Gezondheid
alle pijlers
leven met pijn: wie praat er mee?
donderdag 24 april 2008 om 12:05
He hallo,
IK heb endometriose en daardoor zo goed als dagelijks pijn. Deze pijn beïnvloed mijn dagelijks gebeuren. Niet dat de pijn mijn leven beheerst (of zou moeten beheersen), maar het is er wel. Door de pijn heb ik minder energie, waardoor ik minder kan, of dingen zelfs moet laten. Tevens zit ik momenteel in de ziektewet.
Nu ben ik bezig mijn leven weer vorm te geven. Wat kan ik wel, wat kan ik niet? Waar liggen de grenzen? Hoe deel ik mijn tijd in? Hoe zorg ik dat ik niet zoveel beweeg dat mijn pijn toe neemt, maar ook niet zo weinig dat ik in een spiraal naar beneden kom?
Ik merk dat ik het best moeilijk vind soms om de balans te vinden. Ik vroeg mij af of er meer mensen zijn die hier mee kampen, en die samen met mij op een constructieve wijze hier willen schrijven over het wel en wee van het aanpassen aan een leven met pijn (of vermoeidheid: ook dan moet je je leven aanpassen natuurlijk). Elkaar tips geven, harten onder riemen, soms een schop onder de kont, dat soort dingen!
IK heb endometriose en daardoor zo goed als dagelijks pijn. Deze pijn beïnvloed mijn dagelijks gebeuren. Niet dat de pijn mijn leven beheerst (of zou moeten beheersen), maar het is er wel. Door de pijn heb ik minder energie, waardoor ik minder kan, of dingen zelfs moet laten. Tevens zit ik momenteel in de ziektewet.
Nu ben ik bezig mijn leven weer vorm te geven. Wat kan ik wel, wat kan ik niet? Waar liggen de grenzen? Hoe deel ik mijn tijd in? Hoe zorg ik dat ik niet zoveel beweeg dat mijn pijn toe neemt, maar ook niet zo weinig dat ik in een spiraal naar beneden kom?
Ik merk dat ik het best moeilijk vind soms om de balans te vinden. Ik vroeg mij af of er meer mensen zijn die hier mee kampen, en die samen met mij op een constructieve wijze hier willen schrijven over het wel en wee van het aanpassen aan een leven met pijn (of vermoeidheid: ook dan moet je je leven aanpassen natuurlijk). Elkaar tips geven, harten onder riemen, soms een schop onder de kont, dat soort dingen!
woensdag 20 januari 2010 om 00:01
Ambra; uitproberen is het motto. Wat voor de een prettig werkt, kan voor de ander toch net niet geweldig zijn. Verschillen in handgrootte, manier van sms-en, waar je meest last van hebt etc. kan erg van invloed zijn.
Duik gewoon een telecomwinkel in en ga eens klooien met de knopjes op diverse probeermodellen. Kun je altijd later nog het model online scoren als het je in de winkel te duur is.
Zelf heb ik een voorkeur voor verzonken knopjes, voor mij is het steeds wat optillen vervelend. Zolang als ik maar op 1 oppervlak blijf en daar af en toe wat extra druk toe pas gaat het wel jofel. Kwestie van constante druk op de gewrichten, daar zweer ik zelf bij. Ben uitgekomen op een sony ericsson. Trok me sowieso qua stijl (veel modellen liggen wel in mijn smaak) en qua indeling. Vervolgens gaan kijken wat in dat straatje ook prettig in de hand ligt. Wilde graag een mp3-optie (steeds mobiel en mp3-speler meeslepen voor al die ziekenhuiswachtkamers werd irritant), en ben toen uitgekomen op een W595 geloof ik. Maar anderen gruwelen juist weer van dit toetsenbord.
Bij touch zou ik kijken of je het kunt uitproberen met telefoon aan. Mij bleek dat totaal niet te bevallen, op een of andere manier vaker de neiging om vingers dubbel te vouwen. Je kunt het voelen hoeveel druk je moet uitoefenen bij een touchpad lastiger als de telefoon uit staat dan bij knopjes, dus vandaar mijn opmerking.
Succes morgen, Dromende. Klinkt goed!
Duik gewoon een telecomwinkel in en ga eens klooien met de knopjes op diverse probeermodellen. Kun je altijd later nog het model online scoren als het je in de winkel te duur is.
Zelf heb ik een voorkeur voor verzonken knopjes, voor mij is het steeds wat optillen vervelend. Zolang als ik maar op 1 oppervlak blijf en daar af en toe wat extra druk toe pas gaat het wel jofel. Kwestie van constante druk op de gewrichten, daar zweer ik zelf bij. Ben uitgekomen op een sony ericsson. Trok me sowieso qua stijl (veel modellen liggen wel in mijn smaak) en qua indeling. Vervolgens gaan kijken wat in dat straatje ook prettig in de hand ligt. Wilde graag een mp3-optie (steeds mobiel en mp3-speler meeslepen voor al die ziekenhuiswachtkamers werd irritant), en ben toen uitgekomen op een W595 geloof ik. Maar anderen gruwelen juist weer van dit toetsenbord.
