Gezondheid
alle pijlers
Dochter plast heel veel
zaterdag 17 februari 2018 22:44
Alvast een waarschuwing vooraf: dit gaat best een lang verhaal worden, maar ik wil graag zo volledig mogelijk zijn.
Onze dochter is 17, heeft ASS (klassiek autisme) en een matige verstandelijke beperking. Begin september kreeg ze een blaasontsteking waarvoor ze een AB-kuur kreeg. Hiermee ging het niet over, dus kreeg ze nog 1 AB pil. Hierna was de urine schoon, ook op kweek.
Maar het vele plassen bleef. Soms om het half uur, maar meestal om het uur. Als ze naar bed ging stond ze na een kwartier weer beneden om te plassen, en ook moest ze opeens 's nachts.
Weer terug naar de huisarts, maar urine was prima. De huisarts dacht dat het een soort tic was, en we moesten een plas -en drinkdagboek bijhouden. Dat een paar dagen gedaan en daaruit bleek dat ze inderdaad heel vaak ging plassen, maar het wel overeenkwam met wat ze dronk. We kregen de tip haar te leren de plasmomenten uit te stellen. Dus op bepaalde tijden te gaan plassen.
Dat werkte wel, in die zin dat ze inderdaad op de afgesproken tijd ging. Maar in de tussentijd dus wel totaal gefixeerd was op de klok. Steeds kijken of ze al mocht, en er ook steeds mee bezig. Ook niet handig. We merkten ook dat ze niet meer zo lekker in haar vel zat, alles draaide om plassen.
Weer terug naar de huisarts, weer alles goed met haar urine. Nu de tip om het dan maar los te laten, in de hoop dat het vanzelf over zou gaan. Dat gedaan, maar er veranderde niks.
Pas geleden geswitched van huisarts (om diverse redenen maar ook omdat we ons niet serieus genomen vonden).
Een paar dagen geleden werd het plassen opeens weer veel heftiger. Om het kwartier/half uur. Ze had ook buikpijn en rillerig. Vanwege carnaval was de huisarts dicht, dus de HAP gebelt. We hoefden niet te komen, alles duidelijk; blaasontsteking dus we konden AB ophalen bij de apotheek. Na 4 dagen geen verbetering, echt plassen om het kwartier/half uur, 's nachts 5 x uit bed. Dus naar de huisarts. Bij de snelle test leek de urine schoon, wel zat er bloed in. Maar dat kon ook te maken hebben met haar menstruatie. Op kweek gezet, daar krijgen we maandag de uitslag van.
Wel weer een nieuwe AB-kuur, deze heeft ze nog niet eerder gehad.
Ze is daar nu 2 dagen mee bezig, klaagt over buikpijn (kan een bijwerking zijn), plast nog evenveel, wil niet alleen slapen en is heel erg verdrietig en doodmoe.
En wij ook. We maken ons zoveel zorgen over onze lieve meid. Ze was altijd zo vrolijk en blij, genoot van vanalles en nogwat. En nu is ze zo verdrietig, ze zegt dat ze echt probeert om minder te plassen maar het lukt niet.
Gelukkig neemt onze nieuwe huisarts ons wel serieus. Maandag moeten we terug en als het dan niet beter gaat stuurt ze ons door naar de kinderarts en eventuerl bekkenbodemfysio.
Ik zoek eigenlijk herkenning, tips, een bemoedigend woord. Want we weten het echt even niet meer. Toch iets lichamelijks? Of toch psychisch? Of beiden? We willen haar zo graag helpen, maar het lijkt alleen maar slechter te gaan..
Dank voor het lezen van dit veel te lange verhaal, dat lucht ook al wel wat op.
Onze dochter is 17, heeft ASS (klassiek autisme) en een matige verstandelijke beperking. Begin september kreeg ze een blaasontsteking waarvoor ze een AB-kuur kreeg. Hiermee ging het niet over, dus kreeg ze nog 1 AB pil. Hierna was de urine schoon, ook op kweek.
