Gezondheid
alle pijlers
Mijn moeder heeft darmkanker
woensdag 18 juli 2018 13:48
Weten nog niet in welk stadium..
Het erge is, anderhalf jaar geleden werd ze nagekeken, ze had poliepen en volgens de arts zou dit in 10 jaar uitgroeien tot kanker. We hebben toen meteen besloten om het te laten opereren, maar hij liet haar zo lang doorlopen (ondanks dat we keer op een keer gebeld hebben dat het wel wat vlotter mocht) dat minstens één van de poliepen uitgegroeid is tot kanker.
Weet nog niets over hoe erg het is of dat er uitzaaiingen zijn.. Weet echt niet wat ik moet, ik ben zo bang dat ik haar dadelijk kwijtraak
Het erge is, anderhalf jaar geleden werd ze nagekeken, ze had poliepen en volgens de arts zou dit in 10 jaar uitgroeien tot kanker. We hebben toen meteen besloten om het te laten opereren, maar hij liet haar zo lang doorlopen (ondanks dat we keer op een keer gebeld hebben dat het wel wat vlotter mocht) dat minstens één van de poliepen uitgegroeid is tot kanker.
Weet nog niets over hoe erg het is of dat er uitzaaiingen zijn.. Weet echt niet wat ik moet, ik ben zo bang dat ik haar dadelijk kwijtraak
woensdag 18 juli 2018 13:54
Ach meis, wat verschrikkelijk. Dan komt het ineens heel dichtbij dat je haar kan verliezen hè...
Kan je haar bellen of zien en je gevoelens uitspreken en een dikke knuffel halen? Dat helpt vaak enorm.
Sterkte met de onzekerheid en het traject dat jullie als familie ingaan. Ik hoop dat alles meevalt.
Kan je haar bellen of zien en je gevoelens uitspreken en een dikke knuffel halen? Dat helpt vaak enorm.
Sterkte met de onzekerheid en het traject dat jullie als familie ingaan. Ik hoop dat alles meevalt.
donderdag 19 juli 2018 14:40
donderdag 19 juli 2018 15:36
Oh, wat een naar nieuws... Je angst is natuurlijk heel terecht en vanzelfsprekend, maar mag ik je een gunstig verhaal vertellen, in de hoop dat het je even wat geruststelt? Je zorgen maken als je verder nog slecht nieuws krijgt is vroeg genoeg, al snap ik dat je dat paniekgevoel niet even kan uitstellen.
Mijn moeder heeft darmkanker gehad. Ze hebben zo ongeveer de helft van haar dikke darm verwijderd, met de complete tumor erin. Ze heeft daarna geen nabehandeling nodig gehad, dus geen chemo of bestralingen. Ze heeft alleen controles gehad, maar die zijn allemaal goed gebleven. Dit is nu een jaar of 10 geleden en ze 'weet' niet eens meer dat ze darmkanker heeft gehad bij wijze van spreken.
Ik ga heel hard voor jullie duimen dat het jouw moeder ook zo gaat lopen! Ook al lijkt alles nu heel zwart, het kán nog heel erg meevallen...
Mijn moeder heeft darmkanker gehad. Ze hebben zo ongeveer de helft van haar dikke darm verwijderd, met de complete tumor erin. Ze heeft daarna geen nabehandeling nodig gehad, dus geen chemo of bestralingen. Ze heeft alleen controles gehad, maar die zijn allemaal goed gebleven. Dit is nu een jaar of 10 geleden en ze 'weet' niet eens meer dat ze darmkanker heeft gehad bij wijze van spreken.
Ik ga heel hard voor jullie duimen dat het jouw moeder ook zo gaat lopen! Ook al lijkt alles nu heel zwart, het kán nog heel erg meevallen...
donderdag 19 juli 2018 18:49
@Irma dank je wel. Rationeel weet ik ook wel dat de kans op genezing er is. Het heerst in mijn familie, en iedereen heeft het overleefd. Waaronder mijn tante, en haar prognose was +- 15 jaar geleden echt heel slecht.
Ik vind de onzekerheid alleen al zo verschrikkelijk.. Ik ga emotioneel echt alle kanten op, van woede naar verdriet en bij vlagen heb ik het gevoel dat het een nachtmerrie is en ik wakker wil worden, wat niet kan.
