Gezondheid
alle pijlers
Ik schrijf het even van me af...............
zondag 24 juni 2012 om 21:01
4 jaar geleden was ik hun getuige, op een zonnige septemberdag trouwden ze op een sprookjesachtige locatie.
Het was een topdag met een knalfeest als afsluiting.
1.5 jaar geleden was er weer een hoogtepunt in hun leven, de geboorte van hun dochtertje, een mooie gezonde baby zo een die iedere ouder zich wenst.
Van de week ging ze naar de huisarts, een beetje kortademig, koortsig, kortom niet goed.
De huisarts reageerde alert en verwees haar direct door naar het ziekenhuis waar ze direct moest blijven.
Afgelopen donderdag had ik een ontroostbare vriend aan de telefoon, een ver gevorderde vorm van kanker die op de longen drukt, het is nog een kwestie van weken.
Oh wat zag ik er vandaag tegen op, de tocht naar het ziekenhuis, met lood in de schoenen fietste ik naar de onvermijdelijke confrontatie.
Ze ligt aan een morfinepomp, 38 jaar, en in plaats van zich druk te maken over kinderzaken is ze bezig haar uitvaart te regelen.
Ze is zo sterk, hij ook, heel rustig vertelde ze "Gijs ik ga dood" en zo heb ik mijn uitvaart geregeld.
Haar humor is ze niet kwijt, ze kreeg me zelfs nog aan het lachen en attent, "Kom Gijs, naar huis, voetbal begint zo"
Ze gaan nog pijn bestrijden en kijken of er nog levens verlengende handelingen mogelijk zijn maar zelf gelooft ze daar niet in, zoals ze zich nu voelt denkt ze in dagen of weken.
4 jaar geleden regelden we de bruiloft (was ook ceremoniemeester) wie had dit kunnen of durven bedenken.
Het was een topdag met een knalfeest als afsluiting.
1.5 jaar geleden was er weer een hoogtepunt in hun leven, de geboorte van hun dochtertje, een mooie gezonde baby zo een die iedere ouder zich wenst.
Van de week ging ze naar de huisarts, een beetje kortademig, koortsig, kortom niet goed.
De huisarts reageerde alert en verwees haar direct door naar het ziekenhuis waar ze direct moest blijven.
Afgelopen donderdag had ik een ontroostbare vriend aan de telefoon, een ver gevorderde vorm van kanker die op de longen drukt, het is nog een kwestie van weken.
Oh wat zag ik er vandaag tegen op, de tocht naar het ziekenhuis, met lood in de schoenen fietste ik naar de onvermijdelijke confrontatie.
Ze ligt aan een morfinepomp, 38 jaar, en in plaats van zich druk te maken over kinderzaken is ze bezig haar uitvaart te regelen.
Ze is zo sterk, hij ook, heel rustig vertelde ze "Gijs ik ga dood" en zo heb ik mijn uitvaart geregeld.
Haar humor is ze niet kwijt, ze kreeg me zelfs nog aan het lachen en attent, "Kom Gijs, naar huis, voetbal begint zo"
Ze gaan nog pijn bestrijden en kijken of er nog levens verlengende handelingen mogelijk zijn maar zelf gelooft ze daar niet in, zoals ze zich nu voelt denkt ze in dagen of weken.
4 jaar geleden regelden we de bruiloft (was ook ceremoniemeester) wie had dit kunnen of durven bedenken.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 30 juni 2012 om 08:33
Even een update, in overleg tussen ziekenhuis en familie is besloten haar naar een hospice te brengen.
Dit weekend hoor ik daar het fijne van, maar volgens mij is dat erg slecht nieuws, ik lees namelijk dat je hier alleen terecht kunt als je levensverwachting minder dan 3 maanden is.
Dit weekend hoor ik daar het fijne van, maar volgens mij is dat erg slecht nieuws, ik lees namelijk dat je hier alleen terecht kunt als je levensverwachting minder dan 3 maanden is.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 30 juni 2012 om 08:53
quote:hollebollegijs schreef op 30 juni 2012 @ 08:33:
Even een update, in overleg tussen ziekenhuis en familie is besloten haar naar een hospice te brengen.
