Gezondheid alle pijlers

Donoren, waarom wel of waarom niet?

23-03-2010 17:08 119 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



ik zit er over te denken om een donorcodicil in te vullen, maar twijfel nog een beetje. Waarom hebben jullie wel één ingevuld of waarom juist niet?
Alle reacties Link kopieren
Ik probeer alleen maar duidelijk te maken, dat het helaas niet opgaat. "Als men geen donor is, kan hij/zij ook niet ontvangen." Als mensen dan toch een donor nodig hebben, laten zij zich toch gewoon registeren als orgaandonor?



Zelf wil ik het gewoon niet. (en ik snap dat sommige mensen dat niet leuk vinden om te lezen) Als ik nog in leven ben en ik kan naasten helpen door iets te doneren, dan zou ik het wel doen. Heb ook duidelijk mijn keuze door gegeven en draag dat "slappe" pasje altijd bij me.
quote:Marels schreef op 23 maart 2010 @ 19:40:

[...]





Maar toch is dat voor mij dus een mooie gedachten. Dat je met jouw dood een X aantal mensen een nieuw leven kunt geven. Eén dood lichaam en meerdere mensen die dankzij jouw organen een nieuwe kans krijgen, dat vind ik een hele mooie gedachte.Jawel hoor, ik ook. Ik grapte maar wat dat je dood niets aan de eer hebt
Alle reacties Link kopieren
Dat klopt, Greyli, da's je goed recht.
quote:noahtb schreef op 23 maart 2010 @ 19:46:

[...]





Zelf zou ik overigens nooit donororganen willen ontvangen. Als ik ziek ben is mijn tijd gekomen, laat me dan ook maar gaan.Ik neig nu ook naar die stelling voor mijzelf. Ik weet niet hoe ik er over denk als ik geholpen zou zijn met een nieuwe nier....
Alle reacties Link kopieren
Oh Whopper ik voel me er ook niet rot onder hoor Ik vind de zogenaamde edelmoedigheid en het keiharde oordelen gewoon niet samengaan.



Ik weet niet eens of ik een orgaan zou willen ontvangen. De keuze levenslang aan de meds, een zware operatie en maar afwachten of nog een halfjaar in een warm land zitten en dan een overdosis opium doen....mja, dat laatste klinkt me beter in de oren en is ook meer mijn stijl.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb gekozen voor de optie om mijn nabestaanden te laten beslissen.

Ik durf (ondanks dat ik dan hartstikke dood ben) het gewoon niet aan om mij gewoon als échte donor te laten registreren. Ik weet niet waarom, het is een gevoel.
Alle reacties Link kopieren
Of je nou wél of géén donor wil zijn:



LAAT HET ALSJEBLIEFT VASTLEGGEN



... en vertel het aan je naasten.



Als arts heb ik het al heel vaak meegemaakt dat mensen stierven, ik dan aan de familie moet vragen: 'Zou u man orgaandonor willen zijn?' en de mensen antwoorden meestal 'Daar hebben we het nooit over gehad.'



En daardoor sterven er jaarlijks tientallen mensen onnodig op wachtlijsten.
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
Alle reacties Link kopieren
En ja, ik ben inderdaad orgaandonor. En bloeddonor.



(En ik was ook ooit een in lijken snijdende student, dus wil ik mijn lichaam niet afstaan aan de wetenschap)
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
Alle reacties Link kopieren
quote:meds schreef op 23 maart 2010 @ 17:49:

[...]



Die laatste vraag kan je simpel beantwoorden, een arts mag iemand geen medische handeling ontzeggen. Dat kan ethisch ook niet. Dus iedereen komt voor orgaandonatie in aanmerking mits medisch noodzakelijk en toelaatbaar. Het is aan jouw of je jezelf nog recht in de spiegel aan kan kijken als je je er je hele leven tegen hebt verzet en als puntje bij paaltje komt wel gebruik wilt maken van de goedheid van een anderIk weet dat ik het echt niet wil. En ik ben erg ziek geweest, niet in de zin dat ik een orgaan nodig had, maar heb wel kanker gehad.
Alle reacties Link kopieren
Kennen jullie ook mensen die levend bijvoorbeel een nier of lever hebben afgestaan. Of ben je zelf iemand die iets heeft afgestaan. Hoe was dit?
Alle reacties Link kopieren
Heel interessante discussie donor worden ja of nee. In principe wil iedereen graag geholpen worden en dat de wachtlijsten korter worden. Want het moet maar je naaste zijn of je kindje. En eigenlijk zou je moeten aangeven als je geen donor wilt zijn dat het vanzelfsprekend is voor iedereen.



Nu komt de maar om het hoekje kijken. Na je dood iets kunnen betekenen zoals vaak gezegd wordt voor een ander. Maar als je leeft, wordt je heel vaak het leven zuur gemaakt door je medemens.
Alle reacties Link kopieren
quote:Greyli schreef op 23 maart 2010 @ 18:35:

Ik ben dus geen orgaandonor. Gewoon omdat ik het niet wil. Ik weet dat ik er misschien wel mensenlevens mee kan redden, maar op dit moment, ben ik er nog niet aan toe. Misschien in de toekomst wel.

Als ze willen gaan doorvoeren dat je alleen recht heb op een orgaan als je zelf donor bent en ik heb er 1 nodig, dan ben ik vanaf dat moment toch gewoon wel orgaandonor?

Waar ben je dan nog niet precies aan toe?



Ga trouwens wel 2 a 3x per jaar naar de bloedbank, om bloed te doneren (al mag ik nu 1 jaar niet, vanwege een nieuwe piercing) dat doe ik dan weer wel.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben donor, omdat ik hoop dat als ik doodga het nog betekenis heeft voor een ander, en omdat mijn lijf anders wel wordt opgegeten door weet ik veel wat allemaal (maden) of op gaat in de vlammen... Vergaan doet het toch.
Alle reacties Link kopieren
quote:Maeijken schreef op 23 maart 2010 @ 17:21:

Ik ben geen donor maar de reden wil ik voor mezelf houden.

Ik wil trouwens ook geen organen krijgen mocht dat noodzakelijk zijn.Same here.
Alle reacties Link kopieren
quote:Digitalis schreef op 23 maart 2010 @ 19:59:

Oh Whopper ik voel me er ook niet rot onder hoor Ik vind de zogenaamde edelmoedigheid en het keiharde oordelen gewoon niet samengaan.



Ik weet niet eens of ik een orgaan zou willen ontvangen. De keuze levenslang aan de meds,

Inkoppertje....



een zware operatie en maar afwachten of nog een halfjaar in een warm land zitten en dan een overdosis opium doen....mja, dat laatste klinkt me beter in de oren en is ook meer mijn stijl.
Alle reacties Link kopieren
quote:Gretl schreef op 23 maart 2010 @ 21:29:

Kennen jullie ook mensen die levend bijvoorbeel een nier of lever hebben afgestaan. Of ben je zelf iemand die iets heeft afgestaan. Hoe was dit?



Ja mijn neef heeft een nier afgestaan aan zijn zus.



Gaat met beiden ontzettend goed.
Alle reacties Link kopieren
quote:lumina69 schreef op 23 maart 2010 @ 21:50:

Heel interessante discussie donor worden ja of nee. In principe wil iedereen graag geholpen worden en dat de wachtlijsten korter worden. Want het moet maar je naaste zijn of je kindje. En eigenlijk zou je moeten aangeven als je geen donor wilt zijn dat het vanzelfsprekend is voor iedereen.



Nu komt de maar om het hoekje kijken. Na je dood iets kunnen betekenen zoals vaak gezegd wordt voor een ander. Maar als je leeft, wordt je heel vaak het leven zuur gemaakt door je medemens.wie maakt jou nog het leven zuur? Of laat je je het leven zuur maken? Misschien ben je zelf wel een azijnpisser. Geen reden om af te zien van donorschap hoor
Alle reacties Link kopieren
tussenstand:



donoren: goede argumenten (je redt iemands leven terwijl je er zelf niks meer mee kan)



anti- donoren: drogredeneringen "mijn gevoel" "ben er nog niet klaar voor" "de wereld is niet aardig"



pro - anti: 5-0!
Alle reacties Link kopieren
Als je zelf bv een nier nodig hebt, wil je hem dolgraag hebben

waarom dan niet na overlijden je organen doneren

vind anders niet echt dat je er dan recht op mag hebben
quote:Gretl schreef op 23 maart 2010 @ 21:29:

Kennen jullie ook mensen die levend bijvoorbeel een nier of lever hebben afgestaan. Of ben je zelf iemand die iets heeft afgestaan. Hoe was dit?

Ja, mijn neef wilde een nier afgestaan aan zijn vrouw, maar omdat dit (natuurlijk) niet matchte heeft hij een nier gegeven aan een vreemde en heeft zijn vrouw daardoor sneller een matchende donornier gekregen. Een soort ruil dus.



