Gezondheid alle pijlers

Donoren, waarom wel of waarom niet?

23-03-2010 17:08 119 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



ik zit er over te denken om een donorcodicil in te vullen, maar twijfel nog een beetje. Waarom hebben jullie wel één ingevuld of waarom juist niet?
Alle reacties Link kopieren
Ja ik was nogal cru, maar soms denk ik dat dat de beste manier is. Het is wel tegenstrijdig om nog een hartslag te zien natuurlijk omdat we allemaal opgroeien met het idee hartslag weg = dood en hartslag aanwezig = levend. Maar ja, zo'n machine kan nog wel even pompen en de hersenen werken voorgoed niet meer. En dan is iemand inderdaad diegene niet meer...
Alle reacties Link kopieren
Nog gecondoleerd trouwens (ik ben nogal onhandig met dat soort zaken).



Overigens vind ik ook dat mensen het allemaal zelf moeten weten. En dat niemand er rekenschap over hoeft te geven. Iemand kan wel een heel gezin uit een brand hebben gered maar géén donor zijn en wie heeft dan het meeste 'goed' gedaan? Hoe meet je dat? En mensen medische zorg ontzeggen kán natuurlijk niet. Want ja, als er twee mensen zijn die een donororgaan kunnen gebruiken, wie kies je dan? Glijdende schaal, nogmaals. Van mij mogen ze het verplicht stellen. Dat ís hier ook het geval trouwens, maar ik ben een buitenlander en ik heb geen idee wat er met mijn organen zou gebeuren. Ik zweef in niemandsland.
Alle reacties Link kopieren
ik wil niet geven maar ook niet ontvangen. Waarom? Het is een gevoel bij mij, weet niet waarom maar ik wil mijn lichaam compleet houden als ik dood ben.



Niet ontvangen omdat ik het heel naar zou vinden om iets van iemand anders in mijn lichaam zou hebben, weten dat deze persoon niet meer leeft.



Het blijft een terugkerende discussie die interessant blijft.



Voor degenen die vinden dat iemand die geen donor is ook niet zou mogen ontvangen: wat als iemand zelf geen donor kan zijn door gezondheidsredenen, maar wel in aanmerking zou komen voor ontvangen? Dan moet je dus een onderscheid gaan maken. Wie van de niet donors niet en wie wel?
Er mag aan mij gesleuteld worden voor en na mijn dood. Ik sta geregistreerd als stamcel- en trombocytendonor. Daarnaast geef ik ook bloed.



Waarom? Misschien wel gewoon omdat het kan.



Ik vind niet dat mijn organen of bloed alleen naar mensen moeten gaan die zelf donor zijn, of dat donoren voorrang moeten krijgen bij transplantaties. Mocht ik iets nodig hebben dan maakt het mij ook niet uit als degene voor mij op de lijst geen donor is.. Iedereen moet dat voor zichzelf uitmaken en ik heb geen interesse in de redenen waarom men wel of geen donor is.
Alle reacties Link kopieren
quote:mevrouwtjepoes schreef op 23 maart 2010 @ 17:40:wat als iemand zelf geen donor kan zijn door gezondheidsredenen, maar wel in aanmerking zou komen voor ontvangen?Dit gaat dus bijna altijd op lijkt mij, want iemand die een lever krijgt ofzo, kan zelf geen leverdonor zijn.
pluk de dag
Alle reacties Link kopieren
't Zou enkel sadistisch zijn mijn lever op te geven voor donatie...



Gevoelsmatig zeg ik 'ja geef die nier maar aan die leuke knul ipv aan die crimineel' maar ja, dan ga je je op een bepaalde schaal begeven die niet zo wenselijk is. Je gaat mensen een waarde toekennen. Een puntensysteem ofzo. En dan kun je natuurlijk zeggen 'ja maar alléén de criminelen niet' maar wie heeft er géén begrip voor het lens trappen van een vieze vent die aan je kind heeft gezeten? Krijg je toch een straf voor zware mishandeling of poging tot doodslag. Niet mals. Lijkt me allemaal zeer onethisch.
Alle reacties Link kopieren
INvullen natuurlijk, waar wacht je nog op. Donor worden moet je gewoon doen. Waarom je lijf verbranden als je er 15 mensen mee kan redden?
Alle reacties Link kopieren
Wel! Ik ben dus donor. Puur om het feit dat als ikzelf een orgaan nodig heb door ziekte/ongeval ik ook hééééél blij zou zijn als ik dat kreeg.



