Geld & Recht
alle pijlers
Samenwonen, wat MOET er geregeld worden?
maandag 19 december 2011 om 11:42
Sinds september van dit jaar woon ik samen. Mijn vriend is bij mij komen wonen en ik heb een koophuis.
We zijn niet naar de notaris geweest dus er ligt niets formeel vast.
Nu schijnt het zo te zijn dat je dit moet doorgeven bij de belasting oa ivm:
-zorgtoeslag: toeslagpartners en'
- fiscaal partnerschap
Wat houdt dit precies in, wat zijn de gevolgen etc.
Ik vind het allemaal erg lastig en wat gebeurt er als ik niks doe en afwacht?
We zijn niet naar de notaris geweest dus er ligt niets formeel vast.
Nu schijnt het zo te zijn dat je dit moet doorgeven bij de belasting oa ivm:
-zorgtoeslag: toeslagpartners en'
- fiscaal partnerschap
Wat houdt dit precies in, wat zijn de gevolgen etc.
Ik vind het allemaal erg lastig en wat gebeurt er als ik niks doe en afwacht?
vrijdag 23 december 2011 om 15:50
Keeponsmiling? Keepomdreaming bedoel je! Je zou de eerste niet zijn die van een koude kermis thuiskomt op het moment dat de relatie eindigt. Iedereen van wie een relatie verbroken wordt is volwassen. Niemand verwacht dat er moeilijk gedaan wordt over spullen. En toch gebeurt het keer op keer op keer dat er wel gezeik over komt. Ook als niemand dat verwacht had. Een scheiding doet blijkbaar rare dingen met mensen, dus je kunt nooit met zekerheid zeggen dat het bij jullie wel allemaal probleemloos zal verlopen.
vrijdag 23 december 2011 om 16:23
yvon jaspers
wat oordeel je nou over mensen die je niet ken zoals ons.
het is eerder serieus uit geweest en ik mocht toen alle spullen houden als ik dat zou willen, we staan beiden ingeschreven overal voor huurhuizen waardoor we momenteel heel snel een eigen huis kunnen regelen indien nodig...
heb je er zelf soms slechte ervaringen mee? wij blijven volwassen en geen kinderen, aan de manier van jou reacties en keer op keer hierop reageren zegt mij al genoeg hoe dat zou doen bij het uit elkaar gaan, nogmaals zo zitten wij niet in elkaar...!!!
wat oordeel je nou over mensen die je niet ken zoals ons.
het is eerder serieus uit geweest en ik mocht toen alle spullen houden als ik dat zou willen, we staan beiden ingeschreven overal voor huurhuizen waardoor we momenteel heel snel een eigen huis kunnen regelen indien nodig...
heb je er zelf soms slechte ervaringen mee? wij blijven volwassen en geen kinderen, aan de manier van jou reacties en keer op keer hierop reageren zegt mij al genoeg hoe dat zou doen bij het uit elkaar gaan, nogmaals zo zitten wij niet in elkaar...!!!
dinsdag 27 december 2011 om 21:05
quote:mijsjemeisje schreef op 21 december 2011 @ 10:34:
en ja hoor,,
die vorige dame van de belastingdienst zat helemaal fout!
Inmiddels is alles in gang gezet zodat wij toeslagpartners zijn in 2012.
Toch raar, als ik zelf niet verder had gezocht en had geluisterd naar die belastingdienstdame dan had ik straks een probleem gehad!
Blijkbaar krijg je dus niet altijd de juiste informatie als je de belastingdienst zelf belt om te vragen hoe en wat..
leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker??????Kan het niet zijn dat ze je vragen over fiscaal partnerschap verwarde met toeslagpartner zijn?
en ja hoor,,
die vorige dame van de belastingdienst zat helemaal fout!
Inmiddels is alles in gang gezet zodat wij toeslagpartners zijn in 2012.
Toch raar, als ik zelf niet verder had gezocht en had geluisterd naar die belastingdienstdame dan had ik straks een probleem gehad!
