vader kwam, en dat er sinds de scheiding van haar moeder al een slechte band was.
TO schrijft ook dat haar vader meerdere pogingen heeft gedaan om contact te herstellen.
Ongetwijfeld zal het vader dus veel verdriet gedaan hebben dat al zijn pogingen mislukten.
Nieuwe vrouw van vader zag dus een kind dat telkens opnieuw haar vader afwees en zijn keuze om weer gelukkig te zijn in de liefde niet accepteerde. En nu verwacht dat kind dat meerdere keren aan heeft gegeven geen contact meer te willen, dat ze wel op de hoogte gehouden wordt van gezondheid en dat ze mee vorm mag geven aan de uitvaart van een man die ze niet meer in haar leven wilde toen hij nog gezond was. Dat vind ik ook nogal een tegenstrijdige boodschap. En dan kan ik me voorstellen dat je als nieuwe partner denkt : “ bij leven wilde je niets meer van je vader, dus na zijn dood hoeft t ook niet meer”.
En zelfs 10 jaar! na zijn overlijden verwijt TO de weduwe van haar vader dat ze verder gaat met haar leven omdat ze getrouwd waren “ in voor en tegenspoed” maar het “ tot de dood ons scheidt “ , heeft TO kennelijk gemist.
Voor alle betrokkenen triest hoe dit is gelopen en dat er nog zoveel boosheid en wrok is bij TO. Ik hoop dat het verlies uiteindelijk een plek krijgt. Ik denk dat ik ook het graf zou laten ruimen als je er al 10 jaar niet de plek om te rouwen vindt die je zoekt. Zoals al eerder gezegd: je vader zit in je hoofd en je hart, en die steen doet daar niets aan af.
woensdag 23 september 2020 15:31
Ik denk dat ik mezelf niet goed uitgelegd heb, ik heb het contact niet verbroken toen die nieuwe vrouw in zijn leven kwam, ik heb haar eerst leren kennen en ondervonden dat het geen fijn mens is. Mijn vader en ik waren het contact weer aan het herstellen en oppakken en toen kwam hij in het zkh terecht dus ze had me prima op de hoogte kunnen houden, nu stond ik in een zkh waar hij al niet eens meer lag. Daarnaast had mijn broer wel contact met vader en zijn vrouw, hij at daar wekelijks en ze is met hem precies hetzelfde omgegaan. Tuurlijk ben ik boos op die vrouw dat zij er na 10 jaar voor kiest dat zij er wel klaar mee is en dat wij het dan weer mogen oplossen, had ons dan in eerste instantie laten meebeslissen en niet zulke egoïstische keuze’s gemaakt. En ach je had haar moeten zien na 1 jaar huwelijk, het was vreselijk allemaal en dan vooral voor haar. Niet voor zijn moeder of zijn kinderen nee het ging alleen maar over haar.forumfossiel schreef: ↑23-09-2020 15:20Ergens begrijp ik die vrouw wel.
TO geeft aan dat TO zelf het contact met vader heeft verbroken toen die vrouw in het leven van haar vader kwam, en dat er sinds de scheiding van haar moeder al een slechte band was.
TO schrijft ook dat haar vader meerdere pogingen heeft gedaan om contact te herstellen.
Ongetwijfeld zal het vader dus veel verdriet gedaan hebben dat al zijn pogingen mislukten.
Nieuwe vrouw van vader zag dus een kind dat telkens opnieuw haar vader afwees en zijn keuze om weer gelukkig te zijn in de liefde niet accepteerde. En nu verwacht dat kind dat meerdere keren aan heeft gegeven geen contact meer te willen, dat ze wel op de hoogte gehouden wordt van gezondheid en dat ze mee vorm mag geven aan de uitvaart van een man die ze niet meer in haar leven wilde toen hij nog gezond was. Dat vind ik ook nogal een tegenstrijdige boodschap. En dan kan ik me voorstellen dat je als nieuwe partner denkt : “ bij leven wilde je niets meer van je vader, dus na zijn dood hoeft t ook niet meer”.
