Vragen m.b.t. scheiden

Loket1, heb je het topic gelezen? Mediation lijkt me niet de aangewezen oplossing als TO's a.s. ex probeert haar een oor aan te naaien/poot uit te draaien.



Lovely Angel, je schrijft dat je ex narcist is... is die diagnose ook door de psycholoog gesteld? Als dat echt zo is, kun je je opmaken voor een strijd, ben ik bang. Hoe dan ook denk ik dat je je houding niet moet laten afhangen van zijn betrouwbaarheid, maar van jouw wens om jezelf te beschermen. Als je jezelf beschermt, is zijn betrouwbaarheid niet belangrijk.



Ik zou me zo veel mogelijk op de vlakte houden over hoe je de scheiding wilt aanpakken. Wil hij samen onderhandelen? Prima (maar jij hebt wel je advocaat die je adviseert over waar je wel en niet mee akkoord moet gaan). Wil hij mediation? Ook prima (idem). Wil hij een advocaat? Prima, jij hebt er tenslotte ook al één. Een advocaat heb je nodig als je gaat scheiden (zonder kan je niet scheiden) en jij vindt het belangrijk dat alles netjes en volgens de regels wordt afgehandeld, zodat niemand achteraf voor vervelende verrassingen staat.



Uiteraard laat je je niet afschepen met loze beloftes: als je ex niet met ideeën/voorstellen komt, neem je zelf stappen voor een eenzijdig scheidingsverzoek.



Het lijkt me voor jou beter als je geen wantrouwen richting hem laat blijken. Daar zal hij alleen maar stiekemer en gewiekster door worden. Reageer neutraal tot positief op zijn voorstellen, maar zeg inhoudelijk niets toe voordat je je advocaat hebt geraadpleegd. Als hij te goeder trouw is, kun je er zo samen prima uitkomen. Als hij dat niet is, kan hij overmoedig worden doordat hij denkt dat hij je zo kan bedotten. Dat maakt het voor jou makkelijker te zien/bewijzen dat hij je probeert te belazeren.

Ik lees nu je laatste berichtje. Ik denk dat een advocaat die aan mediation doet een mogelijkheid is: die kun je ook zelf aantrekken, zodat die wel jouw belangen verdedigt. Mediation kan ook met 2 advocaten. Of zelfs met één, als je man besluit geen advocaat te nemen (dan moet je wel goed oppassen dat hij zich niet op jouw kosten door jouw advocaat laat adviseren).



Ik heb zelf ook een in mediation gespecialiseerde advocaat genomen, juist omdat ik er samen goed uit wilde komen. Nou helaas, degene die er goed uitkwam was mijn ex Voor mij dus nooit meer zo'n advocaat: ik wil iemand die voor MIJ opkomt en niet iemand die het ook vanuit het oogpunt van de ander (de 'tegenpartij') bekijkt. Dat is me zeer duur komen te staan.

Toen ex wilde scheiden was ik ook in eerste instantie bereid om samen naar die van ex te gaan. Zoals gezegd rekende ik buiten de familiemaffia om, broerlief ging mee en ik mocht niet mee. We hebben overigens wel getracht om te praten maar iedere keer wilde ex zijn broer erbij. Kun je nagaan, zelfs met zijn eigen advo wilde hij nog zijn broer erbij. Die wilde ik er niet bij, dus ging het naar de rechter.



Uiteindelijk hebben we na de scheiding om de tafel gezeten voor de inboedel. Zijn advo, de mijne, hijzelf en ik. En hij durfde geen enkele beslissing te nemen, wnat broer was er niet bij. Die wilde ik er niet bij, het alternatief was elk koffielepeltje bij de rechter laten beslechten...



Tijdens die zitting ging ex wel 3 x naar de WC. Bij de 3e keer zei ik (toen hij weg was) tegen zijn advo van; word je nou niet gek van hem, hij laat elke stap van jou nog eens door zijn broer nalezen...

Tsja, was haar antwoord, mij maakt het niet uit, ik declareer wel. Voor de goede orde, onze scheiding heeft bijna een halve ton gekost, waarvan ex de helft ophoestte en ik 89 euro omdat ik een gering inkomen had.

Toen hij terugkwam van het toilet zei ik droogjes: en wat vond je broer ervan? Want die had hij natuurlijk gebeld op het toilet.

Ex had de betamelijkheid om te blozen en zelfs zijn advo moest even gnuiven...de mijne lag onder de tafel.

quote:lovely_angel schreef op 25 januari 2010 @ 19:09:

@ Dubiootje: Die diagnose is door een psycholoog gesteld.

