
dysfasie/taalontwikkelingsstoornis

donderdag 2 september 2010 om 14:01
Vandaag is, na 7 jaar, duidelijk geworden dat mijn zoon een vorm van dysfasie heeft. Ik ben heel erg blij dat er nu eindelijk duidelijkheid komt.
Ik had hier nog nooit van gehoord en wil graag wat persoonlijke ervaringen, tips en trucs delen.
Er is ons aangeraden om te gaan werken met de Tan-soderbergh methode. Ook daar zou ik graag meer over horen.
Alvast bedankt.
Ik had hier nog nooit van gehoord en wil graag wat persoonlijke ervaringen, tips en trucs delen.
Er is ons aangeraden om te gaan werken met de Tan-soderbergh methode. Ook daar zou ik graag meer over horen.
Alvast bedankt.
donderdag 2 september 2010 om 15:02
hallo geneva. ik zag je topic gister ook al, maar had toen geen tijd om te reageren. nu zie ik dat je nog een nieuw topic hebt geopend. kan me voorstellen dat je zoveel mogelijk informatie wil inwinnen.
ik werk als logopedist met kinderen met een dysfatische ontwikkelingsstoornis. ook heb ik de cursus TS gedaan. wel moet ik zeggen dat ik werk met verstandelijk beperkte kinderen en dan vooral kinderen met het downsydroom, dus ik weet niet of je veel aan mij ervaringen hebt.
wat het meest opvallend is is dat deze kinderen veel meer begrijpen dan ze kunnen zeggen. heel frustrerend!
wat ik vooral doe is open en speels communiceren, vragen stellen in de vorm van aanvulzinnen en dus geen vragen stellen op commando. vooral niet als er bijvoorbeeld bezoek aanwezig is. dan kan je zoon totaal dichtklappen.
als je naar een logopedist gaat zal je oefeningen krijgen die de zinslengte vergroten. dit kan je doen door het opzeggen van reeksen, zoals de dagen van de week achter elkaar opzeggen, of het alfabet. sommige kinderen hebben nl moeite met de motor persistence (het doorgaan met een bepaalde handeling: door blijven trappen op de fiets, een beker achterelkaar opdrinken, meerdere woorden achter elkaar kunnen zeggen).
ook oefen je daar het vertellen van korte verhalen in chronologisch volgorde en met de juiste verbindingswoorden. dit kan je bijvoorbeeld doen met een paar kaarten die samen een verhaaltje voorstellen. eerst de kaarten in de goeie volgorde leggen en dan hier korte zinnen bij maken. eerst..... en dan.... en dan.....
vervolgens de kaarten weghalen en dan nog eens het verhaaltje vertellen.
zo zijn er veel oefeningen die de taalproductie stimuleren, maar dat lijkt me een beetje te veel van het goeie hier
wat is opvallend aan de taal van je zoon?
heb je verder ook het gevoel dat jouw zoon auditief (taal dat binnenkomt via het gehoor) zwak is, maar visueel (taal dat zichtbaar is: tekeningen, foto's, plaatjes, lichaamstaal) heel erg sterk?
ik werk als logopedist met kinderen met een dysfatische ontwikkelingsstoornis. ook heb ik de cursus TS gedaan. wel moet ik zeggen dat ik werk met verstandelijk beperkte kinderen en dan vooral kinderen met het downsydroom, dus ik weet niet of je veel aan mij ervaringen hebt.
wat het meest opvallend is is dat deze kinderen veel meer begrijpen dan ze kunnen zeggen. heel frustrerend!
wat ik vooral doe is open en speels communiceren, vragen stellen in de vorm van aanvulzinnen en dus geen vragen stellen op commando. vooral niet als er bijvoorbeeld bezoek aanwezig is. dan kan je zoon totaal dichtklappen.
als je naar een logopedist gaat zal je oefeningen krijgen die de zinslengte vergroten. dit kan je doen door het opzeggen van reeksen, zoals de dagen van de week achter elkaar opzeggen, of het alfabet. sommige kinderen hebben nl moeite met de motor persistence (het doorgaan met een bepaalde handeling: door blijven trappen op de fiets, een beker achterelkaar opdrinken, meerdere woorden achter elkaar kunnen zeggen).
ook oefen je daar het vertellen van korte verhalen in chronologisch volgorde en met de juiste verbindingswoorden. dit kan je bijvoorbeeld doen met een paar kaarten die samen een verhaaltje voorstellen. eerst de kaarten in de goeie volgorde leggen en dan hier korte zinnen bij maken. eerst..... en dan.... en dan.....
vervolgens de kaarten weghalen en dan nog eens het verhaaltje vertellen.
zo zijn er veel oefeningen die de taalproductie stimuleren, maar dat lijkt me een beetje te veel van het goeie hier
wat is opvallend aan de taal van je zoon?
heb je verder ook het gevoel dat jouw zoon auditief (taal dat binnenkomt via het gehoor) zwak is, maar visueel (taal dat zichtbaar is: tekeningen, foto's, plaatjes, lichaamstaal) heel erg sterk?

