Gezondheid
alle pijlers
leven met pijn: wie praat er mee?
donderdag 24 april 2008 om 12:05
He hallo,
IK heb endometriose en daardoor zo goed als dagelijks pijn. Deze pijn beïnvloed mijn dagelijks gebeuren. Niet dat de pijn mijn leven beheerst (of zou moeten beheersen), maar het is er wel. Door de pijn heb ik minder energie, waardoor ik minder kan, of dingen zelfs moet laten. Tevens zit ik momenteel in de ziektewet.
Nu ben ik bezig mijn leven weer vorm te geven. Wat kan ik wel, wat kan ik niet? Waar liggen de grenzen? Hoe deel ik mijn tijd in? Hoe zorg ik dat ik niet zoveel beweeg dat mijn pijn toe neemt, maar ook niet zo weinig dat ik in een spiraal naar beneden kom?
Ik merk dat ik het best moeilijk vind soms om de balans te vinden. Ik vroeg mij af of er meer mensen zijn die hier mee kampen, en die samen met mij op een constructieve wijze hier willen schrijven over het wel en wee van het aanpassen aan een leven met pijn (of vermoeidheid: ook dan moet je je leven aanpassen natuurlijk). Elkaar tips geven, harten onder riemen, soms een schop onder de kont, dat soort dingen!
IK heb endometriose en daardoor zo goed als dagelijks pijn. Deze pijn beïnvloed mijn dagelijks gebeuren. Niet dat de pijn mijn leven beheerst (of zou moeten beheersen), maar het is er wel. Door de pijn heb ik minder energie, waardoor ik minder kan, of dingen zelfs moet laten. Tevens zit ik momenteel in de ziektewet.
Nu ben ik bezig mijn leven weer vorm te geven. Wat kan ik wel, wat kan ik niet? Waar liggen de grenzen? Hoe deel ik mijn tijd in? Hoe zorg ik dat ik niet zoveel beweeg dat mijn pijn toe neemt, maar ook niet zo weinig dat ik in een spiraal naar beneden kom?
Ik merk dat ik het best moeilijk vind soms om de balans te vinden. Ik vroeg mij af of er meer mensen zijn die hier mee kampen, en die samen met mij op een constructieve wijze hier willen schrijven over het wel en wee van het aanpassen aan een leven met pijn (of vermoeidheid: ook dan moet je je leven aanpassen natuurlijk). Elkaar tips geven, harten onder riemen, soms een schop onder de kont, dat soort dingen!
vrijdag 27 juni 2008 om 13:19
Mijn longontsteking en ik hebben inmiddels 7 weken een relatie, maar ik heb het vanochtend uitgemaakt. Hij zal wel een tijdje verdrietig zijn, maar daar komt hij wel overheen.
De koorts is vandaag nog uitgebleven, het blaffen is nagenoeg over, alleen doodop en erg kortademig. De conditie is inmiddels tot het 0-punt gedaald.
De koorts is vandaag nog uitgebleven, het blaffen is nagenoeg over, alleen doodop en erg kortademig. De conditie is inmiddels tot het 0-punt gedaald.
vrijdag 27 juni 2008 om 13:22
Zo, lange verhalen weer. De laatste alinea van mijn vorige post is trouwens geen verontschuldiging, maar meer even een verklaring. Zo van: ik weet dat 't niet zo netjes staat en baal er zelf ook van, maar het is nu even niet anders en ik weet ook dat jullie dat snappen. Dat is misschien duidelijker?
Roque en Roos: ja, ik heb evt. ingang/ondersteuning bij MW en psych. Laatste spreek ik niet standaard, maar ben van plan eens te vragen of ik daar binnenkort weer een keer ingepland kan worden. Heb wel even behoefte aan wat meer "praat-therapieën". Niet alleen om dingen op een rijtje te zetten, maar óók om aan te geven dat het voor mij nu even te snel gaat, dat ik tijd nodig heb bepaalde beslissingen te maken en voor het deel van "leren leven met".
Dan, Roos: dat idee van "als het enigszins kan, zou het 'moeten'" is puur gevoelsmatig en naast verschrikkelijk irrationeel nog dom ook. Dat wéét ik. Maar ik vond het van mezelf al heel wat dat ik die gekke gevoelens van mij nu eens een keer onder woorden heb weten te brengen, en heb me voorgenomen dat in 't vervolg bij de peuten ook wat vaker te doen. Ik weet ook niet precies waar dit uit voortkomt hoor, misschien ook wel een beetje het jarenlang niet serieus genomen zijn en behandelaars die heel erg anti-hulpmiddelen waren, dat soort dingen. Alle 'gewone' opties als rolstoelen, speciaal matras, persoonlijke verzoring en woningaanpassingen, daar heb ik géén moeite mee, maar bij dit soort dingen komen toch dat soort gedachtes weer op. Dat ik vooral zo normaal mogelijk moet doen, dat gebruik van hulpmiddelen niet goed is, etc. Maar je hebt gelijk, ja: als ik inderdaad nog die jaren voort wil/moet, kan ik het me niet veroorloven voor m'n 30e m'n hele lijf te vernachelen omdat ik emotioneel nog niet toe zou zijn aan bepaalde hulpmiddelen of bepaalde opties op medisch vlak. Straks ga ik bij S. nog vinden dat een operatie niet nodig is omdat "het toch allemaal zo erg niet is" . Nét zo irrationeel.
