Gezondheid
alle pijlers
Hernia- uitzichtloze situatie
dinsdag 16 april 2013 om 14:08
Hallo!
Heb al heel veel jaren last van mijn onderrug. Mijn linker SI om precies te zijn. En ook met regelmatig tintelend gevoel in mijn linkerbeen. Fysio gekregen en het ging ook regelmatig weg.
Afgelopen zomer kreeg ik erg last van mijn heup. Huisarts zei bursitis. Spuit erin, AB gekregen. Niks hielp, sterker nog, pijn ging lager zitten. Jaa zei hij, ook bursitis kan uitstralen. Ik ben nog een paar keer teruggekomen bij hem. En in februari heb ik moeten smeken of ik een mri mocht van mijn onderrug om uit te sluiten.
En ja hoor, een hernia op niveau L5, S1, extrusie met compressie van de wortel. Fysio, stoppen met korfbal. Balsporten zijn slecht voor hernia's door de snelle bewegingen. Diclofenac helpt niet tegen de pijn, tramadol ook niet. En de klachten worden erger. Op advies van huisarts en fysio 2 weken bedrust gehad. Ouderwetse oplossing maar al het andere hielp ook niet.
Inmiddels mag ik naar de neuroloog. Maandag een afspraak. Halleluja. Ik heb een doof gevoel in mijn bil, zeurende (soms heftige) pijn in mijn been en een brandende voet soms.
Maar ik voel me soms onbegrepen. Mijn baas doet moeilijk, bedrijfsarts deed moeilijk (vond 2 weken onzin van de huisarts/fysio, ouderwetse gedoe zei hij:O) En ze geven mij soms het gevoel dat ik me aanstel (baas dan, collega's zijn wel begripvol) terwijl ik al zo vaak op mijn grens heen ga en in principe wel gewoon alles doe op het werk. Empathisch vermogen hebben ze niet echt. Werk trouwens in een ziekenhuis (radiologie en nucleaire geneeskunde ). Ik moest even dit verhaal kwijt. Zijn er meer mensen die zich zo moedeloos voelen in deze situatie. Het staat niet op je voorhoofd dat je het niet trekt, en maar doorlopen ermee. Hoop dat de neuroloog maandag een nieuw behandelplan kan voorstellen zodat ik weer een beetje vertrouwen erin krijg dat het ooit ook echt weg gaat.
Heb al heel veel jaren last van mijn onderrug. Mijn linker SI om precies te zijn. En ook met regelmatig tintelend gevoel in mijn linkerbeen. Fysio gekregen en het ging ook regelmatig weg.
Afgelopen zomer kreeg ik erg last van mijn heup. Huisarts zei bursitis. Spuit erin, AB gekregen. Niks hielp, sterker nog, pijn ging lager zitten. Jaa zei hij, ook bursitis kan uitstralen. Ik ben nog een paar keer teruggekomen bij hem. En in februari heb ik moeten smeken of ik een mri mocht van mijn onderrug om uit te sluiten.
En ja hoor, een hernia op niveau L5, S1, extrusie met compressie van de wortel. Fysio, stoppen met korfbal. Balsporten zijn slecht voor hernia's door de snelle bewegingen. Diclofenac helpt niet tegen de pijn, tramadol ook niet. En de klachten worden erger. Op advies van huisarts en fysio 2 weken bedrust gehad. Ouderwetse oplossing maar al het andere hielp ook niet.
Inmiddels mag ik naar de neuroloog. Maandag een afspraak. Halleluja. Ik heb een doof gevoel in mijn bil, zeurende (soms heftige) pijn in mijn been en een brandende voet soms.
Maar ik voel me soms onbegrepen. Mijn baas doet moeilijk, bedrijfsarts deed moeilijk (vond 2 weken onzin van de huisarts/fysio, ouderwetse gedoe zei hij:O) En ze geven mij soms het gevoel dat ik me aanstel (baas dan, collega's zijn wel begripvol) terwijl ik al zo vaak op mijn grens heen ga en in principe wel gewoon alles doe op het werk. Empathisch vermogen hebben ze niet echt. Werk trouwens in een ziekenhuis (radiologie en nucleaire geneeskunde ). Ik moest even dit verhaal kwijt. Zijn er meer mensen die zich zo moedeloos voelen in deze situatie. Het staat niet op je voorhoofd dat je het niet trekt, en maar doorlopen ermee. Hoop dat de neuroloog maandag een nieuw behandelplan kan voorstellen zodat ik weer een beetje vertrouwen erin krijg dat het ooit ook echt weg gaat.
dinsdag 16 april 2013 om 20:11
Oh wat herkenbaar! Vooral dat je je onbegrepen voelt door je leidinggevende en bedrijfsarts! Mijn leidinggevende heeft ook wel eens rugpijn gehad en dan deed hij het even rustig aan en dan kon hij er weer tegen.
Ja..... maar rugpijn is niet per definitie hernia en dat is wat ik heb. Bij elk gesprek wat ik heb gehad, moest ik het weer uitleggen.
En ook dat niet over je grenzen gaan.... en dan toch doen omdat je niet te flauw wilt zijn....
Ik dacht in september (toen bij mij de hernia geconstateerd is) dat het nooit meer over zou gaan. Hopeloos en uitzichtloos vond ik mijn situatie. Gejankt heb ik, vanwege de pijn (ook hier een combi van diclofenac en tramadol. Later werd de tramadol door oxycontin vervangen), maar ook vanwege het feit dat ik niks kon doen. Al die goedbedoelde adviezen "je moet wel in beweging blijven he?!" "bij een hernia is wandelen toch goed?" Ja... als het kan wel, maar als je door de grond gaat van de pijn op het moment dat je voet de vloer raakt niet.
In november heb ik een pijnbehandeling gehad die het voor mij heeft gedaan. De zenuw die geraakt werd door de hernia werd ontzien waardoor ik wat mobieler werd en de pijn werd minder. Nog steeds wel met alle medicatie erbij hoor.
Ik heb een lang reïntegratie traject gehad (volgens mijn baas), maar nu werk ik weer mijn volledige uren. Dat gaat met ups en downs. En af en toe een paracetamol wil ook wel helpen. Ik ga twee keer per week naar fysio waar ik een actief programma doe om het spier corset van lage rug en buik te trainen. Als ik een keer niet naar fysio kan, merk ik direct dat ik meer last krijg van mijn been. Voor mijn gevoel is de hernia nog niet weg, maar kan ik beter omgaan met de "last" die ik er van ondervind.
Heel veel sterkte!!!
Ja..... maar rugpijn is niet per definitie hernia en dat is wat ik heb. Bij elk gesprek wat ik heb gehad, moest ik het weer uitleggen.
En ook dat niet over je grenzen gaan.... en dan toch doen omdat je niet te flauw wilt zijn....
Ik dacht in september (toen bij mij de hernia geconstateerd is) dat het nooit meer over zou gaan. Hopeloos en uitzichtloos vond ik mijn situatie. Gejankt heb ik, vanwege de pijn (ook hier een combi van diclofenac en tramadol. Later werd de tramadol door oxycontin vervangen), maar ook vanwege het feit dat ik niks kon doen. Al die goedbedoelde adviezen "je moet wel in beweging blijven he?!" "bij een hernia is wandelen toch goed?" Ja... als het kan wel, maar als je door de grond gaat van de pijn op het moment dat je voet de vloer raakt niet.
In november heb ik een pijnbehandeling gehad die het voor mij heeft gedaan. De zenuw die geraakt werd door de hernia werd ontzien waardoor ik wat mobieler werd en de pijn werd minder. Nog steeds wel met alle medicatie erbij hoor.
Ik heb een lang reïntegratie traject gehad (volgens mijn baas), maar nu werk ik weer mijn volledige uren. Dat gaat met ups en downs. En af en toe een paracetamol wil ook wel helpen. Ik ga twee keer per week naar fysio waar ik een actief programma doe om het spier corset van lage rug en buik te trainen. Als ik een keer niet naar fysio kan, merk ik direct dat ik meer last krijg van mijn been. Voor mijn gevoel is de hernia nog niet weg, maar kan ik beter omgaan met de "last" die ik er van ondervind.
