
Obese...
dinsdag 5 februari 2013 om 09:44
Hallo everyone!
Ik zag net vanuit m'n ooghoek een herhaling van obese..
Nu hoorde ik gewichten voorbijkomen van rond de 200 kilo!
Nu snap ik dus echt niet hoe je zo gigantisch dik kunt worden,
Ik ben zelf ook wel stevig met mijn meer dan 80 kilo en snoep best veel, maar wat moeten die mensen in godsnaam per dag naar binnen stoppen om zo dik te zijn?
Ik zag net vanuit m'n ooghoek een herhaling van obese..
Nu hoorde ik gewichten voorbijkomen van rond de 200 kilo!
Nu snap ik dus echt niet hoe je zo gigantisch dik kunt worden,
Ik ben zelf ook wel stevig met mijn meer dan 80 kilo en snoep best veel, maar wat moeten die mensen in godsnaam per dag naar binnen stoppen om zo dik te zijn?
dinsdag 5 februari 2013 om 09:56
Bij obese gaat het wel om mensen die dik worden van eten.
Je kunt immers niet iemand met medicijnen die normaal eet, gaan pushen om in 300 dagen 100 kg kwijt te raken, bijv.
Kijk het programma eens, dan weet je hoe het komt.
Je kunt immers niet iemand met medicijnen die normaal eet, gaan pushen om in 300 dagen 100 kg kwijt te raken, bijv.
Kijk het programma eens, dan weet je hoe het komt.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain

dinsdag 5 februari 2013 om 10:01
Het kan ook een eetverslaving zijn. Hoeft natuurlijk niet altijd. Maar dat is wel bij uitstek een verslaving waar je moeilijk vanaf komt. Met roken, drinken of drugs kun je cold turkey stoppen, en dan is het - eenmaal gestopt en afgekickt - relatief makkelijk om ervan af te blijven, omdat je ervoor kunt kiezen om er helemaal niet meer mee in aanraking te komen. Eten moet je echter altijd blijven doen: cold turkey is geen optie. De enige optie is matigen, en dat is verrekte moeilijk. De verleiding om dan toch meer te eten is veel groter dan wanneer je helemaal niet met eten in aanraking zou komen.

dinsdag 5 februari 2013 om 10:15
Vond het zo zielig voor di eman. Hij was alle controle over zichelf kwijt. Sommige mensen gaan dan drinken, gokken, spullen veramelen, in zichzelf snijden en hij gaat overmatig eten. Niemand kiest zijn verslaving en ik heb altijd alle respect voor mensen die er vanaf komen en juist voor mensen die het met eten hebben.Iedereen kijkt met walging of spot naar je terwijl je al zo ongelukkig bent. Sneu vind ik dat.