Ik hoop zo dat het allemaal "meevalt".
Ik vind de onzekerheid alleen al zo verschrikkelijk.. Ik ga emotioneel echt alle kanten op, van woede naar verdriet en bij vlagen heb ik het gevoel dat het een nachtmerrie is en ik wakker wil worden, wat niet kan.
Ik hoop zo dat het allemaal "meevalt".
maandag 13 augustus 2018 21:29
We hebben inmiddels wat onderzoeken gehad, het blijkt dat we er heel vroeg bij zijn. Geen uitzaaiingen te zien op de scans, en de lymfeklieren zien er rustig uit. Arts/chirurg/verpleegkundige zijn erg positief,
Van de week wordt een deel van de dikke darm eruit gehaald en vastgezet aan de dunne darm. Lymfeklieren er ook uit. Die worden vervolgens onderzocht om te kijken of ze echt schoon zijn, daar moeten we dan weer 2 weken op wachten..
Vind het heel spannend, de operatie is volgens mij niet niks, ze moet ook een paar dagen blijven.
Vind het wachten wel echt verschrikkelijk, ik vlieg nog steeds emotioneel soms de bocht uit en ik merk dat ik in de overlevingsstand sta. Soms steekt ineens de paniek de kop op, of ga ik doemdenken.. Terwijl het allemaal niet zo negatief is als dat ik in eerste instantie vreesde.. Blijf het lastig vinden om mee om te gaan zal blij zijn als de operatie van de week goed verloopt en iig de tumor weg is
Van de week wordt een deel van de dikke darm eruit gehaald en vastgezet aan de dunne darm. Lymfeklieren er ook uit. Die worden vervolgens onderzocht om te kijken of ze echt schoon zijn, daar moeten we dan weer 2 weken op wachten..
Vind het heel spannend, de operatie is volgens mij niet niks, ze moet ook een paar dagen blijven.
Vind het wachten wel echt verschrikkelijk, ik vlieg nog steeds emotioneel soms de bocht uit en ik merk dat ik in de overlevingsstand sta. Soms steekt ineens de paniek de kop op, of ga ik doemdenken.. Terwijl het allemaal niet zo negatief is als dat ik in eerste instantie vreesde.. Blijf het lastig vinden om mee om te gaan
zal blij zijn als de operatie van de week goed verloopt en iig de tumor weg is
maandag 13 augustus 2018 22:02
Logisch toch? Het is heel bedreigend en je weet pas zeker dat het zo gunstig is als ze nu denken, als het weefsel onderzocht is. Ik ga zo lang als ik kan in de 'het is pas erg als het erg is'-stand, maar ik kan me je paniek en alle buien helemaal voorstellen hoor! Ik duim nog even door voor jullie, totdat de uitslag er is, want daarna zal het niet meer nodig zijn....
woensdag 22 augustus 2018 19:56
Veel sterkte. Wat ik alleen niet zo heel goed begrijp is dat de huisarts hiervan de schuld lijkt te krijgen? Als jullie 1,5 jaar geleden gelijk wilden laten opereren dan laat je dat toch niet van ‘iemand’ of een paar afwachtende telefoontjes afhangen en was je direct wel langs de huisarts gegaan voor een serieuze verwijsbrief en gerichte actie richting ziekenhuis...toch?
Hoop wel dat alles goed komt!!
Hoop wel dat alles goed komt!!
vrijdag 24 augustus 2018 15:10
Wij hebben niets van de huisarts laten afhangen, Het was de MDL arts die dwars lag, en de huisarts kon daarin niets voor ons betekenen.
Wij moesten vandaag al terugkomen voor het weefsel.. eerder dan gepland. En het was helaas niet zo goed als gehoopt.. De operatie ging goed, tumor is er compleet uit, snijranden zijn schoon, tumor bleek klein en niet agressief, maar.. er zijn toch 2 lymfeklieren een beetje aangetast ze raden chemo aan..
