Gezondheid
alle pijlers
Mijn vaders handicap
dinsdag 4 maart 2014 om 18:26
Beste lezers,
Getwijfeld om dit te plaatsen vanwege herkenbaarheid, maar wil het graag kwijt en vraag me af wat jullie zouden doen.
Jaren geleden had mijn vader een tumor in zijn nek. Deze is verwijderd en na lange revalidatie kon hij zich aardig redden. Dit wil zeggen, hij liep weer, kon zijn eten verzorgen, wat boodschappen doen en met auto's klussen. Wel volledig afgekeurd vanwege zijn handicap; bijna geen evenwicht, pijn bij staan en zitten, blaas niet onder controle en plaatselijk verlies van gevoel.
Nu jaren later is de situatie er op achteruit gegaan. Lopen wil bijna niet meer, kan niets meer doen zonder zich vast te houden (dus jas dicht doen moet zittend) en of hij zich nog goed kan wassen betwijfel ik.
Hij heeft vieze kleding aan en kan soms niet zonder hulp in de scootmobiel komen (waar hij zich zo voor schaamt, dat hij zichzelf maar een petje heeft aangeschaft, want dan herkennen 'ze' hem niet.). Ook redt hij het soms niet om boodschappen te doen, waardoor hij zonder eten zit. Maar om in zijn woorden te zeggen: Een pak suiker voedt ook.....
Al met al maak ik me zorgen om hoe het nu verder moet. Hij verwaarloost maar ik mag niet bij hem binnen komen. Hij belt niet voor boodschappen, terwijl ik dat meer dan eens heb voorgesteld.
Wat moet je nu met zo'n man. Hij blijft erbij dat hij inderdaad niet zo soepel is, maar verder hoeven we ons geen zorgen te maken, het gaat tenslotte prima met hem..
Mijn vraag? Tja, wat zouden jullie doen?
Getwijfeld om dit te plaatsen vanwege herkenbaarheid, maar wil het graag kwijt en vraag me af wat jullie zouden doen.
Jaren geleden had mijn vader een tumor in zijn nek. Deze is verwijderd en na lange revalidatie kon hij zich aardig redden. Dit wil zeggen, hij liep weer, kon zijn eten verzorgen, wat boodschappen doen en met auto's klussen. Wel volledig afgekeurd vanwege zijn handicap; bijna geen evenwicht, pijn bij staan en zitten, blaas niet onder controle en plaatselijk verlies van gevoel.
Nu jaren later is de situatie er op achteruit gegaan. Lopen wil bijna niet meer, kan niets meer doen zonder zich vast te houden (dus jas dicht doen moet zittend) en of hij zich nog goed kan wassen betwijfel ik.
Hij heeft vieze kleding aan en kan soms niet zonder hulp in de scootmobiel komen (waar hij zich zo voor schaamt, dat hij zichzelf maar een petje heeft aangeschaft, want dan herkennen 'ze' hem niet.). Ook redt hij het soms niet om boodschappen te doen, waardoor hij zonder eten zit. Maar om in zijn woorden te zeggen: Een pak suiker voedt ook.....
Al met al maak ik me zorgen om hoe het nu verder moet. Hij verwaarloost maar ik mag niet bij hem binnen komen. Hij belt niet voor boodschappen, terwijl ik dat meer dan eens heb voorgesteld.
Wat moet je nu met zo'n man. Hij blijft erbij dat hij inderdaad niet zo soepel is, maar verder hoeven we ons geen zorgen te maken, het gaat tenslotte prima met hem..
Mijn vraag? Tja, wat zouden jullie doen?
dinsdag 4 maart 2014 om 18:47
quote:Tuorrebout schreef op 04 maart 2014 @ 18:44:
Ga anders ook eens informeren bij het WMO loket bij jouw vader in de gemeente.
Je vader zal moeten inzien dat hij met directe hulp zijn leven makkelijker kan maken. Hij zal dus moeten accepteren dat hij hulp nodig heeft. Is een heel proces natuurlijk. Mag ik vragen hoe oud je vader is?Hij is 68, en sinds zijn 52ste aftakelend.
Ga anders ook eens informeren bij het WMO loket bij jouw vader in de gemeente.
Je vader zal moeten inzien dat hij met directe hulp zijn leven makkelijker kan maken. Hij zal dus moeten accepteren dat hij hulp nodig heeft. Is een heel proces natuurlijk. Mag ik vragen hoe oud je vader is?Hij is 68, en sinds zijn 52ste aftakelend.
dinsdag 4 maart 2014 om 18:49
quote:bootje_op_de_golven schreef op 04 maart 2014 @ 18:46:
Het zijn allemaal prachtige plannen voor later, maar nu blijft de deur nog voor iedereen dicht. Vader is nu een zorgmijder en dat vergt een andere aanpak dat naar binnen springen en gewoon gaan schoonmaken.Er zal denk ik inderdaad eerst een opening voor hulp gevonden moeten worden v ordat ik echt kan helpen. Want ik ben bang dat als ik boodschappen neerzet, hij ze gewoon aan de kant schuift. Veels te trots momenteel, en te bang dat zijn laatste stukje vrijheid van hem afgenomen wordt.
Het zijn allemaal prachtige plannen voor later, maar nu blijft de deur nog voor iedereen dicht. Vader is nu een zorgmijder en dat vergt een andere aanpak dat naar binnen springen en gewoon gaan schoonmaken.Er zal denk ik inderdaad eerst een opening voor hulp gevonden moeten worden v ordat ik echt kan helpen. Want ik ben bang dat als ik boodschappen neerzet, hij ze gewoon aan de kant schuift. Veels te trots momenteel, en te bang dat zijn laatste stukje vrijheid van hem afgenomen wordt.
dinsdag 4 maart 2014 om 18:51
quote:bootje_op_de_golven schreef op 04 maart 2014 @ 18:48:
TO, denk je dat je vader ook geheugenproblemen heeft?Wordt steeds meer, hij weet alles van diensttijd en de koude oorlog, maar weet niet meer wat er vorige week gebeurd is, zo zijn we ook achter de leugens gekomen. Soms bellen we even met zijn zus, en dan valt hij weer door de mand.
TO, denk je dat je vader ook geheugenproblemen heeft?Wordt steeds meer, hij weet alles van diensttijd en de koude oorlog, maar weet niet meer wat er vorige week gebeurd is, zo zijn we ook achter de leugens gekomen. Soms bellen we even met zijn zus, en dan valt hij weer door de mand.
dinsdag 4 maart 2014 om 18:51
TO, als jij niet bij hem binnen mag, kan dat inderdaad uit schaamte zijn, voor hoe de situatie is.
Je zou ook kunnen zeggen dat je graag wil helpen, omdat je je zorgen maakt en als hij dat niet wil dat je je dan genoodzaakt voelt om anderen in te schakelen, ivm. je zorgen om zijn welzijn.
Dan heeft hij een keuze uit vertrouwde dochter of een ander.
Als jij het dan op regel hebt, wil hij misschien wel een vreemde over de vloer. Aan de andere kant, misschien schaamt hij zich zo tegenover jou, dat meteen een vreemde beter is.
Hoe moeilijk en vervelend ook, probeer uit te vinden wat het beste voor je vader is.
Je zou ook kunnen zeggen dat je graag wil helpen, omdat je je zorgen maakt en als hij dat niet wil dat je je dan genoodzaakt voelt om anderen in te schakelen, ivm. je zorgen om zijn welzijn.
Dan heeft hij een keuze uit vertrouwde dochter of een ander.
Als jij het dan op regel hebt, wil hij misschien wel een vreemde over de vloer. Aan de andere kant, misschien schaamt hij zich zo tegenover jou, dat meteen een vreemde beter is.
Hoe moeilijk en vervelend ook, probeer uit te vinden wat het beste voor je vader is.
dinsdag 4 maart 2014 om 18:55
De combinatie van lichamelijke en psychische klachten die jij nu beschrijft iets eigenlijk iets voor mensen die hier vaak mee werken, zoals de spv-er die ik noemde. Als je zelf gaat proberen is de kans groot dat je helemaal geen contact meer krijgt. Dat is in ieder geval mijn ervaring met deze groep mensen. Tot iets dwingen kun je hem niet, dus het wordt een voorzichtige tango om toch je doelen te bereiken.
Ik zou toch met de huisarts gaan praten.
Ik zou toch met de huisarts gaan praten.
dinsdag 4 maart 2014 om 18:58
Klinkt erg flauw hoor vla-flip, maar weet je, dit hebben we jaren op verschillende manieren geprobeerd. aan de deur geweest, gepraat, dreigen met hulp sturen (doet hij gewoon niet open). Maar uiteindelijk hebben we onze dreigementen nooit uitgevoerd, vanwege medelijden denk ik. Heb het zo met die man te doen.
Hij is sinds mijn 14de ziek, hij werd steeds minder vader en meer afstandelijke man en met zijn ziekte bezig was. Het beheerst alles in zijn leven in de afgelopen 16 jaar, het zou een sport blessure zijn, hij ging trainen, hij zou de marathon nog lopen. Kocht verschillende auto's om mee rondjes te rijden, en nu kan dat niet eens meer. (soms doet hij het wel, maar laatst kon hij er niet meer uit komen en is hij daarna gevallen. Pas na een half uur kwam iemand langs..)
Maar hij wil geen hulp, hij wil het niet horen. gaat weg als je het er met hem over hebt. Klinkt allemaal alsof alles hopeloos is, maar zo voelt het wel een beetje onderhand.
Hij is sinds mijn 14de ziek, hij werd steeds minder vader en meer afstandelijke man en met zijn ziekte bezig was. Het beheerst alles in zijn leven in de afgelopen 16 jaar, het zou een sport blessure zijn, hij ging trainen, hij zou de marathon nog lopen. Kocht verschillende auto's om mee rondjes te rijden, en nu kan dat niet eens meer. (soms doet hij het wel, maar laatst kon hij er niet meer uit komen en is hij daarna gevallen. Pas na een half uur kwam iemand langs..)
Maar hij wil geen hulp, hij wil het niet horen. gaat weg als je het er met hem over hebt. Klinkt allemaal alsof alles hopeloos is, maar zo voelt het wel een beetje onderhand.
dinsdag 4 maart 2014 om 19:00
quote:bootje_op_de_golven schreef op 04 maart 2014 @ 18:55:
De combinatie van lichamelijke en psychische klachten die jij nu beschrijft iets eigenlijk iets voor mensen die hier vaak mee werken, zoals de spv-er die ik noemde. Als je zelf gaat proberen is de kans groot dat je helemaal geen contact meer krijgt. Dat is in ieder geval mijn ervaring met deze groep mensen. Tot iets dwingen kun je hem niet, dus het wordt een voorzichtige tango om toch je doelen te bereiken.
Ik zou toch met de huisarts gaan praten.Hij zondert zich af als wij iets zoals hulp willen bieden, ik ga inderdaad toch maar naar de huisarts. Er komt een dag dat hij in huis valt oid, en dan? Hij zal niet bellen, echt niet...
De combinatie van lichamelijke en psychische klachten die jij nu beschrijft iets eigenlijk iets voor mensen die hier vaak mee werken, zoals de spv-er die ik noemde. Als je zelf gaat proberen is de kans groot dat je helemaal geen contact meer krijgt. Dat is in ieder geval mijn ervaring met deze groep mensen. Tot iets dwingen kun je hem niet, dus het wordt een voorzichtige tango om toch je doelen te bereiken.
Ik zou toch met de huisarts gaan praten.Hij zondert zich af als wij iets zoals hulp willen bieden, ik ga inderdaad toch maar naar de huisarts. Er komt een dag dat hij in huis valt oid, en dan? Hij zal niet bellen, echt niet...
dinsdag 4 maart 2014 om 19:00
Ik zou een reserve sleutel halen bij de buren en gewoon naar binnen gaan. Je weet nu niet hoe de situatie in zijn huis is het kan zelfs ziek makend/gevaarlijk zijn om hem daar te laten zitten zonder dat je weet wat er zich achter die deur bevind.
Verder zoals eerder gezegd advies vragen aan de huisarts. Als hij zich niet meer wast is er echt iets mis. Het is niet oké om zo te leven en niet gezond hoe moeilijk het voor hem ook is om hulp te accepteren.
Ook veel spiegelen naar hem toe:
- pap hoe zou jij het vinden als ik me niet meer kan wassen en dit dan ook niet gebeurd?
- hoe zou jij het vinden als ik me schaam omdat ik een handicap heb?
- jij zou je denk ik ook prettiger voelen als je weet dat ik er goed/acceptabel bij zit?
Misschien heel hard en moeilijk, maar soms moet je prioriteiten stellen.
Verder zoals eerder gezegd advies vragen aan de huisarts. Als hij zich niet meer wast is er echt iets mis. Het is niet oké om zo te leven en niet gezond hoe moeilijk het voor hem ook is om hulp te accepteren.
Ook veel spiegelen naar hem toe:
- pap hoe zou jij het vinden als ik me niet meer kan wassen en dit dan ook niet gebeurd?
- hoe zou jij het vinden als ik me schaam omdat ik een handicap heb?
- jij zou je denk ik ook prettiger voelen als je weet dat ik er goed/acceptabel bij zit?
Misschien heel hard en moeilijk, maar soms moet je prioriteiten stellen.
dinsdag 4 maart 2014 om 19:07
quote:livetti schreef op 04 maart 2014 @ 19:02:
Mag hij nog gewoon auto rijden? Is dat nog verantwoord naar andere bestuurders toe?... nou.... niet echt. Daarom halen we hem altijd op voor verjaardagen etc. maar dan wel op de hoek van de straat, anders wil hij niet. gelukkig stapt hij zelf 1 keer per twee maanden achter het stuur, om de motor te starten, een kwartiertje ernaar luisteren en daarna weer naar huis. dus niet echt rijden meer dus. Zijn rijbewijs verloopt ook bijna, dus dat scheelt weer.
Mag hij nog gewoon auto rijden? Is dat nog verantwoord naar andere bestuurders toe?... nou.... niet echt. Daarom halen we hem altijd op voor verjaardagen etc. maar dan wel op de hoek van de straat, anders wil hij niet. gelukkig stapt hij zelf 1 keer per twee maanden achter het stuur, om de motor te starten, een kwartiertje ernaar luisteren en daarna weer naar huis. dus niet echt rijden meer dus. Zijn rijbewijs verloopt ook bijna, dus dat scheelt weer.
dinsdag 4 maart 2014 om 19:09
Als je zeker wilt weten dat je niets meer voor elkaar gaat krijgen moet je naar binnen gaan met een reservesleutel. Als die er al is, want daar twijfel ik aan.
Hij kan in dat geval zelfs de politie bellen (dat heb ik ooit wel meegemaakt bij een familie). En terecht, want hij is bevoegd om zijn eigen beslissingen te nemen, ook al zijn dat niet jouw keuzes.
Hij kan in dat geval zelfs de politie bellen (dat heb ik ooit wel meegemaakt bij een familie). En terecht, want hij is bevoegd om zijn eigen beslissingen te nemen, ook al zijn dat niet jouw keuzes.
dinsdag 4 maart 2014 om 19:12
quote:bootje_op_de_golven schreef op 04 maart 2014 @ 19:09:
Als je zeker wilt weten dat je niets meer voor elkaar gaat krijgen moet je naar binnen gaan met een reservesleutel. Als die er al is, want daar twijfel ik aan.
Hij kan in dat geval zelfs de politie bellen (dat heb ik ooit wel meegemaakt bij een familie). En terecht, want hij is bevoegd om zijn eigen beslissingen te nemen, ook al zijn dat niet jouw keuzes.Misschien heeft mijn moeder er een, maar daar twijfel ik nu ook aan.. Ik zal morgen even bellen.
Als je zeker wilt weten dat je niets meer voor elkaar gaat krijgen moet je naar binnen gaan met een reservesleutel. Als die er al is, want daar twijfel ik aan.
Hij kan in dat geval zelfs de politie bellen (dat heb ik ooit wel meegemaakt bij een familie). En terecht, want hij is bevoegd om zijn eigen beslissingen te nemen, ook al zijn dat niet jouw keuzes.Misschien heeft mijn moeder er een, maar daar twijfel ik nu ook aan.. Ik zal morgen even bellen.
dinsdag 4 maart 2014 om 19:14
quote:Dickens schreef op 04 maart 2014 @ 19:10:
Ga naar de huisarts, laat hem of haar voor specialistische thuiszorg zorgen. Verwacht geen wonderen. Het kan zijn dat het 1 e doel van thuiszorg binnenkomen is en pas veel later echt iets doen. Sterkte, dit is niet makkelijk voor jullie.Met binnenkomen ben ik al erg blij, dan heb je denk ik al de helft gewonnen in dit geval.
Ga naar de huisarts, laat hem of haar voor specialistische thuiszorg zorgen. Verwacht geen wonderen. Het kan zijn dat het 1 e doel van thuiszorg binnenkomen is en pas veel later echt iets doen. Sterkte, dit is niet makkelijk voor jullie.Met binnenkomen ben ik al erg blij, dan heb je denk ik al de helft gewonnen in dit geval.
dinsdag 4 maart 2014 om 19:19
dinsdag 4 maart 2014 om 20:09
dinsdag 4 maart 2014 om 21:24
Bemoeizorg inschakelen
http://nl.wikipedia.org/wiki/Bemoeizorg
Heb daar zelf voor oudste veel aan gehad.
Wat erg dat je niet binnen mag komen. Sterkte
http://nl.wikipedia.org/wiki/Bemoeizorg
Heb daar zelf voor oudste veel aan gehad.
Wat erg dat je niet binnen mag komen. Sterkte