Dit weekend hoor ik daar het fijne van, maar volgens mij is dat erg slecht nieuws, ik lees namelijk dat je hier alleen terecht kunt als je levensverwachting minder dan 3 maanden is.
Dag Gijs,
Dat klopt; een hospice is voor palliatieve zorg, dus voor mensen die stervende zijn. Een hospice is wel veel fijner dan een ziekenhuis wanneer iemand in dat stadium is gekomen.
Ik wens je heel erg veel sterkte.
Even een update, in overleg tussen ziekenhuis en familie is besloten haar naar een hospice te brengen.
Dit weekend hoor ik daar het fijne van, maar volgens mij is dat erg slecht nieuws, ik lees namelijk dat je hier alleen terecht kunt als je levensverwachting minder dan 3 maanden is.
Dag Gijs,
Dat klopt; een hospice is voor palliatieve zorg, dus voor mensen die stervende zijn. Een hospice is wel veel fijner dan een ziekenhuis wanneer iemand in dat stadium is gekomen.
Ik wens je heel erg veel sterkte.
zaterdag 30 juni 2012 om 11:53
Dank jullie voor het medeleven.
Ik zit overigens met een gigantische warboel in mijn hoofd.
Wat is het geval, vorig jaar heb ik op verzoek van een ander deel van mijn vriendenkring een rondtocht langs bezienswaardigheden in Polen gepland voor september 2012
We gaan naar Auschwitz, de fabriek van Oscar Schindler in Krakau en zo nog wat zaken een tocht van 12 dagen.
Ik heb alles geregeld op mijn creditcard, hotels, minibus enz.
Zij hebben de vakanties er op afgestemd en kijken er al het hele jaar naar uit.
Verder ben ik de enige met een rijbewijs en geef ik als gids de rondleiding.
Ik heb er nu al buikpijn van, stel, stel ze overlijd tijdens of vlak voor mijn vakantie.
Omdat ik er behoorlijk mee in de knoop zit bespreek ik het van de week met mijn vriend.
Nu hebben we zo'n goede band dat ik dit kan bespreken, dat is wel fijn.
Maar echt chaos in mijn hoofd pfffffffffffff loop er al dagen mee
Ik zit overigens met een gigantische warboel in mijn hoofd.
Wat is het geval, vorig jaar heb ik op verzoek van een ander deel van mijn vriendenkring een rondtocht langs bezienswaardigheden in Polen gepland voor september 2012
We gaan naar Auschwitz, de fabriek van Oscar Schindler in Krakau en zo nog wat zaken een tocht van 12 dagen.
Ik heb alles geregeld op mijn creditcard, hotels, minibus enz.
Zij hebben de vakanties er op afgestemd en kijken er al het hele jaar naar uit.
Verder ben ik de enige met een rijbewijs en geef ik als gids de rondleiding.
Ik heb er nu al buikpijn van, stel, stel ze overlijd tijdens of vlak voor mijn vakantie.
Omdat ik er behoorlijk mee in de knoop zit bespreek ik het van de week met mijn vriend.
Nu hebben we zo'n goede band dat ik dit kan bespreken, dat is wel fijn.
Maar echt chaos in mijn hoofd pfffffffffffff loop er al dagen mee
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 30 juni 2012 om 13:24
quote:hollebollegijs schreef op 30 juni 2012 @ 11:53:
Dank jullie voor het medeleven.
Ik zit overigens met een gigantische warboel in mijn hoofd.
Wat is het geval, vorig jaar heb ik op verzoek van een ander deel van mijn vriendenkring een rondtocht langs bezienswaardigheden in Polen gepland voor september 2012
We gaan naar Auschwitz, de fabriek van Oscar Schindler in Krakau en zo nog wat zaken een tocht van 12 dagen.