Maar het vele plassen bleef. Soms om het half uur, maar meestal om het uur. Als ze naar bed ging stond ze na een kwartier weer beneden om te plassen, en ook moest ze opeens 's nachts.
Weer terug naar de huisarts, maar urine was prima. De huisarts dacht dat het een soort tic was, en we moesten een plas -en drinkdagboek bijhouden. Dat een paar dagen gedaan en daaruit bleek dat ze inderdaad heel vaak ging plassen, maar het wel overeenkwam met wat ze dronk. We kregen de tip haar te leren de plasmomenten uit te stellen. Dus op bepaalde tijden te gaan plassen.
Dat werkte wel, in die zin dat ze inderdaad op de afgesproken tijd ging. Maar in de tussentijd dus wel totaal gefixeerd was op de klok. Steeds kijken of ze al mocht, en er ook steeds mee bezig. Ook niet handig. We merkten ook dat ze niet meer zo lekker in haar vel zat, alles draaide om plassen.
Weer terug naar de huisarts, weer alles goed met haar urine. Nu de tip om het dan maar los te laten, in de hoop dat het vanzelf over zou gaan. Dat gedaan, maar er veranderde niks.
Pas geleden geswitched van huisarts (om diverse redenen maar ook omdat we ons niet serieus genomen vonden).
Een paar dagen geleden werd het plassen opeens weer veel heftiger. Om het kwartier/half uur. Ze had ook buikpijn en rillerig. Vanwege carnaval was de huisarts dicht, dus de HAP gebelt. We hoefden niet te komen, alles duidelijk; blaasontsteking dus we konden AB ophalen bij de apotheek. Na 4 dagen geen verbetering, echt plassen om het kwartier/half uur, 's nachts 5 x uit bed. Dus naar de huisarts. Bij de snelle test leek de urine schoon, wel zat er bloed in. Maar dat kon ook te maken hebben met haar menstruatie. Op kweek gezet, daar krijgen we maandag de uitslag van.
Wel weer een nieuwe AB-kuur, deze heeft ze nog niet eerder gehad.
Ze is daar nu 2 dagen mee bezig, klaagt over buikpijn (kan een bijwerking zijn), plast nog evenveel, wil niet alleen slapen en is heel erg verdrietig en doodmoe.
En wij ook. We maken ons zoveel zorgen over onze lieve meid. Ze was altijd zo vrolijk en blij, genoot van vanalles en nogwat. En nu is ze zo verdrietig, ze zegt dat ze echt probeert om minder te plassen maar het lukt niet.
Gelukkig neemt onze nieuwe huisarts ons wel serieus. Maandag moeten we terug en als het dan niet beter gaat stuurt ze ons door naar de kinderarts en eventuerl bekkenbodemfysio.
Ik zoek eigenlijk herkenning, tips, een bemoedigend woord. Want we weten het echt even niet meer. Toch iets lichamelijks? Of toch psychisch? Of beiden? We willen haar zo graag helpen, maar het lijkt alleen maar slechter te gaan..
Dank voor het lezen van dit veel te lange verhaal, dat lucht ook al wel wat op.
zaterdag 17 februari 2018 23:25
Nee, te laat is ze nooit. Of ze goed uitplast weet ik niet. Ze zegt van wel...viva-life22 schreef: ↑17-02-2018 23:17Is ze wel eens te laat bij het toilet omdat ze de hoeveelheid niet op kan houden? Hoe gaat het s' nachts en kan ze goed uitplassen?
s' Nachts is het nu een ramp, zeker 10 x. Hoewel ze nu vanaf 21.30 in bed ligt en pas 1 x (na 10 minuten) is geweest. Ze was ook helemaal op. Of zou het toch beter gaan?
Voor deze blaadontsteking vanaf september 1 of 2 keer per nacht. Van te voren nooit. Sinds ze zindelijk is (met 6 jaar geloof ik) sliep ze gewoon de hele nacht door.
zaterdag 17 februari 2018 23:25
Denk je dat ze op school minder toegeeft aan die fixatie omdat ze het gevoel heeft dat ze daar op andere momenten niet kan/mag.