Wordt het dan echt zo'n strijd? Hij geeft nog steeds aan niet moeilijk te gaan doen.

Hij is er zelfs kapot van dat ik weg ga.



Mijn ex had beslist narcistische trekjes. Nooit diagnose gesteld,die zou ook alleen onder dwang kunnen, maar vanwege muizelientje heb ik de nodige experts voorbij zien komen en een aantal hebben mij toch wel in die richting getipt. Qua kenmerken herken ik ook veel.

En ja, huilen ook hier. Ze zijn de controle kwijt. Jammeren in de rechtszaal, zo erg dat het genant was. Jammeren toen ik hem mededeelde dat hij weer kon trouwen aangezien de scheiding de dag ervoor in het echtscheidingenregister was ingeschreven. Emotionele incontinentie tot en met.

quote:lovely_angel schreef op 25 januari 2010 @ 19:09:



@ Muis: Wat vervelend dat zijn familie zich er steeds zo mee heeft bemoeid. En belachelijk dat zijn broer steeds mee ging naar z'n advo. Z'n broer hoeft toch niet steeds z'n handje vast te houden?

Ex heeft dan wel veel betaald...Hij had die lening niet nog een keer op hoeven te nemen als hij een beetje volwassen was geweest en zich niet zo door z'n familie had laten beinvloeden.Dan waren we nooit gescheiden. Als hij volwassen was geweest.

quote:lovely_angel schreef op 25 januari 2010 @ 19:09:

@ Dubiootje: Die diagnose is door een psycholoog gesteld.

Wordt het dan echt zo'n strijd? Hij geeft nog steeds aan niet moeilijk te gaan doen.

Hij is er zelfs kapot van dat ik weg ga.

Euh... Lovely-Angel... word even wakker!!!!!! RINGGGGGGGGGGGGGGGG



Ik heb geen ervaring met scheiden in zoverre kan ik hier niet meepraten. Wel met narcistische persoonlijkheden.

Volg alsjeblieft zo spoedig mogelijk tips hier op... je komt mij werkelijk te "vriendelijk" over.

Hij is je al aan het "besodemieteren" wat hij overigens "in zijn recht" staan vindt. Dat het wetboek dat niet vindt maakt hem niet uit. Alleen jij weigert dit te geloven.



Natuurlijk ,uiteindelijk heeft hij zich op bepaalde wijze ook aan de wet te houden, tot die tijd.... wens ik jou sterkte.

Enneaaa heeft een punt, narcisten denken vaak dat ze boven de wet staan, of dat hij niet voor hen geldt, of anders geinterpreteerd kan worden....



Ja, het wordt een strijd, zie mijn verhaal. Mijn ex presteerde het, nadat ik hem erop wees dat hij niet meer betaalde en mijn vrienden dat deden dat ik 'dat toch goed gedaan had, zo'? Het 'detail' dat als hij mij niet betaalde zijn kind ook niet te eten had zag hij over het hoofd. Bij nogmaals wijzen vond hij dat ik een slechte moeder was; zie je nu wel dat ik haar moest afstaan aan hun (ja, meervoud, zijn familie)? Een echte moeder zou toch niet willen dat haar kind honger leed? Een echte moeder zou toch niet willen dat het knd in dezelfde negorij zou leven als waar die moeder in thuis hoorde?

Maar janken dat we deden! Huilen. Verdriet dat we hadden. Echt, aandelen Tena Lady tegen zoveel emotionele incontinentie.

Wat hadden we toch een verdriet van de scheiding.

Ik lig ook in scheiding met een narcist. Krijg keer op keer een bevestiging dat ik de juiste keuze heb gemaakt om de relatie te beëindigen. Ben ook keer op keer verbaasd hoe ver hij gaat in het beschermen van zijn eigen belang, zichzelf boven de wet stellen, het proberen terug te winnen van de macht die hij over me had (jawel, ook hier Tena-momenten!), hoe hij de boel loopt te beliegen en bedriegen, etcetera. Heb ik daar al die jaren mee samen geleefd?? Lijkt wel of ik ontwaak uit een coma!!



Ik heb een paar maanden geprobeerd om er samen uit te komen en heb toen toch maar een advocaat genomen. Ja, kost handenvol geld maar levert me ook wel wat op. Onder meer rust en het gevoel dat iemand jouw steunt en voor jouw belangen op komt is erg prettig.



