Geld & Recht alle pijlers

Huisvrouw worden

01-12-2018 19:07 1645 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wij hebben de beslissing genomen dat ik thuis blijf voor de kinderen en huisvrouw zal worden. Deze beslissing hebben wij echter al een jaar eerder genomen. Ik ben dus al een jaar thuis, had ook geen vaste job toen. Ik ben 27, mijn vriend is 38 en heeft een goede job. Financieel is dit geen enkel probleem. Alleen zit ik echter met enkele twijfels/vragen die sinds kort de kop op steken.

- Stel nu, na een hele lange tijd, dat één van ons twee een punt zet achter onze relatie. Wij zijn dit niet van plan maar zeg nooit nooit. Wat blijft er dan nog over voor mij (de huisvrouw)? Aangezien ik niet heb gewerkt en dus geen pensioen zal hebben.

- Wij weten absoluut niks af van trouwen (gezien de situatie gaan we sowieso trouwen). Welke huwelijksregeling zou het beste zijn voor een huisvrouw? Ik vermoed trouwen met gemeenschappelijke goederen? Is er iets wat wij zeker moeten regelen wil ik niet na een scheiding/overlijden met niets achter blijven?

En merken de dames die al langere tijd huisvrouw zijn op dat ze een zwakkere positie hebben tov hun werkende partner? Bijv in discussie’s. Mijn ouders vinden dat niet werkende en wel werkende partners nooit 100% gelijkwaardig zullen zijn.
Qetesh schreef:
02-12-2018 14:15
Uitlaatservice is ook niet gratis.
En?
Een restaurant ook niet.
Huiswerkklas ook niet.
Boodschappen bezorgen ook niet.
Normaal doen we die dingen naast ons werk, die paar weken had ik er exclusief de tijd voor. Conclusie: een moderne huisvrouw heeft zeeën van tijd.
Mijn oma had het zwaarder zonder wasmachine, stofzuiger en koelkast maar met 7 kinderen.
Alle reacties Link kopieren
-Darkside- schreef:
02-12-2018 12:39
Ach. De algemene opinie is nog steeds dat moeders thuis horen.
Toen mijn zoon leerlingenvervoer nodig had moest ik op een formuliertje invullen waarom ik niet zelf dat kind naar school bracht (anderhalf uur enkele reis). Dat je moest werken was geen geldig argument.
Toen ik daarover klaagde bij de gemeente, kreeg ik te horen 'dan stopt u toch met werken '. Alsof ik voor mijn hobby werkte.
Later heeft de gemeente er opnieuw op aangedrongen dat ik thuis zou blijven. Dat mijn man toen al een jaar werkloos was, was niet boeiend. En ook later, toen hij weer werk had maar van uitzendbaan naar tijdelijk contract rolde en ik vast werk had èn meer verdiende, moest ik maar stoppen.
Idioten.
De algeme opinie is helemaal niet dat moeders thuis moeten blijven.
Alle reacties Link kopieren
Ikigai schreef:
02-12-2018 13:30
Ik denk inderdaad dat sommige mannen het wel aantrekkelijk vinden zo'n afhankelijk kindvrouwtje thuis, dat op hem zit te wachten.

Zelf niks in het huishouden hoeven doen, je warme prakkie staat elke avond klaar, niet de lastige momenten qua zorg meemaken, maar alleen leuke dingen doen met je kinderen op je vrije dag.

Er valt veel voor te zeggen. Alleen zo jammer dat er alleen wordt gekeken naar de voordelen op de korte termijn. Uiteindelijk is het gewoon een gevangenis waar je samen inzit. Wie wil er nou een grote kans lopen, dat zijn kinderen na een scheiding in de bijstand belanden? En honderden euro's aan alimentatie betalen, terwijl je je kinderen vrijwel nooit meer ziet, omdat je nooit hebt geleerd zelf voor hen te zorgen?

Ik zou mijn man altijd aanmoedigen om te blijven werken.
Ach, je werk kan net zo een gevangenis zijn.
Mevrouw75 schreef:
02-12-2018 14:31
Ach, je werk kan net zo een gevangenis zijn.
Zo zag ik dat wel toen ik nog werkte. Het kon bij mij niet snel genoeg kwart over 5 zijn. Toen ik stopte voelde ik een heerlijke vrijheid.
Mevrouw75 schreef:
02-12-2018 14:27
De algeme opinie is helemaal niet dat moeders thuis moeten blijven.
Dan heb ik alleen maar te maken gehad met hopeloos ouderwetse medewerkers blijkbaar.
Allemaal vrouw en jong, dat wel.