Heel veel sterkte!!!
zondag 21 april 2013 om 20:22
quote:Ris schreef op 16 april 2013 @ 20:11:
Oh wat herkenbaar! Vooral dat je je onbegrepen voelt door je leidinggevende en bedrijfsarts! Mijn leidinggevende heeft ook wel eens rugpijn gehad en dan deed hij het even rustig aan en dan kon hij er weer tegen.
Ja..... maar rugpijn is niet per definitie hernia en dat is wat ik heb. Bij elk gesprek wat ik heb gehad, moest ik het weer uitleggen.
En ook dat niet over je grenzen gaan.... en dan toch doen omdat je niet te flauw wilt zijn....
Ik dacht in september (toen bij mij de hernia geconstateerd is) dat het nooit meer over zou gaan. Hopeloos en uitzichtloos vond ik mijn situatie. Gejankt heb ik, vanwege de pijn (ook hier een combi van diclofenac en tramadol. Later werd de tramadol door oxycontin vervangen), maar ook vanwege het feit dat ik niks kon doen. Al die goedbedoelde adviezen "je moet wel in beweging blijven he?!" "bij een hernia is wandelen toch goed?" Ja... als het kan wel, maar als je door de grond gaat van de pijn op het moment dat je voet de vloer raakt niet.
In november heb ik een pijnbehandeling gehad die het voor mij heeft gedaan. De zenuw die geraakt werd door de hernia werd ontzien waardoor ik wat mobieler werd en de pijn werd minder. Nog steeds wel met alle medicatie erbij hoor.
Ik heb een lang reïntegratie traject gehad (volgens mijn baas), maar nu werk ik weer mijn volledige uren. Dat gaat met ups en downs. En af en toe een paracetamol wil ook wel helpen. Ik ga twee keer per week naar fysio waar ik een actief programma doe om het spier corset van lage rug en buik te trainen. Als ik een keer niet naar fysio kan, merk ik direct dat ik meer last krijg van mijn been. Voor mijn gevoel is de hernia nog niet weg, maar kan ik beter omgaan met de "last" die ik er van ondervind.
Heel veel sterkte!!!Bedankt voor je bericht. Wat voor pijnbehandeling heb je gehad?
Oh wat herkenbaar! Vooral dat je je onbegrepen voelt door je leidinggevende en bedrijfsarts! Mijn leidinggevende heeft ook wel eens rugpijn gehad en dan deed hij het even rustig aan en dan kon hij er weer tegen.
Ja..... maar rugpijn is niet per definitie hernia en dat is wat ik heb. Bij elk gesprek wat ik heb gehad, moest ik het weer uitleggen.
En ook dat niet over je grenzen gaan.... en dan toch doen omdat je niet te flauw wilt zijn....
Ik dacht in september (toen bij mij de hernia geconstateerd is) dat het nooit meer over zou gaan. Hopeloos en uitzichtloos vond ik mijn situatie. Gejankt heb ik, vanwege de pijn (ook hier een combi van diclofenac en tramadol. Later werd de tramadol door oxycontin vervangen), maar ook vanwege het feit dat ik niks kon doen. Al die goedbedoelde adviezen "je moet wel in beweging blijven he?!" "bij een hernia is wandelen toch goed?" Ja... als het kan wel, maar als je door de grond gaat van de pijn op het moment dat je voet de vloer raakt niet.
In november heb ik een pijnbehandeling gehad die het voor mij heeft gedaan. De zenuw die geraakt werd door de hernia werd ontzien waardoor ik wat mobieler werd en de pijn werd minder. Nog steeds wel met alle medicatie erbij hoor.
Ik heb een lang reïntegratie traject gehad (volgens mijn baas), maar nu werk ik weer mijn volledige uren. Dat gaat met ups en downs. En af en toe een paracetamol wil ook wel helpen. Ik ga twee keer per week naar fysio waar ik een actief programma doe om het spier corset van lage rug en buik te trainen. Als ik een keer niet naar fysio kan, merk ik direct dat ik meer last krijg van mijn been. Voor mijn gevoel is de hernia nog niet weg, maar kan ik beter omgaan met de "last" die ik er van ondervind.
Heel veel sterkte!!!Bedankt voor je bericht. Wat voor pijnbehandeling heb je gehad?