Zou het kunnen dat ze op school meer afgeleid is dan thuis?
zaterdag 17 februari 2018 23:29
Oke, dit geeft de burger moedLady_Vintage schreef: ↑17-02-2018 23:25Geen onderzoeken gehad, behalve urinetesten. De bekkenbodemfysio heeft wel inwendig onderzoek gedaan om te voelen hoe sterk de spieren zijn etc. Daar was alles goed.
De truc van de pillen is dat ze niet werken als je blaas niet overprikkeld is.
Vooral dat er geen enge onderzoeken nodig zijn, en dat het niet werkt als het niet overprikkelt is. Dus eigenlijk vrij laagdrempelig om te proberen. Hier ga ik het maandag zeker over hebben. Harstikke bedankt!!!
zaterdag 17 februari 2018 23:33
Ja, daar heeft ze vaste momenten. Lekker overzichtelijk en iets wat altijd al zo is geweest. Thuis werkt dat niet, want daar kon ze altijd vrij gaan.DianaBerrigan schreef: ↑17-02-2018 23:25Denk je dat ze op school minder toegeeft aan die fixatie omdat ze het gevoel heeft dat ze daar op andere momenten niet kan/mag.
Zou het kunnen dat ze op school meer afgeleid is dan thuis?
Afleiding weet ik niet. Op uitstapjes, bezoek en vakantie heeft ze het ook.
zaterdag 17 februari 2018 23:36
Klopt! Ik zou dit in ieder geval wel even aankaarten.
Daarnaast is het goed om te weten dat de blaas een spier is die je kunt trainen. Als je hem niet meer traint door heel vaak te plassen kan hij ook steeds minder urine in zich hebben en prikkelt het eerder.
N.b. Hierbij natuurlijk wel uitsluiten dat er echt niks bacteriëels aan de hand is natuurlijk. Maar dat zou de HA als het goed is moeten doen.
zaterdag 17 februari 2018 23:42
Lieve meedenkers en meelevers, het lijkt erop dat onze dame lekker slaapt. Dus na afgelopen nacht tot half 5 met haar te zijn opgeweest, ga ik nu lekker langs haar liggen. Mijn man is verbannen naar haar bed haha.
Bedankt allemaal voor de lieve en bemoedigende woorden, en de tips en het meedenken.
Hopelijk kijk ik hier morgen halverwege de ochtend pas weer
Ik voel me in ieder geval alweer een stuk rustiger, bedankt en welterusten
Bedankt allemaal voor de lieve en bemoedigende woorden, en de tips en het meedenken.
Hopelijk kijk ik hier morgen halverwege de ochtend pas weer
Ik voel me in ieder geval alweer een stuk rustiger, bedankt en welterusten
zaterdag 17 februari 2018 23:53
Heftig ik heb dit ook gehad, ik was 16 en kreeg mijn eerste blaasontsteking (dat was an sich al een traumatische ervaring, veel bloed!!!), maar de klachten bleven... steeds plassen inderdaad, rillerig, ik voelde me zo ongelukkig. Plassen deed geen pijn, was juist een enorme opluchting. Ik had vaak pijn na het plassen en plas ophouden deed pijn!
Ook bij de bekkenfysio geweest, heel lang therapie gehad, hielp niets... Drie huisartsen versleten. Ben meer dan 7 jaar verder en blijkt een lichte vorm van chronisch blaaspijnsyndroom te zijn.
Ik eet nu heel gezond, weinig frisdrank e.d., zeker geen cranberryspul, citroenen, alles wat zuur is voor de blaas laat ik staan. Ik ben ook begonnen met PEA slikken. En ik ben er zo goed als vanaf! Psychisch gaat het ook stukken beter met me. Het heeft echt veel invloed op je gehele welzijn als je continu een drukkend gevoel hebt op je blaas / pijnklachten.
Ook bij de bekkenfysio geweest, heel lang therapie gehad, hielp niets... Drie huisartsen versleten. Ben meer dan 7 jaar verder en blijkt een lichte vorm van chronisch blaaspijnsyndroom te zijn.
Ik eet nu heel gezond, weinig frisdrank e.d., zeker geen cranberryspul, citroenen, alles wat zuur is voor de blaas laat ik staan. Ik ben ook begonnen met PEA slikken. En ik ben er zo goed als vanaf! Psychisch gaat het ook stukken beter met me. Het heeft echt veel invloed op je gehele welzijn als je continu een drukkend gevoel hebt op je blaas / pijnklachten.
zondag 18 februari 2018 00:11
Nog heel even snel: zou je willen vertellen hoe jouw medicijn heet? Mag ook in pb natuurlijk. En hoe snel merkte je verbetering?Lady_Vintage schreef: ↑17-02-2018 23:36Klopt! Ik zou dit in ieder geval wel even aankaarten.
Daarnaast is het goed om te weten dat de blaas een spier is die je kunt trainen. Als je hem niet meer traint door heel vaak te plassen kan hij ook steeds minder urine in zich hebben en prikkelt het eerder.
N.b. Hierbij natuurlijk wel uitsluiten dat er echt niks bacteriëels aan de hand is natuurlijk. Maar dat zou de HA als het goed is moeten doen.
zondag 18 februari 2018 01:00
Oeh wat lastig. Lijkt me een goed idee als de arts er nog eens naar kijkt. Maar het klinkt voor mij meer psychisch, ze heeft geen blaasontsteking meer dus dat kan het ieder geval niet zijn.
Ik heb heeeel vaak blaasontsteking gehad een aantal jaar geleden. En ik was een heel tijd daarna nog steeds obsessief bezig met vaak plassen, niet omdat ik moest of omdat ik pijn had, maar dat zit dan zo in je systeem. Persoonlijk heb ik dit nooit gelinkt aan mijn autisme, maar dat zou er mee te maken kunnen hebben. In ieder geval herken ik het probleem van je dochter wel. Bij mij is het minder geworden naarmate ik langer van de blaasontsteking af was.
Ik heb heeeel vaak blaasontsteking gehad een aantal jaar geleden. En ik was een heel tijd daarna nog steeds obsessief bezig met vaak plassen, niet omdat ik moest of omdat ik pijn had, maar dat zit dan zo in je systeem. Persoonlijk heb ik dit nooit gelinkt aan mijn autisme, maar dat zou er mee te maken kunnen hebben. In ieder geval herken ik het probleem van je dochter wel. Bij mij is het minder geworden naarmate ik langer van de blaasontsteking af was.
zondag 18 februari 2018 08:34
Ik ken het van mezelf, dat ik onbewust zo bang was voor weer een blaasontsteking dat ik bij elke prikkel in de buurt van mijn blaas wilde plassen.
Ik ken het ook van een jongen met verstandelijke beperking en ASS. Hij heeft een aantal keer echt aantoonbaar een blaasontsteking gehad, maar op onrustige dagen gaat hij ook om de 15/30 minuten naar het toilet. Volgens de gedragsdeskundige geeft spanning hem ongeveer hetzelfde gevoel in zijn buik/kruis als toen met de blaasontsteking. Dat, in combinatie met de angst in zijn broek te plassen, maakt dat hij alleen maar op het toilet focust.
Bij hem is het echter hooguit een week, tenzij er een extreme spanning is (zoals rouw).
Sterkte! Ik las dat afgelopen nacht iig goed begonnen was!
Ik ken het ook van een jongen met verstandelijke beperking en ASS. Hij heeft een aantal keer echt aantoonbaar een blaasontsteking gehad, maar op onrustige dagen gaat hij ook om de 15/30 minuten naar het toilet. Volgens de gedragsdeskundige geeft spanning hem ongeveer hetzelfde gevoel in zijn buik/kruis als toen met de blaasontsteking. Dat, in combinatie met de angst in zijn broek te plassen, maakt dat hij alleen maar op het toilet focust.
Bij hem is het echter hooguit een week, tenzij er een extreme spanning is (zoals rouw).
Sterkte! Ik las dat afgelopen nacht iig goed begonnen was!
Adem in, adem uit, en herhaal indien nodig 
zondag 18 februari 2018 09:23
Dank je wel!Lady_Vintage schreef: ↑18-02-2018 00:22Er zijn verschillende medicijnen voor. Het zijn anticholinergica: dridase, toviaz, vesicare, detrusitol bijvoorbeeld. Ik heb zelf vesicare.
Verbetering kwam met een paar dagen. Het maximale effect bereik je rond een week of 4. Dat klopte bij mij aardig.
zondag 18 februari 2018 09:37
Zonnebloem 1996 en Openhaardvuur, bedankt voor het delen van jullie verhaal. Wat naar voor jullie dat jullie hier ook last van hebben (gehad).
Hier eindelijk weer eens een redelijke nacht. Ze ging om half 10 naar bed en heeft geslapen tot bijna 9 uur. Wel 6 x op om te plassen, maar tussendoor gelukkig wel geslapen. In vergelijking tot de vorige nachten ben ik hier al heel blij mee. Maar ze was ook echt doodmoe.
Hier eindelijk weer eens een redelijke nacht. Ze ging om half 10 naar bed en heeft geslapen tot bijna 9 uur. Wel 6 x op om te plassen, maar tussendoor gelukkig wel geslapen. In vergelijking tot de vorige nachten ben ik hier al heel blij mee. Maar ze was ook echt doodmoe.
zondag 18 februari 2018 09:42
Jeetje, Jempo, wat een verdrietig verhaal. Ik kan me voorstellen dat je in die 7 jaar behoorlijk wanhopig bent geweest.Jempo schreef: ↑17-02-2018 23:53Heftig ik heb dit ook gehad, ik was 16 en kreeg mijn eerste blaasontsteking (dat was an sich al een traumatische ervaring, veel bloed!!!), maar de klachten bleven... steeds plassen inderdaad, rillerig, ik voelde me zo ongelukkig. Plassen deed geen pijn, was juist een enorme opluchting. Ik had vaak pijn na het plassen en plas ophouden deed pijn!
Ook bij de bekkenfysio geweest, heel lang therapie gehad, hielp niets... Drie huisartsen versleten. Ben meer dan 7 jaar verder en blijkt een lichte vorm van chronisch blaaspijnsyndroom te zijn.
Ik eet nu heel gezond, weinig frisdrank e.d., zeker geen cranberryspul, citroenen, alles wat zuur is voor de blaas laat ik staan. Ik ben ook begonnen met PEA slikken. En ik ben er zo goed als vanaf! Psychisch gaat het ook stukken beter met me. Het heeft echt veel invloed op je gehele welzijn als je continu een drukkend gevoel hebt op je blaas / pijnklachten.
En wat fijn dat het nu zoveel beter gaat!!!
Ik herken ook in jouw verhaal veel, dus zal het zeker onthouden. Dank je wel!
zondag 18 februari 2018 10:47
maandag 19 februari 2018 00:35
Ik weet niet of dit toepasbaar is voor je dochter maar ik post het toch maar. Ik heb ook een tijd terugkerende blaasontstekingen gehad. Volgens de huisarts was er nauwelijks iets te vinden maar ik bleef last houden. Misschien is het bij jouw dochter wel psychisch, maar misschien is er ook wel echt iets aan het doorzeuren?
Wat mij heeft geholpen is een tip uit grootmoeders tijd: stomen. Gewoon op je knietjes boven een teil met kokend water hangen terwijl je juist veel drinkt om goed door te spoelen. Klinkt suf (en zo voelt het ook), maar ik was er na 1 goede stoomsessie 100% vanaf terwijl herhaalde AB niets hielp. Het kan ook totaal geen kwaad dus misschien de moeite waard om te proberen?
Hoe dan ook, succes!
Wat mij heeft geholpen is een tip uit grootmoeders tijd: stomen. Gewoon op je knietjes boven een teil met kokend water hangen terwijl je juist veel drinkt om goed door te spoelen. Klinkt suf (en zo voelt het ook), maar ik was er na 1 goede stoomsessie 100% vanaf terwijl herhaalde AB niets hielp. Het kan ook totaal geen kwaad dus misschien de moeite waard om te proberen?
Hoe dan ook, succes!
dinsdag 20 februari 2018 11:01
Even een update.
Maandag zijn we dus bij de huisarts geweest, en zij dacht ook aan een overactieve/geïrriteerde blaas. Dochter krijgt nu Vesicare en over 2 weken hebben we een afspraak bij de bekkenbodemtherapeut.
Gisteren heeft ze het eerste pilletje gehad, overdag merkten we nog geen verschil, maar dat zal ook wel te snel zijn. Gisteravond lag ze om 21.30 in bed en tot 23.00 uur is ze er 6x uitgeweest. Daarna viel ze in slaap en tot 8.45 maar 3 x eruit geweest.
Toen heeft ze haar 2de pil gehad, en nu zit er steeds iets meer dan een uur tussen. Al iets beter dus! Ik stimuleer haar ook om als ze wil gaan nog 10 minuutjes te wachten, en op aanraden van de huisarts hou ik vandaag een plasdagboek bij. Zo kan ik voor dochter ook zichtbaar maken dat ze steeds echt maar kleine beetjes plast.
Ik hoop zo dat de Vesicare snel gaat werken!
Maandag zijn we dus bij de huisarts geweest, en zij dacht ook aan een overactieve/geïrriteerde blaas. Dochter krijgt nu Vesicare en over 2 weken hebben we een afspraak bij de bekkenbodemtherapeut.
Gisteren heeft ze het eerste pilletje gehad, overdag merkten we nog geen verschil, maar dat zal ook wel te snel zijn. Gisteravond lag ze om 21.30 in bed en tot 23.00 uur is ze er 6x uitgeweest. Daarna viel ze in slaap en tot 8.45 maar 3 x eruit geweest.
Toen heeft ze haar 2de pil gehad, en nu zit er steeds iets meer dan een uur tussen. Al iets beter dus! Ik stimuleer haar ook om als ze wil gaan nog 10 minuutjes te wachten, en op aanraden van de huisarts hou ik vandaag een plasdagboek bij. Zo kan ik voor dochter ook zichtbaar maken dat ze steeds echt maar kleine beetjes plast.
Ik hoop zo dat de Vesicare snel gaat werken!
dinsdag 20 februari 2018 11:16
Sjansje, wat fijn dat de huisarts actie heeft ondernomen en dat je dochter medicatie en bekkenbodemtherapie heeft voorgeschreven gekregen.
M.b.t. het merken van het effect van de pillen, daar moet je echt even tijd voor uittrekken. Er wordt niet voor niks gezegd dat je na 4 weken pas het maximale effect merkt. Het zal met een paar dagen al geleidelijk aan wat beter worden en over een paar weken merk je het volle effect ervan.
Succes!
M.b.t. het merken van het effect van de pillen, daar moet je echt even tijd voor uittrekken. Er wordt niet voor niks gezegd dat je na 4 weken pas het maximale effect merkt. Het zal met een paar dagen al geleidelijk aan wat beter worden en over een paar weken merk je het volle effect ervan.
Succes!
dinsdag 20 februari 2018 11:34
Dankje!Lady_Vintage schreef: ↑20-02-2018 11:16Sjansje, wat fijn dat de huisarts actie heeft ondernomen en dat je dochter medicatie en bekkenbodemtherapie heeft voorgeschreven gekregen.
M.b.t. het merken van het effect van de pillen, daar moet je echt even tijd voor uittrekken. Er wordt niet voor niks gezegd dat je na 4 weken pas het maximale effect merkt. Het zal met een paar dagen al geleidelijk aan wat beter worden en over een paar weken merk je het volle effect ervan.
Succes!
Ik weet wel dat ik geduld moet hebben, en niet onmiddelijk wonderen moet verwachten, maar dat is niet mijn sterkste kant haha.
Belangrijkste is dat ze gisteren en ook vandaag weer lekker vrolijk is, ze zit op haar manier heerlijk creatief aan tafel te tekenen, woordspelletjes te bedenken en lacht eindelijk weer eens echt voluit.
Dat lachen vergaat haar wel als we zometeen haar kamer gaan opruimen
zondag 11 maart 2018 13:45
Alweet een tijdje verder, en maar weer een update.
Door de Vesicare lijkt het overdag beter te gaan. Gemiddeld zit er nu 2 tot 3 uur tussen, erg goed dus! Alleen bleven de nachten een ramp, een stuk of 6 keer op omdat ze moest plassen. Meestal kwamen er dan maar een paar druppeltjes. Maar door die onrustige nachten wel doodmoe natuurlijk. Ze durft ook niet meer alleen te slapen, is gespannen en bang.
Dus terug naar de huisarts, en die vond slapen inderdaad nu prioriteit. Dus kreeg ze Minrin. Dit zorgt ervoor dat de blaas zich 's nachts niet vult. Maandag begonnen en vanaf toen meteen maar 1 x per nacht op. Heel fijn, zo kreeg ze eindelijk weer wat rust.
Maar afgelopen nacht was het weer mis. Weer 6 x op. En dan komt er dus niks. Vanmorgen een paar keer gaan plassen, en nog steeds maar een paar druppels. Van de arts moet ik vandaag een plasdagboek bijhouden. Dus om 12.00 uur had ze nog maar 45 ml geplast. Huilend op de wc, omdat het niet lukte. (Wel al 750 ml gedronken, water) Ik heb toen haar buik gemasseerd en toen kwam er 180 ml. Dat luchtte haar even op.
Ze klaagt nu over buikpijn, en ik weet het eigenlijk ook even niet meer. Ze is er constant mee bezig. Denkt aan niks anders. Ik weet niet meer hoe ik haar kan helpen...
Door de Vesicare lijkt het overdag beter te gaan. Gemiddeld zit er nu 2 tot 3 uur tussen, erg goed dus! Alleen bleven de nachten een ramp, een stuk of 6 keer op omdat ze moest plassen. Meestal kwamen er dan maar een paar druppeltjes. Maar door die onrustige nachten wel doodmoe natuurlijk. Ze durft ook niet meer alleen te slapen, is gespannen en bang.
Dus terug naar de huisarts, en die vond slapen inderdaad nu prioriteit. Dus kreeg ze Minrin. Dit zorgt ervoor dat de blaas zich 's nachts niet vult. Maandag begonnen en vanaf toen meteen maar 1 x per nacht op. Heel fijn, zo kreeg ze eindelijk weer wat rust.
Maar afgelopen nacht was het weer mis. Weer 6 x op. En dan komt er dus niks. Vanmorgen een paar keer gaan plassen, en nog steeds maar een paar druppels. Van de arts moet ik vandaag een plasdagboek bijhouden. Dus om 12.00 uur had ze nog maar 45 ml geplast. Huilend op de wc, omdat het niet lukte. (Wel al 750 ml gedronken, water) Ik heb toen haar buik gemasseerd en toen kwam er 180 ml. Dat luchtte haar even op.
Ze klaagt nu over buikpijn, en ik weet het eigenlijk ook even niet meer. Ze is er constant mee bezig. Denkt aan niks anders. Ik weet niet meer hoe ik haar kan helpen...
zondag 11 maart 2018 14:19
Goh wat een enorm lastige situatie. Juist omdat ik me kan voorstellen dat het een preoccupatie van haar wordt en je gewoon niet meer weet wat psychisch is en wat lichamelijk.
Maar ja ik als leek zijnde zou verwachten dat het juist overdag als je er meer van bewust bent een probleem zou zijn indien het (voornamelijk of alleen) psychisch is.
Toch weer naar de huisarts zal ik gaan zou ik adviseren. En vooral jullie dagelijkse bezigheden en structuren zo goed mogelijk vol zien te houden.
Sterkte voor jullie beide.
Maar ja ik als leek zijnde zou verwachten dat het juist overdag als je er meer van bewust bent een probleem zou zijn indien het (voornamelijk of alleen) psychisch is.
Toch weer naar de huisarts zal ik gaan zou ik adviseren. En vooral jullie dagelijkse bezigheden en structuren zo goed mogelijk vol zien te houden.
Sterkte voor jullie beide.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