Ik neem aan dat ze zelf geen kinderen hadden.
anoniem_64c147b399965 wijzigde dit bericht op 02-12-2018 14:37
8.26% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Trotter schreef:
02-12-2018 11:44
Dat bedoel ik. Dan kun je elkaar dus nooit verrassen met een leuk reisje. Of nooit een onzin aankoop doen voor jezelf.
Dat is sowieso onzin.
Ik ben geen huisvrouw, man en ik werken allebei, maar wij hebben wel alleen gezamenlijke rekeningen. Ik had het daar laatst met collega’s over en zei vonden ook dat wij dan nooit ‘onzin’ aankopen konden doen of elkaar konden verrassen. Ik ga niet onze hele administratie uit de doeken doen, maar je weet niet hoe men het thuis verder geregeld heeft op financieel vlak en er kan van alles mogelijk zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ikigai schreef:
02-12-2018 13:13
Mijn man en ik verdienen allebei genoeg om van ons eigen inkomen te leven + het gezin te onderhouden. Toch is het nog nooit in me opgekomen om het inkomen van mijn man te zien als 'extra' of als 'voor de leuk'. Ook mijn eigen inkomen zie ik niet zo.

Ik vind het maar een gekke gedachte dat wanneer je het op 1 inkomen kunt redden, al het andere alleen maar voor de leuk zou zijn. Ik heb nog nooit een man op die manier horen praten over zijn werk en inkomen.
Het lijkt me wel lekker eigenlijk om je werk alleen maar voor de leuk te zien.
attribuutje schreef:
02-12-2018 14:19
Ik ben een beetje verkeerd begrepen. Voor de leuk is extra, ik zou niet hoeven werken. Ik ben ooit gestopt met mijn supermarkt baan toen de eerste er was, met een half jaar ben ik weer aan de gang gegaan, thuisblijfmama is niets voor mij. Ik heb wel altijd werk gedaan wat met schooltijden te combineren was en heb de mazzel dat mijn man in ploegen werkt.

Eigenlijk zeg je nu precies hetzelfde ;-D Je hoeft niet te werken, maar dat geldt dan ook (gedeeltelijk) voor je man. Zegt je man ooit: "ik hoef helemaal niet zoveel te werken, een deel van mijn werk is extra, voor de leuk"? Op mij komt het over alsof hij zorgt voor een dak boven jullie hoofd en het eten op tafel (de basisbehoeften) en dat jouw werk alleen maar voor de extraatjes is, dus minder belangrijk. Ik vind dat onzin, jij werkt net zo goed voor de basisbehoeften.
nerdopviva schreef:
02-12-2018 14:40
Eigenlijk zeg je nu precies hetzelfde ;-D Je hoeft niet te werken, maar dat geldt dan ook (gedeeltelijk) voor je man. Zegt je man ooit: "ik hoef helemaal niet zoveel te werken, een deel van mijn werk is extra, voor de leuk"? Op mij komt het over alsof hij zorgt voor een dak boven jullie hoofd en het eten op tafel (de basisbehoeften) en dat jouw werk alleen maar voor de extraatjes is, dus minder belangrijk. Ik vind dat onzin, jij werkt net zo goed voor de basisbehoeften.
Dat was de gedachte in mijn jeugd. Toen gingen de tbm's ineens een baantje nemen (2 ochtenden ofzo) en het inkomen was 'voor de leuke dingen'.

Idioot om alleen het inkomen van de vrouw zo te benaderen.

Wij verdienen samen geld. Een deel is voor de vaste lasten, wat overblijft is voor de leuk. En dat komt van allebei ons inkomen.
-Darkside- schreef:
02-12-2018 14:45
Dat was de gedachte in mijn jeugd. Toen gingen de tbm's ineens een baantje nemen (2 ochtenden ofzo) en het inkomen was 'voor de leuke dingen'.

Idioot om alleen het inkomen van de vrouw zo te benaderen.

Wij verdienen samen geld. Een deel is voor de vaste lasten, wat overblijft is voor de leuk. En dat komt van allebei ons inkomen.
Heel irritant inderdaad. Mijn inkomen wordt ook wel eens zo benoemd door bepaalde familieleden. Aangezien mijn man veel verdient, is alles daarnaast in hun ogen een leuk extraatje. Dat mijn eigen inkomen zodanig hoog is, dat het voor veel gezinnen het hoofdinkomen vormt, dat lijkt niet tot hen door te dringen.

Het maakt niet uit wat je als vrouw verdient of bereikt, zolang je man een goede baan heeft, is jouw bijdrage 'extra', of 'voor de leuk', of wordt zelfs een fijne hobby, of baantje genoemd.