Je hebt jaren met een narcist samengeleefd, dat betekent vaak dat je in die relatie een ondergeschikte rol hebt gehad en je jaren hebt laten manipuleren. (Vond ik op zich ook best confronterend toen ik me dat besefte!) Het is heel erg moeilijk om nu ineens een hele andere houding aan te meten en de strijd aan te gaan. Ook de narcist zal die nieuwe rolverdeling ook niet accepteren en zal hier heel hard tegen vechten wat het allemaal nog moeilijker maakt.



Wat algemene tips die ik van een advocaat kreeg:

- persoonlijke spullen zo snel mogelijk weghalen, buiten bereik van je ex

- belangrijke papieren (akten, overeenkomsten, afschriften, verzekeringen, aangiften, etc.) kopiëren of ook veilig stellen

- foto's maken van de boedel en kostbaarheden, staat van het huis, je zult niet de eerste zijn die opeens spullen kwijt is

- van de gezamenlijke tegoeden jouw deel zo snel mogelijk veilig stellen

- financiële situatie zo snel mogelijk scheiden, gezamenlijke rekeningen opzeggen of blokkeren. Voor schulden aangegaan op een en/of rekening ben jij ook aansprakelijk.

- uit een gezamenlijk huis vertrekken kan ook de nodige gevolgen hebben, denk daar goed over na en geef nooit je sleutel af zo lang jij mede-eigenaar bent!



Een narcist gaat heel erg ver in het halen van zijn 'gelijk', onderschat dat niet. Hij denkt aan zichzelf, jij moet nu ook aan jezelf denken.



Heel veel sterkte!!!

SC, ik herken dat. Het machtsspel: mijn ex was altijd beter, echt veel beter dan iedereeen. De rest van de wereld, behalve zijn familie, waren maar loezurds.

En ook die ondergeschikte rol, ook voor mij heeft het even geduurd voordat ik dat kon toegeven: ik heb me altijd verzet, maar door te blijven heb ik het in zekere zin ook in stand gehouden.



Ik had domweg de 'mazzel' dat ex begon met de scheiding, al moet ik toegeven dat ik daarvoor wel vaker heb gezegd dat ik wegwilde, maar dan werd er weer geaaid en gepaaid (klinkt bekend?) en dus bleef ik weer. Nu dat hij echt de stappen zette, ging ik er op in. En het voorland beviel me een stuk beter. Ja het is een zware strijd, en je moet je echt niet gek laten maken, schreeuw tegen je vrienden, familie, kinderen, huisdieren, de buren, maar wees 'koel' als je bij hem bent. Want juist het NIET tonen van je emoties maakt je sterk. Je wilt niet weten wat ex en zijn advo poogden uit te lokken, ook tijdens de zitting. Mijn advo heeft mij later geprezen om mijn zelfbeheersing....want het bloed was inmiddels volop onder mijn nagels vandaan gehaald.

Lovely Angel, om je meteen maar uit de droom te helpen dan: de strijd is al begonnen, alleen besef je het nog niet. Je man paste tijdens jullie huwelijk altijd al goed op zijn eigen belangen; nu jullie gaan scheiden is hij bezig "zijn" geld en goederen (inclusief jouw deel) veilig te stellen.



Er is dus al een gevecht gaande, alleen doe jij niet mee. Stel het je voor als iemand die jou de hersens staat in te slaan terwijl jij zegt: maar we kunnen er toch over praten! Uiteraard kun jij de mogelijkheid tot dialoog openhouden, maar dan moet hij wel eerst stoppen met slaan. Anders is het gewoon dom om jezelf in elkaar te laten slaan zonder jezelf te verdedigen.



Nogmaals, probeer jouw emotionele proces gescheiden te houden van de juridische en financiële afwikkeling van de scheiding. Als je met je ex afspraken maakt over het laatste, laat zijn en jouw emoties dan erbuiten. Op Tena-momenten (briljante vondst ) breek je het gesprek af en zeg je dat je het op een ander moment wilt voortzetten. Gesprekken over het waarom van de scheiding en wie er schuldig aan is hou je apart van gesprekken over de afwikkeling. Dit kun je letterlijk doen door het af te kappen en te zeggen dat je dat gesprek op een ander moment wilt voeren, maar dat je het nu wilt hebben over x, y of z. Desnoods herhaal je dit zo vaak als nodig is.



