Gezondheid
alle pijlers
leven met pijn: wie praat er mee?
donderdag 24 april 2008 om 12:05
He hallo,
IK heb endometriose en daardoor zo goed als dagelijks pijn. Deze pijn beïnvloed mijn dagelijks gebeuren. Niet dat de pijn mijn leven beheerst (of zou moeten beheersen), maar het is er wel. Door de pijn heb ik minder energie, waardoor ik minder kan, of dingen zelfs moet laten. Tevens zit ik momenteel in de ziektewet.
Nu ben ik bezig mijn leven weer vorm te geven. Wat kan ik wel, wat kan ik niet? Waar liggen de grenzen? Hoe deel ik mijn tijd in? Hoe zorg ik dat ik niet zoveel beweeg dat mijn pijn toe neemt, maar ook niet zo weinig dat ik in een spiraal naar beneden kom?
Ik merk dat ik het best moeilijk vind soms om de balans te vinden. Ik vroeg mij af of er meer mensen zijn die hier mee kampen, en die samen met mij op een constructieve wijze hier willen schrijven over het wel en wee van het aanpassen aan een leven met pijn (of vermoeidheid: ook dan moet je je leven aanpassen natuurlijk). Elkaar tips geven, harten onder riemen, soms een schop onder de kont, dat soort dingen!
IK heb endometriose en daardoor zo goed als dagelijks pijn. Deze pijn beïnvloed mijn dagelijks gebeuren. Niet dat de pijn mijn leven beheerst (of zou moeten beheersen), maar het is er wel. Door de pijn heb ik minder energie, waardoor ik minder kan, of dingen zelfs moet laten. Tevens zit ik momenteel in de ziektewet.
Nu ben ik bezig mijn leven weer vorm te geven. Wat kan ik wel, wat kan ik niet? Waar liggen de grenzen? Hoe deel ik mijn tijd in? Hoe zorg ik dat ik niet zoveel beweeg dat mijn pijn toe neemt, maar ook niet zo weinig dat ik in een spiraal naar beneden kom?
Ik merk dat ik het best moeilijk vind soms om de balans te vinden. Ik vroeg mij af of er meer mensen zijn die hier mee kampen, en die samen met mij op een constructieve wijze hier willen schrijven over het wel en wee van het aanpassen aan een leven met pijn (of vermoeidheid: ook dan moet je je leven aanpassen natuurlijk). Elkaar tips geven, harten onder riemen, soms een schop onder de kont, dat soort dingen!
vrijdag 13 november 2009 om 16:42
Hoi Lies, was me ff ontgaan dat je vandaag daarheen ging.
Hoop dat er iets uitkomt, uit die MRI.
Bekend verhaal, dat de klacht verschuift als je het vastzet. Kan me voorstellen dat je deze pijn ook niet meer wilt. Is het altijd waar, dat de klacht zich na vastzetten elders manifesteert? Vind dat soort keuzes zo moeilijk. Stel dat het er wel mee overgaat, en het komt niet ergens anders terug. Kon je maar in een kristallen bol kijken he. Alhoewel..wat je dan allemaal tegenkomt?
mm.. zit een beetje warrig te typen vrees ik.
Ben niet geheel helder, sorry maar zit wel erg met je mee te leven..
ik ga even liggen voordat er nog meer wartaal uitkomt, knuffel meid!
Hoop dat er iets uitkomt, uit die MRI.
Bekend verhaal, dat de klacht verschuift als je het vastzet. Kan me voorstellen dat je deze pijn ook niet meer wilt. Is het altijd waar, dat de klacht zich na vastzetten elders manifesteert? Vind dat soort keuzes zo moeilijk. Stel dat het er wel mee overgaat, en het komt niet ergens anders terug. Kon je maar in een kristallen bol kijken he. Alhoewel..wat je dan allemaal tegenkomt?
mm.. zit een beetje warrig te typen vrees ik.
Ben niet geheel helder, sorry maar zit wel erg met je mee te leven..
ik ga even liggen voordat er nog meer wartaal uitkomt, knuffel meid!
zaterdag 14 november 2009 om 12:57
Nou, ik heb m'n echte leesbril nog niet kunnen kopen. Donderdag stond er een te lange rij, om het tijdens de lunchpauze te doen en vrijdag was er een schietpartij in de straat geweest, waardoor er niemand, dus ook winkelpersoneel niet, langs mocht en dus was de opticien niet open. Inmiddels zo'n 4 euro brilletje, maar dat is wel wennen en zit niet lekker. Bovendien zit daar m'n cilindrische afwijking niet in, dus zit 't niet echt lekker. Maar.. de krant lijkt toch helder
Thuis is even gegrinnikt, maar dat is dan maar zo.
Goed he, Sinterklaas is weer goed aangekomen (alleen is ie nu weer zoek.. nahjah)
Thuis is even gegrinnikt, maar dat is dan maar zo.
Goed he, Sinterklaas is weer goed aangekomen (alleen is ie nu weer zoek.. nahjah)
Later is nu
zaterdag 14 november 2009 om 12:59
Leef uiteraard mee met pijnen hier. Dat pijn elders terugkomt is misschien wel logisch ook nog, als je iets in de ruggegraat vastzet, maar dit lijkt me ook niet alles ..
Nu mijn voet weer beter wordt, valt mijn pijn eigenlijk wel mee.. schouders doen neit zo zeer, hand merk ik haast niet op en knieën steken maar af en toe.
Nu mijn voet weer beter wordt, valt mijn pijn eigenlijk wel mee.. schouders doen neit zo zeer, hand merk ik haast niet op en knieën steken maar af en toe.
Later is nu
zondag 15 november 2009 om 19:42
Fingers crossed dan maar dat er wat op de MRI te zien is, Lieske.
Al wat minder ziekig, Ambra?
Dromende, dat is bijzonder brilshoppen to say the least.
Ambra, yeps vader gaat als een trein. Is n.a.v. de verslechtering eerder dit jaar veranderd van behandeling, gaat nu elke 6 weken aan het infuus. En dat doet semi-wonderen. Pijn weer onder controle, ontstekingen idem dito. Minpunt is de heftigheid en invloed op de afweer, maar je moet wat.
Hart-APK zoals verwacht ook weer gekregen. Kon ook niet anders, ga als een trein sinds ze er een tweetal stickertjes op geplakt hebben en ik bijpassende pillen heb gekregen. Cardio was meer bezig met wat ik de laatste tijd zoal uitgespookt had en EDS in algemeen dan met wat hij nog voor mij kan betekenen -geen flikker immers -. Over een jaar nog een controle en als het zo blijft; "hopelijk tot over 50 jaar". Hmm, denk toch niet dat ik hem dan nog als cardioloog wil wellicht, maar soit.
Hier is het weekend oh zo niet productief. Heb wat DVD-boxen liggen die ik hoognodig maar eens moet kijken. Dus gister en vandaag een West Wing marathon gehouden. Heb jaren terug wel wat afleveringen gezien, maar dat werd toen altijd uitgezonden als ik net in slaap gesukkeld was. Awel, heb ik nu tenminste nog wat om te zien.
Al wat minder ziekig, Ambra?
Dromende, dat is bijzonder brilshoppen to say the least.
Ambra, yeps vader gaat als een trein. Is n.a.v. de verslechtering eerder dit jaar veranderd van behandeling, gaat nu elke 6 weken aan het infuus. En dat doet semi-wonderen. Pijn weer onder controle, ontstekingen idem dito. Minpunt is de heftigheid en invloed op de afweer, maar je moet wat.
Hart-APK zoals verwacht ook weer gekregen. Kon ook niet anders, ga als een trein sinds ze er een tweetal stickertjes op geplakt hebben en ik bijpassende pillen heb gekregen. Cardio was meer bezig met wat ik de laatste tijd zoal uitgespookt had en EDS in algemeen dan met wat hij nog voor mij kan betekenen -geen flikker immers -. Over een jaar nog een controle en als het zo blijft; "hopelijk tot over 50 jaar". Hmm, denk toch niet dat ik hem dan nog als cardioloog wil wellicht, maar soit.
Hier is het weekend oh zo niet productief. Heb wat DVD-boxen liggen die ik hoognodig maar eens moet kijken. Dus gister en vandaag een West Wing marathon gehouden. Heb jaren terug wel wat afleveringen gezien, maar dat werd toen altijd uitgezonden als ik net in slaap gesukkeld was. Awel, heb ik nu tenminste nog wat om te zien.
vandaag ga ik van alles kunnen
zondag 15 november 2009 om 19:55
zondag 15 november 2009 om 20:38
Heb even moeten nadenken wat te zeggen en hoe n.a.v. het wel of niet vastzetten en al dan niet verplaatsen van het probleem. Geloof dat we gerust kunnen stellen dat je er in onze situatie vanuit mag gaan dát het probleem verlegd zal worden op de lange duur waarbij het de vraag is wanneer en in welke mate het terugkomt en je een leuke hoofdprijs wint als dat uit blijft totaan het graf. Wat tot lastige beslissingen maakt.
Weet niet of je er wat aan hebt, maar zelf ben ik langzaam maar zeker tot een 'keuzemaakmodule' gekomen die het iets minder lastig maakt. Uiteraard weeg ik de "gewone" plus- en minpunten, mitsen en maren en potentiële complicaties af. Heb ik dan de keuze nog niet gemaakt en/of overweeg ik nog steeds ingrijpen? Dan stel ik mezelf de volgende vraag; "als ik niet zou laten ingrijpen, hoe acht ik mijn levenskwaliteit dan? Is dat een levenskwaliteit waarmee ik niet mee wíl of kán leven?".
Als de antwoord op die laatste 2 vragen allebei 'nee' is, dan is het al makkelijk. Maar goed, makkelijk is het meestal niet. Dan is het dus eerlijk zijn of ik het niet wíl of niet kán. Niet kúnnen, dat is simpele hap voor mij. Ingrijpen met die handel! Angst voor de toekomst doet er dan 'niet meer toe', in de zin dat ik redelijk de overtuiging heb dat als ooit over tig decennia het moment komt dat ik mijn levenskwaliteit te flut acht en dat niet meer veranderbaar is, ik dan alsnog wel een 'oplossing' vind.
Wíl ik het niet? Sja, das lastiger. Dan moet ik mezelf gaan vragen of dat niet "gewoon" mijn karakter is en het niet uiteindelijk toch om te buigen is naar een positievere beleving van de levenskwaliteit. Blijkt het willen zo het andere uiterste dat er geen redden meer aan is, dan zit je vaak stiekem toch al erg aan te schurken tegen kúnnen. Bij wíllen is de keuze lastiger, maar dan kan het me helpen om mezelf een tijdlimiet op te leggen. Geen dagen ofzo, maar echt bedenktijd. Tijd om eventuele veranderingen in mezelf een kans te kunnen geven. Door het als het ware 'los' te kunnen laten door zo'n tijdslimiet (het hoeft vandaag niet, heb nog x-tijd), wordt het vaak een stuk duidelijker voor mezelf.
Nou ja, geen idee of je er ook maar iets aan hebt.
Weet niet of je er wat aan hebt, maar zelf ben ik langzaam maar zeker tot een 'keuzemaakmodule' gekomen die het iets minder lastig maakt. Uiteraard weeg ik de "gewone" plus- en minpunten, mitsen en maren en potentiële complicaties af. Heb ik dan de keuze nog niet gemaakt en/of overweeg ik nog steeds ingrijpen? Dan stel ik mezelf de volgende vraag; "als ik niet zou laten ingrijpen, hoe acht ik mijn levenskwaliteit dan? Is dat een levenskwaliteit waarmee ik niet mee wíl of kán leven?".
Als de antwoord op die laatste 2 vragen allebei 'nee' is, dan is het al makkelijk. Maar goed, makkelijk is het meestal niet. Dan is het dus eerlijk zijn of ik het niet wíl of niet kán. Niet kúnnen, dat is simpele hap voor mij. Ingrijpen met die handel! Angst voor de toekomst doet er dan 'niet meer toe', in de zin dat ik redelijk de overtuiging heb dat als ooit over tig decennia het moment komt dat ik mijn levenskwaliteit te flut acht en dat niet meer veranderbaar is, ik dan alsnog wel een 'oplossing' vind.
Wíl ik het niet? Sja, das lastiger. Dan moet ik mezelf gaan vragen of dat niet "gewoon" mijn karakter is en het niet uiteindelijk toch om te buigen is naar een positievere beleving van de levenskwaliteit. Blijkt het willen zo het andere uiterste dat er geen redden meer aan is, dan zit je vaak stiekem toch al erg aan te schurken tegen kúnnen. Bij wíllen is de keuze lastiger, maar dan kan het me helpen om mezelf een tijdlimiet op te leggen. Geen dagen ofzo, maar echt bedenktijd. Tijd om eventuele veranderingen in mezelf een kans te kunnen geven. Door het als het ware 'los' te kunnen laten door zo'n tijdslimiet (het hoeft vandaag niet, heb nog x-tijd), wordt het vaak een stuk duidelijker voor mezelf.
Nou ja, geen idee of je er ook maar iets aan hebt.
vandaag ga ik van alles kunnen
zondag 15 november 2009 om 23:04
quote:roosvrouw schreef op 15 november 2009 @ 20:38:
Heb even moeten nadenken wat te zeggen en hoe n.a.v. het wel of niet vastzetten en al dan niet verplaatsen van het probleem. Geloof dat we gerust kunnen stellen dat je er in onze situatie vanuit mag gaan dát het probleem verlegd zal worden op de lange duur waarbij het de vraag is wanneer en in welke mate het terugkomt en je een leuke hoofdprijs wint als dat uit blijft totaan het graf. Wat tot lastige beslissingen maakt.
Ik kan natuurlijk een beetje uit ervaring praten omdat drie wervels in mijn onderrug zijn vastgezet. Ondanks dat ook de drie bovengelegen niveaus in mijn onderrug al versleten waren vóór de OK, heb ik er (nog) niet meer last van dan voorheen, terwijl ik wel de afschuwelijke, verlammende pijnaanvallen kwijt ben. Probleem is alleen dat je rug- en nekwervels wat dit betreft niet echt met elkaar schijnt te kunnen vergelijken. Verder zijn mijn SI-gewrichten enorm instabiel, maar dat waren ze ook al vóór het vastzetten. Ook hier dus geen verslechtering.
Weet niet of je er wat aan hebt, maar zelf ben ik langzaam maar zeker tot een 'keuzemaakmodule' gekomen die het iets minder lastig maakt. Uiteraard weeg ik de "gewone" plus- en minpunten, mitsen en maren en potentiële complicaties af. Heb ik dan de keuze nog niet gemaakt en/of overweeg ik nog steeds ingrijpen? Dan stel ik mezelf de volgende vraag; "als ik niet zou laten ingrijpen, hoe acht ik mijn levenskwaliteit dan? Is dat een levenskwaliteit waarmee ik niet mee wíl of kán leven?".
Precies diezelfde vragen heb ik mezelf ook al veel en vaak gesteld. Misschien wordt de keuze makkelijker gemaakt als inderdaad blijkt dat het ruggenmerg beschadigd dreigt te raken, want dan wordt er doorgaans sowieso geopereerd. Als dat niet het geval is, neig ik toch ook naar vastzetten. Ik ben de zenuwblokkades op de pijnpoli, het pappen en nathouden, het onverwachte toeslaan van de klachten en de enorme, letterlijk onhoudbare pijn die er tijdens zulke episodes mee gemoeid gaat, zat. Uit ervaring wéét ik hoeveel winst een dergelijke operatie op kan leveren, en momenteel ben ik wel zo beperkt door de klachten dat ik de eventuele risico's graag voor lief neem.
Als de antwoord op die laatste 2 vragen allebei 'nee' is, dan is het al makkelijk. Maar goed, makkelijk is het meestal niet. Dan is het dus eerlijk zijn of ik het niet wíl of niet kán. Niet kúnnen, dat is simpele hap voor mij. Ingrijpen met die handel! Angst voor de toekomst doet er dan 'niet meer toe', in de zin dat ik redelijk de overtuiging heb dat als ooit over tig decennia het moment komt dat ik mijn levenskwaliteit te flut acht en dat niet meer veranderbaar is, ik dan alsnog wel een 'oplossing' vind.
Wíl ik het niet? Sja, das lastiger. Dan moet ik mezelf gaan vragen of dat niet "gewoon" mijn karakter is en het niet uiteindelijk toch om te buigen is naar een positievere beleving van de levenskwaliteit. Blijkt het willen zo het andere uiterste dat er geen redden meer aan is, dan zit je vaak stiekem toch al erg aan te schurken tegen kúnnen. Bij wíllen is de keuze lastiger, maar dan kan het me helpen om mezelf een tijdlimiet op te leggen. Geen dagen ofzo, maar echt bedenktijd. Tijd om eventuele veranderingen in mezelf een kans te kunnen geven. Door het als het ware 'los' te kunnen laten door zo'n tijdslimiet (het hoeft vandaag niet, heb nog x-tijd), wordt het vaak een stuk duidelijker voor mezelf.
Nou ja, geen idee of je er ook maar iets aan hebt.Eigenlijk heb/had ik voor mezelf het plaatje al wel duidelijk: wordt er een operatie voorgesteld, vlieg ik de neuroloog/neurochirurg om de nek. Blijkt er geen goede indicatie voor te zijn óf worden de risico's te groot geacht, kan ik daar waarschijnlijk vrede mee hebben tot aan de volgende grote terugval; om dan vervolgens van voren af aan te beginnen...
Heb even moeten nadenken wat te zeggen en hoe n.a.v. het wel of niet vastzetten en al dan niet verplaatsen van het probleem. Geloof dat we gerust kunnen stellen dat je er in onze situatie vanuit mag gaan dát het probleem verlegd zal worden op de lange duur waarbij het de vraag is wanneer en in welke mate het terugkomt en je een leuke hoofdprijs wint als dat uit blijft totaan het graf. Wat tot lastige beslissingen maakt.
Ik kan natuurlijk een beetje uit ervaring praten omdat drie wervels in mijn onderrug zijn vastgezet. Ondanks dat ook de drie bovengelegen niveaus in mijn onderrug al versleten waren vóór de OK, heb ik er (nog) niet meer last van dan voorheen, terwijl ik wel de afschuwelijke, verlammende pijnaanvallen kwijt ben. Probleem is alleen dat je rug- en nekwervels wat dit betreft niet echt met elkaar schijnt te kunnen vergelijken. Verder zijn mijn SI-gewrichten enorm instabiel, maar dat waren ze ook al vóór het vastzetten. Ook hier dus geen verslechtering.
Weet niet of je er wat aan hebt, maar zelf ben ik langzaam maar zeker tot een 'keuzemaakmodule' gekomen die het iets minder lastig maakt. Uiteraard weeg ik de "gewone" plus- en minpunten, mitsen en maren en potentiële complicaties af. Heb ik dan de keuze nog niet gemaakt en/of overweeg ik nog steeds ingrijpen? Dan stel ik mezelf de volgende vraag; "als ik niet zou laten ingrijpen, hoe acht ik mijn levenskwaliteit dan? Is dat een levenskwaliteit waarmee ik niet mee wíl of kán leven?".
Precies diezelfde vragen heb ik mezelf ook al veel en vaak gesteld. Misschien wordt de keuze makkelijker gemaakt als inderdaad blijkt dat het ruggenmerg beschadigd dreigt te raken, want dan wordt er doorgaans sowieso geopereerd. Als dat niet het geval is, neig ik toch ook naar vastzetten. Ik ben de zenuwblokkades op de pijnpoli, het pappen en nathouden, het onverwachte toeslaan van de klachten en de enorme, letterlijk onhoudbare pijn die er tijdens zulke episodes mee gemoeid gaat, zat. Uit ervaring wéét ik hoeveel winst een dergelijke operatie op kan leveren, en momenteel ben ik wel zo beperkt door de klachten dat ik de eventuele risico's graag voor lief neem.
Als de antwoord op die laatste 2 vragen allebei 'nee' is, dan is het al makkelijk. Maar goed, makkelijk is het meestal niet. Dan is het dus eerlijk zijn of ik het niet wíl of niet kán. Niet kúnnen, dat is simpele hap voor mij. Ingrijpen met die handel! Angst voor de toekomst doet er dan 'niet meer toe', in de zin dat ik redelijk de overtuiging heb dat als ooit over tig decennia het moment komt dat ik mijn levenskwaliteit te flut acht en dat niet meer veranderbaar is, ik dan alsnog wel een 'oplossing' vind.
Wíl ik het niet? Sja, das lastiger. Dan moet ik mezelf gaan vragen of dat niet "gewoon" mijn karakter is en het niet uiteindelijk toch om te buigen is naar een positievere beleving van de levenskwaliteit. Blijkt het willen zo het andere uiterste dat er geen redden meer aan is, dan zit je vaak stiekem toch al erg aan te schurken tegen kúnnen. Bij wíllen is de keuze lastiger, maar dan kan het me helpen om mezelf een tijdlimiet op te leggen. Geen dagen ofzo, maar echt bedenktijd. Tijd om eventuele veranderingen in mezelf een kans te kunnen geven. Door het als het ware 'los' te kunnen laten door zo'n tijdslimiet (het hoeft vandaag niet, heb nog x-tijd), wordt het vaak een stuk duidelijker voor mezelf.
Nou ja, geen idee of je er ook maar iets aan hebt.Eigenlijk heb/had ik voor mezelf het plaatje al wel duidelijk: wordt er een operatie voorgesteld, vlieg ik de neuroloog/neurochirurg om de nek. Blijkt er geen goede indicatie voor te zijn óf worden de risico's te groot geacht, kan ik daar waarschijnlijk vrede mee hebben tot aan de volgende grote terugval; om dan vervolgens van voren af aan te beginnen...
maandag 16 november 2009 om 08:17
wow, dat zijn echt wel moeilijke vragen he, waar jullie mee worstelen
Ik mag zo naar de dokter, wegens pijn in voet, maar die is inmiddels toch weg.. niet de dokter, niet de voet, maar de pijn.. typisch weer, natuurlijk. Ben 'm nu steeds aan 't belasten, om dat beetje pijn dat er nog is, echt te kunnen plaatsen.
Pff.. dochter stormt weer eens boos de deur uit.
Ik mag zo naar de dokter, wegens pijn in voet, maar die is inmiddels toch weg.. niet de dokter, niet de voet, maar de pijn.. typisch weer, natuurlijk. Ben 'm nu steeds aan 't belasten, om dat beetje pijn dat er nog is, echt te kunnen plaatsen.
Pff.. dochter stormt weer eens boos de deur uit.
Later is nu
maandag 16 november 2009 om 20:22
Hai kom ook weer eens langswaaien. Merk dat ik de laatste tijd 's avonds wat meer teruggetrokken ben. Weinig zin om achter pc te kruipen of te bellen Lig eigenlijk meestal onder een dekentje te lezen of tv te kijken.
Lies hoe is het nu? Heb even globaal terug gelezen, maar sterkte met de beslissing!
Roos fijn dat de APK goed was.
Ambra al weer wat opgeknapt?
Hier is het de komende tijd wat ehm druk. Kay is binnenkort jarig, zijn beste vriendje net jarig geweest. De feestjes worden een weekje na elkaar gevierd. Dan Sinterklaas nog, Sinterklaas op school natuurlijk ook, oma nog jarig, dan even niks en dan papa jarig Hoe kienen we het uit
Met mij gaat het op en af. De ene dag wat meer pijn dan de andere. De ene dag wat meer stijf dan de andere zullen we maar zeggen... Ach ja uitzitten zullen we maar zeggen....