Op mij komt dat erg denigrerend over.
Alle reacties Link kopieren
Ikigai schreef:
02-12-2018 14:50
Heel irritant inderdaad. Mijn inkomen wordt ook wel eens zo benoemd door bepaalde familieleden. Aangezien mijn man veel verdient, is alles daarnaast in hun ogen een leuk extraatje. Dat mijn eigen inkomen zodanig hoog is, dat het voor veel gezinnen het hoofdinkomen vormt, dat lijkt niet tot hen door te dringen.

Het maakt niet uit wat je als vrouw verdient of bereikt, zolang je man een goede baan heeft, is jouw bijdrage 'extra', of 'voor de leuk', of wordt zelfs een fijne hobby, of baantje genoemd.

Op mij komt dat erg denigrerend over.
Ik ken ook wel situaties andersom hoor, dat de man zijn inkomen gekscherend ‘extraatje’ noemt, terwijl diezelfde man meer verdient dan ik, de grootverdiener hier thuis.
Mevrouw75 schreef:
02-12-2018 14:56
Ik ken ook wel situaties andersom hoor, dat de man zijn inkomen gekscherend ‘extraatje’ noemt, terwijl diezelfde man meer verdient dan ik, de grootverdiener hier thuis.
Een man kan dat gekscherend zeggen, juist omdat hij weet dat nooit iemand zijn inkomen zo zou zien. Voor vrouwen is het schering en inslag.

Ik ben zelfs wel eens 'golddigger' genoemd :shame: Dat vond ik wel grappig, aangezien mijn man (net als ik destijds) onder de armoedegrens zat toen ik hem ontmoette.
Alle reacties Link kopieren
Ikigai schreef:
02-12-2018 15:05
Een man kan dat gekscherend zeggen, juist omdat hij weet dat nooit iemand zijn inkomen zo zou zien. Voor vrouwen is het schering en inslag.

Ik ben zelfs wel eens 'golddigger' genoemd :shame: Dat vond ik wel grappig, aangezien mijn man (net als ik destijds) onder de armoedegrens zat toen ik hem ontmoette.
Mwah, hij zei het vooral om te vertellen hoe ontzettend veel zijn vrouw binnenharkt en ik kan me dan echt wel voorstellen dat zijn salaris ‘er niet toe doet’ quote unquote. Ik denk eigenlijk bij niemand van mijn collega’s eigenlijk ‘iets’ over het salaris. Van de buren of mensen op straat ook niet trouwens. Ik weet dan weer wel heel toevallig dat verschillende collega’s een behoorlijk goed verdienende partner hebben en dat zijn zowel mannen als vrouwen. Bij mijn vrienden en familie is ieders inkomen vooral redelijk gelijk.
Alle reacties Link kopieren
27... wat heb je nou van je leven gemaakt dan straks? Je wil jezelf toch ontplooien? Al ga je 2 dagen wat doen. Zorg dat je onafhankelijk blijft. Als jouw relatie stukloopt zit je met de gebakken peren. En ja, daarom is het goed dat er dus niet voor iedereen meer urgentie wordt verleend met een huis als een relatie op de klippen loopt. Hier kies je zelf voor mocht het fout gaan. Ik vind het totaal niet van deze tijd om volledig thuis te gaan zitten. Je bent 27, je hebt nog een heel leven voor je. Maak er wat van.
Ik vraag me inderdaad vooral af hoelang de consequenties van dit soort 'keuzes' nog betaald gaan worden de staat.

Wat mij betreft mogen ze stellen die een dergelijke keuze maken, verplichten om een plan te maken hoe ze het een en ander samen oplossen in geval van ziekte/baanverlies/ scheiding etc.

Het is toch te gek voor woorden dat er in 2018 nog altijd zoveel wordt betaald voor ouders die welbewust hun verantwoordelijkheid niet nemen?
Alle reacties Link kopieren
toffifee schreef:
02-12-2018 11:47
Ik denk dat ieder gewoon lekker moet doen, waar hij of zij zich goed bij voelt.

Madeliefje, oprechte vraag, je schrijft dat je kinderen uit huis zijn. Waar vul jij je dagen dan mee als je niemand meer hebt om voor te zorgen? Ik kan mij daar gewoon niet zoveel bij voorstellen, wat je dan de hele dag door doet. Dat komt ook omdat ik echt een hekel heb aan schoonmaken, strijken e.d. en ik denk dat mensen die niet werken, niet ziek zijn, geen kinderen meer thuis hebben vooral hun dagen daar mee vullen. Wellicht aanname. Ik zal altijd blijven werken, al is het maar om de schoonmaakster te kunnen bekostigen. :-D