Ik heb alles geregeld op mijn creditcard, hotels, minibus enz.
Zij hebben de vakanties er op afgestemd en kijken er al het hele jaar naar uit.
Verder ben ik de enige met een rijbewijs en geef ik als gids de rondleiding.
Ik heb er nu al buikpijn van, stel, stel ze overlijd tijdens of vlak voor mijn vakantie.
Omdat ik er behoorlijk mee in de knoop zit bespreek ik het van de week met mijn vriend.
Nu hebben we zo'n goede band dat ik dit kan bespreken, dat is wel fijn.
Maar echt chaos in mijn hoofd pfffffffffffff loop er al dagen mee
Wat een ongelooflijke lastige situatie. En op basis van een reisverzekering kun je ook niet teruggehaald worden wanneer het niet gaat om naaste familie...
Is het een optie om de vriendenkring die de tocht met je gaat maken op de hoogte te brengen van je dilemma?
Wat het zwaarste is, moet het zwaarste wegen, lijkt mij. Kun je met je beslissing in vrede leven, welke dat ook is?
Dank jullie voor het medeleven.
Ik zit overigens met een gigantische warboel in mijn hoofd.
Wat is het geval, vorig jaar heb ik op verzoek van een ander deel van mijn vriendenkring een rondtocht langs bezienswaardigheden in Polen gepland voor september 2012
We gaan naar Auschwitz, de fabriek van Oscar Schindler in Krakau en zo nog wat zaken een tocht van 12 dagen.
Ik heb alles geregeld op mijn creditcard, hotels, minibus enz.
Zij hebben de vakanties er op afgestemd en kijken er al het hele jaar naar uit.
Verder ben ik de enige met een rijbewijs en geef ik als gids de rondleiding.
Ik heb er nu al buikpijn van, stel, stel ze overlijd tijdens of vlak voor mijn vakantie.
Omdat ik er behoorlijk mee in de knoop zit bespreek ik het van de week met mijn vriend.
Nu hebben we zo'n goede band dat ik dit kan bespreken, dat is wel fijn.
Maar echt chaos in mijn hoofd pfffffffffffff loop er al dagen mee
Wat een ongelooflijke lastige situatie. En op basis van een reisverzekering kun je ook niet teruggehaald worden wanneer het niet gaat om naaste familie...
Is het een optie om de vriendenkring die de tocht met je gaat maken op de hoogte te brengen van je dilemma?
Wat het zwaarste is, moet het zwaarste wegen, lijkt mij. Kun je met je beslissing in vrede leven, welke dat ook is?
zaterdag 30 juni 2012 om 13:34
zaterdag 30 juni 2012 om 13:40
quote:waranaka schreef op 30 juni 2012 @ 13:24:
[...]
Is het een optie om de vriendenkring die de tocht met je gaat maken op de hoogte te brengen van je dilemma?
Wat het zwaarste is, moet het zwaarste wegen, lijkt mij. Kun je met je beslissing in vrede leven, welke dat ook is?
Ja, ik ben redelijk nuchter en als er een beslissing genomen is zal ik niet gauw terug kijken en denken "oeps" of het moet een leermoment zijn voor de toekomst.
Zit ik inderdaad aan te denken, mijn miniatuur gezelschap op de hoogte brengen maar ik wil eerst wel zelf een beslissing nemen anders veroorzaak ik onrust en dat is voor niemand prettig.
Ik ben bang dat ik een emotioneel vraagstuk rationeel zal moeten gaan benaderen (zeg ik dat zo goed?)
quote:VotesforLeo schreef op 30 juni 2012 @ 13:34:
Kan er niet nog iemand mee die ook een rijbewijs heeft met een tweede auto. Mocht het in de vakantie gebeuren dan kan jij terug en kan de groep hun reis voortzetten. Ik neem aan dat iedereen er begrip voor heeft dat jij dan thuis wilt zijn. Sterkte
Dat is het probleem, ik ben de gids daarom hebben ze mij gevraagd.
