Geld & Recht
alle pijlers
Samenwonen; probleem als de een veel meer verdient?
zaterdag 25 augustus 2012 om 14:35
Ik wil graag jullie mening over het volgende.
Mijn vriend en ik wonen een half jaar samen in een huurhuis.
Ik ben zo goed als klaar met mijn studie en mijn vriend werkt fulltime. Ik heb een bijbaantje naast mijn studie.
Op dit moment betaalt hij de huur (700 euro inclusief) en ik de boodschappen (ongeveer 200 euro)
Verder betaalt ieder z'n eigen dingen zoals sport, kleding en (zorg)verzekeringen en ik betaal collegegeld voor mijn opleiding.
Mijn bijbaan was seizoenswerk en is in september voorbij. Ik had gehoopt eerder klaar te zijn met mijn studie en al lang aan (fulltime) het werk kunnen zijn maar door omstandigheden (doet er even niet toe) is dat nog niet gelukt.
Mijn vriend wil niet voor mij betalen, hij zegt dat hij dat niet kan (dat hij daar niet genoeg voor verdient) en niet wil. Dus ik heb 2 vacatures gevonden voor 20 uur per week (niet gerelateerd aan studie maar daar is weinig/geen werk in te vinden) omdat ik toch geld moet verdienen voor boodschappen/kleding/zorgverzekering. Dus ik hoop 1 van de 2 banen te krijgen of zoiets soortgelijks.
Mijn moeder is boos omdat zij van mening is dat mijn vriend voor mij moet betalen, hij heeft voor mij gekozen in goede en slechte tijden, dus moet ook (financieel) bijspringen als het nodig is. Ze vind het belachelijk dat mijn vriend niet voor mij wil betalen.
Ik heb zelf samen met mijn vriend besloten dat beter nog een parttime baan kan vinden, en dat ik daarnaast dan rustig kan zoeken naar een passende baan waarvoor ik heb geleerd (die banen liggen niet voor het oprapen) en welke beter betaald is.
Vinden jullie dat mijn vriend 'slecht' is dat hij niet voor mij wil betalen, of vinden jullie het terecht? Natuurlijk als ik geld nodig ben krijg ik bijv. 100 euro van hem, maar hij wil niet structureel dingen voor mij betalen, wat ik logisch vind.
* moet er even bij vermelden dat mijn vriend een inkomen heeft van ongeveer 1800-2000 euro netto en maandelijks nog 150 euro van z'n ouders krijgt. Hij heeft verder geen schulden of enorm dure uitgaven dus houdt maandelijks -in theorie- echt wel geld over *
Mijn vriend en ik wonen een half jaar samen in een huurhuis.
Ik ben zo goed als klaar met mijn studie en mijn vriend werkt fulltime. Ik heb een bijbaantje naast mijn studie.
Op dit moment betaalt hij de huur (700 euro inclusief) en ik de boodschappen (ongeveer 200 euro)
Verder betaalt ieder z'n eigen dingen zoals sport, kleding en (zorg)verzekeringen en ik betaal collegegeld voor mijn opleiding.
Mijn bijbaan was seizoenswerk en is in september voorbij. Ik had gehoopt eerder klaar te zijn met mijn studie en al lang aan (fulltime) het werk kunnen zijn maar door omstandigheden (doet er even niet toe) is dat nog niet gelukt.
Mijn vriend wil niet voor mij betalen, hij zegt dat hij dat niet kan (dat hij daar niet genoeg voor verdient) en niet wil. Dus ik heb 2 vacatures gevonden voor 20 uur per week (niet gerelateerd aan studie maar daar is weinig/geen werk in te vinden) omdat ik toch geld moet verdienen voor boodschappen/kleding/zorgverzekering. Dus ik hoop 1 van de 2 banen te krijgen of zoiets soortgelijks.
Mijn moeder is boos omdat zij van mening is dat mijn vriend voor mij moet betalen, hij heeft voor mij gekozen in goede en slechte tijden, dus moet ook (financieel) bijspringen als het nodig is. Ze vind het belachelijk dat mijn vriend niet voor mij wil betalen.
Ik heb zelf samen met mijn vriend besloten dat beter nog een parttime baan kan vinden, en dat ik daarnaast dan rustig kan zoeken naar een passende baan waarvoor ik heb geleerd (die banen liggen niet voor het oprapen) en welke beter betaald is.
Vinden jullie dat mijn vriend 'slecht' is dat hij niet voor mij wil betalen, of vinden jullie het terecht? Natuurlijk als ik geld nodig ben krijg ik bijv. 100 euro van hem, maar hij wil niet structureel dingen voor mij betalen, wat ik logisch vind.
* moet er even bij vermelden dat mijn vriend een inkomen heeft van ongeveer 1800-2000 euro netto en maandelijks nog 150 euro van z'n ouders krijgt. Hij heeft verder geen schulden of enorm dure uitgaven dus houdt maandelijks -in theorie- echt wel geld over *
zondag 26 augustus 2012 om 11:53
quote:ronniemitchel schreef op 26 augustus 2012 @ 02:55:
Wat is er mis om samen verantwoordelijk te zijn voor de vaste lasten?
Hoezo is de relatie dan geen relatie, omdat je een relatie hebt wil dat nog niet zeggen dat je niet je best hoeft te doen om ook geld binnen te brengen, als je buiten je schuld zonder werk komt te zitten en je word door je partner ondersteunt is dat niet meer dan normaal, echter is het ook niet meer dan normaal om die druk niet enkel op de schouders van je partner te leggen en dus ook er alles aan te doen om ook werk en dus inkomen te genereren zodat de druk verdeeld word.
Ook dat hoor je voor elkaar in een relatie over te hebben.
Daar is uiteraard niets mis mee.
Het hoeft echter niet zo te zijn dat de een het voelt als een druk op de schouders als hij/zij alleen voor het inkomen zorgt. Er kunnen genoeg redenen voor zijn waarom hiervoor gekozen is. En als beide dit fijn vinden dan zie ik daarin geen probleem.
Als het wel als een druk voelt of een te grote verantwoordelijkheid en degene die voor het inkomen zorgt hier veel stress van heeft is er geen gelijkwaardigheid meer denk ik. Dan moet er vind ik toch naar een andere oplossing gekeken worden. Beide gaan werken dus bijvoorbeeld.
Ik ben van mening dat je het volledige huishouden en het verdienen van een inkomen samen moet regelen/plannen. Wie wat doet maakt opzich niet zo uit. Als je het maar samen maar eens bent over de manier waarop.
Als de één een goede baan heeft en dit werk ook graag doet en de ander niet zou hoeven werken financieel gezien is dat toch mooi. Als er dan samen besloten wordt dat die ander dan daadwerkelijk niet hoeft te gaan werken en voor het huishouden zorgt en/of misschien een cursus of dergelijke gaat volgen dan is dat toch mooi geregeld.
Ik zie niet in waarom je maar beide moet werken, terwijl het niet hoeft. Allebei partime werken klinkt mij altijd het beste in de oren. Maar niet altijd is dit mogelijk of wil men dat. Andere verdelingen zijn niet minder vind ik.
Wij (man en ik) zien alles als van ons samen. We zijn niet voor niets ook in gemeenschap van goederen getrouwd. Maar vanaf het begin was dit voor ons al zo. Voor ons is dit heel erg normaal. Wij hebben hier nooit een discussie of dergelijke over hoeven te voeren, want we hebben dus dezelfde mening hierover.
Maar we doen dit niet omdat het nou eenmaal zo hoort of dergelijke. Maar omdat wij dit zo willen.
Wat is er mis om samen verantwoordelijk te zijn voor de vaste lasten?
Hoezo is de relatie dan geen relatie, omdat je een relatie hebt wil dat nog niet zeggen dat je niet je best hoeft te doen om ook geld binnen te brengen, als je buiten je schuld zonder werk komt te zitten en je word door je partner ondersteunt is dat niet meer dan normaal, echter is het ook niet meer dan normaal om die druk niet enkel op de schouders van je partner te leggen en dus ook er alles aan te doen om ook werk en dus inkomen te genereren zodat de druk verdeeld word.
Ook dat hoor je voor elkaar in een relatie over te hebben.
Daar is uiteraard niets mis mee.
Het hoeft echter niet zo te zijn dat de een het voelt als een druk op de schouders als hij/zij alleen voor het inkomen zorgt. Er kunnen genoeg redenen voor zijn waarom hiervoor gekozen is. En als beide dit fijn vinden dan zie ik daarin geen probleem.
Als het wel als een druk voelt of een te grote verantwoordelijkheid en degene die voor het inkomen zorgt hier veel stress van heeft is er geen gelijkwaardigheid meer denk ik. Dan moet er vind ik toch naar een andere oplossing gekeken worden. Beide gaan werken dus bijvoorbeeld.
Ik ben van mening dat je het volledige huishouden en het verdienen van een inkomen samen moet regelen/plannen. Wie wat doet maakt opzich niet zo uit. Als je het maar samen maar eens bent over de manier waarop.
Als de één een goede baan heeft en dit werk ook graag doet en de ander niet zou hoeven werken financieel gezien is dat toch mooi. Als er dan samen besloten wordt dat die ander dan daadwerkelijk niet hoeft te gaan werken en voor het huishouden zorgt en/of misschien een cursus of dergelijke gaat volgen dan is dat toch mooi geregeld.
Ik zie niet in waarom je maar beide moet werken, terwijl het niet hoeft. Allebei partime werken klinkt mij altijd het beste in de oren. Maar niet altijd is dit mogelijk of wil men dat. Andere verdelingen zijn niet minder vind ik.
Wij (man en ik) zien alles als van ons samen. We zijn niet voor niets ook in gemeenschap van goederen getrouwd. Maar vanaf het begin was dit voor ons al zo. Voor ons is dit heel erg normaal. Wij hebben hier nooit een discussie of dergelijke over hoeven te voeren, want we hebben dus dezelfde mening hierover.
Maar we doen dit niet omdat het nou eenmaal zo hoort of dergelijke. Maar omdat wij dit zo willen.
zondag 26 augustus 2012 om 13:57
quote:nederlandertje schreef op 25 augustus 2012 @ 19:17:
Ik vind dat je wel je best moet doen om werk te vinden en aan te pakken, als je studie er maar niet onder lijdt. Vriend wil ook samenwonen, dus die mag dan best helpen.
Maar als ik het goed begrijp is ze gestopt? Huh?
Wat is dan de reden om niet te werken, dat is van de zotte...
Hoi! Ik was even gestopt met schrijven omdat ik moest werken!
hahaha nee mijn seizoenswerk is eind sept afgelopen omdat het bedrijf dan dicht gaat en volgend jaar pas weer open gaat. Dus vandaar dat ik zonder werk kom te zitten. Ik ga gewoon weer solliciteren voor een nieuwe baan, ik heb 2 leuke banen gezien voor 20 uur per week, beide in een winkel. Iets is beter dan niets en kan dan rustig verder kijken naar iets meer studie gerelateerd.
Mijn studie is op dit moment vooral afwachten op nakijkende leraren dus heb geen college's en weinig andere verplichtingen dus wel tijd om ernaast te gaan werken (en financieel ook noodzakelijk)
Ik vind dat je wel je best moet doen om werk te vinden en aan te pakken, als je studie er maar niet onder lijdt. Vriend wil ook samenwonen, dus die mag dan best helpen.
Maar als ik het goed begrijp is ze gestopt? Huh?
Wat is dan de reden om niet te werken, dat is van de zotte...
Hoi! Ik was even gestopt met schrijven omdat ik moest werken!
hahaha nee mijn seizoenswerk is eind sept afgelopen omdat het bedrijf dan dicht gaat en volgend jaar pas weer open gaat. Dus vandaar dat ik zonder werk kom te zitten. Ik ga gewoon weer solliciteren voor een nieuwe baan, ik heb 2 leuke banen gezien voor 20 uur per week, beide in een winkel. Iets is beter dan niets en kan dan rustig verder kijken naar iets meer studie gerelateerd.
Mijn studie is op dit moment vooral afwachten op nakijkende leraren dus heb geen college's en weinig andere verplichtingen dus wel tijd om ernaast te gaan werken (en financieel ook noodzakelijk)
zondag 26 augustus 2012 om 16:07
Lastige situatie. Aan de reacties te zien wordt hier toch heel verschillend over gedacht.
Ik studeer ook nog (laatste jaar) en vriend werkt al een aantal jaren fulltime. We zijn anderhalf jaar geleden gaan samenwonen in een huurappartementje, beide vanuit het ouderlijk huis. Ik heb een leuke spaarrekening, vriend niet. Ik ben niet zo van de alles-op-een-hoop constructie. Ik begrijp niet waarom ik tegen vriend zou moeten zeggen 'nou schat, we wonen nu samen dus mijn geld is opeens ook jouw geld'. Vriend zou dat niet eens willen, hij zou dan continu het gevoel hebben dat hij 'mijn geld' uitgeeft. In feite is het natuurlijk ook mijn geld, er is geen gemeenschap van goederen. Als vriend nou het geld had en ik niet dan zou ik het ook niet willen.
Ik heb bij de bank een en/of rekening geopend voor de vaste lasten en daarnaast hebben we nog steeds een eigen spaar en betaalrekening. Werkt voor ons prima.
Geloof dat het Nibud dit ook adviseert om gezeik te voorkomen (ooit ergens gelezen). Het hangt ook wel van het uitgavenpatroon af. Vriend heeft bijvoorbeeld een redelijk dure hobby waar hij af en toe dure aankopen voor moet doen. Hij betaalt dit van zijn eigen geld, spaart hier zelf voor. Zijn hobby is echt 'zijn ding' en hij zou niet eens willen dat ik daaraan mee betaal. En als ik dure make-up wil kopen doe ik dat ook van m'n eigen geld.
voor sommigen hier klinkt dit misschien als zakelijk/onromantisch maar voor nu werkt dit voor ons het beste. Mochten we ooit een koopwoning hebben en er lopen wat koters rond dan gaan we er misschien wel weer anders mee om.
Als vriend in nood zit dan help ik hem natuurlijk, al zou hij liever niet financieel afhankelijk van mij willen zijn.
Ik studeer ook nog (laatste jaar) en vriend werkt al een aantal jaren fulltime. We zijn anderhalf jaar geleden gaan samenwonen in een huurappartementje, beide vanuit het ouderlijk huis. Ik heb een leuke spaarrekening, vriend niet. Ik ben niet zo van de alles-op-een-hoop constructie. Ik begrijp niet waarom ik tegen vriend zou moeten zeggen 'nou schat, we wonen nu samen dus mijn geld is opeens ook jouw geld'. Vriend zou dat niet eens willen, hij zou dan continu het gevoel hebben dat hij 'mijn geld' uitgeeft. In feite is het natuurlijk ook mijn geld, er is geen gemeenschap van goederen. Als vriend nou het geld had en ik niet dan zou ik het ook niet willen.
Ik heb bij de bank een en/of rekening geopend voor de vaste lasten en daarnaast hebben we nog steeds een eigen spaar en betaalrekening. Werkt voor ons prima.
Geloof dat het Nibud dit ook adviseert om gezeik te voorkomen (ooit ergens gelezen). Het hangt ook wel van het uitgavenpatroon af. Vriend heeft bijvoorbeeld een redelijk dure hobby waar hij af en toe dure aankopen voor moet doen. Hij betaalt dit van zijn eigen geld, spaart hier zelf voor. Zijn hobby is echt 'zijn ding' en hij zou niet eens willen dat ik daaraan mee betaal. En als ik dure make-up wil kopen doe ik dat ook van m'n eigen geld.
voor sommigen hier klinkt dit misschien als zakelijk/onromantisch maar voor nu werkt dit voor ons het beste. Mochten we ooit een koopwoning hebben en er lopen wat koters rond dan gaan we er misschien wel weer anders mee om.
Als vriend in nood zit dan help ik hem natuurlijk, al zou hij liever niet financieel afhankelijk van mij willen zijn.
zondag 26 augustus 2012 om 16:18
Ik heb mijn eigen rekening en man ook. Wij betalen beide precies de helft van alles! Ik wil geen geld van hem aannemen en hij niet van mij. Ik ga pas minder werken als ik nog steeds mijn eigen helft kan blijven betalen. Ook onze hypotheek is zo geregeld dat ik na mijn pensioen nog steeds mijn helft kan blijven betalen. Ik ben ouder dan mijn man en moet nog iets meer dan 20 jaar werken.
maandag 27 augustus 2012 om 08:48
Samen wonen is samen betalen. Als je nog even geen baan in je vakgebied kunt werken, neem je voor nu een andere baan aan buiten je vakgebied. Zie niet in wat daar nadelig aan is.
Waarom zou de man degene zijn die hard moet werken, en de vrouw degene voor wie gezorgd moet worden? Wat is dat voor 'n jaren 50 libelle opvatting?
Ik hou mn eigen broek op hoor. En verliest mn lief zijn baan dan zal ik bijspringen. Maar gaat hij thuiszitten omdat zijn ideale baan er nu niet is en hij een baan buiten zijn vakgebied niet wil, dan ga ik niet bijspringen. In deze tijd is het niet realistisch om te gaan zitten wachten op je droombaan en in de tussentijd niets te doen!
Waarom zou de man degene zijn die hard moet werken, en de vrouw degene voor wie gezorgd moet worden? Wat is dat voor 'n jaren 50 libelle opvatting?
Ik hou mn eigen broek op hoor. En verliest mn lief zijn baan dan zal ik bijspringen. Maar gaat hij thuiszitten omdat zijn ideale baan er nu niet is en hij een baan buiten zijn vakgebied niet wil, dan ga ik niet bijspringen. In deze tijd is het niet realistisch om te gaan zitten wachten op je droombaan en in de tussentijd niets te doen!
Zeg maar Spijker.
maandag 27 augustus 2012 om 13:20
quote:spijk-er schreef op 27 augustus 2012 @ 08:48:
Samen wonen is samen betalen. Als je nog even geen baan in je vakgebied kunt werken, neem je voor nu een andere baan aan buiten je vakgebied. Zie niet in wat daar nadelig aan is.
Waarom zou de man degene zijn die hard moet werken, en de vrouw degene voor wie gezorgd moet worden? Wat is dat voor 'n jaren 50 libelle opvatting?!
Jaren geleden was ik degene die 'hard moest werken' omdat mijn toenmalige vriend ook nog studeerde toen wij gingen samenwonen.
Het is totaal niet in mij opgekomen dat hij naast zijn studie maar een baan moest gaan zoeken zodat hij ook de helft zou kunnen betalen.
Vriend van TO wist toch dat zij nog studeert en dientengevolge veel minder inkomsten heeft?
Dan had hij niet moeten gaan samenwonen totdat zij ook aan het werk zou zijn.
Vind het raar dat je dit soort zaken niet vantevoren bedenkt/bespreekt.
Samen wonen is samen betalen. Als je nog even geen baan in je vakgebied kunt werken, neem je voor nu een andere baan aan buiten je vakgebied. Zie niet in wat daar nadelig aan is.
Waarom zou de man degene zijn die hard moet werken, en de vrouw degene voor wie gezorgd moet worden? Wat is dat voor 'n jaren 50 libelle opvatting?!
Jaren geleden was ik degene die 'hard moest werken' omdat mijn toenmalige vriend ook nog studeerde toen wij gingen samenwonen.
Het is totaal niet in mij opgekomen dat hij naast zijn studie maar een baan moest gaan zoeken zodat hij ook de helft zou kunnen betalen.
Vriend van TO wist toch dat zij nog studeert en dientengevolge veel minder inkomsten heeft?
Dan had hij niet moeten gaan samenwonen totdat zij ook aan het werk zou zijn.
Vind het raar dat je dit soort zaken niet vantevoren bedenkt/bespreekt.
maandag 27 augustus 2012 om 13:24
Ik studeer ook nog, maar het is prima te doen om daarnaast te werken hoor. Ik ken nauwelijks mensen die niet werken naast hun studie (misschien die enkele student die ook nog bij mama en papa thuis woont).
TO en vriend hebben samen gekozen om daar te gaan wonen. Dan snapt ze toch dat het niet gratis is, en dat ze dus gewoon voor inkomen moet zorgen? Dan kan je of lenen bij de IB, of een bijbaantje zoeken. Easy as pie.
TO en vriend hebben samen gekozen om daar te gaan wonen. Dan snapt ze toch dat het niet gratis is, en dat ze dus gewoon voor inkomen moet zorgen? Dan kan je of lenen bij de IB, of een bijbaantje zoeken. Easy as pie.
Zeg maar Spijker.
maandag 27 augustus 2012 om 14:09
Bij samenwonen (in geval van een relatie) vind ik dat je samen ervoor moet zorgen dat er genoeg inkomen is om samen alle kosten die je samen maakt te kunnen betalen.
Wie dan voor dat inkomen zorgt doormiddel van werk maakt dan eigenlijk niet uit. Ook maakt het niet uit of de een meer of minder inkomen uit werk heeft. Net zoals het niet uitmaakt of de een of de ander meer geld uitgeeft aan studie of dergelijke.
Het gaat vind ik hierbij om het samen.
Wie dan voor dat inkomen zorgt doormiddel van werk maakt dan eigenlijk niet uit. Ook maakt het niet uit of de een meer of minder inkomen uit werk heeft. Net zoals het niet uitmaakt of de een of de ander meer geld uitgeeft aan studie of dergelijke.
Het gaat vind ik hierbij om het samen.
maandag 27 augustus 2012 om 19:19
maandag 27 augustus 2012 om 22:29
Ik vind dat jij als het ware 'verplicht' bent tegenover je vriend om bij te dragen in de vaste laste zover je kan. Dat hou in mijn ogen in dat je zoveel moet werken dat je studie toelaat. Dus als jij 20 uur in de week kan werken naast je studie dan vind ik dat je dat moet doen, ook al is het een baan totaal uit de richting van je studie (elke werkervaring staat goed op een CV) en dat jullie dan de lasten naar rato verdelen. Zolang je dus alles naar rato verdeeld betaald jouw vriend al best veel voor jou.
Wanneer je totaal geen baan zou kunnen vinden of verschrikkelijk in de knoei komt met je studie als je ernaast werkt dan zou ik het redelijk vinden als vriend tijdelijk de gezamelijke lasten zoveel mogelijk over neemt. Ik vind dan weer niet dat hij verplicht kan worden jouw persoonlijke lasten als kleding, telefoon, auto of whatever te betalen (dus de dingen waar je makkelijk zonder zou kunnen als het echt moet).
En uiteindelijk heeft je moeder niets in te brengen dus laat je niet van de wijs brengen door haar visie of mening. Het is jullie gezamelijke beslissing over hoe jullie het oplossen.
+ bedenk je eens hoe je het gedaan zu hebben als jullie niet samen zouden wonen? Zou je dan wel voor je zelf kunnen zorgen (kamerhuur, eten en vaste lasten?)
Wanneer je totaal geen baan zou kunnen vinden of verschrikkelijk in de knoei komt met je studie als je ernaast werkt dan zou ik het redelijk vinden als vriend tijdelijk de gezamelijke lasten zoveel mogelijk over neemt. Ik vind dan weer niet dat hij verplicht kan worden jouw persoonlijke lasten als kleding, telefoon, auto of whatever te betalen (dus de dingen waar je makkelijk zonder zou kunnen als het echt moet).
En uiteindelijk heeft je moeder niets in te brengen dus laat je niet van de wijs brengen door haar visie of mening. Het is jullie gezamelijke beslissing over hoe jullie het oplossen.
+ bedenk je eens hoe je het gedaan zu hebben als jullie niet samen zouden wonen? Zou je dan wel voor je zelf kunnen zorgen (kamerhuur, eten en vaste lasten?)
Op een dag word je wakker en besef je dat er geen tijd meer is om te doen wat je altijd al wilde doen. Doe het nu!
dinsdag 28 augustus 2012 om 07:27
Ik vind het ook heel moeilijk.
Verdien zelf 650 euro, en mijn vriend drie keer zo veel.
Ik ben 20 jaar en hij is bijna 24. Ik ben er nog niet aan over uit hoe ik het moet doen. Hij heeft een koophuis, ik ben bij hem ingetrokken.
Op dit moment draag ik niet meer dan gemiddeld 150 euro aan boodschappen per maand. Ik voel me er zo schuldig om, maar met mijn eigen kosten blijft er ook nog maar 500 euro over. Dus houd ik zon 350 euro per maand over.
En ik wil ook een spaarrekening opbouwen gewoon voor het geval dat, en voor later. Auto,rijbewijs, vakantie, toekomst.
Ik ben er nog niet aan over uit. Ik werk zelf voor minimumloon in een winkel, ben afgestudeerd als pedagogisch medewerker, maar daar kom je gewoon amper meer aan een baan. Ik heb ook lang moeten tobben voor dit baantje omdat ik verder geen ervaring had, dus weggaan voor wat beters is ook moeilijk, aangezien ik nu eindelijk erg gelukkig ben, qua werk en al.
Verdien zelf 650 euro, en mijn vriend drie keer zo veel.
Ik ben 20 jaar en hij is bijna 24. Ik ben er nog niet aan over uit hoe ik het moet doen. Hij heeft een koophuis, ik ben bij hem ingetrokken.
Op dit moment draag ik niet meer dan gemiddeld 150 euro aan boodschappen per maand. Ik voel me er zo schuldig om, maar met mijn eigen kosten blijft er ook nog maar 500 euro over. Dus houd ik zon 350 euro per maand over.
En ik wil ook een spaarrekening opbouwen gewoon voor het geval dat, en voor later. Auto,rijbewijs, vakantie, toekomst.
Ik ben er nog niet aan over uit. Ik werk zelf voor minimumloon in een winkel, ben afgestudeerd als pedagogisch medewerker, maar daar kom je gewoon amper meer aan een baan. Ik heb ook lang moeten tobben voor dit baantje omdat ik verder geen ervaring had, dus weggaan voor wat beters is ook moeilijk, aangezien ik nu eindelijk erg gelukkig ben, qua werk en al.
dinsdag 28 augustus 2012 om 07:36
Ik zie steeds vaker dit soort topics maar snap ze niet echt.
Je kiest voor elkaar, dus wat is er mis met voor elkaar zorgen?
Toen vriend en ik gingen samenwonen studeerde ik en had geen inkomen omdat ik lichamelijk gezien geen baan erbij kon nemen. Wij hebben vanaf het begin al alles op 1 hoop gegooid en daarvan betaald, ongeacht wie hoeveel verdiende.
Naar mijn mening hoort dat zo in een huwelijk, dus waarom niet in een relatie?
Als je arbeidsongeschikt raakt of kinderen krijgt en minder wil werken, hoe regel je dat dan?
Je kiest voor elkaar, dus wat is er mis met voor elkaar zorgen?
Toen vriend en ik gingen samenwonen studeerde ik en had geen inkomen omdat ik lichamelijk gezien geen baan erbij kon nemen. Wij hebben vanaf het begin al alles op 1 hoop gegooid en daarvan betaald, ongeacht wie hoeveel verdiende.
Naar mijn mening hoort dat zo in een huwelijk, dus waarom niet in een relatie?
Als je arbeidsongeschikt raakt of kinderen krijgt en minder wil werken, hoe regel je dat dan?
dinsdag 28 augustus 2012 om 07:42
dinsdag 28 augustus 2012 om 07:47
Ik heb niet alle reacties gelezen hoor.. Zelf vind ik dat hij wel aardig betaald maar als het even niet anders kan zou hij in de tijd dat jij een baantje zoekt toch echt even moeten bijspringen willen jullie het redden lijkt me.
Heb 2 keer samengewoond ex deed erg moeilijk om elke cent die hij eens voor mij moest uitgeven.. Ik verdiende flink minder dan hij maar wilde echt dat alle kosten door de helft gingen. Hij kon dus nog eens wat leuks doen en ik niet aangezien alles in het huis en boodschappen ging.
Mijn huidige vriend betaald voor mij als dat nodig is en ik ook voor hem.. Naar mijn idee is dat wat hoort in een relatie. Misschien komt er een tijd dat hij geen baan meer heeft dan zou jij ook het karretje moeten trekken.
Praat er nog eens over met elkaar hoe jullie dat zien en maak er duidelijkere afspraken over.
Heb 2 keer samengewoond ex deed erg moeilijk om elke cent die hij eens voor mij moest uitgeven.. Ik verdiende flink minder dan hij maar wilde echt dat alle kosten door de helft gingen. Hij kon dus nog eens wat leuks doen en ik niet aangezien alles in het huis en boodschappen ging.
Mijn huidige vriend betaald voor mij als dat nodig is en ik ook voor hem.. Naar mijn idee is dat wat hoort in een relatie. Misschien komt er een tijd dat hij geen baan meer heeft dan zou jij ook het karretje moeten trekken.
Praat er nog eens over met elkaar hoe jullie dat zien en maak er duidelijkere afspraken over.
dinsdag 28 augustus 2012 om 09:06
quote:Captain_Obvious schreef op 28 augustus 2012 @ 07:42:
[...]
Ja, dat vind ik gek. Kan niet helemaal uitleggen waarom...
(hier heb je dus ook helemaal niks aan)
Nooit van Liefde gehoord? Geven om elkaar? Graag bij elkaar willen zijn? Iets voor elkaar over hebben?
Ik heb met pijn en moeite een dag werken ingeleverd, want ik hou van mijn werk, maar ik doe dat dus uit liefde voor hem en vice versa.
Raar verzoek... Tja. We leven blijkbaar in een hele individualistische samenleving waar zorg voor elkaar een zeldzaam iets wordt.
[...]
Ja, dat vind ik gek. Kan niet helemaal uitleggen waarom...
(hier heb je dus ook helemaal niks aan)
Nooit van Liefde gehoord? Geven om elkaar? Graag bij elkaar willen zijn? Iets voor elkaar over hebben?
Ik heb met pijn en moeite een dag werken ingeleverd, want ik hou van mijn werk, maar ik doe dat dus uit liefde voor hem en vice versa.
Raar verzoek... Tja. We leven blijkbaar in een hele individualistische samenleving waar zorg voor elkaar een zeldzaam iets wordt.
dinsdag 28 augustus 2012 om 09:11
*geen reacties gelezen*
Hij betaalt al zat voor je. je kunt toch gewoon een nieuwe bijbaan zoeken als het zo niet lukt? Er zijn bijbanen zat. Als het echt niet anders kan dan is het niet anders. Maar je kunt gewoon gaan werken dus ik snap het probleem niet?
Fulltime werken zegt niet zoveel. De een krijgt 1400 gestort en de ander 2400.
Hij betaalt al zat voor je. je kunt toch gewoon een nieuwe bijbaan zoeken als het zo niet lukt? Er zijn bijbanen zat. Als het echt niet anders kan dan is het niet anders. Maar je kunt gewoon gaan werken dus ik snap het probleem niet?
Fulltime werken zegt niet zoveel. De een krijgt 1400 gestort en de ander 2400.
dinsdag 28 augustus 2012 om 09:13
Ik woon samen met mijn vriend. Ik studeer en werk er op dit moment weinig bij. Ik krijg nog een klein beetje stufi en ik had nog een klein beetje spaargeld. Wij doen het zo dat hij de vaste lasten betaalt en ik de boodschappen. En zelfs die betaalt hij soms heel koppig. Want ik heb nu eenmaal geen geld en dan moet hij me helpen. Ik heb ook geen geld voor kleding en andere "luxe"-dingen. Die schaf ik dus niet aan. Maar vriend vindt dat enorm vervelend, en komt dus regelmatig met "nou, dan krijg je die broek/dat shirtje van mij". Omdat hij van me houdt. En als ik straks aan het werk ga, dan trek ik dat financiele aspect wel weer recht.
dinsdag 28 augustus 2012 om 09:32
quote:smuisje schreef op 28 augustus 2012 @ 07:36:
Ik zie steeds vaker dit soort topics maar snap ze niet echt.
Je kiest voor elkaar, dus wat is er mis met voor elkaar zorgen?
Toen vriend en ik gingen samenwonen studeerde ik en had geen inkomen omdat ik lichamelijk gezien geen baan erbij kon nemen. Wij hebben vanaf het begin al alles op 1 hoop gegooid en daarvan betaald, ongeacht wie hoeveel verdiende.
Naar mijn mening hoort dat zo in een huwelijk, dus waarom niet in een relatie?
Als je arbeidsongeschikt raakt of kinderen krijgt en minder wil werken, hoe regel je dat dan?mee eens.
Ik zie steeds vaker dit soort topics maar snap ze niet echt.
Je kiest voor elkaar, dus wat is er mis met voor elkaar zorgen?
