Gezondheid
alle pijlers
Artsen vastgeroest??
donderdag 3 september 2009 om 14:31
Hoi lezers
herkennen jullie dit?
Het is triest dat je bij doktoren niet verder komt,
ze zitten vast aan een bepaalde manier van denken
Ook nemen artsen heel vlug de diagnose en behandelingsmethode
van andere artsen over..
als die arts dat gezegd heeft, zal dat wel zo zijn,
en moet je dat of dat ook doen..
Ik ben erg benieuwd naar jullie ervaringen en gedachten hierover.
verentooi
herkennen jullie dit?
Het is triest dat je bij doktoren niet verder komt,
ze zitten vast aan een bepaalde manier van denken
Ook nemen artsen heel vlug de diagnose en behandelingsmethode
van andere artsen over..
als die arts dat gezegd heeft, zal dat wel zo zijn,
en moet je dat of dat ook doen..
Ik ben erg benieuwd naar jullie ervaringen en gedachten hierover.
verentooi
donderdag 3 september 2009 om 20:10
Ik ben geschokt over de reacties die ik hier lees
Dit is ook totaal de bedoeling van dit topic niet geweest
Ik hoop op redelijke reacties waar ik iets mee kan.
Ik hoop ook ruimte te geven ook aan anderen die vastlopen bij artsen.
Maar blijkbaar is dit dus niet de geschikte plaats gezien deze volkomen misplaatste reacties.
Dit is ook totaal de bedoeling van dit topic niet geweest
Ik hoop op redelijke reacties waar ik iets mee kan.
Ik hoop ook ruimte te geven ook aan anderen die vastlopen bij artsen.
Maar blijkbaar is dit dus niet de geschikte plaats gezien deze volkomen misplaatste reacties.
donderdag 3 september 2009 om 20:36
Verentooi: het is nooit mijn bedoeling geweest om je te kwetsen. Als ik dat heb gedaan dan spijt dat mij.
Maar ik vind het wel opmerkelijk dat je naar een psycholoog bent gegaan wegens slechte ervaringen met artsen. Eigenlijk ken ik erg weinig botte, lompe en ongeïntresseerde artsen en het lijkt mij bizar dat jij alleen maar zulke mensen hebt getroffen. Kan het niet zo zijn dat jij bepaald gedrag van artsen interpreteerd als ongeïntresseerd?
Dat artsen arrogante kwasten zijn en denken dat ze God zijn vind ik erg ver gaan. Natuurlijk heb je zelfingenomen artsen, maar in alle sectoren heb je zulke mensen rondlopen. Dat heeft meer met persoonlijkheid dan met professie te maken. Het stigma dat rondom artsen heerst is volgens mij erg bepalend hoe iemand het contact met artsen en artsen in het algemeen ervaart en beschouwd.
Ik denk dus dat hetgeen dat jij beschrijft ten dele ook ligt in jouw beleving.
Maar ik vind het wel opmerkelijk dat je naar een psycholoog bent gegaan wegens slechte ervaringen met artsen. Eigenlijk ken ik erg weinig botte, lompe en ongeïntresseerde artsen en het lijkt mij bizar dat jij alleen maar zulke mensen hebt getroffen. Kan het niet zo zijn dat jij bepaald gedrag van artsen interpreteerd als ongeïntresseerd?
Dat artsen arrogante kwasten zijn en denken dat ze God zijn vind ik erg ver gaan. Natuurlijk heb je zelfingenomen artsen, maar in alle sectoren heb je zulke mensen rondlopen. Dat heeft meer met persoonlijkheid dan met professie te maken. Het stigma dat rondom artsen heerst is volgens mij erg bepalend hoe iemand het contact met artsen en artsen in het algemeen ervaart en beschouwd.
Ik denk dus dat hetgeen dat jij beschrijft ten dele ook ligt in jouw beleving.
donderdag 3 september 2009 om 21:35
Tsja, een diëtist is geen arts. Ik vind een uur voor een patiënt wel ruim eigenlijk. De meeste diëtisten rekenen een half uur. Jij bent niet de enige met een probleem dus het is voor een professional niet eenvoudig het probleem na één afspraak volledig in kaart te brengen. Daar zijn meerdere afspraken voor nodig.
Dat de arts jouw geval wel interessant vond heeft puur met eigenbelang te maken, niet omdat de klachten zo bijzonder waren. MDL-artsen worden doodgegooid met IBS. Je kan er natuurlijk wel ernstige last van ondervinden dus ik zou daarvoor wel een MDL arts raadplegen. Zo is het belangrijk dat je darm constant gevuld is (met een diëtist een plan opstellen is dus helemaal geen slecht idee) en metamucil wordt ook vaak ingezet. Maar dat heb je waarschijnlijk al geprobeerd. Je kunt de arts ook eens vragen naar SSRI's. Hier worden goede resultaten mee behaald bij patiënten met IBS, het moduleert de pijnbeleving namelijk.
Succes in ieder geval.
Dat de arts jouw geval wel interessant vond heeft puur met eigenbelang te maken, niet omdat de klachten zo bijzonder waren. MDL-artsen worden doodgegooid met IBS. Je kan er natuurlijk wel ernstige last van ondervinden dus ik zou daarvoor wel een MDL arts raadplegen. Zo is het belangrijk dat je darm constant gevuld is (met een diëtist een plan opstellen is dus helemaal geen slecht idee) en metamucil wordt ook vaak ingezet. Maar dat heb je waarschijnlijk al geprobeerd. Je kunt de arts ook eens vragen naar SSRI's. Hier worden goede resultaten mee behaald bij patiënten met IBS, het moduleert de pijnbeleving namelijk.
Succes in ieder geval.
vrijdag 4 september 2009 om 09:53
Ik herken jou verhaal helemaal niet.
Ik heb heel wat specialisten en doktoren gezien en voor allemaal prima. Ik denk toch dat het heel vaak een beetje aan jezelf ligt. Ik heb altijd prima contact. Die mensen zijn er om je te helpen.
Mijn huisarts, leuke man, stuurt natuurlijk niet iedereen met hoofdpijn door naar een MRI.
De neuroloog is ook een prima man, maar hij kan er ook niks aan doen dat een aantal dingen nog steeds niet goed zijn. Ik mag hem altijd mailen ( ik heb trouwens 3 neurologen). Ze overleggen na aanleiding van mijn mail en dan hoor ik wat verder te doen.
De neurochirurg ook een prima vent waar ik heel erg mee kan lachen.
Mijn neurochirg in Turkije waar ik nu woon is een mooie man, kom ik graag even koffie drinken. ( Mag ook altijd) en dan roken we even een sigart en bekijken de scans samen om te kijken of die hersenen nog gekke dingen doen.
Mijn uruoloog in Turkije ook een mooie lekkere vent, alleen deed ie mij gisteren bij inwendig onderzoek vreselijk pijn. En ik lag al in zo'n geweldige positie. Ik kreeg zijn prive nummer, mocht hem altijd bellen.
On topic, ik herken je verhaal niet. Volgens mij heeft het iets te maken hoe je in het leven staat.
Ik heb heel wat specialisten en doktoren gezien en voor allemaal prima. Ik denk toch dat het heel vaak een beetje aan jezelf ligt. Ik heb altijd prima contact. Die mensen zijn er om je te helpen.
Mijn huisarts, leuke man, stuurt natuurlijk niet iedereen met hoofdpijn door naar een MRI.
De neuroloog is ook een prima man, maar hij kan er ook niks aan doen dat een aantal dingen nog steeds niet goed zijn. Ik mag hem altijd mailen ( ik heb trouwens 3 neurologen). Ze overleggen na aanleiding van mijn mail en dan hoor ik wat verder te doen.
De neurochirurg ook een prima vent waar ik heel erg mee kan lachen.
Mijn neurochirg in Turkije waar ik nu woon is een mooie man, kom ik graag even koffie drinken. ( Mag ook altijd) en dan roken we even een sigart en bekijken de scans samen om te kijken of die hersenen nog gekke dingen doen.
Mijn uruoloog in Turkije ook een mooie lekkere vent, alleen deed ie mij gisteren bij inwendig onderzoek vreselijk pijn. En ik lag al in zo'n geweldige positie. Ik kreeg zijn prive nummer, mocht hem altijd bellen.
On topic, ik herken je verhaal niet. Volgens mij heeft het iets te maken hoe je in het leven staat.
vrijdag 4 september 2009 om 09:58
Verentooi,
Ik begrijp best dat je gewoon gezond wilt zijn en dat dit allemaal klote is en serieus genomen wilt worden. En altijd pijn na het eten lijkt me verschrikkelijk.
Maar het komt mij zo over dat je helemaal niet meer van het leven geniet, en dat lijkt mij veel erger dan de kwaal.
Waarom moet dit topic weg?
Volgens mij krijg je genoeg serieuze reacties.
Ik begrijp best dat je gewoon gezond wilt zijn en dat dit allemaal klote is en serieus genomen wilt worden. En altijd pijn na het eten lijkt me verschrikkelijk.
Maar het komt mij zo over dat je helemaal niet meer van het leven geniet, en dat lijkt mij veel erger dan de kwaal.
Waarom moet dit topic weg?
Volgens mij krijg je genoeg serieuze reacties.