En op je vraag: nee, voor nu zijn er geen andere opties dan een verblijfskatheter besproken. Verpleging hier en ook revadok hebben al gevraagd of uro evt. overweegt een suprapubisch te zetten, maar daar hebben we het nog helemaal niet over gehad. Ik denk omdat we er heel bewust voor hebben gekozen om het eerst een aantal weken/maanden uit te proberen, en daarna pas verder te praten. Ik heb hém ook nog niet heel kritisch bevraagd op de precieze risico's en op evt. andere opties, gewoon omdat we heel bewust die keus voor ons uit hebben geschoven. Weet jij trouwens wat evt. de voordelen zouden zijn van suprapubisch tov gewoon verblijfskatheter? Als je 't hebt over 'binnen handbereik', gaat dat nu ook prima: ik heb gewoon het uiteinde v/d katheter in m'n broeksband weggestopt, en ga dus gewoon naar de wc als ik aandrang heb. Haal katheter uit m'n broek, staand boven toilet zet ik 't kraantje open en ja.. voel me net een man zo . Dus geen gedoe met opvangzakken, dat lijkt mij ook haast praktisch zowat nét zo lastig als hulp nodig hebben bij iedere toiletgang. Waar verstop je zo'n zak, aan stoel gaat niet want ik loop af en toe nog stukjes, been lijkt me niet handig als je al zo instabiel op de beentjes staat, en ik heb geen idee hoe ik zo'n zak zou moeten legen. Nee, mij niet gezien! Alleen 's nachts hang ik er een zak aan, maar dan nog zet ik 'm niet standaard open: als ik aandrang heb, doe ik 'm even open, daarna sluit ik 'm weer. Heeft als voordeel dat de blaas niet krimpt, hoewel ietsje krimpen bij ons natuurlijk geen kwaad zou kunnen .
quote:Echt Sent, kijk naar het totaalplaatje en niet naar alleen 'blaasfunctie'. Das leuk, maar heb jij er een sik aan als de blaas pérfect functioneert maar jij nog altijd niet zelfstandig de boel kan lozen?
Je hebt weer eens gelijk ja. Ik zei zelf pas ook tegen iemand dat het in feite benaderd kan worden als bijv. incontinentie in combi met rolstoelafhankelijkheid en slechte armfunctie, want echt, de gevolgen zijn hetzelfde: als ik geen hulp heb bij toiletgang, of het gaat niet snel genoeg, pis ik in m'n broek. Met dat verschil dat ik het zelf aan voel komen, en dat ik van lang en krampachtig ophouden weer veel meer retentie krijg
quote:Iets heel anders; ligt het aan mij of proef ik geen ehm...... 'match made in heaven' tussen jou en uroloog??
Met uroloog ben ik HEEL blij, maar met revadok loopt 't niet altijd even lekker. De ene keer zijn we heel goed op dreef en loopt 't prachtig, maar een week later kan ik bij de man het idee hebben dat hij totaal niet hoort wat ik zeg. Het is al vaker voorgekomen in mijn tijd hier dat hij er in feite 'klaar mee was' en een ontslagdatum wilde plannen (en ten tijde van de laatste teambespreking zou dat dan betekenen dat ik naar een verpleeghuis zou moeten!) terwijl zowel de peuten als ik nog lang niet zover waren en er ook nog genoeg opties waren die we wilden -en naar mijn idee móesten- verkennen. Dat wordt dan wel weer rechtgebreid doordat de peuten aangeven nog werk aan mij te hebben, maar toch.. echt prettig werkt het niet. En dan ineens dus weer wel, lijkt hij helemaal mee te gaan in mijn ideeën (vandaar overleg met orthopeed, waarin hij tijdens dat gesprek ook aangaf mijn vragen reëel te vinden en dat zijn mening slechts was gebaseerd op beperkte literatuur en verder geen ervaring) en later komt hij er weer op terug en zegt hij in feite dat ik een weg ingeslagen ben waar hij niet achter staat.. ik volg dat gewoon niet, krijg steeds het idee "wat mis ik hier"? Terwijl ik héél blij ben/was met het feit dat hij in het verleden heel goed in staat is gebleken om kritiek te harte te nemen en echt z'n best te doen om op een bewuste manier om te gaan met z'n minder sterke punten. Dát vind ik absoluut een kenmerk van een goede arts, maar het is gewoon voor mij stomvervelend dat hij vanaf waar ík het zie soms ineens een draai van 180 lijkt te maken.
Lies: heel herkenbaar dat je je huidige batterij aan hulpmiddelen prima vindt, maar er nog niet helemaal over uit kunt dat dat dus niet meer voldoende is, dat er méér nodig is. Komt in feite aardig overeen met mijn verhaal.
En tenslotte, nog een keer Roos: ik snap dat pink-verhaal wel. Denk dat ik op den duur hetzelfde zou hebben. Vreemd misschien, maar heel begrijpelijk in mijn ogen. Als het niet meer gaat, je geen functie meer heb in pink maar wél door die idiote stand zoveel beperkingen: ja, dan kan het een optie zijn.