dinsdag 5 februari 2013 om 10:26
Ik begrijp de vraag van TO wel denk ik.
Je bent namelijk niet van de een op andere dag 200 kilo. Dus waarom niet ingegrepen toen je 10 kg te zwaar was. Of bij 20 etc?
Helaas is het niet zo eenvoudig. Je gaat lijnen, jojood weer alle kilo s plus extras erbij. Steekt je kop in het zand, bent ongelukkig gaat eten om je beter te voelen. En dan ben je op een dag dus wel 200 kg en weet je niet meer hoe je van die kilo s af komt.
Je bent namelijk niet van de een op andere dag 200 kilo. Dus waarom niet ingegrepen toen je 10 kg te zwaar was. Of bij 20 etc?
Helaas is het niet zo eenvoudig. Je gaat lijnen, jojood weer alle kilo s plus extras erbij. Steekt je kop in het zand, bent ongelukkig gaat eten om je beter te voelen. En dan ben je op een dag dus wel 200 kg en weet je niet meer hoe je van die kilo s af komt.
dinsdag 5 februari 2013 om 10:49
Zo'n man is begonnen met 80 kilo, dan elke keer een paar erbij. Toen overleed zijn vader en verloor hij zijn baan. Ik neem aan dat hij toen uit frustratie en afleiding maar is gaan eten de hele dag als troost. Ik denk zelf als je eenmaal echt dik bent en dat van jezelf weet, dat die 10/20/30 kilo erbij dan voor je gevoel ook niks meer uitmaakt want je bent toch al dik. Lijkt me dan hoor. En je maag en eetlust groeien natuurlijk mee met je eetpatroon.
Bij deze meneer vraag ik me af of hij het gaat volhouden. Hij zette zich wel in toen hij begeleid was, maar zodra de trainer op vakantie was en zijn vrouw en kinderen ook, verviel hij meteen weer in zijn oude patroon.
Bij deze meneer vraag ik me af of hij het gaat volhouden. Hij zette zich wel in toen hij begeleid was, maar zodra de trainer op vakantie was en zijn vrouw en kinderen ook, verviel hij meteen weer in zijn oude patroon.
dinsdag 5 februari 2013 om 11:16
quote:danivo schreef op 05 februari 2013 @ 10:21:
Die mensen dachten vast ook ooit: Ik snoep best veel en ik ben best stevig, maar ik ben maar 80 kg. Dat valt wel mee.
Je bent niet ineens 200kg., het is een glijdende schaal.
Naar mijn idee zitten er vaak psychische problemen achter.Nee niet vaak, altijd.
Die mensen dachten vast ook ooit: Ik snoep best veel en ik ben best stevig, maar ik ben maar 80 kg. Dat valt wel mee.
Je bent niet ineens 200kg., het is een glijdende schaal.
Naar mijn idee zitten er vaak psychische problemen achter.Nee niet vaak, altijd.
dinsdag 5 februari 2013 om 14:33
je eet teveel en je beweegt (ineens?) minder. Je voelt je niet lekker, conditie gaat achteruit, je gaat minder bewegen en je blijft hetzelfde eten. Je wordt dikker. Het bewegen gaat moeilijker, je krijgt pijntje hier pijntje daar, je zit nog meer, voelt je verder niet zo lekker en je neemt nog maar eens wat te eten. Je wordt dikker.. bewegen gaat nóg moeilijker.. enzovoorts.
Later is nu
dinsdag 5 februari 2013 om 14:38
quote:schorpioentje29 schreef op 05 februari 2013 @ 10:49:
Bij deze meneer vraag ik me af of hij het gaat volhouden. Hij zette zich wel in toen hij begeleid was, maar zodra de trainer op vakantie was en zijn vrouw en kinderen ook, verviel hij meteen weer in zijn oude patroon.
ik vond de terugval wel meevallen. Geen junkfood in elk geval, maar te veel gezond eten.
Dat heb ik vorig jaar in de eerste serie van Obese wel anders gezien met tijdens een terugval pákken koek en chip opeten.
Ik denk juist dat deze man het juist gaat wel gaat redden.
Bij deze meneer vraag ik me af of hij het gaat volhouden. Hij zette zich wel in toen hij begeleid was, maar zodra de trainer op vakantie was en zijn vrouw en kinderen ook, verviel hij meteen weer in zijn oude patroon.
ik vond de terugval wel meevallen. Geen junkfood in elk geval, maar te veel gezond eten.
Dat heb ik vorig jaar in de eerste serie van Obese wel anders gezien met tijdens een terugval pákken koek en chip opeten.
Ik denk juist dat deze man het juist gaat wel gaat redden.
dinsdag 5 februari 2013 om 14:41
Ik vond dat er bij deze man ook relatief weinig drama bij kwam kijken. Hij deed wat ie moest doen, klaar.
Maar de eetbuien met een boel drama gaan ook nog komen hoor Zag ze in het voorstukje al even voorbij komen.
Maar de eetbuien met een boel drama gaan ook nog komen hoor Zag ze in het voorstukje al even voorbij komen.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 5 februari 2013 om 14:45
Ik kan het me van mezelf ook niet voorstellen, dat ik 200 kilo zou wegen. Ik zou er al van balen als ik boven de 60 was en er al iets aan gaan doen. Maar zo gaat dat niet bij iedereen, er kunnen zoveel redenen voor zijn.
Volgens mij vond de man van Obese van afgelopen zondag heel lang dat het wel meeviel. En als je dan al 140 kilo weegt en je daardoor niet erg actief meer bent, je baan kwijtraakt en maar thuis zit, kan ik me voorstellen dat je het op dat moment maar laat gaan. Want 40 kilo afvallen is al heel erg veel. En zo kom je maar aan en aan en weeg je 200 kilo.
En dan zijn er nog eetverslaafden. Of mensen die iets ergs hebben meegemaakt en hun verdriet wegeten (ik las laatst nog over een vrouw van wie de vader op haar 12e met de noorderzon is vertrokken en die toen steeds dikker en dikker is geworden en een vrouw van wie de moeder op jonge leeftijd was overleden en die dat verwerkte door te eten en eten en eten). Zo heeft iedereen wel een verhaal denk ik. Ik zeg nu dat ik het nooit zo ver zou laten komen, maar wat als een van mijn kinderen zou overlijden en het me allemaal niks meer zou schelen? De één krijgt door zoiets geen hap meer door zijn keel, de ander gaat het wegeten.
Volgens mij vond de man van Obese van afgelopen zondag heel lang dat het wel meeviel. En als je dan al 140 kilo weegt en je daardoor niet erg actief meer bent, je baan kwijtraakt en maar thuis zit, kan ik me voorstellen dat je het op dat moment maar laat gaan. Want 40 kilo afvallen is al heel erg veel. En zo kom je maar aan en aan en weeg je 200 kilo.
En dan zijn er nog eetverslaafden. Of mensen die iets ergs hebben meegemaakt en hun verdriet wegeten (ik las laatst nog over een vrouw van wie de vader op haar 12e met de noorderzon is vertrokken en die toen steeds dikker en dikker is geworden en een vrouw van wie de moeder op jonge leeftijd was overleden en die dat verwerkte door te eten en eten en eten). Zo heeft iedereen wel een verhaal denk ik. Ik zeg nu dat ik het nooit zo ver zou laten komen, maar wat als een van mijn kinderen zou overlijden en het me allemaal niks meer zou schelen? De één krijgt door zoiets geen hap meer door zijn keel, de ander gaat het wegeten.