Had zo gehoopt dat het stadium 1 of 2 was, maar nu is het 3.. Volgende week naar de oncoloog voor een gesprek met de voor- en nadelen, maar dit lijkt me nogal een no-brainer. De kans dat de darmkanker terugkomt is volgens de chirurg erg klein, maar als het in de lymfe zit, kan het wel rondwarrelen in je lichaam.. Al zei hij dat als het NIET in de lymfe had gezeten dan had het ook kunnen rondwarrelen. Mooi klote dit. Hoop zo dat het dadelijk met de chemo allemaal goed gaat,, Dit vreet zoveel energie, stress, sta constant in de overlevingsstand, pff.
Wij moesten vandaag al terugkomen voor het weefsel.. eerder dan gepland. En het was helaas niet zo goed als gehoopt.. De operatie ging goed, tumor is er compleet uit, snijranden zijn schoon, tumor bleek klein en niet agressief, maar.. er zijn toch 2 lymfeklieren een beetje aangetast
ze raden chemo aan.. Had zo gehoopt dat het stadium 1 of 2 was, maar nu is het 3.. Volgende week naar de oncoloog voor een gesprek met de voor- en nadelen, maar dit lijkt me nogal een no-brainer. De kans dat de darmkanker terugkomt is volgens de chirurg erg klein, maar als het in de lymfe zit, kan het wel rondwarrelen in je lichaam.. Al zei hij dat als het NIET in de lymfe had gezeten dan had het ook kunnen rondwarrelen. Mooi klote dit. Hoop zo dat het dadelijk met de chemo allemaal goed gaat,, Dit vreet zoveel energie, stress, sta constant in de overlevingsstand, pff.
vrijdag 24 augustus 2018 15:57
Balen van deze situatie zeg! Klote is een goed woord.
Ik weet niet of je een schrijver bent, maar toen mijn vader kanker bleek te hebben hielp het mij enorm om alles op te schrijven. Alles wat mij bezighield met betrekking tot mijn ongerustheid en mijn verdriet om de situatie. Het zorgt er natuurlijk niet voor dat deze onzekerheid verdwijnt, maar het zorgt er wel voor dat jij alles van je af kunt schrijven.
Ik weet niet of je een schrijver bent, maar toen mijn vader kanker bleek te hebben hielp het mij enorm om alles op te schrijven. Alles wat mij bezighield met betrekking tot mijn ongerustheid en mijn verdriet om de situatie. Het zorgt er natuurlijk niet voor dat deze onzekerheid verdwijnt, maar het zorgt er wel voor dat jij alles van je af kunt schrijven.
vrijdag 24 augustus 2018 17:05
Ik zie je topic nu pas. Wat een klotenieuws en wat een kloteziekte is het ook.
En wat voel je je in deze fase een 'speelbal' van alle onderzoeken en uitslagen.
Gaat er iemand (jij?) met je moeder mee naar de oncoloog. Maak van te voren een lijstje met vragen en schrijf veel op, want als je thuis bent weet je de helft al niet meer.
En niet elke chemo is hetzelfde en geeft dezelfde bijwerkingen. En ook met dezelfde chemo kan het totaal verschillen hoe mensen er op reageren. Dus het kan allemaal echt hartstikke meevallen. Ik heb zelf ook darmkanker (dikke darm) en heb al verschillende soorten chemo gehad. En eigenlijk ben ik er tot nu toe heel goed doorheen gekomen qua bijwerkingen.
En schrijf inderdaad ook vooral van je af als je daar behoefte aan hebt. Er zitten hier echt hele lieve mensen
En wat voel je je in deze fase een 'speelbal' van alle onderzoeken en uitslagen.
Gaat er iemand (jij?) met je moeder mee naar de oncoloog. Maak van te voren een lijstje met vragen en schrijf veel op, want als je thuis bent weet je de helft al niet meer.
En niet elke chemo is hetzelfde en geeft dezelfde bijwerkingen. En ook met dezelfde chemo kan het totaal verschillen hoe mensen er op reageren. Dus het kan allemaal echt hartstikke meevallen. Ik heb zelf ook darmkanker (dikke darm) en heb al verschillende soorten chemo gehad. En eigenlijk ben ik er tot nu toe heel goed doorheen gekomen qua bijwerkingen.
En schrijf inderdaad ook vooral van je af als je daar behoefte aan hebt. Er zitten hier echt hele lieve mensen
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 24 augustus 2018 17:22
Ja, ze mag dinsdag. Maar omdat ze pas geopereerd is (overigens trouwens met succes - ze heeft nu ook nergens last van, van de operatie)chentolove schreef: ↑24-08-2018 16:22Wat jammer van de lymfeklieren
Hopelijk kan je al in het begin van de week naar de oncoloog, die wachttijd ertussen zorgt toch enkel maar voor stress ...
moeten we sowieso met chemo wachten tot ze hersteld is, dus een week of 5-6.
Ik ga met mama mee. Ik schrijf van te voren idd ook vragen op, zit er deels ook over te denken om eventueel een 2nd oinion te vragen bij AvL, maar we zullen zien. Zij heeft het ook in de dikke darm gehad.. Het is gewoon zo zuur, dat ze zeggen dat we er vroeg bij waren en de tumor klein was, en tóch zit het in de lymfe. Bah. De arts gaf aan dat als het niet in de lymfe zat het ook had kunnen rondwarrelen. Nu ook, alleen met een grotere kans aangezien het in de lymfe zat. Het kan ook zijn dat er geen kankercellen rondwarrelen in het lichaam, maar ja, ik wil toch liever chemo voor mijn moeder want áls het er zit, gaat het iig kapot.AnnA_C schreef: ↑24-08-2018 17:05Ik zie je topic nu pas. Wat een klotenieuws en wat een kloteziekte is het ook.
En wat voel je je in deze fase een 'speelbal' van alle onderzoeken en uitslagen.
Gaat er iemand (jij?) met je moeder mee naar de oncoloog. Maak van te voren een lijstje met vragen en schrijf veel op, want als je thuis bent weet je de helft al niet meer.
En niet elke chemo is hetzelfde en geeft dezelfde bijwerkingen. En ook met dezelfde chemo kan het totaal verschillen hoe mensen er op reageren. Dus het kan allemaal echt hartstikke meevallen. Ik heb zelf ook darmkanker (dikke darm) en heb al verschillende soorten chemo gehad. En eigenlijk ben ik er tot nu toe heel goed doorheen gekomen qua bijwerkingen.
En schrijf inderdaad ook vooral van je af als je daar behoefte aan hebt. Er zitten hier echt hele lieve mensen
Mijn vader gaat niet mee naar de onderzoeken, de vraagt toch niets. Praat er ook amper over. Die trekt het enorm slecht. Ik ook, maar ik probeer in ieder geval nog mijn hoofd erbij te houden en er zoveel mogelijk over te praten. Als erover praten mama kon genezen was ze allang beter... Word er gewoon allemaal zo moe van. Wil mama nog heel lang bij me houden. Zelf blijft ze er erg positief onder, gaat er alles aan doen om beter te worden en heeft er goede hoop in. Ik weet niet waar ze die kracht vandaan haalt.
vrijdag 24 augustus 2018 18:25
Succes dinsdag. Fijn dat je meegaat. Ik denk dat het voor je zelf ook fijner is, omdat je alles meteen hoort en niet hoeft te wachten tot je moeder je verteld hoe het gesprek ging. En fijn voor haar dat jij haar zo steunt.
Ik zou zeker een second opinion bij het AvL doen als jullie dat willen. Ik vond het fijn om van het AvL de bevestiging te krijgen dat de artsen bij mijn eigen ziekenhuis de juiste behandeling wilden starten (het AvL zou hetzelfde gedaan hebben) en dat ik echt bij een goed ziekenhuis zat.
En die kracht, die haalt ze waarschijnlijk uit jou. De wil om te overleven om er te zijn voor je kinderen is echt heel sterk.
Ik zou zeker een second opinion bij het AvL doen als jullie dat willen. Ik vond het fijn om van het AvL de bevestiging te krijgen dat de artsen bij mijn eigen ziekenhuis de juiste behandeling wilden starten (het AvL zou hetzelfde gedaan hebben) en dat ik echt bij een goed ziekenhuis zat.
En die kracht, die haalt ze waarschijnlijk uit jou. De wil om te overleven om er te zijn voor je kinderen is echt heel sterk.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zaterdag 25 augustus 2018 20:56
Nou.. dacht ik zoek 't een beetje op, over chemo. Nou, had beter niks kunnen googlen.. Je vind alleen maar negatieve verhalen voer mensen die alsnog dood gaan, het lijkt wel alsof men positieve verhalen gewoon niet posten. Terwijl ik wéét dat het ook gewoon goed kan gaan. Was niet zo bevorderlijk voor mijn gemoedstoestand kon in paniektoestand met een vriendin bellen om weer kalm te worden.
kon in paniektoestand met een vriendin bellen om weer kalm te worden.
zaterdag 25 augustus 2018 21:13
Nou, ik heb het inmiddels afgeleerd om ervaringen op google te zoeken als het om ernstige ziektes gaat, je komt inderdaad alleen uit op negatieve verhalen. Alsof het voor positieve verhalen het nut er niet is om ze te delen.
Uiteindelijk in de praktijk gaat het zo anders dan wat je leest.
In jou geval zou ik niet teveel op google zoeken. Je bent nu in een kwetsbare periode, jouw moeder heeft jou nodig. De enge verhalen op google zeggen niks over de situatie waar jullie nu in zitten. Kanker is zeker niet per definitie de dood en ik heb inmiddels gezien dat veel mensen de ziekte ook overleven.
Kijk hoe het met je moeder gaat en wat zij nu nodig heeft, dat gaat haar helpen!
Uiteindelijk in de praktijk gaat het zo anders dan wat je leest.
In jou geval zou ik niet teveel op google zoeken. Je bent nu in een kwetsbare periode, jouw moeder heeft jou nodig. De enge verhalen op google zeggen niks over de situatie waar jullie nu in zitten. Kanker is zeker niet per definitie de dood en ik heb inmiddels gezien dat veel mensen de ziekte ook overleven.
Kijk hoe het met je moeder gaat en wat zij nu nodig heeft, dat gaat haar helpen!
zaterdag 25 augustus 2018 22:15
Dank je wel, Bordorood. Ik weet dat je kanker ook kunt overleven. Bijna al mijn ooms/tantes hebben het gehad, en eigenlijk iedereen heeft her overleefd. Behalve mijn tante.. maar die ging veel te laat naar de huisarts en toen had ze al uitgezaaide slokdarmkanker en kreeg er na anderhalf jaar chemo nog longkanker bovenop. Echt horrorscenario. Die is nu terminaal en moeten we nu ook afscheid van nemen. Hoe erg ook, ik merk dat ik me daarvoor afsluit. Mijn moeder heeft voor mij nu eerste prioriteit.
Ik maak me alleen wel zorgen over mijn vader. Hij is 18 jaar ouder dan mijn moeder, heeft zelf prostaatkanker overleefd, maar hij trekt dit allemaal niet goed. Hij is vergeetachtig, luistert slecht, praat amper (normaal praat hij honderduit). Ik probeerde af en toe met hem te praten maar dan reageert hij enorm negatief. Hij praat er niet over, heel soms met de buurvrouw en dat is het. Hij zei tegen mij dat hij probeerde om met mijn moeder te praten, maar volgens hem praat mijn moeder er niet over. En volgens mijn moeder probeert ze met hém te praten, maar zegt hij juist niets. Toen mijn moeder in het ziekenhuis lag en ik steun op zocht bij vrienden/familie door met ze te bellen vond hij het prima, maar later verweet hij me ineens van alles, dat ik hem nooit vertelde met wie ik belde of waarom en dat ik vast "uren aan de telefoon hing met je moeder" terwijl ik mama hoogstens 2x per dag kort belde. Vond het schrijnend dat de week dat mama in het ziekenhuis lag, 't huis zo stil was omdat er gewoon amper gepraat werd tussen papa en mij, papa wilde bijna niets. Ik voelde me toen ineens heel eenzaam. Telkens wanneer we in het ziekenhuis waren en we bij mama aan bed zaten zei hij ook niks, als hij 10 zinnen zei in 2 uur tijd was dat veel. Staarde alleen maar glazig voor zich uit.