Ik ga ff slapen.. krijg bezoek vanmiddag, nu kan 't nog. Allemaal bedankt voor de steunende woorden en knuffels. Voor wie wil een knuffel terug.
Roque en Roos: ja, ik heb evt. ingang/ondersteuning bij MW en psych. Laatste spreek ik niet standaard, maar ben van plan eens te vragen of ik daar binnenkort weer een keer ingepland kan worden. Heb wel even behoefte aan wat meer "praat-therapieën". Niet alleen om dingen op een rijtje te zetten, maar óók om aan te geven dat het voor mij nu even te snel gaat, dat ik tijd nodig heb bepaalde beslissingen te maken en voor het deel van "leren leven met".
Dan, Roos: dat idee van "als het enigszins kan, zou het 'moeten'" is puur gevoelsmatig en naast verschrikkelijk irrationeel nog dom ook. Dat wéét ik. Maar ik vond het van mezelf al heel wat dat ik die gekke gevoelens van mij nu eens een keer onder woorden heb weten te brengen, en heb me voorgenomen dat in 't vervolg bij de peuten ook wat vaker te doen. Ik weet ook niet precies waar dit uit voortkomt hoor, misschien ook wel een beetje het jarenlang niet serieus genomen zijn en behandelaars die heel erg anti-hulpmiddelen waren, dat soort dingen. Alle 'gewone' opties als rolstoelen, speciaal matras, persoonlijke verzoring en woningaanpassingen, daar heb ik géén moeite mee, maar bij dit soort dingen komen toch dat soort gedachtes weer op. Dat ik vooral zo normaal mogelijk moet doen, dat gebruik van hulpmiddelen niet goed is, etc. Maar je hebt gelijk, ja: als ik inderdaad nog die jaren voort wil/moet, kan ik het me niet veroorloven voor m'n 30e m'n hele lijf te vernachelen omdat ik emotioneel nog niet toe zou zijn aan bepaalde hulpmiddelen of bepaalde opties op medisch vlak. Straks ga ik bij S. nog vinden dat een operatie niet nodig is omdat "het toch allemaal zo erg niet is" . Nét zo irrationeel.
En op je vraag: nee, voor nu zijn er geen andere opties dan een verblijfskatheter besproken. Verpleging hier en ook revadok hebben al gevraagd of uro evt. overweegt een suprapubisch te zetten, maar daar hebben we het nog helemaal niet over gehad. Ik denk omdat we er heel bewust voor hebben gekozen om het eerst een aantal weken/maanden uit te proberen, en daarna pas verder te praten. Ik heb hém ook nog niet heel kritisch bevraagd op de precieze risico's en op evt. andere opties, gewoon omdat we heel bewust die keus voor ons uit hebben geschoven. Weet jij trouwens wat evt. de voordelen zouden zijn van suprapubisch tov gewoon verblijfskatheter? Als je 't hebt over 'binnen handbereik', gaat dat nu ook prima: ik heb gewoon het uiteinde v/d katheter in m'n broeksband weggestopt, en ga dus gewoon naar de wc als ik aandrang heb. Haal katheter uit m'n broek, staand boven toilet zet ik 't kraantje open en ja.. voel me net een man zo . Dus geen gedoe met opvangzakken, dat lijkt mij ook haast praktisch zowat nét zo lastig als hulp nodig hebben bij iedere toiletgang. Waar verstop je zo'n zak, aan stoel gaat niet want ik loop af en toe nog stukjes, been lijkt me niet handig als je al zo instabiel op de beentjes staat, en ik heb geen idee hoe ik zo'n zak zou moeten legen. Nee, mij niet gezien! Alleen 's nachts hang ik er een zak aan, maar dan nog zet ik 'm niet standaard open: als ik aandrang heb, doe ik 'm even open, daarna sluit ik 'm weer. Heeft als voordeel dat de blaas niet krimpt, hoewel ietsje krimpen bij ons natuurlijk geen kwaad zou kunnen .
quote:Echt Sent, kijk naar het totaalplaatje en niet naar alleen 'blaasfunctie'. Das leuk, maar heb jij er een sik aan als de blaas pérfect functioneert maar jij nog altijd niet zelfstandig de boel kan lozen?
Je hebt weer eens gelijk ja. Ik zei zelf pas ook tegen iemand dat het in feite benaderd kan worden als bijv. incontinentie in combi met rolstoelafhankelijkheid en slechte armfunctie, want echt, de gevolgen zijn hetzelfde: als ik geen hulp heb bij toiletgang, of het gaat niet snel genoeg, pis ik in m'n broek. Met dat verschil dat ik het zelf aan voel komen, en dat ik van lang en krampachtig ophouden weer veel meer retentie krijg
quote:Iets heel anders; ligt het aan mij of proef ik geen ehm...... 'match made in heaven' tussen jou en uroloog??
Met uroloog ben ik HEEL blij, maar met revadok loopt 't niet altijd even lekker. De ene keer zijn we heel goed op dreef en loopt 't prachtig, maar een week later kan ik bij de man het idee hebben dat hij totaal niet hoort wat ik zeg. Het is al vaker voorgekomen in mijn tijd hier dat hij er in feite 'klaar mee was' en een ontslagdatum wilde plannen (en ten tijde van de laatste teambespreking zou dat dan betekenen dat ik naar een verpleeghuis zou moeten!) terwijl zowel de peuten als ik nog lang niet zover waren en er ook nog genoeg opties waren die we wilden -en naar mijn idee móesten- verkennen. Dat wordt dan wel weer rechtgebreid doordat de peuten aangeven nog werk aan mij te hebben, maar toch.. echt prettig werkt het niet. En dan ineens dus weer wel, lijkt hij helemaal mee te gaan in mijn ideeën (vandaar overleg met orthopeed, waarin hij tijdens dat gesprek ook aangaf mijn vragen reëel te vinden en dat zijn mening slechts was gebaseerd op beperkte literatuur en verder geen ervaring) en later komt hij er weer op terug en zegt hij in feite dat ik een weg ingeslagen ben waar hij niet achter staat.. ik volg dat gewoon niet, krijg steeds het idee "wat mis ik hier"? Terwijl ik héél blij ben/was met het feit dat hij in het verleden heel goed in staat is gebleken om kritiek te harte te nemen en echt z'n best te doen om op een bewuste manier om te gaan met z'n minder sterke punten. Dát vind ik absoluut een kenmerk van een goede arts, maar het is gewoon voor mij stomvervelend dat hij vanaf waar ík het zie soms ineens een draai van 180 lijkt te maken.
Lies: heel herkenbaar dat je je huidige batterij aan hulpmiddelen prima vindt, maar er nog niet helemaal over uit kunt dat dat dus niet meer voldoende is, dat er méér nodig is. Komt in feite aardig overeen met mijn verhaal.
En tenslotte, nog een keer Roos: ik snap dat pink-verhaal wel. Denk dat ik op den duur hetzelfde zou hebben. Vreemd misschien, maar heel begrijpelijk in mijn ogen. Als het niet meer gaat, je geen functie meer heb in pink maar wél door die idiote stand zoveel beperkingen: ja, dan kan het een optie zijn.
Ik ga ff slapen.. krijg bezoek vanmiddag, nu kan 't nog. Allemaal bedankt voor de steunende woorden en knuffels. Voor wie wil een knuffel terug.
vrijdag 27 juni 2008 om 13:24
quote:Livre schreef op 27 juni 2008 @ 13:19:
Mijn longontsteking en ik hebben inmiddels 7 weken een relatie, maar ik heb het vanochtend uitgemaakt. Hij zal wel een tijdje verdrietig zijn, maar daar komt hij wel overheen.
Goh, wat triest voor je longonsteking.. maar ik geef je groot gelijk hoor. Ik durf het nú wel te zeggen, maar om eerlijk te zijn heb ik 'm nooit aardig gevonden..
Hoop dat je snel weer wat sterker wordt!
Mijn longontsteking en ik hebben inmiddels 7 weken een relatie, maar ik heb het vanochtend uitgemaakt. Hij zal wel een tijdje verdrietig zijn, maar daar komt hij wel overheen.
Goh, wat triest voor je longonsteking.. maar ik geef je groot gelijk hoor. Ik durf het nú wel te zeggen, maar om eerlijk te zijn heb ik 'm nooit aardig gevonden..
Hoop dat je snel weer wat sterker wordt!
vrijdag 27 juni 2008 om 22:41
roosvrouw, ik trek mijn boetekleed aan.
doe hier dus wat ik zelf nooit wil dat anderen doen..zeggen dat je eigen klacht in het niet valt als je vergelijkt.
lieske, ik herken het wel dat je je verstopt voor aanpassingen, ondanks dat je best weet dat ze nodig zijn. Zo heb ik tot op heden nog steeds de traplift uit huis weten te houden. U hebt hem binnen 6 weken in huis mevrouw, verzekerde de WMO mijnheer mij (dat zou dan het negende wereldwonder zijn maar vooruit). Dat was zo schrikken dat ik hem 3 jaar later nog niet heb.
Ploeter die trap op, maar wil geen traplift want 'daar kijk ik dan de hele tijd tegenaan.'
Zoonlief komt de bewuste trap af, dus ik ga even quality-time verstrekken. Dag dag
doe hier dus wat ik zelf nooit wil dat anderen doen..zeggen dat je eigen klacht in het niet valt als je vergelijkt.
lieske, ik herken het wel dat je je verstopt voor aanpassingen, ondanks dat je best weet dat ze nodig zijn. Zo heb ik tot op heden nog steeds de traplift uit huis weten te houden. U hebt hem binnen 6 weken in huis mevrouw, verzekerde de WMO mijnheer mij (dat zou dan het negende wereldwonder zijn maar vooruit). Dat was zo schrikken dat ik hem 3 jaar later nog niet heb.
Ploeter die trap op, maar wil geen traplift want 'daar kijk ik dan de hele tijd tegenaan.'
Zoonlief komt de bewuste trap af, dus ik ga even quality-time verstrekken. Dag dag
vrijdag 27 juni 2008 om 23:09
zaterdag 28 juni 2008 om 16:50
quote:Aruba schreef op 25 juni 2008 @ 14:20:
Hallo lieve meiden. Ik heb geen kanker! Pfiieeeuuww....
Arube, ik lees nu pas weer eens bij, wat fijn voor je meid! Gelukkig, gelukkig, gelukkig!
Heel vervelend dat niet bekend is waar je pijn vandaan komt maar kanker is het in ieder geval niet. Heel erg fijn!
(f)
Hallo lieve meiden. Ik heb geen kanker! Pfiieeeuuww....
Arube, ik lees nu pas weer eens bij, wat fijn voor je meid! Gelukkig, gelukkig, gelukkig!
Heel vervelend dat niet bekend is waar je pijn vandaan komt maar kanker is het in ieder geval niet. Heel erg fijn!
(f)
zaterdag 28 juni 2008 om 17:02
Poeh, wat is er een hoop geschreven en wat zijn er weer veel dingen gebeurd.
Ambra, ik kan er niks aan doen, ik moet vaak om je lachen. Om je nuchterheid om je droge beschrijvingen, heerlijk om te lezen.
RV, je pink is inderdaad ook belangrijk, het is niet 'maar een pink' maar goed, je weet het zelf wel....
Roque, fijn dat het goed gaat met de baby meid, heerlijk voor je!
Lieske, ik ken geen mensen die medicinale wiet gebruiken maar probeer je over de mentale belemmering heen te zetten, pijn doet zeer en als dat spul helpt, hupsakee!
THC is de werkzame stof in wiet, het spul waar je stoned van wordt zeg maar. In medicinale wiet zit minder van het goedje waar je duf van wordt en vreetbuien van krijgt geloof ik.
Mik, ben je nog op vakantie? Zo ja, geniet er lekker van!
Sent, schrijf je vingers maar blauw, het kan zo opluchten....
Livre meid, heb je je longontsteking gezegd dat 'ie op kan zouten en nooit meer terug moet komen?
Goed zo!
Hier gaat het redelijk. Medium zoals ik dat noem. Het gaat beter met het sporten, ik herstel beter en loop niet twee dagen krom van de pijn en dat is heerlijk. Ik had de afgelopen week zelfs twee dagen dat ik eigenlijk heel 'gewoon' liep. Maar goed, vandaag gingen we keukens kijken en dat deed gewoon weer ouderwets zeer gelukkig
Bijkomend voordeel; ik val af. In ieder geval in omvang....
Ambra, ik kan er niks aan doen, ik moet vaak om je lachen. Om je nuchterheid om je droge beschrijvingen, heerlijk om te lezen.
RV, je pink is inderdaad ook belangrijk, het is niet 'maar een pink' maar goed, je weet het zelf wel....
Roque, fijn dat het goed gaat met de baby meid, heerlijk voor je!
Lieske, ik ken geen mensen die medicinale wiet gebruiken maar probeer je over de mentale belemmering heen te zetten, pijn doet zeer en als dat spul helpt, hupsakee!
THC is de werkzame stof in wiet, het spul waar je stoned van wordt zeg maar. In medicinale wiet zit minder van het goedje waar je duf van wordt en vreetbuien van krijgt geloof ik.
Mik, ben je nog op vakantie? Zo ja, geniet er lekker van!
Sent, schrijf je vingers maar blauw, het kan zo opluchten....
Livre meid, heb je je longontsteking gezegd dat 'ie op kan zouten en nooit meer terug moet komen?
Goed zo!
Hier gaat het redelijk. Medium zoals ik dat noem. Het gaat beter met het sporten, ik herstel beter en loop niet twee dagen krom van de pijn en dat is heerlijk. Ik had de afgelopen week zelfs twee dagen dat ik eigenlijk heel 'gewoon' liep. Maar goed, vandaag gingen we keukens kijken en dat deed gewoon weer ouderwets zeer gelukkig
Bijkomend voordeel; ik val af. In ieder geval in omvang....
dinsdag 1 juli 2008 om 11:05
quote:ambra schreef op 28 juni 2008 @ 14:18:
Lieske..heb het even nagekeken op de site;
verregaande eigenwijzigheid; kenmerk nummer 1 bij EDS.
Yep, meestal samengaand met de neiging continu over je grenzen heen te gaan
Leo: fijn dat het sporten zo lekker gaat.
Ik heb hier inmiddels een paar goede gesprekken gehad met verpleging, MW en psycholoog. Laatste maar kort, die zie ik volgende week wat uitgebreider. Moet nu revadok nog even spreken over een paar dingen..
Lieske..heb het even nagekeken op de site;
verregaande eigenwijzigheid; kenmerk nummer 1 bij EDS.
Yep, meestal samengaand met de neiging continu over je grenzen heen te gaan
Leo: fijn dat het sporten zo lekker gaat.
Ik heb hier inmiddels een paar goede gesprekken gehad met verpleging, MW en psycholoog. Laatste maar kort, die zie ik volgende week wat uitgebreider. Moet nu revadok nog even spreken over een paar dingen..
donderdag 3 juli 2008 om 10:39
donderdag 3 juli 2008 om 12:13
Niet zozeer lekker, maar voor mij hopelijk wel de manier om de zenuwpijn, migraine en het gebrek aan eetlust te bestrijden. Bovendien is het THC-gehalte (stofje waar je high van wordt) van wiet uit de apotheek lager dan dat van wiet uit de coffeeshop, en het CBD-gehalte (dat zorgt voor pijnvermindering) juist hoger. De bijwerkingen schijnen daardoor mee te vallen, helemaal als je het in een lage dosering gebruikt, 's avonds voor het slapen gaan.
En of je nou morfine gebruikt, wat een synthetisch opiaat is, of cannabis, een natuurlijk opiaat... Als het laatste beter helpt, switch ik met alle plezier!
En of je nou morfine gebruikt, wat een synthetisch opiaat is, of cannabis, een natuurlijk opiaat... Als het laatste beter helpt, switch ik met alle plezier!
donderdag 3 juli 2008 om 15:35
quote:lieske schreef op 03 juli 2008 @ 11:53:
Wie heeft er zin in een lekker bakkie cannabisthee? Vanaf morgen bij mij te nuttigen
Good for you, Lieske! Goed bezig, dat heb je snel geregeld, joh? En hoe zit dat met vergoeding enzo?
En of 't wat voor mij is.. ehm, ben vooral beetje bang voor evt. spierverslappend effect. Maar een keer proberen voor het slapen gaan kan misschien geen kwaad. Maar ik heb volgens mij niet echt zenuwpijn, of in ieder geval deed Lyrica bij mij niks tegen de pijn. Kreeg er wel dusdanige woordvindproblemen van dat ik soms helemáál niet meer kon praten, wat behalve een beetje eng ook nog super onpraktisch is. (Zeker als je al een half uur in de kou op je taxi staat te wachten en je besluit maar eens te bellen, en je kunt gewoon geen woord uitbrengen .) Maar ik ben heel benieuwd naar je ervaringen!
En, Mik: hier rust heeft nog een andere mogelijke reden, nl. dat 't niet zo geweldig gaat met sommige forummers. Geldt voor mij vaak wel, als ik even niet post..
Wie heeft er zin in een lekker bakkie cannabisthee? Vanaf morgen bij mij te nuttigen
Good for you, Lieske! Goed bezig, dat heb je snel geregeld, joh? En hoe zit dat met vergoeding enzo?
En of 't wat voor mij is.. ehm, ben vooral beetje bang voor evt. spierverslappend effect. Maar een keer proberen voor het slapen gaan kan misschien geen kwaad. Maar ik heb volgens mij niet echt zenuwpijn, of in ieder geval deed Lyrica bij mij niks tegen de pijn. Kreeg er wel dusdanige woordvindproblemen van dat ik soms helemáál niet meer kon praten, wat behalve een beetje eng ook nog super onpraktisch is. (Zeker als je al een half uur in de kou op je taxi staat te wachten en je besluit maar eens te bellen, en je kunt gewoon geen woord uitbrengen .) Maar ik ben heel benieuwd naar je ervaringen!
En, Mik: hier rust heeft nog een andere mogelijke reden, nl. dat 't niet zo geweldig gaat met sommige forummers. Geldt voor mij vaak wel, als ik even niet post..
donderdag 3 juli 2008 om 16:06
Dat spierverslappende effect moet ik idd even afwachten, Sent. Van diazepam heb ik in elk geval geen last in de zin van extra luxaties.
't Is inderdaad snel geregeld. Ik ben maandag bij de anesthesist geweest. Die heeft me op de lijst gezet voor facetblokkades op vier niveaus in mijn nek, maar dat kan pas over twee maand. Zonder dramatisch te willen doen: twee maand kom ik op deze manier echt nier meer door, dus daarom heb ik medicinale cannabis aangekaart. Hij gaf toe dat het werkt, maar schrijft het niet voor omdat het niet vergoed wordt. Eenmaal thuis las ik dat dat een beetje te kort door de bocht was; mijn verzekering past de zgn. coulanceregeling toe en vergoedt in uitzonderlijke gevallen als de arts de aanvraag goed onderbouwd heeft.
Met dit verhaal ben ik gisteren naar de huisarts gegaan. Die knipperde niet eens met zijn ogen vanwege mijn verzoek en heeft dezelfde ochtend nog contact opgenomen met de cannabisapotheek om te vragen welke soort en dosering hij voor moest schrijven. Vandaag wordt het pakketje aangetekend opgestuurd, dus morgen heb ik het in huis.
De eerste keer betaal ik in elk geval zelf (6,50 per gram; tien gram voorgeschreven gekregen). Als blijkt dat het helpt, sta ik namelijk sterker in mijn verzoek tot vergoeding. Alleen al het financiële argument zal de verzekering dan aanspreken: met imigran, fromirex en morfine ben ik duurder uit.
Die problemen met lyrica herken ik. De eerste dagen dat ik het gebruikte was ik zo dronken als een tor. Toen dat gevoel eenmaal voorbij was, bleven de woordvindingsproblemen. Niet zo handig als je ook nog les moet geven Mij hielp het trouwens wel tegen de zenuwpijn, maar op de andere pijn had het idd geen invloed.
't Is inderdaad snel geregeld. Ik ben maandag bij de anesthesist geweest. Die heeft me op de lijst gezet voor facetblokkades op vier niveaus in mijn nek, maar dat kan pas over twee maand. Zonder dramatisch te willen doen: twee maand kom ik op deze manier echt nier meer door, dus daarom heb ik medicinale cannabis aangekaart. Hij gaf toe dat het werkt, maar schrijft het niet voor omdat het niet vergoed wordt. Eenmaal thuis las ik dat dat een beetje te kort door de bocht was; mijn verzekering past de zgn. coulanceregeling toe en vergoedt in uitzonderlijke gevallen als de arts de aanvraag goed onderbouwd heeft.
Met dit verhaal ben ik gisteren naar de huisarts gegaan. Die knipperde niet eens met zijn ogen vanwege mijn verzoek en heeft dezelfde ochtend nog contact opgenomen met de cannabisapotheek om te vragen welke soort en dosering hij voor moest schrijven. Vandaag wordt het pakketje aangetekend opgestuurd, dus morgen heb ik het in huis.
De eerste keer betaal ik in elk geval zelf (6,50 per gram; tien gram voorgeschreven gekregen). Als blijkt dat het helpt, sta ik namelijk sterker in mijn verzoek tot vergoeding. Alleen al het financiële argument zal de verzekering dan aanspreken: met imigran, fromirex en morfine ben ik duurder uit.
Die problemen met lyrica herken ik. De eerste dagen dat ik het gebruikte was ik zo dronken als een tor. Toen dat gevoel eenmaal voorbij was, bleven de woordvindingsproblemen. Niet zo handig als je ook nog les moet geven Mij hielp het trouwens wel tegen de zenuwpijn, maar op de andere pijn had het idd geen invloed.
vrijdag 4 juli 2008 om 13:24
He meiden!
Mijn niet zo actief zijn heeft deels te maken met even geen fut vinden, deels met een grote waas in mijn hoofd. Het lijkt welof er mist zit ofzo . Schijnt een zwangerschapskwaaltje te zijn.
Lieve Roos, mijn "betoog" was er juistop gericht geen leed metleed te vergelijken. En tochis het ook menselijk dat het wel gebeurt . Maar het moet geen reden zijn om hier dan maar niet meer te schrijven.
Lieske, fijn dat je artsen er positief tegenover staan en dat het zo snel geregeld is. Ik hoop dat het je goed doet! (Ik dach trouwens dat je Cannabis rookte... wist niet dat je het ook kon drinken . Of ga je straks ook spacecake bakken, voor bij de cannabisthee ?
Hoe is het met het sporten van onze Leo? En CL, fijn dat het weer weer wat is omgeslagen (Tjee, wat is het inene koud hier, na de donderbui van net...)
Hier neemtde pijn wat toe, maar dat was de verwachting. En ik ben dus een beetje van de wereld. Slaap geloof ik letterlijkde halve dag en dat terwijl ik had bedacht werkuren op te bouwen... Dat gaat niet samen. Heb ik maar weer laten varen dus, dat idee
Mijn niet zo actief zijn heeft deels te maken met even geen fut vinden, deels met een grote waas in mijn hoofd. Het lijkt welof er mist zit ofzo . Schijnt een zwangerschapskwaaltje te zijn.
Lieve Roos, mijn "betoog" was er juistop gericht geen leed metleed te vergelijken. En tochis het ook menselijk dat het wel gebeurt . Maar het moet geen reden zijn om hier dan maar niet meer te schrijven.
Lieske, fijn dat je artsen er positief tegenover staan en dat het zo snel geregeld is. Ik hoop dat het je goed doet! (Ik dach trouwens dat je Cannabis rookte... wist niet dat je het ook kon drinken . Of ga je straks ook spacecake bakken, voor bij de cannabisthee ?
Hoe is het met het sporten van onze Leo? En CL, fijn dat het weer weer wat is omgeslagen (Tjee, wat is het inene koud hier, na de donderbui van net...)
Hier neemtde pijn wat toe, maar dat was de verwachting. En ik ben dus een beetje van de wereld. Slaap geloof ik letterlijkde halve dag en dat terwijl ik had bedacht werkuren op te bouwen... Dat gaat niet samen. Heb ik maar weer laten varen dus, dat idee
vrijdag 4 juli 2008 om 21:55
hoi hoi,
ik ben er nog wel hoor.
lijf gedraagt zich wonderwel goed maar ben vooral druk met zaken die beter in een relatietopic zouden passen maar die ik hier nog niet hardop kan benoemen. In ieder geval is het heftig. (heftig niet leuk maar wel beter voor mij. Zo, het wordt er niet helderder op ...)
Knuffel voor iedereen.
Ambra
ik ben er nog wel hoor.
lijf gedraagt zich wonderwel goed maar ben vooral druk met zaken die beter in een relatietopic zouden passen maar die ik hier nog niet hardop kan benoemen. In ieder geval is het heftig. (heftig niet leuk maar wel beter voor mij. Zo, het wordt er niet helderder op ...)
Knuffel voor iedereen.