En zelfs 10 jaar! na zijn overlijden verwijt TO de weduwe van haar vader dat ze verder gaat met haar leven omdat ze getrouwd waren “ in voor en tegenspoed” maar het “ tot de dood ons scheidt “ , heeft TO kennelijk gemist.
Voor alle betrokkenen triest hoe dit is gelopen en dat er nog zoveel boosheid en wrok is bij TO. Ik hoop dat het verlies uiteindelijk een plek krijgt. Ik denk dat ik ook het graf zou laten ruimen als je er al 10 jaar niet de plek om te rouwen vindt die je zoekt. Zoals al eerder gezegd: je vader zit in je hoofd en je hart, en die steen doet daar niets aan af.
woensdag 23 september 2020 15:36
Bedankt voor jullie adviezen, ik ben voor mezelf aan het afwegen wat het slimste is om te doen. Zoals iemand zegt zit mijn vader in mijn hart en liggen op die plek alleen zijn botten, dit is zeker waar en hier heb ik het de eerste 10 jaar ook mee gedaan. Moet ik de plek dan wel willen veranderen of moet ik het los laten en aan mijn broer over laten? Of moet ik er toch iets mee? Ik heb nu contact met verschillende mensen die eventueel iets zouden kunnen betekenen voor de grafsteen maar daar zit een aardig kostenplaatje aan dus dat word het niet. Ik ga nu kijken naar wat iemand in dit topic voorstelde met een plaatje op t graf of dat een optie is. Bedankt voor het meedenken en de lieve begripvolle reacties. Voor nu ligt zijn graf er netjes en opgeruimd bij en ga ik er even goed over nadenken of ik er nog iets mee moet of niet.....
woensdag 23 september 2020 16:10
Het is vrij normaal om de grafrechten alleen voor 10 jaar af te nemen.
Als ik jou was zou ik het nu gewoon laten verlopen. Als je er toch bijna nooit meer heen gaat......
woensdag 23 september 2020 20:47
Ze hadden een prille relatie dus waarschijnlijk zaten ze nog helemaal in een roze wolk. Dan zie je dingen ook niet helder. En zij heeft het verhaal over de relatie tussen jouw vader en jou van hem gehoord, dus dat zal zeker anders gekleurd zijn dan jouw visie.knopper schreef: ↑23-09-2020 15:31Ik denk dat ik mezelf niet goed uitgelegd heb, ik heb het contact niet verbroken toen die nieuwe vrouw in zijn leven kwam, ik heb haar eerst leren kennen en ondervonden dat het geen fijn mens is. Mijn vader en ik waren het contact weer aan het herstellen en oppakken en toen kwam hij in het zkh terecht dus ze had me prima op de hoogte kunnen houden, nu stond ik in een zkh waar hij al niet eens meer lag. Daarnaast had mijn broer wel contact met vader en zijn vrouw, hij at daar wekelijks en ze is met hem precies hetzelfde omgegaan. Tuurlijk ben ik boos op die vrouw dat zij er na 10 jaar voor kiest dat zij er wel klaar mee is en dat wij het dan weer mogen oplossen, had ons dan in eerste instantie laten meebeslissen en niet zulke egoïstische keuze’s gemaakt. En ach je had haar moeten zien na 1 jaar huwelijk, het was vreselijk allemaal en dan vooral voor haar. Niet voor zijn moeder of zijn kinderen nee het ging alleen maar over haar.
Helaas gaat het vaak mis met kinderen en nieuwe partners. Mijn vader heeft ook sinds nog geen jaar een vriendin, en zij neemt zijn hele leven over en heeft een duidelijke mening (die ze ventileert) over hoe wij met onze vader zouden moeten omgaan. Dat doen we dus helemaal verkeerd. Mochten zij trouwen, wat ik niet hoop, en hij komt te overlijden, dan gaat ze haar goddelijke gang maar met de uitvaart. Als ze dat wil natuurlijk (wat ik wel zeker weet).