Bij touch zou ik kijken of je het kunt uitproberen met telefoon aan. Mij bleek dat totaal niet te bevallen, op een of andere manier vaker de neiging om vingers dubbel te vouwen. Je kunt het voelen hoeveel druk je moet uitoefenen bij een touchpad lastiger als de telefoon uit staat dan bij knopjes, dus vandaar mijn opmerking.
Succes morgen, Dromende. Klinkt goed!
vandaag ga ik van alles kunnen
woensdag 20 januari 2010 om 14:15
woensdag 20 januari 2010 om 16:52
Hoi!
Ik heb een hele tijd geleden (misschien wel een jaar of langer) hier al eens een post gedaan.....
Aangezien er nu meer dan 190 blz zijn is dat moeilijk terug te vinden, heeft iemand een tip over hoe ik mijn verhaal hier kan vinden?
Ik wil nl. toch proberen om hier lekker mee te kletsen aangezien ik nu behoorlijk vastloop met mezelf .....
groetjes Leolieke
woensdag 20 januari 2010 om 16:52
Hoi!
Ik heb een hele tijd geleden (misschien wel een jaar of langer) hier al eens een post gedaan.....
Aangezien er nu meer dan 190 blz zijn is dat moeilijk terug te vinden, heeft iemand een tip over hoe ik mijn verhaal hier kan vinden?
Ik wil nl. toch proberen om hier lekker mee te kletsen aangezien ik nu behoorlijk vastloop met mezelf .....
groetjes Leolieke
Haha ik ben er al achter......maar wat blijkt: ik heb destijds mijn verhaal gedelete zal ik toen wel een reden voor hebben gehad denk ik....had het gevoel dat ik in een achtbaan zat.
Ik zal mijn verhaal opnieuw schrijven hier om me voor te stellen...
tot gauw!
Leolieke
woensdag 20 januari 2010 om 20:20
Hai Leolieke
welkom
Nieuwe werk had eigenlijk vorige week al moeten beginnen. Is op zelfde afdeling als vorige werkplek en ik kreeg dus een gesprek met de vraag of IK het wel wilde. Nou.. eh.. JAAAA
vandaar zo snel EN huidige werk mag ik eigenlijk snel weer weg, als er passend werk voor me zou zijn, dus als het goed is, begin ik al snel.
welkom
Nieuwe werk had eigenlijk vorige week al moeten beginnen. Is op zelfde afdeling als vorige werkplek en ik kreeg dus een gesprek met de vraag of IK het wel wilde. Nou.. eh.. JAAAA
vandaar zo snel EN huidige werk mag ik eigenlijk snel weer weg, als er passend werk voor me zou zijn, dus als het goed is, begin ik al snel.
Later is nu
donderdag 21 januari 2010 om 21:54
Welkom terug, Leolieke.
Klinkt allemaal goed, Dromende. Wat ga je doen?
Hier blijft kop nog even lekker in het zand. Ome dok heeft geen idee wat 'ie met me aan moet, maar wil niet 1-2-3 neerleggen bij "achteruitgang zal wel door vakantie komen". Niveau nu acht hij niet acceptabel. Niet erg voor even, maar mag geen jaar zo blijven. Mooi. Anderzijds is er nu ook niet meer gericht aanleiding voor verder zoeken. Als ik wil mag ik nu ook de molen in, maar zie daar nog even geen nut in. We kijken het dus nog een maandje aan. Tot die tijd maar blijven koorddansen qua balans vinden. Heb notabene het advies gekregen om af en toe maar even wat grensoverschrijdend bezig te zijn omdat geest minstens zo belangrijk is als lijf. Deed ik al, maar moet ik vooral ook blijven doen. Haha, ok, dan is het hem ernst. Doet 'ie anders nooit. Hoe dan ook, voor nu blijft kop nog even lekker in het zand want we gaan het nog niet als fait accompli bestempelen.
En blijk ook dit jaar weer niet aan een solotrip toe te komen. Het is toch ook wat! Moeder heeft besloten dat ze graag mee zou willen. Had al zoiets dat ze oooooooooit nog wel eens terug naar Florida zou willen. Nu ik me voorzichtig achter de oren begin te krabben of reizen op deze wijze er na dit jaar nog wel in zit, wil ze graag mee. Het wordt dus een moeder-dochter trip. Het heeft een hoop gedoe gevergd om haar vlucht geboekt te krijgen en hoteldingen geregeld te krijgen, maar uiteindelijk is ze dan toch geboekt. Verwacht dat Reisbureau Roosvrouw binnenkort ook een tripje voor vader kan boeken. Die is nu jaloers dat wij mooi weer hebben straks.
Klinkt allemaal goed, Dromende. Wat ga je doen?
Hier blijft kop nog even lekker in het zand. Ome dok heeft geen idee wat 'ie met me aan moet, maar wil niet 1-2-3 neerleggen bij "achteruitgang zal wel door vakantie komen". Niveau nu acht hij niet acceptabel. Niet erg voor even, maar mag geen jaar zo blijven. Mooi. Anderzijds is er nu ook niet meer gericht aanleiding voor verder zoeken. Als ik wil mag ik nu ook de molen in, maar zie daar nog even geen nut in. We kijken het dus nog een maandje aan. Tot die tijd maar blijven koorddansen qua balans vinden. Heb notabene het advies gekregen om af en toe maar even wat grensoverschrijdend bezig te zijn omdat geest minstens zo belangrijk is als lijf. Deed ik al, maar moet ik vooral ook blijven doen. Haha, ok, dan is het hem ernst. Doet 'ie anders nooit. Hoe dan ook, voor nu blijft kop nog even lekker in het zand want we gaan het nog niet als fait accompli bestempelen.
En blijk ook dit jaar weer niet aan een solotrip toe te komen. Het is toch ook wat! Moeder heeft besloten dat ze graag mee zou willen. Had al zoiets dat ze oooooooooit nog wel eens terug naar Florida zou willen. Nu ik me voorzichtig achter de oren begin te krabben of reizen op deze wijze er na dit jaar nog wel in zit, wil ze graag mee. Het wordt dus een moeder-dochter trip. Het heeft een hoop gedoe gevergd om haar vlucht geboekt te krijgen en hoteldingen geregeld te krijgen, maar uiteindelijk is ze dan toch geboekt. Verwacht dat Reisbureau Roosvrouw binnenkort ook een tripje voor vader kan boeken. Die is nu jaloers dat wij mooi weer hebben straks.
vandaag ga ik van alles kunnen
donderdag 21 januari 2010 om 23:35
Dreamer, gefeliciteerd!
Roos, ik ga maar eens een telefoonwinkel in ja. Inmiddels doet het oude ding het ook weer, dus de noodzaak is ff wat minder ook al is het voor de vingers een kreng.
hou dat koppie dan nog maar even beneden.. ik begrijp dat je dus sowieso op reis gaat naar Florida, met mams? En Florida is dan Disney? Of ook nog een andere buurt?
Ik ben ook aan het zoeken voor een vakantieadresje, liefst aangepaste mobilhome maar dat is nog best lastig. Als je er al eens een vind zit ie al vol.
het wordt een interessante constructie; papa gaat met de kinders heen, viert een week vakantie met ze en dan komen lief en ik, weekje vakantie en dan terug met de kids.
Zodat in ieder geval de kinderen niet extra op en neer gesjouwd worden door Europa, wat we bij andere gescheiden ouders wel zien. Italië of Frankrijk is de bedoeling.
Ben nu heel veel aan het werk, dan zoon nog jarig het weekend (hij wil een bananentaart, hi hi, hij wordt 14! vind het meer iets voor het kinderdagverblijf!)
dus ook nog bananentaart recept zien te scoren, liefst een met een beetje volwassen smaakje. Maar geen rum, want 'pas' 14..
dag meissies, ik ga mijn bed opzoeken. Sliep paar nachten slecht, bekken is dinsdag rechtgezet door orthomanueel arts, heerlijk want SIgewricht lag ernaast sinds 3 januari (sneeuw-valpartij). Gaat met de dag beter dus nu lekker het waterbed in en snurken.
Dag dag, liefs ambra
Roos, ik ga maar eens een telefoonwinkel in ja. Inmiddels doet het oude ding het ook weer, dus de noodzaak is ff wat minder ook al is het voor de vingers een kreng.
hou dat koppie dan nog maar even beneden.. ik begrijp dat je dus sowieso op reis gaat naar Florida, met mams? En Florida is dan Disney? Of ook nog een andere buurt?
Ik ben ook aan het zoeken voor een vakantieadresje, liefst aangepaste mobilhome maar dat is nog best lastig. Als je er al eens een vind zit ie al vol.
het wordt een interessante constructie; papa gaat met de kinders heen, viert een week vakantie met ze en dan komen lief en ik, weekje vakantie en dan terug met de kids.
Zodat in ieder geval de kinderen niet extra op en neer gesjouwd worden door Europa, wat we bij andere gescheiden ouders wel zien. Italië of Frankrijk is de bedoeling.