Ambra
zaterdag 5 juli 2008 om 00:06
quote:Sent schreef op 03 juli 2008 @ 15:35:
[...]En, Mik: hier rust heeft nog een andere mogelijke reden, nl. dat 't niet zo geweldig gaat met sommige forummers. Geldt voor mij vaak wel, als ik even niet post..
Zo bedoelde ik het inderdaad ook Sent, als ik lang niet post heeft dat inderdaad te maken met het feit dat het niet zo lekker gaat.
Bij mij nu ook deels het feit dat ik vakantie heb en gewoon even leuke dingen wil en kan doen, ook door de vakantie mijn tijd zo kan indelen dat het tamelijk gaat met de pijn.
Ambra
Hmm een waas roque? Die herinner ik me niet, wel niet geconcentreerd zijn
[...]En, Mik: hier rust heeft nog een andere mogelijke reden, nl. dat 't niet zo geweldig gaat met sommige forummers. Geldt voor mij vaak wel, als ik even niet post..
Zo bedoelde ik het inderdaad ook Sent, als ik lang niet post heeft dat inderdaad te maken met het feit dat het niet zo lekker gaat.
Bij mij nu ook deels het feit dat ik vakantie heb en gewoon even leuke dingen wil en kan doen, ook door de vakantie mijn tijd zo kan indelen dat het tamelijk gaat met de pijn.
Ambra
Hmm een waas roque? Die herinner ik me niet, wel niet geconcentreerd zijn
zaterdag 5 juli 2008 om 09:33
quote:lieske schreef op 03 juli 2008 @ 16:09:
[...]
Hier idem. Sent, verder nog nieuws van het front?
Hmm.. lang verhaal, en weet even niet hoe dat te verwoorden. Vooral communicatie (of: KROMmunicatie?) die veel energie vraagt, en mijn eigen emotionele gedoe. Om het samen te vatten: iemand hoeft momenteel maar 'boe' te zeggen, en ik ga janken. Krijg ik dan ook nog -in mijn ogen onterechte- kritiek oid, dan gaan helemaal de sluizen open voor de rest van de dag.
En jij? Al aan het experimenteren met de dosering? Heb je goede instructies gekregen over hoe de thee te zetten? En heb je nog nagedacht over andere toedieningsmogelijkheden? Ik heb wel eens begrepen dat thee erg moeilijk te doseren is, ook omdat het effect vrij lang op zich laat wachten. Vernevelen schijnt dan nog het beste te werken, als je tenminste niet wilt roken.
Ambra: veel sterkte met je strijd. Nee, erg helder is het niet, maar ik begrijp dat het moeilijk is voor je op dit moment, en dat wilde je kwijt, toch? Dus . Dat laatste is trouwens voor iedereen die dat op dit moment nodig heeft..
[...]
Hier idem. Sent, verder nog nieuws van het front?
Hmm.. lang verhaal, en weet even niet hoe dat te verwoorden. Vooral communicatie (of: KROMmunicatie?) die veel energie vraagt, en mijn eigen emotionele gedoe. Om het samen te vatten: iemand hoeft momenteel maar 'boe' te zeggen, en ik ga janken. Krijg ik dan ook nog -in mijn ogen onterechte- kritiek oid, dan gaan helemaal de sluizen open voor de rest van de dag.
En jij? Al aan het experimenteren met de dosering? Heb je goede instructies gekregen over hoe de thee te zetten? En heb je nog nagedacht over andere toedieningsmogelijkheden? Ik heb wel eens begrepen dat thee erg moeilijk te doseren is, ook omdat het effect vrij lang op zich laat wachten. Vernevelen schijnt dan nog het beste te werken, als je tenminste niet wilt roken.
Ambra: veel sterkte met je strijd. Nee, erg helder is het niet, maar ik begrijp dat het moeilijk is voor je op dit moment, en dat wilde je kwijt, toch? Dus . Dat laatste is trouwens voor iedereen die dat op dit moment nodig heeft..
zaterdag 5 juli 2008 om 11:49
Het voelt echt als een waas, Mik . Net alsof je er gewoon niet echt bij bent. Inderdaad ook niet geconcentreerd, maar het voelt nog net iets erger ofzo . Ach, gaat wel weer over. Hoop ik
En fijn dat je vakantie hebt! IK merkte het verschil ook echt, doordat je je eigen tijd in kunt delen. Net als datik het verschil nu weer echt merk nu ik weer aan het werk ben.
Sent, lijkt me een teken aan de wand om even te vragen voor een pas op de plaats. Het lijkt me niet e bedoeling dat je óf een overspannenheid in wandelt,óf een depressie. Pas een beetje op jezelf meis
Ambra, klinkt heftig en vervelend. Sterkte meis,ik hoop dat je / jullie eruit gaan komen
En fijn dat je vakantie hebt! IK merkte het verschil ook echt, doordat je je eigen tijd in kunt delen. Net als datik het verschil nu weer echt merk nu ik weer aan het werk ben.
Sent, lijkt me een teken aan de wand om even te vragen voor een pas op de plaats. Het lijkt me niet e bedoeling dat je óf een overspannenheid in wandelt,óf een depressie. Pas een beetje op jezelf meis
Ambra, klinkt heftig en vervelend. Sterkte meis,ik hoop dat je / jullie eruit gaan komen