Blijkbaar krijg je dus niet altijd de juiste informatie als je de belastingdienst zelf belt om te vragen hoe en wat..
leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker??????Kan het niet zijn dat ze je vragen over fiscaal partnerschap verwarde met toeslagpartner zijn?
woensdag 28 december 2011 om 20:47
quote:keeponsmiling schreef op 23 december 2011 @ 16:23:
yvon jaspers
wat oordeel je nou over mensen die je niet ken zoals ons.
het is eerder serieus uit geweest en ik mocht toen alle spullen houden als ik dat zou willen, we staan beiden ingeschreven overal voor huurhuizen waardoor we momenteel heel snel een eigen huis kunnen regelen indien nodig...
heb je er zelf soms slechte ervaringen mee? wij blijven volwassen en geen kinderen, aan de manier van jou reacties en keer op keer hierop reageren zegt mij al genoeg hoe dat zou doen bij het uit elkaar gaan, nogmaals zo zitten wij niet in elkaar...!!!Niks willen regelen voor het geval van uit elkaar gaan of voor een eventueel overlijden, pensioen niet willen regelen, beiden staan afzonderlijk nog ingeschreven voor een huurhuis, het is al een keer uit geweest......nee, erg volwassen allemaal.......deze relatie - voorzover je daarvan kunt spreken - is geen lang leven beschoren.
yvon jaspers
wat oordeel je nou over mensen die je niet ken zoals ons.
het is eerder serieus uit geweest en ik mocht toen alle spullen houden als ik dat zou willen, we staan beiden ingeschreven overal voor huurhuizen waardoor we momenteel heel snel een eigen huis kunnen regelen indien nodig...
heb je er zelf soms slechte ervaringen mee? wij blijven volwassen en geen kinderen, aan de manier van jou reacties en keer op keer hierop reageren zegt mij al genoeg hoe dat zou doen bij het uit elkaar gaan, nogmaals zo zitten wij niet in elkaar...!!!Niks willen regelen voor het geval van uit elkaar gaan of voor een eventueel overlijden, pensioen niet willen regelen, beiden staan afzonderlijk nog ingeschreven voor een huurhuis, het is al een keer uit geweest......nee, erg volwassen allemaal.......deze relatie - voorzover je daarvan kunt spreken - is geen lang leven beschoren.
woensdag 28 december 2011 om 21:41
Regel een samenlevingscontract. Je wil niet meemaken dat de familie van je overleden partner je de straat opgooit zónder spullen. Geloof me, je zal de eerste niet zijn die dit gebeurt. Informeer ernaar bij een notaris en een afschrift van het contract kun je opsturen naar de Belastingdienst.
Ook kun je dan gelijk een boedelscheiding regelen, zodat er bij een eventueel einde van de relatie geen ruzie ontstaat over meubels, auto enz.
Succes!
Ook kun je dan gelijk een boedelscheiding regelen, zodat er bij een eventueel einde van de relatie geen ruzie ontstaat over meubels, auto enz.
Succes!
donderdag 29 december 2011 om 11:45
Pff, ik lees dat voor veel mensen zo'n samenlevingscontract wel behoorlijk heilig is. Ik vind het persoonlijk flauwekul om dat meteen te regelen. Ik ben een jaar samen met mijn vriend en wij gaan binnenkort samenwonen in mijn koophuis, waar bijna alle spullen van mij zijn omdat hij uit een studentenkamer komt. Ik wil eerst zien hoe het samenwonen etc gaat. Ik wil oud met hem worden, maar ik ben reëel genoeg om te bedenken dat het toch wel iets anders is als je allebei je eigen huis hebt en dus veel minder op elkaar bent aangewezen en minder rekening met elkaar hoeft te houden bij het nemen van beslissingen. Zodra wij serieus gaan investeren (qua geld) in meubels, verbouwingen en auto's oid zullen wij wel iets gaan regelen.
Wij hebben beiden eerder met een ander samengewoond, ook zonder samenlevingscontract, en zijn gewoon goed uit elkaar gegaan, spullen zonder enige vorm van ruzie of irritatie verdeeld. Ik ken ook eigenlijk niemand die met slaande ruzie over de boedel uit elkaar is gegaan. Maargoed misschien begeef ik mij in andere kringen.
En het spijt me zeer, maar mijn vriend wordt pas een erfgenaam van mij zodra wij een kind hebben of een aantal jaren samenzijn. Mocht ik overlijden, mijn ouders zijn de meest loyale mensen die er zijn en zullen mijn vriend niet direct uit mijn woning trappen. Maar zij erven mijn bezittingen. Dat weet hij en vindt hij zelf ook niet meer dan logisch.
Wij hebben beiden eerder met een ander samengewoond, ook zonder samenlevingscontract, en zijn gewoon goed uit elkaar gegaan, spullen zonder enige vorm van ruzie of irritatie verdeeld. Ik ken ook eigenlijk niemand die met slaande ruzie over de boedel uit elkaar is gegaan. Maargoed misschien begeef ik mij in andere kringen.
