Gezondheid
alle pijlers
Bloedprikken help!
donderdag 3 juli 2014 om 08:49
Oke, ik moet bloedprikken. Ik ben al mijn hele leven panisch voor naalden. Maar dan ook echt. In principe kan ik ook morgen gaan, of maandag, of dinsdag of helemaal niet maar het is wel heel verstandig om te gaan. Ik ben inmiddels zover dat ik mijn kleren aanheb, ik ben nog steeds nuchter dus ik kan zo heen lopen. Maar ik ben zo vreselijk bang. Ik ben bang dat ik moet overgeven daar, dat ik flauw val, dat het zeer doet.
Ik heb geen idee waarom ik het in mijn hoofd zo groot maar, het voelt eerder alsof ik een potentieel dodelijk onderzoek moet ondergaan dan bloedprikken. Ik ben op de helft maar weet niet hoe ik nu de andere helft moet vervullen en mezelf daar echt zien te krijgen en lang genoeg te blijven zitten. Ik weet dat het verstandig is, dat de uitslagen belangrijk zijn maar toch...
Heeft iemand nog iets opbeurends misschien?
Ik heb geen idee waarom ik het in mijn hoofd zo groot maar, het voelt eerder alsof ik een potentieel dodelijk onderzoek moet ondergaan dan bloedprikken. Ik ben op de helft maar weet niet hoe ik nu de andere helft moet vervullen en mezelf daar echt zien te krijgen en lang genoeg te blijven zitten. Ik weet dat het verstandig is, dat de uitslagen belangrijk zijn maar toch...
Heeft iemand nog iets opbeurends misschien?
donderdag 3 juli 2014 om 10:34
Hoe ging t TO?
Ik ben al vaak geprikt en de ene keer is t pijnlijker dan de andere keer (hangt er maar net vanaf hoe kundig degene is die je prikt).
Angst ervoor heb ik niet, maar ben wel altijd blij als t over is. Had één keer een analist/doktersassistente die mij vroeg het bakje vast te houden waar de buisjes bloed in lagen, dat vond ik erg raar en niet prettig. Ik kijk graag de andere kant op.
Weer een andere keer wist degene totaal niet wat ze deed, want 'er kwam geen bloed uit', bleek ze de naald verkeerd vast te houden :S.
Ik ben al vaak geprikt en de ene keer is t pijnlijker dan de andere keer (hangt er maar net vanaf hoe kundig degene is die je prikt).
Angst ervoor heb ik niet, maar ben wel altijd blij als t over is. Had één keer een analist/doktersassistente die mij vroeg het bakje vast te houden waar de buisjes bloed in lagen, dat vond ik erg raar en niet prettig. Ik kijk graag de andere kant op.
Weer een andere keer wist degene totaal niet wat ze deed, want 'er kwam geen bloed uit', bleek ze de naald verkeerd vast te houden :S.
If we don't get lost, we'll never find a new route
donderdag 3 juli 2014 om 11:08
Ik ben weer terug en het is gelukt! Heb nu ook zin om een potje te janken maar dan van opluchting. Ik was voor mijn doen eigenlijk best redelijk kalm. In de wachtkamer liepen wel een paar tranen over mijn wangen maar ik ben naar binnen gegaan, heb eerlijk aangegeven dat ik bang was en ze was begripvol maar toch doortastend. Voor mij een goede combinatie. Ik zei dat ik bang was dat mijn ader te diep zou liggen ze misschien meerdere keren moest prikken en daarbij begon ik behoorlijk te huilen. Ik vroeg om een butterfly naaldje maar daar werkte ze niet mee zei ze. Ze heeft toen het bandje omgedaan (om rechts terwijl ik zelf links in gedachte had maar dat maakt niets uit) en ze constateerde dat ik een perfect bloedvat heb en dat ze gewoon in een keer raak zou prikken. Ze heeft me zelf het bobbeltje laten voelen. Ik was verbaasd want ik dacht juist dat het de blauwe zichtbare ader zou zijn. Toen begon ik nog harder te huilen en ze vroeg me of ik dit wilde. Ik zei dat ik wel wilde maar niet durfde. Maar "we" gingen dit doen. En als ik ok zei dan deed ze het ook meteen. Ik zei ok en daar kwam de prik. Ik voelde de prik amper en heb ook echt gevraagd of dit alles was, 2 of 3 keer. Ze zei dat ik al bijna klaar was. Echt, wat een opluchting! Ze gaf me nog wat complimenten dat ze het goed vond dat ik toch gekomen was maar dat vond ik eigenlijk best moeilijk. Voelde me op dat moment een enorme aansteller. Sta je dan als volwassen vrouw zo panisch te doen. Maar ja, dat is achteraf en iedereen die zo bang is weet dat de angst het over neemt op het moment zelf.