donderdag 2 september 2010 om 16:26
Hoi Snoesje,
Bedankt voor je reactie.
Het opvallende is dat hij vaak moeite heeft met het formuleren van zijn zinnen. Hij gebruikt vaak Euh. Springt van de hak op de tak als hij een verhaal wil vertellen.
Als er een situatie met bv vriendjes voorkomt waarbij hij snel moet reageren, dan komt er niets zinnigs uit zijn mond. Bv dat hij bij voetbal met zijn horloge aan het shirt van een jongentje blijft zitten en dat dan teamleden op hem gaan schreeuwen dat hij het shirt niet had mogen vasthouden. Het lukt hem dan niet om te vertellen dat hij het shirt niet vast hield maar dat hij vast bleef zitten. Hij blijft dan enorm gefrustreerd achter en kan niet meer beleefd doen naar die andere kinderen. Hij gaat ze dan boos aan staan kijken.
Hij heeft een tijd ook gegromt als een dier. Hij dacht dat ze (andere kinderen) daar wel van zouden schrikken. Terwijl ze dat zo grappig vonden dat ze dat de dag erop weer gingen uitlokken.
Hij ervaart veel als heel persoonlijk. en voelt zich erg dom. Uit de onderzoeken is nu gekomen dat hij juist erg slim is. Hij zit met deze stoornis op een gewone basisschool in groep 7. Dat is hard werken.
Hij zegt vaak dat zijn hoofd vol zit.
Ik lees ook dat er wordt aangeraden veel met deze kinderen te schrijven. Wat is jou mening hierover.
Het klopt wel dat wij van hem vaak briefjes krijgen als we een strijd over iets hadden gehad.
Ik heb zeker de indruk dat hij auditief minder sterk is dan visueel. Waarom vraag je dat? in de documentatie die ik tot nu toe heb gelezen over dysfasie heb ik daar niets over gelezen.
Nogmaals bedankt voor je reactie en ik hoop dat je mijn vragen nog wilt beantwoorden.
Bedankt voor je reactie.
Het opvallende is dat hij vaak moeite heeft met het formuleren van zijn zinnen. Hij gebruikt vaak Euh. Springt van de hak op de tak als hij een verhaal wil vertellen.
Als er een situatie met bv vriendjes voorkomt waarbij hij snel moet reageren, dan komt er niets zinnigs uit zijn mond. Bv dat hij bij voetbal met zijn horloge aan het shirt van een jongentje blijft zitten en dat dan teamleden op hem gaan schreeuwen dat hij het shirt niet had mogen vasthouden. Het lukt hem dan niet om te vertellen dat hij het shirt niet vast hield maar dat hij vast bleef zitten. Hij blijft dan enorm gefrustreerd achter en kan niet meer beleefd doen naar die andere kinderen. Hij gaat ze dan boos aan staan kijken.
Hij heeft een tijd ook gegromt als een dier. Hij dacht dat ze (andere kinderen) daar wel van zouden schrikken. Terwijl ze dat zo grappig vonden dat ze dat de dag erop weer gingen uitlokken.
Hij ervaart veel als heel persoonlijk. en voelt zich erg dom. Uit de onderzoeken is nu gekomen dat hij juist erg slim is. Hij zit met deze stoornis op een gewone basisschool in groep 7. Dat is hard werken.
Hij zegt vaak dat zijn hoofd vol zit.
Ik lees ook dat er wordt aangeraden veel met deze kinderen te schrijven. Wat is jou mening hierover.
Het klopt wel dat wij van hem vaak briefjes krijgen als we een strijd over iets hadden gehad.
Ik heb zeker de indruk dat hij auditief minder sterk is dan visueel. Waarom vraag je dat? in de documentatie die ik tot nu toe heb gelezen over dysfasie heb ik daar niets over gelezen.