En het spijt me zeer, maar mijn vriend wordt pas een erfgenaam van mij zodra wij een kind hebben of een aantal jaren samenzijn. Mocht ik overlijden, mijn ouders zijn de meest loyale mensen die er zijn en zullen mijn vriend niet direct uit mijn woning trappen. Maar zij erven mijn bezittingen. Dat weet hij en vindt hij zelf ook niet meer dan logisch.
donderdag 29 december 2011 om 12:37
quote:MissDificil schreef op 29 december 2011 @ 11:45:
Mocht ik overlijden, mijn ouders zijn de meest loyale mensen die er zijn en zullen mijn vriend niet direct uit mijn woning trappen. Maar zij erven mijn bezittingen. Dat weet hij en vindt hij zelf ook niet meer dan logisch.
Je ouders erven dus jouw woning. Over de waarde van die erfenis zullen ze erfbelasting moeten betalen. Dat kan in het geval van een eigen woning behoorlijk oplopen. Daarnaast zullen ze met een hypotheek opgezadeld worden. De kans is heel groot dat ze het huis dus meteen zullen moeten verkopen om zelf niet in financiële problemen te komen. En dan kun je nu wel denken dat ze je vriend er niet zomaar uit zullen trappen, maar als de woning verkocht wordt staat hij toch op straat. Zonder spullen, want die hebben je ouders ook geërfd.
Een van de intenties die mijn partner en ik hadden op het moment dat we gingen samenwonen is dat we voor elkaar willen zorgen. Daar hoort wat mij betreft ook bij dat je voor elkaar zorgt nadat je bent overleden. Hij heeft zijn woning en veel van zijn spullen opgegeven om bij mij te kunnen wonen, dus als ik overlijd erft hij mijn huis en alle spullen, simpel. Ik zou er niet aan moeten denk dat hij naast het verdriet om mijn overlijden ook nog eens zijn vertrouwde omgeving uit moet omdat hij nergens recht op heeft.
Mocht ik overlijden, mijn ouders zijn de meest loyale mensen die er zijn en zullen mijn vriend niet direct uit mijn woning trappen. Maar zij erven mijn bezittingen. Dat weet hij en vindt hij zelf ook niet meer dan logisch.
Je ouders erven dus jouw woning. Over de waarde van die erfenis zullen ze erfbelasting moeten betalen. Dat kan in het geval van een eigen woning behoorlijk oplopen. Daarnaast zullen ze met een hypotheek opgezadeld worden. De kans is heel groot dat ze het huis dus meteen zullen moeten verkopen om zelf niet in financiële problemen te komen. En dan kun je nu wel denken dat ze je vriend er niet zomaar uit zullen trappen, maar als de woning verkocht wordt staat hij toch op straat. Zonder spullen, want die hebben je ouders ook geërfd.
Een van de intenties die mijn partner en ik hadden op het moment dat we gingen samenwonen is dat we voor elkaar willen zorgen. Daar hoort wat mij betreft ook bij dat je voor elkaar zorgt nadat je bent overleden. Hij heeft zijn woning en veel van zijn spullen opgegeven om bij mij te kunnen wonen, dus als ik overlijd erft hij mijn huis en alle spullen, simpel. Ik zou er niet aan moeten denk dat hij naast het verdriet om mijn overlijden ook nog eens zijn vertrouwde omgeving uit moet omdat hij nergens recht op heeft.
donderdag 29 december 2011 om 12:42
donderdag 29 december 2011 om 13:16
quote:yvonjaspers schreef op 29 december 2011 @ 12:37:
[...]
Je ouders erven dus jouw woning. Over de waarde van die erfenis zullen ze erfbelasting moeten betalen. Dat kan in het geval van een eigen woning behoorlijk oplopen. Daarnaast zullen ze met een hypotheek opgezadeld worden. De kans is heel groot dat ze het huis dus meteen zullen moeten verkopen om zelf niet in financiële problemen te komen. En dan kun je nu wel denken dat ze je vriend er niet zomaar uit zullen trappen, maar als de woning verkocht wordt staat hij toch op straat. Zonder spullen, want die hebben je ouders ook geërfd.
Dat huis is niet van de een op de andere dag verkocht hoor. In het meest gunstige geval is binnen 8 weken de sleuteloverdracht.
En zonder spullen inderdaad (al zouden ze hem dat zo geven, want hetgeen erin staat is IKEA en heeft nauwelijks waarde, weegt zeker niet op tegen de rompslomp het op te laten halen of te verkopen). Daarnaast, als wij wel een samenlevingscontract zouden hebben en alles op mijn naam staat, heeft hij ook geen huis en spullen meer wanneer wij uit elkaar gaan. Alles is immers van mij.
[...]
Je ouders erven dus jouw woning. Over de waarde van die erfenis zullen ze erfbelasting moeten betalen. Dat kan in het geval van een eigen woning behoorlijk oplopen. Daarnaast zullen ze met een hypotheek opgezadeld worden. De kans is heel groot dat ze het huis dus meteen zullen moeten verkopen om zelf niet in financiële problemen te komen. En dan kun je nu wel denken dat ze je vriend er niet zomaar uit zullen trappen, maar als de woning verkocht wordt staat hij toch op straat. Zonder spullen, want die hebben je ouders ook geërfd.
Dat huis is niet van de een op de andere dag verkocht hoor. In het meest gunstige geval is binnen 8 weken de sleuteloverdracht.
En zonder spullen inderdaad (al zouden ze hem dat zo geven, want hetgeen erin staat is IKEA en heeft nauwelijks waarde, weegt zeker niet op tegen de rompslomp het op te laten halen of te verkopen). Daarnaast, als wij wel een samenlevingscontract zouden hebben en alles op mijn naam staat, heeft hij ook geen huis en spullen meer wanneer wij uit elkaar gaan. Alles is immers van mij.
donderdag 29 december 2011 om 13:24
MissDifiicil, net zo'n domoor als Keeponsmiling.
Doe vooral zoals je denkt dat goed is. Maar kijk je dan alsjeblieft wel goed uit bij het oversteken? En op het trapje als je de ramen lapt? Een ongeluk zit in een héél klein hoekje hoor.
Wat zijn jullie ontzettend stom. Echt. Je zou haast wensen dat het uit gaat, je ex in een duivel verandert en je berooid achterlaat. Dan lach ik het hardst van allemaal.
En dan dat geneuzel over nee hoor, dat doe mijn vriend niet hoor, want het is al een keer uitgeweest en toen mocht ik ook alles houden. Keep on dreaming...
Doe vooral zoals je denkt dat goed is. Maar kijk je dan alsjeblieft wel goed uit bij het oversteken? En op het trapje als je de ramen lapt? Een ongeluk zit in een héél klein hoekje hoor.
Wat zijn jullie ontzettend stom. Echt. Je zou haast wensen dat het uit gaat, je ex in een duivel verandert en je berooid achterlaat. Dan lach ik het hardst van allemaal.
En dan dat geneuzel over nee hoor, dat doe mijn vriend niet hoor, want het is al een keer uitgeweest en toen mocht ik ook alles houden. Keep on dreaming...
donderdag 29 december 2011 om 13:33
quote:MissDificil schreef op 29 december 2011 @ 13:16:
Daarnaast, als wij wel een samenlevingscontract zouden hebben en alles op mijn naam staat, heeft hij ook geen huis en spullen meer wanneer wij uit elkaar gaan. Alles is immers van mij.
Vind je dat niet een heel andere situatie? Ten eerste gebeurt dat meestal niet van de ene op de andere dag, terwijl je wel straks onder een tram kunt lopen en op slag dood kunt zijn. Daarnaast zijn er geen derden (ouders, belastingdienst) bij betrokken waar je rekening mee moet houden (en waarvan je, in het geval van je ouders, nooit 100% kunt weten hoe ze op zo'n moment zullen reageren), en kun je bij het uit elkaar gaan altijd nog samen afspraken maken over hoe en wat met de spullen. Als je overleden bent is het te laat, en gaan per direct de wettelijke regels in.
Lees je trouwens voor het gemak maar even over mijn stukje over zorgen-voor-elkaar-ook-na-je-overlijden heen, of interesseert het je gewoon niet zoveel wat er met je partner gebeurt als jij dood zou gaan?
Daarnaast, als wij wel een samenlevingscontract zouden hebben en alles op mijn naam staat, heeft hij ook geen huis en spullen meer wanneer wij uit elkaar gaan. Alles is immers van mij.
Vind je dat niet een heel andere situatie? Ten eerste gebeurt dat meestal niet van de ene op de andere dag, terwijl je wel straks onder een tram kunt lopen en op slag dood kunt zijn. Daarnaast zijn er geen derden (ouders, belastingdienst) bij betrokken waar je rekening mee moet houden (en waarvan je, in het geval van je ouders, nooit 100% kunt weten hoe ze op zo'n moment zullen reageren), en kun je bij het uit elkaar gaan altijd nog samen afspraken maken over hoe en wat met de spullen. Als je overleden bent is het te laat, en gaan per direct de wettelijke regels in.