Nu is het wachten op de uitslag, iets waar ik ook behoorlijk tegenop zie om heel eerlijk te zijn. Ik ben erg bang dat er iets mis is en ook al is het goed om te weten zodat je erop kunt inspelen en erger voorkomen hopelijk... Ik zie mezelf nog niet zo goed allerlei rare onderzoeken doen. Mijn vader had een afwijking waarbij hij zelf teveel cholesterol aanmaakte waardoor hij al op zeer jonge leeftijd te maken kreeg met hartaanvallen en diverse ingrijpende operaties. En ik ben niet zo stoer als mijn vader, zacht uitgedrukt. En dan natuurlijk nier en hartfalen wbt mijn oedeem. Ik vind het gewoon eng. Ik wil niet ziek zijn. Ik voel me ook niet ziek maar dat zegt niet altijd alles helaas.
In elk geval heb ik hobbel 1 genomen... *slaakt zucht van verlichting*
Nu is het wachten op de uitslag, iets waar ik ook behoorlijk tegenop zie om heel eerlijk te zijn. Ik ben erg bang dat er iets mis is en ook al is het goed om te weten zodat je erop kunt inspelen en erger voorkomen hopelijk... Ik zie mezelf nog niet zo goed allerlei rare onderzoeken doen. Mijn vader had een afwijking waarbij hij zelf teveel cholesterol aanmaakte waardoor hij al op zeer jonge leeftijd te maken kreeg met hartaanvallen en diverse ingrijpende operaties. En ik ben niet zo stoer als mijn vader, zacht uitgedrukt. En dan natuurlijk nier en hartfalen wbt mijn oedeem. Ik vind het gewoon eng. Ik wil niet ziek zijn. Ik voel me ook niet ziek maar dat zegt niet altijd alles helaas.
In elk geval heb ik hobbel 1 genomen... *slaakt zucht van verlichting*
donderdag 3 juli 2014 om 11:21
Wat goed dat je bent gegaan mrssippie! Je hoeft je geen aansteller te voelen. De angst die je hebt voor bloedprikken is wel irrationeel, maar je hebt hem vandaag toch wel even overwonnen. Daar kun je trots op zijn.
En heel veel mensen hebben zo'n irrationele angst hoor, voor autorijden, vliegen, hoogtes, spinnen, honden, weet ik het. En jij bent toevallig bang voor bloedprikken.
En heel veel mensen hebben zo'n irrationele angst hoor, voor autorijden, vliegen, hoogtes, spinnen, honden, weet ik het. En jij bent toevallig bang voor bloedprikken.
donderdag 3 juli 2014 om 11:28
Ik begrijp je helemaal!. Maar bij mij is het niet de angst voor pijn oid. maar de angst voor flauwvallen en dat gevoel van flauwvallen krijg ik alleen tijdens prikken. Dus dat linkt bij mij aan elkaar zeg maar.
Natuurlijk kreeg ik in de laatste zwangerschap zwangerschapdiabetis 4 jaar geleden. tuurlijk..maar het prikken in de vinger kon ik dan weer wel. Dus met goede moed weer bloedprikken (moest ook natuurlijk veel vaker en dat gaat dan weer niet goed. heel vaag) ik vraag altijd of ik mag liggen ,neem altijd een mars mee en krijg meestal ook drinken/suiker want ik zit altijd op het randje (zweten, duizelig ,spierwit ). dus neem er de tijd altijd voor en WAS nog nooit helemaal flauwgevallen omdat ik altijd op tijd ga liggen.
Maarr het ergste schaamtemoment komt nog! mijn zoon moest prikken. en die wilde bij mij op schoot. Een 7 jarige op schoot , in zon veel te warme kamer die ook moest prikken en ik het ook allemaal zag (niet het priken maar de buisjes ed) en wie ging er onderuit....?????? in de stoel nog zelfs? Mama..zoon had gelukkig niet veel in de gaten want ik ging toen hij opstond om een kadootje uit te zoeken. en hoorde ineens een stem in e verte..
Dus ben nu echt een keer flauwgevallen. Wie weet de volgende keer bloedprikken gaat het goed omdat hetn u toch een keer gebeurd. is. Maar schamen deed ik mij wel.
Natuurlijk kreeg ik in de laatste zwangerschap zwangerschapdiabetis 4 jaar geleden. tuurlijk..maar het prikken in de vinger kon ik dan weer wel. Dus met goede moed weer bloedprikken (moest ook natuurlijk veel vaker en dat gaat dan weer niet goed. heel vaag) ik vraag altijd of ik mag liggen ,neem altijd een mars mee en krijg meestal ook drinken/suiker want ik zit altijd op het randje (zweten, duizelig ,spierwit ). dus neem er de tijd altijd voor en WAS nog nooit helemaal flauwgevallen omdat ik altijd op tijd ga liggen.
Maarr het ergste schaamtemoment komt nog! mijn zoon moest prikken. en die wilde bij mij op schoot. Een 7 jarige op schoot , in zon veel te warme kamer die ook moest prikken en ik het ook allemaal zag (niet het priken maar de buisjes ed) en wie ging er onderuit....?????? in de stoel nog zelfs? Mama..zoon had gelukkig niet veel in de gaten want ik ging toen hij opstond om een kadootje uit te zoeken. en hoorde ineens een stem in e verte..
Dus ben nu echt een keer flauwgevallen. Wie weet de volgende keer bloedprikken gaat het goed omdat hetn u toch een keer gebeurd. is. Maar schamen deed ik mij wel.
donderdag 3 juli 2014 om 11:47
Het doet me goed om te lezen dat ik niet de enige ben, hoe erg en vervelend ik dit natuurlijk ook voor jullie vind. Begrijp me niet verkeerd. Maar de herkenning is fijn. Flauwvallen lijkt me helemaal verschrikkelijk, gelukkig had jouw zoontje niets door. Moet eerlijk zeggen dat ik wel kukident op mijn gebit had gedaan (heb een bovenprothese), flauwvallen is 1 ding maar het idee dat daarbij mijn bovengebit mogelijk over de vloer zou rollen... brrr! Gelukkig had jouw zoontje niets door hetkanecht2014. Kan me voorstellen dat je ook enorm van jezelf schrikt op zo'n moment. Laten we de vingers gekruist houden dat het bij jou de volgende keer beter gaat en dat je niet weer flauwvalt. Maar jouw angst wbt naalden gaat dus ook richting anderen? Dat heb ik gelukkig niet, zolang het niet op mij gericht is vind ik naalden prima.
@winkelfanaat, Oedeem in benen, enkels en voeten kan ook veroorzaakt worden door hart en/of nierfalen. De dermatoloog heeft lymfoedeem vastgesteld na een echo van mijn vaten waaruit bleek dat de ene ader die verwijd is in mijn linkerbeen niet de oorzaak is van het oedeem dat ik aan beide benen heb vanaf net onder de knie tot mijn tenen. Om zeker te weten dat het om lymfoedeem gaat, wat primair zou moeten zijn en niet in de familie voorkomt, moeten zowel hart als nierfalen eerst uitgesloten worden.
@winkelfanaat, Oedeem in benen, enkels en voeten kan ook veroorzaakt worden door hart en/of nierfalen. De dermatoloog heeft lymfoedeem vastgesteld na een echo van mijn vaten waaruit bleek dat de ene ader die verwijd is in mijn linkerbeen niet de oorzaak is van het oedeem dat ik aan beide benen heb vanaf net onder de knie tot mijn tenen. Om zeker te weten dat het om lymfoedeem gaat, wat primair zou moeten zijn en niet in de familie voorkomt, moeten zowel hart als nierfalen eerst uitgesloten worden.
donderdag 3 juli 2014 om 12:04
Goed dat je het gedaan hebt. Voor een volgende keer, je mag ook liggen als je geprikt wordt he, dat doe ik altijd omdat ik een paar keer flauw gevallen ben. En een tijd geleden durfde ik echt niet te gaan en toen heeft iemand geregeld voor mij dat ik thuis (ook liggend) geprikt werd.
Maar super hoor dat je het toch zelf hebt gedaan en ach, die paar tranen geeft niet, wees trots op jezelf! (ik moet al 1,5 jaar geprikt worden maar ik heb het nog niet aangedurfd
Ik heb nog niet gelezen hoe en waarvoor je geprikt bent maar lees het later even terug. Hoop dat de uitslag goed is
Maar super hoor dat je het toch zelf hebt gedaan en ach, die paar tranen geeft niet, wees trots op jezelf! (ik moet al 1,5 jaar geprikt worden maar ik heb het nog niet aangedurfd
Ik heb nog niet gelezen hoe en waarvoor je geprikt bent maar lees het later even terug. Hoop dat de uitslag goed is
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
donderdag 3 juli 2014 om 12:10
Dankjewel 
Ik ben stiekem ook best een beetje trots...
Liggen mocht ik ook maar ik vind zitten prettiger, ik ben ook niet bang om flauw te vallen, wel om te moeten overgeven. En als ik lig word ik sneller misselijk. Voor mijn gevoel heb ik met zitten meer controle. Maar ik kan me wel voorstellen dat liggen voor sommige mensen beter aanvoelt.
Ik ben stiekem ook best een beetje trots...Liggen mocht ik ook maar ik vind zitten prettiger, ik ben ook niet bang om flauw te vallen, wel om te moeten overgeven. En als ik lig word ik sneller misselijk. Voor mijn gevoel heb ik met zitten meer controle. Maar ik kan me wel voorstellen dat liggen voor sommige mensen beter aanvoelt.
donderdag 3 juli 2014 om 12:37
Goedzo! Op die manier ben ik ook over mijn prikangst heen gekomen: gewoon dóen. Heel stom maar het werkt wel. En nu onthouden dat je het bijna niet voelde en dat je niet. Ent flauwgevallen of moest overgeven!
Ik heb twee keer voor een operatie in het ziekenhuis gelegen. Infuus, blokverdoving en jezelf daarna zes weken lang elke dag moeten prikken geeft zo'n overexposure dat ik inmiddels helemaal niet meer bang ben voor prikken.
(Naar verhaal: na mijn tweede operatie was de wond niet goed gehecht en bleef maanden open. Op een gegeven moment ging dat ook ontsteken dus ik met een koortsig hoofd in de bus naar de ehbo daar. Moest ik gaan liggen, zeggen ze 'ja dit kan even vervelend zijn, we moeten er vocht uit trekken'. Steken ze een hele grote naald in mijn ontstoken scheenbeen... Ik geloof niet dat ik ooit eerder zoveel pijn heb gehad, zelfs niet toen ze mijn been gebroken hadden )
Ik heb twee keer voor een operatie in het ziekenhuis gelegen. Infuus, blokverdoving en jezelf daarna zes weken lang elke dag moeten prikken geeft zo'n overexposure dat ik inmiddels helemaal niet meer bang ben voor prikken.
(Naar verhaal: na mijn tweede operatie was de wond niet goed gehecht en bleef maanden open. Op een gegeven moment ging dat ook ontsteken dus ik met een koortsig hoofd in de bus naar de ehbo daar. Moest ik gaan liggen, zeggen ze 'ja dit kan even vervelend zijn, we moeten er vocht uit trekken'. Steken ze een hele grote naald in mijn ontstoken scheenbeen... Ik geloof niet dat ik ooit eerder zoveel pijn heb gehad, zelfs niet toen ze mijn been gebroken hadden )
donderdag 3 juli 2014 om 12:47
Top! Goed dat je doorgezet hebt. Onthou het gevoel dat het eigenlijk best wel mee valt, en dat je makkelijke aderen hebt. Dan is het de volgende keer een stuk makkelijker.
Eigenlijk ben ik best wel een stoere vrouw, spring uit vliegtuigen met een parachute, reis alleen de wereld rond, maak extreme diepzee duiken (met de juiste gassen en flessen) etc. Maar voor naalden ben ik panisch. Als 2 jarige te veel geprikt met dikke naalden.
Maar nu, bijna 50 jaar later, heb ik het zweet onder mijn oksels klotsen en slaat mijn hart op hol. En het valt achter af altijd weer mee
Eigenlijk ben ik best wel een stoere vrouw, spring uit vliegtuigen met een parachute, reis alleen de wereld rond, maak extreme diepzee duiken (met de juiste gassen en flessen) etc. Maar voor naalden ben ik panisch. Als 2 jarige te veel geprikt met dikke naalden.
Maar nu, bijna 50 jaar later, heb ik het zweet onder mijn oksels klotsen en slaat mijn hart op hol. En het valt achter af altijd weer mee
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
donderdag 3 juli 2014 om 19:53
Ik vond vroeger bloedprikken ook verschrikkelijk, en negen van de tien keer ging ik van mijn stokje. In het ziekenhuis vroeg ik altijd om een apart kamertje, zodat ik kon gaan liggen. En toen moest ik een maand in het ziekenhuis liggen met pre-eclampsie en kwamen ze soms wel twee keer per dag prikken. Aan het eind van mijn zwangerschap leek ik wel een junk, met compleet blauw gespoten armen, maar was ik wel van mijn prikangst af
donderdag 3 juli 2014 om 22:43
quote:elfjetwaalfje schreef op 03 juli 2014 @ 19:47:
Goed gedaan mrssippie, heb je jezelf nog beloond hiervoor?
Ja, niet met een ijsje daar ik geen ijs-eter ben maar ik heb bij de bakker bart 2 kaasbroodjes meegenomen en thuis opgegeten.
@Betjebig, jeetje, ik kan me voorstellen dat je dan van je angst af bent zeg. Al hoe het ook meeviel vandaag, 2x daags voor een langere periode lijkt me nog steeds niets.
Goed gedaan mrssippie, heb je jezelf nog beloond hiervoor?
Ja, niet met een ijsje daar ik geen ijs-eter ben maar ik heb bij de bakker bart 2 kaasbroodjes meegenomen en thuis opgegeten.
@Betjebig, jeetje, ik kan me voorstellen dat je dan van je angst af bent zeg. Al hoe het ook meeviel vandaag, 2x daags voor een langere periode lijkt me nog steeds niets.
donderdag 3 juli 2014 om 22:51
Hartstikke goed meis!
Klinkt misschien kinderachtig, maar ik neem altijd iemand mee. Ten eerste voor 'support', ten tweede omdat ik dan niet op de valreep nog terug kan krabbelen..
Ik vraag ook altijd of ik kan liggen, voelt voor mij prettiger omdat ik altijd duizelig/naar in m'n hoofd word.
Ik duim voor een goede uitslag!
Klinkt misschien kinderachtig, maar ik neem altijd iemand mee. Ten eerste voor 'support', ten tweede omdat ik dan niet op de valreep nog terug kan krabbelen..
Ik vraag ook altijd of ik kan liggen, voelt voor mij prettiger omdat ik altijd duizelig/naar in m'n hoofd word.
Ik duim voor een goede uitslag!
maandag 7 juli 2014 om 11:45
Ik heb er ook zo'n hekel aan.
Word al duizelig als ik er aan denk.
Toen dochter 3 jaar was moest ze ook bloedprikken. Haar vader en ikzelf gingen mee naar binnen, en ze zat bij haar vader op schoot terwijl ze prikten. Ze vertrok geen spier. Maar ik kreeg het zo warm, en mijn oren gingen piepen. Ik liep naar buiten omdat het binnen zo warm was. Daar moest ik steun zoeken tegen de buitenmuur, en ik gleed zo met mijn gezicht langs de muur op de grond. Ik ben toen door mijn man de auto ingedragen, terwijl mijn stoere dochter met haar gekregen ballon zelf meeliep. Ik moet het na jaren nog steeds horen.
Word al duizelig als ik er aan denk.
Toen dochter 3 jaar was moest ze ook bloedprikken. Haar vader en ikzelf gingen mee naar binnen, en ze zat bij haar vader op schoot terwijl ze prikten. Ze vertrok geen spier. Maar ik kreeg het zo warm, en mijn oren gingen piepen. Ik liep naar buiten omdat het binnen zo warm was. Daar moest ik steun zoeken tegen de buitenmuur, en ik gleed zo met mijn gezicht langs de muur op de grond. Ik ben toen door mijn man de auto ingedragen, terwijl mijn stoere dochter met haar gekregen ballon zelf meeliep. Ik moet het na jaren nog steeds horen.
Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg
maandag 7 juli 2014 om 12:42
quote:mrssippie schreef op 03 juli 2014 @ 11:47:
Het doet me goed om te lezen dat ik niet de enige ben, hoe erg en vervelend ik dit natuurlijk ook voor jullie vind. Begrijp me niet verkeerd. Maar de herkenning is fijn. Flauwvallen lijkt me helemaal verschrikkelijk, gelukkig had jouw zoontje niets door. Moet eerlijk zeggen dat ik wel kukident op mijn gebit had gedaan (heb een bovenprothese), flauwvallen is 1 ding maar het idee dat daarbij mijn bovengebit mogelijk over de vloer zou rollen... brrr! Gelukkig had jouw zoontje niets door hetkanecht2014. Kan me voorstellen dat je ook enorm van jezelf schrikt op zo'n moment. Laten we de vingers gekruist houden dat het bij jou de volgende keer beter gaat en dat je niet weer flauwvalt. Maar jouw angst wbt naalden gaat dus ook richting anderen? Dat heb ik gelukkig niet, zolang het niet op mij gericht is vind ik naalden prima.
@winkelfanaat, Oedeem in benen, enkels en voeten kan ook veroorzaakt worden door hart en/of nierfalen. De dermatoloog heeft lymfoedeem vastgesteld na een echo van mijn vaten waaruit bleek dat de ene ader die verwijd is in mijn linkerbeen niet de oorzaak is van het oedeem dat ik aan beide benen heb vanaf net onder de knie tot mijn tenen. Om zeker te weten dat het om lymfoedeem gaat, wat primair zou moeten zijn en niet in de familie voorkomt, moeten zowel hart als nierfalen eerst uitgesloten worden.Ah oke. Ik snap het (een beetje )
Het doet me goed om te lezen dat ik niet de enige ben, hoe erg en vervelend ik dit natuurlijk ook voor jullie vind. Begrijp me niet verkeerd. Maar de herkenning is fijn. Flauwvallen lijkt me helemaal verschrikkelijk, gelukkig had jouw zoontje niets door. Moet eerlijk zeggen dat ik wel kukident op mijn gebit had gedaan (heb een bovenprothese), flauwvallen is 1 ding maar het idee dat daarbij mijn bovengebit mogelijk over de vloer zou rollen... brrr! Gelukkig had jouw zoontje niets door hetkanecht2014. Kan me voorstellen dat je ook enorm van jezelf schrikt op zo'n moment. Laten we de vingers gekruist houden dat het bij jou de volgende keer beter gaat en dat je niet weer flauwvalt. Maar jouw angst wbt naalden gaat dus ook richting anderen? Dat heb ik gelukkig niet, zolang het niet op mij gericht is vind ik naalden prima.
@winkelfanaat, Oedeem in benen, enkels en voeten kan ook veroorzaakt worden door hart en/of nierfalen. De dermatoloog heeft lymfoedeem vastgesteld na een echo van mijn vaten waaruit bleek dat de ene ader die verwijd is in mijn linkerbeen niet de oorzaak is van het oedeem dat ik aan beide benen heb vanaf net onder de knie tot mijn tenen. Om zeker te weten dat het om lymfoedeem gaat, wat primair zou moeten zijn en niet in de familie voorkomt, moeten zowel hart als nierfalen eerst uitgesloten worden.Ah oke. Ik snap het (een beetje )