Het kan natuurlijk zijn dat de gesprekken nergens toe leiden (in de zin van resultaten) en dan kun je er beter helemaal mee op houden en alles aan je advocaat overlaten. Ik vermoed dat je dat besluit al vrij snel zal moeten nemen als je man/ex erachter komt dat jij je in de gesprekken niet onder druk laat zetten of manipuleren.



Je moet ervan uitgaan, denk ik, dat je ex het oprecht meent dat hij niet wil scheiden. Hij heeft ongetwijfeld oprecht medelijden met zichzelf. Hij zal ook oprecht menen dat hij recht heeft er voordelig uit te komen. Vanuit die oprechte overtuiging zal hij jou beduvelen waar je bij staat. Daarom zal hij waarschijnlijk ook heel overtuigend kunnen overkomen, omdat hij echt meent wat hij zegt. Zoals Muis zegt, jij hebt je ongetwijfeld aan hem aangepast in de jaren dat jullie samen waren en hij heeft geleerd wat jouw zwakke plekken zijn. Hij zal niet aarzelen op die "knopjes" te drukken om in jou de gewenste reactie op te roepen.



Jij bent waarschijnlijk geconditioneerd om daar op een bepaalde manier op te reageren. Dat doorbreek je niet in één keer - zelfs als je ziet waar hij mee bezig is. Je kan jezelf hiertegen beschermen door als mantra te hanteren: "daar zal ik over nadenken en kom ik nog op terug". Als je te snel dingen toezegt en er later van terugkomt, zal hij je daar hard op afrekenen, waardoor jij je weer schuldig gaat voelen en geneigd bent toe te geven.



Over dat schuldgevoel gesproken... ook ik voelde me erg schuldig over de beslissing te gaan scheiden (we hebben bovendien kinderen) en was daardoor geneigd me erg soft op te stellen. Ex niet hoor, die ging voor de volle mep (en then some...) partneralimentatie waardoor de kinderen en ik bijna uit ons huis gezet werden. Daar zat hij geen seconde mee. Pas toen ik hem duidelijk maakte dat hij in geval van executie er zelf verlies op zou lijden, draaide hij bij. Mijn ex is niet echt een narcist, maar wel sterk ontwikkeld in de afdeling eigenbelang. Dit om aan te geven dat sommige mannen geen enkele scrupule hebben tegenover hun kinderen die nergens schuld aan hebben, laat staan tegenover hun ex.



Na ettelijke maanden van mediation kwam ik er uiteindelijk achter dat er twee mensen waren die mijn ex verdedigden: hij en ik. Ga jij er maar vanuit dat je ex veel ervaring heeft op dat gebied en jouw hulp er niet bij nodig heeft. Jij kan daarentegen de hulp van een advocaat, vrienden en familie en vivaforummers goed gebruiken.

Inderdaad, geen emoties tonen en niet laten merken waar hij je mee heeft. Heel vermoeiend om bij iedere reactie die je geeft 2 x na te denken maar het werkt wel. Zorgen dat dingen op jouw voorwaarden gaan.



Ik had de illusie dat als ik een advocaat nam, hij er ook een moest nemen en dat ik dan tenminste een tegenpartij had waar ik normaal mee kon praten. Niets is echter minder waar. Zijn advocaat gaat volledig mee in zijn waanbeelden en stuurt overzichten door waarvan ieder weldenkend mens kan begrijpen dat er geen snars van klopt.



Zojuist een fax gehad en alles wat min of meer was overeengekomen is van de tafel geveegd. Terug bij af dus, nou ja, verder weg dan waar we vandaan kwamen.



Wordt het dan toch een gang naar de rechter?

Ik ben ook heeel blij dat er geen kinderen in het spel zijn.



LA: 'netjes afhandelen' kun je niet in je eentje, dat moet ook van beide kanten komen.



Het heeft mij veel rust gegeven en geholpen om afstand te kunnen nemen om uit huis te gaan en niet dagelijks meer met hem geconfronteerd te worden (nou ja, dat laatste had ook nogal wat voeten in aarde). Maar dat werkt nu ook tegen me (ex zit in het huis, werkt verkoop tegen, eist dat ik de helft van de woonlasten blijf betalen, etc.).







Lekker blijven zeuren. Ik merk in mijn omgeving dat ex nog steeds wordt gezien als allercharmantst en mensen zich heel moeilijk voor kunnen stellen dat ik zoveel moeite met hem heb. Sterker nog, de verhalen zijn af en toe zo 'sterk' dat er aan mij getwijfeld wordt.

quote:lovely_angel schreef op 27 januari 2010 @ 12:00:

Herkenbaar dat je omgeving hem als allercharmantst ziet. Ze kunnen het allemaal heel goed spelen. (....). Maar over het algemeen kan hij het ook heel goed verbergen.