Lees je trouwens voor het gemak maar even over mijn stukje over zorgen-voor-elkaar-ook-na-je-overlijden heen, of interesseert het je gewoon niet zoveel wat er met je partner gebeurt als jij dood zou gaan?
donderdag 29 december 2011 om 13:37
quote:Ratteke schreef op 29 december 2011 @ 13:24:
MissDifiicil, net zo'n domoor als Keeponsmiling.
Doe vooral zoals je denkt dat goed is. Maar kijk je dan alsjeblieft wel goed uit bij het oversteken? En op het trapje als je de ramen lapt? Een ongeluk zit in een héél klein hoekje hoor.
Wat zijn jullie ontzettend stom. Echt. Je zou haast wensen dat het uit gaat, je ex in een duivel verandert en je berooid achterlaat. Dan lach ik het hardst van allemaal.
En dan dat geneuzel over nee hoor, dat doe mijn vriend niet hoor, want het is al een keer uitgeweest en toen mocht ik ook alles houden. Keep on dreaming...
Ik denk dat jij ander soort mensen aantrekt dan ik en zelf ook een ander type mens bent, dus ik kan je angst wel begrijpen.
Het is me wel enigszins onduidelijk waarom je een 'ongelukje zit in een klein hoekje' erbij haalt. Sterfelijkheid hoor je mij niet betwisten hoor. Heb ik ook een goede overlijdensrisicoverzekering voor.
Mag je me ook nog eens uitleggen hoe ik berooid achtergelaten kan worden als alles op mijn naam staat. Leg het me uit, ik ben immers maar een 'domoor'.
Nee sorry, ik leer iemand eerst graag helemaal kennen voordat ik dergelijke contracten e.d. met die persoon ga afsluiten en hem mijn erfgenaam maak. Ik noem dat juist niet naïef zijn.
MissDifiicil, net zo'n domoor als Keeponsmiling.
Doe vooral zoals je denkt dat goed is. Maar kijk je dan alsjeblieft wel goed uit bij het oversteken? En op het trapje als je de ramen lapt? Een ongeluk zit in een héél klein hoekje hoor.
Wat zijn jullie ontzettend stom. Echt. Je zou haast wensen dat het uit gaat, je ex in een duivel verandert en je berooid achterlaat. Dan lach ik het hardst van allemaal.
En dan dat geneuzel over nee hoor, dat doe mijn vriend niet hoor, want het is al een keer uitgeweest en toen mocht ik ook alles houden. Keep on dreaming...
Ik denk dat jij ander soort mensen aantrekt dan ik en zelf ook een ander type mens bent, dus ik kan je angst wel begrijpen.
Het is me wel enigszins onduidelijk waarom je een 'ongelukje zit in een klein hoekje' erbij haalt. Sterfelijkheid hoor je mij niet betwisten hoor. Heb ik ook een goede overlijdensrisicoverzekering voor.
Mag je me ook nog eens uitleggen hoe ik berooid achtergelaten kan worden als alles op mijn naam staat. Leg het me uit, ik ben immers maar een 'domoor'.
Nee sorry, ik leer iemand eerst graag helemaal kennen voordat ik dergelijke contracten e.d. met die persoon ga afsluiten en hem mijn erfgenaam maak. Ik noem dat juist niet naïef zijn.
donderdag 29 december 2011 om 13:52
quote:MissDificil schreef op 29 december 2011 @ 13:37:
Nee sorry, ik leer iemand eerst graag helemaal kennen voordat ik dergelijke contracten e.d. met die persoon ga afsluiten en hem mijn erfgenaam maak. Ik noem dat juist niet naïef zijn.Waarom ga je dan wel met iemand samenwonen als je hem niet vertrouwt of nog niet goed genoeg kent?
Nee sorry, ik leer iemand eerst graag helemaal kennen voordat ik dergelijke contracten e.d. met die persoon ga afsluiten en hem mijn erfgenaam maak. Ik noem dat juist niet naïef zijn.Waarom ga je dan wel met iemand samenwonen als je hem niet vertrouwt of nog niet goed genoeg kent?
donderdag 29 december 2011 om 13:59
quote:yvonjaspers schreef op 29 december 2011 @ 13:33:
[...]
Vind je dat niet een heel andere situatie? Ten eerste gebeurt dat meestal niet van de ene op de andere dag, terwijl je wel straks onder een tram kunt lopen en op slag dood kunt zijn. Daarnaast zijn er geen derden (ouders, belastingdienst) bij betrokken waar je rekening mee moet houden (en waarvan je, in het geval van je ouders, nooit 100% kunt weten hoe ze op zo'n moment zullen reageren), en kun je bij het uit elkaar gaan altijd nog samen afspraken maken over hoe en wat met de spullen. Als je overleden bent is het te laat, en gaan per direct de wettelijke regels in.
Lees je trouwens voor het gemak maar even over mijn stukje over zorgen-voor-elkaar-ook-na-je-overlijden heen, of interesseert het je gewoon niet zoveel wat er met je partner gebeurt als jij dood zou gaan?
Als je doorgaans beslist uit elkaar te gaan wil je echt niet nog twee maanden met elkaar samenwonen. Het gebeurt misschien niet dat van de een op de andere dag een bom barst, maar je wilt wel zo snel mogelijk uit elkaar. Dus qua termijn vind ik het geen verschil maken.
Daarnaast heb ik al eerder aangegeven dat ik het belang van een samenlevingscontract niet bagatelliseer. Maar ik vind het zelf te vroeg om een samenlevingscontract af te sluiten wanneer je nog maar relatief kort (<2 jaar) een relatie hebt of net gaat samenwonen (een ander verhaal zou het zijn wanneer je al vijf jaar een relatie hebt en dan voor het eerst gaat samenwonen). Daarnaast zie ik er geen gevaar in omdat vrijwel alles op mijn naam staat.
En wat er met mijn partner zou gebeuren als ik overlijd? Dat interesseert me wel degelijk hoor, maar aangezien wij een jaar samenzijn vind ik het te kort om nu al te zeggen: jij bent mijn erfgenaam. Ik wil dat wel regelen, maar pas als wij een jaar hebben samengewoond en elkaar echt goed kennen. Ik vind het namelijk nogal een beslissing. Zeker gezien het feit dat ik een redelijk vermogen inbreng.
[...]
Vind je dat niet een heel andere situatie? Ten eerste gebeurt dat meestal niet van de ene op de andere dag, terwijl je wel straks onder een tram kunt lopen en op slag dood kunt zijn. Daarnaast zijn er geen derden (ouders, belastingdienst) bij betrokken waar je rekening mee moet houden (en waarvan je, in het geval van je ouders, nooit 100% kunt weten hoe ze op zo'n moment zullen reageren), en kun je bij het uit elkaar gaan altijd nog samen afspraken maken over hoe en wat met de spullen. Als je overleden bent is het te laat, en gaan per direct de wettelijke regels in.
Lees je trouwens voor het gemak maar even over mijn stukje over zorgen-voor-elkaar-ook-na-je-overlijden heen, of interesseert het je gewoon niet zoveel wat er met je partner gebeurt als jij dood zou gaan?
Als je doorgaans beslist uit elkaar te gaan wil je echt niet nog twee maanden met elkaar samenwonen. Het gebeurt misschien niet dat van de een op de andere dag een bom barst, maar je wilt wel zo snel mogelijk uit elkaar. Dus qua termijn vind ik het geen verschil maken.
Daarnaast heb ik al eerder aangegeven dat ik het belang van een samenlevingscontract niet bagatelliseer. Maar ik vind het zelf te vroeg om een samenlevingscontract af te sluiten wanneer je nog maar relatief kort (<2 jaar) een relatie hebt of net gaat samenwonen (een ander verhaal zou het zijn wanneer je al vijf jaar een relatie hebt en dan voor het eerst gaat samenwonen). Daarnaast zie ik er geen gevaar in omdat vrijwel alles op mijn naam staat.
En wat er met mijn partner zou gebeuren als ik overlijd? Dat interesseert me wel degelijk hoor, maar aangezien wij een jaar samenzijn vind ik het te kort om nu al te zeggen: jij bent mijn erfgenaam. Ik wil dat wel regelen, maar pas als wij een jaar hebben samengewoond en elkaar echt goed kennen. Ik vind het namelijk nogal een beslissing. Zeker gezien het feit dat ik een redelijk vermogen inbreng.
donderdag 29 december 2011 om 14:19
quote:yvonjaspers schreef op 29 december 2011 @ 13:52:
[...]
Waarom ga je dan wel met iemand samenwonen als je hem niet vertrouwt of nog niet goed genoeg kent?