Lies hoe is het nu? Heb even globaal terug gelezen, maar sterkte met de beslissing!
Roos fijn dat de APK goed was.
Ambra al weer wat opgeknapt?
Hier is het de komende tijd wat ehm druk. Kay is binnenkort jarig, zijn beste vriendje net jarig geweest. De feestjes worden een weekje na elkaar gevierd. Dan Sinterklaas nog, Sinterklaas op school natuurlijk ook, oma nog jarig, dan even niks en dan papa jarig Hoe kienen we het uit
Met mij gaat het op en af. De ene dag wat meer pijn dan de andere. De ene dag wat meer stijf dan de andere zullen we maar zeggen... Ach ja uitzitten zullen we maar zeggen....
woensdag 18 november 2009 om 00:01
Roos en Lies, heldere overwegingen over het vastzetten. hier wiebelt alles nog vrolijk mee maar ik lees met interesse en enig ontzag mee.
Ik ben weer aan het opknappen (lich dan), heb vandaag de mex. griepprik gekregen dus ff afwachten nu.
geestelijk is het even zwaar, nog steeds in de echtscheidingsprocedure, heb nu ervoor gekozen om geen gezamelijke sinterklaas met ex te vieren en dat roept op veel plekken veel emoties op. (bij verschillende personen bedoel ik eigenlijk).
Daarnaast dingen met huisvesting, kansen, uitdagingen maar ook heel spannend. Kan er nog niet te veel over zeggen. Tenzij jullie beloven dat jullie de enigen zijn die hier lezen
ga nu lekker slapen, slecht nacht gehad gisteren en nu weer veel te laat.
knuffel, ambra
Ik ben weer aan het opknappen (lich dan), heb vandaag de mex. griepprik gekregen dus ff afwachten nu.
geestelijk is het even zwaar, nog steeds in de echtscheidingsprocedure, heb nu ervoor gekozen om geen gezamelijke sinterklaas met ex te vieren en dat roept op veel plekken veel emoties op. (bij verschillende personen bedoel ik eigenlijk).
Daarnaast dingen met huisvesting, kansen, uitdagingen maar ook heel spannend. Kan er nog niet te veel over zeggen. Tenzij jullie beloven dat jullie de enigen zijn die hier lezen
ga nu lekker slapen, slecht nacht gehad gisteren en nu weer veel te laat.
knuffel, ambra
woensdag 18 november 2009 om 20:56
*komt even zwaaien*
He meiden! Sorry dat ik jullie verwaarloos, maar ik ben 'savonds na een dag werken echt computermoe. Ben überhaupt moe. En dus verwaarloos ik jullie een beetje. Of een beetje veel. Sorry!
Lees dat het niet allemaal rozengeur en maneschijn is: sterkte allemaal! (En Roos: fijn dat je papa redelijk afgesteld lijkt te zijn!)
Kom snel weer eens langs, bijkletsen. Nu duik ik (zonder chocola, want op ) weer onder mijn dekentje. Tot snel en dikke kus van mij!
(En Cay, het was gezellig! we hebben lieve moppies!)
He meiden! Sorry dat ik jullie verwaarloos, maar ik ben 'savonds na een dag werken echt computermoe. Ben überhaupt moe. En dus verwaarloos ik jullie een beetje. Of een beetje veel. Sorry!
Lees dat het niet allemaal rozengeur en maneschijn is: sterkte allemaal! (En Roos: fijn dat je papa redelijk afgesteld lijkt te zijn!)
Kom snel weer eens langs, bijkletsen. Nu duik ik (zonder chocola, want op ) weer onder mijn dekentje. Tot snel en dikke kus van mij!
(En Cay, het was gezellig! we hebben lieve moppies!)
donderdag 19 november 2009 om 21:39
Foei!
We hebben inderdaad lieve moppies (wat een flirt is die dame van jou zeg! Zowel mijn man als huismeester versieren, tssskk).
Grrrr hier komt bij man en mij stoom uit onze oren; gistermorgen ging bel; dierenbescherming op de stoep (nee niet voor hond of kat) Ze hadden een melding gekregen dat op ons adres duiven op ongeoorloofde wijze gedood zouden worden. Er was melding gemaakt dat wij ze de nek zouden omdraaien of vergiftigen
Was ons meteen duidelijk wie de melding gemaakt heeft namelijk de duivenfreaks in de flat. (manlief had al eens gewaarschuwd dat bij zoveel duiven (Yep heuse plaag) er makkelijk ziektes uitbreken, maar ook dat het hem niet zou verbazen als er een gifstrooier zou komen aangezien die een aantal jaren geleden ook actief was.
Nou ja in hun verwrongen gedachtengang betekende dat toen er in korte tijd 3 dode duifjes lagen dat wij dat dan wel gedaan zouden hebben.
Nu komt nog het ergste: ten tijde van de melding wisten zij al wat de werkelijke doodsoorzaak was. Een infectieziekte onder het tuigde duiven.
Lionel is gisteravond even navraag gaan doen bij die gozer en werd bijzonder vriendelijk te woord gestaan met: Oprotten, ik heb met jou niks te maken. Toen Lionel wilde uitleggen waarom hij er was kreeg hij toegevoegd: Als ik je nog een keer zie snij ik je strot af
Aangezien dit niet de eerste keer was dat hij bedreigd werd door die gozer wilde hij klacht bij woningbouw indienen; dat kan alleen als hij aangifte doet, nou ja dat gaat hij dus maar doen.
Woningstichting heeft verhaal van huismeester al gehoord en was niet echt gecharmeerd van de actie. De duivenfreaks hebben namelijk al meerdere klachten wegens overlast gehad.....
En dat op de verjaardag van Kay
We hebben inderdaad lieve moppies (wat een flirt is die dame van jou zeg! Zowel mijn man als huismeester versieren, tssskk).
Grrrr hier komt bij man en mij stoom uit onze oren; gistermorgen ging bel; dierenbescherming op de stoep (nee niet voor hond of kat) Ze hadden een melding gekregen dat op ons adres duiven op ongeoorloofde wijze gedood zouden worden. Er was melding gemaakt dat wij ze de nek zouden omdraaien of vergiftigen
Was ons meteen duidelijk wie de melding gemaakt heeft namelijk de duivenfreaks in de flat. (manlief had al eens gewaarschuwd dat bij zoveel duiven (Yep heuse plaag) er makkelijk ziektes uitbreken, maar ook dat het hem niet zou verbazen als er een gifstrooier zou komen aangezien die een aantal jaren geleden ook actief was.
Nou ja in hun verwrongen gedachtengang betekende dat toen er in korte tijd 3 dode duifjes lagen dat wij dat dan wel gedaan zouden hebben.
Nu komt nog het ergste: ten tijde van de melding wisten zij al wat de werkelijke doodsoorzaak was. Een infectieziekte onder het tuigde duiven.
Lionel is gisteravond even navraag gaan doen bij die gozer en werd bijzonder vriendelijk te woord gestaan met: Oprotten, ik heb met jou niks te maken. Toen Lionel wilde uitleggen waarom hij er was kreeg hij toegevoegd: Als ik je nog een keer zie snij ik je strot af
Aangezien dit niet de eerste keer was dat hij bedreigd werd door die gozer wilde hij klacht bij woningbouw indienen; dat kan alleen als hij aangifte doet, nou ja dat gaat hij dus maar doen.
Woningstichting heeft verhaal van huismeester al gehoord en was niet echt gecharmeerd van de actie. De duivenfreaks hebben namelijk al meerdere klachten wegens overlast gehad.....
En dat op de verjaardag van Kay
vrijdag 20 november 2009 om 07:25
Die flirt van me heeft sinds woensdagavond al tegen de 40 graden koorts. Zo maar eens de huisarts bellen (en hopen dat ze geen MG heeft en zo ja: deze over heeft gegeven aan één van de versierde mannen...)
Had de bedreiging nog niet meegekregen Cay: belaCHELIJK! Inderdaad aangifte doen. En de datum is ronduit Ka Uu Te gekozen. Arme Kay...
Had de bedreiging nog niet meegekregen Cay: belaCHELIJK! Inderdaad aangifte doen. En de datum is ronduit Ka Uu Te gekozen. Arme Kay...
zondag 22 november 2009 om 08:29
Hoe gaat het nu met 'flirt' Roque.. zolang koorts is altijd eng met kleintjes.
Caylinn, wat een verhaal! Wat zijn er toch rare mensen op de wereld zeg.. pfff..
Ikzelf heb 3 dagen spierpijn gehad, omdat ik gestopt ben met koffie. Ik doe mee aan een onderzoek 'fibromyalgie en eten' en heb dus eerst een week op moeten schrijven wat ik eet, en nu moet ik me 5 weken aan een voedingsvoorschrift houden. Niets extreem, gewoon goed eten, geen zuivel en geen... cafeïne.. Sja. en ik weet best wel dat koffie niet goed voor me is, ben al vaker gestopt om die reden, maar lichamelijke verslaving heb ik dus alweer na een week dagelijks koffiedrinken. En dat sluipt er zomaar in, na de eerste keer "ach, één kopje kan toch wel". Dit is vaak bij vergaderingen, want ik vind theedrinken uit van die kleine kopjes echt vervelend. Maar goed, het afkicken wordt steeds erger, je zou zeggen dat dat reden is om er voor altijd af te blijven. Elvis keek mij eens sceptisch aan, toen ik dat zei. HIJ drinkt geen koffie, maar had wel 2 dagen hoofdpijn, toen hij begon met afvallen. Geen cola meer, wat hij dan weer dagelijks veel dronk. Maar daar lag het niet aan, zei hij
Verder rustig weekend. Dochter heeft alleen maar 2 wedstrijden Gisteren wel voor niets een uur extra in het zwembad gezeten, wegens een dubbelboeking. Je maakt wat mee.
Caylinn, wat een verhaal! Wat zijn er toch rare mensen op de wereld zeg.. pfff..
Ikzelf heb 3 dagen spierpijn gehad, omdat ik gestopt ben met koffie. Ik doe mee aan een onderzoek 'fibromyalgie en eten' en heb dus eerst een week op moeten schrijven wat ik eet, en nu moet ik me 5 weken aan een voedingsvoorschrift houden. Niets extreem, gewoon goed eten, geen zuivel en geen... cafeïne.. Sja. en ik weet best wel dat koffie niet goed voor me is, ben al vaker gestopt om die reden, maar lichamelijke verslaving heb ik dus alweer na een week dagelijks koffiedrinken. En dat sluipt er zomaar in, na de eerste keer "ach, één kopje kan toch wel". Dit is vaak bij vergaderingen, want ik vind theedrinken uit van die kleine kopjes echt vervelend. Maar goed, het afkicken wordt steeds erger, je zou zeggen dat dat reden is om er voor altijd af te blijven. Elvis keek mij eens sceptisch aan, toen ik dat zei. HIJ drinkt geen koffie, maar had wel 2 dagen hoofdpijn, toen hij begon met afvallen. Geen cola meer, wat hij dan weer dagelijks veel dronk. Maar daar lag het niet aan, zei hij
Verder rustig weekend. Dochter heeft alleen maar 2 wedstrijden Gisteren wel voor niets een uur extra in het zwembad gezeten, wegens een dubbelboeking. Je maakt wat mee.
Later is nu
zondag 22 november 2009 om 13:14
Dromende; is het wat om een koffiemok te gebruiken voor de thee tijdens vergaderingen? Dat zou het kleine kopjes punt opheffen. Ik vind kleine kopjes ook maar niets voor thee dus waar mogelijk grijp ik altijd gewoon naar wat groters. Dan oogt het maar niet je-dat.
Ambra; Goed dat je voor jezelf en kind hebt durven kiezen ook al is lang niet iedereen het daar wellicht mee eens.
Hey Roquedame. Is Sint al onthoofd? Hopelijk is Flirt snel weer beter, ziek zijn is nooit leuk. Noch voor kind, noch voor ouder.
Cay; JEMIG! Sorry voor de caps, maar wat een idioterie zeg! Sorry hoor, ik heb best een zwak voor duiven -zou ze anders ook niet hebben - maar je begrijpt als fanaat toch wel dat een flat niet de lokatie is om duiven te houden!? Nog gefeliciteerd met Kay.
Hier is het een kotserige periode. Gebruik tijdelijk wat meer morfine. Slik dus, maar dat valt op het moment even totaal niet lekker. Knalkoppijn, misselijk en na een aantal uren kotsend. Mwah, niet ideaal. Jullie hadden me moeten zien de afgelopen dagen. Zaterdag is er een concert geweest in het sociaal cultureel centrum, dus de 2 weken ervoor kwamen de reserveringen binnen. Veel reserveringen, vooral de laatste dagen. Was vast grappig om te zien; ik aan de telefoon, braaf en netjes mensen te woord staan, schrijven en in de tussentijd vingers gekruisd dat ik niet net dat moment moet grijpen naar een teiltje. Tsjk.
Vond dus wel dat ik het verdien om heel voorzichtig aan een volgende vakantie te denken. Vinden meer mensen kennelijk, kreeg prompt deze week een persoonsgebonden aanbod voor 30/40% korting op WDW-hotels voor bijna geheel 2010. Offers die je niet zo maar standaard krijgt. Hoop daar dus in het najaar gebruik van te kunnen maken en een paar weken op mijn kont in de zon te liggen.
Ambra; Goed dat je voor jezelf en kind hebt durven kiezen ook al is lang niet iedereen het daar wellicht mee eens.
Hey Roquedame. Is Sint al onthoofd? Hopelijk is Flirt snel weer beter, ziek zijn is nooit leuk. Noch voor kind, noch voor ouder.
Cay; JEMIG! Sorry voor de caps, maar wat een idioterie zeg! Sorry hoor, ik heb best een zwak voor duiven -zou ze anders ook niet hebben - maar je begrijpt als fanaat toch wel dat een flat niet de lokatie is om duiven te houden!? Nog gefeliciteerd met Kay.
Hier is het een kotserige periode. Gebruik tijdelijk wat meer morfine. Slik dus, maar dat valt op het moment even totaal niet lekker. Knalkoppijn, misselijk en na een aantal uren kotsend. Mwah, niet ideaal. Jullie hadden me moeten zien de afgelopen dagen. Zaterdag is er een concert geweest in het sociaal cultureel centrum, dus de 2 weken ervoor kwamen de reserveringen binnen. Veel reserveringen, vooral de laatste dagen. Was vast grappig om te zien; ik aan de telefoon, braaf en netjes mensen te woord staan, schrijven en in de tussentijd vingers gekruisd dat ik niet net dat moment moet grijpen naar een teiltje. Tsjk.
Vond dus wel dat ik het verdien om heel voorzichtig aan een volgende vakantie te denken. Vinden meer mensen kennelijk, kreeg prompt deze week een persoonsgebonden aanbod voor 30/40% korting op WDW-hotels voor bijna geheel 2010. Offers die je niet zo maar standaard krijgt. Hoop daar dus in het najaar gebruik van te kunnen maken en een paar weken op mijn kont in de zon te liggen.
vandaag ga ik van alles kunnen
zondag 22 november 2009 om 15:21
Waar mogelijk doe ik dat, Roos, een grote mok pakken. Maar heel vaak is die mogelijkheid er gewoon niet. Waar ik nu werk trouwens wel, maarja, ik zat alweer aan de koffie
Kotserig is niet leuk. En hoofdpijn krijgen van pijnstilling ook niet echt en echt niet! Mèn, wat een gedoe.
Ha, en lekker, vakantie van volgend jaar plannen
Kotserig is niet leuk. En hoofdpijn krijgen van pijnstilling ook niet echt en echt niet! Mèn, wat een gedoe.
Ha, en lekker, vakantie van volgend jaar plannen
Later is nu
zondag 22 november 2009 om 15:53
Roos, zie het al voor me met dat teiltje..
ben gisteren met lief en kinderen naar Jeroen Zijlstra geweest.
Hij zou met de hele ploeg komen eten maar doordat Vodafone eruit lag zijn mijn smsjes daarover niet aangekomen dus hij dacht dat het niet doorging en ik dacht dat hij te laks was om terug te smsen..
nou ja, volgend jaar maar weer.
gelukkig dat we konden traceren waar het aan lag, anders zit je elkaar nog de schuld te geven.
Wat geweldig om zo'n reisaanbod te krijgen! Is dat voor hele trouwe klanten of zo?
Roque, hoe is het met meis? koortsvrij hoop ik? En nu ook nog een MG prik halen? Ze is dat half jaar al lang voorbij immers..
Dreamer, eigen mok? leuk voor de Sint, bv met je naam erop.
Bij ons staat een mok met de tekst; vol koffie schenken en naar dokter die en die brengen. In het Engels, heeft ie gekregen op een congres. Die man stikt in de koffie en de aandacht..Zou ook met thee kunnen
Lieske, heb je het nekske een beetje onder controle? Voorzichtige knuffel extra voor jou!
dag dag Ambra
ben gisteren met lief en kinderen naar Jeroen Zijlstra geweest.
Hij zou met de hele ploeg komen eten maar doordat Vodafone eruit lag zijn mijn smsjes daarover niet aangekomen dus hij dacht dat het niet doorging en ik dacht dat hij te laks was om terug te smsen..
nou ja, volgend jaar maar weer.
gelukkig dat we konden traceren waar het aan lag, anders zit je elkaar nog de schuld te geven.
Wat geweldig om zo'n reisaanbod te krijgen! Is dat voor hele trouwe klanten of zo?
Roque, hoe is het met meis? koortsvrij hoop ik? En nu ook nog een MG prik halen? Ze is dat half jaar al lang voorbij immers..
Dreamer, eigen mok? leuk voor de Sint, bv met je naam erop.
Bij ons staat een mok met de tekst; vol koffie schenken en naar dokter die en die brengen. In het Engels, heeft ie gekregen op een congres. Die man stikt in de koffie en de aandacht..Zou ook met thee kunnen
Lieske, heb je het nekske een beetje onder controle? Voorzichtige knuffel extra voor jou!
dag dag Ambra
zondag 22 november 2009 om 16:10
Kortom, je bent gewoon echt een beetje verslaafd Dromende. Helemaal niet herkenbaar ofzo.
Ambra, oncourant die storing. Je zult wel blij zijn dat je weer in de lucht bent. Zal gisteren wel een geslaagde avond geweest zijn, Jeroen kennende.
Die korting noemen ze PIN-codes. Het is persoonsgebonden -al kun je tot 3 kamers voor jezelf en vrienden/fam boeken in dezelfde reisperiode- en waarom je ze krijgt? Vaker is er geen logica dan wel. Ik weet dat ik hem heb gekregen omdat ik online e.e.a. heb uitgeprijsd, in mijn profiel opgeslagen heb maar niet geboekt. Zo zijn er een aantal meer mensen aan deze korting gekomen (kortingsmail verwijst ook naar hotel dat je uitgeprijsd hebt), maar veel meer mensen hebben dat aanbod dan weer niet gehad. Komt gewoon ook een grote portie dom geluk bij om de hoek kijken. Maar he, daar hoor je mij niet over klagen.
Ambra, oncourant die storing. Je zult wel blij zijn dat je weer in de lucht bent. Zal gisteren wel een geslaagde avond geweest zijn, Jeroen kennende.
Die korting noemen ze PIN-codes. Het is persoonsgebonden -al kun je tot 3 kamers voor jezelf en vrienden/fam boeken in dezelfde reisperiode- en waarom je ze krijgt? Vaker is er geen logica dan wel. Ik weet dat ik hem heb gekregen omdat ik online e.e.a. heb uitgeprijsd, in mijn profiel opgeslagen heb maar niet geboekt. Zo zijn er een aantal meer mensen aan deze korting gekomen (kortingsmail verwijst ook naar hotel dat je uitgeprijsd hebt), maar veel meer mensen hebben dat aanbod dan weer niet gehad. Komt gewoon ook een grote portie dom geluk bij om de hoek kijken. Maar he, daar hoor je mij niet over klagen.
vandaag ga ik van alles kunnen
zondag 22 november 2009 om 19:22
Hoihoi,
ik heb ook elke dag pijn, de hele dag. ben veel kwijtgeraakt; werk, vriendinnen, ed. zit nu 4 jaar in de ziektewet en kan nog niet zeggen dat ik eruit ben met wat ik wel/niet kan (de ene dag gaat het beter dan de andere, dat blijf ik lastig vinden). ben snel moe en niet zo mobiel meer als ik zou willen. de pijn heeft me veel gekost, maar gaandeweg leer ik wel genieten van de kleine dingen. blijf lachen en probeer positief te blijven, al lukt dat lang niet altijd. ik zou ook graag weten hoe andere mensen hier mee omgaan....
ik heb ook elke dag pijn, de hele dag. ben veel kwijtgeraakt; werk, vriendinnen, ed. zit nu 4 jaar in de ziektewet en kan nog niet zeggen dat ik eruit ben met wat ik wel/niet kan (de ene dag gaat het beter dan de andere, dat blijf ik lastig vinden). ben snel moe en niet zo mobiel meer als ik zou willen. de pijn heeft me veel gekost, maar gaandeweg leer ik wel genieten van de kleine dingen. blijf lachen en probeer positief te blijven, al lukt dat lang niet altijd. ik zou ook graag weten hoe andere mensen hier mee omgaan....
maandag 23 november 2009 om 11:06
Roos, ontzettend beroerd voor je, die hoofdpijn en misselijkheid t.g.v. de extra medicatie. Tegelijk moest ik eerlijk gezegd wel een beetje lachen omdat ik je telefoonverhaal net iets te veel visualiseerde
Dreamer, hoe bevalt het 'dieet' nu je afgekickt bent van de koffie? Zijn er -los van dit onderzoek- aanwijzingen dat dieetmaatregelen effectief zijn bij fibromyalgie?
Roque, hoe is het met meis?
Cay, wat een verhaal!!! Hebben jullie inmiddels aangifte gedaan?
Ik kreeg net telefoon van de neuroloog: ik heb inderdaad een nekhernia. Woensdag word ik besproken in een neurochirurgisch overleg, en ik kan dezelfde middag bellen om te vragen wat daaruit is gerold. Gewoonlijk wordt er niet geopereerd als de klachten spontaan afnemen, maar het instabiliteits-/bindweefselverhaal maakt het net even wat gecompliceerder.
Maar goed, straks eerst richting het westen des lands, omdat mij deze week twee tentamens te wachten staan Zie er als een berg tegenop; het eerste vak is een regelrechte ramp, en mijn voorbereidingstijd kun je nou ook weer niet optimaal noemen. Duim dus maar héél hard voor me morgen en donderdag
Dreamer, hoe bevalt het 'dieet' nu je afgekickt bent van de koffie? Zijn er -los van dit onderzoek- aanwijzingen dat dieetmaatregelen effectief zijn bij fibromyalgie?
Roque, hoe is het met meis?
Cay, wat een verhaal!!! Hebben jullie inmiddels aangifte gedaan?
Ik kreeg net telefoon van de neuroloog: ik heb inderdaad een nekhernia. Woensdag word ik besproken in een neurochirurgisch overleg, en ik kan dezelfde middag bellen om te vragen wat daaruit is gerold. Gewoonlijk wordt er niet geopereerd als de klachten spontaan afnemen, maar het instabiliteits-/bindweefselverhaal maakt het net even wat gecompliceerder.
Maar goed, straks eerst richting het westen des lands, omdat mij deze week twee tentamens te wachten staan Zie er als een berg tegenop; het eerste vak is een regelrechte ramp, en mijn voorbereidingstijd kun je nou ook weer niet optimaal noemen. Duim dus maar héél hard voor me morgen en donderdag