2e probleem is het rijbewijs, toen we de reis planden, of in ieder geval de eerste afspraken maakten waren er 2 rijbewijzen in de groep en zouden we om en om rijden.
Afgelopen december werd, op medische gronden (epilepsie) het rijbewijs van mijn co-chauffeur ingetrokken voor een jaar (herkeuring in december 2012) dit is mij voorgelegd en ik heb met wat aanpassingen in het reisschema (12 ipv 9 dagen) aangeboden alleen te rijden.
[...]
Is het een optie om de vriendenkring die de tocht met je gaat maken op de hoogte te brengen van je dilemma?
Wat het zwaarste is, moet het zwaarste wegen, lijkt mij. Kun je met je beslissing in vrede leven, welke dat ook is?
Ja, ik ben redelijk nuchter en als er een beslissing genomen is zal ik niet gauw terug kijken en denken "oeps" of het moet een leermoment zijn voor de toekomst.
Zit ik inderdaad aan te denken, mijn miniatuur gezelschap op de hoogte brengen maar ik wil eerst wel zelf een beslissing nemen anders veroorzaak ik onrust en dat is voor niemand prettig.
Ik ben bang dat ik een emotioneel vraagstuk rationeel zal moeten gaan benaderen (zeg ik dat zo goed?)
quote:VotesforLeo schreef op 30 juni 2012 @ 13:34:
Kan er niet nog iemand mee die ook een rijbewijs heeft met een tweede auto. Mocht het in de vakantie gebeuren dan kan jij terug en kan de groep hun reis voortzetten. Ik neem aan dat iedereen er begrip voor heeft dat jij dan thuis wilt zijn. Sterkte
Dat is het probleem, ik ben de gids daarom hebben ze mij gevraagd.
2e probleem is het rijbewijs, toen we de reis planden, of in ieder geval de eerste afspraken maakten waren er 2 rijbewijzen in de groep en zouden we om en om rijden.
Afgelopen december werd, op medische gronden (epilepsie) het rijbewijs van mijn co-chauffeur ingetrokken voor een jaar (herkeuring in december 2012) dit is mij voorgelegd en ik heb met wat aanpassingen in het reisschema (12 ipv 9 dagen) aangeboden alleen te rijden.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 30 juni 2012 om 15:22
quote:hollebollegijs schreef op 30 juni 2012 @ 13:40:
[...]
Ja, ik ben redelijk nuchter en als er een beslissing genomen is zal ik niet gauw terug kijken en denken "oeps" of het moet een leermoment zijn voor de toekomst.
Zit ik inderdaad aan te denken, mijn miniatuur gezelschap op de hoogte brengen maar ik wil eerst wel zelf een beslissing nemen anders veroorzaak ik onrust en dat is voor niemand prettig.
Ik ben bang dat ik een emotioneel vraagstuk rationeel zal moeten gaan benaderen (zeg ik dat zo goed?)
Ja, ik denk dat er niet veel anders op zit dan het rationeel benaderen. Emotioneel is er juist niet uit te komen.
Het voorleggen aan het gezelschap kan enerzijds voor onrust zorgen, maar dat doet een beslissing ook, wanneer je bijvoorbeeld thuis zou blijven. Misschien kunnen zij met je meedenken en zoeken naar een manier om het door te laten gaan. Bijvoorbeeld door het idee van VotesforLeo (nog een chauffeur zoeken) voor te leggen. Misschien kennen zij nog iemand die dit kan doen.
quote:Dat is het probleem, ik ben de gids daarom hebben ze mij gevraagd.[...]Kun je geen oproep doen op een forum / website van 'aficionados'?
[...]
Ja, ik ben redelijk nuchter en als er een beslissing genomen is zal ik niet gauw terug kijken en denken "oeps" of het moet een leermoment zijn voor de toekomst.
Zit ik inderdaad aan te denken, mijn miniatuur gezelschap op de hoogte brengen maar ik wil eerst wel zelf een beslissing nemen anders veroorzaak ik onrust en dat is voor niemand prettig.
Ik ben bang dat ik een emotioneel vraagstuk rationeel zal moeten gaan benaderen (zeg ik dat zo goed?)
Ja, ik denk dat er niet veel anders op zit dan het rationeel benaderen. Emotioneel is er juist niet uit te komen.
Het voorleggen aan het gezelschap kan enerzijds voor onrust zorgen, maar dat doet een beslissing ook, wanneer je bijvoorbeeld thuis zou blijven. Misschien kunnen zij met je meedenken en zoeken naar een manier om het door te laten gaan. Bijvoorbeeld door het idee van VotesforLeo (nog een chauffeur zoeken) voor te leggen. Misschien kennen zij nog iemand die dit kan doen.
quote:Dat is het probleem, ik ben de gids daarom hebben ze mij gevraagd.[...]Kun je geen oproep doen op een forum / website van 'aficionados'?
zaterdag 30 juni 2012 om 18:57
quote:waranaka schreef op 30 juni 2012 @ 15:22:
[...]
Ja, ik denk dat er niet veel anders op zit dan het rationeel benaderen. Emotioneel is er juist niet uit te komen.
[...]
Kun je geen oproep doen op een forum / website van 'aficionados'?
Mmmm ik geef onbetaalde rondleidingen en participeer in de kosten omdat het een vriendenclub is, wij gaan vaker gezamenlijk op pad daarom heb ik ook met mijn visacard alle reserveringen gedaan.
Ik vind het erg belangrijk dat WO 2 en in het bijzonder de holocaust niet vergeten wordt.
De keuze wordt heel zwart/wit Polen versus begrafenis, uiteraard als het speelt.
[...]
Ja, ik denk dat er niet veel anders op zit dan het rationeel benaderen. Emotioneel is er juist niet uit te komen.
[...]
Kun je geen oproep doen op een forum / website van 'aficionados'?
Mmmm ik geef onbetaalde rondleidingen en participeer in de kosten omdat het een vriendenclub is, wij gaan vaker gezamenlijk op pad daarom heb ik ook met mijn visacard alle reserveringen gedaan.
Ik vind het erg belangrijk dat WO 2 en in het bijzonder de holocaust niet vergeten wordt.
De keuze wordt heel zwart/wit Polen versus begrafenis, uiteraard als het speelt.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 30 juni 2012 om 19:01
quote:hollebollegijs schreef op 30 juni 2012 @ 18:57:
[...]
De keuze wordt heel zwart/wit Polen versus begrafenis uiteraard als het speelt.Afscheid nemen zou voor mij het zwaarst wegen. Maar dat kan ook voordat je naar Polen vertrekt. De begrafenis zou mij minder kunnen schelen. Je vriend kun je na Polen ook weer zien en er voor hem zijn na de begrafenis.
[...]
De keuze wordt heel zwart/wit Polen versus begrafenis uiteraard als het speelt.Afscheid nemen zou voor mij het zwaarst wegen. Maar dat kan ook voordat je naar Polen vertrekt. De begrafenis zou mij minder kunnen schelen. Je vriend kun je na Polen ook weer zien en er voor hem zijn na de begrafenis.
zaterdag 30 juni 2012 om 19:03
quote:waranaka schreef op 30 juni 2012 @ 19:01:
[...]
Afscheid nemen zou voor mij het zwaarst wegen. Maar dat kan ook voordat je naar Polen vertrekt. De begrafenis zou mij minder kunnen schelen. Je vriend kun je na Polen ook weer zien en er voor hem zijn na de begrafenis.
Ik zit een beetje op jouw lijn.
Verder wil ik vooral nu zijn, gelukkig woensdag ADV dus kan ik een keer naar het ziekenhuis buiten de drukke avond bezoekuren.
[...]
Afscheid nemen zou voor mij het zwaarst wegen. Maar dat kan ook voordat je naar Polen vertrekt. De begrafenis zou mij minder kunnen schelen. Je vriend kun je na Polen ook weer zien en er voor hem zijn na de begrafenis.
Ik zit een beetje op jouw lijn.
Verder wil ik vooral nu zijn, gelukkig woensdag ADV dus kan ik een keer naar het ziekenhuis buiten de drukke avond bezoekuren.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 30 juni 2012 om 19:26
quote:hollebollegijs schreef op 30 juni 2012 @ 19:03:
[...]
Ik zit een beetje op jouw lijn.
Verder wil ik vooral nu zijn, gelukkig woensdag ADV dus kan ik een keer naar het ziekenhuis buiten de drukke avond bezoekuren.Wanneer wordt de vriendin naar het hospice overgebracht? In een hospice probeert men zoveel mogelijk een huiselijke situatie te creëren. Dit betekent meestal ook dat er geen bezoekuren zijn en bezoek in overleg kan worden afgesproken.
[...]
Ik zit een beetje op jouw lijn.
Verder wil ik vooral nu zijn, gelukkig woensdag ADV dus kan ik een keer naar het ziekenhuis buiten de drukke avond bezoekuren.Wanneer wordt de vriendin naar het hospice overgebracht? In een hospice probeert men zoveel mogelijk een huiselijke situatie te creëren. Dit betekent meestal ook dat er geen bezoekuren zijn en bezoek in overleg kan worden afgesproken.
zaterdag 30 juni 2012 om 19:35
quote:waranaka schreef op 30 juni 2012 @ 19:26:
[...]
Wanneer wordt de vriendin naar het hospice overgebracht? In een hospice probeert men zoveel mogelijk een huiselijke situatie te creëren. Dit betekent meestal ook dat er geen bezoekuren zijn en bezoek in overleg kan worden afgesproken.
Net contact gehad, ze is de eerst wachtende voor de hospice.
Deze week heeft ze 2 bestralingen gehad, er volgen er nog 4
[...]
Wanneer wordt de vriendin naar het hospice overgebracht? In een hospice probeert men zoveel mogelijk een huiselijke situatie te creëren. Dit betekent meestal ook dat er geen bezoekuren zijn en bezoek in overleg kan worden afgesproken.
Net contact gehad, ze is de eerst wachtende voor de hospice.
Deze week heeft ze 2 bestralingen gehad, er volgen er nog 4
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 30 juni 2012 om 19:52
quote:hollebollegijs schreef op 30 juni 2012 @ 19:35:
[...]
Net contact gehad, ze is de eerst wachtende voor de hospice.
Deze week heeft ze 2 bestralingen gehad, er volgen er nog 4
Wat verschrikkelijk zwaar. Voor haar partner, met zo'n klein ventje nog om voor te zorgen en die er weinig van zal begrijpen... Voor jou om je vriend tot steun te zijn, terwijl je zelf ook afscheid aan het nemen bent.
Je houdt je taai, dat hoef ik je niet te wensen. Maar man, wat akelig.
[...]
Net contact gehad, ze is de eerst wachtende voor de hospice.
Deze week heeft ze 2 bestralingen gehad, er volgen er nog 4
Wat verschrikkelijk zwaar. Voor haar partner, met zo'n klein ventje nog om voor te zorgen en die er weinig van zal begrijpen... Voor jou om je vriend tot steun te zijn, terwijl je zelf ook afscheid aan het nemen bent.
Je houdt je taai, dat hoef ik je niet te wensen. Maar man, wat akelig.
zaterdag 30 juni 2012 om 19:57
quote:waranaka schreef op 30 juni 2012 @ 19:52:
[...]
Wat verschrikkelijk zwaar. Voor haar partner, met zo'n klein ventje nog om voor te zorgen en die er weinig van zal begrijpen... Voor jou om je vriend tot steun te zijn, terwijl je zelf ook afscheid aan het nemen bent.
Je houdt je taai, dat hoef ik je niet te wensen. Maar man, wat akelig.
Dank je.
Ik blijf schrijven, dat is altijd fijn om het even van je af te schrijven.
Dit heb ik overigens met ze besproken, of ik het anoniem, van me af mag schrijven, was geen probleem, ze weten dat ik alleen woon en graag en veel schrijf.
[...]
Wat verschrikkelijk zwaar. Voor haar partner, met zo'n klein ventje nog om voor te zorgen en die er weinig van zal begrijpen... Voor jou om je vriend tot steun te zijn, terwijl je zelf ook afscheid aan het nemen bent.
Je houdt je taai, dat hoef ik je niet te wensen. Maar man, wat akelig.
Dank je.
Ik blijf schrijven, dat is altijd fijn om het even van je af te schrijven.
Dit heb ik overigens met ze besproken, of ik het anoniem, van me af mag schrijven, was geen probleem, ze weten dat ik alleen woon en graag en veel schrijf.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 30 juni 2012 om 20:43
Blijf schrijven Gijs!!!
Sterkte, ook voor je vriend en zijn vrouw natuurlijk.
Hospice klinkt voor mij ook als; "laatste perron...."
t Is cliché (en daardoor zó waar); iedereen gaat anders met zo'n situatie om (is mijn ervaring) dus als het goed voor je voelt om je geplande reis te gaan maken zou ik dat zeker doen. Hoe on-gepast- misschien; 'live goes on' voor de naasten... En daar is de vrouw in kwestie -zoals ik opmaak uit je post- zich heel erg van bewust.
Als je je keuze hebt gemaakt lijkt het mij wel handig om je reisgezelschap op de hoogte te stellen van de situatie. Mocht er tijdens jullie reis iets gebeuren, dan zou het fijn zijn dat er mensen op de hoogte zijn. Paniek veroorzaken is de éne kant, donderslag en iets van een heldere hemel de andere!
Enneh....Pas goed op jeZelf!!!
Sterkte, ook voor je vriend en zijn vrouw natuurlijk.
Hospice klinkt voor mij ook als; "laatste perron...."
t Is cliché (en daardoor zó waar); iedereen gaat anders met zo'n situatie om (is mijn ervaring) dus als het goed voor je voelt om je geplande reis te gaan maken zou ik dat zeker doen. Hoe on-gepast- misschien; 'live goes on' voor de naasten... En daar is de vrouw in kwestie -zoals ik opmaak uit je post- zich heel erg van bewust.
Als je je keuze hebt gemaakt lijkt het mij wel handig om je reisgezelschap op de hoogte te stellen van de situatie. Mocht er tijdens jullie reis iets gebeuren, dan zou het fijn zijn dat er mensen op de hoogte zijn. Paniek veroorzaken is de éne kant, donderslag en iets van een heldere hemel de andere!
Enneh....Pas goed op jeZelf!!!
zaterdag 30 juni 2012 om 22:18
quote:hollebollegijs schreef op 30 juni 2012 @ 19:57:
[...]
Dank je.
Ik blijf schrijven, dat is altijd fijn om het even van je af te schrijven.
Dit heb ik overigens met ze besproken, of ik het anoniem, van me af mag schrijven, was geen probleem, ze weten dat ik alleen woon en graag en veel schrijf.
Dan zit je hier goed. Er zijn zo te zien veel forummers die met je meeleven.
Verder eens met utIvy; doe wat jou het beste lijkt. Er bestaan geen regels voor hoe je hoort te handelen in deze situaties.
[...]
Dank je.
Ik blijf schrijven, dat is altijd fijn om het even van je af te schrijven.
Dit heb ik overigens met ze besproken, of ik het anoniem, van me af mag schrijven, was geen probleem, ze weten dat ik alleen woon en graag en veel schrijf.
Dan zit je hier goed. Er zijn zo te zien veel forummers die met je meeleven.
Verder eens met utIvy; doe wat jou het beste lijkt. Er bestaan geen regels voor hoe je hoort te handelen in deze situaties.