Ik ben de eerste jaren meer thuis gebleven dan man, moest ook ivm kwetsbare kinderen. Man is net zo gek op zijn kinderen, maar ik wilde het gewoon graag, dus in overleg ging ik minder werken.
Je vraagt het wel niet direct aan me, maar hier is de situatie hetzelfde. Geen kinderen meer thuis en werkende man. Ik vul mijn dagen met schilderen, eventueel oude spullen opknappen, 2 honden, op bezoek gaan bij mijn kinderen. Regelmatig met (nog werkende) vriendinnen afspreken en natuurlijk met leuke dingen doen met mijn man. Vakanties, musea bezoeken, terrasje pikken etc.
Andersom schreef:
02-12-2018 10:40
Jawel, want dat wordt betaald uit de pot waar ik in inleg en zij uit opneemt.
Ja net als jouw (eventuele) kinderopvangtoeslag.
Ohh huisvrouw, wat énig ouderwetsch!
Alle reacties Link kopieren
Blondie456 schreef:
02-12-2018 14:34
Zo zag ik dat wel toen ik nog werkte. Het kon bij mij niet snel genoeg kwart over 5 zijn. Toen ik stopte voelde ik een heerlijke vrijheid.
Dan had je gewoon geen leuke baan. Je vrijheid kan je ook hebben als je een leukere baan hebt met leukere collega's. Je moet t naar de zin hebben zelf ook gezellig maken.
Ikigai schreef:
02-12-2018 11:16
Toch wel, aangezien wij werkenden met z'n allen betalen voor de huisvrouwen die een dergelijke 'bewuste keuze' maken.

Niet alleen na een scheiding, of het overlijden van de partner, of wanneer deze zijn baan verliest, maar ook wanneer deze vrouwen met pensioen gaan en zelf niks hebben opgebouwd.
Ja, net als wij met z'n allen jouw kinderopvangtoeslagen betalen. En dat is een zekerheid. Dat TO gaat scheiden niet.....
Lacuba schreef:
02-12-2018 17:33
Ja, net als wij met z'n allen jouw kinderopvangtoeslagen betalen. En dat is een zekerheid. Dat TO gaat scheiden niet.....
dat stort de werkende wel weer in de kas dmv loonbelasting.
Alle reacties Link kopieren
Lacuba schreef:
02-12-2018 17:33
Ja, net als wij met z'n allen jouw kinderopvangtoeslagen betalen. En dat is een zekerheid. Dat TO gaat scheiden niet.....

Je hamert wel errug veel op die kot. Waar betaal jij dat uit? Als je niet werkt? Dus cut the crap en kom met iets zinnigs. Mensen die nou eenmaal een baan hebben betalen mee aan uitkeringen en dergelijke toestanden. Ok wij kiezen er gelukkig zelf voor om in loondienst te zijn maar ga niet in de aanval en hameren op wat jij bijdraagt aan de hardwerkende mens want dat is namelijk niets, noppes en nada. Hier kan ik mij dus echt erg kwaad om maken bah.
Lacuba schreef:
02-12-2018 17:31
Ja net als jouw (eventuele) kinderopvangtoeslag.

Ik heb nooit kinderopvangtoeslag gehad, want dat bestond nog niet, maar dat had zo maar anders kunnen zijn. In mijn tijd droegen werkgevers bij. Mijn werkgever een derde, mans werkgever een derde en wij de rest. Ons deel was iets groter want het was een derde van een maximaal normbedrag en kdv was iets duurder dan die norm.

Echter, mensen die geld vangen uit die pot, leggen er ook geld in. Meestal vang je maar een paar jaar en zelfs in die jaren draag je nog steeds bij.

Vrouwen die in de bijstand belanden na een scheiding dragen niets meer bij.

Ik draag overigens voor het één graag wat meer bij dan voor het ander, maar helaas kan ik dat als belastingbetaler niet zelf kiezen. Overigens heel goed dat er bijstand bestaat en prima dat mensen daar soms (tijdelijk) gebruik van maken. Het mag in mijn ogen echter nooit een keuze zijn. Dus vrouwen die hun zaakjes niet goed regelen want ach als het misloopt is er toch bijstand.
Tinkerbel1000 schreef:
02-12-2018 00:29
Marana-- : oh tjee, zijn snowflakes nu ook al offended met het woord huisvrouw??? politieke correctheid is de ziekte van de maatschappij.
Ik vind dat het huispersoon moet zijn
Alle reacties Link kopieren
Lacuba schreef:
02-12-2018 17:33
Ja, net als wij met z'n allen jouw kinderopvangtoeslagen betalen. En dat is een zekerheid. Dat TO gaat scheiden niet.....
Hoe draag je dat bij als je niet werkt?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven