Geld & Recht
alle pijlers
Onterven kinderen
maandag 2 augustus 2010 om 21:56
Goede avond.
Ik lees vaak op dit forum en vond het nu nodig een account aan te maken. Ik heb namelijk een vraag.
Is het mogelijk mijn kinderen te onterven? Ik wil zelfs niet dat zij hun zogenaamde legitieme portie krijgen. Ik wil alles aan mijn hond en poes nalaten. Ik wil dit niet met de kinderen bespreken. Wil ze juist verrassen als het zover is.
Het is niet gebruikelijk dat er kapitaal aan een hond nagelaten wordt. Geloof mij, ik heb er mijn redenen voor. Weet iemand of er juridisch iets te omzeilen valt?
Ik lees vaak op dit forum en vond het nu nodig een account aan te maken. Ik heb namelijk een vraag.
Is het mogelijk mijn kinderen te onterven? Ik wil zelfs niet dat zij hun zogenaamde legitieme portie krijgen. Ik wil alles aan mijn hond en poes nalaten. Ik wil dit niet met de kinderen bespreken. Wil ze juist verrassen als het zover is.
Het is niet gebruikelijk dat er kapitaal aan een hond nagelaten wordt. Geloof mij, ik heb er mijn redenen voor. Weet iemand of er juridisch iets te omzeilen valt?
maandag 2 augustus 2010 om 22:37
Ik proef veel teleurstelling en verdriet bij je. Zoals jij je kinderen omschrijft zijn het op geldbeluste mensen geworden. Kan me je verdriet wel voorstellen. Toch weet ik niet of dit de juiste weg is. Is het mogelijk om iemand te laten bemiddelen in het contact met je kinderen. Een neutraal tussenpersoon of een mediater? Kan je ze een brief schrijven (zonder verwijten) waar je schrijft over je verdriet en hoe je het graag zou zien. Dat je hun mist?
Ennu, gefeliciteerd met je voorgenomen huwelijk!
Ennu, gefeliciteerd met je voorgenomen huwelijk!
maandag 2 augustus 2010 om 22:38
Ja, ninon, zo ongeveer is wat ik bedoel. Omdat mijn zoons zo egoistisch geworden zijn vind ik eigenlijk dat ze zelfs geen recht op hun kindsdeel hebben. Dit gaat niet lukken denk ik. Eigenlijk moet ik niet rancuneus zijn, maar ze hebben me zo bezeerd.
Wel heb ik een trust voor de kleinkinderen. Die schapen kunnen er ook niets aan doen.
Wel heb ik een trust voor de kleinkinderen. Die schapen kunnen er ook niets aan doen.
maandag 2 augustus 2010 om 22:40
maandag 2 augustus 2010 om 22:43
maandag 2 augustus 2010 om 22:43
quote:Ste_ schreef op 02 augustus 2010 @ 22:34:
[...]
Inderdaad TO, je zegt dat je hier veel leest, dan moet je toch weten dat je op grond van je OP een hoop felle reacties kan verwachten?TO meldt in haar OP dat ze haar redenen heeft om haar kinderen te onterven. Voor haar vraag zijn die redenen niet eens relevant. Vervolgens krijgt ze een hoop over zich heen. Ik begrijp dat de manier waarop TO haar kinderen wil 'verrassen' reacties uitlokt en dat het schenken aan huisdieren niet echt een normale gang van zaken is (in Nederland that is), maar ik begrijp niet dat er gelijk zo veroordeeld wordt. Het lijkt mij dat je als moeder diep gekwetst moet zijn om je kinderen te willen onterven en dat dan ook op deze manier te willen doen.
[...]
Inderdaad TO, je zegt dat je hier veel leest, dan moet je toch weten dat je op grond van je OP een hoop felle reacties kan verwachten?TO meldt in haar OP dat ze haar redenen heeft om haar kinderen te onterven. Voor haar vraag zijn die redenen niet eens relevant. Vervolgens krijgt ze een hoop over zich heen. Ik begrijp dat de manier waarop TO haar kinderen wil 'verrassen' reacties uitlokt en dat het schenken aan huisdieren niet echt een normale gang van zaken is (in Nederland that is), maar ik begrijp niet dat er gelijk zo veroordeeld wordt. Het lijkt mij dat je als moeder diep gekwetst moet zijn om je kinderen te willen onterven en dat dan ook op deze manier te willen doen.
maandag 2 augustus 2010 om 22:47
quote:Elsbettina schreef op 02 augustus 2010 @ 22:29:
Mijn vriend heeft mij ten huwelijk gevraagd. Ik was zo verrast en blij dat ik dit geluk nog mee mag maken. Ik houd van deze man en wil daarom niet op huwelijkse voorwaarden trouwen. Dit heb ik met mijn drie zoons besproken. Sindsdien is de ellende begonnen. Ik word niet meer uitgenodigd. De verjaardag van de kleinkinderen mag ik niet bijzijn. .Dom.... heel dom!
Mijn vriend heeft mij ten huwelijk gevraagd. Ik was zo verrast en blij dat ik dit geluk nog mee mag maken. Ik houd van deze man en wil daarom niet op huwelijkse voorwaarden trouwen. Dit heb ik met mijn drie zoons besproken. Sindsdien is de ellende begonnen. Ik word niet meer uitgenodigd. De verjaardag van de kleinkinderen mag ik niet bijzijn. .Dom.... heel dom!
maandag 2 augustus 2010 om 22:48
Dat 'verrassen' had ik hier niet moeten gebruiken. In eerste instantie vermeld ik mijn dieren aan wie ik alles na wil laten. In de praktijk is dat niet mogelijk. Maar wel aan de persoon die in mijn huis woont en mijn dieren verzorgt. Als alles gaat zoals ik dat voor ogen heb is dat mijn aanstaande.
Ik vind de reacties niet erg. Misschien had ik zelf ook zo gereageerd bij het lezen van zo'n onsamenhangend bericht. Het posten is voor mij nieuw. Excuus.
Ik vind de reacties niet erg. Misschien had ik zelf ook zo gereageerd bij het lezen van zo'n onsamenhangend bericht. Het posten is voor mij nieuw. Excuus.
maandag 2 augustus 2010 om 22:52
quote:Ste_ schreef op 02 augustus 2010 @ 22:50:
Oke, ik ben nog jong en heb me nooit zo beziggehouden met huwelijken. Maar wat betekent op huwelijkse voorwaarden? En waarom zijn je zoons daar zo boos over?Ik heb er ook niet veel verstand van, maar volgens mij betekent op huwelijkse voorwaarden dat je precies laat vast leggen wie wat krijgt na een scheiding, in tegen stelling tot in gemeenschap van goederen (50/50). Iets in die richting in ieder geval.
Oke, ik ben nog jong en heb me nooit zo beziggehouden met huwelijken. Maar wat betekent op huwelijkse voorwaarden? En waarom zijn je zoons daar zo boos over?Ik heb er ook niet veel verstand van, maar volgens mij betekent op huwelijkse voorwaarden dat je precies laat vast leggen wie wat krijgt na een scheiding, in tegen stelling tot in gemeenschap van goederen (50/50). Iets in die richting in ieder geval.
maandag 2 augustus 2010 om 22:55
quote:Ste_ schreef op 02 augustus 2010 @ 22:50:
Oke, ik ben nog jong en heb me nooit zo beziggehouden met huwelijken. Maar wat betekent op huwelijkse voorwaarden? En waarom zijn je zoons daar zo boos over?
Huwelijkse voorwaarden wil zeggen dat ieder zn eigen bezit houdt.
Als je niets regelt voordat je gaat trouwen dan trouw je in algehele gemeenschap goederen, dat wil zeggen dat de helft van je vermogen van je echtgeno(o)t(e) is op het moment dat je de ringen aan de vingers schuift!
En... als het gaat om geld... als het gaat om vrouwen.. als het gaat om alles wat je liefhebt... wie kun je dan vertrouwen?
Oke, ik ben nog jong en heb me nooit zo beziggehouden met huwelijken. Maar wat betekent op huwelijkse voorwaarden? En waarom zijn je zoons daar zo boos over?
Huwelijkse voorwaarden wil zeggen dat ieder zn eigen bezit houdt.
Als je niets regelt voordat je gaat trouwen dan trouw je in algehele gemeenschap goederen, dat wil zeggen dat de helft van je vermogen van je echtgeno(o)t(e) is op het moment dat je de ringen aan de vingers schuift!
En... als het gaat om geld... als het gaat om vrouwen.. als het gaat om alles wat je liefhebt... wie kun je dan vertrouwen?
maandag 2 augustus 2010 om 22:56
Wat een nare situatie. Ik begrijp dat het heel erg moeilijk is, maar alsjeblieft, vul je leven niet in met wraak. Niet zozeer voor je kinderen, maar vooral voor jezelf. Je hebt je nieuwe liefde en geniet er van. Hoe moeilijk ook, probeer los te laten. Je zoons zijn het pad kwijt en gedragen zich kwalijk. Ik weet niet of dat ooit goed komt, maar als jij ze een fatsoenlijke basis hebt gegeven waarschijnlijk wel vroeg of laat. Niet dat je daar op hoeft te wachten en dat je daarom maar je geld aan ze moet nalaten, maar om je te richten op positieve zaken. Ik begrijp dat wat ik zeg lastig is.
maandag 2 augustus 2010 om 22:57
quote:Elsbettina schreef op 02 augustus 2010 @ 22:29:
Ik ben al jaren alleen. Mijn man heeft een behoorlijk kapitaal nagelaten. Daarvan hebben de kinderen hun kindsdeel gekregen. Ze hadden ook afstand kunnen doen, maar ze stonden erop om het per direct te incasseren. Geen probleem. Ze hebben een behoorlijke som gekregen, ze hebben dat belegd in huizen en ook veel in de zaak gestoken. Prima allemaal. Ik ben overigens niet jaloers op hun succes. Elke moeder gunt haar kinderen voorspoed en geluk.
Nu heb ik twee jaar geleden een man ontmoet met wie ik verder wil. Een ontzettende lieve man, trouw, eerlijk maar onbemiddeld. Mijn kinderen vinden deze man te min. Ik ben daar verschrikkelijk verdrietig om. Op mensen neerkijken, vanwege hun financiele status vind ik verwerpelijk. Zo heb ik ze niet opgevoed. Ik heb ze juist altijd voorgehouden dat het niet vanzelfsprekend was dat wij mooie huizen hebben en dat wij alles kunnen doen.
Mijn vriend heeft mij ten huwelijk gevraagd. Ik was zo verrast en blij dat ik dit geluk nog mee mag maken. Ik houd van deze man en wil daarom niet op huwelijkse voorwaarden trouwen. Dit heb ik met mijn drie zoons besproken. Sindsdien is de ellende begonnen. Ik word niet meer uitgenodigd. De verjaardag van de kleinkinderen mag ik niet bijzijn. Met Kerstmis komen zij niet meer naar mij. Ik kan nog wel even doorgaan. Maar zo behandel je een moeder niet. Een moeder die altijd goed geweest is. Een oma die gek is op haar 5 kleinkinderen maar ze niet meer ziet. Vorige maand is er een nieuw kleinkind geboren. Ik ben niet welkom.
Volgens mij is er meer aan de hand.
Kan het niet zo zijn dat jouw kinderen bang zijn dat je nieuwe vriend je alleen vanwegen jouw kapitaal wil huwen?
En je zonen boos zijn dat je niet naar ze luisterd?
Kan mij niet voorstellen dat een kind zijn moeder niet gelukkig wil zien.
Zou eerder denken dat ze bang zijn dat het fout gaat en een gebroken moeder achterblijft...
Je zegt zelf dat je kinderen het gemaakt hebben, dus afhankelijk van een erfenis zullen ze niet zijn.
Ik zou een brief schrijven en duidelijk maken wat je aan het hart ligt.
Sterkte.
Ik ben al jaren alleen. Mijn man heeft een behoorlijk kapitaal nagelaten. Daarvan hebben de kinderen hun kindsdeel gekregen. Ze hadden ook afstand kunnen doen, maar ze stonden erop om het per direct te incasseren. Geen probleem. Ze hebben een behoorlijke som gekregen, ze hebben dat belegd in huizen en ook veel in de zaak gestoken. Prima allemaal. Ik ben overigens niet jaloers op hun succes. Elke moeder gunt haar kinderen voorspoed en geluk.
Nu heb ik twee jaar geleden een man ontmoet met wie ik verder wil. Een ontzettende lieve man, trouw, eerlijk maar onbemiddeld. Mijn kinderen vinden deze man te min. Ik ben daar verschrikkelijk verdrietig om. Op mensen neerkijken, vanwege hun financiele status vind ik verwerpelijk. Zo heb ik ze niet opgevoed. Ik heb ze juist altijd voorgehouden dat het niet vanzelfsprekend was dat wij mooie huizen hebben en dat wij alles kunnen doen.
Mijn vriend heeft mij ten huwelijk gevraagd. Ik was zo verrast en blij dat ik dit geluk nog mee mag maken. Ik houd van deze man en wil daarom niet op huwelijkse voorwaarden trouwen. Dit heb ik met mijn drie zoons besproken. Sindsdien is de ellende begonnen. Ik word niet meer uitgenodigd. De verjaardag van de kleinkinderen mag ik niet bijzijn. Met Kerstmis komen zij niet meer naar mij. Ik kan nog wel even doorgaan. Maar zo behandel je een moeder niet. Een moeder die altijd goed geweest is. Een oma die gek is op haar 5 kleinkinderen maar ze niet meer ziet. Vorige maand is er een nieuw kleinkind geboren. Ik ben niet welkom.
Volgens mij is er meer aan de hand.
Kan het niet zo zijn dat jouw kinderen bang zijn dat je nieuwe vriend je alleen vanwegen jouw kapitaal wil huwen?
En je zonen boos zijn dat je niet naar ze luisterd?
Kan mij niet voorstellen dat een kind zijn moeder niet gelukkig wil zien.
Zou eerder denken dat ze bang zijn dat het fout gaat en een gebroken moeder achterblijft...
Je zegt zelf dat je kinderen het gemaakt hebben, dus afhankelijk van een erfenis zullen ze niet zijn.
Ik zou een brief schrijven en duidelijk maken wat je aan het hart ligt.
Sterkte.
maandag 2 augustus 2010 om 23:04
Ik heb het niet allemaal gelezen,maar als je dan toch niks aan ze wil nalaten,zorg dat er voldoende op de rekening staat voor als je dood gaat.(begrafenis/crematie e.d.) En maak het geld samen met je vriend/man gewoon op..
verkoop je huis ga in een huurhuis zitten..
verkoop je huis ga in een huurhuis zitten..
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