Daarbij vind ik het een raar idee dat mijn perfect geschikte organen onder de grond liggen te 'rotten' (beetje cru omschreven, maar zo is het wel) terwijl iemands leven ervan kan afhangen!



Ik vind het gewoon een fijn idee dat als ik ze niet meer nodig heb iemands leven ermee gered of verbeterd kan worden.
Alle reacties Link kopieren
Whopper, wat doen ze met je stamcellen? Ja, stamcelonderzoek, maar waarvoor enzo? En wat is dat andere?



Zouden mensen zich hier ook opgeven voor lesjes anatomie eigenlijk? Dat vind ik zelf minder. Ik weet het, ik ben dood en er is geen klap erna, maar dat mijn lichaam daar ligt, continu uit de koelkast wordt getrokken om eens naakt en droog op de snijtafel te worden gelegd etcetera vind ik toch net iets teveel van 't goede.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook een donorcondicil in gevuld omdat ik als ik dood ben ik toch niks meer aan me organen heb en er toch mensen zijn die het nodig hebben om te kunnen leven! Waarom zou je het niet doen? Bedoel je merkt er niks van! en ze maken je helemaal mooi als ze je organen er uit hebben gehaald dus je ziet er niks van en je kan aangeven wat je wel en niet wil geven
Het gras aan de overkant is niet groen.
Het hele verhaal van; 'wie geen donor is mag ook niet ontvangen' vind ik zeer twijfelachtig.

Hoezo dan? Gun je een ander geen nieuw begin omdat die onwetend was? Of bang?

Vreemd verhaal....
Alle reacties Link kopieren
quote:mevrouwtjepoes schreef op 23 maart 2010 @ 17:40:

ik wil niet geven maar ook niet ontvangen. Waarom? Het is een gevoel bij mij, weet niet waarom maar ik wil mijn lichaam compleet houden als ik dood ben.

Ja stel je voor dat je na je door ineens je hart mist.... dat zou wat zijn



Niet ontvangen omdat ik het heel naar zou vinden om iets van iemand anders in mijn lichaam zou hebben, weten dat deze persoon niet meer leeft.

Ik denk dat je daar pas over kan oordelen als je ziek bent. En hoe sta je dan t.o.v orgaandonatie bij je vriendje of kind?



Het blijft een terugkerende discussie die interessant blijft.



Voor degenen die vinden dat iemand die geen donor is ook niet zou mogen ontvangen: wat als iemand zelf geen donor kan zijn door gezondheidsredenen, maar wel in aanmerking zou komen voor ontvangen? Dan moet je dus een onderscheid gaan maken. Wie van de niet donors niet en wie wel?Die laatste vraag kan je simpel beantwoorden, een arts mag iemand geen medische handeling ontzeggen. Dat kan ethisch ook niet. Dus iedereen komt voor orgaandonatie in aanmerking mits medisch noodzakelijk en toelaatbaar. Het is aan jouw of je jezelf nog recht in de spiegel aan kan kijken als je je er je hele leven tegen hebt verzet en als puntje bij paaltje komt wel gebruik wilt maken van de goedheid van een ander
Alle reacties Link kopieren
Ik ben zowel bloed als orgaandonor.

Gewoon, omdat ik vind dat het zo hoort. Mijn bloed kan ik missen en mijn organen dadelijk ook. Ik zou het ook prima vinden om nu een nier af te staan of een stuk lever. Is toch prachtig dat je iemands leven kan redden?
quote:Digitalis schreef op 23 maart 2010 @ 17:47:

Whopper, wat doen ze met je stamcellen? Ja, stamcelonderzoek, maar waarvoor enzo? En wat is dat andere?







Stamcellen kunnen, mits ze matchen, het leven redden van bijvoorbeeld leukemiepatienten. Google maar eens, het is een interessant verhaal. Ze halen ze uit je heupbeen dmv kleine gaatjes en de cellen gaan dan met een infuus bij de ontvanger naar binnen. De databank is wereldwijd als ik me niet vergis.

Trombocyten worden ook gegeven aan mensen met bijvoorbeeld kanker en een sterk verminderd aantal rode bloedcellen.

Deze worden uit het bloed gefilterd. Beiden moeten matchen, het is dus neit zo dat je, net als met bloed geven, er al bent als de bloedgroep matcht....



er is hier een topic over op Lijf als het goed is...
Alle reacties Link kopieren
Zou je dat voor een onbekende doen Noah? Ik dus niet. Dan maar geen goed mens, maar een operatie ondergaan voor iemand die ik niet ken, nee.



Bloed zou ik best geven als ik het mocht, heb geen naaldenfobie en kan het uiteraard missen.
Alle reacties Link kopieren
ik ben bloed en orgaan donor.
Alle reacties Link kopieren
quote:Digitalis schreef op 23 maart 2010 @ 17:52:

Zou je dat voor een onbekende doen Noah? Ik dus niet. Dan maar geen goed mens, maar een operatie ondergaan voor iemand die ik niet ken, nee.



Bloed zou ik best geven als ik het mocht, heb geen naaldenfobie en kan het uiteraard missen.



Dat weet ik niet, daar heb ik eigenlijk nooit zo over nagedacht.

Als dat moment zou komen zou ik het waarschijnlijk wel doen, omdat ik er niet mee zou kunnen leven dat die persoon zou overlijden terwijl ik dat had kunnen voorkomen.

Eicellen zou ik trouwens ook zo afstaan aan een vreemde.
Alle reacties Link kopieren
Nou een leverdonatie terwijl je nog in leven bent zou ik alleen overwegen voor mijn kind. Je kan nl. aan die operatie overlijden.
Lever en nieren alleen voor man en kind. Eicellen heb ik over nagedacht want dat hebben we aan de hand gehad en godzijdank was het niet nodig want ik was er nog niet uit. Ik geloof dat ik neig naar 'nee'.

en nu ben ik te oud om daar nog voor in aanmerking te komen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb eicellen gegeven aan een vriendin, die heeft nu 3 kids.

Gelukkig hoefde ik daar niet eerst dood voor te gaan



En als ik wel dood ben mogen ze er alles uithalen waar ze nog wat aan hebben, ik heb er dan niks meer aan.

Daar heb ik geen moeite mee.

En bovendien vind ik het wel een mooie gedachte, dat ja na je dood nog iets kan betekenen voor een ander.
Alle reacties Link kopieren
quote:balalaika schreef op 23 maart 2010 @ 17:17:

Overigens denk ik zo: Mensen die geen donor wíllen zijn.. hebben ook geen recht op een donor orgaan. Eens. Ik wil zelf geen donor zijn, dus vind ik dat ik er dan ook geen recht op heb. Ben toch bang dat ze iets te enthousiast de stekker er uit gaan trekken om mijn organen te redden, maar mij niet.
Alle reacties Link kopieren
Ook donor. Omdat ik het een prachtig idee vindt om iemand te helpen met mijn organen waar ikzelf toch niks meer mee kan.
Ik ben ook donor.Heb ook niet gearzeld.Als ik een organ nodig

had zoals b.v. een long dan zou ik ook blij zijn als iemand er dan eentje ter beschikking zou stellen.
Alle reacties Link kopieren
Geen moment geaarzeld... Omdat ik zelf ook graag een orgaan wil hebben als ik het nodig heb. En omdat ik toch niets heb aan mijn organen als ik dood ben.
Alle reacties Link kopieren
quote:Gretl schreef op 23 maart 2010 @ 17:19:

Ik twijfel omdat ik het eng vind. Waarom ik dat vind kan ik eigenlijk niet beschrijven. Wel vind ik donatie belangrijk, net zoals jullie zeggen, je kunt er iemand mee redden.



Angst is de slechtste raadgever, dat blijkt maar weer.



Je hebt 3 keuzes:

- Na je dood wordt je lichaam opgevreten en verrot je onder de grond

-Na je dood wordt je lichaam verbrand

- Na je dood worden je organen aan iemand gegeven die het heel hard nodig heeft en daarom nog een levenskans heeft.



Simpele keus toch. Jammer dat donor worden alleen kan bij hersendood, dus in de meeste gevallen wordt het toch nog in de oven of de grind in, maar je snapt mijn punt.



Ik zie het als een burgerplicht, ik zou ook graag een donororgaan willen als ik dat nodig zaou hebben, of mijn kind, man vul maar in, en daarom ben ik ook donor. Al sinds mijn 12e. Ik vind het egoistisch om niet te doen

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven