Gezondheid
alle pijlers
Ik schrijf het even van me af...............
zondag 24 juni 2012 om 21:01
4 jaar geleden was ik hun getuige, op een zonnige septemberdag trouwden ze op een sprookjesachtige locatie.
Het was een topdag met een knalfeest als afsluiting.
1.5 jaar geleden was er weer een hoogtepunt in hun leven, de geboorte van hun dochtertje, een mooie gezonde baby zo een die iedere ouder zich wenst.
Van de week ging ze naar de huisarts, een beetje kortademig, koortsig, kortom niet goed.
De huisarts reageerde alert en verwees haar direct door naar het ziekenhuis waar ze direct moest blijven.
Afgelopen donderdag had ik een ontroostbare vriend aan de telefoon, een ver gevorderde vorm van kanker die op de longen drukt, het is nog een kwestie van weken.
Oh wat zag ik er vandaag tegen op, de tocht naar het ziekenhuis, met lood in de schoenen fietste ik naar de onvermijdelijke confrontatie.
Ze ligt aan een morfinepomp, 38 jaar, en in plaats van zich druk te maken over kinderzaken is ze bezig haar uitvaart te regelen.
Ze is zo sterk, hij ook, heel rustig vertelde ze "Gijs ik ga dood" en zo heb ik mijn uitvaart geregeld.
Haar humor is ze niet kwijt, ze kreeg me zelfs nog aan het lachen en attent, "Kom Gijs, naar huis, voetbal begint zo"
Ze gaan nog pijn bestrijden en kijken of er nog levens verlengende handelingen mogelijk zijn maar zelf gelooft ze daar niet in, zoals ze zich nu voelt denkt ze in dagen of weken.
4 jaar geleden regelden we de bruiloft (was ook ceremoniemeester) wie had dit kunnen of durven bedenken.
Het was een topdag met een knalfeest als afsluiting.
1.5 jaar geleden was er weer een hoogtepunt in hun leven, de geboorte van hun dochtertje, een mooie gezonde baby zo een die iedere ouder zich wenst.
Van de week ging ze naar de huisarts, een beetje kortademig, koortsig, kortom niet goed.
De huisarts reageerde alert en verwees haar direct door naar het ziekenhuis waar ze direct moest blijven.
Afgelopen donderdag had ik een ontroostbare vriend aan de telefoon, een ver gevorderde vorm van kanker die op de longen drukt, het is nog een kwestie van weken.
Oh wat zag ik er vandaag tegen op, de tocht naar het ziekenhuis, met lood in de schoenen fietste ik naar de onvermijdelijke confrontatie.
Ze ligt aan een morfinepomp, 38 jaar, en in plaats van zich druk te maken over kinderzaken is ze bezig haar uitvaart te regelen.
Ze is zo sterk, hij ook, heel rustig vertelde ze "Gijs ik ga dood" en zo heb ik mijn uitvaart geregeld.
Haar humor is ze niet kwijt, ze kreeg me zelfs nog aan het lachen en attent, "Kom Gijs, naar huis, voetbal begint zo"
Ze gaan nog pijn bestrijden en kijken of er nog levens verlengende handelingen mogelijk zijn maar zelf gelooft ze daar niet in, zoals ze zich nu voelt denkt ze in dagen of weken.
4 jaar geleden regelden we de bruiloft (was ook ceremoniemeester) wie had dit kunnen of durven bedenken.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 1 juli 2012 om 21:54
Vanmiddag geweest, ze zit nu op 40ml morfine per dag + extra spuiten bij pijn. Weet niet of dat veel of weinig is.
Heb de vakantie Polen en hij was heel resoluut, hij zei "Je bent er nu en dat is veel belangrijker" mocht het tijdens je vakantie gebeuren blijf je daar.
Heb de vakantie Polen en hij was heel resoluut, hij zei "Je bent er nu en dat is veel belangrijker" mocht het tijdens je vakantie gebeuren blijf je daar.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
dinsdag 3 juli 2012 om 19:27
Kreeg net het bericht dat ze op eigen verzoek gestaakt zijn met behandelen, de resterende bestralingen zijn afgezegd, ze is zo op.
Morgen ga ik er heen, beetje angstig wat ik aantref, volgens mij heeft ze de moed opgegeven, vreselijk, zo jong.
Morgen ga ik er heen, beetje angstig wat ik aantref, volgens mij heeft ze de moed opgegeven, vreselijk, zo jong.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
dinsdag 3 juli 2012 om 23:03
Jeetje Gijs,
Ik lees je topic nu pas. Op de dag dat jij dit topic opende werd ik zelf 38. Dit is mijn grootste nachtmerrie, was het altijd al, maar zeker nu ik naast een kind ook een relatie heb is mijn grootste angst dat ik niet oud word. Wat een hel, zeg. En wat klinkt het al slecht allemaal.
Veel sterkte de komende tijd en als je irl over het feit dat je op een forum schrijft praat: wens hen maar sterkte. Wat een afschuwelijke narigheid, ik ben er helemaal stil van.
Ik lees je topic nu pas. Op de dag dat jij dit topic opende werd ik zelf 38. Dit is mijn grootste nachtmerrie, was het altijd al, maar zeker nu ik naast een kind ook een relatie heb is mijn grootste angst dat ik niet oud word. Wat een hel, zeg. En wat klinkt het al slecht allemaal.
Veel sterkte de komende tijd en als je irl over het feit dat je op een forum schrijft praat: wens hen maar sterkte. Wat een afschuwelijke narigheid, ik ben er helemaal stil van.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 3 juli 2012 om 23:03
Gijs, man, wat een verschrikkelijk moeilijk verhaal en wat een kanjer van een vriend ben je voor hen! Ongelofelijk hoe iedereen hier maar effe mee moet zien te dealen zeg, in zo'n onnoemelijk korte tijd!
Je doet het hartstikke goed, hang in there.
Je doet het hartstikke goed, hang in there.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
dinsdag 3 juli 2012 om 23:14
Dank jullie, toevallig heb ik 3 weken geleden "Komt een vrouw bij de dokter gekeken" en nu zie ik het bij mijn vrienden gebeuren.
Ze wil niet meer, ze heeft de moed opgegeven.
Overigens alle lof voor het ziekenhuis wat die allemaal niet regelen ook voor mijn vriend, hij mag er slapen (doet hij niet) hij krijgt alle maaltijden, ze regelen maatschappelijk werk.
Misschien is dat wel normaal hoor maar heb dit nooit zo van dichtbij meegemaakt.
Ze wil niet meer, ze heeft de moed opgegeven.
Overigens alle lof voor het ziekenhuis wat die allemaal niet regelen ook voor mijn vriend, hij mag er slapen (doet hij niet) hij krijgt alle maaltijden, ze regelen maatschappelijk werk.
Misschien is dat wel normaal hoor maar heb dit nooit zo van dichtbij meegemaakt.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
dinsdag 3 juli 2012 om 23:15
quote:fashionvictim schreef op 03 juli 2012 @ 23:03:
Veel sterkte de komende tijd en als je irl over het feit dat je op een forum schrijft praat: wens hen maar sterkte. Wat een afschuwelijke narigheid, ik ben er helemaal stil van.Stekte morgen en daarna. Soms een oneerlijke keuze tussen behandelen en niet weten wat dat met de kwaliteit van je leven doet of niet behandelen en niet weten hoeveel tijd er nog is...........
Veel sterkte de komende tijd en als je irl over het feit dat je op een forum schrijft praat: wens hen maar sterkte. Wat een afschuwelijke narigheid, ik ben er helemaal stil van.Stekte morgen en daarna. Soms een oneerlijke keuze tussen behandelen en niet weten wat dat met de kwaliteit van je leven doet of niet behandelen en niet weten hoeveel tijd er nog is...........
dinsdag 3 juli 2012 om 23:18
dinsdag 3 juli 2012 om 23:32
quote:fashionvictim schreef op 03 juli 2012 @ 23:18:
Ik heb serieus de tranen in mijn ogen staan, Gijs. Pas ook maar goed op jezelf, je klinkt alsof je zelf ook heel erg aangeslagen bent (logisch natuurlijk, maar je snapt hopelijk wat ik bedoel.) Het is gewoon Kut met een grote K.
Bah.
Met een hele grote K
Had net mijn vriend aan de telefoon, volgende week heb ik een paar dagen vrij en wil (per trein) richting Duitsland.
Maar omdat het zo slecht gaat wilde ik morgen de treinticket terug gaan brengen en het hotel annuleren maar dat wil hij absoluut niet.
Hij weet dat ik een zware periode op het werk achter de rug heb.
We bekijken het van dag tot dag, hij is daar heel rustig onder.
Knap van hem, ik zou totaal in paniek zijn.
Ik heb serieus de tranen in mijn ogen staan, Gijs. Pas ook maar goed op jezelf, je klinkt alsof je zelf ook heel erg aangeslagen bent (logisch natuurlijk, maar je snapt hopelijk wat ik bedoel.) Het is gewoon Kut met een grote K.
Bah.
Met een hele grote K
Had net mijn vriend aan de telefoon, volgende week heb ik een paar dagen vrij en wil (per trein) richting Duitsland.
Maar omdat het zo slecht gaat wilde ik morgen de treinticket terug gaan brengen en het hotel annuleren maar dat wil hij absoluut niet.
Hij weet dat ik een zware periode op het werk achter de rug heb.
We bekijken het van dag tot dag, hij is daar heel rustig onder.
Knap van hem, ik zou totaal in paniek zijn.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
dinsdag 3 juli 2012 om 23:40
Als jij wil annuleren omdat je er wil zijn moet je dat gewoon doen. Je vriend is op dit moment ook niet helemaal helder, als jij er bent vindt hij dat vast superfijn. Hij heeft je in ieder geval laten weten dat hij het je niet kwalijk zal nemen als je wel gaat, maar als het voor jouzelf slecht voelt dan wordt ie heus niet boos als je toch blijft.
Lastig he, als je zo aan de zijlijn staat? Een van mijn liefste vriendinnetjes heeft ook net een naaste verloren en ik heb me vooral heel machteloos gevoeld. Want je hebt ook je eigen sores, maar je wil ook zo graag wat dóen. En het kutte is, met dit soort dingen kan je niks doen, was het maar zo'n feest.
Zo te horen ben je een topvriend, dus hoe dan ook slaan jullie je er wel doorheen. Jullie zullen wel moeten, helaas.
Lastig he, als je zo aan de zijlijn staat? Een van mijn liefste vriendinnetjes heeft ook net een naaste verloren en ik heb me vooral heel machteloos gevoeld. Want je hebt ook je eigen sores, maar je wil ook zo graag wat dóen. En het kutte is, met dit soort dingen kan je niks doen, was het maar zo'n feest.
Zo te horen ben je een topvriend, dus hoe dan ook slaan jullie je er wel doorheen. Jullie zullen wel moeten, helaas.
Am Yisrael Chai!
woensdag 4 juli 2012 om 00:16
quote:fashionvictim schreef op 03 juli 2012 @ 23:40:
Als jij wil annuleren omdat je er wil zijn moet je dat gewoon doen. Je vriend is op dit moment ook niet helemaal helder, als jij er bent vindt hij dat vast superfijn.
Klopt ik ga morgen langs en neem daarna een beslissing.
Zijn argument was dat het misschien allemaal nog langer kon gaan duren (noemde geen tijd) en beloofde me op tijd te waarschuwen.
Als jij wil annuleren omdat je er wil zijn moet je dat gewoon doen. Je vriend is op dit moment ook niet helemaal helder, als jij er bent vindt hij dat vast superfijn.
Klopt ik ga morgen langs en neem daarna een beslissing.
Zijn argument was dat het misschien allemaal nog langer kon gaan duren (noemde geen tijd) en beloofde me op tijd te waarschuwen.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
woensdag 4 juli 2012 om 10:59
quote:hollebollegijs schreef op 03 juli 2012 @ 23:14:
Overigens alle lof voor het ziekenhuis wat die allemaal niet regelen ook voor mijn vriend, hij mag er slapen (doet hij niet) hij krijgt alle maaltijden, ze regelen maatschappelijk werk.
Misschien is dat wel normaal hoor maar heb dit nooit zo van dichtbij meegemaakt.
Ik heb het één keer meegemaakt en het ging toen in een roes aan me voorbij. Maar het is net alsof er iemand op een knop drukt en alles begint te lopen. Iedereen en alles lijkt op elkaar afgestemd en kun je als naaste je aandacht richten op degene voor wie je daar bent. Later heb ik een bedank mail gestuurd aan de maatschappelijk werkster, die volgens mij een grote vinger in de pap heeft gehad.
Veel sterkte Gijs .
Overigens alle lof voor het ziekenhuis wat die allemaal niet regelen ook voor mijn vriend, hij mag er slapen (doet hij niet) hij krijgt alle maaltijden, ze regelen maatschappelijk werk.
Misschien is dat wel normaal hoor maar heb dit nooit zo van dichtbij meegemaakt.
Ik heb het één keer meegemaakt en het ging toen in een roes aan me voorbij. Maar het is net alsof er iemand op een knop drukt en alles begint te lopen. Iedereen en alles lijkt op elkaar afgestemd en kun je als naaste je aandacht richten op degene voor wie je daar bent. Later heb ik een bedank mail gestuurd aan de maatschappelijk werkster, die volgens mij een grote vinger in de pap heeft gehad.
Veel sterkte Gijs .
woensdag 4 juli 2012 om 15:12
quote:sistermoon schreef op 04 juli 2012 @ 11:06:
Maar doe wat je je gevoel je zegt hoor!
Net terug, ze was heel erg goed bij, was weer heel even "normaal" lachen, praatjes, herinneringen.
Morfine was opgehoogd.
En ze was heel praktisch, ze had kaartjes voor een concert van Doe Maar gekocht en omdat ze, zo zegt ze het zelf, er dan toch niet meer is, moet ik maar in haar plaats gaan en "Kijkt zij wel vanuit de hemel, zit ze eerste rang" (haar eigen woorden)
Ze willen gewoon dat ik op reis ga, dus heb ik afgesproken dat mocht de situatie verslechteren ik de eerste trein terug pak.
Maar doe wat je je gevoel je zegt hoor!
Net terug, ze was heel erg goed bij, was weer heel even "normaal" lachen, praatjes, herinneringen.
Morfine was opgehoogd.
En ze was heel praktisch, ze had kaartjes voor een concert van Doe Maar gekocht en omdat ze, zo zegt ze het zelf, er dan toch niet meer is, moet ik maar in haar plaats gaan en "Kijkt zij wel vanuit de hemel, zit ze eerste rang" (haar eigen woorden)
Ze willen gewoon dat ik op reis ga, dus heb ik afgesproken dat mocht de situatie verslechteren ik de eerste trein terug pak.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
woensdag 4 juli 2012 om 15:21
Fijn dat je elkaar op die manier kon spreken. Wat kan morfine dan veel doen eigenlijk.
Je gaat naar Berlijn toch? Dan ben je inderdaad ook relatief snel met de trein weer terug, mocht het nodig zijn.
Volgens mij ben je een lieve vriendin voor haar, hebben jullie samen ook humor. (die Doe Maar opmerking
Neemt niet weg dat het heel K** en oneerlijk is.
Je gaat naar Berlijn toch? Dan ben je inderdaad ook relatief snel met de trein weer terug, mocht het nodig zijn.
Volgens mij ben je een lieve vriendin voor haar, hebben jullie samen ook humor. (die Doe Maar opmerking
Neemt niet weg dat het heel K** en oneerlijk is.
donderdag 5 juli 2012 om 07:47
Heel veel sterkte...wat is het afschuwelijk en onterecht.
Het gaat ook heel snel, kan mij voorstellen dat je dit allemaal in een soort roes ervaart...
(Vorig jaar zat ik in een vergelijkbare situatie, liefste vriendin verloren, 37 jaar, 3 kleine kindjes...een groot drama.)
Zoals sistermoon aangaf, je kunt op een vrij korte tijd terug komen uit Duitsland. Het zal je helpen om eventjes toch een beetje te ontspannen, maar in je achterhoofd zal je altijd wel een stuk bij hen zijn.
Heel veel moed in deze, voor jou, heel moeilijke periode. Ik vind dat je een heel lieve vriend bent voor hen, en heel moedig. Het is niet eenvoudig om er dan op dit moment te staan voor hen, je zult je wel vaak onzeker voelen. Veel sterkte!
Het gaat ook heel snel, kan mij voorstellen dat je dit allemaal in een soort roes ervaart...
(Vorig jaar zat ik in een vergelijkbare situatie, liefste vriendin verloren, 37 jaar, 3 kleine kindjes...een groot drama.)
Zoals sistermoon aangaf, je kunt op een vrij korte tijd terug komen uit Duitsland. Het zal je helpen om eventjes toch een beetje te ontspannen, maar in je achterhoofd zal je altijd wel een stuk bij hen zijn.
Heel veel moed in deze, voor jou, heel moeilijke periode. Ik vind dat je een heel lieve vriend bent voor hen, en heel moedig. Het is niet eenvoudig om er dan op dit moment te staan voor hen, je zult je wel vaak onzeker voelen. Veel sterkte!