Tja, wat is goed kennen? Ik denk dat je elkaar pas echt goed leert kennen wanneer je gaat samenwonen. Het is sowieso nogal een verandering, je moet veel meer rekening met elkaar houden, gezamenlijke beslissingen maken, je levert een deel van je privacy in... Het zijn zaken waar niet elke relatie tegen bestand is. Wij zijn absoluut zeker van het samenwonen en van onze relatie. Anders zouden we onszelf ook niet in deze situatie plaatsen. Uit elkaar gaan wanneer je samenwoont is nou niet echt een fijn en gemakkelijk scenario. Ik blijf alleen realistisch en ben van mening dat je pas na een bepaalde tijd of wanneer je +/- een jaar samenwoont kunt zeggen of een relatie duurzaam is of niet. Ik ben daar gewoon heel rationeel in.
En tot zover, ik houd er over op. Het gaat inmiddels allang niet meer over de OP. Laten we het er op houden dat we in een andere situatie zitten, een andere persoonlijkheid hebben, en op een andere manier zekerheid zoeken.
[...]
Waarom ga je dan wel met iemand samenwonen als je hem niet vertrouwt of nog niet goed genoeg kent?
Tja, wat is goed kennen? Ik denk dat je elkaar pas echt goed leert kennen wanneer je gaat samenwonen. Het is sowieso nogal een verandering, je moet veel meer rekening met elkaar houden, gezamenlijke beslissingen maken, je levert een deel van je privacy in... Het zijn zaken waar niet elke relatie tegen bestand is. Wij zijn absoluut zeker van het samenwonen en van onze relatie. Anders zouden we onszelf ook niet in deze situatie plaatsen. Uit elkaar gaan wanneer je samenwoont is nou niet echt een fijn en gemakkelijk scenario. Ik blijf alleen realistisch en ben van mening dat je pas na een bepaalde tijd of wanneer je +/- een jaar samenwoont kunt zeggen of een relatie duurzaam is of niet. Ik ben daar gewoon heel rationeel in.
En tot zover, ik houd er over op. Het gaat inmiddels allang niet meer over de OP. Laten we het er op houden dat we in een andere situatie zitten, een andere persoonlijkheid hebben, en op een andere manier zekerheid zoeken.
donderdag 29 december 2011 om 14:42
quote:MissDificil schreef op 29 december 2011 @ 13:37:
[...]
Mag je me ook nog eens uitleggen hoe ik berooid achtergelaten kan worden als alles op mijn naam staat. Leg het me uit, ik ben immers maar een 'domoor'.
Nee sorry, ik leer iemand eerst graag helemaal kennen voordat ik dergelijke contracten e.d. met die persoon ga afsluiten en hem mijn erfgenaam maak. Ik noem dat juist niet naïef zijn.Dat 'leren kennen' doe je al voordat je gaat samenwonen. Als je gaat samenwonen, dan creeer je een morele zorgplicht ten opzichte van elkaar, die verder gaat dan alleen maar het huishouden doen enz. Dan regel je ook de juridische zaken. Of je kiest voor elkaar of je gaat simpelweg geen relatie aan. En het gaat niet om het berooid achterlaten, maar ook om het verzorgd achterlaten van je partner na jouw overlijden.
[...]
Mag je me ook nog eens uitleggen hoe ik berooid achtergelaten kan worden als alles op mijn naam staat. Leg het me uit, ik ben immers maar een 'domoor'.
Nee sorry, ik leer iemand eerst graag helemaal kennen voordat ik dergelijke contracten e.d. met die persoon ga afsluiten en hem mijn erfgenaam maak. Ik noem dat juist niet naïef zijn.Dat 'leren kennen' doe je al voordat je gaat samenwonen. Als je gaat samenwonen, dan creeer je een morele zorgplicht ten opzichte van elkaar, die verder gaat dan alleen maar het huishouden doen enz. Dan regel je ook de juridische zaken. Of je kiest voor elkaar of je gaat simpelweg geen relatie aan. En het gaat niet om het berooid achterlaten, maar ook om het verzorgd achterlaten van je partner na jouw overlijden.
zaterdag 31 december 2011 om 09:24
Hallo, wat een vooroordelen zeg van sommige hier die de ander niet eens kennen...nogmaals mijn vriend heeft financieel alles goed voor elkaar, heeft een overlijdensverzekering etc. wil niks erven van mij etc. indien ik overlijd gaat het huis naar mijn wettelijke erfgenamen, aangezien ik hier niet mijn financiele situatie ga neerleggen, ga ik hier niet verder op in, maar ik weet wel dat mijn familie geen grote financiele problemen gaan ondervinden als ik overlijd. dat heb ik allemaal wel goed geregeld hoor...pff wat een vooroordelen...idd. ik begeef mij net als die andere forummer in andere kringen waar wij normaal met elkaar omgaan ook als de relatie verbroken is...
zaterdag 31 december 2011 om 09:26
enne inderdaad dat leren kennen gaat verder als je gaat samenwonen en er zich dan allerlei situaties etc zich voorgaan doen, dan leer je elkaar pas echt kennen...en ik ga dan niet gelijk op de eerste dag dat ik ging samenwonen een contract vaststellen om te kijken naar wie de spullen gaan bij uit elkaar gaan en overlijden etc. wetende dat wij toch niks van elkaar willen erven etc. degene die zo negatief hier over doet, zou eens goed naar zichzelf moeten kijken niet zo snel oordelen over anderen die ze niet eens kennen....pffff
maandag 2 januari 2012 om 10:23
quote:yvonjaspers schreef op 29 december 2011 @ 12:37:
[...]
Een van de intenties die mijn partner en ik hadden op het moment dat we gingen samenwonen is dat we voor elkaar willen zorgen. Daar hoort wat mij betreft ook bij dat je voor elkaar zorgt nadat je bent overleden. Hij heeft zijn woning en veel van zijn spullen opgegeven om bij mij te kunnen wonen, dus als ik overlijd erft hij mijn huis en alle spullen, simpel. Ik zou er niet aan moeten denk dat hij naast het verdriet om mijn overlijden ook nog eens zijn vertrouwde omgeving uit moet omdat hij nergens recht op heeft.
Ik wil nog heel veel zeggen, maar zal het maar niet doen....
[...]
Een van de intenties die mijn partner en ik hadden op het moment dat we gingen samenwonen is dat we voor elkaar willen zorgen. Daar hoort wat mij betreft ook bij dat je voor elkaar zorgt nadat je bent overleden. Hij heeft zijn woning en veel van zijn spullen opgegeven om bij mij te kunnen wonen, dus als ik overlijd erft hij mijn huis en alle spullen, simpel. Ik zou er niet aan moeten denk dat hij naast het verdriet om mijn overlijden ook nog eens zijn vertrouwde omgeving uit moet omdat hij nergens recht op heeft.
Ik wil nog heel veel zeggen, maar zal het maar niet doen....
maandag 2 januari 2012 om 12:31
quote:Kastanjez schreef op 21 december 2011 @ 09:23:
Waarom ga je met elkaar samenwonen als je níet de rest van je leven samen wilt zijn en alles met elkaar delen?
Grofweg bestaan er twee soorten samenwonen:
1) we trekken gezellig bij elkaar in omdat we het nu leuk vinden samen, en wat de toekomst brengt zien we dan wel weer
2) we willen ons leven delen en nemen verantwoordelijkheid voor elkaars toekomst.
Er zijn zat mensen die om reden 1) gaan samenwonen, en derhalve geen zin hebben in moeilijk gedoe met contracten en zo. Helaas zien die twee dingen over het hoofd. Ten eerste dat ook de vechtscheiders ooit begonnen zijn als idealistische volwassenen die elkaar altijd het beste zouden gunnen. En ten tweede dat de belastingdienst, de wet, pensioenen en uitkerende instanties niks te schaften hebben met 'dat lossen we zelf wel op naar eigen inzicht'.
En daaraan danken we de topics in de trant van 'het kan toch niet waar zijn dat ik nu geen woning krijg/mijn ex alles inpikt/ik nu op straat sta/zijn ouders alles krijgen/etc'.
Waarom ga je met elkaar samenwonen als je níet de rest van je leven samen wilt zijn en alles met elkaar delen?
Grofweg bestaan er twee soorten samenwonen:
1) we trekken gezellig bij elkaar in omdat we het nu leuk vinden samen, en wat de toekomst brengt zien we dan wel weer
2) we willen ons leven delen en nemen verantwoordelijkheid voor elkaars toekomst.
Er zijn zat mensen die om reden 1) gaan samenwonen, en derhalve geen zin hebben in moeilijk gedoe met contracten en zo. Helaas zien die twee dingen over het hoofd. Ten eerste dat ook de vechtscheiders ooit begonnen zijn als idealistische volwassenen die elkaar altijd het beste zouden gunnen. En ten tweede dat de belastingdienst, de wet, pensioenen en uitkerende instanties niks te schaften hebben met 'dat lossen we zelf wel op naar eigen inzicht'.
En daaraan danken we de topics in de trant van 'het kan toch niet waar zijn dat ik nu geen woning krijg/mijn ex alles inpikt/ik nu op straat sta/zijn ouders alles krijgen/etc'.
