Gezondheid
alle pijlers
Donoren, waarom wel of waarom niet?
dinsdag 23 maart 2010 om 18:22
Omdat ik na mijn overlijden mijn lichaam niet meer nodig heb. En er wel heel veel mensen ernstig ziek zijn, die dan nog een poos een veel beter leven kunnen hebben.
Bloeddonor ben ik niet. Maar dat is alleen omdat mijn hb daarvoor te laag is. Dus dan mag het niet. Heb het wel meerdere malen geprobeerd overigens om te bekijken of ik misschien tijdelijk onder de grens zou zitten, maar dat was niet het geval.
Bloeddonor ben ik niet. Maar dat is alleen omdat mijn hb daarvoor te laag is. Dus dan mag het niet. Heb het wel meerdere malen geprobeerd overigens om te bekijken of ik misschien tijdelijk onder de grens zou zitten, maar dat was niet het geval.
anoniem_49658 wijzigde dit bericht op 23-03-2010 18:25
Reden: toevoeging bloeddonor
Reden: toevoeging bloeddonor
% gewijzigd
dinsdag 23 maart 2010 om 18:35
Ik ben dus geen orgaandonor. Gewoon omdat ik het niet wil. Ik weet dat ik er misschien wel mensenlevens mee kan redden, maar op dit moment, ben ik er nog niet aan toe. Misschien in de toekomst wel.
Als ze willen gaan doorvoeren dat je alleen recht heb op een orgaan als je zelf donor bent en ik heb er 1 nodig, dan ben ik vanaf dat moment toch gewoon wel orgaandonor?
Ga trouwens wel 2 a 3x per jaar naar de bloedbank, om bloed te doneren (al mag ik nu 1 jaar niet, vanwege een nieuwe piercing) dat doe ik dan weer wel.
Als ze willen gaan doorvoeren dat je alleen recht heb op een orgaan als je zelf donor bent en ik heb er 1 nodig, dan ben ik vanaf dat moment toch gewoon wel orgaandonor?
Ga trouwens wel 2 a 3x per jaar naar de bloedbank, om bloed te doneren (al mag ik nu 1 jaar niet, vanwege een nieuwe piercing) dat doe ik dan weer wel.
dinsdag 23 maart 2010 om 18:42
[quote]Noorderling1 schreef op 23 maart 2010 @ 18:14:
[...]
Eens. Ik wil zelf geen donor zijn, dus vind ik dat ik er dan ook geen recht op heb. Ben toch bang dat ze iets te enthousiast de stekker er uit gaan trekken om mijn organen te redden, maar mij niet.[/quote]
Nou dan kan ik je gerust stellen, in mijn werk heb ik hier geregeld mee te maken. Geloof me, alles maar dan ook alles gaat uit de kast om iemand te redden. Het laatste wat belangrijk is is of een patient bruikbare organen heeft.
Ze willen liever jou redden en pas als dat echt helemaal niet meer kan en de beslissing valt over al dan niet stoppen met de behandeling bij bv hersendood, dan pas wordt er gekeken of degene voor donatie in aanmerking komt.
En de protocollen bij bijvoorbeeld hersendood zijn zorgvuldig samengesteld en worden ook zorgvuldig opgevolgd. Dat is tenminste mijn ervaring na 15 jaar werken op de IC.
En als blijkt dat iemand wellicht erg geschikte organen zou hebben maar degene is geen donor, of de familie besluit niet te doneren dan is dat gewoon zo, daar wordt niet aan getrokken.
Beetje teveel tv gekeken, echt, zo werkt het niet, niet in Nederland tenminste.
Indianenverhalen.
[...]
Eens. Ik wil zelf geen donor zijn, dus vind ik dat ik er dan ook geen recht op heb. Ben toch bang dat ze iets te enthousiast de stekker er uit gaan trekken om mijn organen te redden, maar mij niet.[/quote]
Nou dan kan ik je gerust stellen, in mijn werk heb ik hier geregeld mee te maken. Geloof me, alles maar dan ook alles gaat uit de kast om iemand te redden. Het laatste wat belangrijk is is of een patient bruikbare organen heeft.
Ze willen liever jou redden en pas als dat echt helemaal niet meer kan en de beslissing valt over al dan niet stoppen met de behandeling bij bv hersendood, dan pas wordt er gekeken of degene voor donatie in aanmerking komt.
En de protocollen bij bijvoorbeeld hersendood zijn zorgvuldig samengesteld en worden ook zorgvuldig opgevolgd. Dat is tenminste mijn ervaring na 15 jaar werken op de IC.
En als blijkt dat iemand wellicht erg geschikte organen zou hebben maar degene is geen donor, of de familie besluit niet te doneren dan is dat gewoon zo, daar wordt niet aan getrokken.
Beetje teveel tv gekeken, echt, zo werkt het niet, niet in Nederland tenminste.
Indianenverhalen.
dinsdag 23 maart 2010 om 18:50
quote:Greyli schreef op 23 maart 2010 @ 18:35:
Ik ben dus geen orgaandonor. Gewoon omdat ik het niet wil. Ik weet dat ik er misschien wel mensenlevens mee kan redden, maar op dit moment, ben ik er nog niet aan toe. Misschien in de toekomst wel.
Als ze willen gaan doorvoeren dat je alleen recht heb op een orgaan als je zelf donor bent en ik heb er 1 nodig, dan ben ik vanaf dat moment toch gewoon wel orgaandonor?
Ga trouwens wel 2 a 3x per jaar naar de bloedbank, om bloed te doneren (al mag ik nu 1 jaar niet, vanwege een nieuwe piercing) dat doe ik dan weer wel.
Hoe kun je daar nu niet aan toe zijn? Ik bedoel, ik ben er ook niet aan toe om mijn hart uit mijn lijf te laten snijden, maar als ik hersendood ben, dan dus wel.
Wat is het dat je tegenhoudt?
Ik vind het dus wel hypocriet dat je ineens wél donor wilt zijn als je anders geen recht meer hebt op orgaandonatie. Dus als het gaat om het redden van je eigen hachje, dan toch maar wel?
Algemeen;
Zelf heb ik me op mijn twaalfde als donor geregistreerd. Gewoon omdat ik het enorm belangrijk vind. Het lijkt me prachtig wanneer ik na mijn dood een x aantal mensen een nieuw leven kan geven dankzij mijn organen. Dat is toch met mooiste geschenk wat je iemand kunt geven? Een nieuwe kans? Die kans zou ik niemand willen ontnemen.
Als ik er aan bij kan dragen dat iemand met een ernstige ziekte er weer zoveel jaar tegenaan kan dankzij mijn hart/lever/longen/hoornvlies, wat dan ook, dan ben ik toch niet voor niks gestorven?
Ik ben dus geen orgaandonor. Gewoon omdat ik het niet wil. Ik weet dat ik er misschien wel mensenlevens mee kan redden, maar op dit moment, ben ik er nog niet aan toe. Misschien in de toekomst wel.
Als ze willen gaan doorvoeren dat je alleen recht heb op een orgaan als je zelf donor bent en ik heb er 1 nodig, dan ben ik vanaf dat moment toch gewoon wel orgaandonor?
Ga trouwens wel 2 a 3x per jaar naar de bloedbank, om bloed te doneren (al mag ik nu 1 jaar niet, vanwege een nieuwe piercing) dat doe ik dan weer wel.
Hoe kun je daar nu niet aan toe zijn? Ik bedoel, ik ben er ook niet aan toe om mijn hart uit mijn lijf te laten snijden, maar als ik hersendood ben, dan dus wel.
Wat is het dat je tegenhoudt?
Ik vind het dus wel hypocriet dat je ineens wél donor wilt zijn als je anders geen recht meer hebt op orgaandonatie. Dus als het gaat om het redden van je eigen hachje, dan toch maar wel?
Algemeen;
Zelf heb ik me op mijn twaalfde als donor geregistreerd. Gewoon omdat ik het enorm belangrijk vind. Het lijkt me prachtig wanneer ik na mijn dood een x aantal mensen een nieuw leven kan geven dankzij mijn organen. Dat is toch met mooiste geschenk wat je iemand kunt geven? Een nieuwe kans? Die kans zou ik niemand willen ontnemen.
Als ik er aan bij kan dragen dat iemand met een ernstige ziekte er weer zoveel jaar tegenaan kan dankzij mijn hart/lever/longen/hoornvlies, wat dan ook, dan ben ik toch niet voor niks gestorven?
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 23 maart 2010 om 18:58
quote:Greyli schreef op 23 maart 2010 @ 18:35:
Als ze willen gaan doorvoeren dat je alleen recht heb op een orgaan als je zelf donor bent en ik heb er 1 nodig, dan ben ik vanaf dat moment toch gewoon wel orgaandonor?
Ik heb niets tegen mensen die niet willen doneren maar wel ontvangen, maar deze stelling vind ik verre van integer....
Als ze willen gaan doorvoeren dat je alleen recht heb op een orgaan als je zelf donor bent en ik heb er 1 nodig, dan ben ik vanaf dat moment toch gewoon wel orgaandonor?
Ik heb niets tegen mensen die niet willen doneren maar wel ontvangen, maar deze stelling vind ik verre van integer....
dinsdag 23 maart 2010 om 19:00
dinsdag 23 maart 2010 om 19:02
Ik heb me op mijn 15e geregistreerd als donor, ik draag al die tijd al een codicli bij me.
Niemand van mijn familie verder, en ze begrepen ook niet dat ik dat zo heel graag wilde. Ik heb het ding nog in mijn knip zitten
Ik geloof dus dat het bij mij al van heel vroeg een gevoel is geweest dat ik dat wilde doen. Nooit over nagedacht waarom; het voelde gewoon zo.
Niemand van mijn familie verder, en ze begrepen ook niet dat ik dat zo heel graag wilde. Ik heb het ding nog in mijn knip zitten
Ik geloof dus dat het bij mij al van heel vroeg een gevoel is geweest dat ik dat wilde doen. Nooit over nagedacht waarom; het voelde gewoon zo.
dinsdag 23 maart 2010 om 19:06
Eicellen zou ik niet afstaan. Ik kies bewust voor geen kinderen dus geen voortzetting van mijn DNA.
Mijn lever heb ik zelf nodig en mijn nieren ook, al zou ik voor mijn ouders het weer wel doen (al denk ik niet dat ze het zouden willen). Voor onbekenden niet, het spijt me zeer maar het zijn zware operaties, ik heb het zelf nodig en ik ga niet onnodig met een herstelperiode en litteken zitten. Er zijn grenzen wat mij betreft en als me dat egoistisch maakt vind ik dat prima. De keuze om dat wel te doen is dat natuurlijk net zo goed.
Mijn lever heb ik zelf nodig en mijn nieren ook, al zou ik voor mijn ouders het weer wel doen (al denk ik niet dat ze het zouden willen). Voor onbekenden niet, het spijt me zeer maar het zijn zware operaties, ik heb het zelf nodig en ik ga niet onnodig met een herstelperiode en litteken zitten. Er zijn grenzen wat mij betreft en als me dat egoistisch maakt vind ik dat prima. De keuze om dat wel te doen is dat natuurlijk net zo goed.
dinsdag 23 maart 2010 om 19:09
ik ben ook donor, al vanaf mijn 13e ofzo. Als mensen bewust kiezen om geen donor te zijn, kan ik dat wel accepteren, ik heb meer moeite met mensen die een beetje vaag doen en zeuren over eng en zo. Kom op zeg, je bent dan dood hoor!
Van mij mogen ze het belgische systeem invoeren, je bent donor tenzij je aangeeft dat je het niet wil. Je moet dan actie ondernemen itt nu. Veel mensen doen uit gemakszucht niks
Van mij mogen ze het belgische systeem invoeren, je bent donor tenzij je aangeeft dat je het niet wil. Je moet dan actie ondernemen itt nu. Veel mensen doen uit gemakszucht niks
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 23 maart 2010 om 19:11
Vind ik ook hoor Whopper. Maar je krijgt het altijd zo in je maag gesplitst, slecht mens dit, immoreel mens dat. Vooral onder vrouwen zie ik dat vaak. Begrijp dat nooit zo, ik streef het niet echt na de nobelste persoon op aarde te zijn ofzo. Dus mijn lever en co wil ik gewoon zelf behouden en als iemand dan doodgaat is dat jammer, maar niks aan te doen. Zo kun je wel je geld ook overal aan doneren natuurlijk.
dinsdag 23 maart 2010 om 19:13
dinsdag 23 maart 2010 om 19:13
Ik ben bloed en orgaandonor en stel ook nog eens mijn lichaam ter beschikking aan de wetenschap.
Waarom ?
Omdat ik dat gewoon vind dat je dat hoort te doen voor een ander. Wanneer ik morgen zelf een orgaan nodig heb wil ik die ook graag ontvangen zodat ik nog tot mijn 90e kan leven.
En 1 iemand uit mijn vriendenkring , heeft 1,5 jr op de wachtlijst gestaan omdat er steeds geen match was had en een behoorlijke tijd een ICD. (verschrikkelijk om te zien trouwens wanneer je iemand op de grond ziet liggen die in eens zon oplawaai van een ICD krijgt)
En helaas is ze op 30jr leeftijd overleden , omdat er geen hart beschikbaar was voor haar en haar hart en lichaam zodanig verslechterde dat ze is overleden.
Dat deed mij beseffen dat het goed is dat ik orgaandonor ben , dan wel niet meer voor die vriendin maar misschien wel ooit voor een ander. Niet dat ik graag al dood wil , maar mocht het zover komen dan geef ik met alle liefde mijn organen aan iemand die het hard nodig is. Zelf heb ik er dan weinig meer aan , want wat is Zespri nou zonder hersenen ?
Andere bekende van mij kreeg ernstig autoongeluk in coma uiteindelijk hersendood verklaard en heeft toch nog 7 mensen geloof ik blij gemaakt met haar organen.
Waarom ?
Omdat ik dat gewoon vind dat je dat hoort te doen voor een ander. Wanneer ik morgen zelf een orgaan nodig heb wil ik die ook graag ontvangen zodat ik nog tot mijn 90e kan leven.
En 1 iemand uit mijn vriendenkring , heeft 1,5 jr op de wachtlijst gestaan omdat er steeds geen match was had en een behoorlijke tijd een ICD. (verschrikkelijk om te zien trouwens wanneer je iemand op de grond ziet liggen die in eens zon oplawaai van een ICD krijgt)
En helaas is ze op 30jr leeftijd overleden , omdat er geen hart beschikbaar was voor haar en haar hart en lichaam zodanig verslechterde dat ze is overleden.
Dat deed mij beseffen dat het goed is dat ik orgaandonor ben , dan wel niet meer voor die vriendin maar misschien wel ooit voor een ander. Niet dat ik graag al dood wil , maar mocht het zover komen dan geef ik met alle liefde mijn organen aan iemand die het hard nodig is. Zelf heb ik er dan weinig meer aan , want wat is Zespri nou zonder hersenen ?
Andere bekende van mij kreeg ernstig autoongeluk in coma uiteindelijk hersendood verklaard en heeft toch nog 7 mensen geloof ik blij gemaakt met haar organen.
dinsdag 23 maart 2010 om 19:16
quote:Digitalis schreef op 23 maart 2010 @ 19:13:
Waarmee ik bedoel dat het niet mijn zaak is dat persoon X sterft omdat ik geen zware operatie wil ondergaan en een orgaan of een gedeelte van een orgaan bij leven wil afstaan. Wordt het ineens mijn zaak gemaakt, wat het natuurlijk helemaal niet is.
Ik heb dat nooit zo ervaren hoor, en ik zou ook bij leven niets afstaan aan een vreemde. Misschien is het handig als je dat soort opmerkingen een beetje langs je heen laat gaan want zeg nou zelf; het wordt pas jouw probleem als jij eht jouw probleem maakt. Wat kan jou het nou schelen dat anderen het je aanrekenen? Ik vind het een beetje een vreemde situatie want zoiets komt
1) maar zelden voor
2) je moet ze de kost geven die bij leven niet aan een vreemde doneren.
Nee hoor, je hoeft je nergens rot over te voelen.
Waarmee ik bedoel dat het niet mijn zaak is dat persoon X sterft omdat ik geen zware operatie wil ondergaan en een orgaan of een gedeelte van een orgaan bij leven wil afstaan. Wordt het ineens mijn zaak gemaakt, wat het natuurlijk helemaal niet is.
Ik heb dat nooit zo ervaren hoor, en ik zou ook bij leven niets afstaan aan een vreemde. Misschien is het handig als je dat soort opmerkingen een beetje langs je heen laat gaan want zeg nou zelf; het wordt pas jouw probleem als jij eht jouw probleem maakt. Wat kan jou het nou schelen dat anderen het je aanrekenen? Ik vind het een beetje een vreemde situatie want zoiets komt
1) maar zelden voor
2) je moet ze de kost geven die bij leven niet aan een vreemde doneren.
Nee hoor, je hoeft je nergens rot over te voelen.
dinsdag 23 maart 2010 om 19:32
[quote]Zespri79 schreef op 23 maart 2010 @ 19:13:
Ik ben bloed en orgaandonor en stel ook nog eens mijn lichaam ter beschikking aan de wetenschap.
Mijn lichaam zou ik dan weer niet aan de wetenschap schenken. (Gaat dat wel samen trouwens??)
Ik werk in de zorg en heb veel artsen om me heen, en heb gehoord hoe het er aan toe gaat op de snijkamer, waar je dan dus komt als je je lichaam aan de wetenschap hebt gegeven. Je prepareert daar dan een hand, of een arm, of snijdt wat door de huidlagen spieren heen etc. de artsen die ik ken vonden het niet waardevol, omdat je daarvoor ook een pop kunt gebruiken en in een verder stadium onder begeleiding op echte mensen kunt oefenen of op bv een varkenshart, dat gebeurt ook steeds vaker.
Daar tegen over staat dat je nabestaanden geen uitvaart hebben gehad, want je wordt opgehaald en weg is weg.
Je gaat dan waarschijnlijk naar Duitsland. De Duitse lijken komen hier om de kans dat de artsen in opleiding hun tante of oude buurvrouw op de tafel krijgen zo klein mogelijk is. Je wordt eerst ondaan van alle bloed, je wordt dan opgehangen om het bloed er uit te laten druipen en vervolgens wordt je in een formaldehyde bad gelegd. Dan kun je jaren mee.
Mij niet gezien. Ik zie het nut er niet van in, een een stelletje geneeskunde studenten de voor hun lol je longen steeds vol laten lopen met water en een fontein maken van je mond voegt werkelijk niks toe aan de medische wetenschap. Want dat gebeurt, voor de studenten is het een verplicht nummer.
Ik ben bloed en orgaandonor en stel ook nog eens mijn lichaam ter beschikking aan de wetenschap.
Mijn lichaam zou ik dan weer niet aan de wetenschap schenken. (Gaat dat wel samen trouwens??)
Ik werk in de zorg en heb veel artsen om me heen, en heb gehoord hoe het er aan toe gaat op de snijkamer, waar je dan dus komt als je je lichaam aan de wetenschap hebt gegeven. Je prepareert daar dan een hand, of een arm, of snijdt wat door de huidlagen spieren heen etc. de artsen die ik ken vonden het niet waardevol, omdat je daarvoor ook een pop kunt gebruiken en in een verder stadium onder begeleiding op echte mensen kunt oefenen of op bv een varkenshart, dat gebeurt ook steeds vaker.
Daar tegen over staat dat je nabestaanden geen uitvaart hebben gehad, want je wordt opgehaald en weg is weg.
Je gaat dan waarschijnlijk naar Duitsland. De Duitse lijken komen hier om de kans dat de artsen in opleiding hun tante of oude buurvrouw op de tafel krijgen zo klein mogelijk is. Je wordt eerst ondaan van alle bloed, je wordt dan opgehangen om het bloed er uit te laten druipen en vervolgens wordt je in een formaldehyde bad gelegd. Dan kun je jaren mee.
Mij niet gezien. Ik zie het nut er niet van in, een een stelletje geneeskunde studenten de voor hun lol je longen steeds vol laten lopen met water en een fontein maken van je mond voegt werkelijk niks toe aan de medische wetenschap. Want dat gebeurt, voor de studenten is het een verplicht nummer.
dinsdag 23 maart 2010 om 19:34
waarom wel ? waarom niet zou ik zeggen, je bent dood, je lichaam wordt eigenlijk afval, zijn we niet allemaal zo voor recyclen
nee serieus, denk je dat je het gaat missen na je dood ?
je lichaam is dan alleen nog maar een omhulsel, je echte ik is er dan niet meer, dus waarom zou je levende mensen niet een wat langer en gezonder en minder pijnlijk leven geven ?
ik vind het een geweldig iets...
mijn dochter is gered omdat iemand anders haar navelstrengbloed heeft gedoneerd. tuurlijk, is iets anders, maar ik ben haar voor eeuwig dankbaar...
ik hoop dat later gebruik gemaakt kan worden van mijn donor-codicil, dat ik ook iemand dochtertje kan redden misschien...
nee serieus, denk je dat je het gaat missen na je dood ?
je lichaam is dan alleen nog maar een omhulsel, je echte ik is er dan niet meer, dus waarom zou je levende mensen niet een wat langer en gezonder en minder pijnlijk leven geven ?
ik vind het een geweldig iets...
mijn dochter is gered omdat iemand anders haar navelstrengbloed heeft gedoneerd. tuurlijk, is iets anders, maar ik ben haar voor eeuwig dankbaar...
ik hoop dat later gebruik gemaakt kan worden van mijn donor-codicil, dat ik ook iemand dochtertje kan redden misschien...
dinsdag 23 maart 2010 om 19:39
Ik stel mijn lichaam ook niet ter beschikking van de wetenschap. Vooral omdat ik gewoon normaal begraven wil worden, dat vind ik een veel fijner idee dan dat vrienden en familie helemaal afscheid hebben, geen uitvaart, omdat je lichaam huppakee naar het instituut gaat waar ze op jou mogen gaan oefenen. Dát vind ik een naarder idee. Niet voor mezelf, ik merk er niks van. Meer omdat ik het ook een naar idee zou vinden als zoiets met een familielid van mij gedaan zou worden en ik dat weer projecteer naar de gevoelens van mijn nabestaanden als dat met mij zouden doen.
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 23 maart 2010 om 19:40
quote:whopper schreef op 23 maart 2010 @ 19:36:
Ik had in dat andere topic al gemeld dat het me een bijzondere eer lijkt om een ander het leven te redden. Wel een beetje een egoistische gedachte en alleen geldend als het gaat om stamcellen en trombocyten natuurlijk, want dood heb je weinig aan de eer Maar toch is dat voor mij dus een mooie gedachten. Dat je met jouw dood een X aantal mensen een nieuw leven kunt geven. Eén dood lichaam en meerdere mensen die dankzij jouw organen een nieuwe kans krijgen, dat vind ik een hele mooie gedachte.
Ik had in dat andere topic al gemeld dat het me een bijzondere eer lijkt om een ander het leven te redden. Wel een beetje een egoistische gedachte en alleen geldend als het gaat om stamcellen en trombocyten natuurlijk, want dood heb je weinig aan de eer Maar toch is dat voor mij dus een mooie gedachten. Dat je met jouw dood een X aantal mensen een nieuw leven kunt geven. Eén dood lichaam en meerdere mensen die dankzij jouw organen een nieuwe kans krijgen, dat vind ik een hele mooie gedachte.
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 23 maart 2010 om 19:46
quote:Digitalis schreef op 23 maart 2010 @ 19:06:
Eicellen zou ik niet afstaan. Ik kies bewust voor geen kinderen dus geen voortzetting van mijn DNA.
Mijn lever heb ik zelf nodig en mijn nieren ook, al zou ik voor mijn ouders het weer wel doen (al denk ik niet dat ze het zouden willen). Voor onbekenden niet, het spijt me zeer maar het zijn zware operaties, ik heb het zelf nodig en ik ga niet onnodig met een herstelperiode en litteken zitten. Er zijn grenzen wat mij betreft en als me dat egoistisch maakt vind ik dat prima. De keuze om dat wel te doen is dat natuurlijk net zo goed.
Dat is toch prima? Ik vind het niet persé egoïstisch. Jij hebt je keuze gemaakt en staat daarachter en dat recht heeft iedereen.
Ik heb wel moeite met mensen die niet willen geven maar wel willen ontvangen. Dat klopt gewoon niet. Heel stom maar ik "gun" mijn organen meer aan iemand die hetzelfde voor anderen overheeft.
Zelf zou ik overigens nooit donororganen willen ontvangen. Als ik ziek ben is mijn tijd gekomen, laat me dan ook maar gaan.
Eicellen zou ik niet afstaan. Ik kies bewust voor geen kinderen dus geen voortzetting van mijn DNA.
Mijn lever heb ik zelf nodig en mijn nieren ook, al zou ik voor mijn ouders het weer wel doen (al denk ik niet dat ze het zouden willen). Voor onbekenden niet, het spijt me zeer maar het zijn zware operaties, ik heb het zelf nodig en ik ga niet onnodig met een herstelperiode en litteken zitten. Er zijn grenzen wat mij betreft en als me dat egoistisch maakt vind ik dat prima. De keuze om dat wel te doen is dat natuurlijk net zo goed.
Dat is toch prima? Ik vind het niet persé egoïstisch. Jij hebt je keuze gemaakt en staat daarachter en dat recht heeft iedereen.
Ik heb wel moeite met mensen die niet willen geven maar wel willen ontvangen. Dat klopt gewoon niet. Heel stom maar ik "gun" mijn organen meer aan iemand die hetzelfde voor anderen overheeft.
Zelf zou ik overigens nooit donororganen willen ontvangen. Als ik ziek ben is mijn tijd gekomen, laat me dan ook maar gaan.
