Gezondheid
alle pijlers
mijn man is een narcist
vrijdag 15 maart 2013 om 21:02
Ik heb 22 jaar geleden mijn man leren kennen. Na 2 jaar zijn we gaan samenwonen. Ik wilde dit eigenlijk niet maar mijn dreigde dat ik onze relatie op het spel zette als ik niet met hem ging samenwonen. Eigenlijk had ik er op dat moment al een punt achter moeten zetten maar dat heb ik dus niet gedaan. Ik heb al een aantal banen voor hem op kunnen zeggen, bv. omdat hem de werktijden niet aanstonden. Ik vind het moeilijk om voor mezelf op te komen. Na de geboorte van ons kind heb ik een postpartum depressie gehad, ben opgenomen geweest en heb toen geleerd meer voor mezelf op te komen. En dat is volgens mijn man het probleem:ik meen voor mezelf op te moeten komen. Daarvoor hadden we nooit problemen(in zijn ogen). Maar mijn man wordt ook steeds erger. Vanaf dat ons kind 5 jaar was heeft hij 3 jaar niets met ons kind gedaan, echt niets! Hij vind dat hij zijn gang moet kunnen gaan, met werk en in vrije tijd. Hij doet ons kind beloftes en komt die niet na. Hij scheld ons kind uit voor o.a. sukkel(doet hij bij mij ook), zegt andere gemene dingen, dreigt hem pijn te doen en dat dat dan de schuld is van ons kind en soms blijft het niet bij dreigen. Ons kind voelt zich al een tijdje geestelijk niet goed.Nu zul je waarschijnlijk denken: waarom ga je niet met je kind weg? Mijn man heeft ons kind nog niet zo vaak lichamelijk pijn gedaan. Ben op internet aan het lezen geweest. Als er niet zo vaak sprake is van geweld/misbruik, het toch beter kan zijn voor het kind om bij elkaar te blijven.Ik heb mijn man verteld dat ik vermoed dat hij een narcistisch persoonlijkheidsstoornis heeft. Hij heeft er over gelezen en herkent zichzelf hierin. Hij wil proberen te veranderen maar gezien eerdere pogingen mislukt zijn heb ik hier niet veel vertrouwen in.Wat betreft hem en mij: daar is het al te laat voor. er is te veel gebeurd. Hij weet dat als ik blijf , ik dat voor ons kind doe. Maar eigenlijk kan ik zo ook niet door. Ben al sinds eind 2011 depressief. Heb sinds de geboorte van ons kind min of meer niet meer gewerkt. Heb al 7 jaar geen hobby(is geen geld voor zegt mijn man, voor zijn hobby's natuurlijk wel) Hij heeft alleen vrede met dingen die hij zelf gedaan heeft. Hoe ik ook mijn best doe in het huishouden, hij had het altijd beter gedaan.
Heb in april een afspraak bij maatschappelijk werkster, wil er via gesprekken achter zien te komen wat ik moet doen: blijven of vertrekken.
Ik zal blij zijn met iedere reactie want ik weet niet hoe ik hier uit moet komen!
Heb in april een afspraak bij maatschappelijk werkster, wil er via gesprekken achter zien te komen wat ik moet doen: blijven of vertrekken.
Ik zal blij zijn met iedere reactie want ik weet niet hoe ik hier uit moet komen!
vrijdag 15 maart 2013 om 21:12
vertrekken, en nog liever nu dan morgen.
Wat een eikel van een vent, hoezo heb je het zó lang met hem volgehouden? Je zegt het zelf al , JIJ! maar vooral jou kind ( die er niet om gevraagd heeft) lijdt hier ontzettend onder.
Je MOET gewoon weg, je hebt geen andere keuze.
Wat een eikel van een vent, hoezo heb je het zó lang met hem volgehouden? Je zegt het zelf al , JIJ! maar vooral jou kind ( die er niet om gevraagd heeft) lijdt hier ontzettend onder.
Je MOET gewoon weg, je hebt geen andere keuze.
Weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet
vrijdag 15 maart 2013 om 21:13
Allereerst
Ik vind het heel schrijnend wat je beschrijft. Je lijkt aan te voelen en vooral te weten dat het eigenlijk gewoonweg Niet Goed is wat er bij jullie thuis gebeurt maar durft er niet naar te handelen volgens mij.
Dit vind ik echter wel heel erg opvallend:
quote:purkie4 schreef op 15 maart 2013 @ 21:02:
Mijn man heeft ons kind nog niet zo vaak lichamelijk pijn gedaan. [...] Als er niet zo vaak sprake is van geweld/misbruik, het toch beter kan zijn voor het kind om bij elkaar te blijven.
Nog niet zo vaak lichamelijk pijn gedaan? Lieve schat, in zo'n situatie is iedere keer er eentje teveel!
Het kan wellicht beter zijn om bij elkaar te blijven, maar toch niet in de situatie waarin jullie nu zitten? Je man zegt wel te willen veranderen maar dit lukt hem niet. Waarom dan wachten op het volgende moment dat je kind pijn gedaan wordt? En dan? Wachten op weer de volgende keer? En de volgende keer? Want het is "nog niet zo vaak" gebeurd? Wanneer is het vaak genoeg gebeurd?
Jullie kind is voor zijn veiligheid en geborgenheid van jullie afhankelijk. En jullie falen daarin beiden jammerlijk. Je man door het niet kunnen/willen/gaan veranderen van zijn gedrag. En jij door het niet kunnen/willen/durven doorbreken van dat patroon door je biezen te pakken. De veiligheid van je kind zou voorop moeten staan.
Je biezen pakken en wegwezen. Als je man daadwerkelijk wil veranderen kan hij dat ook als jij en jullie kind tijdelijk elders wonen, daarvoor hoeven jullie niet met z'n drieën onder een dak te wonen. Als hij wil, kan en gaat veranderen kunnen jullie daarna kijken of en hoe jullie samen verder kunnen. Maar je kind is voor jou nu het belangrijkst, daarna jij en op plan 3 komt je man. Als hij jullie niet kwijt wil, moet je de bal in zijn hoek leggen en actie van hem verwachten. Niet blijven wachten of hij misschien ooit uit zichzelf tot inkeer gaat komen. Daar heb je immers al zo lang op gewacht, en die verandering is er nog niet.
Als je doet wat je altijd deed, dan zul je krijgen wat je altijd kreeg lieve schat.
Ik vind het heel schrijnend wat je beschrijft. Je lijkt aan te voelen en vooral te weten dat het eigenlijk gewoonweg Niet Goed is wat er bij jullie thuis gebeurt maar durft er niet naar te handelen volgens mij.
Dit vind ik echter wel heel erg opvallend:
quote:purkie4 schreef op 15 maart 2013 @ 21:02:
Mijn man heeft ons kind nog niet zo vaak lichamelijk pijn gedaan. [...] Als er niet zo vaak sprake is van geweld/misbruik, het toch beter kan zijn voor het kind om bij elkaar te blijven.
Nog niet zo vaak lichamelijk pijn gedaan? Lieve schat, in zo'n situatie is iedere keer er eentje teveel!
Het kan wellicht beter zijn om bij elkaar te blijven, maar toch niet in de situatie waarin jullie nu zitten? Je man zegt wel te willen veranderen maar dit lukt hem niet. Waarom dan wachten op het volgende moment dat je kind pijn gedaan wordt? En dan? Wachten op weer de volgende keer? En de volgende keer? Want het is "nog niet zo vaak" gebeurd? Wanneer is het vaak genoeg gebeurd?
Jullie kind is voor zijn veiligheid en geborgenheid van jullie afhankelijk. En jullie falen daarin beiden jammerlijk. Je man door het niet kunnen/willen/gaan veranderen van zijn gedrag. En jij door het niet kunnen/willen/durven doorbreken van dat patroon door je biezen te pakken. De veiligheid van je kind zou voorop moeten staan.
Je biezen pakken en wegwezen. Als je man daadwerkelijk wil veranderen kan hij dat ook als jij en jullie kind tijdelijk elders wonen, daarvoor hoeven jullie niet met z'n drieën onder een dak te wonen. Als hij wil, kan en gaat veranderen kunnen jullie daarna kijken of en hoe jullie samen verder kunnen. Maar je kind is voor jou nu het belangrijkst, daarna jij en op plan 3 komt je man. Als hij jullie niet kwijt wil, moet je de bal in zijn hoek leggen en actie van hem verwachten. Niet blijven wachten of hij misschien ooit uit zichzelf tot inkeer gaat komen. Daar heb je immers al zo lang op gewacht, en die verandering is er nog niet.
Als je doet wat je altijd deed, dan zul je krijgen wat je altijd kreeg lieve schat.
vrijdag 15 maart 2013 om 21:15
vrijdag 15 maart 2013 om 21:16
quote:Ons kind voelt zich al een tijdje geestelijk niet goed.Nu zul je waarschijnlijk denken: waarom ga je niet met je kind weg? Mijn man heeft ons kind nog niet zo vaak lichamelijk pijn gedaan. Ben op internet aan het lezen geweest. Als er niet zo vaak sprake is van geweld/misbruik, het toch beter kan zijn voor het kind om bij elkaar te blijven.
Je hebt me heeeel erg kwaad gekregen met deze opmerking!! Wat voor moeder bén jij!!! Pas als je kind 16x is geslagen en 43x is uitgescholden voor sukkel, mag je bij je man weg??!
Nog niet zo vaak pijn gedaan........ echt, mens! Ik wil je wel door elkaar rammelen, ga bij hem weg! Dat kán toch niet? Je laat je kind toch niet door zijn eigen vader geestelijk, fysiek en mentaal mishandelen? Nooit!
Ga bij hem weg!
Je hebt me heeeel erg kwaad gekregen met deze opmerking!! Wat voor moeder bén jij!!! Pas als je kind 16x is geslagen en 43x is uitgescholden voor sukkel, mag je bij je man weg??!
Nog niet zo vaak pijn gedaan........ echt, mens! Ik wil je wel door elkaar rammelen, ga bij hem weg! Dat kán toch niet? Je laat je kind toch niet door zijn eigen vader geestelijk, fysiek en mentaal mishandelen? Nooit!
Ga bij hem weg!
vrijdag 15 maart 2013 om 21:16
quote:sabbaticalmeds schreef op 15 maart 2013 @ 21:15:
Je kan je man wel vertellen dat hij een narcistische persoonlijkheidsstoornis is maar heb je wel eens uitgezocht wat er met jou aan de hand is? Wat mankeert iemand die 22 jaar in een gewelddadige relatie blijft en nota bene met diezelfde man ook nog een kind op de wereld zet.Dit dus, snap er geen hout van
Je kan je man wel vertellen dat hij een narcistische persoonlijkheidsstoornis is maar heb je wel eens uitgezocht wat er met jou aan de hand is? Wat mankeert iemand die 22 jaar in een gewelddadige relatie blijft en nota bene met diezelfde man ook nog een kind op de wereld zet.Dit dus, snap er geen hout van