Ben nu heel veel aan het werk, dan zoon nog jarig het weekend (hij wil een bananentaart, hi hi, hij wordt 14! vind het meer iets voor het kinderdagverblijf!)
dus ook nog bananentaart recept zien te scoren, liefst een met een beetje volwassen smaakje. Maar geen rum, want 'pas' 14..
dag meissies, ik ga mijn bed opzoeken. Sliep paar nachten slecht, bekken is dinsdag rechtgezet door orthomanueel arts, heerlijk want SIgewricht lag ernaast sinds 3 januari (sneeuw-valpartij). Gaat met de dag beter dus nu lekker het waterbed in en snurken.
Dag dag, liefs ambra
vrijdag 22 januari 2010 om 00:00
Am, er staat me bij dat er een organisatie is die tegen betaalbare prijs een aangepaste camper verhuurd. Weet (zul je altijd zien!) de naam helaas niet meer. Vaag ergens dacht ik 'stichting aangepaste vakanties', maar google levert niets op. Ik weet dat ze o.a. op de Support hebben gestaan. MEE-NH organiseert in het AZ-stadion binnenkort een vakantiebeurs gericht op ziekte en handicap. Misschien eens neuzen welke standhouders er komen en of daar een betaalbaar aanbod bij zit naar de zin? Mooie constructie hebben jullie bedacht voor de vakantie. Ideaal voor de kinderen, inderdaad.
Qua taart; misschien het concept pikken van een bananensoes? Dus een basic taart maken en die omhullen met banaansmaak glazuur?
Sneeuwvalpartij? Potsiedorrie joh. Volgende keer ook gewoon netjes met rolstoel de witheid in. Natte wielen zijn een nadeel, maar vallen doe je met stoel niet snel. En als de sneeuw zo hoog is dat je er niet meer doorheen kan rollen, dan moet je sowieso niet buiten willen lopen. OK, en je moet natuurlijk niet heuveltje af gaan. Kan snel pijnlijk aflopen als je dan net een stuk ijs tegen komt.
Ik ga inderdaad op reis, punt klaar uit. Er is geboekt, waar mogelijk e.e.a. nog weer aangescherpt om zo energie/belastbaarheid proberen te besparen en dan maar zien. Wil/moet ervaren dat de hardere klap na de laatste vakantie niet maar een uitzondering was. Maar ga er wel vanuit dat de kans erg groot is dat dit wel eens de laatste keer kan zijn. De tickets zijn geboekt, dus we moeten wel. Uitvalsbasis zal een resort op disney terrein zijn maar niet alleen "muis-gerichte" vakantie. Orlando is goed te doen voor grote delen met het OV. Toegankelijk, goedkoop (retourtje voor een dollar of 2) en veel lijnen. En dan is er ook nog de taxi. Tel ik daarbij op dat het resort diverse strandjes biedt, het prachtige weer, palmbomen, toegankelijke zwembaden, die 21 dagen zijn straks weer binnen no time op.
Qua taart; misschien het concept pikken van een bananensoes? Dus een basic taart maken en die omhullen met banaansmaak glazuur?
Sneeuwvalpartij? Potsiedorrie joh. Volgende keer ook gewoon netjes met rolstoel de witheid in. Natte wielen zijn een nadeel, maar vallen doe je met stoel niet snel. En als de sneeuw zo hoog is dat je er niet meer doorheen kan rollen, dan moet je sowieso niet buiten willen lopen. OK, en je moet natuurlijk niet heuveltje af gaan. Kan snel pijnlijk aflopen als je dan net een stuk ijs tegen komt.
Ik ga inderdaad op reis, punt klaar uit. Er is geboekt, waar mogelijk e.e.a. nog weer aangescherpt om zo energie/belastbaarheid proberen te besparen en dan maar zien. Wil/moet ervaren dat de hardere klap na de laatste vakantie niet maar een uitzondering was. Maar ga er wel vanuit dat de kans erg groot is dat dit wel eens de laatste keer kan zijn. De tickets zijn geboekt, dus we moeten wel. Uitvalsbasis zal een resort op disney terrein zijn maar niet alleen "muis-gerichte" vakantie. Orlando is goed te doen voor grote delen met het OV. Toegankelijk, goedkoop (retourtje voor een dollar of 2) en veel lijnen. En dan is er ook nog de taxi. Tel ik daarbij op dat het resort diverse strandjes biedt, het prachtige weer, palmbomen, toegankelijke zwembaden, die 21 dagen zijn straks weer binnen no time op.
vandaag ga ik van alles kunnen
vrijdag 22 januari 2010 om 11:36
roos, ik weet het van die campers, heb in het verleden al eens gekeken, onbetaalbaar!
tenminste, dat vind ik dan, knieperd die ik ben.
Ben gewend (nou ja, wennen) aan prijzen voor een mobilhome rond de 700/800 euro per week in het hoogseizoen, die campers doen het dubbele..
als ik je je vakantie hoor beschrijven kan ik me voorstellen dat je dat niet op wilt geven! het klinkt weer geweldig..
nu eerst als een haas naar het werk, heb bijscholing van het roosterprogramma. Vandaag de 4e dag dat ik op het werk ben..
tenminste, dat vind ik dan, knieperd die ik ben.
Ben gewend (nou ja, wennen) aan prijzen voor een mobilhome rond de 700/800 euro per week in het hoogseizoen, die campers doen het dubbele..
als ik je je vakantie hoor beschrijven kan ik me voorstellen dat je dat niet op wilt geven! het klinkt weer geweldig..
nu eerst als een haas naar het werk, heb bijscholing van het roosterprogramma. Vandaag de 4e dag dat ik op het werk ben..
vrijdag 22 januari 2010 om 21:46
Het is inderdaad mis, het is longkanker. Vooralsnog lijkt het tamelijk positief te zijn: de kanker zit nog maar in 1 klier. Om dit te bepalen volgt er een kijkoperatie, waarbij er van diverse verdachte klieren, die nu schoon lijken, meer weefsel wordt afgenomen om te bekijken of dit ook echt zo is. Indien ja, dan kan een operatie nog met chemo, anders niet meer.
(en nu zul je zien dat na diverse foutmeldingen deze er voor de 3e keer staat....)
(en nu zul je zien dat na diverse foutmeldingen deze er voor de 3e keer staat....)
vrijdag 22 januari 2010 om 22:55
Datum is nog niet bekend, wel waar de operatie uitgevoerd gaat worden, in jouw ziekenhuis (R? toch). Ergens deze dagen bericht wanneer kijkoperatie zal zijn. Voel me een beetje verscheurd; dit is positief, alleen longkanker kan zo agressief zijn en dan de levensverwachting zo laag...... Pfffff
Dank voor de knuffels.
Dank voor de knuffels.
zondag 24 januari 2010 om 13:23
Caylinn,
R is mijn ziekenhuis ja..
Ga je mee met je moeder? Of redt ze het zelf?
Logisch dat je gevoel twee kanten uit gaat.. eerst moet je meer weten, je weet nu gewoon niet waar je op mag of kan hopen.
Ik hoop dat het allemaal snel gaat, de onderzoeksdatum en de uitslagen..
Nogmaals veel sterkte. En laat haar genoeg tijd nemen om haar weg te vinden hier in het ziekenhuis, ik zie vaak mensen rennen omdat het parkeren en de afstanden tegen vielen.
Liever een half uur te vroeg met een kop koffie dan 5 minuten te laat, want daar wordt je zo gestresst van..
Lieve Lies, sterkte, hoop dat je nu gauw voor die second opinion kan, dat was toch ergens eind januari?
dikke knuffel ook voor jou,
ambra
R is mijn ziekenhuis ja..
Ga je mee met je moeder? Of redt ze het zelf?
Logisch dat je gevoel twee kanten uit gaat.. eerst moet je meer weten, je weet nu gewoon niet waar je op mag of kan hopen.
Ik hoop dat het allemaal snel gaat, de onderzoeksdatum en de uitslagen..
Nogmaals veel sterkte. En laat haar genoeg tijd nemen om haar weg te vinden hier in het ziekenhuis, ik zie vaak mensen rennen omdat het parkeren en de afstanden tegen vielen.
Liever een half uur te vroeg met een kop koffie dan 5 minuten te laat, want daar wordt je zo gestresst van..
Lieve Lies, sterkte, hoop dat je nu gauw voor die second opinion kan, dat was toch ergens eind januari?
dikke knuffel ook voor jou,
ambra
dinsdag 26 januari 2010 om 22:18
Lies Nog steeds zo'n pijn. Wat vreselijk! Hopelijk kun je snel weer een beetje geholpen worden, zodat je weer energie overhebt voor meer dan overleven.
Pff.. heb net het topic "diagnose waar ik niet in geloof" verder doorgelezen en merk dat het behoorlijk wat met me doet. Vooral de postings over mensen, die moeten vechten tegen de omgeving. Ik merk, steeds weer, dat ik me tegen anderen maar vooral ook tegen mezelf moet lopen verantwoorden. Dat ik nu met de auto naar het werk ga, bijvoorbeeld, zit ik elke dag weer excuses voor én tegen mezelf voor te maken, terwijl het zo simpel is: m'n werk is nu verder fietsen en in combinatie met de koude gewoon niet haalbaar voor mij. Maar voordat IK dat accepteer? En dat ik door nieuwe/andere werkplekken steeds weer moet verdedigen (tegen dezelfde teamleider!) dat ik niet langer dan zoveel uur op een dag kan/wil werken.
Vandaag voor het eerst m'n man gevraagd een pan leeg te scheppen, omdat ik 'm niet met 1 hand kan kantelen. Nog steeds vind ik het moeilijk toe te geven, dat ik hulp nodig heb. Dat blijkt. Voor het eerst van m'n leven voel ik me echt door m''n lichaam gehinderd. Dat ik niet fiets betekent ook gelijk dat ik m'n dagelijkse beweging niet krijg. EN ik weet dat dat niet goed is.
Pff.. zit in PMS-dip, dat maakt het dan allemaal nog een beetje erger.
Zo fijn dat ik hier wel m'n verhaal kwijt kan!!
Pff.. heb net het topic "diagnose waar ik niet in geloof" verder doorgelezen en merk dat het behoorlijk wat met me doet. Vooral de postings over mensen, die moeten vechten tegen de omgeving. Ik merk, steeds weer, dat ik me tegen anderen maar vooral ook tegen mezelf moet lopen verantwoorden. Dat ik nu met de auto naar het werk ga, bijvoorbeeld, zit ik elke dag weer excuses voor én tegen mezelf voor te maken, terwijl het zo simpel is: m'n werk is nu verder fietsen en in combinatie met de koude gewoon niet haalbaar voor mij. Maar voordat IK dat accepteer? En dat ik door nieuwe/andere werkplekken steeds weer moet verdedigen (tegen dezelfde teamleider!) dat ik niet langer dan zoveel uur op een dag kan/wil werken.
Vandaag voor het eerst m'n man gevraagd een pan leeg te scheppen, omdat ik 'm niet met 1 hand kan kantelen. Nog steeds vind ik het moeilijk toe te geven, dat ik hulp nodig heb. Dat blijkt. Voor het eerst van m'n leven voel ik me echt door m''n lichaam gehinderd. Dat ik niet fiets betekent ook gelijk dat ik m'n dagelijkse beweging niet krijg. EN ik weet dat dat niet goed is.
Pff.. zit in PMS-dip, dat maakt het dan allemaal nog een beetje erger.
Zo fijn dat ik hier wel m'n verhaal kwijt kan!!
Later is nu
dinsdag 26 januari 2010 om 22:22
Ik word momenteel erg getriggerd door het en nu heb ik reuma topic. Ik lees er, vermoed ik maar zo door mijn gemoedstoestand van nu, ondertonen die op al mijn verkeerde knopjes drukken. Ik blijf daar ook maar weg. Hetzelfde heb ik met diagnose waar ik niet in geloof, heb alleen de openingspost gelezen en die kwam bij mij denk ik maar zo heel anders binnen dan TO zal bedoelen.
Roos nog geen datum (en dat helpt ook niet meer)....
Ben trouwens gestopt met roken, jawel ondanks de stress. Mag ik mezelf belonen met het balanceboard voor de Wii, nergens meer zo te koop heb ik weer hoor.....
Roos nog geen datum (en dat helpt ook niet meer)....
Ben trouwens gestopt met roken, jawel ondanks de stress. Mag ik mezelf belonen met het balanceboard voor de Wii, nergens meer zo te koop heb ik weer hoor.....
dinsdag 26 januari 2010 om 23:00
Verbaast me niet erg, Cay. Denk dat ik tussen de regels door snap wat je bedoelt met het eerste topic. ALS dat zo is, dan hier hetzelfde. Dat tweede topic; die bleek een prachtige aap uit de mouw te hebben, die hier voor velen wellicht bekend voorkomen. Kort samengevat; het is makkelijker te schermen met 'geloof er niet in' dan onder ogen moeten komen dat iets chronisch is.
Pardon, gestopt met roken? Nu? Denk dat mams situatie wat dat betreft ook een positieve invloed heeft? Dan nog; chapeau dat je het juist nu even flikt en niet gebruikt als stress-bliksemafleider.
Heb je online al gekeken voor dat balanceboard? Ga morgen een kaarsje branden, hopend dat er nu toch snel een datum komt. Kan in elk geval geen kwaad. Morgen en overmorgen sowieso toch al een branden, belangrijke dagen voor een belangrijk iemand. Wordt het vrees of hoop, bah haat dat soort momenten.
Dromende, ik denk dat je een belangrijk punt te pakken hebt. "Naar buiten toe" kun je pas echt wat mee als je voor jezelf niet meer constant hoeft te verantwoorden. Wat mij vaak helpt als ik mezelf teveel op de huid zit, is doen alsof ik iemand anders ben. Wat nu als mijn vriendin mijn gezondheid had, had ik dan ook zo op de huid gezeten of had ik het dan donderslogisch gevonden dat ze bijv. gas terug zou nemen? Eigenlijk kom ik dan altijd tot de conclusie dat ik te hard voor mezelf ben op zo'n moment, onrealistisch. Vast best gespleten persoonlijkheid, maar door mezelf dan even op te splitsen in '2 personen', kan ik voor mezelf dingen makkelijker laten zijn. Is het goed, hoeft die verantwoording niet zo nodig.
Qua buitenwereld vind ik het nog wel eens heerlijk om lekker te overdrijven. Reageren alsof ik de grootste parasiet ter wereld ben. "Ja, ik vind het heerlijk om een uitkering te trekken. Werken is voor oerdomme zotten. Ik ben liever lui dan moe, lopen is voor het plebs." En ga zo maar door. Ik trek het zo in het overdrevene dat het enerzijds mezelf niet meer raakt en anderzijds als ik het daadwerkelijk ook vocaal verkondig (denk het ook vaak genoeg alleen), de buitenwereld eigenlijk vaker wel dan niet spontaan het licht lijkt te zien.
Chapeau dat je voor de pan hulp hebt gevraagd! Niet te streng voor jezelf zijn, hoor. Hoop dat ik het goed genoeg kan verwoorden, bedoel het niet verkeerd. Maar soms krijg ik het idee bij je dat je voor jezelf kneiterhard kunt zijn. Dat je wel heel veel van jezelf verwacht. Qua acceptatie en optimaal voor lijf bezig zijn enzo. Nou ja, krijg het niet erg lekker uit mijn tengeltjes. Houd er maar over op voor ik echt onverhoopt verkeerd over kom.
Pardon, gestopt met roken? Nu? Denk dat mams situatie wat dat betreft ook een positieve invloed heeft? Dan nog; chapeau dat je het juist nu even flikt en niet gebruikt als stress-bliksemafleider.
Heb je online al gekeken voor dat balanceboard? Ga morgen een kaarsje branden, hopend dat er nu toch snel een datum komt. Kan in elk geval geen kwaad. Morgen en overmorgen sowieso toch al een branden, belangrijke dagen voor een belangrijk iemand. Wordt het vrees of hoop, bah haat dat soort momenten.
Dromende, ik denk dat je een belangrijk punt te pakken hebt. "Naar buiten toe" kun je pas echt wat mee als je voor jezelf niet meer constant hoeft te verantwoorden. Wat mij vaak helpt als ik mezelf teveel op de huid zit, is doen alsof ik iemand anders ben. Wat nu als mijn vriendin mijn gezondheid had, had ik dan ook zo op de huid gezeten of had ik het dan donderslogisch gevonden dat ze bijv. gas terug zou nemen? Eigenlijk kom ik dan altijd tot de conclusie dat ik te hard voor mezelf ben op zo'n moment, onrealistisch. Vast best gespleten persoonlijkheid, maar door mezelf dan even op te splitsen in '2 personen', kan ik voor mezelf dingen makkelijker laten zijn. Is het goed, hoeft die verantwoording niet zo nodig.
Qua buitenwereld vind ik het nog wel eens heerlijk om lekker te overdrijven. Reageren alsof ik de grootste parasiet ter wereld ben. "Ja, ik vind het heerlijk om een uitkering te trekken. Werken is voor oerdomme zotten. Ik ben liever lui dan moe, lopen is voor het plebs." En ga zo maar door. Ik trek het zo in het overdrevene dat het enerzijds mezelf niet meer raakt en anderzijds als ik het daadwerkelijk ook vocaal verkondig (denk het ook vaak genoeg alleen), de buitenwereld eigenlijk vaker wel dan niet spontaan het licht lijkt te zien.
Chapeau dat je voor de pan hulp hebt gevraagd! Niet te streng voor jezelf zijn, hoor. Hoop dat ik het goed genoeg kan verwoorden, bedoel het niet verkeerd. Maar soms krijg ik het idee bij je dat je voor jezelf kneiterhard kunt zijn. Dat je wel heel veel van jezelf verwacht. Qua acceptatie en optimaal voor lijf bezig zijn enzo. Nou ja, krijg het niet erg lekker uit mijn tengeltjes. Houd er maar over op voor ik echt onverhoopt verkeerd over kom.
vandaag ga ik van alles kunnen
dinsdag 26 januari 2010 om 23:06
Mijn "faux pas" op het moment is dat ik merk dat ik me begin te verschuilen achter excuses. Dat ik niet gewoon recht-toe-recht-aan duidelijk ben. Zo staan er bijv. deze week vandaag, morgen en overmorgen "werk"dingen op de agenda. Normaal al niet mijn schema, laat staan op het moment. En in plaats van gewoon te zeggen "luister, 1 afspraak is met hangen en wurgen haalbaar, de rest zullen jullie zelf moeten uitvogelen", neig ik er enorm naar om achter excuses te schuilen.
Teken aan de wand, geloof ik. Heb alleen geen zin mijn kop uit het zand te trekken. Heb mezelf voorgenomen gewoon eerlijk te zijn morgen en aan te geven waarom ik grenzen trek, maar blegh. Zou liever een lulverhaal ophangen over dat ik kaartjes heb voor een circus en per ongeluk op zelfde dag geboekt, weet ík veel wat voor dom excuus.
Teken aan de wand, geloof ik. Heb alleen geen zin mijn kop uit het zand te trekken. Heb mezelf voorgenomen gewoon eerlijk te zijn morgen en aan te geven waarom ik grenzen trek, maar blegh. Zou liever een lulverhaal ophangen over dat ik kaartjes heb voor een circus en per ongeluk op zelfde dag geboekt, weet ík veel wat voor dom excuus.
vandaag ga ik van alles kunnen
woensdag 27 januari 2010 om 08:28
Heel eerlijk? In zulke gevallen wil ik nog wel eens "Hoofdpijn" hebben. Ik weet dan ook, dat als ik doorzet, ik dat toch wel krijg, dus beter een dagje radicaal op de rem en niets doen.
Het is moeilijk, geen progressieve ziekte, maar wel steeds minder kunnen doen
(en dat komt dus ook, doordat ik steeds minder doe en totaal de moed niet kan vinden (of tijd) om weer op te gaan bouwen)
Het is moeilijk, geen progressieve ziekte, maar wel steeds minder kunnen doen
(en dat komt dus ook, doordat ik steeds minder doe en totaal de moed niet kan vinden (of tijd) om weer op te gaan bouwen)
Later is nu
woensdag 27 januari 2010 om 09:32
quote:Caylinn schreef op 26 januari 2010 @ 22:22:
Hetzelfde heb ik met diagnose waar ik niet in geloof, heb alleen de openingspost gelezen en die kwam bij mij denk ik maar zo heel anders binnen dan TO zal bedoelen.quote:dreamer schreef op 26 januari 2010 @ 22:18:
Pff.. heb net het topic "diagnose waar ik niet in geloof" verder doorgelezen en merk dat het behoorlijk wat met me doet.
Allereerst wil ik mijn excuus aanbieden. Dat topic waar jullie het over hebben, is namelijk door mij geopend. Ik heb moeite (gehad) met omschakelen wat betreft de diagnose over mijn klachten (en dat is misschien al kortzichtig), mijn formulering was dat - achteraf gezien - al helemaal. Ik zal mijn openingspost wijzigen.
Ik kom overigens per toeval op dit topic. Ik heb de gezondheidpijler eigenlijk nooit zo bezocht. Toen ik wilde kijken of er nog mensen gereageerd hadden op mijn topic, stond dit topic van jullie bovenaan. En ik zit met tranen in mijn ogen te lezen. Uit stommiteit over mijn kortzichtigheid, maar ook over de herkenbaarheid. Over het altijd maar pijn hebben en dat iedereen om mee heen dat goed zat is. Over de opmerking van mijn vader gister, over het niet meer normaal kunnen functioneren in de maatschappij.
Zou ik ook af en toe mee mogen schrijven?
Hetzelfde heb ik met diagnose waar ik niet in geloof, heb alleen de openingspost gelezen en die kwam bij mij denk ik maar zo heel anders binnen dan TO zal bedoelen.quote:dreamer schreef op 26 januari 2010 @ 22:18:
Pff.. heb net het topic "diagnose waar ik niet in geloof" verder doorgelezen en merk dat het behoorlijk wat met me doet.
Allereerst wil ik mijn excuus aanbieden. Dat topic waar jullie het over hebben, is namelijk door mij geopend. Ik heb moeite (gehad) met omschakelen wat betreft de diagnose over mijn klachten (en dat is misschien al kortzichtig), mijn formulering was dat - achteraf gezien - al helemaal. Ik zal mijn openingspost wijzigen.
Ik kom overigens per toeval op dit topic. Ik heb de gezondheidpijler eigenlijk nooit zo bezocht. Toen ik wilde kijken of er nog mensen gereageerd hadden op mijn topic, stond dit topic van jullie bovenaan. En ik zit met tranen in mijn ogen te lezen. Uit stommiteit over mijn kortzichtigheid, maar ook over de herkenbaarheid. Over het altijd maar pijn hebben en dat iedereen om mee heen dat goed zat is. Over de opmerking van mijn vader gister, over het niet meer normaal kunnen functioneren in de maatschappij.
Zou ik ook af en toe mee mogen schrijven?