Nogmaals bedankt voor je reactie en ik hoop dat je mijn vragen nog wilt beantwoorden.
donderdag 2 september 2010 om 17:24
dat je zoon op die momenten met vriendjes niet uit zijn woorden kan komen, past idd precies bij een dysfatische ontwikkeling. moeite hebben met het maken van correcte zinnen, moeite met het vertellen van een verhaaltje/gebeurtenis in combinatie met woordvindingsproblemen; resulteert in een onoverzichtelijk en warrig verhaal.
je zoon heeft door dat hij het niet kan zeggen. het komt er gewoon niet uit. dat is heel frustrerend, waardoor hij dus onbeleefd kan overkomen (wat zeg je dat netjes trouwens ). ook kan hij hierdoor faalangst ontwikkelen. al met al niet leuk om je kind zo te zien! goed dat jullie hem willen helpen.
over het schrijven, haha. ja dat kan heel goed kloppen. ik moet er om lachen, omdat ik tijdens mijn behandelingen veel gebruik maak van tekenen (de meesten kunnen nl niet schrijven). ik heb zelf nooit iets gehoord over het schrijven, maar taal wordt op die manier wel visueel, waardoor de verwerking hiervan beter gaat.
als je merkt dat dit goed voor je zoon is, stimuleer hem daar dan in; in het schrijven van verhalen, boekjes, strips, tekst bij tekeningen enz.
waarom ik begin over het auditieve en visuele is omdat ik in de praktijk ervaar dat naast de dysfatische ontwikkeling soms nevenstoornissen (stom woord is dat he stoornis, sorry! weet even niet hoe ik het anders moet zeggen) aanwezig kunnen zijn.
zoals moeite hebben met het verwerken van gesproken taal (denken in beeld) en dyspraxie.
ook wil ik zeggen dat er artikelen bestaan die de term dysfatische ontwikkelingsstoornis ontkennen en hiermee dus willen zeggen dat dit niet bestaat. het is en blijft een vage diagnose waarbij je geen 1 kind kan vergelijken.
heeft je zoon ook woordvindingsproblemen? daar is wel een leuke oefening voor. als hij bijvoorbeeld niet op een woord kan komen kan jij vragen hierover stellen: is het een voorwerp? waar kan je vinden? wat voor kleur heeft het? is het een gevoel? is het positief of negatief? hierdoor kan hij in het juiste 'vakje' in zijn hersenen komen en het dan wel zeggen.
het spelletje ik zie ik zie wat jij niet ziet is bijvoorbeeld een goeie oefening voor hem.
als je merkt dat hij visueel heel sterk is kun je eens googelen op 'denken in beeld'. ik weet dat sommige kinderen bij ons op school (in groningen) veel baat hebben bij deze methode.
succes en als je meer vragen hebt, brand ze maar los!!
je zoon heeft door dat hij het niet kan zeggen. het komt er gewoon niet uit. dat is heel frustrerend, waardoor hij dus onbeleefd kan overkomen (wat zeg je dat netjes trouwens ). ook kan hij hierdoor faalangst ontwikkelen. al met al niet leuk om je kind zo te zien! goed dat jullie hem willen helpen.
over het schrijven, haha. ja dat kan heel goed kloppen. ik moet er om lachen, omdat ik tijdens mijn behandelingen veel gebruik maak van tekenen (de meesten kunnen nl niet schrijven). ik heb zelf nooit iets gehoord over het schrijven, maar taal wordt op die manier wel visueel, waardoor de verwerking hiervan beter gaat.
als je merkt dat dit goed voor je zoon is, stimuleer hem daar dan in; in het schrijven van verhalen, boekjes, strips, tekst bij tekeningen enz.
waarom ik begin over het auditieve en visuele is omdat ik in de praktijk ervaar dat naast de dysfatische ontwikkeling soms nevenstoornissen (stom woord is dat he stoornis, sorry! weet even niet hoe ik het anders moet zeggen) aanwezig kunnen zijn.
zoals moeite hebben met het verwerken van gesproken taal (denken in beeld) en dyspraxie.
ook wil ik zeggen dat er artikelen bestaan die de term dysfatische ontwikkelingsstoornis ontkennen en hiermee dus willen zeggen dat dit niet bestaat. het is en blijft een vage diagnose waarbij je geen 1 kind kan vergelijken.
heeft je zoon ook woordvindingsproblemen? daar is wel een leuke oefening voor. als hij bijvoorbeeld niet op een woord kan komen kan jij vragen hierover stellen: is het een voorwerp? waar kan je vinden? wat voor kleur heeft het? is het een gevoel? is het positief of negatief? hierdoor kan hij in het juiste 'vakje' in zijn hersenen komen en het dan wel zeggen.
het spelletje ik zie ik zie wat jij niet ziet is bijvoorbeeld een goeie oefening voor hem.
als je merkt dat hij visueel heel sterk is kun je eens googelen op 'denken in beeld'. ik weet dat sommige kinderen bij ons op school (in groningen) veel baat hebben bij deze methode.
succes en als je meer vragen hebt, brand ze maar los!!