Gezondheid
alle pijlers
Diabetesland
woensdag 13 juli 2011 om 20:17
Welkom in Diabetesland waar al je medediabeten 100 jaar gaan worden. Waar je je 'gewoon' 'eventjes' aan je dieet gaat houden :puke: om te voorkomen dat je diabetische voeten of vingers gaat krijgen. Waar retinopathie, falende nieren of zenuwpijnen niet voorkomen en waar ongelimiteerd geklaagd en gezeurd mag worden. Jaja, óók over al die infernisten en dvk's die het –niet gehinderd door daadwerkelijke diabeteservaring- beter weten dan de aloude diabeet zelf.
Dat land waar genoeg ruimte is voor cynisme, sarcasme en flauwe grappen. Dat land waar meegeleefd wordt, waar ervaringsverhalen uitgebreid verteld mogen worden en waar altijd een luisterend oor of een welgemeende knuffel voorhanden is. Waar je gelijkgestemde zielen in het 'diabetesdwars' vindt.
Dus wil je steun en knuffels of wil je 'gewoon' 'even' je verhaal kwijt, doe het dan hier. Iedereen is welkom, want hoe meer zielen hoe meer vreugd!
Dat land waar genoeg ruimte is voor cynisme, sarcasme en flauwe grappen. Dat land waar meegeleefd wordt, waar ervaringsverhalen uitgebreid verteld mogen worden en waar altijd een luisterend oor of een welgemeende knuffel voorhanden is. Waar je gelijkgestemde zielen in het 'diabetesdwars' vindt.
Dus wil je steun en knuffels of wil je 'gewoon' 'even' je verhaal kwijt, doe het dan hier. Iedereen is welkom, want hoe meer zielen hoe meer vreugd!
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
woensdag 10 augustus 2011 om 19:52
Je hebt mail terug Lief!
En ja, ik weet je verjaardag omdat het precies 1 week na de mijne is. En het is ook nog eens de verjaardag van mijn vader
Plus dat ik een ijzeren geheugen heb voor data. Hoef ik niks voor te doen, dat doet dat rare brein van mij helemaal vanzelf
Ik onthou seau oui seau (met dank aan Bianca, forumfilosoof) de meest idiote, niet ter zake doende dingen. Soms makkelijk, soms erg nerdy
Maar ja: groot hoofd groot brein. Tja....
En ja, ik weet je verjaardag omdat het precies 1 week na de mijne is. En het is ook nog eens de verjaardag van mijn vader
Plus dat ik een ijzeren geheugen heb voor data. Hoef ik niks voor te doen, dat doet dat rare brein van mij helemaal vanzelf
Ik onthou seau oui seau (met dank aan Bianca, forumfilosoof) de meest idiote, niet ter zake doende dingen. Soms makkelijk, soms erg nerdy
Maar ja: groot hoofd groot brein. Tja....
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
vrijdag 12 augustus 2011 om 20:00
quote:schuddebuikje schreef op 11 augustus 2011 @ 22:30:
Maar je telepathie is wel onderontwikkelt hoor! Ik was nl gister jarig
Heb je het over mijn telepaatnietse vermogen?
Kan kloppen hoor, dat is al weken afwezig, waarschijnlijk ligt dat ergens verborgen onder de vééééééééle lagen stof hier te huize Setter
Maar nog gefeliciteerd meid! Nog 66 jaar te gaan, wauw, da's meer dan ik!
Maar je telepathie is wel onderontwikkelt hoor! Ik was nl gister jarig
Heb je het over mijn telepaatnietse vermogen?
Kan kloppen hoor, dat is al weken afwezig, waarschijnlijk ligt dat ergens verborgen onder de vééééééééle lagen stof hier te huize Setter
Maar nog gefeliciteerd meid! Nog 66 jaar te gaan, wauw, da's meer dan ik!
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zaterdag 13 augustus 2011 om 17:02
Buikje, beetje laat, maar nog van harte!
Het ging de laatste tijd allemaal zo goed dat ik dacht dat die diabetes maar een beetje verzonnen was. Ik merkte er niks meer van en mijn waarden waren super. Nu, na een aantal stressvolle en onregelmatige dagen, weet ik wel beter: mijn waarden gingen van hoog naar laag. Het is er dus nog. (Tuurlijk, wist ik allemaal wel, maar ik had gehoopt dat het gewoon zoveel minder geworden was omdat mijn eetpatroon goed is, blabla.)
Setter, die seau oui seau houden we erin! En die forumfilosoof ook! Ik heb dat ook, zo'n ontzettend sterk geheugen voor nutteloze feiten. Kan heel handig zijn maar zit me ook weleens in de weg.
allemaal op deze regenachtige zaterdagmiddag...
Het ging de laatste tijd allemaal zo goed dat ik dacht dat die diabetes maar een beetje verzonnen was. Ik merkte er niks meer van en mijn waarden waren super. Nu, na een aantal stressvolle en onregelmatige dagen, weet ik wel beter: mijn waarden gingen van hoog naar laag. Het is er dus nog. (Tuurlijk, wist ik allemaal wel, maar ik had gehoopt dat het gewoon zoveel minder geworden was omdat mijn eetpatroon goed is, blabla.)
Setter, die seau oui seau houden we erin! En die forumfilosoof ook! Ik heb dat ook, zo'n ontzettend sterk geheugen voor nutteloze feiten. Kan heel handig zijn maar zit me ook weleens in de weg.
allemaal op deze regenachtige zaterdagmiddag...
zaterdag 13 augustus 2011 om 17:14
Het is hier de hele dag al droog! Ik heb nog steeds 2 wassen aan de lijn hangen die ik er bijna kan afhalen. We hebben mazzel hier in het Neaurden
Wat een ontluisterende ontdekking is het dan hè, als je merkt dat je suikerwaarden zo sterk reageren op stress, verdriet en onregelmatigheid...
Eerst denk je dat de internist je voor de gek houdt maar dan blijkt ineens dat het je eigen lichaam is die je al die tijd voor de gek gehouden heeft. Herkenbaar. Het was voor mij iets wat ik een plek moest geven, en dat ging destijds gepaard met tranen en boze buien. En veel schelden op dat stomme rotlijf.
Ik heb moeten accepteren dat mijn lijf niet doet wat ik wil, ongeacht wat ik doe of eet. Het is domweg onmogelijk om stress uit je leven te bannen, en het is nog onmogelijker om de rest van je leven zo in te delen qua tijd en eetpatroon dat je nooit meer last van je suikers zult hebben. Zodra je diabeet bent is het schipperen, schipperen en nog meer schipperen. En loslaten.... accepteren en loslaten.
Sterkte
Wat een ontluisterende ontdekking is het dan hè, als je merkt dat je suikerwaarden zo sterk reageren op stress, verdriet en onregelmatigheid...
Eerst denk je dat de internist je voor de gek houdt maar dan blijkt ineens dat het je eigen lichaam is die je al die tijd voor de gek gehouden heeft. Herkenbaar. Het was voor mij iets wat ik een plek moest geven, en dat ging destijds gepaard met tranen en boze buien. En veel schelden op dat stomme rotlijf.
Ik heb moeten accepteren dat mijn lijf niet doet wat ik wil, ongeacht wat ik doe of eet. Het is domweg onmogelijk om stress uit je leven te bannen, en het is nog onmogelijker om de rest van je leven zo in te delen qua tijd en eetpatroon dat je nooit meer last van je suikers zult hebben. Zodra je diabeet bent is het schipperen, schipperen en nog meer schipperen. En loslaten.... accepteren en loslaten.
Sterkte
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zaterdag 13 augustus 2011 om 18:07
zondag 14 augustus 2011 om 23:38
Pixel dikke knuffel! Het is zo lastig soms.
Ik heb er lang over gedaan om te accepteren dat dit het DUS is. Altijd rekening houden met je eten, koolhydraten tellen, meten, prikken, bolussen of spuiten (en dan heb ik het nog niet eens over de stress rondom pompen die het niet doen, naalden die pijn doen bij het zetten (en pijn = NIET DOORDOUWEN), batterijen die leeg zijn, bestellingen die gedaan moeten, de hele meuk weer opruimen, ampullen vervangen, alarmen die afgaan dat soort dingen hihi).
Dan denk je dat je het zo goed doet en dan is er iets (stress? happy? warm/koud weer? een ongeplande activiteit?) en de hele hut stort in elkaar en je hebt weer een hypo of hyper... GRRR.....
Gelukkig kan je hier alles kwijt en dat verzacht de pijn, wetende dat je niet de enige bent die er mee worstelt.
Dat plekje heeft het hier inmiddels wel, maar dat heeft bij mij toch echt wel meer dan een jaar geduurd!
Ik vier trouwens a.s. dinsdag mijn diabjubileum, alweer 9 jaar. Op de één of andere manier staat die datum in mijn geheugen gegrift. Er is een leven van Ris voor die datum en een leven van Ris na die datum. En elk jaar op die datum, kwijn ik extra weg in zelfmedelijden en vraag ik me af hoe het zou zijn geweest (bijv. mijn twee zwangerschappen) zonder db, maar ja.... dan zou ik jullie niet gekend hebben!
XXXX
Ik heb er lang over gedaan om te accepteren dat dit het DUS is. Altijd rekening houden met je eten, koolhydraten tellen, meten, prikken, bolussen of spuiten (en dan heb ik het nog niet eens over de stress rondom pompen die het niet doen, naalden die pijn doen bij het zetten (en pijn = NIET DOORDOUWEN), batterijen die leeg zijn, bestellingen die gedaan moeten, de hele meuk weer opruimen, ampullen vervangen, alarmen die afgaan dat soort dingen hihi).
Dan denk je dat je het zo goed doet en dan is er iets (stress? happy? warm/koud weer? een ongeplande activiteit?) en de hele hut stort in elkaar en je hebt weer een hypo of hyper... GRRR.....
Gelukkig kan je hier alles kwijt en dat verzacht de pijn, wetende dat je niet de enige bent die er mee worstelt.
Dat plekje heeft het hier inmiddels wel, maar dat heeft bij mij toch echt wel meer dan een jaar geduurd!
Ik vier trouwens a.s. dinsdag mijn diabjubileum, alweer 9 jaar. Op de één of andere manier staat die datum in mijn geheugen gegrift. Er is een leven van Ris voor die datum en een leven van Ris na die datum. En elk jaar op die datum, kwijn ik extra weg in zelfmedelijden en vraag ik me af hoe het zou zijn geweest (bijv. mijn twee zwangerschappen) zonder db, maar ja.... dan zou ik jullie niet gekend hebben!
XXXX
maandag 15 augustus 2011 om 16:19
Nou Ris, gefeliciteerd dan maar Nou ja, morgen natuurlijk pas, maar ik ben er maar liever vroeg bij. Morgen vergeet ik het ongetwijfeld weer nl.
We volgen mekaar weer soort van op de voet hoor , eerst allebei een nieuwe pomp (hoe bevalt 'ie jou?), en jij morgen je 9-jarig jubileum, ik op 30 september mijn 12,5 jarig jubileum.
Het heeft bij mij ook wel meer dan een jaar geduurd voordat de acceptatie er was. Tjonge, véél langer wel! Nog steeds heb ik af en toe momenten dat ik denk 'schiet mij maar af naar Mars ofzo', dan kan de hele bliksemse klereboel me gestolen worden. Tegelijkertijd voel ik me dan schuldig omdat ik vind dat ik niks te klagen heb, ik heb tenslotte mijn oh zo gewenste pomp die mij het leven zo'n ontzettend stuk makkelijker heeft gemaakt.
Maar als ik dan weer dagenlang zenuwpijnen heb, 's nachts zo erg dat ik er wakker van word, overdag zo erg dat ik moeite heb om mijn werk te doen, ja dan vloek ik wel eens inwendig. Maar hee, ik ben ook maar een mens tenslotte. Dat zijn we allemaal.
We volgen mekaar weer soort van op de voet hoor , eerst allebei een nieuwe pomp (hoe bevalt 'ie jou?), en jij morgen je 9-jarig jubileum, ik op 30 september mijn 12,5 jarig jubileum.
Het heeft bij mij ook wel meer dan een jaar geduurd voordat de acceptatie er was. Tjonge, véél langer wel! Nog steeds heb ik af en toe momenten dat ik denk 'schiet mij maar af naar Mars ofzo', dan kan de hele bliksemse klereboel me gestolen worden. Tegelijkertijd voel ik me dan schuldig omdat ik vind dat ik niks te klagen heb, ik heb tenslotte mijn oh zo gewenste pomp die mij het leven zo'n ontzettend stuk makkelijker heeft gemaakt.
Maar als ik dan weer dagenlang zenuwpijnen heb, 's nachts zo erg dat ik er wakker van word, overdag zo erg dat ik moeite heb om mijn werk te doen, ja dan vloek ik wel eens inwendig. Maar hee, ik ben ook maar een mens tenslotte. Dat zijn we allemaal.
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
dinsdag 16 augustus 2011 om 22:32
Ik heb nog wel een leuk verhaal... nou ja....
Ik moest gisteren op controle bij de internist en daarna ging ik naar de dvk om wat gegevens in te voeren in mijn geweldige pomp waarvan de blue-tooth verbinding het heel vaak niet doet waardoor ik toch weer mijn pomp onder mijn shirt vandaan moet halen, maar dat terzijde.
De internist kon niet veel zinnigs zeggen over mijn waardes.. vakantie zorgt voor onregelmatigheid. Oké, prima.
Ik mocht op de weegschaal (YES!). Ik ben niet aangekomen sinds mei, dus dat vond ik wel goed
En toen vroeg ze me of ik mee wilde doen aan een onderzoek. Gaat om een middel (Anakinra) en het effect op de gevoeligheid voor insuline bij mensen met type 1. Nou dat leek me wel wat... dus ik kreeg een informatiebrief mee en daar las ik dat het is voor type 1 mensen MET OVERGEWICHT!!! Lekker subtiel
Ik moest er wel om lachen!
Er staat ook in wat het allemaal inhoudt, ik zal jullie er niet mee lastigvallen, maar één van de onderdeeltjes is dat er vetweefsel wordt weggenomen á 1 gram (nou... doe dat dan meteen goed met 10.000 gram )
Ik heb aangegeven dat ik wel mee wil werken, val ik in elk geval 1 gram af! Ik krijg er een vergoeding voor en reiskosten worden ook vergoed. Mochten ze iets vinden tijdens het onderzoek wat direct van belang is voor mijn behandeling, dan wordt dat besproken en meegenomen in mijn verdere behandeling. Voor de rest doe ik de mensheid uiteraard een groot plezier. Vooral de mensheid in diabetesland!
Enniewees.. hba1c was weer gestegen; 7,8.
Dvk wist niet veel te melden over de boluscalculator omdat ze vond dat ik er niet "blind" op mag vertrouwen. WAs ik ook niet van plan, maar toch... het leek me wel heel handig.
Ze was slecht voorbereid ook, dacht dat ik mijn pomp kwam uitzoeken! Nee... dat heb ik in mei al gedaan (met dezelfde!). dus het was niet zo'n heel bevredigend bezoek (afgezien van het feit dat ik 1 gram ga afvallen!)
Verder niet veul te melden.
Knuffel voor Buikje!
En voor jullie allemaal natuurlijk!
Ik moest gisteren op controle bij de internist en daarna ging ik naar de dvk om wat gegevens in te voeren in mijn geweldige pomp waarvan de blue-tooth verbinding het heel vaak niet doet waardoor ik toch weer mijn pomp onder mijn shirt vandaan moet halen, maar dat terzijde.
De internist kon niet veel zinnigs zeggen over mijn waardes.. vakantie zorgt voor onregelmatigheid. Oké, prima.
Ik mocht op de weegschaal (YES!). Ik ben niet aangekomen sinds mei, dus dat vond ik wel goed
En toen vroeg ze me of ik mee wilde doen aan een onderzoek. Gaat om een middel (Anakinra) en het effect op de gevoeligheid voor insuline bij mensen met type 1. Nou dat leek me wel wat... dus ik kreeg een informatiebrief mee en daar las ik dat het is voor type 1 mensen MET OVERGEWICHT!!! Lekker subtiel
Ik moest er wel om lachen!
Er staat ook in wat het allemaal inhoudt, ik zal jullie er niet mee lastigvallen, maar één van de onderdeeltjes is dat er vetweefsel wordt weggenomen á 1 gram (nou... doe dat dan meteen goed met 10.000 gram )
Ik heb aangegeven dat ik wel mee wil werken, val ik in elk geval 1 gram af! Ik krijg er een vergoeding voor en reiskosten worden ook vergoed. Mochten ze iets vinden tijdens het onderzoek wat direct van belang is voor mijn behandeling, dan wordt dat besproken en meegenomen in mijn verdere behandeling. Voor de rest doe ik de mensheid uiteraard een groot plezier. Vooral de mensheid in diabetesland!
Enniewees.. hba1c was weer gestegen; 7,8.
Dvk wist niet veel te melden over de boluscalculator omdat ze vond dat ik er niet "blind" op mag vertrouwen. WAs ik ook niet van plan, maar toch... het leek me wel heel handig.
Ze was slecht voorbereid ook, dacht dat ik mijn pomp kwam uitzoeken! Nee... dat heb ik in mei al gedaan (met dezelfde!). dus het was niet zo'n heel bevredigend bezoek (afgezien van het feit dat ik 1 gram ga afvallen!)
Verder niet veul te melden.
Knuffel voor Buikje!
En voor jullie allemaal natuurlijk!
donderdag 18 augustus 2011 om 11:04
donderdag 18 augustus 2011 om 20:49
quote:carenza schreef op 18 augustus 2011 @ 11:04:
Ik kom even zeggen dat ik hier voorlopig niet meer kom, het is nog steeds pré-diabetes, maar uitslag bloedprikken was beter dan de vorige keer. Zal kijken of ik met ander eetpatroon nog meer verbetering voor elkaar kan krijgen . . . .
Voor iederen: en misschien tot ziens op andere pijlers/topics!Wat een goed nieuws, Carenza! Gefeliciteerd!
Ik kom even zeggen dat ik hier voorlopig niet meer kom, het is nog steeds pré-diabetes, maar uitslag bloedprikken was beter dan de vorige keer. Zal kijken of ik met ander eetpatroon nog meer verbetering voor elkaar kan krijgen . . . .
Voor iederen: en misschien tot ziens op andere pijlers/topics!Wat een goed nieuws, Carenza! Gefeliciteerd!
donderdag 18 augustus 2011 om 22:48
Hee Buikje, inderdaad, dat duurt veel te lang! Sterkte! Ik hoop dat je er snel vanaf bent (en vooral ook dat het niet meer terugkomt). Dikke
Carenza, wat fijn voor je!
Ris, ik heb wel dingen gelezen over dat medicijn in combinatie met diabetes. Laat je je goed voorlichten en informeren?
Hier even wat minder. Acceptatiedipje, denk ik. Ik had het gevoel dat ik alles onder controle had, gewicht, dieet, waarden. Alles was goed, totdat je dan een keer iets anders eet en gelijk je waarden keihard omhoog gooit. Nu schommelt het en tot overmaat van ramp heb ik vreselijk tintelende voetzolen. Nu hoop ik dat dat gewoon maar even een losstaand iets is en geen voorbode van...
En ik voel me schuldig dat ik me druk maak omdat ik 'maar' diabetes heb terwijl er zoveel mensen zijn in mijn omgeving die allemaal hele erge dingen mankeren.
Carenza, wat fijn voor je!
Ris, ik heb wel dingen gelezen over dat medicijn in combinatie met diabetes. Laat je je goed voorlichten en informeren?
Hier even wat minder. Acceptatiedipje, denk ik. Ik had het gevoel dat ik alles onder controle had, gewicht, dieet, waarden. Alles was goed, totdat je dan een keer iets anders eet en gelijk je waarden keihard omhoog gooit. Nu schommelt het en tot overmaat van ramp heb ik vreselijk tintelende voetzolen. Nu hoop ik dat dat gewoon maar even een losstaand iets is en geen voorbode van...
En ik voel me schuldig dat ik me druk maak omdat ik 'maar' diabetes heb terwijl er zoveel mensen zijn in mijn omgeving die allemaal hele erge dingen mankeren.
vrijdag 19 augustus 2011 om 07:54
quote:pixel schreef op 18 augustus 2011 @ 22:48:
En ik voel me schuldig dat ik me druk maak omdat ik 'maar' diabetes heb terwijl er zoveel mensen zijn in mijn omgeving die allemaal hele erge dingen mankeren.Doe effe normaal zeg. Het is heel erg om chronisch ziek te zijn en altijd maar na te moeten denken over je eten, complicaties, je rot te voelen van te hoge of te lage bls, enzovoorts. En dat diabetes te bestrijden is met insu of een pil, betekent niet dat het niet dodelijk is.
En ik voel me schuldig dat ik me druk maak omdat ik 'maar' diabetes heb terwijl er zoveel mensen zijn in mijn omgeving die allemaal hele erge dingen mankeren.Doe effe normaal zeg. Het is heel erg om chronisch ziek te zijn en altijd maar na te moeten denken over je eten, complicaties, je rot te voelen van te hoge of te lage bls, enzovoorts. En dat diabetes te bestrijden is met insu of een pil, betekent niet dat het niet dodelijk is.
vrijdag 19 augustus 2011 om 08:05
Pixel, ben jij nou dol? Máár diabetes? De ernst van een ziekte hangt toch niet af van het feit dat er nog ergere ziektes zijn? En waarom zou je je in vredesnaam schuldig voelen omdat je je druk maakt over je diabetes? Als je je rot voelt en je je zorgen maakt omdat je voeten zo gaan tintelen, omdat je weet dat voeten kritiek zijn bij diabetes, dan is het volkomen logisch dat je je druk maakt. En die mensen met die 'ergere' ziektes worden er geen spat beter van als jij luchtig gaat lopen doen over de jouwe.
Kop op, Pixel! Je zit in een beroerde tijd, en ga die nou niet nog beroerder maken door dit soort redeneringen.
Buikje, nog steeds hoofdpijn is niet goed. Laat ff eten wat de arts ervan vindt. Veel sterkte!
Lief, gaat-ie een beetje?
Allemaal: Tot gauw weer.
Kop op, Pixel! Je zit in een beroerde tijd, en ga die nou niet nog beroerder maken door dit soort redeneringen.
Buikje, nog steeds hoofdpijn is niet goed. Laat ff eten wat de arts ervan vindt. Veel sterkte!
Lief, gaat-ie een beetje?
Allemaal: Tot gauw weer.
zaterdag 20 augustus 2011 om 00:11
Lief sterkte meid! Nog een paar dagen en dan genieten van al dat moois daar in dat land Far Far Away
Carenza: wat fijn voor je, gefeliciteerd! Goed nieuws hoor, fijn dat je het hier ook even komt delen...
Hier oververmoeid en lichtelijk overspannen, maar ik hou de moed erin. Gewóón dóórgaan.... niet meten, onregelmatig en te weinig eten waardoor lekker weinig insuline in mijn lijf, dus dat is wel positief. Morgen eerst maar eens een hele hoop wassen draaien. Alle kleren zien wit van het slijpstof, echt goor. Nou ja, ook aan deze verbouwing komt een eind. Een eind dat in zicht is. En hopelijk keert de rust hier dan weer gauw terug....pff....
Carenza: wat fijn voor je, gefeliciteerd! Goed nieuws hoor, fijn dat je het hier ook even komt delen...
Hier oververmoeid en lichtelijk overspannen, maar ik hou de moed erin. Gewóón dóórgaan.... niet meten, onregelmatig en te weinig eten waardoor lekker weinig insuline in mijn lijf, dus dat is wel positief. Morgen eerst maar eens een hele hoop wassen draaien. Alle kleren zien wit van het slijpstof, echt goor. Nou ja, ook aan deze verbouwing komt een eind. Een eind dat in zicht is. En hopelijk keert de rust hier dan weer gauw terug....pff....
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zaterdag 20 augustus 2011 om 00:14
Schebuikje, ben je al bij je arts geweest? Hoe is het nu met je hoofdpijn?
Teddeke, ik hoop dat alles een beetje bergop gaat bij jou. Ik denk aan je
Srizus, jij krijgt ook een van mij natuurlijk.
En Ris, hoe is het met jou nu?
Pixel, is de rust bij jullie een beetje weergekeerd?
Ben ik nu nog iemand vergeten....??? Nou ja, een dikke voor iedereen! En een goed weekend gewenst!
Teddeke, ik hoop dat alles een beetje bergop gaat bij jou. Ik denk aan je
Srizus, jij krijgt ook een van mij natuurlijk.
En Ris, hoe is het met jou nu?
Pixel, is de rust bij jullie een beetje weergekeerd?
Ben ik nu nog iemand vergeten....??? Nou ja, een dikke voor iedereen! En een goed weekend gewenst!
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zaterdag 20 augustus 2011 om 09:16
quote:setter schreef op 20 augustus 2011 @ 00:11:
Hier oververmoeid en lichtelijk overspannen, maar ik hou de moed erin. Gewóón dóórgaan.... niet meten, onregelmatig en te weinig eten waardoor lekker weinig insuline in mijn lijf, dus dat is wel positief. Morgen eerst maar eens een hele hoop wassen draaien. Alle kleren zien wit van het slijpstof, echt goor. Nou ja, ook aan deze verbouwing komt een eind. Een eind dat in zicht is. En hopelijk keert de rust hier dan weer gauw terug....pff.... Lieverd, doe jij een beetje rustig aan? Een mooi verbouwd huis is haske leuk, maar als het ten koste gaat van jou, heb je er zo weinig aan. Niet overdrijven hoor!
Hier oververmoeid en lichtelijk overspannen, maar ik hou de moed erin. Gewóón dóórgaan.... niet meten, onregelmatig en te weinig eten waardoor lekker weinig insuline in mijn lijf, dus dat is wel positief. Morgen eerst maar eens een hele hoop wassen draaien. Alle kleren zien wit van het slijpstof, echt goor. Nou ja, ook aan deze verbouwing komt een eind. Een eind dat in zicht is. En hopelijk keert de rust hier dan weer gauw terug....pff.... Lieverd, doe jij een beetje rustig aan? Een mooi verbouwd huis is haske leuk, maar als het ten koste gaat van jou, heb je er zo weinig aan. Niet overdrijven hoor!