Ik vind het ook extra erg dat het mama is. Want met mama kan ik overal over praten, altijd, en met mijn vader heeft dat nooit gekund en nu al helemaal niet. Ik had altijd verwacht dat er met mijn vader veel eerder wat zou gebeuren omdat hij zo oud is (bijna 85) en mama nog zo jong. En het klinkt misschien cru, maar omdat ik met mama zo dikke mik ben, hou ik ook gewoon meer van mama. Ik zou echt niet weten wat ik zonder haar zou moeten.
Ik maak me alleen wel zorgen over mijn vader. Hij is 18 jaar ouder dan mijn moeder, heeft zelf prostaatkanker overleefd, maar hij trekt dit allemaal niet goed. Hij is vergeetachtig, luistert slecht, praat amper (normaal praat hij honderduit). Ik probeerde af en toe met hem te praten maar dan reageert hij enorm negatief. Hij praat er niet over, heel soms met de buurvrouw en dat is het. Hij zei tegen mij dat hij probeerde om met mijn moeder te praten, maar volgens hem praat mijn moeder er niet over. En volgens mijn moeder probeert ze met hém te praten, maar zegt hij juist niets. Toen mijn moeder in het ziekenhuis lag en ik steun op zocht bij vrienden/familie door met ze te bellen vond hij het prima, maar later verweet hij me ineens van alles, dat ik hem nooit vertelde met wie ik belde of waarom en dat ik vast "uren aan de telefoon hing met je moeder" terwijl ik mama hoogstens 2x per dag kort belde. Vond het schrijnend dat de week dat mama in het ziekenhuis lag, 't huis zo stil was omdat er gewoon amper gepraat werd tussen papa en mij, papa wilde bijna niets. Ik voelde me toen ineens heel eenzaam. Telkens wanneer we in het ziekenhuis waren en we bij mama aan bed zaten zei hij ook niks, als hij 10 zinnen zei in 2 uur tijd was dat veel. Staarde alleen maar glazig voor zich uit.
Ik vind het ook extra erg dat het mama is. Want met mama kan ik overal over praten, altijd, en met mijn vader heeft dat nooit gekund en nu al helemaal niet. Ik had altijd verwacht dat er met mijn vader veel eerder wat zou gebeuren omdat hij zo oud is (bijna 85) en mama nog zo jong. En het klinkt misschien cru, maar omdat ik met mama zo dikke mik ben, hou ik ook gewoon meer van mama. Ik zou echt niet weten wat ik zonder haar zou moeten.
zondag 26 augustus 2018 10:20
Ach meisje toch.....
Of vrouw, maar nu ben je gewoon even een klein meisje wat bij mamma wil zijn.
Ik kan je niet zeggen dat alles goed komt, en huilen mag zeker, maar stop met googelen en richt je op het positieve. Er is nog zoveel hoop voor je moeder.
Ik hoop dat je toch nog een beetje geslapen hebt vannacht en probeer vandaag iets leuks te doen.
Of vrouw, maar nu ben je gewoon even een klein meisje wat bij mamma wil zijn.
Ik kan je niet zeggen dat alles goed komt, en huilen mag zeker, maar stop met googelen en richt je op het positieve. Er is nog zoveel hoop voor je moeder.
Ik hoop dat je toch nog een beetje geslapen hebt vannacht en probeer vandaag iets leuks te doen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zondag 26 augustus 2018 14:02
Ja, ik heb wel redelijk geslapen. Werd alleen al 2x op een rij wakker en m'n eerste gedachte was "ik hoop dat het niet ergens anders gaat uitzaaien/groeien". Dat is niet zo lekker wakker worden 
en ik snap ook niet waar het vandaan kwam omdat ik toch positief probeer te denken voordat ik ga slapen. We hebben net visite gehad en dat was erg gezellig (en even een knuffel gekregen, dat was fijn), en straks nog een verjaardag, dus met afleiding komt het vandaag wel goed.
en ik snap ook niet waar het vandaan kwam omdat ik toch positief probeer te denken voordat ik ga slapen. We hebben net visite gehad en dat was erg gezellig (en even een knuffel gekregen, dat was fijn), en straks nog een verjaardag, dus met afleiding komt het vandaag wel goed.
