Gezondheid
alle pijlers
angst voor bloed overwinnen
zondag 4 augustus 2013 om 20:44
Hoi allemaal,
Al zo lang als ik me kan herinneren ben ik bang voor bloed. Niet zozeer voor mijn eigen bloed, wanneer ik bijvoorbeeld ongesteld ben kan ik dit prima 'aanzien'. Wanneer andere mensen bloeden of zelfs praten over bloed, word ik licht in mijn hoofd en kan ik het niet meer aanhoren. Zo vind ik ook bloedprikken vreselijk. Tegen een eventuele bevalling zie ik erg op.
Ik wil hier heel graag vanaf. Wie van jullie heeft ideeën waar ik heen zou kunnen gaan? Ik heb gelezen over een hypnotherapeut. Waarschijnlijk ligt er namelijk een oorzaak aan ten grondslag. Toen ik klein was ik aan het aanrecht met een aardappelschilmesje bezig, sneed in mijn vinger en het bloedde heel erg. Misschien niet iets waarover een ander zich druk zou maken, maar het kan mij in de toekomst behoorlijk gaan belemmeren...
Ideeën, ervaringen en tips hoor ik heel graag. Alvast bedankt!
Al zo lang als ik me kan herinneren ben ik bang voor bloed. Niet zozeer voor mijn eigen bloed, wanneer ik bijvoorbeeld ongesteld ben kan ik dit prima 'aanzien'. Wanneer andere mensen bloeden of zelfs praten over bloed, word ik licht in mijn hoofd en kan ik het niet meer aanhoren. Zo vind ik ook bloedprikken vreselijk. Tegen een eventuele bevalling zie ik erg op.
Ik wil hier heel graag vanaf. Wie van jullie heeft ideeën waar ik heen zou kunnen gaan? Ik heb gelezen over een hypnotherapeut. Waarschijnlijk ligt er namelijk een oorzaak aan ten grondslag. Toen ik klein was ik aan het aanrecht met een aardappelschilmesje bezig, sneed in mijn vinger en het bloedde heel erg. Misschien niet iets waarover een ander zich druk zou maken, maar het kan mij in de toekomst behoorlijk gaan belemmeren...
Ideeën, ervaringen en tips hoor ik heel graag. Alvast bedankt!
zondag 4 augustus 2013 om 20:51
Ik viel altijd flauw bij het zien van bloed, dat was niet erg handig ivm met mijn studie in de gezondheidszorg. Ik ben toen bij de bloedbank gaan werken. Ik ben tijdens mijn introductie bijna flauw gevallen, maar daarna wende het snel. Door de " overkill" aan bloed, verdween mijn angst, en val ik nu nog maar zelden flauw.
Misschien moet je jezelf dus confronteren met angsten, door bijvoorbeeld met iemand mee te gaan die bloed gaat geven.
Succes!
Misschien moet je jezelf dus confronteren met angsten, door bijvoorbeeld met iemand mee te gaan die bloed gaat geven.
Succes!
zondag 4 augustus 2013 om 21:48
Heeel herkenbaar. Ik denk er over om emdr te gaan doen. Heb een kindje gekregen en wil wel goed kunnen reageren als hij een keer valt ofzo. De bevalling viel me trouwens erg mee. Zag zelf weinig bloed. En het bloedverlies erna was heftiger als bij ongesteldheid maar toch niet akelig. Terwijl ik dus weinig kan hebben...
zondag 4 augustus 2013 om 22:42
Zag eens bij een ongeval iemand op straat liggen en daar gutste het bloed uit het hoofd was net een rivier wat stroomde . Het was maar goed dat ik geen hulp hoefde te verlenen,bij zoiets ga ik zelf zowat tegen de vlakte. En nog steeds kan ik niet tegen die bloederige massa's. Zal ook nooit anders worden denk ik,heb het men hele leven al gehad
zondag 4 augustus 2013 om 23:50
maandag 5 augustus 2013 om 23:47
Om minder spanning te ervaren bij het zien van bloed in jou geval: langzaam opbouwend (steeds iets over je grens) de confrontatie aangaan met bloed. Begin rustig, bouw het op. Kijk eerst eens naar een film met hier en daar een bloed scene. herhaal dit nog eens, en ga bij een tweede keer eens wat dichter bij zitten. Ga daarna pas naar bloedbanken etc.
EMDR is een vorm van traumaverwerking waarin de spanning van een bepaald trauma of een gebeurtenis steeds minder word ervaren door de persoon zelf, omdat je er "gedwongen" word om er aan te denken, of over te praten. Ik vraag me oprecht af of dit in jou geval zou werken. Misschien als eerste stap voordat je begint met het "echte" confronteren.
EMDR is een vorm van traumaverwerking waarin de spanning van een bepaald trauma of een gebeurtenis steeds minder word ervaren door de persoon zelf, omdat je er "gedwongen" word om er aan te denken, of over te praten. Ik vraag me oprecht af of dit in jou geval zou werken. Misschien als eerste stap voordat je begint met het "echte" confronteren.