Vervelend dat mensen ook nog aan jou gaan twijfelen. Ik zou zeggen, probeer je er niks van aan te trekken. Dat is moeilijk, maar ze komen er nog wel een keer achter. Uitiendelijk komt z'n ware aard wel een keer naar boven.



Ach wat ik niet aan brieven kreeg van zijn vrienden en familie. Voor rotte vis uitgemaakt is nog heilig er naast. Ik 'mocht' zoveel van hem, want ik mocht werken, mocht studeren, mocht een boekje voor mezelf kopen.



HALLOOOOO???!!! Het was na het tweede millenium, hooor! Ik werkte verdorie, mag ik dan een boekje kopen? Wat is er mis met studeren? Gewoon, uberhaupt dat iets wel of niet mocht! Ik heb niet gereageerd, een enkele keer had ik wel eens zo'n mafkees aan de lijn die had dan verkeerd gedraaid (ik nam nl. het telefoonnnummer mee) en dan zei ik van: jij (of jouw vrouw) werkt toch ook, zo bijzonder is dat toch niet? Tsja, dat moesten ze dan we toegeven. Ik moest echt ontzettend dankbaar zijn met alles wat ik van mijn ex mocht of kreeg. Terwijl ik daar al lang zelf heel hard voor gewerkt had, en ook voor werkte...



Echt, sommige mensen zijn nooit meer uit de middeleeuwen geraakt....

Hallo allemaal,



Sinds maandag is de spreekwoordelijke kogel door de kerk. Mijn man en ik gaan scheiden. We zijn overigens pas een half jaar getrouwd.... snik! Naast mijn toekomstplan dat ik moet herzien, moet ik ook van alles gaan regelen. Maar ik weet niet waar te beginnen! Misschien heeft iemand wat tips..... Mijn man laat het allemaal aan mij over eigenlijk. Overigens hebben we geen ruzie (meer) en we proberen met een mediator de stukken op te maken, maar eerst alvast een hoop zelf te doen. Maar waar begin je eigenlijk?



Eerst contact opnemen met een makelaar om te kijken wat de verkoopprijs van het huis is? Wij hebben het huis een jaar geleden gekocht, wel met NHG. En welke stukken moet ik allemaal aanleveren bij een advocaat? Overigens heeft mijn partner recht op alimentatie, maar hij zal daar vanaf zien. Mag dat zomaar? En hoe kom ik erachter of hij niet stiekem ergens schulden heeft? (Hij heeft er namelijk een achter mijn rug om gemaakt).



Nou, het zijn veel vragen, ik weet het. Ik heb ook al veel gegoogled, maar ik voel me een beetje verward en zie door de bomen het bos even niet. Misschien dat hier iemand me een beetje op weg kan helpen. Alvast bedankt!

Radijs,

Jeetje wat triest als je nog maar zo kort getrouwd bent!

Blijf ademhalen! Probeer zo snel mogelijk een voorlopige voorziening te regelen. Je mag inderdaad afzien van alimentatie. Neem contact op met de bank, leg hen de situatie uit (dat jullie gaan scheiden en dat je bang bent dat hij schulden gaat maken), zij zullen je vast wel kunnen vertellen wat je het beste kan doen. Er bestaat volgens mij iets voor, maar ben het even kwijt hoe ze dat nu noemen....

Voor schulden die al gemaakt zijn kan je niets meer doen als je in gemeenschap van goederen bent getrouwd. Maak een rondje langs advocaten (het eerste consult is vaak gratis) en kies die waar jij je het beste bij voelt. Neem desnoods iemand (ouders, vriendin) mee, want 2 mensen horen meer dan 1. Verder zijn er in dit topic al heel veel bruikbare tips gegeven zoals kopieer alle financiële stukken. Sterkte in ieder geval!

quote:radijs schreef op 28 januari 2010 @ 19:20:

Maar ik weet niet waar te beginnen! Misschien heeft iemand wat tips..... Mijn man laat het allemaal aan mij over eigenlijk. Overigens hebben we geen ruzie (meer) en we proberen met een mediator de stukken op te maken, maar eerst alvast een hoop zelf te doen. Maar waar begin je eigenlijk?



Zoek een mediator. Een mediator gaat wel in het midden zitten, hou daar rekening mee.



Eerst contact opnemen met een makelaar om te kijken wat de verkoopprijs van het huis is? Wij hebben het huis een jaar geleden gekocht, wel met NHG.



Kan 1 van jullie in het huis blijven wonen? Dan moet deze de ander uitkopen. Anders te koop zetten. Laat je adviseren door de mediator, of praat met de bank voor of je het alleen kan.



En welke stukken moet ik allemaal aanleveren bij een advocaat?



Kan deze het beste zeggen maar in ieder geval: jaaropgaven, aangifte belastingen, kopie spaarrekeningen, leningen, koopakte, hypotheekakte, contract huwelijkse voorwaarden als je dat zou hebben, loonstroken van een maand of vier.



Overigens heeft mijn partner recht op alimentatie, maar hij zal daar vanaf zien. Mag dat zomaar?



Ja dat kan, maar niet als hij een uitkering heeft. Want die komt dan bij jou terecht. Al kun je bij werkloosheid wel bedingen dat hij een baan gaat zoeken, zal de rechter ook zeggen. Eea. hangt af van zijn achtergrond. Laat wel opnemen dat bij een bepaald inkomen dan alimenatie vervalt en dat je na 2 jaar om de tafel gaat voor herziening in het geval jij wel alimentatie moet betalen.



En hoe kom ik erachter of hij niet stiekem ergens schulden heeft? (Hij heeft er namelijk een achter mijn rug om gemaakt).



Lastig, want hoe rechtsgeldig is dat? Zijn jullie beide verantwoordelijk, staan jullie beider handtekeningen er onder? Dat is juristenwerk, en als het zo bar is, zou ik eerder een advocaat nemen en geen mediator. Hiervoor moet je echt zo snel mogelijk juridisch advies in vragen.



Nou, het zijn veel vragen, ik weet het. Ik heb ook al veel gegoogled, maar ik voel me een beetje verward en zie door de bomen het bos even niet. Misschien dat hier iemand me een beetje op weg kan helpen. Alvast bedankt!



Ben geen jurist, laat dat vooropgezegd zijn, maar dit schiet me te binnen.

Veel

Bedankt voor jullie reacties!



Wij zijn getrouwd op huwelijkse voorwaarden, maar geen 'koude uitsluiting'. Ik ben uitgesloten van het bedrijf van mijn man, hij van mijn pensioen. Verder is de huishouding 50/50.



De schuld (lening) is hij bereid terug te storten en mij daarvan een afschrift te geven, zodat ik weet dat die lening weg is. Dat scheelt alweer! Hij is deze aangegaan als priverpersoon overigens (dat valt dus in de gemeenschappelijke huishouding, volgens mij). Verder ga ik er vanuit dat er geen leningen zijn afgesloten, maar ik weet het niet zeker, omdat deze ene lening ook achter mijn rug om werd afgesloten. Overigens is mijn man niet het type om mij 'een poot uit te draaien', hij is wel wat naief wat betreft het "in zee gaan" met bepaalde voorstellen, zeg maar. Vandaar die stomme lening ook. Alleen als ie boos wordt, is er wel kans op tegenwerking/ rancune... de lieve vrede bewaren dus!



Het huis kan ik net wel of net niet aan op mijn salaris. In elk geval wordt het sappelen als ik de hypotheek overneem en het is de vraag of ik dat wel wil. Maar als we het verkopen, ben ik bang dat we niet dezelfde prijs ervoor krijgen. Maar goed, morgen bel ik even om te vragen hoe het zit met NHG en ik bel ook onze hypotheekadviseur van destijds. Ook ga ik een afspraak maken met twee makelaars. Dat is iig de eerste stap en weet ik een beetje waar ik op kan rekenen wat betreft woonsituatie.



We hebben al 1 gesprek gehad met een mediator waar we beiden vertrouwen in hebben. Geld voor een advocaat heb ik niet, omdat bijna al het spaargeld is opgegaan aan de bruiloft en het huis. We zouden nu gaan bouwen aan een gezamenlijke toekomst en dus ook opnieuw een financiele buffer gaan opbouwen.... diepe zucht! Maar goed, ik heb er vertrouwen in dat alles goed komt. Nu is het rot.... over een paar maanden ben ik vast rustiger dan ooit, daar ben ik van overtuigd (spreek ik mezelf moed in ) Maar goed, da's een ander verhaal



Nogmaals bedankt voor de eerste tips en info.