Toen vriend en ik gingen samenwonen studeerde ik en had geen inkomen omdat ik lichamelijk gezien geen baan erbij kon nemen. Wij hebben vanaf het begin al alles op 1 hoop gegooid en daarvan betaald, ongeacht wie hoeveel verdiende.
Naar mijn mening hoort dat zo in een huwelijk, dus waarom niet in een relatie?
Als je arbeidsongeschikt raakt of kinderen krijgt en minder wil werken, hoe regel je dat dan?mee eens.
dinsdag 28 augustus 2012 om 09:37
Los van wat wij allemaal vinden: Wat vind je er zelf van? Wil je niet gewoon graag je eigen geld verdienen?
Ik zou het echt heel vervelend vinden als mijn vriend, om wat voor reden dan ook, moet bijspringen in mijn financien. Al zou hij het zelf voorstellen; ik denk niet dat ik het zou accepteren. Zonder hem zou je ook z.s.m. een baan moeten vinden, dus waarom nu niet?
Ik zou het echt heel vervelend vinden als mijn vriend, om wat voor reden dan ook, moet bijspringen in mijn financien. Al zou hij het zelf voorstellen; ik denk niet dat ik het zou accepteren. Zonder hem zou je ook z.s.m. een baan moeten vinden, dus waarom nu niet?
dinsdag 28 augustus 2012 om 09:47
quote:Captain_Obvious schreef op 28 augustus 2012 @ 07:42:
Ja, dat vind ik gek. Kan niet helemaal uitleggen waarom...
(hier heb je dus ook helemaal niks aan)
Ik vind het ook een raar verzoek. Je maakt je hiermee namelijk afhankelijk van hem en je bouwt daarnaast minder pensioen op. Ik zal echt nooit stoppen met werken omdat een man dat van mij vraagt. Ik wil namelijk altijd in staat blijven om mezelf te kunnen onderhouden. Dat heeft niets met gebrek aan liefde te maken, maar alles met realiteitszin, eergevoel, zelfstandigheid. Natuurlijk gaat iedereen er van uit dat zijn of haar relatie voor eeuwig is, maar daar heb je echter geen enkele garantie op. Ik wil ook zonder geld van mijn man riant kunnen leven, en dus zal ik mijn eigen geld moeten verdienen. Net zoals hij in staat is om zonder mijn salaris te leven heb ik ook zijn geld niet nodig. We blijven bij elkaar omdat we zielsveel van elkaar houden, niet omdat we afhankelijk van elkaars inkomen zijn. En natuurlijk zorgen we voor elkaar als dat nodig is. Maar als je allebei kunt werken is dat niet nodig, en brengen we dus allebei geld in het laatje.
In de situatie van TO zou ik als ik haar was dus gewoon een bijbaan zoeken. Wat geeft het nou dat er geen banen in je richting zijn, het is toch niet iets wat je je hele leven blijft doen? Maar je bent in de tussentijd wel minder afhankelijk van je vriend. Zorg gewoon dat je je eigen broek kunt ophouden, dat geeft je op de lange duur veel meer voldoening dan op de zak van een ander teren.
Ja, dat vind ik gek. Kan niet helemaal uitleggen waarom...
(hier heb je dus ook helemaal niks aan)
Ik vind het ook een raar verzoek. Je maakt je hiermee namelijk afhankelijk van hem en je bouwt daarnaast minder pensioen op. Ik zal echt nooit stoppen met werken omdat een man dat van mij vraagt. Ik wil namelijk altijd in staat blijven om mezelf te kunnen onderhouden. Dat heeft niets met gebrek aan liefde te maken, maar alles met realiteitszin, eergevoel, zelfstandigheid. Natuurlijk gaat iedereen er van uit dat zijn of haar relatie voor eeuwig is, maar daar heb je echter geen enkele garantie op. Ik wil ook zonder geld van mijn man riant kunnen leven, en dus zal ik mijn eigen geld moeten verdienen. Net zoals hij in staat is om zonder mijn salaris te leven heb ik ook zijn geld niet nodig. We blijven bij elkaar omdat we zielsveel van elkaar houden, niet omdat we afhankelijk van elkaars inkomen zijn. En natuurlijk zorgen we voor elkaar als dat nodig is. Maar als je allebei kunt werken is dat niet nodig, en brengen we dus allebei geld in het laatje.
In de situatie van TO zou ik als ik haar was dus gewoon een bijbaan zoeken. Wat geeft het nou dat er geen banen in je richting zijn, het is toch niet iets wat je je hele leven blijft doen? Maar je bent in de tussentijd wel minder afhankelijk van je vriend. Zorg gewoon dat je je eigen broek kunt ophouden, dat geeft je op de lange duur veel meer voldoening dan op de zak van een ander teren.
dinsdag 28 augustus 2012 om 09:53