Hij is redelijk snel hersteld als ik me niet vergis; zijn vrouw en hij lagen gelijk in het ziekenhuis maar hij mocht na een paar dagen al naar huis en zij moest nog een week blijven.
quote:lumina69 schreef op 23 maart 2010 @ 21:50:



Nu komt de maar om het hoekje kijken. Na je dood iets kunnen betekenen zoals vaak gezegd wordt voor een ander. Maar als je leeft, wordt je heel vaak het leven zuur gemaakt door je medemens.



Is dat zo? Daar heb ik dus helemaal geen ervaring mee, dat je het leven zuur wordt gemaakt door de medemens....

Ervaar jij het leven zo dan?
Gisteravond al zappend (WAAAAAAAR waren de DH gebleven verdorie???) naar Mercy zitten kijken en daar kwam een interessante kwestie aan bod. Een man had de hand van een pedofiele verkrachter (een zedendelinquent) gekregen en toen hij daar achter was stopte hij met het slikken van de medicijnen die afstoten moeten voorkomen. Hij wilde wel een nieuwe hand, maar dus niet die van een kinderverkrachter.





Zouden jullie dat orgaan willen in dat geval? (gelukkig kom je er in Nederland niet achter wie je donor is, maar toch....)



Ik zou er wel moeite mee hebben maar me erbij neer kunnen leggen dat het karakter van die persoon nu eenmaal niet in het orgaan zit en hij nu wel iets goeds gedaan heeft voor de mensheid.

Ofzo.

Hoop ik.
Alle reacties Link kopieren
Het leven wordt je zuur gemaakt door je medemens? Wat is er gebeurt met "een betere wereld begint bij jezelf" enzo?

Ten eerste is het percentage zure mensen beduidend kleiner dan het percentage fijne mensen op deze aardkloot, althans, hier in het pittoreske Zeeland toch zeker wel, en ten tweede is het argument totaal niet relevant.



Want dan ga je zeggen; die gun ik het wel en die niet.

Iemand die je het leven zuur maakt (wat dat dan ook is) zou je geen donororgaan gunnen en een ander wel? En daarom neem je uit nijd gewoon lekker je bruikbare organen mee het graf in? Zo van; haha mensen, jullie hebben het lekker niet verdiend?



Sorry hoor, maar ik heb echt respect voor mensen die met een reden niet willen doneren / ontvangen, maar dit vind ik echt een non-reden. Egoïstisch ook.
668, the neighbour of the Beast
Alle reacties Link kopieren
quote:whopper schreef op 24 maart 2010 @ 08:03:

Gisteravond al zappend (WAAAAAAAR waren de DH gebleven verdorie???) naar Mercy zitten kijken en daar kwam een interessante kwestie aan bod. Een man had de hand van een pedofiele verkrachter (een zedendelinquent) gekregen en toen hij daar achter was stopte hij met het slikken van de medicijnen die afstoten moeten voorkomen. Hij wilde wel een nieuwe hand, maar dus niet die van een kinderverkrachter.





Zouden jullie dat orgaan willen in dat geval? (gelukkig kom je er in Nederland niet achter wie je donor is, maar toch....)



Ik zou er wel moeite mee hebben maar me erbij neer kunnen leggen dat het karakter van die persoon nu eenmaal niet in het orgaan zit en hij nu wel iets goeds gedaan heeft voor de mensheid.

Ofzo.

Hoop ik.



Ja, ik zou die aannemen. Wanneer ik heel erg ziek zou zijn en ik zou met een nieuw orgaan weer redelijk normaal verder kunnen leven, dan zou het me geen hol uitmaken of ik de nier van een Nederlandse kaasboer, een Marokkaanse fietsenmaker, een bosneger, een kruimeldief, een verkrachter of een moordenaar zou zijn. Echt niet.

Dan zou het feit dat ik een nieuw orgaan kan krijgen en dat ik daarmee gered ben het enige zijn dat telt. Een karakter zit niet in een orgaan, toch?



Of iemand daarmee "zijn naam gezuiverd" heeft, bij gebrek aan een beter woord, nee. Ik geloof niet dat ik dan vind "goh, wat heeft die man NU iets goeds gedaan, alles is hem vergeven". Dan blijf ik de moordenaar of verkrachter op dezelfde manier bekijken, maar hij heeft dan wél mijn leven gered.
668, the neighbour of the Beast
Ach, ook deze reden doet me niet zoveel, qua doneren, ik vraag me alleen af wat je er dan aan gaat doen als je het idee hebt dat anderen je het leven zuur maken. Je bruikbare lijf mee het graf in nemen is een ding, maar daar heb je in dit leven niet zoveel meer aan.

Laat je je dan het leven zuur maken tot je dood, of ga je er iets aan doen zodat je nog een beetje een leuk leven hebt?



Een heel ander vraagstuk weer

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven